Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich: A. K. i K. K. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego – matkę J. K.

przeciwko P. K. (1)

o alimenty

Uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 15 października 2015 r. w punkcie I – szym w części dotyczącej alimentów za okres 04 września 2015 r. – 02 grudnia 2015 r. i w tej części postepowanie umarza, zawieszając postepowanie w pozostałej części dotyczącej świadczeń alimentacyjnych za okres od 03 grudnia 2015 r. - na podstawie art. 445 § 2 k.p.c.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 09 kwietnia 2015 r. przedstawicielka ustawowa małoletnich: A. K. i K. K. – matka J. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. K. (1) na rzecz małoletnich A. K. i K. K. alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie na każdego z nich, płatnych na konto bankowe matki J. K., z góry do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów postępowania sądowego (k. 3 – 4).

W dniu 15 października 2015 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie wydał w niniejszej sprawie wyrok zaoczny, którym, zasądził - poczynając od dnia 04 września 2015 r. - od pozwanego P. K. (1) tytułem alimentów na rzecz małoletnich dzieci: A. K. urodzonego dnia (...) w W. i K. K. urodzonego dnia (...) w W. kwoty po 800 zł na rzecz każdego z powodów (łącznie kwotę 1.600 zł) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich powodów – J. K. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat (pkt I), nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa (pkt II), wyrokowi w punkcie I – szym nadał rygor natychmiastowej wykonalności (pkt III).

W dniu 06 listopada 2015 r. pozwany P. K. (1) złożył sprzeciw od w/w wyroku zaocznego, wnosząc o uchylenie wyroku zaocznego w całości (k. 37 – 39).

Na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 r. przedstawicielka ustawowa popierała powództwo wnosząc o utrzymanie w mocy wyroku zaocznego (k. 95, nagranie 00:02:06, płyta CD – 97). Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa, jednocześnie oświadczył, ze przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów złożyła w Sądzie Okręgowym w Warszawie pozew o rozwód na początku grudnia 2015 r. (k. 95 – 96, nagranie 00:02:25, płyta CD – k. 97). Przedstawicielka ustawowa powodów okazała odpis pozwu z prezentatą Sądu Okręgowego w Warszawie z datą 03 grudnia 2015 r. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt VII C 1253/15 (odpis pozwu k. 92 – 93, k. 96, nagranie 00:04:05, płyta CD – k. 97).

Na tejże rozprawie strony zawarły ugodę co do alimentów za okres od wniesienia pozwu o alimenty do dnia wniesienia pozwu o rozwód tj. za okres od dnia 04 września 2015 r. do dnia 02 grudnia 2015 r. (k. 96, nagranie 00:04:33, płyta CD – k. 97).

Na mocy ugody pozwany P. K. (1) zobowiązał się łożyć – począwszy od dnia 04 września a kończąc na dniu 02 grudnia 2015 r. – tytułem alimentów na rzecz małoletnich dzieci: A. K. urodzonego dnia (...) w W. i K. K. urodzonego dnia (...) w W. kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z powodów – łącznie kwotę 800 zł miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich powodów – J. K. do dnia 10 – tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (pkt 1); na powyższe warunki przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów – J. K. wyraziła zgodę i oświadczyła, że alimenty za w/w okres zostały uiszczone w całości (pkt 2.); treść ugody odczytano, którą przedstawicielka ustawowa powodów i pozwany – jako zgodną z oświadczeniami swojej woli – podpisali (pkt 3.); koszty postępowania strony wzajemnie zniosły i wnosiły o umorzenie postępowania w sprawie (pkt 4) (k. 91 załącznik do protokołu rozprawy z dnia 12 stycznia 2016 r. w sprawie o sygn. III RC 448/15).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 347 k.p.c. po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub w części utrzymuje w mocy albo uchyla wyrok i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

  W rozpoznanej sprawie P. K. (1) złożył sprzeciw od wyroku zaocznego, w którym domagał się uchylenia wyroku zaocznego w całości.

  W niniejszej sprawie przedmiotem rozpoznania Sądu było powództwo o alimenty od P. K. (1) na rzecz małoletnich A. K. i K. K. w kwocie po 800 zł miesięcznie na każde z nich, od którego wniesiono sprzeciw.

Stosownie do treści art. 128 k.r.o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zgodnie zaś z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z kolei zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś – od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W świetle art. 445 § 2 k.p.c. postępowanie w sprawie o zaspokojenie potrzeb rodziny lub o alimenty, wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację, ulega z urzędu zawieszeniu z chwilą wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację co do świadczeń za okres od jego wytoczenia. Z poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń wynika, że przed Sądem Okręgowym w Warszawie zawisła sprawa o rozwód z powództwa J. K. przeciwko P. K. (1). Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt VII C 69/15. Przepis ten, wobec złożenia pozwu o rozwód w dniu 03 grudnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Warszawie dotyczącego rodziców małoletnich powodów, ograniczył przedmiot postępowania w niniejszej sprawie do okresu od dnia 04 września 2015 r. (tj. od dnia wniesienia pozwu) do dnia 02 grudnia 2015 r. (tj. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu o rozwód).

Sąd Rejonowy stwierdził, że wobec wszczęcia postępowania rozwodowego przez Sądem Okręgowym w Warszawie, roszczenie które podlegało ocenie Sądu Rejonowego na tym etapie postępowania – to okres niespełna 3 miesięcy.

