Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 2122/17 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2018-05-16

Sygn. akt I C 2122/17

UZASADNIENIE

Powodowie E. J. i T. J. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwoty 16.300 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 14 maja 2012 roku tytułem zapłaty brakującej różnicy między kwotą należną powodom, a kwotą nieprawidłowo wyliczonego odszkodowania za skradzione auto.

W uzasadnieniu powodowie wskazał, iż zawarli z pozwaną spółką umowę ubezpieczenia obejmującego pakiet OC i AC samochodu osobowego marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...) zakupionego w 2011 roku od autoryzowanego dealera T. jako powystawowego. Polisa AC obejmowała wyposażenie samochodu, które zostało wycenione przez ubezpieczyciela na kwotę 95.600 zł. W dniu 2 kwietnia 2012 roku samochód został skradziony, co zostało zgłoszone na Policję i do pozwanej spółki. W dniu 14 maja 2012 roku pozwana wypłaciła powodom odszkodowanie w wysokości 74.100 zł na podstawie wyceny sporządzonej przez pozwaną w systemie (...) Ekspert. Powodowie wskazują na nieprawidłowość dokonanej wyceny, która nie zawiera dodatkowego wyposażenia samochodu zgłoszonego przy zawieraniu umowy ubezpieczenia. Powodowie dokonali samodzielnej wyceny w programie (...) Ekspert podając szczegółowe dane wyposażenia samochodu, co pozwoliło na określenie wartości pojazdu na kwotę 90.400 zł. Zatem, ubezpieczyciel winien wypłacić różnicę między kwotą należną 90.400 zł, a wypłaconą 74.100 zł, co daje kwotę 16.300 zł żądaną w pozwie. Powodowie w dniu 4 czerwca 2012 roku wezwali pozwaną do uiszczenia ich zdaniem brakującej kwoty odszkodowania. W dniu 13 maja 2015 roku powodowie złożyli wniosek o zawezwanie do próby ugodowej, które to posiedzenie nie zakończyło się zawarciem ugody.

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. działając przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powodów zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu przyznała, iż między powodami, a pozwaną doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia samochodu wskazanego w pozwie, w tym w zakresie ubezpieczenia AC. Pozwana przyznała, iż doszło do zdarzenia w postaci kradzieży i dokonania wyceny przez pozwaną skradzionego samochodu na kwotę 74.100 zł w programie (...) Ekspert z uwzględnieniem korekt mających wpływ na wartość pojazdu oraz przy uwzględnieniu postanowień z OWU, w tym par. 25 OWU. Pozwana zakwestionowała zasadność, a także wysokość roszczenia, którą powodowie nie wykazali. Pozwana podniosła, iż powodowie zaliczyli do wyposażenia dodatkowego składniki będące w wyposażeniu standardowym jak zagłówki tylne oraz dwa razy określili wyposażenie jako odtwarzacz płyt CD. Wskazała, iż budzi to wątpliwości wobec ceny za zakup samochodu – 83.500 zł oraz wartość szkody podanej na Policji – ok. 80.000 zł. Nadto, powodowie nie uwzględnili normatywnego przebiegu pojazdu i utraty wartości z uwagi na okres eksploatacji.

Na rozprawie w dniu 6 marca 2018 roku w imieniu powodów stawił się adwokat P. M., składając pełnomocnictwo i wnosząc o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Sąd zobowiązał pełnomocnika pozwanego do złożenia pełnych akt szkody, w tym wniosku o zgłoszenie samochodu do ubezpieczenia w terminie 14 dni pod rygorem art. 233 par. 2 k.p.c.

