Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej E. M., reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego – matkę A. N.

przeciwko A. M.

o podwyższenie alimentów

I. Podwyższa – poczynając od dnia 10 lutego 2014 r. – wysokość alimentów, zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w W.z dnia (...)w sprawie o sygnaturze akt:(...)od pozwanego A. M.na rzecz córki – E. M. urodzonej dnia (...)– z kwoty 300 (trzysta) złotych do kwoty 700 (siedemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki – A. N., z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

II. W pozostałej części powództwo oddala,

III. Koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV. Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa,

V. Wyrokowi w punkcie I-szym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2014 r. pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki E. A. M.-N.wniósł do Sądu Rejonowego w Pruszkowie pozew o zmianę wyroku Sądu Okręgowego w W.z dnia (...). w sprawie (...)w zakresie punktu III odnośnie wysokości alimentów zasądzonych od A. M.na rzecz córki E. M.poprzez orzeczenie, że udział A. M.w kosztach utrzymania małoletniej wynosi 830 zł z datą wsteczną od 01 lutego 2011 r. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik podał, iż wyrokiem z dnia 29 października 2002 r. został orzeczony rozwód między A. M.a A. N.. W wyroku tym Sąd Okręgowy ustalił udział A. M.w kosztach utrzymania córki na kwotę 300 zł miesięcznie. Od tego czasu upłynęło 13 lat, w tym czasie potrzeby małoletniej rosły, a wysokość alimentów aktualnie jest zupełnie niewspółmierna do faktycznych kosztów jej utrzymania. Małoletnia mieszka z matką, która poza opieką i wychowaniem córki pokrywa wszystkie koszty związane z jej utrzymaniem. Wskazano, iż kwota 300 zł kompensuje jedynie niewielką część wydatków na małoletnią E.. Ponadto pełnomocnik wskazał, iż pozwany nie wykazuje żadnego zainteresowania w wychowaniu córki, a kontakty z nią ogranicza do rozmów telefonicznych, przy czym dzwoniącą jest zwykle córka. Pełnomocnik wskazał w pozwie koszty utrzymania małoletniej na kwotę około 2.000 zł miesięcznie. Podkreślił, iż matka nie kolekcjonuje faktur i paragonów na każdy wydatek poniesiony na córkę, dlatego też dowody uprawdopodabniają tylko niektóre wydatki, w szczególności koszty wyprawki szkolnej - w pozostałej części powołując się na doświadczenie życiowe. Podkreślone zostało również, iż matka poza bieżącymi wydatkami ponosi też koszty jednorazowe jak np. zakup biurka, fotela czy lampki do pokoju córki czy do mieszkania, z czego również korzysta małoletnia, a które stanowią istotny element budżetu domowego, choć nie co miesiąc. Poza powyższym dochodzą także koszty związane z utrzymaniem mieszkania. Podniesiono, iż matka małoletniej zarabia mniej niż 2.700 zł netto miesięcznie, co przy kosztach utrzymania córki na poziomie 2.000 zł (podobnie na syna, który jest pełnoletni) i alimentach po 300 zł na każde spowodowało zaciąganie przez matkę zobowiązań finansowych u rodziny i w instytucjach kredytowych (5.000 zł kredyt bezpieczny i 14.304,12 uprzednio zaciągnięty kredyt). Ostatecznie A. N.decydując się na spłatę wszelkich zobowiązań zaciągnęła kredyt w wysokości 60.000 zł – rata 1.060 zł miesięcznie. Pozostała po spłacie poprzednich zobowiązań kwota 8.235,46 zł została przeznaczona na codzienne potrzeby oraz wymianę rur odprowadzających spaliny do kominka. Na uzasadnienie zasądzenia alimentów z datą wsteczną od 01 lutego 2011 r. pełnomocnik wskazał, iż matka małoletniej pokrywa przeważającą część kosztów utrzymania córki oraz zajmuje się jej wychowaniem. Sytuacja ta doprowadziła do powstania spirali zadłużenia po jej stronie, gdyż nie mogąc pokryć aktualnych wydatków na rodzinę zaciągała kredyty, by móc spłacić uprzednio zaciągane pożyczki. Ponadto kredyt z 06 listopada 2012 r. został zaciągnięty na spłatę poprzednio zaciągniętych zobowiązań związanych z utrzymaniem rodziny, w tym małoletniej E.(k.3-8).