W niniejszej sprawie doszło do zawarcia między stronami ugody, zgodnie z treścią której pozwany P. K. (1) zobowiązał się łożyć – począwszy od dnia 04 września a kończąc na dniu 02 grudnia 2015 r. – tytułem alimentów na rzecz małoletnich dzieci: A. K. urodzonego dnia (...) w W. i K. K. urodzonego dnia (...) w W. kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z powodów – łącznie 800 zł miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich powodów – J. K. do dnia 10 – tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, a na powyższe warunki przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów – J. K. wyraziła zgodę i oświadczyła, że alimenty za w/w okres zostały uiszczone w całości (k. 91 załącznik do protokołu rozprawy z dnia 12 stycznia 2016 r. w sprawie o sygn. III RC 448/15).

Natomiast - jak wynika z art. 10 k.p.c. - w sprawach, w których zawarcie ugody jest dopuszczalne, Sąd powinien w każdym stanie postępowania dążyć do ich ugodowego załatwienia. Przywołany przepis nakłada zatem na Sąd obowiązek dążenia do ugodowego załatwienia sprawy w każdym stadium postępowania. Przepisy nie wyłączają spraw alimentacyjnych z kategorii spraw, w których możliwe jest zawarcie ugody.

Przedstawiając istotę ugody sądowej – stwierdzić należy, iż jest ona aktem, w którym występują zarówno elementy materialno – prawne, jak i procesowe. Z jednej bowiem strony składane przez strony zgodne oświadczenia woli są czynnościami materialno-prawnymi zmierzającymi do wywołania skutków w dziedzinie prawa materialnego, gdyż zawarte pomiędzy stronami sporu porozumienie jest ugodą w rozumieniu art. 917 k.c., a zatem z tego względu oceniane jest według przepisów prawa materialnego, z drugiej zaś strony ugoda sądowa jest czynnością procesową, gdyż składane przez strony oświadczenia są oświadczeniami procesowymi zmierzającymi do zakończeniowa procesu poprzez umorzenie postępowania i z tego właśnie względu ugoda oceniana jest również w świetle przepisów procesowych.

Ugoda sądowa jako czynność procesowa podlega ocenie w płaszczyźnie przesłanek z art. 203 § 4 k.p.c. w zw. z art. 223 § 2 k.p.c. Ugoda zawarta przed sądem nie może być zatem sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego ani też zmierzać do obejścia prawa. Zawarcie ugody przed Sądem w toku procesu oznacza w świetle przepisów kodeksu postępowania cywilnego dorozumiana wolę odstąpienia od zgłoszonego w pozwie żądania, gdyż celem ugody sądowej jest niedopuszczenie do dalszego postępowania sądowego, a tym samym wyłączenie rozstrzygnięcia merytorycznego przez Sąd.

Składając stosowne oświadczenia procesowe w trakcie rozprawy w dniu 12 stycznia 2016 r. strony były w pełni świadome, nie działały pod wpływem błędu, czy też groźby, miały możliwość spokojnego zapoznania się z zaprotokołowaną propozycją ugody, pod którą następnie złożyły swoje podpisy. Zdaniem Sądu zawarcie ugody w niniejszej sprawie nie było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego, jak również nie zmierzało do obejścia prawa. Jak wyżej zostało już wskazane - w sprawach alimentacyjnych jest możliwe zawarcie ugody przed sądem.

Stosownie do treści art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Skutkiem procesowym zawarcia ugody jest więc umorzenie postępowania.

Z uwagi na fakt, iż na skutek zawarcia ugody przez strony niniejszego postępowania wydanie wyroku częściowego za w/w okres tj. od 04 września 2015 r. do 02 grudnia 2015 r. w sprawie stało się zbędne i na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., Sąd umorzył postępowanie w sprawie w tej części.

Wobec wszczęcia postępowania o rozwód przez Sądem Okręgowym w Warszawie w dniu 03 grudnia 2015 r., należało zdaniem Sądu Rejonowego zawiesić postępowanie w pozostałej części dotyczącej świadczeń alimentacyjnych za okres od 03 grudnia 2015 r.

Biorąc pod uwagę powyższe – Sąd na podstawie art. 347 k.p.c. uchylił wyrok zaoczny z dnia 15 października 2015 r. w punkcie I w części dotyczącej alimentów za okres 04 września 2015 r. do 02 grudnia 2015 r. i w tej części postępowanie umorzył na podstawie art. 223 § 2 k.p.c. i art. 355 § 1 k.p.c., zawieszając postępowanie w pozostałej części dotyczącej świadczeń alimentacyjnych za okres od 03 grudnia 2015 r. – na podstawie art. 445 § 2 k.p.c.

Już na zakończenie należy wskazać, iż przed Sądem Okręgowym w Warszawie toczy się sprawa z powództwa J. K. przeciwko P. K. (1) o rozwód, która została wniesiona już po wszczęciu postępowania w sprawie niniejszej, dlatego też koniecznym stało się zawieszenie postepowania w rozpoznawanej sprawie co do świadczeń za okres od dnia 03 grudnia 2015 r. do czasu prawomocnego zakończenia procesu o rozwód.