Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z 18.10.2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. odmówił J. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, że na wymagane 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych ubezpieczony udowodnił 21 lat 9 miesięcy 28 dni okresów składkowych oraz 9 lat 6 miesięcy i 20 dni nieskładkowych.

Zakład nie zaliczył do stażu pracy następujących okresów:

-

nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy w dniach: 5.10.1983 r., 14.10.1983 r., 10.11.1983 r. – 11.11.1983 r., 10.04.1987 r.;

-

wykonywania zatrudnienia w wymiarze niższym niż ½ etatu w okresie od 1.12.1986 r. do 5.03.1987 r., od 21.04.1987 r. do 31.01.1988 r.;

-

od 1.09.1990 r. do 31.01.1993 r. gdyż dokumentacja znajdująca się w ZUS nie potwierdza ubezpieczenia pod wskazanym numerem konta,

-

okresów prowadzenia działalności gospodarczej: od 10.12.1993 r. do 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r., od 5.01.1998 r. do 2.03.1998 r., od 11.03.1998 r. do 23.03.1998 r., za które nie opłacono składki na ubezpieczenie społeczne,

-

przebywanie na urlopie bezpłatnym od 1.12.2000 r. do 28.02.2001 r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony kwestionując niezaliczenie do stażu pracy okresów podanych w decyzji: od 1.09.1990 r. do 31.01.1993 r., od 10.12.1993 r. do 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r., od 5.01.1998 r. do 2.03.1998 r., od 11.03.1998 r. do 23.03.1998 r., od 10.08.1998 r. do 30.12.1999 r. wskazując jednocześnie, że nie posiada dokumentów potwierdzających wszystkie wpłaty na ubezpieczenia społeczne oraz akcentując, że wpłaty te musiały być dokonane.

Ponadto ubezpieczony podał, że nie może dowieść okresów określonych przez ZUS jako „nieobecności nieusprawiedliwione”, ponieważ nie wie co to określenie oznacza.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

W piśmie procesowym z dnia 27.02.2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnił, że kolejną decyzją z dnia 23.02.2018 r. odmówiono ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego i zmieniono zaskarżoną decyzję w zakresie wskazania okresów, które nie zostały uwzględnione przy ustaleniu uprawnień do przedmiotowego świadczenia, wskazując, że na 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych udowodnił 21 lat, 9 miesięcy 28 dni składkowych oraz 9 lat, 6 miesięcy i 20 dni nieskładkowych, tj. łącznie 29 lat, 1 miesiąc i 8 dni, a z uwagi na treść art. 5 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS okresy nieskładkowe ograniczono do 1/3 okresów składkowych i ostatecznie przyjęto je w ilości 7 lat, 3 miesięcy i 10 dni, co łącznie dało staż w ilości 29 lat, 1 miesiąca i 8 dni.

Ponadto Zakład podał, że nie zaliczono okresów:

-

5.10.1983 r., 14.10.1983 r., od 10.11.1983 r. do 11.11.1983 r., 10.04.1987 r. nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy;

-

od 1.12.1986 r. do 5.03.1987 r., od 21.04.1987 r. do 31.01.1988 r. wykonywania zatrudnienia w wymiarze niższym niż ½ etatu,

-

od 1.09.1990 r. do 31.01.1993 r. gdyż dokumentacja znajdująca się w ZUS nie potwierdza ubezpieczenia pod wskazanym numerem konta,

-

okresów prowadzenia działalności gospodarczej: od 10.12.1993 r. do 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r., od 5.01.1998 r. do 2.03.1998 r., od 11.03.1998 r. do 23.03.1998 r., od 10.08.1998 r. do 30.12.1999 r., za które nie zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne,

-

okresu przebywania na urlopie bezpłatnym od 1.12.2000 r. do 28.02.2001 r.,

-

okresów rejestracji po 15.11.1991 r. w urzędzie pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych: 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 31.01.1995 r., 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r.,

-

okresu sprawowania opieki nad dzieckiem od 6.07.1990 r. do 31.08.1990 r., od 26.09.1992 r. do 31.01.1993 r., tj. po ukończeniu przez dziecko 4 roku życia.

W konkluzji ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

W piśmie procesowym z dnia 28.05.2018 r. ZUS wyjaśnił, że zaliczył do stażu nowo wydaną decyzją z 22.06.2018 r. jako okres składkowy sporny okres prowadzenia działalności gospodarczej od 1.01.1999 r. do 6.07.1999 r., dodając, że powyższe nie dało prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na brak udowodnienia 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. K. urodził się w dniu (...)

