Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Barbara Lech

po rozpoznaniu w dniach 26 kwietnia 2017r., 21 czerwca 2017r., 8 września 2017r., 20 września 2017r.

sprawy Ł. S. (1)

urodz. (...) w W.

syna L. i M. z domu S.

oskarżonego o to, że :

w dniu 29 maja 2016r. w W. woj. (...) kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki F. (...) o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości gdzie wynik I badania wyniósł 0,99 mg/l, wynik II badania wyniósł 1,78 promila, a wynik III badania wyniósł 1,79 promila alkoholu w wydychanym powietrzu,

to jest o czyn z art. 178 a § 1 kk

I oskarżonego Ł. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, z tym, że jako datę popełnienia czynu przyjmuje 26 maja 2016r., to jest występku z art. 178a§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 178a§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk zawiesza warunkowo na okres próby lat 2 (dwóch),

II na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat, zaś na podstawie art. 43§3 kk zobowiązuje oskarżonego do zwrotu dokumentu prawa jazdy uprawniającego do prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych Starostwu Powiatowemu w W. – Wydział Komunikacji,

III na podstawie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) złotych,

IV zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza mu opłaty .

Sygnatura akt III K 1003/16

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono

następujący stan faktyczny:

Oskarżony Ł. S. (1) w dniu 26 maja 2016r. wraz z narzeczoną I. K. swoim samochodem marki F. (...) nr rej. (...) udał się do jej rodziców- L. K. i T. K. zamieszkałych w W. z okazji dnia matki. Na spotkanie przybyli także siostra I. E. J. wraz z mężem T. J.. Podczas wspólnego spotkania oskarżony Ł. S. (1) spożywał alkohol w postaci wódki. Alkohol spożywał także ojciec I. T. K. oraz T. J. . I. K. wraz z oskarżonym wyszli ze spotkania około godz. 19:30. Wcześniej opuścili mieszkanie rodziców E. J. wraz z mężem T. .

Dowód:

zeznania świadków :

I. K. /k- 8-9, 98 /

L. K. /k- 62, 117-118/

T. K. /k- 64, 118/

I. J. (1) /k- 66, 118-119 /

T. J. /k- 68, 119/ /

wyjaśnienia oskarżonego Ł. S. (1) /k- 94-96/

I. J. (2) w dniu 26 maja 2016r. przyjechała do lokalu przy ul. (...) w W., którego jest właścicielem , około godz. 10 swoim samochodem S. (...) nr rej. (...). Pojazd ten pozostawiła na chodniku i był dla niej z lokalu częściowo widoczny; z lokalu widziała fragment auta od tylnego koła w tył. Około godz. 20:00 oskarżony Ł. S. (1) kierując swoim pojazdem ulicą (...) w W. podczas parkowania spowodował kolizję z zaparkowanym przy tejże ulicy pojazdem I. J. (2). W tym czasie I. J. (2) przebywała w lokalu i obsługiwała klientów i usłyszała hałas dobiegający sprzed lokalu. Wówczas D. Ć., która w tym czasie także przebywała w lokalu przekazała jej, że ktoś swoim samochodem uderzył w jej auto . Właścicielka auta oraz obecne w lokalu D. Ć. i J. B. wyszły na zewnątrz . Około 10 sekund po usłyszeniu huku jako pierwsza z lokalu wyszła D. Ć. za nią J. B. a jako ostania z lokalu wybiegła I. J. (2) . Na zewnątrz widoczne były oba pojazdy, które się ze sobą stykały; okazało się , że pojazd I. J. (2) miał uszkodzony tylny lewy błotnik a bezpośrednio za pojazdem S. (...) nr rej. (...) stał pojazd oskarżonego F. (...) nr rej. (...). Wówczas miejsce kierującego było puste a drzwi od strony kierowcy otwarte, a na siedzeniu pasażera obok siedzenia kierowcy siedziała narzeczona oskarżonego I. K. , która wysiadła z auta od strony pasażera i skierowała w stronę oskarżonego, który szedł chwiejnym powolnym krokiem i mówił do obecnych, że to nie on kierował pojazdem. Oskarżony stał pomiędzy dwoma samochodami od strony pasażera i oglądał miejsce uderzenia pojazdów. I. K. obeszła samochód i od razu wsiadła za kierownicę. Wówczas I. J. (2) poleciła jej by wyszła z samochodu i poczekała na Policję . I. K. chciała odjechać, ale I. J. (2) jej na to nie pozwoliła .

