Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 8/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2013-02-22

Sygn. akt VI Ka 8/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Klara Łukaszewska (spr.)

Sędziowie SO Edyta Gajgał

SO Tomasz Skowron

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Roberta Remiszewskiego

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2013 r.

sprawy L. O.

oskarżonego z art. 284 § 1 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 5 listopada 2012 r. sygn. akt IIK 899/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego L. O. w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie z pkt 2 co do obowiązku naprawienia szkody,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

L. O.oskarżony był o to, że w marcu 2011 roku w B., przywłaszczył artykuły spożywcze w postaci różnego rodzaju lodów o łącznej wartości
9. 798, 06 zł oraz inne artykuły spożywcze o wartości nie mniejszej niż 500 zł, stanowiących przedmiot przywłaszczenia na rzecz (...)Agencji (...)w J.tytułem zabezpieczenia pożyczki nr (...)z dnia 30 listopada 2007 roku udzielonej L. O.i M. O., prowadzącym działalność gospodarczą (...)s.c., działając tym na szkodę wymienionego pokrzywdzonego.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu wyrokiem z dnia 5 listopada 2012 roku w sprawie IIK 899/12:

1.  uznał, że podejrzany L. O. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 284 § 1 kk i na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk oraz art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec podejrzanego L. O. warunkowo umorzył na okres próby wynoszący 2 lata,

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 46 § 1 kk zobowiązał podejrzanego L. O.do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego (...) Agencji (...)w J.wysokości 48 334, 97 zł w terminie 2 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku,

3.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił podejrzanego w całości od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, który zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego artykułu 67 § 3 kodeksu karnego poprzez nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody w wysokości przekraczającej rozmiar rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa przypisanego L. O.,

- obrazę przepisów postępowania art. 415 § 4 kodeksu postępowania karnego, mającą wpływ na treść wyroku, polegającą na orzeczeniu obowiązku naprawienia szkody przez L. O., w sytuacji gdy o roszczeniu wynikającym z popełnionego przestępstwa prawomocnie orzeczono w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze o sygn. I Nc 3375/11.

Stawiając powyższe zarzuty skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez zmiany zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art. 67 § 3 k.k. obowiązku naprawienia szkody w kwocie 10.298,06 zł w terminie 2 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku. Wniosek apelacji został zmodyfikowany przez Prokuratora Okręgowego na rozprawie odwoławczej w ten sposób, że domagał się on w całości uchylenia rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 zaskarżonego orzeczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna, a uwzględnieniu podlegał zmodyfikowany wniosek złożony przez oskarżyciela publicznego w trakcie rozprawy odwoławczej.

Mając na uwadze kierunek i granice zaskarżenia Sąd Okręgowy na wstępie stwierdza, że dokonane przez Sąd Rejonowy i niekwestionowane przez skarżącego ustalenia faktyczne co do sprawstwa i stopnia winy oskarżonego L. O. odnośnie przypisanego mu czynu, zostały poczynione prawidłowo, zgodnie ze zgromadzonym i ujawnionym w sprawie materiałem dowodowym, a ocena dowodów jest trafna i nie naruszająca zasady wyrażonej w art. 7 kpk. Sąd I instancji wskazał dowody, na których oparł w tym zakresie ustalenia faktyczne będące podstawą rozstrzygnięcia oraz należycie umotywował ocenę tych dowodów. Sąd Okręgowy, działający jako Sąd odwoławczy, jest zwolniony od obowiązku przeprowadzania szczegółowej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie i może poprzestać na odwołaniu się do rozważań zawartych w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji. Jest to możliwe albowiem uzasadnienie wyroku pierwszoinstancyjnego w pełni realizuje wymogi określone w art. 424 § 1 kpk, a sam skarżący w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego oraz kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu, a także zastosowanej represji karnej ustaleń i ocen tych nie kwestionuje (por. wyrok SN z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie V KK 177/07, LEX nr 354289).

Zarzuty apelacji skierowane zostały wyłącznie przeciwko rozstrzygnięciu zawartemu w punkcie 2, zaskarżonego orzeczenia. Skarżący zasadnie zarzucił Sądowi I instancji obrazę przepisu postępowania art. 415 § 5 k.p.k., która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez nałożenie na L. O.na podstawie art. 67 § 3 k.k. obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Agencję (...)w J.kwoty 48 334,97 zł w terminie dwóch lat od dnia uprawomocnienia się wyroku. Przepis art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. czyli tzw. klauzula antykumulacyjna ma na celu wyeliminowanie sytuacji istnienia w obrocie gospodarczym dwóch tytułów egzekucyjnych, dotyczących tej samej szkody, zwłaszcza wtedy gdy wierzyciel dysponując takim tytułem wykonawczym ma instrumenty prawne skierowania egzekucji do majątku osobistego oskarżonego. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II AKa 295/11 Prok. i Pr.-wkł. 2012/4/37). Zakaz wynikający z art. 415 § 5 k.p.k. odnosi się natomiast do każdego określonego w ustawie przypadku orzekania karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody, a więc również określonego w art. 67 § 3 k.k. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2012 r. III KK 484/11 LEX nr 1119532).

Sytuacja taka, jak słusznie podnosi oskarżyciel publiczny, ma miejsce w niniejszej sprawie. Pokrzywdzona (...) Agencja (...)w J.wystąpiła wobec L. O.z pozwem po rozpoznaniu, którego Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał prawomocny nakaz zapłaty w dniu 24 sierpnia 2011 r. sygn. akt I Nc 3375/11, co do kwoty zobowiązania z jakim oskarżony zalegał z zapłatą w związku z udzieloną mu pożyczką tj. 38 395,32 zł. (k. 130). Nakaz zapłaty po nadaniu klauzuli wykonalności przez Sąd stanowi podstawę egzekucji przeciwko oskarżonemu. W tym stanie rzeczy wobec tożsamości podmiotowej, jak i przedmiotowej wskazanych świadczeń zawarte w tym zakresie rozstrzygnięcie w pkt. 2 części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku podlegało uchyleniu. Zasądzona bowiem nakazem zapłaty kwota wyczerpuje całość roszczenia, należnego pokrzywdzonemu od oskarżonego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2012 r. sygn. akt V KK 209/12 LEX nr 1220961).

Stąd wobec stwierdzania uchybienia, o którym mowa w art. 438 pkt. 2 k.p.k. na podstawie art. 437§1 k.p.k. należało zmienić zaskarżony wyrok jak w pkt. I., w pozostałej zaś części zaskarżony wyrok podlegał utrzymaniu w mocy jako prawidłowy. Nie jest bowiem rażąco niesprawiedliwy, ani dotknięty uchybieniami opisanymi w art. 439 § 1 k.p.k.

Natomiast o kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie
art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. mając na uwadze sytuację materialną i osobistą oskarżonego.

AP

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Herka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Klara Łukaszewska,  Edyta Gajgał ,  Tomasz Skowron
Data wytworzenia informacji: