Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Dominika Kołpa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2016 r. w Warszawie

sprawy B. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania B. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 8 lutego 2016 r. znak: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 524/16

UZASADNIENIE

Odwołujący B. C. w dniu 29 lutego 2016 r. wniósł do Sądu, za pośrednictwem organu rentowego, odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 8 lutego 2016 r. znak sprawy (...) dotyczącej prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu odwołujący wnosił o jej zmianę. Wskazał , iż był zatrudniony (...) sp.z o.o . w W. w/w spółka nie wskazała w świadectwie pracy właściwej podstawy rozwiązania z nim stosunku pracy tj. nie powołano ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o zwolnieniach grupowych co stanowiło podstawę odmowy przez organ rentowy przyznania mu świadczenia emerytalnego (k-2-4 a.s.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w dniu 23 marca 2016 r. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy wskazał, iż ubezpieczony nie spełnił przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1252 z późn. zm.), albowiem jak wynika ze świadectwa pracy odwołującego jego stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania zgodnie z art. 30 §1 pkt 2 k.p. (oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę i nieprzyjęcie nowych warunków przez pracownika)-s 13 tom II . Nie został zatem spełniony warunek w postaci rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, którego wystąpienie było konieczne do przyznania ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego. (k-36 a.s.)

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny.

Odwołujący B. C. w dniu 18.01.2016 r.(ur. (...)) złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30.04.2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych . Odwołującemu pracodawca wypowiedział warunki umowy o pracę w trybie art. 30 § 1 pkt 2 k.p. a odwołujący nie przyjął nowych warunków co w efekcie skutkowało rozwiązaniem stosunku pracy. Z wypowiedzenia warunków pracy z dnia 31.03.2015 r. wynika ,że zostało ono spowodowane prowadzoną restrukturyzacją poszczególnych obszarów działalności spółki, jak również z uwagi na konieczność ujednolicenia warunków zatrudnienia wszystkich pracowników Spółce, wiążąca się min. Z wypowiedzeniem pracownikom przejętym w ramach przepisu art.23 (1) k.p. specjalnych warunków pracy i płacy , które obowiązywały na mocy Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy Pracowników Przedsiębiorstwa (...) z dnia 04.10.1995 r.-Protokół dodatkowy nr 4 z dnia 29.04.2005 r. ,tekst jednolity z dnia 13.07.20o5 r. W miejsce warunków pracy określonych postanowieniami (...) ,począwszy od 01.07.2015 r. zastosowanie miały odpowiednio warunki wynikające z przepisów kodeksu pracy. Jednocześnie spółka poinformowała ,że jako nowy pracodawca nigdy nie była i nie stała się stroną w/w porozumień ,a jedynie na mocy przepisu art.241 (8) k. p. była zobligowana przez okres jednego roku od przejścia zakładu pracy do utrzymania warunków pracy uzgodnionych w tych układach w stosunku do przejętych pracowników. Termin ten upłynął z dniem 31.10.2014 r. Pracodawca podkreślił ,że zmiana dotyczyła wyłącznie specjalnych (układowych)warunków zatrudnienia pracowników ,zaś wszelkie standardowe warunki pracy i płacy wynikające z postanowień umów o prace oraz obowiązujących przepisów kodeksu pracy nie uległy zmianie.

Organ rentowy, w oparciu o złożone przez odwołującego dokumenty oraz w oparciu o informację (...) Sp.z o.o. w W. wydał w dniu 08.02.2016 decyzję którą odmówił B. C. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W przedmiotowej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że wnioskodawca nie spełnił warunków do przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego, bowiem stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn nie dotyczących pracodawcy. (k. 13 tom II a.r.).