Na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2018 roku Przewodnicząca poinformowała strony, iż w aktach szkody nadal brakuje dokumentów w postaci wyceny pojazdu na dzień zawarcia umowy przez pozwaną spółką na kwotę 95.600 zł i dalszych oprócz pierwszej stron wyceny pojazdu na dzień szkody na kwotę 74.100 zł oraz wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia. Pełnomocnik pozwanej oświadczyła, iż przedstawiła pełne akta szkody i klient nie posiada więcej dokumentów, przyznaje, iż również posiada w swoich aktach dokumenty zbieżne do tych znajdujących się w aktach sprawy oraz, iż nie wie jakie dokładnie pozycje wyposażenia pojazdu pozwana przyjęła w wycenie pierwotnej przy zawarciu umowy oraz w wycenie w dniu szkody. Pełnomocnik powodów wskazał, iż również posiada zbieżne dokumenty jak w aktach sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 grudnia 2011 roku E. J. i P. M. zawarli z (...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia samochodu osobowego marki T. (...)'09 P., rok produkcji 2011 roku, moc silnika (...),00 kW o numerze rejestracyjnym nr (...) o przebiegu 3,700 km, średni roczny przebieg pojazdu 15,000-19,999 km, bez uszkodzeń blacharsko-lakierniczych, parkowany w garażu, z przeznaczeniem na użytek prywatny, posiadającym sprawne zabezpieczenia przeciw kradzieżowe. Ubezpieczenie obejmowało: OC – 2 500 000 euro dla wszystkich szkód osobowych oraz 500 000 euro dla szkód majątkowych, (...) w wysokości 50 000,00 zł oraz (...) Casco wypadkowe z wartością ubezpieczenia zmienną wynoszącą na dzień zawarcia umowy 95 600,00 zł oraz (...) Casco kradzieżowe z wartością ubezpieczenia zmienną i na dzień zawarcia umowy wynoszącą 95 600,00 zł, określoną na podstawie programu (...) Ekspert zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy (...) Casco. Umowa została potwierdzona polisą nr (...) (polisa – k.12-13, 130). Samochód został zakupiony w dniu 17 grudnia 2017 roku w P. w salonie (...) za kwotę 83 500 zł. Ofertę sprzedaży wyszukała E. J.. Samochód posiadał wyposażenie w postaci: (...), immobilizer, kierownicę pokrytą skórą, kierownicę wielofunkcyjną, klimatyzację automatyczną, kurtyny powietrzne boczne, lusterka zewnętrzne podgrzewane elektryczne, lusterka zewnętrzne regulowane elektrycznie, poduszka powietrzna kierowcy, poduszka powietrzna pasażera, poduszki powietrzne boczne przednie, reflektory ksenonowe, relingi dachowe, spryskiwacze reflektorów, system elektronicznej kontroli toru jazdy (...), system nawigacji satelitarnej, system przeciwpoślizgowy przy przyspieszaniu (...), szyby przednie i tylne regulowane elektrycznie, światła przeciwmgielne przednie, tarcze kół ze stopów lekkich, tempomat, wspomaganie układu kierowniczego, wycieraczki z czujnikiem deszczu, a jako wyposażenie dodatkowe: autoalarm, fotel kierowcy i pasażera podgrzewany, fotele komfortowe, komputer pokładowy, lakier metalizowany, odtwarzacz płyt CD, poduszki powietrzne boczne tylne, radioodtwarzacz CD, siedzenia tylne dzielone, tapicerka ze skóry, zagłówki siedzeń tylnych 3 sztuki, zamek centralny zdalnie sterowany, zderzaki lakierowane (umowa sprzedaży (...), informacje o pojeździe – k.14-21, faktura – 129, dowód z przesłuchania powódki i powoda – k. 161- 163).

Zgodnie z par. 5.2 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...) Casco po opłaceniu dodatkowej składki oraz pod warunkiem, iż pojazd jest wyposażony w sprawne urządzenia zabezpieczające przed kradzieżą, ochroną ubezpieczeniową z zastrzeżeniem mogą być objęte szkody polegające na kradzieży, rozumianej jako działanie sprawcy o znamionach określonych w art. 278, 279, 280, 284 k.k. obejmujące stratę pojazdu lub jego części, stanowiącego przedmiot ubezpieczenia wyposażenia pojazdu. W myśl par. 11 OWU wartość pojazdu przyjmowana dla ubezpieczenia jest ustalana przez (...), w porozumieniu z ubezpieczającym, na podstawie danych podanych przez ubezpieczającego informacji mających wpływ na ustalenie wartości pojazdu, oraz na podstawie danych zawartych w systemie (...)Ekspert. (...) na wniosek ubezpieczonego może podwyższyć wartość pojazdu, może określić wartość na podstawie faktury zakupu nie wyższą niż o 20 % wartości pojazdu ustalonej w systemie przez ubezpieczyciela. Zgodnie z par. 22 OWU ustalenie zasadności i wysokości odszkodowania następuje na podstawie przedłożonych przez ubezpieczonego dokumentów, zebranych przez ubezpieczyciela dokumentów, dokonanej przez rzeczoznawcę ubezpieczyciela oceny technicznej pojazdu po szkodzie, wyceny wartości pojazdu przed i po szkodzie, a także wartości pozostałości w programie (...)Ekspert. Zgodnie z par. 25 OWU w przypadku kradzieży kwota odszkodowania nie może być wyższa niż wartość pojazdu ustalona na dzień złożenia wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia, kwotę odszkodowania stanowi wybrana przez ubezpieczającego w trakcie składania wniosku ubezpieczeniowego i potwierdzana odpowiednim zapisem w dokumencie ubezpieczenia kwota odpowiadająca wartości ubezpieczonego pojazdu w stanie nieuszkodzonym w dniu szkody albo kwota odpowiadająca wartości pojazdu na dzień złożenia wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia, o ile ubezpieczający rozszerzył zakres ochrony o gwarancję utrzymania niezmiennej wartości pojazdu przez okres ubezpieczenia. Ustalona kwota odszkodowania jest pomniejszona o wartość pozostałości tj. tych części pojazdu, które zachowały po szkodzie wartość handlową. Wartość pozostałości określana jest w oparciu o katalog (...)Ekspert na dzień ustalania wysokości odszkodowania oraz z uwzględnieniem zaleceń aktualnej Instrukcji Określania Wartości (...), zatwierdzonej do stosowania w Stowarzyszeniu (...) i Ruchu Drogowego (OWU- k. 147-151).

W dniu 2 kwietnia 2012 roku doszło do kradzieży samochodu z parkingu podziemnego przy ulicy (...) w W.. Pojazd w chwili kradzieży zamknięty był centralnym zamkiem i wyposażony w sprawne i działające urządzenia przeciw kradzieżowe w postaci immobilizera i auto alarmu (sprawozdanie – k.123-128, protokół – k. 131-134, 135, dokumentacja fotograficzna – k.142-143). T. J. zgłosił szkodę do Komisariatu Policji W.B., podając wartość szkody na około 80.400 zł (zaświadczenie – k.22). W druku zgłoszenia szkody E. J. i T. J. wskazali przebieg samochodu około 10 000 km i zaznaczyli wyposażenie w postaci: (...), (...), elektrycznie opuszczane szyby, halogeny przeciwmgielne, klimatyzacja automatyczna, komputer pokładowy, ogrzewane siedzenia, poduszka pasażera i kierowcy, poduszki boczne, skórzana tapicerka, szyby termiczne, tempomat, wspomaganie kierowcy, wycieraczki reflektorów, zamek centralny, zderzak lakierowany, czujniki parkowania, elektryczny kluczyk, światła biksenonowe z oświetlaniem zakrętów, inteligentne lusterko, tylne szyby przyciemniane, składane lusterka, podgrzewanie wycieraczek przednich, kierownica wielofunkcyjna, spryskiwacze reflektorów przednich (druk zgłoszenia szkody – k. 115-119). Dochodzenie zostało umorzone i wpisane do rejestru przestępstwa z powodu niewykrycia sprawcy. W okresie od dnia zawarcia umowy ubezpieczenia do dnia kradzieży wyposażenie pojazdu nie uległo zmianie (postanowienie – k.23, dowód z przesłuchania powodów – k.161-163).

W dniu 4 kwietnia 2012 roku T. J. wykonał samodzielną wycenę pojazdu w programie (...)Ekspert i zaznaczył jako wyposażenie standardowe: (...), immobilizer, kierownica pokrytą skórą, kierownicę wielofunkcyjną, klimatyzację automatyczną, kurtyny powietrzne boczne, lusterka zewnętrzne podgrzewane elektryczne, lusterka zewnętrzne regulowane elektrycznie, poduszka powietrzna kierowcy, poduszka powietrzna pasażera, poduszki powietrzne boczne przednie, reflektory ksenonowe, relingi dachowe, spryskiwacze reflektorów, system elektronicznej kontroli toru jazdy (...), system nawigacji satelitarnej, system przeciwpoślizgowy przy przyspieszaniu (...), szyby przednie i tylne regulowane elektrycznie, światła przeciwmgielne przednie, tarcze kół ze stopów lekkich, tempomat, wspomaganie układu kierowniczego, wycieraczki z czujnikiem deszczu, a jako wyposażenie dodatkowe: autoalarm, fotel kierowcy i pasażera podgrzewany, fotele komfortowe, komputer pokładowy, lakier metalizowany, odtwarzacz płyt CD, poduszki powietrzne boczne tylne, radioodtwarzacz CD, siedzenia tylne dzielone, tapicerka ze skóry, zagłówki siedzeń tylnych 3 sztuki, zamek centralny zdalnie sterowany, zderzaki lakierowane. Wartość bazowa brutto pojazdu wynosiła 74.100 zł, a korekty za wyposażenie dodatkowe – 16.095 zł, za pierwszą rejestrację – 524 zł oraz za przebieg 699 zł, co dało łącznie kwotę 90.400 zł brutto (wycena z dnia 4 kwietnia 2012 roku – k.27-28, dowód z przesłuchania powodów – k.161-163).