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 marca 2014 r. pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik pozwanego kwestionował wysokość kosztów utrzymania małoletniej córki określoną w pozwie jako kwotę zawyżoną i nie odpowiadającą rzeczywistym, a zarazem niezbędnym wydatkom na córkę. W uzasadnieniu podał, iż od 2002 r. ani matka ani dzieci nie podnosiły kwestii, iż dotychczasowa wysokość alimentów jest niewystarczająca. Ponadto pozwany, kiedy mógł, finansował m.in. wyjazdy wakacyjne dzieci. Wskazał, iż matka zawyża wydatki powołując się na e-mail złożony jako załącznik do pozwu, w którym wskazuje, iż książki kosztowały ją 800 zł, a w pozwie kwota została podana w wysokości 1.380 zł. Ponadto podnosił, iż cel na jaki został zaciągnięty kredyt w wysokości 60.000 zł nie został w pozwie wykazany i udowodniony. Podniósł również fakt, iż powódka i jej matka nie są jedynymi lokatorami mieszkania, w którym mieszkają, a zatem wysokość kosztów mieszkania również jest zawyżona. Podkreślił, iż pozwany, jako że nie ma większych zdolności finansowych wsparcia dzieci niż wypłacane regularnie alimenty, wielokrotnie proponował zamieszkanie dzieci z nim, czego matka małoletniej kategorycznie odmawiała, chociaż syn stron mieszkał z nim przez okres dwóch lat. Pełnomocnik wskazał, iż pozwany zatrudniony jest na stanowisku kontrolera w Poczcie Polskiej S.A. za miesięcznym wynagrodzeniem 3.677,68 zł netto. Zamieszkuje w mieszkaniu swojej partnerki, ponosząc w zamian za to w całości koszty czynszu, energii elektrycznej oraz telewizji i Internetu. Ponadto zaciągnął kredyt w wysokości 33.000 zł celem spłaty połowy poniesionych przez właścicielkę mieszkania kosztów jego remontu. Poza tym uzyskał u pracodawcy pożyczkę na cele mieszkaniowe w wysokości 6.000 zł, z tego tytułu wynagrodzenie pozwanego jest niższe o kwotę raty 690 zł miesięcznie. Dodatkowo w celu utrzymania obecnego stanowiska pozwany był zmuszony rozpocząć naukę w Wyższej Szkole (...)w W., co wiąże się z koniecznością ponoszenia kosztów czesnego około 354 zł miesięcznie. Podał, iż po odjęciu wszystkich kosztów, w tym jego utrzymania - pozostaje mu 600 zł, które przeznacza na pokrycie alimentów.

Na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. pełnomocnik powódki popierał powództwo, które ostatecznie rozszerzył do kwoty 1.000 zł miesięcznie i takie stanowisko zajmował do chwili zamknięcia rozprawy (k. 148, k. 155).

Na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. i do chwili zamknięcia rozprawy pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa w pierwotnym zakresie oraz zmodyfikowanego w całości (k. 148, k. 155).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia E. M. urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. M. i A. N. rozwiązanego przez rozwód w dniu 29 października 2002 r. Poza małoletnią strony posiadają jeszcze pełnoletniego syna, na którego pozwany płaci alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie.

W wyroku rozwodowym w sprawie (...)Sąd Okręgowy w W. powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania małoletniej przy matce, kosztami jej utrzymania obciążył oboje rodziców, przy czym udział ojca ustalił na kwotę 300 zł miesięcznie. Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 20 listopada 2002 r.

Małoletnia E. M. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie ustalającej wysokość obowiązku alimentacyjnego miała 5 lat.

Aktualnie E. M. ma 17 lat. Jest alergikiem, ma uczulenia na niektóre barwniki, musi też nosić buty skórzane. Często zapada na zapalenie górnych dróg oddechowych, ponieważ w wieku 6 lat miała usuwany trzeci migdał, jest również pod opieką ginekologa. Miesięczny koszt jej utrzymania został wskazany przez matkę na 2.000 zł.