Od powyższej decyzji B. C. odwołał się do Sądu inicjując niniejsze postępowanie. (k. 2-3 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów zawartych w aktach sprawy, aktach rentowych oraz zeznań odwołującego jak i w/w świadków. Zdaniem Sądu powyżej przytoczone dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty nie były przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z treści tych dokumentów okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Sąd Okręgowy w toku postępowania dopuścił dowód z przesłuchania świadków na okoliczność propozycji pracodawcy dotyczących ukształtowania nowych warunków zatrudnienia oraz okoliczności które zaważyły na odmowie propozycji pracodawcy przez odwołującego tj. świadka D. K. (k-54 a. s.) ,świadka J. S. (k-55a.s.) i świadka M. Z. (k-56 a. s.) oraz dowód z przesłuchania w charakterze strony B. C. (k-72 a.s. ). W ocenie Sądu w/w zeznania nie podważają ustaleń organu rentowego a wręcz je potwierdzają .

Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom odwołującego, gdyż jego zeznania korespondują z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu odmowa przyjęcia przez odwołującego nowych warunków pracy w sytuacji kiedy zmiana dotyczyła wyłącznie specjalnych (układowych) warunków zatrudnienia pracowników wywołała złożone przez pracodawcę wypowiedzenie. Tym samym rozwiązanie stosunku pracy z odwołującym było uzależnione wyłącznie od jego decyzji .Natomiast na mocy art.30 §1 pkt 2 k.p. pracodawca miał prawo po wyekspirowaniu terminu zakreślonego w dyspozycji art. 241 (8) k.p. podjąć decyzję o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy wynikających wyłącznie z tzw. układowych warunków zatrudnienia.

Zdaniem Sądu Okręgowego materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu był wystarczający do wydania orzeczenia kończącego sprawę.

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie zważył co następuje

Odwołanie B. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 8 lutego 2016 r., znak: (...) dotyczącej prawa do świadczenia przedemerytalnego jest niezasadnie i podlega oddaleniu.

Sąd Okręgowy zważył, iż w niniejszej sprawie spór między stronami postępowania dotyczy kwestii spełnienia przez odwołującego się przesłanek uprawniających do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie Ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Ustawa określa m.in. zasady ustalania prawa do świadczeń przedemerytalnych przyznawanych przez ZUS, tryb postępowania o przyznanie tych świadczeń i ich wypłatę.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o świadczeniach przedemerytalnych w sześciu punktach zawiera enumeratywne wyliczenie kategorii osób, którym przysługuje prawo do świadczenia przedemerytalnego. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1.  do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat — kobieta oraz 61 lat — mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn,

2.  do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat — kobieta oraz 60 lat — mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn,

3.  do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat — kobieta i 61 lat — mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn,

4.  zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat — kobieta oraz 60 lat — mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn,

5.  do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn,

6.  do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która spełnia szczególne warunki wymagane do przyznania tego świadczenia, jeżeli:

1.  przez okres co najmniej 6 miesięcy pobierała zasiłek dla bezrobotnych i nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna,

2.  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych,

3.  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6–miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych,

Z powołanego powyżej art. 2 Ustawy o świadczeniach przedemerytalnych wynika, iż warunki jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego związane są z rozwiązaniem stosunku pracy lub stosunku służbowego z ściśle określonych przyczyn, takich jak m.in.: likwidacja lub niewypłacalność pracodawcy, przyczyny dotyczące zakładu pracy lub ogłoszenie upadłości. Takie stanowisko zostało przedstawione w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 5 czerwca 2007 r., z którego wynika, iż osoba ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego musi spełniać łącznie wszystkie przesłanki prawne z art. 2 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 Ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (III AUa 377/07,OSAB 2007/2/41). W innym wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2008 r., stwierdzono, że prawo do świadczenia przedemerytalnego uzależnione jest od łącznego spełnienia wszystkich warunków przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1252) i nie jest możliwe późniejsze uzupełnienie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (35 lat dla kobiet, 40 lat dla mężczyzn) pozwalającego na przyznanie prawa do tego świadczenia (III AUa 199/08, OSA 2009/7/77-83). Sąd Okręgowy podziela podane wyżej stanowiska Sądów Apelacyjnych wskazując na konieczność powołania ich w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy wskazuje, iż organ rentowy prawidłowo odmówił odwołującemu się prawa do świadczenia, ponieważ B. C. się nie udowodnił , że stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn nie dotyczących pracownika w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001).Dlatego też Sąd uznał, iż organ rentowy działając w granicach obowiązujących przepisów zasadnie odmówił odwołującemu prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.