Dowód:

zeznania świadka I. J. (2)/k- 119/

zeznania świadka D. Ć. /k- 13-14, 97-98/

J. B. / k- 16, 21-22, 96-97/

protokół oględzin rzeczy /k- 11-12/

O godz. 20:15 D. Ć. zatrzymała radiowóz policyjny , którym poruszali się ulicą (...) w W. funkcjonariusze Policji M. P. (1) i M. J. . D. Ć. poinformowała wyżej wymienionych policjantów, że doszło do kolizji pomiędzy pojazdami F. (...) nr rej. (...) oraz S. (...) oraz , że kierujący pojazdem F. (...) jest nietrzeźwy i próbował zamienić się miejscami z pasażerką tego pojazdu. W związku z powyższym funkcjonariusze Policji podjęli interwencję.

Dowód:

notatka urzędowa /k- 1/

zeznania świadka D. Ć. /k- 13-14, 97-98/

zeznania świadka M. P. (2)/k- 116/

Oskarżony Ł. S. (1) został przebadany urządzeniem elektronicznym . W wyniku badania u oskarżonego M. S. o godz. 20:37 stwierdzono zawartość alkoholu w ilości 0, 99 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponownie przebadano oskarżonego na K. w W. gdzie o godz. 22:18 stwierdzono u niego 1, 78 promila a o godz. 22:22 -1, 79 promila alkoholu we krwi . W trakcie obu badań oskarżony Ł. S. (2) oświadczył do protokołu, że spożywał alkohol w postaci wódki w dniu 26 maja 2016r. o godz. 19.00 i nie pamięta w jakiej ilości.

Dowód:

protokoły z badania stanu trzeźwości wraz z wydrukami /k- 2, 3/

Na miejscu została przebadana także I. K., u której nie stwierdzono alkoholu w organizmie .

Dowód:

protokół z badania stanu trzeźwości wraz z wydrukiem /k- 4/

Po zdarzeniu pojazd oskarżonego został przetransportowany na parking policyjny przy Ul . (...) przy pomocy lawety i w dniu 26 maja 2016r. o godz. 22.40 poddany oględzinom. W trakcie oględzin pobrano do badań na wymazówkę z koła kierownicy pojazdu F. (...) o nr rej. (...) ślad substancji potowo – tłuszczowej , który umieszczono w kopercie i oznaczono jako ślad nr 3. Nadto z lewarka zmiany biegów wyżej wymienionego pojazdu pobrano na wymazówkę ślad biologiczny i oznaczono jako ślad nr 4 .

Dowód:

protokół oględzin rzeczy /k- 11/

zeznania świadka M. T. /k- 117/

W dniu 14 lipca 2016r. pobrano od oskarżonego Ł. S. (1) oraz I. K. wymazy z wewnętrznej części policzka celem przeprowadzenia badań porównawczych ze śladami pobranymi podczas oględzin pojazdu i izolacji DNA. W próbce z wymazówki zabezpieczonej jako ślad nr 3 a pobranej z kierownicy pojazdu oskarżonego stwierdzono mieszaninę DNA pochodzącego co najmniej od dwóch osób . W próbce zabezpieczonej z koła kierownicy pojazdu i oznaczonej jako ślad nr 3 znajduje się materiał genetyczny pochodzący od Ł. S. (1) i dwóch przypadkowych niespokrewnionych osób z populacji . Wykluczono pochodzenie DNA od I. K. . W próbce zabezpieczonej z lewarka zmiany biegów i oznaczonej jako ślad nr 4 stwierdzono znikomą ilość DNA, która nie nadaje się do identyfikacji.

