Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Aneta Bącal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018r. w K.

sprawy z powództwa J. T.

przeciwko A. T.

o wydanie rzeczy ruchomej

powództwo oddala.

sygn. akt I C 1065/16

UZASADNIENIE

Powód J. T. wniósł pozew przeciwko swojemu synowi A. T. o zwrot skradzionego laptopa A., wartość przedmiotu sporu określił na kwotę 1 639,96 zł. Uzasadniając swoje żądanie, oskarżył go o to, że świadomie z premedytacją, obelżywym kłamstwem wykorzystał swoją babcię Z. B., wykradając jej laptopa. Powód twierdził, iż był on zakupiony do celów domowych tj. do robienia przelewów rachunków, wiadomości, muzyki, a pozwany powiedział swojej babci, że powód może zabrać tego laptopa i przeznaczyć na używki takie jak alkohol i papierosy. J. T. wskazał, iż dnia 08.06.2015 r. zgłaszał kradzież w/w laptopa, jednakże postępowania zostało umorzone ponieważ był on przechowywany za zgodą Z. B.. Powód podał, iż w dniu 15.07.2015 r. ponownie zgłosił kradzież, a jego matka za namową policjanta podpisała odmowę dochodzenia.

W odpowiedzi na pozew A. T. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu podał , iż wniosek jest bezzasadny i ma na celu tylko wyłudzenie od niego laptopa przez J. T.. Jego zdaniem zadośćuczynienie dla powoda ma być kolejnym źródłem zysku i nie ma podstaw do żądania zwrotu komputera, ponieważ został on darowany mu przez babcię, która zakupiła go za swoje pieniądze. Wskazał również, iż powód nigdy nie był właścicielem laptopa i nie może żądać jego zwrotu. W ocenie A. T. oskarżenia J. T. związane są z tym, że Z. B. zapisała na powoda mieszkanie, lecz za jego zachowanie odebrała mu je i podarowała mieszkanie pozwanemu. Powodem tego było zwłaszcza nadużywanie alkoholu przez J. T., pod wpływem którego robił awantury, znęcał się psychicznie nad swoją matką, grał na uczuciach, wypominał, szantażował, uporczywie dokuczał i nagrywał swoją matkę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

J. T. zakupił w dniu 11.09.2013 r. dla Z. B. laptopa firmy (...) za jej pieniądze.

Dowód:

- przelew bankowy (k.5)

- postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia 30.06.2015 r. (k. 56-56v)

- zeznania J. T. (k. 70)

- zeznania A. T. (k. 71)

P. A. T. wraz ze swoją dziewczyną J. C. od 2014 r. opiekował się Z. B..

Dowód:

- zawiadomienie o przestępstwie z dnia 08.06.2015 r. (k. 55)

- zeznania A. T. (k. 71)

Pozwany A. T. otrzymał od swojej babci Z. B. laptopa firmy (...).

Dowód:
- zeznania J. T. (k. 70v)

- zeznania A. T. (k. 70v)

Z. B. przekazała w dniu 25.05.2013 r. J. T. tytułem darowizny na cele mieszkaniowe kwotę 50 000,00 zł.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu z dnia 25.05.2013 r. (k. 7, 38)

- zeznania J. T. (k. 70)

Aktem notarialnym z dnia 13.12.2013 r. Rep. A nr 4703/2013 sporządzonym przed notariuszem B. K. w K. Z. B. darowała swojemu synowi J. T. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K..

Dowód:

- umowa darowizny z dnia 13.12.2013 r. (k. 46-46v)

Pismem z dnia 15.05.2014 r. Z. B. odwołała poczynioną na rzecz J. T. w/w darowiznę. Za powód wskazała jego rażącą niewdzięczność wobec niej, polegającą na braku opieki i pomocy w obliczu choroby, uzależnianiu pomocy od uprzedniej zapłaty, a nadto rażące nadużywanie alkoholu, co wiązało się z kolei za stosowaniem przemocy psychicznej wobec niej.

