Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSO Adam Maciński

Protokolant : Aneta Łokaj

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko (...) Publicznemu Szpitalowi (...) we W.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej (...) Publicznego Szpitala (...) we W. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. w W. kwotę 244.842,04 zł (dwieście czterdzieści cztery tysiące osiemset czterdzieści dwa złote i cztery grosze) wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 3.950,64 zł od dnia 23 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 321,30 zł od dnia 23 grudnia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 475,20 zł od dnia 23 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 5.333,04 zł od dnia 24 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 128,52 zł od dnia 27 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 1.998 zł od dnia 27 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 514,08 zł od dnia 28 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 7.823,52 zł od dnia 31 grudnia 2012 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 321,30 zł od dnia 4 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 6.571,80 zł od dnia 5 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 4.237,92 zł od dnia 5 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 583,20 zł od dnia 5 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 17.828,42 zł od dnia 8 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 321,30 zł od dnia 10 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 4.639,68 zł od dnia 10 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 610,20 zł od dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 9.250,20 zł od dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 324 zł od dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 610,20 zł od dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 8.682,12 zł od dnia 18 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 11.885,40 zł od dnia 19 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 16.422,70 zł od dnia 27 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 2.213,78 zł od dnia 27 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 6.476,11 zł od dnia 28 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 486 zł od dnia 28 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 7.545,31 zł od dnia 28 stycznia 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 34.099,92 zł od dnia 7 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 5.951,88 zł od dnia 10 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 7.566,05 zł od dnia 14 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 6.521,47 zł od dnia 14 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 299,70 zł od dnia 14 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 43.444,08 zł od dnia 14 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 4.523,04 zł od dnia 17 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 9.037,44 zł od dnia 21 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 1.108,08 zł od dnia 22 lutego 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 2.741,04 zł od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

- od kwoty 9.995,40 zł od dnia 7 marca 2013 r. do dnia 29 stycznia 2014 r.,

II. zasądzoną w punkcie I kwotę rozkłada na 10 rat, w tym 9 rat po 27.204,67 zł każda i 10 ratę stanowiącą odsetki ustawowe zasądzone w punkcie I wyroku, płatne miesięcznie, do 10 każdego miesiąca, poczynając od następnego miesiąca, po miesiącu w którym tenże wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

III. oddala dalej idące powództwo;

IV. zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 19.460 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2243/13

UZASADNIENIE

W pozwie z 26 września 2013 r. strona powodowa (...) sp. z o.o. w W. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) Publicznego Szpitala (...) numer (...) z siedzibą we W. kwoty 244.842,04 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi w sposób wskazany w pozwie. W uzasadnieniu żądania pozwu podano, że strony łączyły umowy dostawy: (...) z 13 grudnia 2012 r., (...) z 13 grudnia 2012 r., (...) z 8 listopada 2011 r. i (...) z 10 grudnia 2012 r., w ramach których strona powodowa dostarczyła na rzecz pozwanego materiały medyczne i środki farmaceutyczne o łącznej wartości dochodzonej pozwem, wynikającej z załączonych faktur VAT. Wskazano, że w/w towary zostały przez pozwanego zamówione i odebrane. Pomimo tego, a także wezwania do zapłaty, należność dochodzona pozwem nie została dotychczas uregulowana. Ponadto argumentowano, że podstawą obciążenia strony pozwanej odsetkami ustawowymi po upływie 30 dni od dnia doręczenia poszczególnych faktur VAT stanowiła ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