Dowód:

protokoły pobrania materiału z wymazu z wewnętrznej części policzka/k- 31, 32/

opinia z przeprowadzonych badań biologicznych Laboratoriom Kryminalistycznego KWP we W. /k- 40-44/

protokół oględzin rzeczy /k- 11/

Po około 3-4 dniach od zdarzenia I. K. opowiedziała rodzicom, że parkowała samochodem oskarżonego przed blokiem i uderzyła w samochód , że z baru wyskoczyły jakieś kobiety i krzyczały , że to kierował jej narzeczony Ł. a nie ona .

Dowód:

zeznania świadków :

I. K. /k- 8-9, 98 /

L. K. /k- 62, 117-118/

T. K. /k- 64, 118//

Oskarżony Ł. S. (1) nie był dotychczas karany sądownie

Dowód :

dane o karalności oskarżonego /k- 59/

Oskarżony Ł. S. (1) słuchany na całym etapie prowadzonego postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu . W postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień a przed Sądem podał, że w dniu 26 maja 2016r. wraz ze swoją partnerką I. K. pojechał do jej rodziców z okazji dnia matki, gdzie spożywał alkohol a po spotkaniu jeszcze w domu rodziców I. przekazał jej kluczyki od auta i razem opuścili mieszkanie , po czym wsiadł do samochodu na miejscu pasażera zaś I. K. na miejscu kierowcy i udali się do miejsca, w którym mieszkają przy ul. (...) gdzie szukali parkingu , przy czym cały czas pojazd prowadziła I. K. . Oskarżony wyjaśnił, że najbliższe miejsce parkingowe znaleźli koło baru około 50-100 metrów od miejsca zamieszkania oraz, że nalegał by I. przeparkowała pojazd w inne miejsce . Oskarżony wskazał, że w momencie wykonywania manewru cofania I. K. zatrzymała się i powiedziała, że uderzyła w samochód stojący za nimi, wówczas on wysiadł z auta na chodnik by zobaczyć jak wygląda sytuacja, obszedł samochód od przodu i wszedł na chodnik. Wskazał, że uszkodzenia w jego aucie były z tyłu, jego dziewczyna krótko jeszcze siedziała na fotelu kierowcy a po krótkiej chwili podeszła do niego, w krótkim czasie pojawiła się Policja.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina oskarżonego Ł. S. (1) co do popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości. W sprawie bezspornym jest, że w dniu 26 maja 2016r. około godz. 19:00 oskarżony spożywał alkohol w postaci wódki oraz , że około godz. 20 :15 doszło do kolizji pojazdu oskarżonego F. (...) z pojazdem S. (...) będącym własnością I. J. (2) a zaparkowanym przy ul. (...). Świadczą o powyższym protokoły badania stanu trzeźwości oskarżonego wraz z wydrukami oraz wyjaśnienia samego oskarżonego. Okoliczność, którą oskarżony zakwestionował było prowadzenie przez niego pojazdu F. (...) od momentu opuszczenia mieszkania rodziców I. K. oraz spowodowanie tejże kolizji. Sąd ustalił powyższe w oparciu o zeznania świadków D. Ć. , J. B. i I. J. (2), zeznania świadka M. P. (2) oraz treść notatki urzędowej z dnia 26 maja 2016r. Świadkowie D. Ć. , J. B. i I. J. (2) zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem rzeczowo, spójnie i szczegółowo przedstawiły przebieg zdarzenia od momentu usłyszenia huku poprzez obserwację umiejscowienia obu pojazdów oraz zachowania się oskarżonego i I. K. po kolizji. Zeznania tych świadków potwierdza treść notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariusza Policji M. P. (2) oraz zeznania tegoż świadka złożone przed Sądem . Świadek J. B. na całym etapie postępowania , także podczas konfrontacji z oskarżonym i I. K. wskazała, że słyszała odgłosy puknięcia, odwróciła się i widziała mężczyznę zataczającego się i wysiadającego z samochodu od strony kierowcy , przy czym drzwi kierowcy były od strony baru . Świadek wskazała, że oskarżony wyszedł po chodniku w stronę auta a I. K. wsiadła za kierownicę a potem wysiadła z auta. Powyższe potwierdziła także w trakcie konfrontacji z oskarżonym i I. K. . Świadek D. Ć. zeznała, że usłyszała stukot aut i po kilkunastu sekundach otworzyła drzwi baru by zobaczyć co się stało . Podała, że w pierwszym momencie zobaczyła młodego człowieka od strony ulicy, gdzie doszło do zdarzenia , który oglądał tył samochodu i wówczas drzwi