(...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. dokonała wyceny nr (...)_ (...)_KR samochodu na dzień 11 maja 2012 roku w programie (...) Ekspert na kwotę 74.100 zł z korektami za pierwszą rejestrację – 524 zł oraz za przebieg 573 zł (pierwsza strona wyceny z dnia 11 maja 2012 roku – k.26).

Decyzją z dnia 14 maja 2012 roku (...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przyznała T. J. i E. J. odszkodowanie w wysokości 74.100 zł. Umowa ubezpieczenia w zakresie AC kradzieżowego uległa rozwiązaniu z dniem wypłaty należnego odszkodowania, a spółka przejęła prawo własności do pojazdu. Samochód został wyrejestrowany decyzją Prezydenta (...) W. z dnia 17 kwietnia 2012 roku (decyzja – k.24-25, pismo – k.111, umowa – k.137, decyzja – k.138).

W dniu 4 czerwca 2012 roku E. J. i P. J. wnieśli o ponowne rozpatrzenie dokumentacji szkody i przyznanie odszkodowania w pełnej kwocie 90.400 zł (pismo – k.9-11). W dniu 1 sierpnia 2018 roku pozwana spółka poinformowała E. J. i P. M., że nie znajduje podstaw do zmiany decyzji o wypłaceniu odszkodowania (pismo -k.8).

W dniu 13 maja 2015 roku E. J. i P. M. złożyli do tutejszego Sądu wniosek o zawezwanie do próby ugodowej (...) Towarzystwo (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 16.300 zł. Na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2015 roku stawili się wnioskodawcy i pełnomocnik przeciwnika, ale do zawarcia ugody nie doszło (wniosek i protokół – k. 2-4 i 32 – akt I Co 1224/15).

Podstawę poczynionych w sprawie ustaleń – niespornych pomiędzy stronami, przyznanych według art. 229 k.p.c. – stanowiły przedstawione przez strony dokumenty prywatne, które nie były kwestionowane i co do których nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności, dla których należałoby odmówić im wiarygodności.