W nakazie zapłaty z dnia 4 listopada 2013 r. (k. 182-183) Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 2 grudnia 2013 r. (k. 188 i n.) strona pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa w zakresie odsetek liczonych od dnia 12 listopada 2013 r. oraz rozłożenie dochodowej pozwem należności na 10 rat, licząc od ostatniego dnia miesiąca, w którym się uprawomocni wyrok. Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie strona pozwana zaprzeczyła, jakoby wymagalność faktur VAT nastąpiła w dniach wskazanych przez powoda, z uwagi na fakt, że pismo dotyczące not korygujących wpłynęło do pozwanego dnia 12 sierpnia 2013 r. Ponadto strona pozwana zarzuciła, że zgodnie z umowami wskazanymi w pozwie termin płatności za wykonane usługi miał nastąpić w ciągu 90 dni po wykonaniu umowy, licząc od dnia doręczenia prawidłowo wystawionych faktur VAT i kopii zamówień. Uzasadniając wniosek o rozłożenie dochodowej pozwem należności na raty strona pozwana podała, że nie jest w stanie dokonać jednorazowej spłaty bez pomocy publicznej, zaś w obecnej sytuacji mogłoby to nastąpić wyłącznie z kwot otrzymywanych na leczenie pacjentów w ramach kontraktu z (...). Podkreślono, że szpital jest w bardzo trudnej sytuacji finansowej, nie może jednak upaść, lecz ma obowiązek leczyć ludzi bez zapewnienia ze strony państwa wystarczających środków na ten cel.

W piśmie procesowym z dnia 30 grudnia 2013 r. (k. 220 i n.) strona powodowa podała, że wystawienie w dniu 13 sierpnia 2013 r. not korygujących nie miało jakiegokolwiek wpływu na wymagalność roszczeń powoda. Ich wystawienie wiązało się z uzupełnieniem treści faktur o dane dotyczące numerów zamówienia, numerów umowy i informacji o zakazie cesji, co było obojętne jeśli chodzi o prawidłowość tych faktur, jak i nie miało wpływu na termin zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Publiczny Szpital (...) numer (...) we W. jako zamawiający zawarł z wykonawcą - (...) Spółka z o.o. w W. w wyniku rozstrzygnięcia postępowań przetargowych umowy nr (...) z 8 listopada 2011 r., (...) z 10 grudnia 2012 r., (...) z 13 grudnia 2012 r. i (...) z 13 grudnia 2012 r. Przedmiotem umów była sukcesywna dostawa przez wykonawcę na rzecz zamawiającego produktów farmaceutycznych. Zgodnie z umowami należności za dostarczone towary miały być przelewane na rachunek bankowy wykonawcy w terminie 90 dni po wykonaniu umowy licząc od dnia doręczenia zamawiającemu dokumentów rozliczeniowych, to jest wystawionej faktury oraz kopii zamówień. Strony poddały wszelkie spory wynikłe z tych umów pod rozstrzygnięcie w drodze mediacji oraz oświadczyły, że skierowanie sporu na drogę sądową bez wyczerpania trybu postępowania mediacyjnego będzie traktowane jako przedwczesne wytoczenie powództwa.

( Dowód: odpis z KRS strony powodowej, k. 14-22; umowy nr (...) z 13 grudnia 2012 r., (...) z 13 grudnia 2012 r., (...) z 8 listopada 2011 r. i (...) z 10 grudnia 2012 r., k. 34-55 )

W ramach realizacji powyższych umów (...) Spółka z o.o. dostarczyła na rzecz (...) Publicznego Szpitala (...) numer (...) we W., zgodnie z jego zamówieniami, materiały medyczne oraz środki farmaceutyczne o łącznej wartości 244.842,04 zł. Strona powodowa wystawiła pozwanemu 37 faktur VAT dotyczących dostarczonych towarów, a faktury i towary zostały przez Szpital odebrane. Treść 4 faktur VAT została uzupełniona, już po ich wystawieniu, o dane dotyczące numeru zamówienia, numeru umowy, a także informacji o cesji wierzytelności. W związku z tym strona pozwana wystawiła 4 noty korygujące.

