Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 28 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant: sekr. sąd. Gabriela Wierzgacz

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa Syndyka Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

przeciwko P. K.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Syndyka Masy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 43809,14 zł (czterdzieści trzy tysiące osiemset dziewięć zł czternaście gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 października 2014 r. do dnia zapłaty, solidarnie z D. G. w zakresie kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wobec którego obowiązek zapłaty kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wynika z ugody sądowej zawartej w niniejszym postępowaniu w dniu 10 listopada 2015 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Syndyka Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 4608,00 zł (cztery tysiące sześćset osiem zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 1220/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 5 września 2013 roku powód Syndyk Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wniósł przeciwko pozwanym M. P. i D. G. o zapłatę kwoty 43.809,14 złotych z odsetkami ustawowymi od kwot cząstkowych oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, iż pozwani są członkami zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., zaś powód dysponuje tytułem wykonawczym przeciwko Spółce. Egzekucja z tego tytułu okazała się bezskuteczna wobec czego kieruje roszczenie wobec członków zarządu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany D. G. wniósł o oddalenie powództwa w stosunku do niego oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznał, że jest członkiem zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zakwestionował należność kwot zasądzonych na rzecz Syndyka Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.. Podniósł, że wniosek o ogłoszenie upadłości nie mógł wywołać skutku w postaci wszczęcia postępowania upadłościowego.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany M. P. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał na brak swojej legitymacji procesowej. Podniósł, iż w dniu 4 czerwca 2009 r. złożył oświadczenie o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu. Wyjaśnił, że zmiana w zakresie osób uprawnionych do reprezentacji spółki nie została ujawniona w rejestrze przedsiębiorców.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2014 r. powód podtrzymał stanowisko w sprawie. Nadto, zakwestionował okoliczność złożenia przez pozwanego M. P. ważnego oświadczenia o rezygnacji z funkcji członka zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. Wyjaśnił, że oświadczenie zostało złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Zakwestionował twierdzenia D. G., jakoby (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie posiadała innych wierzycieli, wobec których nie wykonywała wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Dodał, że majątek spółki pozwalał na przeprowadzenie postępowania upadłościowego.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2014 r. powód wniósł o wezwanie P. K. do udziału w sprawie w charakterze pozwanego w miejsce M. P..

W uzasadnieniu przyznał brak legitymacji biernej M. P.. Jednocześnie wskazał, że w dniu 4 czerwca 2009 r. do pełnienia funkcji wiceprezesa zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powołano P. K.. Zastrzegł, że nie miał wiedzy o okoliczności sfałszowania dokumentów na które powoływał się w pozwie.

Pismem z dnia 5 września 2014 r. powód sprecyzował , iż wnosi od pozwanych P. K. i D. G. solidarnie na swoją rzecz kwoty 43.089,14 zł z ustawowymi odsetkami od kwot cząstkowych oraz o zasądzenie od pozwanych zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 31 października 2014 r. pozwany P. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wyjaśnił, że nie posiadał informacji o regulowaniu zobowiązań i nie podejmował działań w spółce. Podniósł, iż nie miał dostępu do dokumentów spółki. Nadto zgłosił zarzut przedawnienia.

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Sąd zwolnił M. P. z udziału w sprawie w charakterze pozwanego i wezwał w jego miejsce P. K. do udziału w sprawie w charakterze pozwanego.

Pismem z dnia 20 listopada 2014 r. powód wyjaśnił, że o fakcie pełnienia przez P. K. funkcji członka zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dowiedział się dopiero w toku niniejszego postępowania. Wyjaśnił, że twierdzenia P. K. odnośnie braku winy w niezłożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są gołosłowne.

W dniu 10 listopada 2015 r. Powód zawarł z pozwanym D. G. ugodę sadową, na mocy której zapłaci powodowi kwotę 20.000 zł w terminie do 22 grudnia 2015 r. wraz odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia płatności wymienionej kwoty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 czerwca 2009 r. M. P. złożył rezygnację z funkcji wiceprezesa zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

M. P. nie został wykreślony z informacji (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z funkcji członka zarządu spółki.

Podpisy nieczytelne znajdujące się w tle odcisków pieczątki imiennej VICE PREZES ZARZĄDU M. P. w obrębie formularza KRS-Z30 z dnia 25 stycznia 2010 r. oraz sprawozdania zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za okres od 1 lipca 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. nie zostały nakreślone przez M. P..