od strony kierowcy były otwarte a miejsce kierowcy było puste zaś pasażerka siedziała na przednim siedzeniu. Mężczyzna szedł chwiejnym krokiem , a pasażerka wyszła i od tyłu okrążyła samochód po czym skierowała w stronę chodnika. Świadek ten podała, że kiedy zrobiło się zgromadzenie oskarżony sam z siebie powiedział, że to nie on kierował samochodem, chociaż nikt się o to nie pytał. Świadek I. J. (2) podała, że samego zdarzenia nie widziała a po wyjściu z lokalu oskarżony stał po stronie kierowcy i wówczas drzwi od auta były otwarte a za chwilę podbiegła I. K., która wsiadła za kierownicę mówiąc, że odjedzie. Wówczas jak podała świadek nie pozwoliła jej na to, następnie przyjechał radiowóz. Wyżej wskazani świadkowie zeznali w sposób logiczny i wzajemnie ze sobą korespondujące i brak jest jakichkolwiek podstaw by podważać ich wiarygodność. Świadkowie nie znają ani oskarżonego ani I. K. i nie mają żadnej motywacji by zeznawać na ich niekorzyść. Nadto zeznania wskazanych wyżej świadków znajdują potwierdzają relacjach świadka M. P. (2) , który sporządził notatkę urzędową na okoliczność zdarzenia a treść zapisów w niej zawartych potwierdził słuchany przed Sądem. Nadto świadek M. P. (2) wskazał, że kiedy oskarżony i I. K. wyszli z pojazdu oddali kluczyki, samochód został zamknięty i nie był ruszany do przyjazdu lawety, natomiast świadek M. T., który wykonywał oględziny pojazdu wskazał, że w sytuacji, gdy jest wątpliwość co do tego kto kierował pojazdem unika się dostępu osób trzecich, bo w przypadku gdy mają być prowadzone czynności procesowe chodzi o to by nie dokonano zatarcia śladów. Obiektywnym dowodem potwierdzającym fakt kierowania pojazdem F. (...) przez oskarżonego są protokół oględzin rzeczy , protokoły pobrania materiału z wymazu z wewnętrznej części policzka i opinia z przeprowadzonych badań biologicznych Laboratoriom Kryminalistycznego KWP we W. z której wynika , że w próbce zabezpieczonej z koła kierownicy pojazdu i oznaczonej jako ślad nr 3 znajduje się materiał genetyczny pochodzący od Ł. S. (1) i dwóch przypadkowych niespokrewnionych osób z populacji zaś wykluczono pochodzenie DNA od I. K. . Powyższe dowody we wzajemnej ze sobą korespondencji potwierdzają sprawstwo oskarżonego co do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania świadka I. K. w części w jakiej dotyczą osoby , która kierowała pojazdem tuż przed kolizją oraz z momencie kolizji są niewiarygodne. Pozostają one w sprzeczności z dowodami omówionymi powyżej i zmierzają do odciążenia oskarżonego w czym zarówno sam oskarżony jak i jego partnerka życiowa mają niewątpliwy interes. Treść zeznań świadków L. K. i T. K. , jej siostry i szwagra nie ma istotnego znaczenia albowiem świadkowie ci nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzenia, o którym dowiedzieli się jedynie z relacji córki kilka dni po 26 maja 2016r. , natomiast twierdzenie rodziców I. K. , że widzieli jak córka przed domem wsiada do samochodu i odjeżdża oraz wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadka I. K. w tym zakresie pozostają w sprzeczności nie tylko z zeznaniami wskazanych świadków, ale także i przede wszystkim z opinią z przeprowadzonych badań biologicznych Laboratoriom Kryminalistycznego KWP we W., z której kategorycznie wynika, że na kierownicy pojazdu znajduje się materiał genetyczny pochodzący od Ł. S. (1) i dwóch przypadkowych niespokrewnionych osób z populacji zaś wykluczono pochodzenie DNA od I. K.. Gdyby jak twierdzi oskarżony i jego partnerka I. K. a także częściowo jej rodzice oskarżony Ł. S. (1) przez około 10 km / od miejsca zamieszkania do miejsca kolizji / nie kierowałby swoim samochodem a kierowałaby nim I. K. wówczas z pewnością na kierownicy pojazdu znajdowały się ślady genetyczne pochodzące od I. K. a przecież pochodzenie DNA na kierownicy pojazdu od I. K. kategorycznie wykluczono, na kierownicy pojazdu znajdował się ślad genetyczny pochodzący od oskarżonego oraz dwóch niespokrewnionych z nim osób, ale nie I. K. .