( Dowód: faktury VAT, zamówienia, potwierdzenia, k. 56-180; noty korygujące, k. 201-204)

Wobec braku zapłaty za dostarczony towar, strona powodowa w piśmie z dnia 19 czerwca 2013 r. wezwała stronę pozwaną do zapłaty. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

( Dowód: zestawienia, wezwanie, k. 29-33 )

Na wniosek strony powodowej zostało przeprowadzone postępowanie mediacyjne mające za przedmiot zobowiązania dochodzone pozwem. Postępowanie nie doprowadziło do zawarcia ugody. Koszty postępowania mediacyjnego poniesione przez stronę powodową wyniosły 694,95 zł.

( Dowód: faktura VAT, protokół, dowód zapłaty, pismo z 18 czerwca 2013 r., k. 23-28 )

(...) Publiczny Szpital (...) numer (...) we W. - udziela świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umów zawieranych ze stroną pozwaną - (...) (...) Oddział Wojewódzki we W..

W 2012 r. zmienił się zarząd strony pozwanej, który wdrożył plan restrukturyzacji szpitala. Na skutek podjętych działań sanacyjnych w 2013 r. strona pozwana przestała generować straty finansowe i według stanu na listopad 2013 r. osiągnęła zysk w wysokości około 3,5 zł.

Aktualnie zadłużenie strony pozwanej z tytułu realizowanych usług medycznych za lata ubiegłe wynosi ponad 123 mln zł.

( Dowód: rachunki zysków i strat, bilans, zestawienie, informacja, k. 205-213; zeznania świadka Ł. R., k. 228-230 (e-protokół)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie pozostawało poza sporem, że powód (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. dostarczył pozwanemu (...) Publicznemu Szpitalowi (...) numer (...) z siedzibą we W. produkty farmaceutyczne zamówione przez ten Szpital, wystawiając 37 faktur na łączną kwotę równą wysokości dochodzonego roszczenia, to jest 244.842,04 zł. Pozwany nie kwestionował wysokości kwot wynikających z faktur, negował jednak termin wymagalności świadczenia, wskazując na braki w treści 4 faktur oraz zapisy w tym zakresie zawarte w łączących strony umowach. Biorąc pod uwagę treść łączących strony umów, na podstawie których powód dostarczał pozwanemu produkty farmaceutyczne oraz pozostałych dokumentów zgromadzonych w sprawie należy wskazać, że powodowi przysługiwało przeciwko pozwanemu roszczenie o zapłatę za dostarczone produkty, którego wysokość wynikała z wystawionych przez niego faktur VAT.

W ocenie Sądu, nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut strony pozwanej, że umowy łączące strony nie podlegały przepisom ustawy z 12 czerwca 2003 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Zgodnie z art. 2 tej ustawy transakcję handlową w rozumieniu ustawy stanowi umowa, której przedmiotem jest odpłatne dostarczanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, jeżeli strony tej umowy zawierają ją w związku z wykonywaną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową. W myśl art. 3 ustawę stosuje się do transakcji handlowych, których wyłącznymi stronami są między innymi przedsiębiorcy (do których zalicza się powód) oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku – Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 roku Nr 113, poz. 759, z późniejszymi zmianami), do których zaliczone zostały jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych (pkt 1). Jak wynika z art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późniejszymi zmianami), do sektora finansów publicznych zaliczają się samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej. Umowy o dostarczanie leków i środków farmaceutycznych zawarte przez (...) Publiczny Szpital (...) numer (...) we W. z (...) Spółką z o.o. stanowiły zatem transakcje handlowe w rozumieniu ustawy z 12 czerwca 2003 roku. Z uwagi na powyższe, za zasadne należało uznać żądanie zasądzenia na rzecz strony powodowej na podstawie art. 5 w/w ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych odsetek ustawowych od kwot wykazanych na poszczególnych fakturach, liczonych od dnia następnego po upływie 30 dni od dnia wystawienia danej faktury, do dnia zapłaty. Ponadto Sąd uznał za niezasadny zarzut strony pozwanej odnośnie zmiany terminu płatności należności dochodzonych pozwem, na skutek uzupełnienia już po wystawieniu treści 4 faktur VAT o dane dotyczące numerów zamówienia, numerów umowy i informacji o zakazie cesji wierzytelności. Powyższe dane były bowiem obojętne jeżeli chodzi o prawidłowość w/w faktur VAT, a zatem nie wpływały na termin zapłaty.