Na rozprawie w dniu 6 marca 2018 roku Sąd dopuścił dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem do przesłuchania powodów. Zeznania powodów Sąd ocenił jako wiarygodne, albowiem miały one pokrycie w dokumentach złożonych do akt sprawy, które znajdowały się również w aktach szkody. Wyposażenie samochodu, które kazuistycznie na rozprawie wymienił powód miało odzwierciedlenie w informacji o pojeździe oraz w wycenie sporządzonej przez powoda w programie (...)Ekspert, z którego zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy (...) Casco korzystał ubezpieczyciel przy wyliczeniu sumy ubezpieczenia przy zawieraniu umowy ubezpieczenia oraz odszkodowania przy zaistnieniu szkody. Powód wskazał sposób nabycia uprawnień do dokonania wyceny w systemie poprzez Internet. Porównując wycenę dokonaną przez pozwaną na kwotę 74.100 zł oraz dokonaną przez powoda na kwotę 90.400 zł należy wskazać, iż również powód dokonał wyliczenia, iż wartość samochodu z opcją wyposażenia standardowego wynosi tak jak przyznała pozwana - 74.100 zł, a także pomniejszone przez strony korekty za pierwszą rejestrację i przebieg są bardzo zbliżone, albowiem pozwana wskazała korekty - 524, 573, a powód - 524, 699 zł. W zakresie wskazanego wyposażenia dodatkowego wskazanego w wycenie przez powoda należy uznać, iż wobec nieprzedstawienia przez pozwaną wyceny samochodu dokonanej przy zawarciu umowy oraz dalszych stron wyceny dokonanej po szkodzie twierdzenia, iż w wycenie pozwanej nie zostało ujęte całe wyposażenie pojazdu należy uznać za prawdziwe. Pozwana nie udowodniła bowiem jakie pozycje wyposażenia zostały brane pod uwagę przy dokonaniu pierwszej wyceny na kwotę 95.600 zł oraz kolejnej na kwotę 74.100 zł. Biorąc pod uwagę, iż wycena do umowy ubezpieczenia z grudnia 2011 roku odnosiła się do kwoty 95.600 zł, a już wycena z maja 2012 roku wyniosła o 21.500 zł mniej tj. 74.100 zł to należało przyjąć biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego, iż pozwana nie oznaczyła właściwie i kompletnie znajdującego się w samochodzie wyposażenia i wycena została dokonana w sposób zaniżony. W ocenie Sądu wiarygodnym jest, iż samochód posiadał wyposażenie wskazane przez powoda jako dodatkowe skoro w kwocie 74.100 zł dokonanej przez obie strony te elementy nie były zawarte. Powód zaznaczył dwie opcję odtwarzacza CD i radioodtwarzacza CD jako, iż w samochodzie, co wynika również z informacji o pojeździe od producenta znajdował się radio (...) (k.16), a także wskazał, iż oznaczył zagłówki tylne jako, iż nie występowały one w opcji wyposażenie standardowe, a znajdowały się w pojeździe. Powód wykazał natomiast enumeratywnie jakie pozycje zaznaczył, aby wyszła mu kwota 74.100 zł jak pozwanej spółce, a jakie wyposażenie dodatkowe nie zostało wzięte pod uwagę przy sporządzaniu wyceny. Zeznania powoda są zbieżne z zeznaniami powódki – jego małżonki, która potwierdziła jakie wyposażenie znajdowało się w pojeździe i iż nie zaszły zmiany w tym zakresie od dnia zawarcia umowy do dnia zaistnienia szkody. Wobec bierności pozwanej w oferowaniu dowodów w postaci wykazania, iż wyposażenie dodatkowe wskazane przez powoda zostało już ujęte w wycenie dokonanej przez pozwaną po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego nie sposób było uznać twierdzenia powodów za nieprawdziwe. Sąd bowiem nie miał możliwości zweryfikowania co spółka przyjęła jako wyposażenie pojazdu w swoich wycenach, co w zasadniczy sposób wpłynęło na przyznaną kwotę odszkodowania.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 805 par. 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Umowa ubezpieczenia jest umową odpłatną, dwustronnie zobowiązującą, wzajemną. Składka jest świadczeniem ponoszonym przez ubezpieczającego na rzecz ubezpieczyciela w zamian za ochronę ubezpieczeniową. Z kolei świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. W myśl art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Art. 363§ 1 k.c. stanowi, iż naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Bezspornym jest, że strony od grudnia 2011 roku oraz w dniu zdarzenia w kwietniu 2011 roku łączyła umowa ubezpieczenia Autocasco, na podstawie której powodowie zobowiązali się zapłacić pozwanej spółce składkę ubezpieczeniową, z czego powodowie się wywiązali, o czym świadczy potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego, natomiast pozwana zobowiązała się do udzielenia ochrony ubezpieczeniowej na warunkach określonych w umowie i stanowiących integralną część tej umowy ogólnych warunkach ubezpieczeń komunikacyjnych (OWU). Zakresem zawartej umowy ubezpieczenia komunikacyjnego Autocasco objęte były szkody polegające również na kradzieży pojazdu, które to zdarzenie ubezpieczeniowe miało bezspornie miejsce w dniu 2 kwietnia 2012 roku. Wobec wystąpienia w okresie ubezpieczenia przewidzianego w umowie zdarzenia, pozwana zobowiązana była do wypłaty ustalonego odszkodowania na dzień szkody na podstawie wyliczeń w systemie (...)Ekspert w myśl art. 22 i 25 OWU, z tego obowiązku pozwana wywiązała się do kwoty 74.100 zł. Dochodzona niniejszym pozwem kwota 16.300 zł stanowi natomiast wyliczoną różnicę pomiędzy wypłaconym powodom odszkodowaniem w kwocie 74.100 zł, a rzeczywistą szkodą równą wycenie dokonanej przez powoda na kwotę 90.400 zł, gdzie ujął on całość wyposażenia pojazdu.

