Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2016r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Justyna Krzysztofik - Skrzydłowska

Protokolant Karolina Birulo

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu w dniu 10.11.2016r.

sprawy G. N.

urodz. (...) w L.

syna W. i S. z d. K.

obwinionego o to ,że:

I.  W dniach od 23 do 25 maja 2016 roku w M. przy ul. (...) nie zapewnił utrzymania czystości i porządku przez:

- niezbieranie odpadów komunalnych zgodnie z wymogami określonymi w regulaminie,

- pozbywanie się odpadów komunalnych w sposób niezgodny z przepisami ustawy, tj. pozostawienie ich na chodniku,

tj. o czyn z art. 10 ust. 2 i 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,

II.  W tym samym miejscu i czasie, jak w pkt I zaśmiecił chodnik drogi publicznej w ten sposób, że pozostawił na nim odpady komunalne, działając na szkodę Gminy M. na łączną kwotę 216 zł,

tj. o wykroczenie z art. 145 k.w .

I.  na podstawie art. 1 § 2 kw obwinionego G. N. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa

Sygn. akt II W 347/16

UZASADNIENIE

SĄD REJONOWY USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

G. N. zajmuje w M. przy ul. (...) wraz z żoną lokal mieszkalny stanowiący własność Gminy. Do użytku wymienionego pozostawało także posadowione w korytarzu budynku pomieszczenie gospodarcze. Pomieszczenie to w kwietniu 2016r. uległo zawaleniu wskutek czego znajdujące się w jego wnętrzu rzeczy spadły do położonego na niższej kondygnacji pomieszczenia hurtowni należącego z kolei do K. J.. O fakcie powyższym G. N. przebywający wówczas poza granicami kraju poinformowany został telefonicznie przez żonę, zaś na polecenie miejscowej jednostki Policji przedmioty miały być przechowane przez właściciela pomieszczenia hurtowni do czasu ich wydania uprawnionemu.

( dowód: wyjaśnienia obwinionego G. N. – k. 8 i rozprawa z dnia 10.11.2016r. godz. nagrania 00:03:56 – 00:19:16, zeznania świadka Ł. M. –k. 11-12, rozprawa z dnia 10.11.2016r. godz. nagrania 00:26:45-00:40:07 )

W dniu 18 maja 2016r. brat K. J. R. J. wystąpił z pismem informując G. N. o konieczności odbioru rzeczy. W dniu 20 maja 2016r. G. N. udając się do miejscowej jednostki Policji, zważywszy na konflikt istniejący pomiędzy nim, a K. i R. J., poprosił o asystę Policji przy przekazywaniu przedmiotów pochodzących z zawalonego pomieszczenia. Do spotkania celem przekazania rzeczy doszło w dacie 23 maja 2016r. R. J. oświadczając, że nie życzy sobie obecności na prywatnym terenie G. N. polecił swoim pracownikom wystawienie rzeczy w workach jutowych na teren gminny - chodnik przy ul. (...), po czym odjechał. G. N. zabrał należące do niego przedmioty wartościowe. Co do reszty zaś – uszkodzonej, zniszczonej, elementów gruzu, oświadczył, że nie przedstawiają one żadnej wartości. Wówczas to obecny na miejscu funkcjonariusz Policji po rozmowie z pracownikiem miejscowego (...) oraz prywatnej firmy świadczącej na terenie gminy M. usługi komunalne i transportowe , przekazał G. N., że odpady te zostaną sprzątnięte. Po tym G. N. oddalił się.

( dowód: wyjaśnienia obwinionego G. N. – k. 8 i rozprawa z dnia 10.11.2016r. godz. nagrania 00:03:56 – 00:19:16, zeznania świadka Ł. M. –k. 11-12, rozprawa z dnia 10.11.2016r. godz. nagrania 00:26:45-00:40:07, zdjęcia –k. 4 )

Za wywóz nieczystości stałych J. K. świadczący usługi komunalne i transportowe wystawił następnie fakturę VAT na kwotę 216 zł.

( dowód: faktura –k. 21 )

G. N. stanął pod zarzutami popełnienia dwóch wykroczeń. Obwiniony został mianowicie to, że w dniach od 23 do 25 maja 2016r. nie zapewnił w M. przy ul. (...) utrzymania czystości i porządku przez niezbieranie odpadów komunalnych zgodnie z wymogami określonymi w regulaminie oraz pozbywanie się odpadów komunalnych w sposób niezgodny z przepisami ustawy, tj. poprzez pozostawienie ich na chodniku. Nadto zarzucono mu zaśmiecenie chodnika drogi publicznej w ten sposób, że pozostawił na nim odpady komunalne, działając na szkodę Gminy M. na łączną kwotę 216 zł.

( dowód: notatka urzędowa –k. 3, akty normatywne – k. 14-18 )

G. N. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że śmieci na chodniku nie zostały pozostawione przez niego, lecz pracowników R. J., który to zobligowany był oddać mu narzędzia, jakie znalazły się w pomieszczeniu hurtowni, po zawaleniu należącego do obwinionego pomieszczenia gospodarczego. Wskazał, że w obecności policjanta R. J. wysypał z worków śmieci twierdząc, że to rzeczy należące do obwinionego podczas gdy znajdował się tam gruz, a także rzeczy uszkodzone lub zniszczone . Z faktu, że nie on na chodniku pozostawił odpady komunalne wywiódł, że nie on chodnik zaśmiecił, przy tym od policjanta wiedział, że śmieci zostaną posprzątane przez uprawniony do tego podmiot.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zgodnie z § 4 ust. 1 Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy M. wprowadzonego w życie uchwałą Rady Miejskiej Gminy M. z dnia 30 października 2013r. i następnie zmienionego uchwałą z dnia 28 lutego 2014r. właściciele nieruchomości położonych wzdłuż chodników mają obowiązek uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego niezwłocznie poprzez ich odgarnięcie, a nadto podjęcie działań mających na celu usunięcie zgormadzonych zanieczyszczeń. Są także zobligowani po myśli § 10 Regulaminu do gromadzenia odpadów komunalnych w przeznaczonych do tego celu pojemnikach wyraźnie regulaminem oznaczonych. Zapisy Regulaminu korespondują z obowiązującą w tym przedmiocie ustawą z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zgodnie z art. 4 i art. 5 ust. 1 pkt 3 i 3b powołanej Ustawy właściciele nieruchomości mają obowiązek stosować się do Regulaminu i zbierać odpady zgodnie z jego treścią, a dalej pozbywać się odpadów w sposób zgodny z przepisami ustawy. Dodać wypada, że powyższe obowiązki nie spoczywają jedynie na właścicielach nieruchomości, lecz na każdym podmiocie władającym nieruchomością ( art. 2 ust. 1 pkt 4 Ustawy ) .

Zaniedbanie obowiązkom stanowić może w przypadku niestosowania się do Regulaminu wykroczenie z art. 10 ust. 2a Ustawy, zaś w przypadku uchybienia przepisowi art. 5 ust. 1 ustawy – czyn z art. 10 ust. 2 Ustawy.

Art. 145 k.w. z kolei wprowadza odpowiedzialność za czyn polegający na zaśmiecaniu miejsca dostępnego dla publicznością, w szczególności chodnika. Chodzi w przepisie o zachowanie umyślne, więc takie, kiedy sprawca chce popełnić czyn albo przewidując możliwość jego popełniania na to się godzi ( art. 6 § 1 k.w. ).

Co do zasady zachowanie polegające na wyniesieniu poza teren nieruchomości odpadów komunalnych i pozbycie się ich w sposób niezgody z ustawą i regulaminem oraz zachowanie polegające na zaśmieceniu chodnika może więc stanowić wykroczenie, jednakże w realiach tej sprawy brak podstaw do przypisania sprawstwa i winy w zakresie któregokolwiek z zarzutów akurat G. N.. Nie on bowiem de facto dokonał zaśmiecenia chodnika, nie on bowiem wyniósł poza teren użytkowanej nieruchomości na chodnik gminny zgromadzone w workach odpady. Wyjaśnienia obwinionego w tym zakresie w pełni korespondują z zeznaniami świadka Ł. M. obecnego na miejscu, gdzie następowało przekazywanie rzeczy obwinionemu przez brata i pracowników władającej hurtownią (...). Nie dopatruje się Sąd żadnych obiektywnych powodów, by zeznania świadka – osoby obcej, niezaangażowanej w spór, przybyłej celem udzielenia asysty, poddawać pod wątpliwość. Zeznania są logiczne, szczere, a że korespondują z wersją obwinionego i wersji obwinionego należało dać wiarę. Z osobowego materiału dowodowego niezbicie wynika, że odpady, w szczególności uszkodzone lub zniszczone nie przedstawiające zdaniem świadka żadnej wartości, bezużyteczne, a dalej gruz zapewne pochodzący z miejsca gdzie nastąpiło zawalenie pomieszczenia gospodarczego obwinionego nie został wystawiony na chodnik gminny przez obwinionego. Nie można więc przyjąć, że to obwiniony dokonał zaśmiecenia chodnika. Zważywszy na istniejący konflikt występujący pomiędzy obwinionym, a rodzina państwa J., nieuzasadnione powody, dla których przekazanie nie następowało na terenie należącej do K. J. nieruchomości, gdzie doszło do zawalenia pomieszczenia, zastanawiającymi są okoliczności, w których w ogóle doszło do zawalenia pomieszczenia gospodarczego kiedy obwiniony przebywał poza granicami kraju, lecz wątek ten nie stanowił przedmiotu tego postępowania.

Wyrzucone z worków i pozostawione na chodniku przedmioty dokumentują także fotografie , które istotnie jak podał świadek wskazuję na wyrzucenie odpadów. Jeśli nawet jak relacjonuje świadek obwiniony ze sterty miał zabrać część rzeczy rozpoznanych jako swoje nie powstał po jego stronie automatycznie obowiązek uprzątnięcia chodnika z dalszych rzeczy stanowiących odpad, skoro sam ich tam nie przyniósł.

G. N. swoim zachowaniem nie zmierzał do zaśmiecenia chodnika, ani złamania uregulowań ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ani też wydanego na jej podstawie regulaminu. Nie towarzyszy obwinionemu zamiar zaśmiecenia miejsca dostępnego dla publiczności, ani nieuprzątnięcia chodnika. Kwestia usunięcia odpadów została przy tym poruszona w rozmowie obwinionego z funkcjonariuszem Policji, który to policjant po nawiązaniu kontaktu z dwoma podmiotami uprawnionymi do zbiórki odpadów z terenu Gminy , oznajmił, że śmieci zostaną sprzątnięte. Dopiero mając tą wiedzę obwiniony oddalił się z miejsca.

Z powyższych względów G. N. swoim zachowaniem nie wyczerpał ustawowych znamiona zarzuconych mu wykroczeń, nie można mu przypisać winy, toteż na podstawie art. 1 § 2 k.w. wyrok przybrać musiał postać uniewinniającą.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o regułę procesową wyrażoną w art. 118 § 2 k.p.w.