Z przedstawionych względów Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

W niniejszej sprawie Sąd uznał, że zachodzą podstawy, aby uwzględnić wniosek strony pozwanej o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia. Dokonując rozstrzygnięcia w tym zakresie Sąd uwzględnił aktualna trudną sytuację finansową strony pozwanej. Z analizy dowodów w postaci rachunków zysków i strat, bilansów, zestawień i informacji (k. 205-213) oraz zeznań świadka Ł. R. (k. 228-230) wynikało, że (...) Publiczny Szpital (...) numer (...) we W. - udziela świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umów zawieranych ze stroną pozwaną - (...) (...) Oddział Wojewódzki we W., przy czym aktualnie zadłużenie strony pozwanej z tytułu realizowanych usług medycznych za lata ubiegłe wynosi ponad 123 mln zł. Sąd miał przy tym na uwadze, że pozwany szpital nie może wydatkować środków pieniężnych uzyskiwanych z kontraktu z (...) pomijając potrzeby bieżące związane z funkcjonowaniem szpitala. W tej sytuacji nierealnym byłoby spełnienie przez stronę pozwaną od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia bez uszczerbku dla prowadzonej przez szpital działalności leczniczej. Podkreślić jednocześnie należało, że jak wynikało z ustaleń Sądu w 2012 r. zmienił się zarząd strony pozwanej, który wdrożył plan restrukturyzacji szpitala. Na skutek podjętych działań sanacyjnych w 2013 r. strona pozwana przestała generować straty finansowe i według stanu na listopad 2013 r. osiągnęła zysk w wysokości około 3,5 zł. W dalszym ciągu jednak zobowiązana jest do spłaty zaległego wielomilionowego długu z lat poprzednich. Wychodząc zatem naprzeciw podejmowanych przez pozwany szpital działaniom sanacyjnym, Sąd uznał za zasadny zgłoszony przez pozwanego wniosek o rozłożenie na raty zasądzonego w punkcie I wyroku świadczenia. W konsekwencji Sąd tak rozłożył na raty zasądzone świadczenie, by nie pozbawić pozwanego środków bieżących, a jednocześnie uwzględnić interes powoda, dla którego krzywdzące byłoby rozłożenie świadczenia na wieloletnie raty. Rozstrzygając w tym zakresie Sąd miał nadto na uwadze, że rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty na podstawie art. 320 k.p.c. ma ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat (uchwała SN z dnia 22 września 1970 r., III PZP 11/70, OSNCP 1971, nr 4, poz. 61; uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r., III CZP 126/06, OSNC 2007/10/147, OSP 2010/4/44, Biul.SN 2006/12/9). Z uwagi na powyższe Sąd zasądzoną w punkcie I kwotę rozłożył na 10 rat, w tym 9 rat po 27.204,67 zł każda i 10 ratę stanowiącą odsetki ustawowe zasądzone w punkcie I wyroku i koszty procesu zasądzone w punkcie III wyroku, płatne miesięcznie, do 20 każdego miesiąca, poczynając od następnego miesiąca, po miesiącu w którym tenże wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, o czym orzekł jak w punkcie II wyroku. Jednocześnie mając na uwadze, że żądanie powoda odnośnie zasądzenia dochodzonego roszczenia w formie jednorazowej spłaty, a także w zakresie odsetek za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat nie zostało w uwzględnione, Sąd oddalił dalej idące powództwo strony powodowej, o czym orzekł jak w punkcie III wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie IV wyroku na podstawie art. 98 k.p.c.