W okresie zatrudnienia w Nadleśnictwie G. w P. ubezpieczony nie usprawiedliwił swojej nieobecności w pracy w dniach:

-

5.10.1983 r.,

-

14.10.1983 r.,

-

od 10.11.1983 r. do 11.11.1983 r.,

-

10.04.1987 r. (świadectwo pracy k.25 odwrót akt ZUS)

Od 1.12.1986 r. do 5.03.1987 r., od 21.04.1987 r. do 31.01.1988 r. ubezpieczony był zatrudniony w wymiarze niższym niż ½ etatu, tj. ¼ etatu. (świadectwo k. 30 akt ZUS)

Ubezpieczony w okresach prowadzenia działalności gospodarczej:

-

od 10.12.1993 r. do 10.12.1993 r.,

-

od 16.01.1995 r. do 1.02.1996 r.,

-

od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r.,

-

od 5.01.1998 r. do 2.03.1998 r.,

-

od 11.03.1998 r. do 23.03.1998 r.,

-

od 10.08.1998 r. od 31.12.1998 r.,

-

od 7.07.1999 r. do 30.12.1999 r.

nie opłacił składki na ubezpieczenia społeczne. (potwierdzenie ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenie k. 57 akt ZUS)

W okresie od 1.12.2000 r. do 28.02.2001 r. ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym. (świadectwo pracy k. 8 akt ZUS)

Ubezpieczony był zarejestrowany po 15.11.1991 r. w urzędzie pracy bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych:

-

10.12.1993 r.,

-

od 16.01.1995 r. do 31.01.1995 r.,

-

1.02.1996 r.,

-

od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r. (okoliczności niesporne)

W okresie sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad dzieckiem od 6.07.1990 r. do 31.08.1990 r., od 26.09.1992 r. do 31.01.1993 r., jego córka A. miała ukończony 4 rok życia. (odpis aktu urodzenia k. 12 akt ZUS, oświadczenie małżonki wnioskodawcy k. 68 akt ZUS.

W dniu 6.11.2017 r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego, po rozpoznaniu którego ZUS wydał zaskarżoną decyzję z 3.10.2018 r. (wniosek k. 1 - 6 akt ZUS)

Ubezpieczony udowodnił 22 lata, 4 miesiące, 4 dni składkowych oraz 9 lat, 6 miesięcy i 20 dni nieskładkowych.

Okresy nieskładkowe ograniczone do 1/3 okresów składkowych wynoszą 7 lat, 5 miesięcy i 12 dni.

Łącznie staż ubezpieczeniowy J. K. wynosi 29 lat, 9 miesięcy i 16 dni. (wydruk okresów składkowych i nieskładkowych k. 38)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z ww. dokumentów, których strony nie kwestionowały.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.2 ust.1 punkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku
o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 2148 ze zm.), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje mężczyźnie, który do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz. 645 ze zm.), w którym był zatrudniony przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy i ukończył 60 lat oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat.

Art.2 ust.2 ww. ustawy stanowi, że za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust.1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art.5-9, art.10 ust.1 oraz art.11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do treści art.2 ust.3 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust.1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia
w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180 - dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 powołanej ustawy.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje mężczyźnie, który spełnił łącznie wszystkie przesłanki określone w powołanych wcześniej przepisach ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, czyli:

-

rozwiązano z nim stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym był zatrudniony przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy,

-

ukończył 60 lat,

-

posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat,

-

pobierał zasiłek dla bezrobotnych przez co najmniej 180 dni,

-

w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych,

-

jest nadal zarejestrowany jako bezrobotny,

-

złożył wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180 - dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W niniejszej sprawie ubezpieczony nie spełnił przesłanki posiadania 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący pouczony o obowiązku udowodnienia swoich twierdzeń nie sprostał temu obowiązkowi, co do ostatecznie spornych pomiędzy stronami okresów.