A. N. w dacie orzekania rozwodu miała 34 lata. Zatrudniona była w administracji domów komunalnych za miesięcznym wynagrodzeniem 2.400 zł netto.

Aktualnie A. N.ma 46 lat. Mieszka w domu w K.ze swoją matką, dwojgiem dzieci oraz drugim mężem. Jest zatrudniona w (...) Sp. z o.o.w W.na stanowisku administrator, na czas nieokreślony, za miesięcznym wynagrodzeniem 3.753,48 zł brutto (około 2.686 zł netto). W dniu 06 listopada 2012 r. zaciągnęła w (...) S.A.„kredyt na miarę” w kwocie 60.000 zł – który spłaca w kwocie po 1.060 zł miesięcznie. Kredytem tym w dniu 09 listopada 2012 r. spłaciła pożyczkę gotówkową zaciągniętą w dniu 14 lipca 2011 r. w (...)w kwocie 5.500 zł. oraz spłaciła w dniu 12 listopada 2012 r. pożyczkę gotówkową zaciągniętą w dniu 26 lutego 2012 r. w (...) Bank (...) S.A .w kwocie 4.100 zł. Spłaciła ponadto debet na koncie osobistym w kwocie 5.860,42 zł, spłaciła 2.000 zł pożyczki zaciągniętej od B. J.oraz pokryła debet na koncie B. J., powstały w związku z kosztami utrzymania A. N.wraz z dziećmi. Matka przedstawicielki ustawowej małoletniej – B. J.- otrzymuje rentę rodzinną po swoim mężu w wysokości 2.000 zł miesięcznie. Obecny mąż matki małoletniej - J. N.ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Pracuje jako ochroniarz za wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie około 1.200 zł. Wszystkimi pieniędzmi - łącznie około 6.000 zł - dysponuje matka małoletniej i z nich pokrywa koszty utrzymania domu, które miesięcznie wynoszą około 1.000 zł. Poza bieżącym utrzymaniem córki dokładała jej do wyjazdów wakacyjnych po około 1.500 zł oraz samodzielnie finansowała wyjazdy zimowe - około 1.000 zł plus sprzęt narciarski. Babcia zakupiła w ostatnim czasie łóżko, szafę i lampkę dla małoletniej. Od czerwca 2008 r. do 20 lutego 2012 r. matka małoletniej prowadziła spółkę wraz ze wspólnikami. Po zakończeniu działalności wspólnicy w ratach po 300 zł wypłacili jej wkład w kwocie 3.600 zł. Ma niedoczynność tarczycy.

A. M. w dacie orzekania rozwodu miał 36 lat. Pracował jako listonosz za miesięcznym wynagrodzeniem 1.700 zł.

Aktualnie A. M.ma 47 lat. Jest zatrudniony w Poczcie Polskiej w wymiarze pełnego etatu, na stanowisku kontrolera za średnim miesięcznym wynagrodzeniem netto 3.677,68 zł. Mieszka w W.w mieszkaniu o powierzchni 50 m ² , stanowiącym własność jego partnerkiJ. M.. Pokrywa w całości koszty jego utrzymania, w tym: czynsz 600 zł, prąd 150 zł, kablówka z telefonem 150 zł. Spłaca kredyt zaciągnięty w dniu 24 stycznia 2013 r. w Banku (...)na kwotę 33.000 zł – rata 439,75 zł miesięcznie na remont tego mieszkania, spłaca pożyczkę na cele mieszkaniowe zaciągniętą w dniu 31 grudnia 2013 r. na kwotę 6.000 zł – rata 439,75, .Ostatnio na urlopie był w Egipcie. Ponadto od 01 marca 2012 r. rozpoczął studia (...)stopnia w Wyższej Szkole (...)w W.. Czesne za semestr wynosi 2.190 zł. Jego partnerka osiąga około 1.400 zł miesięcznie. Leczy się na nadciśnienie. W 2003 r. sprzedał swojej partnerce mieszkanie o powierzchni 34 m ² przy ul. (...)w W.za kwotę 60.000/70.000 zł. Posiada także samochód S. (...)z 2006 r.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o następujące dowody: kopia zupełnego odpisu aktu urodzenia małoletniej k. 10; kopia wyroku (...)k. 11; kopie faktur k. 12-42; kopia zaświadczenia o zarobkach przedstawicielki ustawowej małoletniej k. 44, kopia umowy kredytowej przedstawicielki ustawowej małoletniej k. 45-49; wyciągi z rachunku bankowego przedstawicielki ustawowej małoletniej k. 50-60; kopia umowy (...). J.k. 61-63; wyciąg z rachunku bankowego B. J.k. 64; kopia umowy (...). N.k. 65-70; kopia polecenia przelewu J. N.k. 71; kopie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności J. N.k. 90-92; potwierdzenia przelewów pozwanego k.99-105, k. 108-111, k. 115-117, k.134-137, k. 141-144; kopia zaświadczenia o zarobkach pozwanego k. 106; kopie faktur J. M.k. 112-114; kopia umowy o kredyt gotówkowy pozwanego k. 118-126; kopia umowy pożyczki mieszkaniowej pozwanego k. 127-129; kopia umowy o świadczenie usług edukacyjnych pozwanego k. 130-133; kopie faktur pozwanego k. 139-140; zeznania świadka J. N.k. 149-151; zeznania świadka J. M.k. 151-152; zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej k.152-154; zeznania pozwanego k. 154-155.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Zeznania stron i świadków Sąd uznał za spójne i wiarygodne. Sąd nie dał wiary jedynie zeznaniom świadka J. M. co do kwoty zakupionego od pozwanego mieszkania przy ul. (...) w W., gdyż świadek nie był pewien kwoty, a ta była znacząco różna od podanej przez pozwanego.