Dowód:

- pismo, k. 66,

- wniosek o zmianę danych, k. 67 – 70,

- dokumentacja zdjęciowa, k. 112 – 115,

- wydruk z (...), 357 – 360,

- opinia biegłej sądowej D. R., k. 314- 321.

Pozwany D. G., nieprzerwanie od dnia wpisania (...) sp. z o. o. w S. do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wchodzi w skład zarządu spółki - pełni funkcję Prezesa Zarządu.

W miejsce M. P. do Zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w czerwcu 2009 r. powołany został P. K.. Pozwany P. K. piastuje obecnie stanowisko Vice Prezesa Zarządu.

Dowód:

- wniosek o zmianę danych, k. 67 – 70,

- umowa sprzedaży udziałów, k. 72 – 75,

- wydruk z (...), 357 – 360,

- uchwała wspólników z 4 czerwca 2009 r.

(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. została ogłoszona w dniu 30 listopada 2009 r.

Dowód:

- wydruk z (...), 12 – 16v.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 lutego 2010 r., sygn. XI GNc 231/10, Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz Syndyka Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 1.221,34 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 października 2009 r. do dnia zapłaty oraz koszty procesu w kwocie 227 zł. Następnie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 marca 2010 r., sygn. X GNc 142/10, Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 38.446,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot: 18.323,42 zł od dnia 22 września 2009 r. do dnia zapłaty, 20.122,68 zł od dnia 13 października 2009 r. do dnia zapłaty, oraz kwotę 2.898,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Obydwa nakazy uprawomocniły się, w związku z czym Syndyk wystąpił o nadanie klauzuli wykonalności, która nadana została odpowiednio: w dniu 20 kwietnia 2010 r. oraz 8 lipca 2010 r.

Dowód:

- nakaz zapłaty z 12.02.2010 r., k. 17,

- nakaz zapłaty z 4.03.2010 r., k. 18 – 19,

- dokumenty w aktach komorniczych KM 1530/10,

- dokumenty w aktach komorniczych KM 711/10.

Następnie Syndyk Masy Upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. skierował należności wynikające z obydwu ww. tytułów wykonawczych na drogę postępowania egzekucyjnego do Komornika przy Sądzie Rejonowym Szczecin- Centrum L. W.. Sprawy zarejestrowane zostały pod sygnaturami: KM 711/10 (należność główna 1.221,34 zł) oraz KM 1530/10 (należność główna 38.446,10 zł). Postanowieniem z dnia 11 maja 2010 r. w sprawie KM 711/10 komornik przyznał wierzycielowi kwotę 150,00 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym. Natomiast w sprawie KM 1530/10 komornik przyznał powodowi od spółki (...) tytułem kosztów zastępstwa prawnego kwotę 600,00 zł (postanowienie z dnia 3 sierpnia 2010 r.).

Dowód:

- postanowienie Komornika z 11.05.2010 r., k. 20,

- postanowienie Komornika z 03.08.2010 r., k. 21,

- dokumenty w aktach komorniczych KM 1530/10,

- dokumenty w aktach komorniczych KM 711/10.

Pomimo wykonania przez organ egzekucyjny szeregu czynności mających na celu ustalenie majątku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz wyegzekwowanie dochodzonej należności, obydwa wyżej wymienione postępowania egzekucyjne okazały się bezskuteczne. Postanowieniami z dnia 15 grudnia 2010 r. komornik umorzył zarówno postępowanie KM 711/10, ustalając koszty postępowania egzekucyjnego należne powodowi od spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na kwotę 230,95 zł, jak i postępowanie KM 1530/10, którego koszty wyniosły 35,75 zł.

Dowód:

- wysłuchanie wierzyciela i dłużnika, k. 22 – 23,

- postanowienia z 15.12.2010 r., k. 24 - 25,

- pisma, k. 204, 211.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. w okresie od 1 stycznia 2009 r. do dnia 19 lutego 2014 r. nie regulowała zobowiązań w podatkowych w terminie. Na dzień 19 lutego 2014 r. spółka posiadała zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych na kwotę 561 zł (tytułem należności głównej) i 252 zł (tytułem odsetek).

Dowód:

- pismo, k. 185,

- lista zaległości, k. 186.

Pismami z dnia 22 kwietnia 2013 r. powód wezwał D. G. i M. P. do zapłaty kwoty 43.809,14 zł z odsetkami od kwoty 1.221,34 zł od dnia 3 października 2009 r. do dnia zapłaty, 18.323,42 zł od dnia 22 września 2009 r. do dnia zapłaty, 20.122,68 zł od dnia 13 października 2009 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 4.141,70 zł od dnia następującego po dniu upływu terminu zapłaty wyznaczonego wezwaniem. D. G. odebrał pismo w dniu 7 maja 2013 r. M. P. odebrał pismo w dniu 26 kwietnia 2013 r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, k. 26, 28 wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 27, 29.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne niemal w całości.

