Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2015r. w S.

odwołania D. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 marca 2015 r. Nr (...)

w sprawie D. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje D. J. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od dnia 01 marca 2015 r. do dnia 28 lutego 2018 r.

Sygn. akt IV U 615/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30.03.2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy D. J. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową na dalszy okres, tj. od dnia 01.03.2015 r. ponieważ Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.03.2015 r. nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy. W związku z tym nie została spełniona przesłanka z art. 6 ust 1 pkt 6 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych( t.j. Dz. U. z 2009 r. NR 167, poz. 1322 ze zm.).

Od decyzji tej odwołanie złożył D. J., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do renty w związku z chorobą zawodową na dalszy okres, twierdząc, iż w dalszym ciągu jest niezdolny do pracy z powodu choroby zawodowej. Ponadto ubezpieczony powołał się na rozstrzygnięcie zawarte w sprawie IV U 1412/13 Sądu Okręgowego w Siedlcach (akta te zostały załączone). Do odwołania ubezpieczony załączył wynik badania alergenów przeprowadzonego przez Przychodnię (...) w W. w dniu 24.04.2015 r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony D. J. ur. (...) miał ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od kwietnia 1994 r. i ostatnie prawo do tego świadczenia zostało mu przyznane do lutego 2015 r. Przed upływem okresu, na które zostało przyznane prawo do renty ubezpieczony złożył kolejny wniosek o przyznanie mu uprawnień do tego świadczenia na dalszy okres.

W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS zdiagnozowała u niego alergiczne kontaktowe zapalnie skóry – wyprysk chromowy kontaktowy i w ocenie tego organu schorzenie to nie powoduje obecnie u niego niezdolności do pracy (k. 22 a.l.). Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 30.03.2015 r. (k. 105 a.l.).

W toku postepowania odwoławczego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza dermatologa i reumatologa (k. 15 a.s.). Biegli po przebadaniu ubezpieczonego oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia rozpoznali u niego alergiczny wyprysk kontaktowy i zdaniem biegłych, schorzenie to powoduje w dalszym ciągu okresową częściową niezdolność do pracy na okres 3 lat. W uzasadnieniu opinii biegli podkreślili, iż ubezpieczony nie może podejmować pracy zawodowej w budownictwie, przemyśle chemicznym, maszynowym i wszędzie tam, gdzie narażony jest na kontakt z chromem i kobaltem.

Do opinii tej zastrzeżenia złożył pozwany organ rentowy, argumentując, iż ubezpieczony jest z wykształcenia tokarzem, później pracował jako betoniarz, a obecnie prowadzi gospodarstwo rolne. Ponadto obecne nasilenie objawów schorzenia nie jest duże i przy zachowaniu zasad profilaktyki może pracować w innych gałęziach (k. 22-23 a.s.). W konkluzji pełnomocnik organu rentowego wnosił o powołanie innych biegłych lekarzy tych samych specjalności.

Sąd Okręgowy oddalił wniosek dowodowy strony pozwanej. Zdaniem Sądu wywołana opinia biegłych spełnia przesłanki określone w art. 285 kpc. Biegli określili bowiem medyczne uwarunkowanie schorzenia ubezpieczonego, podkreślając, że ma on uczulenie na chrom i kobalt. Ponadto biegli wskazali liczne wyłączenia co do rodzaju prac, które może wykonywać ubezpieczony. Opinia ta zdaniem Sądu jest miarodajna. Zarzuty organu rentowego stanowią polemikę z opinią biegłych. Zdaniem Sądu dla oceny zasadności roszczenia ubezpieczonego istotny jest fakt, iż w wyuczonym zawodzie tokarza pracował on przez pół roku po ukończeniu szkoły zawodowej. Później pracował w budownictwie jako betoniarz i tam nastąpiło jego przekwalifikowanie. Stwierdzono u niego chorobę zawodową w 1994 r. i schorzenie to jest niewyleczalne, natomiast leczenie może jedynie łagodzić skutki choroby. Podkreślenia wymaga również to, że ubezpieczony nieprzerwanie do 1994 r. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Nie ma dowodów na to, aby jego stan zdrowia poprawił się na tyle, aby uznać go za zdolnego do pracy, zarówno odpowiadającej jego kwalifikacjom, które zdobył w szkole zasadniczej, jak i wykonując pracę jako betoniarz.

Z tych względów Sąd Okręgowy przyjął, że D. J. jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i niezdolność ta pozostaje w związku z chorobą zawodową, tj. alergicznym kontaktowym zapełnieniem skóry. Sąd podzielając opinię biegłych uznał, że wnioskodawca jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolny do pracy w związku z chorobą zawodową na okres od 01.03.2015 r. do 28.02.2018 r.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.