Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dagmara Gałuszko

Protokolant: Aneta Siemaszko

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko B. Ł.

- o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanej B. Ł. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 625,55 zł (sześćset dwadzieścia pięć złotych i pięćdziesiąt pięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29.03.2016r. do dnia zapłaty,

2.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda 410,99 zł (czterysta dziesięć złotych i dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 54/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29.03.2016 r. powód (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie o zasądzenie w elektronicznym postępowaniu upominawczym na jej rzecz od B. Ł. kwoty 625,55 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu 5 oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że pozwana zawarła z (...) Towarzystwem (...) S.A. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych na okres 12 miesięcy. W związku z tym został wystawiona polisa (...) nr (...) dla pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...). Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od dnia 24.12.2013r. do dnia 23.12.2014r., pozwana nie wypowiedziała umowy w ustawowym terminie, dlatego z mocy ustawy została zawarta umowa ubezpieczenia OC na kolejne 12 miesięcy, a ubezpieczyciel wystawił polisę nr (...) na kolejny okres ubezpieczenia od 24.12.2014r. do 23.12.2015r. pozwana była w związku z tym obowiązana do uiszczenia składki za kolejny okres w wysokości 570,81 zł udzielenia ochrony ubezpieczeniowej jednak tego nie uczyniła. Powstała w ten sposób wierzytelność (...) przelał na rzecz powoda na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 18.12.2015r.N. powód poinformował pozwaną na piśmie o cesji wierzytelności, zmianie wierzyciela i obowiązku świadczenia na rzecz (...) oraz wezwał pozwaną do zapłaty z zastrzeżeniem skierowania sprawy do sądu, pozwana należności nie zapłaciła. Powód wskazał również, że skapitalizował odsetki należne za opóźnienie od dnia wymagalności do dnia 25.03.2016r.

Nakazem zapłaty z dnia 29 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo w całości.

Pozwana w dniu 25.10.2016r. złożyła sprzeciw i wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 23.11.2016 r. przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie.

Pismem procesowym z dnia 18.07.2017 r. pozwana podtrzymała żądanie oddalenia powództwa i wskazała że z treści przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika abuy nabył od ubezpieczyciela wierzytelności przysługujące temu podmiotowi wobec pozwanej, jak również aby taka wierzytelność w ogóle istniała. Zdaniem pozwanej przedłożony wyciąg z załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2015r. nie pozwala na przyjęcie aby w realiach niniejszej sprawy doszło do wykazania legitymacji czynnej po stronie powodowej. Z dokumentu tego nie wynika bowiem aby (...) faktycznie przysługiwała jakakolwiek wierzytelność wobec pozwanej, brak jest określenia rodzaju rzekomej wierzytelności , tytułu jej powstania czy daty wymagalności. Przedłożona polisa nie stanowi dowodu potwierdzającego istnienie wierzytelności, wygenerowany dokument nie został opatrzony żadnymi podpisami potwierdzającymi istnienie węzła obligacyjnego miedzy pozwana a ubezpieczycielem, brak potwierdzenia doręczenia tego dokumentu pozwanej. Ponadto powód przedłożył do akt jedynie kserokopię polisy, jak również nie poświadczył za zgodność z oryginałem całej umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2015r. pozwana wskazała, że kwestionuje żądanie powoda co do zasady i wysokości.

W piśmie z dnia16.08.2017r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 22.12.2013r. (...) S.A. z siedzibą w W. zwarła z B. Ł. zamieszkałą w Dobrej (...) porzy ul. (...) umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego - samochodu R. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Na podstawie przedmiotowej umowy (...) S.A. w W.. wystawiło polisę numer (...), w której jako właściciela i głównego użytkownika pojazdu wskazano B. bogacza Ł., zaś wysokość składki określono na kwotę 657,92 zł. Płatność składki miała nastąpić 24.12.2013r., zaś okres ochrony ubezpieczeniowej miał się rozpocząć 24.12.2013r. i zakończyć 23.12.2014r. Ponieważ pozwana nie poinformowała na piśmie ubezpieczyciela o wypowiedzeniu umowy została ona zawarta na kolejny roczny okres tj. do dnia 23.12.2015r.

dowód:

- polisa numer (...)., k. 100-102,

- wydruk z polisy numer K 1823318001 k. 77.

Wysokość składki to kwota 597,81 zł miała być zapłacona 24.12.2014r.,

Niesporne.

W dniu 18.1.2015r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarło z powodem umowę sprzedaży wierzytelności, obejmującą min. wierzytelność przysługującą (...) wobec pozwanej B. Ł. w wysokości 597,81 zł, w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia OC pojazdów mechanicznych, potwierdzonej polisą (...).

Dowód:

- wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika k. 78-81

Pismem z dnia 19.01.2016r. powód wysłał do pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 570,81 zł z odsetkami ustawowymi w wysokości 48,51 zł tytułem nie zapłaconej składki wynikającej z umowy ubezpieczenia OC dotyczącej pojazdu marki R. (...) nr Rej. (...).

Dowód:

- przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 19.01.2016r. k. 82.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

Powód swoje roszczenie wywodził z zawartej przez (...) S.A. z siedzibą w W. z pozwaną umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, na podstawie której wystawił pozwanej wystawił polisę numer (...). Zgodnie zaś z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Powód wskazywał, że na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności nabył od (...) S.A. z siedzibą w W. wierzytelność w kwocie 597,81 zł wraz z odsetkami za opóźnienie na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2015r.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalono na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda, których wiarygodność zostanie oceniona niżej.

Pozwana w piśmie z dnia 18.07.2017r. zakwestionowała roszczenie powoda co do zasady i wysokości wskazując, że przedłożone przez powoda dokumenty nie potwierdzają zawarcia umowy ubezpieczenia jak i sprzedaży wierzytelności powodowi. Pozwana podniosła min., że powód nie przedłożył pierwszej umowy zawartej przez ubezpieczyciela z pozwaną, której to pozwana nie wypowiedziała w ustawowym terminie, co spowodowało zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (DZ.U. z 2003, Nr 124, poz. 1152 ze zm.) przyjęcie, że pozwana zawarła z owym ubezpieczycielem umowę na kolejne 12 miesięcy. W kolejnym piśmie procesowym powód przedłożył polisę potwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia OC samochodu marki R. (...) o nr rej (...) w okresie od 24.12.2013r. do 23.12.2014r., podpisaną przez prezesa zarządu ubezpieczyciela, do czego pozwana nie odniosła się w żaden sposób. Należy więc przyjąć, że nie zakwestionowała zawarcia tej umowy, ani wskazanej przez powoda okoliczności, nie poinformowania ubezpieczyciela na piśmie w terminie nie później niż na jeden dzień przez upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa została zawarta o jej wypowiedzeniu. Powyższe zgodnie z powołanym już przepisem art. 28 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych skutkuje przyjęciem, że pozwana zawarła umowę ubezpieczenia OC na warunkach obowiązujących u ubezpieczyciela w dniu przedłużenia umowy na kolejne 12 miesięcy. Zgodnie bowiem z art. 809 § 1 kc ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia. Z przepisu tego wynika, że do zawarcia umowy ubezpieczenia dochodzi przez zgodne oświadczenia stron umowy a dokument ubezpieczenia potwierdza jej zawarcie, nie jest zaś niezbędnym warunkiem jej ważności. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela pogląd powoda, iż wydruk dokumentu polisy jest wystarczającym potwierdzeniem zawarcia umowy i nie musi być podpisany przez ubezpieczającego, stąd wystarczający jest wydruk polisy nr K 1823318001 złożony przez powoda. Pozwana nie wskazała także na istnienie okoliczności wymienionych w art. 28 ust 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Odnosząc się do wysokości składki to pozwana kwestionując żądanie także co do wysokości, nie sformułowała jednak żadnego konkretnego zarzutu co do wysokości składki. Jeżeli zaś chodzi o termin płatności składki to wynika on w treści polisy – jest to 24.12.2014r., zaś za okres poprzedni także składka była płatna w pierwszym dniu obowiązywania ochrony ubezpieczeniowej.

