Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

P., dnia 15-06-2016 r.

Sąd Rejonowy Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Ewa Markowicz

Protokolant Natalia Sikorska

po rozpoznaniu na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Sp.z o.o. z siedzibą w S.

przy udziale G. K.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanowił:

1.  stwierdzić, że spadek po J. K., zmarłym dnia 18 lipca 2005r. w P. , ostatnio zamieszkałym w P. na podstawie ustawy nabył w całości syn G. K., syn J. i R.;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego Poznań- Grunwald i Jeżyce w Poznaniu) na rzecz adw. M. B. kwotę 73,80 zł (w tym 13,80 zł podatku VAT) tytułem wynagrodzenia za sprawowanie funkcji kuratora dla uczestnika nieznanego z miejsca pobytu ;

3.  pozostałymi kosztami postępowania obciążyć wnioskodawcę w zakresie dotychczas poniesionym.

SSR Ewa Markowicz

UZASADNIENIE

Wnioskiem złożonym dnia 3 sierpnia 2015r. (data nadania pocztowego) (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. wniosła o stwierdzenia nabycia spadku po J. K., zmarłym dnia 18.7.2005r. w P., ostatnio zamieszkałym w P.. Jako uczestników wnioskodawczyni podała dzieci zmarłego G. K. i V. S..

W uzasadnieniu wnioskodawczyni podała, że posiada wierzytelność wobec spadkodawcy stwierdzoną tytułem wykonawczym wydanym przez Sąd Rejonowy w Poznaniu w sprawie XIX Nc 3259/05.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 12 października 2015r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestniczki Ż. G. (k. 34 akt).

Postanowieniem z dnia 14 października 2015r. (k. 40) Sąd ustanowił kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika G. K..

Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2015r. (k. 67) Sąd połączył niniejszą sprawę do wspólnego rozpoznania ze sprawą I Ns 1909/15 z wniosku V. S. o zatwierdzenie uchylenia się od skutków niezłożenia w terminie oświadczenia o odrzuceniu spadku i o odebranie oświadczenia o odrzuceniu spadku po J. K..

Analogicznie postanowieniem z dnia 26 stycznia 2016r. Sąd połączył niniejszą sprawę do wspólnego rozpoznania ze sprawą I Ns 83/16 z wniosku Ż. G. o zatwierdzenie uchylenia się od skutków niezłożenia w terminie oświadczenia o odrzuceniu spadku i o odebranie oświadczenia o odrzuceniu spadku po ww. spadkodawcy.

Kurator uczestnika nieznanego z miejsca pobytu oświadczył, że nie sprzeciwia się wnioskom uczestniczek V. S. i Ż. G. (k. 90).

Pełnomocnik wnioskodawcy w żaden sposób nie ustosunkował się do żądań ww. wniosków uczestniczek postępowania.

Na rozprawie w dniu 9 marca 2016r. uczestniczki oświadczyły, że uchylają się od skutków nieodrzucenia w ustawowym terminie spadku po J. K., składając jednocześnie oświadczenie o odrzuceniu spadku po tym spadkodawcy (k. 98 akt).

Postanowieniem częściowym z dnia 9 marca 2016r. (k. 100) Sąd zatwierdził uchylenie się przez V. S. i Ż. G. od skutków prawnych niezłożenia w terminie oświadczenia o odrzuceniu spadku po ww. spadkodawcy. Postanowienie to stało się prawomocne w dniu 31 marca 2016r.

W związku z uprawomocnieniem się postanowienia częściowego z dnia 9 marca 2016r. postanowieniem z dnia 15 marca 2016r. Sąd wezwał do udziału w sprawie zstępnych ww. uczestniczek (k. 110) Jak się okazało w dalszym toku postępowania, osoby te skutecznie odrzuciły przed notariuszem spadek po J. K., a nie posiadały zstępnych, którzy mogliby wchodzić w grę jako kolejni spadkobiercy tego spadkodawcy. I tak E. H. i J. G. odrzuciły spadek w dniu 25 marca 2016r., zaś M. S. (1) i M. S. (2) odrzucili spadek w dniu 7 kwietnia 2016r.