Zgodnie z treścią przepisów art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c. to strony mają obowiązek wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód z urzędu, ale nie ma takiego obowiązku. Jest to wyrazem zasady, iż to strony powinny być zainteresowane wynikiem postępowania oraz że to strony dysponują przedmiotem postępowania m.in. poprzez powoływanie i przedstawianie Sądowi wybranych przez siebie dowodów. W niniejszej sprawie pozwana zignorowała obowiązek nałożony przez cytowane przepisy. Samo zaprzeczenie okolicznościom dokonane przez stronę procesową wywołuje ten tylko skutek, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nie udowodnienia sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 1975 r., III CRN 26/75). Reguły dowodzenia, a więc rozkład ciężaru dowodu, określa przepis art. 6 k.c. Wynika z niego przedmiot i osoba, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 k.p.c.). Artykuł ten jednoznacznie stanowi, że ciężar udowodnienia faktów spoczywa na stronie, która wywodzi z tych faktów skutki prawne ( por. orzeczenie Sądu Najwyższego I CKU 45/96).

Powodowie zarzucili pozwanej, iż w wycenie z maja 2011 roku nie oznaczyła całego wyposażenia samochodu i w związku z powyższym zaniżyła wysokość odszkodowania. Na dowód czego wskazali własną wycenę na kwotę 90.400 zł wykonaną w kwietniu 2011 roku zaraz po szkodzie. Należy zaznaczyć, iż wycena ta jest zbliżona do wysokości wyceny dokonanej przez pozwaną cztery miesiące wcześniej przy zawarciu umowy na kwotę 95.600 zł. Wówczas pozwana wyceniła wartość samochodu powyżej kwoty zakupu, zatem musiała przyjąć wyposażenie pojazdu w postaci dodatkowego. Wycena przedstawiona przez powodów jest wiarygodna, albowiem zawiera zbieżne dane i wyliczenia co wycena pozwanej stanowiąca podstawę do przyznania odszkodowania co do kwoty za wyposażenie standardowe oraz korekty. Trudno uznać, iż w ciągu miesiąca od kwietnia do maja, kiedy wykonywane były dwie wyceny przebieg samochodu uległ znacznemu zwiększeniu, tak aby powstała różnica 16.300 zł. Samochód jak zeznali powodowie był wykorzystany do celów prywatnych, a powód przeprowadził wycenę w tym samym systemie co pozwana. Nadto, przy pierwszej wycenie pozwana musiała przyjąć dane analogiczne do wskazanych przez powoda, skoro ustaliła wysokość ubezpieczenia AC kradzieżowego na kwotę 95.600 zł tj. wyższą niż cena pojazdu wynikająca z umowy sprzedaży i faktury w wysokości 83.500 zł. Pozwana nie sprostowała ciężarowi dowodu i nie wykazała jakie elementy wyposażenia samochodu przyjęła do wyceny z dnia zawarcia umowy, a jakie do wyceny po szkodzie z maja 2011 roku, mimo zakreślenia pozwanej terminu do złożenia pełnej dokumentacji akt szkody. Wobec powyższego Sąd nie posiadał materiału dowodowego, z którego wynikałoby podwójne wskazanie przez powoda wyposażenia pojazdu przyjętego jako dodatkowe, gdyby zostałoby one rozliczone przez pozwaną jako wyposażenie standardowe. Zatem Sąd przyjął wobec zaoferowanego materiału dowodowego, iż twierdzenia powodów są prawdziwe, a pozwana winna zapłacić powodom kwotę 16.300 zł tytułem różnicy między przyznanym odszkodowaniem w wysokości 74.100 zł, a należnym odszkodowaniem w wysokości 90.400 zł.

O odsetkach za opóźnienie w spełnieniu zasądzonego świadczenia pieniężnego sąd orzekł w oparciu o art. 481 k.c., zgodnie z którym wierzyciel może domagać się odsetek za okres opóźnienia w spełnieniu przez dłużnika świadczenia pieniężnego, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W sprawach z zakresu ubezpieczeń zgodnie z art. 817 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W niniejszej sprawie szkoda została zgłoszona w dniu 2 kwietnia 2018 roku, a decyzją z dnia 14 maja 2012 roku zostało przyznane odszkodowanie, zatem żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 14 maja 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty wobec nowelizacji przepisów o odsetkach ustawowych należy uznać za uzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie zasady odpowiedzialności za wynika procesu określonej w art. 98 k.p.c. Skoro pozwana jest przegrywającą to powodom należy się zwrot solidarnie od pozwanej kwoty 4432 zł, na co składają się: opłata sądowa od pozwu stanowiąca 5 % wartości przedmiotu sporu w wysokości 815 zł, wynagrodzenie pełnomocnika profesjonalnego w osobie adwokata w wysokości 3600 zł na podstawie par. 2 pkt. 4 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 roku oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Z: odpis wyroku z uzasadnieniem bez pouczenia doręczyć pełnomocnikowi pozwanej.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Markuszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: