Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE WYROKU SĄDU REJONOWEGO

W SANDOMIERZU Z DNIA 19 KWIETNIA 2021 R.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 22/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

P. Z.

I.  w dniu 21 sierpnia 2020 roku w S. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał: środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste o łącznej masie netto 1,03 grama z których można uzyskać 3 pełnowartościowe porcje handlowe narkotyku oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy o masie netto 0,36 grama z której można uzyskać od 3 do 4 pełnowartościowych porcji handlowych narkotyku, przyjmując, iż stanowi on wypadek mniejszej wagi tj. występek z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.).;

II.  w dniu 21 sierpnia 2020 r. w O., woj. (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki A. o nr rej. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy tj. występek z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 21 sierpnia 2020 r. około godziny 02:00 w O. funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w S. zatrzymali do kontroli drogowej pojazd marki A. (...) o nr rej. (...), którego styl jazdy na drodze zwrócił ich uwagę. Za kierownicą tego samochodu siedział P. Z.. Jego niespokojne zachowanie w trakcie prowadzonej kontroli spowodowało, iż policjanci postanowili dokonać przeszukania kierowcy oraz pojazdu. W kieszeni spodni P. Z. ujawniono narkotyki w postaci amfetaminy i marihuany.

- wyjaśnienia oskarżonego P. Z.,

- protokół przeszukania osoby i pojazdu,

- protokoły oględzin rzeczy,

26-27, 69-70, 111v,

2-6,

20-21,

2.  Zabezpieczony u P. Z. narkotyk zawierał tetrahydrokannabinol ( (...)) w stężeniu przekraczającym 0,2℅. Stanowi on ziele konopi innych niż włókniste i należy do środków odurzających grupy I-N, IV-N, których posiadanie jest zabronione. Jego łączna waga netto 1,03 grama pozwala na sporządzenie 3 pełnowartościowych porcji handlowych narkotyku (13 pełnowartościowych porcji odurzających narkotyku). Z kolei zabezpieczony u niego proszek to amfetamina stanowiąca substancję psychotropową grupy II-P, której posiadanie jest zabronione. Jego masa netto to 0,36 grama z której można uzyskać od 3 do 4 pełnowartościowych porcji handlowych narkotyku.

- opinia z zakresu badań fizykochemicznych,

45-56,

3.  W wyniku analizy krwi pobranej od P. Z. stwierdzono obecność amfetaminy w stężeniu wynoszącym 207 ng/ml oraz (...) w stężeniu 12 ng/ml. Amfetamina wywołuje zaburzenia psychomotoryczne skutkujące wzrostem ryzyka wystąpienia zagrożenia w ruchu lądowym porównywalne do tych, które występują podczas prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu etylowego w zakresie stężeń 0,8-1,2‰. Stężenie amfetaminy we krwi powyżej 50 ng/ml odpowiada stanowi pod wpływem w rozumieniu art. 178a § 1 k.k..

- opinia toksykologiczna (...) im. Prof. Dr J. S. w K.,

61-65,

4.  P. Z. nie był dotychczas karany za przestępstwa.

- karta karna,

30,

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

4,

Karta karna,

Dokument ten został sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach przysługujących mu kompetencji.

1,

Protokoły przeszukania osoby i pojazdu,

Protokoły oględzin rzeczy,

Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawniony podmiot w ramach przysługujących mu kompetencji przedstawiając okoliczności w jakich doszło do popełnienia przestępstwa. Nie budziły one wątpliwości co do ich pochodzenia, formy i treści. Korespondowały one z relacją oskarżonego oraz opiniami z zakresu badan fizykochemicznych oraz toksykologiczną.

1,

Wyjaśnienia oskarżonego P. Z.,

Ich treść w pełni korespondowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, potwierdzając zasadność stawianych oskarżonemu zarzutów. Sam oskarżony przyznał się do ich popełnienia przedstawiając okoliczności w jakich doszło do ich zaistnienia, zaś jego wyjaśnienia należało ocenić jako logiczne, szczere i spójne.

2,3,

Opinia z zakresu badan fizykochemicznych,

Opinia toksykologiczna (...) im. Prof. Dr J. S. w K.,

Dowody te jako rzetelne, logiczne i oparte na fachowej wiedzy osób je sporządzających odpowiadały w sposób miarodajny na kwestie będące przedmiotem opinii, potwierdzając, iż przy oskarżonym ujawniono środki odurzające i substancje psychotropowe których posiadanie jest zabronione, potwierdzając przy tym, iż prowadził on pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się pod wpływem amfetaminy.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I., IV. i VII.

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Stosownie do treści art. 62 § 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.) odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe. Jako środek odurzający ustawa określa każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie środków odurzających stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (w tym ziela konopi innych niż włókniste – grupy I-N i IV-N). Jako substancję psychotropową ustawa określa z kolei każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie substancji psychotropowych stanowiącym załącznik nr 2 do ustawy (w tym amfetaminę – grupa II-P). Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w tego przepisu jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (vide: postanowienie S.N. z dnia 03.02.2011 r., III KK 415/10, LEX nr 736758). Znamię czasownikowe „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Warunkiem koniecznym jest, aby sprawca posiadał środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (vide: wyrok S.N. z dnia 20.01.2010 r., II KK 289/08, LEX nr 570140). Dla penalizacji posiadania środka odurzającego czy substancji psychotropowej znaczenie ma bowiem ilość narkotyku pozwalająca na choćby jednorazowe użycie w dawce przyjętej za typową dla danego środka czy substancji. Dla określenia tejże karalności nie ma natomiast znaczenia cel posiadania środka oraz okres dysponowania nim. Ocena zaś, czy czyn polegający na posiadaniu narkotyków stanowi wypadek mniejszej wagi, nie jest determinowana wyłącznie albo przede wszystkim ilością posiadanego przez sprawcę narkotyku. O przyjęciu typu uprzywilejowanego przedmiotowego przestępstwa (art. 62 ust. 3 ww. ustawy) decyduje ocena całości przesłanek dotyczących zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej czynu, które muszą jednoznacznie wskazywać, iż jego społeczna szkodliwość kształtuje się poniżej stopnia, który uzasadnia reakcję prawnokarną w skali zagrożenia przewidzianego w przepisie typu podstawowego (vide: wyrok S.A. w Białymstoku z dnia 07 listopada 2014 r., II AKa 203/14, LEX nr 1630501).

Mając na uwadze powyższe założenia stwierdzić należy, iż zebrane w sprawie dowody dostarczyły jednoznacznych podstaw do przyjęcia, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona zarzucanych mu przestępstw. W trakcie prowadzonej kontroli drogowej ujawniono, iż posiadał on przy sobie środki odurzające oraz substancję psychotropową. Będąc zaś pod wpływem amfetaminy prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny.

Sąd podzielił w tym zakresie relację oskarżonego albowiem znalazła ona potwierdzenie w pozostałych zebranych w sprawie dowodach, a także korespondowała z wnioskami opinii z zakresu badań fizykochemicznych oraz toksykologiczną wskazującej na konkretny rodzaj zabezpieczonych u oskarżonego narkotyków oraz ich parametry fizykochemiczne (skład, ilość i wartościowość), a także stężenie i wpływ ujawnionego w jego krwi narkotyku na sprawność psychomotoryczną jako kierowcy pojazdu.

Przyjąć zaś należało, w świetle podjętych w sprawie ustaleń, iż jakkolwiek oskarżony wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci marihuany oraz substancję psychotropową w postaci amfetaminy, to czyn taki, w ocenie Sądu, z uwagi na ilość zabezpieczonych narkotyków oraz ich skład chemiczny, stanowił wypadek mniejszej wagi. Tym samym dokonując subsumpcji ustalonego stanu faktycznego do regulacji odpowiedzialności karnoprawnej opartej na wymienionych wyżej przepisach przywołanej ustawy stwierdzić należy, iż bezspornym jest, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, że P. Z. posiadając środki odurzające i substancję psychotropową dopuścił się występku z art. 62 ust. 3 ww. ustawy. Z kolei prowadząc samochód osobowy w ruchu lądowym i posiadając jednocześnie w tym momencie we krwi amfetaminę w stężeniu odpowiadającym znamieniu „pod wpływem środka odurzającego”, oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona przestępstwa o którym mowa w art. 178a § 1 k.k.

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

3.4.Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

3.5.Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

I., IV. i VII.

I.- II.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na względzie przede wszystkim to, aby była ona adekwatna do stopnia jego zawinienia, a także znacznego stopnia społecznej szkodliwości, o którym zadecydowały rodzaj i charakter naruszonego dobra (zdrowie i życie społeczne (publiczne), a także życie i zdrowie finalnego odbiorcy czy konsumenta środków odurzających czy substancji psychotropowych; bezpieczeństwo w komunikacji), sposób i okoliczności popełnienia czynu (oskarżony wiedział, iż posiadanie narkotyków jest zabronione a mimo tego sięgnął po nie, zaś pod ich wpływem usiadł za kierownicę pojazdu). Przy czym oskarżonemu przypisać należy zamiar bezpośredni w jego działaniu.

Za okoliczności łagodzące uznano fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego za przestępstwa oraz jego przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów.

Zasadnicze znaczenie dla wymiaru kary winny mieć zatem stopień zawinienia sprawcy oraz właściwa relacja pomiędzy charakterem popełnionego przez niego przestępstwa, a społecznym poczuciem sprawiedliwości, któremu orzekana kara winna czynić zadość jako sprawiedliwa odpłata. Znaczenie przy tym ma nie tylko dolegliwość, ale i nieuchronność kary za popełnione przestępstwo.

Mając na uwadze powyższe założenia Sąd uznał, iż karą w pełni adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego oraz stopnia zawinienia, jak również celową z punktu widzenia prewencyjnego jej oddziaływania będzie kara grzywny. Dlatego też, za występek z art. 62 ust. 3 ww. ustawy, działając na podstawie art. 62 ust. 3 ww. ustawy w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., Sąd wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych, zaś za występek z art. 178a § 1 k.k., działając na podstawie art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., wymierzył mu z kolei karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 3 k.k. orzeczone jednostkowe kary grzywny połączono i wymierzono oskarżonemu karę łączną grzywny w rozmiarze 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Tak orzeczona kara, ze względu na jej rodzaj i rozmiar, uwzględnia zarówno naganność postawy oskarżonego mającego pełną świadomość tego, iż sięga po narkotyki, a więc środki których posiadanie jest zabronione i pod ich wpływem prowadzi pojazd na drodze publicznej, zaś z drugiej strony bierze pod uwagę właściwości (wiek) i warunki osobiste sprawcy (który w ocenie Sądu będzie w stanie wyciągnąć pozytywne wnioski na przyszłość co do swego zachowania). W ocenie Sądu, rozstrzygnięcie zawarte w wyroku w pełni odzwierciedla negatywną ocenę jego czynów, a zarazem będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, jak również powstrzyma go od takiego postępowania w przyszłości i wdroży do poszanowania porządku prawnego. Kara taka da jednocześnie wyraz społecznemu poczuciu sprawiedliwości i kształtowaniu świadomości prawnej społeczeństwa. Osiągnięty zostanie, w ocenie Sądu, wobec oskarżonego także cel wychowawczy i zapobiegawczy na przyszłość, tak by w przyszłości, jak sam deklarował, nie sięgał po środki odurzające czy substancje psychotropowe. Określona wyrokiem kara będzie zatem odpowiednią, w ocenie Sądu, dolegliwością karną dla niego, a jednocześnie właściwą dla zrozumienia i uświadomienia sobie własnego zachowania i wystarczającą dla oskarżonego przestrogą na przyszłość.

P. Z.

II.

I.

Ponadto, działając na podstawie art. 70 ust. 2 w/w ustawy orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci woreczka strunowego z zawartością sypkiej substancji koloru białego oraz dwóch woreczków strunowych z zawartością suszu roślinnego koloru brunatno-zielonego, opisanych w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. Drz. 2/21/In, przechowywanych w KWP w K., poprzez ich zniszczenie.

P. Z.

III.

I.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ww. ustawy orzeczono wobec oskarżonego obowiązek zapłaty nawiązki w kwocie 500,00 złotych na rzecz Ośrodka (...) od Środków Psychotropowych S. D. w C. na cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii.

P. Z.

V.

II.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, z wyłączeniem ciągników rolniczych. Przy orzekaniu tego środka karnego Sąd miał na uwadze to, że zgodnie z zaleceniami Sądu Najwyższego zawartymi w wyroku z dnia 24.04.1982 r. (V KRN 106/82 - OSNPG 1982/8/108) przesłanką stosowania kary dodatkowej (wg starego kodeksu karnego) zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest zagrożenie, które mogłoby w przyszłości spowodować prowadzenie pojazdu mechanicznego przez daną osobę. Zakres, a także czas trwania tego środka karnego powinien zależeć zatem od stopnia zagrożenia jakie może stwarzać powrót sprawcy do ruchu. Mają tu również znaczenie cechy osobowości sprawcy: częstotliwość nadużywania alkoholu lub innych środków, doświadczenie w prowadzeniu pojazdów mechanicznych. W ocenie Sądu fakt prowadzenia przez oskarżonego pojazdu w stanie pod wpływem amfetaminy był zdarzeniem, które już w przyszłości się nie powtórzy (tzw. pozytywna prognoza na przyszłość). Z drugiej zaś strony, należało mieć na uwadze, że siadając za kierownicę miał on pełną świadomość, że w jego organizmie znajduje się narkotyk, a mimo to zdecydował się na jazdę w takim stanie. Zdawał on sobie także doskonale sprawę, iż kierowanie pojazdami mechanicznymi w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem narkotyków jest przestępstwem. Brak było więc obiektywnych okoliczności, które usprawiedliwiałyby decyzję oskarżonego o kierowaniu pojazdem w takim właśnie stanie. Realia niniejszej sprawy w pełni to potwierdzały. Dlatego też Sąd uznał, że koniecznym a zarazem wystarczającym dla potrzeb prewencji indywidualnej (przestroga co do zachowania oskarżonego na drodze w przyszłości) będzie określenie wymiaru środka karnego na okres trzech lat i objęcie jego zakresem wszelkich pojazdów mechanicznych, z wyłączeniem ciągników rolniczych (oskarżony utrzymuje się z prowadzenia gospodarstwa rolnego), co w konsekwencji będzie odpowiednim dla uświadomienia sobie przez sprawcę własnego niewłaściwego zachowania. W świetle powyższych okoliczności, przyjąć, także należało, iż brak było podstaw do uznania, że zachowanie oskarżonego na drodze było wynikiem jego wysoce negatywnego stosunku do porządku prawnego, uzasadniającego pozbawienie go uprawnień do kierowania na dłuższy aniżeli orzeczony okres.

P. Z.

VI.

II.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

VIII.

I.-II.

Na podstawie art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu 21.08.2020 r. od godz. 02:15 do godz. 15:30 tj. 1 dzień.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Podsumowując powyższe rozważania, uznać trzeba, iż orzeczone kary (jednostkowe i łączna) będą w stanie spełnić swoje cele z zakresu prewencji indywidualnej, uświadamiając oskarżonemu naganność jego postępowania oraz sprawiając, iż ponownie w przyszłości przestępstwa nie popełni. Będzie on też w stanie przy odpowiednim zaangażowaniu wywiązać się z obowiązków dotyczących uregulowania całości sankcji karnej orzeczonej przez Sąd wyrokiem (grzywna, świadczenie pieniężne, nawiązka i koszty sądowe).

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX.

O kosztach sądowych w zakresie zasądzonej kwoty wydatków orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k., zaś w pozostałym zakresie, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k., mając na względzie aktualną sytuację osobistą i majątkową oskarżonego (utrzymuje się z gospodarstwa rolnego z miesięcznym dochodem około 1000 złotych).

8. PODPIS