Oskarżony Ł. S. (1) swoim działaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk, który stanowi, iż karze wskazanej w wymienionym przepisie podlega ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Definicja stanu trzeźwości zawarta w przepisie art.115§16 kk określa, iż stan nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu zachodzi wówczas gdy:

1/ zawartość alkoholu we krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub

2/ zawartość alkoholu w 1dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0, 25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Protokoły badania stanu trzeźwości oskarżonego Ł. S. (1) w powiązaniu z obiektywnymi wynikami sprawozdania jednoznacznie potwierdzają , iż oskarżony chwili kierowania pojazdem w W. przy ul. (...) , gdzie doszło do kolizji oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości, o którym mowa w przepisie art.115§16 kk . W tej sytuacji Sąd uznał, że oskarżony Ł. S. (1) dopuścił się przestępstwa z art. 178a§1 kk modyfikując datę popełnienia czynu albowiem nie budzi wątpliwości, że oskarżony dopuścił się tego czynu w dniu 26 maja 2016r. a nie jak wskazano w akcie oskarżenia w dniu 29 maja 2016r. Wymierzając oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się znacznym poziomem alkoholu we krwi u oskarżonego i zagrożeniem jakie wyżej wymieniony spowodował dla innych uczestników ruchu drogowego, co potraktował jako okoliczność obciążającą. Oskarżony spowodował kolizję, po której próbował zająć miejsce pasażera i zamienić się miejscami ze swoją partnerka I. K. co dodatkowo oczywiście niekorzystnie wpływa na ocenę zachowania oskarżonego. Okoliczności łagodzących Sąd się nie dopatrzył . Wobec powyższego w ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu za zarzucany mu czyn kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia sposób działania oskarżonego , rozmiar następstw przestępstwa a nadto właściwości i warunki osobiste sprawcy i jego osobowość. Przy wymiarze kary sąd uwzględnił nadto cele kary tak w zakresie prewencji szczególnej jak i ogólnej , ażeby zarówno sam oskarżony jak i jego najbliższe otoczenie zrozumieli, iż za popełnienie przestępstwa sprawca winien ponieść karę . Jednocześnie Sąd uznał , że cele kary zostaną zrealizowane przy zastosowaniu dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby i to wystarczy by dopingować oskarżonego do przestrzegania prawa. Na podstawie art. 42 §2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat a na podstawie art. 43a§2 kk jako kolejny obligatoryjny środek karny orzekany w związku ze skazaniem za czyn z art. 178a§1 kk orzeczono świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej , którego minimalna wysokość przewidziana przez ustawodawcę wynosi 5000 złotych . Na podstawie art. 43 §3 kk zobowiązano oskarżonego do zwrotu dokumentu prawa jazdy uprawniającego do prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych Starostwu Powiatowemu w W. – (...) albowiem dokument ten został oskarżonemu zwrócony w dniu 27 maja 2016r. /co wynika z pokwitowania na karcie 25 akt /. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, mając także na względzie konieczność uiszczenia przez niego świadczenia pieniężnego w znacznej kwocie Sąd na podstawie art. 624§1 kk zwolnił go od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył mu opłaty uznając, iż uiszczenie tak wydatków jak i opłaty byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.