Dalej, odnosząc się do formułowanych przez pozwaną zarzutów co do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2015r. to powód przedstawił jej kserokopię potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez reprezentującego go w tej sprawie radcę prawnego. Także wyciąg z załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności został potwierdzony za zgodność z oryginałem przez reprezentującego powoda radcę prawnego. Zdaniem sądu wystarczającym jest pieczęć radcy prawnego zawarta na stronie pierwszej umowy, w której wskazuje się, że potwierdza on za zgodność z oryginałem dokument o d jego strony pierwszej do 11, a tyle właśnie stron liczy umowa. Opis wierzytelności widniejący w przedłożonym wyciągu z załącznika pozwala zdaniem sądu na jej indywidualizację i dokonanie oceny, iż wynika ona z umowy zawartej z pozwaną potwierdzonej polisą nr K 1823318001 i stanowi ona kwotę 570,81 zł. Pozwana nie kwestionowała uprawnień osób podpisujących umowę do działania w imieniu podmiotów, które reprezentowały. Zdaniem sądu są to więc dokumenty, które potwierdzają sprzedaż powodowi wierzytelności wynikającej z zawartej z pozwaną przez (...) S.A. z siedzibą w W. umowy ubezpieczenia OC samochodu marki R. (...) o nr rej (...) w okresie od 24.12.2014r. do 23.12.2015r. Jeżeli zaś chodzi o kwotę 55,74 zł stanowiącą skapitalizowane odsetki ustawowe za okres od 25.12.2015 do 24.03.2016r. to zdaniem sądu nie ma wątpliwości co do terminu płatności składki, zaś sama możliwość żądanie odsetek za opóźnienie wynika z przepisu art. 481 kc w brzmieniu obowiązującym przed i po 1.01.2016r. tj. zmianie wprowadzonej przez ustawę z dnia 9.10.2015r. (DZ.U. poz. 1830)

Natomiast podstawę do obciążania pozwanej dalszymi odsetkami od należności głównej od dnia wniesienia pozwu tj. 29.03.2016r. stanowił art. 481 § 1, 2 i 2(1) k.c., zgodnie z którym Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych. Z kolei odsetek od kwoty 55,74 zł powód może domagać się na podstawie art. 482 § 1 kc zgodnie z którym od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa. W niniejszej sprawie odsetki ustawowe za opóźnieni od kwoty 570,81 zł zostały naliczone do dnia 24.03.2016r., zatem nie ma przeszkód by można żądać od tej kwoty odsetek od dnia 29.03.2016r.

Na marginesie jedynie wskazać należy, że sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela pogląd pozwanej, iż dokument w postaci umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18.12.2015r. z załącznikiem nie stanowi dokumentów wskazanych w przepisie art. 249 kpc, to jest ksiąg i dokumentów przedsiębiorstwa, które sąd może przejrzeć na miejscu zgodnie z art. 249 § 2 kpc.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt 1 wyroku

Rozstrzygniecie o kosztach postępowania znajdowało podstawę w treści art. 98 § 1 i 2 k.p.c. ponieważ powód wygrał spór w całości należy mu się zwrot całości poniesionych w niniejszym postępowaniu kosztów, które stanowi, opłata od pozwu w kwocie 30 zł, kwota 3,99 zł stanowiąca koszt przesyłki poleconej i opłatę manipulacyjną dla dostawcy usługi płatności, kwota 17 zł stanowiąca opłatę skarbową od pełnomocnictwa udzielonego radcy prawnemu i wynagrodzenie tegoż pełnomocnika ustalone na kwotę 360 zł zgodnie z § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. (Dz. U. poz. 1804) brzemieniu sprzed nowelizacji, zmieniającej rozporządzenie z dnia 27.10.2016r.

SSR Dagmara Gałuszko

Sygn. akt I C 54/17

ZARZĄDZENIE

Dnia 19 marca 2018 r.

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku wraz z odpisem uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

3.  przedłożyć akta z apelacją, zażaleniem lub za 30 dni.

SSR Dagmara Gałuszko