Przed rozpoczęciem rozważań, wyjaśnienia wymaga, iż w niniejszej sprawie pozew początkowo kierowany był przeciwko M. P. i D. G.. Jednakże, po skutecznym podniesieniu zarzutu braku biernej legitymacji procesowej przez D. G. oraz po ujawnieniu, iż P. K. pełni funkcję członka zarządu w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powód zmodyfikował treść żądania, wnosząc o zasądzenie kwoty wskazanej w pozwie od D. G. i P. K..

Podstawę prawną żądania pozwu upatrywać należy w treści normy art. 299 k.s.h.. Stosownie do brzmienia wskazanego artykułu, jeżeli egzekucja skierowana przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Po myśli § 2 powyższego przepisu, członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo, pomimo, niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. Zaakcentować należy, iż w literaturze przedmiotu podnoszono, iż surowa odpowiedzialność członków zarządu wynika z przyjętej w Kodeksie spółek handlowych konstrukcji prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i źródło swe upatruje w wyłączeniu prawa wspólników do prowadzenia spraw spółki i powierzenia tego prawa właśnie członkom zarządu spółki. Członkowie zarządu mają bowiem jasno zarysowany zakres kompetencji i daleko posuniętą niezależność w prowadzeniu spraw spółki. Konsekwencją tej konstrukcji jest to, iż w rzeczywistości to nie wspólnicy, lecz członkowie zarządu – w określonych przepisami Kodeksu spółek handlowych sytuacjach, ponoszą nie tylko odpowiedzialność cywilnoprawną, ale i karnoprawną. Wskazać bowiem należy, iż członkowie zarządu, a w szczególności prezes zarządu mają obowiązek zachować szczególną staranność przy wykonywaniu swojej funkcji, wynikającą z treści art. 293 § 2 k.s.h.. Ustawodawca uznaje bowiem członków zarządu za profesjonalistów, osoby wyspecjalizowane w zarządzaniu spółkami kapitałowymi, niezależnie od tego, czy członkiem zarządu jest wykształcony i doświadczony menadżer czy też początkująca w tej dziedzinie osoba (R. Szczęsny „Zarząd w spółkach kapitałowych wyd. Zakamycze 2004 str. 147-148).

Jakkolwiek, co już zresztą podkreślono, od tej odpowiedzialności członek zarządu może zwolnić się, w trzech sytuacjach, określonych treścią § 2 art. 299 k.s.h.. Ciężar dowodu w tych wypadkach spoczywa na osobie pozwanej – członku zarządu. R. legis art. 299 § 1 ksh jest ponoszenie odpowiedzialności za zobowiązania spółki przez tych członków zarządu, za urzędowania których zaistniały przyczyny uzasadniające zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego, a którzy nie zgłosili odpowiedniego wniosku w odpowiednim czasie. Wobec oparcia odpowiedzialności kreowanej przepisami omawianej regulacji na zasadzie winy, osoby, przeciwko którym podniesione zostaną roszczenia, mogą próbować ekskulpować się od odpowiedzialności, wykazując, iż nie ponoszą winy w niezłożeniu lub opóźnionym złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości. Uchylenie od odpowiedzialności jest również możliwe w przypadku wykazania przez członków zarządu, w oparciu o księgi handlowe i bilanse spółki, że w czasie, gdy zarząd spółki spoczywał w ich rękach, stan jej interesów był taki, że nie uzasadniał złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub otwarcie postępowania układowego. (Komentarz do art. 299 k.s.h. A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Tom I i II, Zakamycze, 2005, wyd. III).