Sąd nie oparł się na złożonej do akt treści wiadomości mail (k.43), gdyż po pierwsze nie stanowiła wartościowego dowodu w sprawie, a po drugie świadczy tylko o braku porozumienia między stronami i konflikcie w zakresie wydatków ponoszonych na małoletnią.

Określając koszty utrzymania dziecka Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości i kosmetyki, koszty wypoczynku oraz rozrywki.

Sąd zgodnie z powyższym krytycznie ocenił przedstawione przez A. N. zestawienie kosztów utrzymania powódki i nie dał im w pełni wiary co do wysokości wskazanych w nich kwot. Strona powodowa nie poparła w większości żadnymi dowodami powyższego zestawienia, a z zebranego materiału dowodowego nie wynika, by wskazane kwoty były faktycznie zasadne w podanych wysokościach.

Sąd na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. oddalił wniosek dowodowy o przesłuchanie w charakterze świadka B. J.z uwagi na fakt, iż okoliczności, na które miał zostać przeprowadzony powyższy dowód, zostały dostatecznie wyjaśnione na rozprawie, a jego przeprowadzanie spowodowałoby jedynie przewlekłość postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 133 § 1 kro w związku z art. 128 kro rodzice zobowiązani są do dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza przepis art. 135 kro, stosownie do którego wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobków i możliwości majątkowych zobowiązanego. Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego należy rozumieć szeroko, jako całokształt potrzeb stosownych do wieku, stopnia rozwoju, stanu zdrowia i innych okoliczności konkretnej sprawy. Są to nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale również takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, statusowi społecznemu
i wykształceniu.

Z uwagi na czas trwania obowiązku alimentacyjnego ustawodawca przewidział w art. 138 kro możliwość korygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych w przypadku zmiany stosunków. Przy ocenie, czy do takiej zmiany rzeczywiście doszło, należy brać pod uwagę wszelkie okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków, zwłaszcza możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, jak również zwiększenie się potrzeb uprawnionego do alimentów. Zmiana stosunków może prowadzić zatem do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia zasądzającego alimenty zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpoznawanej sprawie żądania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość alimentów od A. M.na rzecz małoletniej E. M.w dotychczasowej wysokości została ustalona wyrokiem Sądu Okręgowego w W.z dnia (...)w sprawie (...), na mocy którego udział ojca w kosztach utrzymania małoletniej został ustalony na kwotę po 300 zł miesięcznie. Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 20 listopada 2002 r.

W sprawie należało zatem ustalić, czy od daty pomiędzy uprawomocnieniem się ostatniego orzeczenia ustalającego obowiązek alimentacyjny a złożeniem powództwa w niniejszej sprawie nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniałaby podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej powódki.