Wobec powyższego postanowieniem z dnia 30 maja 2016r. (k. 135) odmówił ww. osobom dalszego udziału w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. urodzony (...) w S. zmarł w dniu 18 lipca 2005r. w P., gdzie stale przed śmiercią mieszkał. J. K. w chwili śmierci był wdowcem. Pozostawił troje dzieci: G. K., V. S. i Ż. G.. Nie sporządził testamentu.

okoliczności bezsporne, a nadto dowód: akty stanu cywilnego (k. 6-8, 49), zapewnienie spadkowe V. S.(k. 33)

Powyższy stan faktyczny został ustalony przez Sąd na podstawie wskazanych dowodów z dokumentów oraz zapewnienia spadkowego uczestniczki V. S.. Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty prywatne i urzędowe zgromadzone w aktach niniejszej sprawy. W toku postępowania żadna ze stron nie zakwestionowała tych dokumentów, a brak było podstaw, aby uczynić to z urzędu. Ponadto żadna ze stron nie zaprzeczyła autentyczności dokumentów, będących przedmiotem postępowania dowodowego. Ich moc dowodowa nie była kwestionowana.

Zapewnienie spadkowe V. S. Sąd uznał w całości za wiarygodne i wystarczające w zakresie potrzebnym dla ustalenia kręgu spadkobierców po J. K.. Podkreślenia wymaga fakt, że treść zapewnienia spadkowego dotycząca ustalenia osób będących spadkobiercami ustawowymi nie była kwestionowana w toku niniejszego postępowania, a ponadto znalazła pełne odzwierciedlenie w ujawnionych dokumentach urzędowych w postaci odpisów aktów stanu cywilnego. Nie ujawniono też w toku postępowania, by spadkodawca pozostawił jakikolwiek testament.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1025 § 1 kodeksu cywilnego Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Do kręgu osób wskazanych w powyższym przepisie zaliczyć należy przede wszystkim spadkobierców, nabywców spadku, a także wierzycieli spadkowych. Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku ma na celu ustalenie, czy osoba wskazana we wniosku jako spadkodawca zmarła, a także kto oraz na jakiej podstawie jest spadkobiercą. Nadto w toku postępowania o stwierdzenie nabycia spadku Sąd jest zobowiązany także ustalić datę śmierci spadkodawcy. W postanowieniu o stwierdzenie nabycia spadku sąd wymienia spadkodawcę oraz wszystkich spadkobierców, którym spadek przypadł, jak również wysokość ich udziałów.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni posiadała interes prawny w stwierdzeniu nabycia spadku po J. K., ponieważ przysługiwała jej wierzytelność wobec tej osoby stwierdzona sądowym tytułem wykonawczym.

W myśl art. 1012 kc spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić. Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania (art. 1015 § 1 kc).

Sąd ustalił, że spadkodawca zmarł w dniu 18 lipca 2005r., co zostało potwierdzone odpisem skróconym aktu zgonu.

Następnie stwierdzić należy, że w myśl art. 926 § 1 kc powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. W niniejszej sprawie złożono wniosek o stwierdzenie nabycia spadku na podstawie dziedziczenia ustawowego. Nadto z treści zapewnienia spadkowego, któremu Sąd dał wiarę, wynika, że zmarły nie pozostawił żadnych testamentów. Dlatego w niniejszej sprawie powołanie do spadku wynikało z ustawy - tzw. dziedziczenie ustawowe – art. 926 § 2 kc. Zgodnie zaś z art.931 § 1 kc w pierwszej kolejności do spadku powołane z ustawy są dzieci spadkodawcy i jego małżonek, którzy dziedziczą w częściach równych, z tym, że część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

W momencie śmierci spadkodawca był wdowcem. Spadkodawca miał tylko troje dzieci: V. S., Ż. G. i G. K..

W sprawie niniejszej V. S. i Ż. G. w sposób skuteczny złożyły przed Sądem oświadczenia o odrzuceniu spadku po J. K.. Ponieważ wg treści art. 1020 kc spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku, wskutek złożenia tych oświadczeń przez uczestniczki do dziedziczenia po spadkodawcy doszli ich zstępni(wg art. 931§2 kc: jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych). J. G., E. H., M. S. (2) i M. S. (1) również skutecznie odrzucili spadek po J. K..

W konsekwencji jedynym spadkobiercą J. K. jest jego syn- G. K..

W związku z powyższym stwierdzić należało, że spadek po J. K. zmarłym 18 lipca 2005r. w P., ostatnio zamieszkałym w P. na podstawie ustawy nabył w całości jego syn G. K. – punkt 1. postanowienia.

O uiszczonych kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., zgodnie z ogólną zasadą postępowania nieprocesowego, iż każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

SSR Ewa Markowicz