Niezależnie zatem od stopnia zaniedbania swego obowiązku członkowie zarządu odpowiadają za całość zobowiązań spółki, których nie można zaspokoić z majątku spółki. Przepis normy 299 k.s.h. nie różnicując zobowiązań spółki według ich charakteru, stwarza samoistną, odrębną podstawę odpowiedzialności prywatnoprawnej członków zarządu zarówno za zobowiązania publiczne jak i prywatne spółki (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 września 1993 roku II UZP 15/93, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia1993 roku III CZP 162/92). Odpowiedzialność członków zarządu ma charakter odpowiedzialności odszkodowawczej. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż ukształtowanie odpowiedzialności członków zarządu w tej formie, ma na celu zagwarantowanie wierzycielom spółki dodatkowej ochrony w wypadku, gdy egzekucja wszczęta przeciwko spółce nie doprowadziła do zaspokojenia ich wierzytelności z powodów zawinionych przez członków zarządu spółki. Takie stanowisko Sąd Najwyższy wyraził w między innymi w uchwałach z dnia 19 stycznia 1993 r., III CZP 162/92 (OSNC 1993, nr 6, poz. 103) i z dnia 9 marca 1993 r., III CZP 116/93 (OSNC 1994, nr 2, poz. 103). Znalazło ono również potwierdzenie w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 1993 r., II UZP 114/96 (OSNC 1994, nr 3, poz. 48) oraz w uchwałach z dnia 19 listopada 1996 r., III CZP 114/96 (OSNC 1997, nr 3, poz. 25), z dnia 4 lipca 1997 r. III CZP 24/97, (OSNC 1997, nr 11, poz. 165) i z dnia 15 czerwca 1999 r. III CZP 10/99, (OSNC 1999, nr 12, poz. 203). Podkreślić przy tym należy, iż szkoda w rozumieniu art. 299 § 2 k.s.h. polega na obniżeniu - wskutek tego, że z winy członków zarządu nie doszło we właściwym czasie do zgłoszenia upadłości lub wszczęcia postępowania układowego - potencjału majątkowego spółki spowodowanego niemożnością wyegzekwowania od spółki jej zobowiązań. Członkowie zarządu odpowiadają wobec wierzyciela za tak pojmowaną szkodę, a nie za niezaspokojone zobowiązania spółki. Dla tak rozumianej odpowiedzialności odszkodowawczej zarządu ustawa wprowadziła domniemanie owej szkody, domniemanie winy oraz swoisty związek przyczynowy między zachowaniem zarządu a ową szkodą, inny niż dla nienależytego wykonania zobowiązania głównego. Z tych powodów omawiana odpowiedzialność członków zarządu jest zawsze odpowiedzialnością prywatnoprawną (odszkodowawczą), niezależną od charakteru niezaspokojonego zobowiązania spółki.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, iż, po pierwsze – pozwany D. G. ostatecznie zawarł z powodem ugodę sądową w warunkach art. 223 § 1 k.p.c., stąd Sąd za bezsporną uznał odpowiedzialność D. G. jako członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...). Po drugie, niesporne było to, iż powód posiada względem Spółki tytuł wykonawcze – nakazy zapłaty opatrzone klauzulą. Przy czym kwotą szkody powoda jest zarówno należność główna wynikająca z tytułu, jak też odsetki i koszty tamtejszego postępowania. Szkodą jest również kwota jaką strona wydatkowała na dochodzenie należności od Spółki. Kwoty te były niesporne.

Pozwany P. K. kwestionował natomiast, jakoby ponosił winę za powstałe długi. Wyjaśnił, że nie miał dostępu do dokumentów spółki, a nadto zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia.

W spornym zakresie Sąd w całości oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony. Zeznania świadków A. P. i M. F. oraz pozwanego M. P., którym Sąd dał wiarę w zakresie w jakim nie były sprzeczna z resztą materiału dowodowego, miały dla sprawy znaczenie jedynie w zakresie wykazania braku legitymacji biernej M. P.. Jednakże okoliczność ta została ostatecznie uznana przez powoda, co znalazło wyraz we wniosku o dopozwanie P. K. w miejsce M. P..

Odnosząc się do podniesionego zarzutu przedawnienia, wyjaśnić należy, iż okazał się on niezasadny. Jak już wyżej wskazano, roszczenia wynikające z art. 299 k.s.h. mają charakter roszczeń odszkodowawczych opartych na przepisach o czynach niedozwolonych, tj. art. 415 i n. k.c. Termin przedawnienia tych roszczeń powinien być ustalony w oparciu o art. 442 ¹ § 1 k.c. Szkoda w okolicznościach regulowanych w art. 299 § 2 k.s.h. polega bowiem albo na zawinionym doprowadzeniu przez członków zarządu do obniżenia potencjału majątkowego spółki i spowodowania w ten sposób stanu jej niewypłacalności, albo na bezprawnym, zawinionym niezgłoszeniu we właściwym czasie przez członków zarządu spółki wniosku o jej upadłość. W każdym razie, jest to odpowiedzialność deliktowa członków zarządu za własny czyn, a nie odpowiedzialność o charakterze gwarancyjnym za cudzy dług. Z tej też przyczyny o subsydiarnym charakterze odpowiedzialności członków zarządu można tu mówić jedynie w potocznym tego słowa znaczeniu i tylko ze względu na to, że, podobnie jak w przypadkach odpowiedzialności subsydiarnej sensu stricto, na gruncie art. 299 k.s.h. istnieje także konieczność podjęcia próby uzyskania świadczenia od innej osoby (w tym wypadku od spółki). Z dokumentów zgromadzonych w sprawie wynika, iż o fakcie pełnienia przez P. K. funkcji członka zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dowiedział się dopiero w toku niniejszego postępowania. Powód, bazując na niezgodnym ze stanem faktycznym wpisie do KRS, nie mógł mieć bowiem świadomości, iż funkcję członka zarządu pełni P. K.. Stąd, oczywistym jest, iż trzyletni termin przedawnienia roszczenia wobec P. K. nie mógł upłynąć w chwili wytoczenia przeciwko niemu powództwa.