W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę w okresie będącym przedmiotem zainteresowania nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadnia częściowe uwzględnienie powództwa, bowiem koszty utrzymania małoletniej niewątpliwie wzrosły. Wiadomym jest, iż przez okres ponad 11 lat koszty utrzymania małoletniej E. uległy zwiększeniu. Nastąpił ogólny wzrost kosztów utrzymania związany z obecną sytuacją gospodarczą kraju, co znajduje odzwierciedlenie we wzroście cen artykułów niezbędnych do codziennej egzystencji. Ponadto małoletnia E. jest 17 letnią uczącą się osobą, w dacie orzekania w poprzedniej sprawie miała zaledwie 5 lat, wobec tego pojawiły się koszty związane z edukacją, co wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków związanych z zakupem podręczników, ćwiczeń, przyborów szkolnych i innych wymaganych opłat i składek. Ponadto małoletnia jest alergiczką oraz znajduje się pod opieką ginekologa, co generuje dodatkowe koszty, a zatem jej potrzeby aktualnie są znacznie większe. Nie budzi bowiem żadnych wątpliwości teza Sądu, iż wraz z wiekiem dziecka rosną jego usprawiedliwione potrzeby, które obejmują już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży, kształceniem i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka. Zaznaczyć należy, iż powinnością rodziców jest zaspokajanie potrzeb dzieci.

Wszystko powyższe w połączeniu z okolicznością, iż wysokość alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej córki nie była podwyższana od ponad 11 lat, skutkowało uznaniem przez Sąd, iż powództwo jest częściowo zasadne.

A. N. wprawdzie dochodziła podwyższenia alimentów ostatecznie do kwoty 1.000 zł miesięcznie, a utrzymanie córki oceniła na około 2.000 zł miesięcznie, to zdaniem Sądu kwota ta nie została przez przedstawicielkę powódki dostatecznie uzasadniona. Sąd uznał w części wskazane w zestawieniu koszty utrzymania córki za przeszacowane i nie odpowiadające rzeczywistym kosztom utrzymania małoletniej E.. Wprawdzie kwoty wskazane w zestawieniu kosztów małoletniej w części dotyczącej wyżywienia 500 zł, biletu 98 zł, opieki lekarskiej 100, telefonu 100 zł odpowiadają rzeczywistym kosztom utrzymania, o tyle pozostałe koszty w ocenie Sądu nie zostały dostatecznie uzasadnione i poparte dowodami. Przedstawicielka ustawowa powódki reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, na którym spoczywał ciężar dowodu, nie wykazała, iż faktycznie na utrzymanie córki wydatkowana jest wskazana przez nią kwota 2.000 zł. W szczególności nie zostały udowodnione koszty ubrań oraz koszty mieszkaniowe, w tym gaz oraz woda, które generują znaczną część wydatków. Koszt naprawy komputera był poniesiony jednorazowo, jak również koszt lampki biurkowej, co trudno zaliczyć do niezbędnych kosztów codziennego utrzymania małoletniej. Trudno także przyjąć, iż nie mając dostatecznych środków na utrzymanie rodziny i popadając w zadłużenie - A. N. przeznacza córce 100 zł na kieszonkowe, 60 zł na rozrywkę oraz 230 zł na ubrania miesięcznie czy 90 zł na inne wydatki związane ze szkołą. Również dokładanie do wyjazdów wakacyjnych, które finansował ojciec po 1.500 zł czy finansowanie wyjazdu zimowego za 1.000 zł plus sprzęt narciarski budzi poważne zdziwienie Sądu w sytuacji, kiedy A. N. wykazuje popadanie w spiralę zadłużenia na bieżące utrzymanie rodziny. Oczywiście na dziecko można wydać każdą kwotę, jeżeli rodzice mają dostateczne środki finansowe, jednak w niniejszej sprawie Sąd musi kierować się jedynie usprawiedliwionymi potrzebami małoletniej. Nie zmienia to faktu, że potrzeby siedemnastoletniej dziewczyny są znaczne.

Reasumując ten wątek, w sprawie niniejszej Sąd przyjął w oparciu o zasady doświadczenia życiowego, iż rzeczywiste wydatki na 17 letnią powódkę kształtują się na poziomie ok. 1.400 zł miesięcznie. W kwocie tej znajdują pokrycie powyższe wydatki, jak również odzież 100 zł, szkoła 100 zł - w tym podręczniki i przybory szkolne, środki czystości i kosmetyki 90 zł, koszty mieszkania na jedną osobę w pięcioosobowej rodzinie 200 zł, kieszonkowe 50 zł, inne wydatki np. naprawy sprzętu czy mebli 60 zł.

Trzeba także pamiętać, iż wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Przechodząc do oceny możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy stwierdzić, że w okresie będącym przedmiotem zainteresowania uległy zmianie i pozwalają na podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej córki.

W sprawie ustalono, iż pozwany nadal pozostaje w stosunku pracy, w porównaniu z poprzednim okresem zmienił stanowisko - obecnie jest kontrolerem za średnim wynagrodzeniem 3.677,68 zł netto miesięcznie. Co prawda ponosi wysokie koszty utrzymania, bowiem spłaca kredyt wzięty na kwotę 33.000 zł oraz pożyczkę na kwotę 6.000 zł. Ponadto opłaca w całości samodzielnie czynsz 600 zł, prąd i gaz 150 zł oraz 150 zł telewizję kablową i Internet, czesne za szkołę 2.190 za semestr, jego utrzymanie około 1.200 zł, w tym jedzenie, ubranie, dojazdy do pracy, leki około 120 zł.

W ocenie Sądu - nie bez znaczenia jest, iż pozwany jest osobą w sile wieku, posiada doświadczenie zawodowe, a zatem posiada takie możliwości zarobkowe, które pozwalają mu na wywiązywanie się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej córki w kwocie wyższej niż dotychczas. Nie bez znaczenia dla niniejszej sprawy jest okoliczność, iż pozwany jest osobą w pełni zdolną do pracy. Mimo tego, iż jak podawała jego obecna partnerka - leczy się na nadciśnienie, nie została orzeczona wobec niego choćby częściowa niezdolność do pracy.

Pełnomocnik pozwanego wskazał, iż po odliczeniu wszystkich wydatków pozwanemu pozostaje kwota 600 zł, którą to przekazuje tytułem alimentów, wobec tego nie jest w stanie płacić wyższej kwoty.

Sąd brał pod uwagę również, to iż pozwany poza małoletnią powódką i jej bratem nie ma innych osób na utrzymaniu oraz fakt, iż sfinansował jej trzykrotnie wyjazdy wakacyjne. Utrzymuje także z nią stały kontakt telefoniczny. Jednak nie umknęło uwadze Sądu, iż pozwanego stać na spłatę kredytu i pożyczki na remont mieszkania, którego nie jest nawet współwłaścicielem, a ponadto w pełnym zakresie ponosi opłaty związane z eksploatacją tego mieszkania. Tym bardziej - zdaniem Sądu - pozwany powinien wygospodarować pieniądze dla małoletniej córki. Ponadto należy zauważyć, iż sprzedał swojej partnerce mieszkanie w W. przy ul. (...) za kwotę 60.000/70.000 zł w 2003 r., co oznacza, iż posiada z tego tytułu oszczędności. Ponadto zaznaczyć należy, iż mógł swoje mieszkanie wynająć i osiągać z tego tytułu dochody. Obecnie stoi ono puste i jest własnością jego partnerki.

Okoliczność, iż pozwany utrzymuje rzadkie osobiste kontakty z małoletnią i poza zasądzonymi alimentami nie finansuje w zasadzie dodatkowo żadnych jej potrzeb - poza trzykrotnym sfinansowaniem wakacji - skutkuje oceną, iż winien w większym niż dotychczas stopniu partycypować w kosztach jej utrzymania. Wniosek taki jest tym bardziej uzasadniony, iż matka małoletniej swój obowiązek alimentacyjny spełnia także w części poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie córki.