Dowód:

- oświadczenie o odwołaniu darowizny (k. 47)

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 07.10.2014 r. sygn. akt I C 959/14 nakazał J. T. zwrócić jego matce Z. B. lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K..

Dowód:

- wyrok z dnia 07.10.2014 r. sygn. akt I C 959/14 (k. 35-35V)

Aktem notarialnym z dnia 17.04.2015 r. Rep. A nr 1554/2015 sporządzonym przed notariuszem I. B. w K. Z. B. darowała swojemu wnukowi A. T. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K..

Dowód:

- umowa darowizny z dnia 17.04.2015 r. (k. 53-54)

J. T. jest osobą nadużywającą alkoholu i awanturującą się pod jego wpływem.

Dowód:

- pismo w sprawie leczenia odwykowego (k. 39)

- wyrok karny z dnia 19.11.2014 r. sygn. akt VIII K 373/14 (k. 40)

- wezwanie w celu złożenia wyjaśnień w związku z informacją o stosowaniu przemocy z dnia 20.08.2014 r. (k. 45)

- oświadczenie o odwołaniu darowizny (k. 47)

- zeznania A. T. (k. 71)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Wydział VIII Karny Zamiejscowy sygn. akt VIII K 373/14 z dnia 19.11.2014 r. J. T. został skazany za to, że w dniu 31.07.2014 r. prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości.

Dowód:

- wyrok z dnia 19.11.2014 r. sygn. akt VIII K 373/14 (k. 40-40v)

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych dla miasta K. w 2014 r. wszczęła przeciwko J. T. postępowanie w sprawie leczenia odwykowego.

Dowód:
- pismo w sprawie leczenia odwykowego z dnia 27.06.2014 r. (k. 39)

J. T. dnia 08.06.2015 r. zgłosił na Policji zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa tj. kradzież laptopa A. w mieszkaniu Z. B. przy ul. (...) w K..

Dowód:

- zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z dnia 08.06.2015 r. (k. 55)

Dnia 30.06.2015 r. nastąpiło umorzenie dochodzenia w sprawie kradzieży laptopa A. wobec stwierdzenie, że czyn nie zawiera znamion przestępstwa. W toku prowadzonego postępowania ustalono, iż laptopa zakupił J. T. za pieniądze Z. B. i to ona jest ich właścicielką. Ponadto użyczyła ona go A. T..

Dowód:

- postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia 30.06.2015 r. (k. 56-56v)

Sąd zważył co następuje

Ustaleń stanu faktycznego dokonano przede wszystkim w oparciu o okoliczności niekwestionowane przez żądną ze stron, które dodatkowo znajdują potwierdzenie w zebranych dokumentach oraz w zeznaniach A. T. i J. T.. Należy zwrócić uwagę, że autentyczność dokumentów nie budziła wątpliwości oraz nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony.

Powództwo w niniejszej sprawie dotyczyło wydania rzeczy ruchomej w postaci laptopa firmy (...) od A. T.. Z posiadaniem ustawodawca łączy wiele domniemań prawnych (art. 339-341 k.c.), które w braku przeciwnych danych ułatwiają określenie charakteru danego władztwa nad rzeczą. Domniemanie samoistności posiadania przewidziane w art. 339 k.c. oznacza, że ten, kto rzeczą włada, jest posiadaczem i że posiadanie to ma charakter posiadania samoistnego, czyli jest jej właścicielem. Osoba, która powołuje się zatem na prawo własności rzeczy nie władając nią, musi wykazać prawo własności do niej. Zawarte bowiem w normie art. 339 k.c. domniemanie prawne ma charakter usuwalny. Można je obalić dowodząc, że faktyczne władanie oznaczonej osoby stanowi jej posiadanie zależne lub dzierżenie. Obalenie domniemania może nastąpić przy każdej możliwej okazji, w każdym procesie (lub w postępowaniu nieprocesowym), gdy od stwierdzenia samoistnego posiadania (lub jego braku) zależy wynik postępowania. Ciężar dowodu przeciwnego obarcza stronę, która z obalenia domniemania wywodzi skutki prawne. Zgodnie z art. 316 k.p.c. stan faktyczny sprawy rozstrzygamy na dzień orzekania czyli kto dysponuje rzeczą której dotyczy sprawa, oraz związane z tym elementy takie jak: domniemanie że laptopa posiada w dyspozycji A. T. ma to walor posiadania samoistnego, czyli własności i ma charakter usuwalny jak w/w.

Prawo własności laptopa pierwotnie należało przepisać nieżyjącej już Z. B.. Poza wszelką wątpliwością wyraziła ona wolę zakupu notebooka A. ze swoich pieniędzy i dla własnych osobistych celów. Z zebranego materiału wynikało, że powód nie zamieszkiwał ciągle w mieszkaniu należącym do swojej matki. Suma pieniędzy w kwocie 50 000,00 zł, została przekazana J. T., aby obsługiwał interesy i sprawy swojej matki. Jedną z nich był zakup spornego laptopa. Z powyższego wynika jednoznacznie, iż pierwotnie prawo własności laptopa należało do Z. B.. Następnie, po ustaleniach faktycznych należało przyjąć, że tak jak każdy właściciel ma prawo do dysponowania swoją rzeczą, matka powoda mogła zrobić z powyższym laptopem co chciała w ramach ustawy. Jednym z elementów tego dysponowania jest przeniesienie własności danej rzeczy na inną osobę i tak też uczyniła. Poza wszelką wątpliwością w ocenie Sądu ta dyspozycja miała miejsce, była ona w pełni świadoma i celowa oraz zmierzała do wyzbycia się tego składnika z majątku Z. B., w obawie przed niekorzystnym rozdysponowaniem tym laptopem przez J. T., gdyż miał on problemy z alkoholem. W sytuacji tego rodzaju, że obecności powoda w mieszkaniu nie były ciągłe, przy jego braku zatrudnienia jak i zadysponowania otrzymanymi od matki pieniędzmi w sposób dowolny, takie obawy były uzasadnione. Pierwotna właścicielka zadysponowała laptopem A. na rzecz swojego wnuka A. T., przenosząc na pozwanego jego własność. Taka dyspozycja nie musi mieć formy szczególnej, wystarczy iż z okoliczności, że taka dyspozycja miała miejsce i jako darowizna została wykonana.

W tym miejscu należy także zwrócić uwagę, iż powód zawiadamiał o przestępstwie kradzieży laptopa, które było umarzane ze względu na to iż czyn nie zawierał znamion przestępstwa, z tej przyczyny że nie stwierdzono elementów przestępstwa polegającego na kradzieży.

Roszczenie windykacyjne z art. 222 k.c. legitymuje właściciela rzeczy do żądania od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Zgodnie z tym przepisem powód powinien wykazać prawo swojej własności, a także nie powinna zachodzić przesłanka negatywna - uprawnienie do korzystania drugiej strony z tej rzeczy. Z. B. jak już wyżej wspomniano zadysponowała swoim prawem i przeniosła na A. T. prawo własności laptopa. W takich sprawach aby dochodzić powyższego roszczenia należy wykazać legitymacje właściciela, a w niniejszej sprawie taka legitymacja J. T. nie została wykazana. Wykazanie legitymacji jest bezwzględnym warunkiem skuteczności powództwa o wydanie rzeczy tj. wykazanie w sposób niebudzący wątpliwości, że jest się właścicielem, że druga strona od której się domaga wydania rzeczy posiada ją oraz nie ma skutecznych względów właściciela uprawnienia do dysponowania tą rzeczą. W ocenie Sądu powyższe warunki nie zostały spełnione.

Zgodnie z powyższym powództwo podlegało oddaleniu.