W ocenie Sądu powód wykazał, iż posiada należność wobec przedmiotowej spółki stwierdzoną tytułem oraz że egzekucja wobec tej Spółki okazała się bezskuteczna. Wykazana została również zasada odpowiedzialności P. K.. Odpowiedzialność przewidzianą w art. 299 k.s.h. ponoszą bowiem członkowie zarządu spółki z o.o. z chwilą powołania ich uchwałą wspólników, a nie z momentem wpisu uchwały w rejestrze handlowym (por. wyr. SN z 18 stycznia 2001 r.. sygn. akt V CKN 186/00). Do przejęcia odpowiedzialności ze wskazanego artykułu wystarczy samo istnienie zobowiązania w czasie sprawowania funkcji członka zarządu.

Pozwany P. K. nie wykazał natomiast zajścia żadnej z przesłanek egzoneracyjnych z art. 299 k.s.h. W szczególności pozwany nie udowodnił, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło nie z jego winy. Ciężar dowodowy w tym zakresie spoczywa bowiem na członku zarządu spółki. Z uwagi na szczególny charakter funkcji członka zarządu w obrębie spółki i wiążącą się z tym odpowiedzialność, nie można traktować prostego stwierdzenia, o tym że pozwany „nie miał dostępu do dokumentów spółki” jako chociażby uprawdopodobnienia braku winy pozwanego. Zwłaszcza, że P. K. nie naprowadził w tym zakresie żadnych dowodów. Tym samym kwota dochodzona pozwem w całości była zasadna. Przy czym, kwotę 43.809,14 zł pozwany P. K. obowiązany był zapłacić solidarnie z D. G. w zakresie kwoty wynikającej z ugody sądowej zawartej w dniu 10 listopada, co wynika, jak wyżej wskazano, z normy art. 299 k.s.h. Przyjmuje się, że brak umiejętności przy wykonywaniu funkcji członka zarządu, nieumiejętność poradzenia sobie z dostępem do dokumentów zarządzanej spółki nie jest podstawą z art. 299 § 2 k.s.h.. Powtórzyć w tym miejscu należy stanowisko zaprezentowane przez Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 16 czerwca 2015 r. w sprawie I ACa 2/15, zgodnie z którym podjęcie się wykonywania obowiązków członka zarządu w sytuacji braku odpowiedniego wykształcenia i wiadomości lub doświadczenia potrzebnego do prowadzenia spraw spółki powinno być kwalifikowane jako naruszenie wymaganej staranności i sumienności.

Wreszcie instytucja solidarności członków zarządu wynika wprost z art. 299 § 1 k.s.h. i solidarność w niniejszej sprawie musiała być ograniczona w stosunku do D. G. do kwoty objętej ugodą

W uzasadnieniu Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r. (III CZP 118/2006) wskazano, że odsetki za opóźnienie od odszkodowania dochodzonego na podstawie art. 299 k.s.h., należą się od chwili wymagalności ustalonej zgodnie z art. 455 k.c. W niniejszej sprawie wymagalność roszczenia należy wiązać z wezwaniem pozwanego do zapłaty. P. K. o istnieniu wierzytelności powoda skierowanej przeciwko niemu dowiedział się z treści doręczonego mu w dniu 20 października 2014 r. odpisu pozwu. Uwzględniając powyższe, Sąd zasądził odsetki do dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, tj. od dnia 21 października 2014 r.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w 108 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 2191 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 2400 zł ustalone zgodnie z treścią § 6 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z 2002 r. z późn. zmianami).

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) P. K.

3.  (...)