Sąd zważył zaś, że z załączonych do akt dokumentów wynika, że organ rentowy prawidłowo przyjął, że:

1)  w świadectwie pracy z 5.01.1984r. wystawionym przez Nadleśnictwo G. w P. wpisano, że trakcie zatrudnienia w tym zakładzie pracy ubezpieczony nie usprawiedliwił swojej nieobecności w dniach 5.10.1983 r., 14.10.1983 r., 10.11.1983 r. – 11.11.1983 r., 10.04.1987 r., wobec czego odwołanie ubezpieczonego w tym zakresie jest bezzasadne;

2)  ze świadectwa pracy z 31.01.1988r. wynika, że odwołujący od 1.12.1986 r. do 5.03.1987 r., od 21.04.1987 r. do 31.01.1988 r. był zatrudniony w wymiarze niższym niż ½ etatu, bo ¼ etatu, natomiast na podstawie art.6 ust.2 pkt.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2018 roku 1270) do okresów składkowych zalicza się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową;

3)  ze świadectwa pracy z 11.04.2017 r. wynika, że w okresie od 1.12.2000 r. do 28.02.2001 r. ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym, zasadne jest więc niedoliczenie do stażu ubezpieczeniowego okresu korzystania z urlopu bezpłatnego, gdyż w myśl zasady ogólnej wyrażonej w art.174§2 k.p. urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze; nie wlicza się go także do okresu pracy, od którego zależą prawa do świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego pracowników (wyrok SA w Warszawie z 27 listopada 1996 r. (III AUa 888/96);

4)  z odpisu skróconego aktu urodzenia córki wnioskodawcy wynika, że urodziła się (...) wobec tego sprawowanie opieki nad nią przez skarżącego po 6.07.1990 r. nie mogło zostać zaliczone jako okres nieskładkowy, gdyż okresami nieskładkowymi w rozumieniu art.7 punkt 5 ustawy emerytalnej są m.in. okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat;

5)  okres rejestracji w urzędzie praccy bez prawa do zasiłku 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 31.01.1995 r., 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r. pozostaje bez wpływu na ustalenie stażu ubezpieczeniowego, gdyż zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 2 ww. ustawy o emeryturach i rentach okresem składkowym jest okres opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej m.in. w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu; zgodnie z treścią art.30 ust.1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 roku o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1995 roku, nr 1 poz.1 ze zm.) okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych wlicza się do okresów składkowych w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, ustawa ta utraciła moc z dniem 1 czerwca 2004 roku, obecnie obowiązująca ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2018 roku, poz. 1265) w art.79 ust.1 zawiera analogiczny zapis, iż okresy pobierania zasiłku (…) wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zatem okres niepobierania zasiłku nie jest zaliczony do stażu emerytalnego jako okres składkowy, nie może być zaliczony jako okres nieskładkowy, gdyż nie został wymieniony w art.7 ww. ustawy o emeryturach i rentach;

6)  okres nieopłacenia składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 10.12.1993 r. do 10.12.1993 r., od 16.01.1995 r. do 1.02.1996 r., od 3.02.1997 r. do 19.03.1997 r., od 5.01.1998 r. do 2.03.1998 r., od 11.03.1998 r. do 23.03.1998 r., od 10.08.1998 r. do 31.12.1998 r., od 7.07.1999 r. do 30.12.1999 r., gdyż okresem składkowym zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 1 w zw. z art.4 punkt 5 ww. ustawy o emeryturach i rentach jest okres ubezpieczenia, czyli opłacania składek na ubezpieczenia rentowe i emerytalne.

W toku postępowania ubezpieczony nie przedstawił mimo stosownego pouczenia o obowiązku procesowym dowodzenia swoich twierdzeń, żadnych dowodów potwierdzających, że w rzeczywistości opłacił składki ww. okresach, co więcej już w odwołaniu oświadczył, że takich dokumentów nie posiada. W tym stanie rzeczy twierdzenia wnioskodawcy o opłaceniu tych składek okazały się gołosłowne, a jako takie są nieudowodnione.

W świetle ustalonych faktów ubezpieczony nie wykazał, że legitymuje się stażem co najmniej 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych, skoro zaś przesłanki wskazane w poszczególnych punktach ust.1 art.2 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych muszą być spełnione łącznie, to brak spełnienia choćby jednej przesłanki skutkuje brakiem możliwości przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Na marginesie należy wskazać, iż stosownie do treści art.5 ust.2 ww. ustawy o emeryturach i rentach w zw. z art.2 ust.2 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczania ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. Zatem do stażu ubezpieczeniowego nie podlega zaliczeniu cały okres nieskładkowy, a jedynie w wymiarze ograniczonym do jednej trzeciej udowodnionego okresu składkowego.

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i w związku z powyższym Sąd Okręgowy na postawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie.

A.P.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy razem z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

7 listopada 2018 roku