W sprawie ustalono także, iż A. N. osiąga wyższe dochody w porównaniu z datą ustalania obowiązku alimentacyjnego w dotychczasowej wysokości, jej obecny mąż osiąga stały dochód 1.200 zł netto miesięcznie, a matka otrzymuje rentę w kwocie 2.000 zł, które stanowią ogólny dochód około 6.000 zł miesięcznie, kwotą tą dysponuje matka małoletniej. Powyższe nie oznacza jednak, iż jedynie matka E. powinna samodzielnie ponosić wzrastające koszty jej utrzymania. Ponadto spłaca znaczne zadłużenie, którego cel nie został dostatecznie uzasadniony, iż był konieczny dla zapewnienia utrzymania, czy niezaspokojonych potrzeb małoletniej, to jednak kwota 1060 zł raty kredytu obciąża znacznie budżet domowy. Niczym także przedstawicielka ustawowa nie uzasadniła, dlaczego mimo tego, iż popadała w zadłużenie - nie wystąpiła do Sądu o podwyższenie alimentów na dzieci, w tym małoletnią E. wcześniej. Sąd brał także pod uwagę, iż A. N. ma również na utrzymaniu pełnoletniego syna.

Reasumując: mając na uwadze sytuację majątkową i zarobkową A. M. oraz zważywszy na osiągane przez A. N. stałe dochody - łącznie pozwala na przyjęcie – iż zasądzona kwota 700 zł przy uwzględnieniu obowiązku alimentacyjnego matki wystarczy na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd na podstawie art. 138 kro uznał powództwo częściowo za zasadne co do podwyższenia alimentów do kwoty 700 zł miesięcznie, oddalając powództwo w pozostałej części.

Pełnomocnik powódki wniósł także o zasądzenie alimentów za okres poprzedzający wytoczenie powództwa – od 01 lutego 2011 r..

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w orzeczeniu z dnia 14 czerwca 1974 r. (sygn. akt III CRN 122/74), które Sąd Rejonowy podziela i przyjmuje za własne, dochodzenie alimentów za czas przeszły jest jedynie dopuszczalne wtedy, gdy pozostały jeszcze niezaspokojone potrzeby osoby uprawnionej lub nieuregulowane zobowiązania zaciągnięte u osoby trzeciej na pokrycie tych potrzeb. Przedstawicielka ustawowa powódki - A. N.reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie wykazała, iż pozostają jakiekolwiek niezaspokojone potrzeby małoletniej. Świadek J. N.zeznał, iż od lutego 2011 r. były zaspokajane bieżące potrzeby małoletniej i niczego jej nie brakuje. Co prawda wskazywana była okoliczność, iż matka zaciągała zobowiązania finansowe m.in. na zaspokojenie potrzeb małoletniej, to jednak nie wskazała ich konkretnie i nie poparła należytymi dowodami. Należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wykazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Strona powodowa, na której spoczywał ciężar dowodu odnośnie okoliczności istnienia niezaspokojonych potrzeb małoletniej powódki ewentualnie celu zaciąganych nieuregulowanych zobowiązań oraz tego, na co rzeczywiście były przeznaczane pieniądze z kredytów - w zasadzie nie udowodniła. Ogólne wskazanie, iż pożyczki i kredyty były zaciągane na utrzymanie rodziny jest niewystarczające – biorąc również pod uwagę dość swobodny sposób wydatkowania pieniędzy na małoletnią. Zaznaczyć należy także, iż rodzina jest pięcioosobowa. Trudno bowiem zasądzić od pozwanego na tej tylko podstawie alimenty z datą wsteczną, ponieważ tym samym byłby on obciążony spłatą zobowiązań (za pięcioosobową rodzinę), które zaciągnęła matka powódki nie udowadniając poniesionych wydatków na córkę w tym okresie, a którymi ewentualnie mógłby być obciążony pozwany. Dlatego też Sąd uznał, iż powództwo w zakresie zasądzenia alimentów wstecz od 01 lutego 2011 r. nie zasługuje na uwzględnienie.

Ponadto – zdaniem Sądu Rejonowego – matka małoletniej miała możliwość wystąpienia z powództwem o podwyższenia alimentów w okresie wcześniejszym, z czego nie skorzystała. Problematyczne w literaturze przedmiotu jest bowiem podwyższenie alimentów za trzy lata wstecz.

Z uwagi na wynik procesu Sąd na podstawie art. 100 k.p.c. koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie zniósł.

Z uwagi na sytuacje finansową pozwanego Sąd na podstawie art. 113 ust. 4 uksc odstąpił od obciążania go kosztami sądowymi w sprawie.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.