Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I Ns 251/20 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Zawierciu z 2020-09-15

Sygn. akt I Ns 251/20

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 7 marca 2019 r. (data wpływu do Sądu) wnioskodawczyni Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w Z. wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po D. D. (1). Zgodnie z wnioskiem spadek na podstawie ustawy miał nabyć jego brat K. D.. Wniosła również o zasądzenie kosztów postępowania. Wskazała, iż interes prawny do złożenia wniosku posiada w związku z posiadaniem wierzytelności wobec spadkodawcy z tytułu opłat za użytkowanie lokalu.

Postanowieniem z 6 lutego 2020 r. sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Zawierciu, albowiem nie można było ustalić ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy w Polsce, zaś majątek spadkowy znajduje się w Z..

Postanowieniem z 26 czerwca 2020 r. do udziału w sprawie zostali dopuszczeni P. D. i D. D. (2).

Uczestnicy postępowania nie kwestionowali wniosku.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. D. (1) zmarł 19 października 2018 r. w W.. Jego ostatnie stałe miejsce pobytu przed śmiercią nie zostało ustalone. Nie sporządził testamentu.

W chwili śmierci był rozwiedziony. Jako spadkobierców ustawowych pozostawił dzieci P. D. i D. D. (2), którzy odrzucili spadek po nim. Jego rodzice zmarli przed nim. Miał jednego brata K. D., który nie zrzekł się dziedziczenia po nim, ani nie odrzucał spadku.

W skład masy spadku wchodzi udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w budynku przy ul. (...) w Z..

Dowód: zapewnienie spadkowe złożone przez K. D. (protokół rozprawy z 14 października 2019 r., czas: 00:04:17 – 00:19:16), akt zgonu (k. 37 akt), odpis postanowienia z 2 listopada 2015 r. wydane w sprawie I Ns 751/13 (k. 29 - 30 akt), akta I N 221/19 SR w Zawierciu.

D. D. (1) jako spadkobiercy ustawowemu po D. D. (3) i K. D. przysługuje na współwłasność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w budynku przy ul. (...) w Z.. Do chwili obecnej nie zostały uregulowane formalności związane z członkostwem w spółdzielni spadkobierców ustawowych D. D. (3) i K. D..

Dowód: kopia umowy najmu (k. 18 – 23 akt), przydział lokalu mieszkalnego (k. 24 akt), zaświadczenie z 1 czerwca 2011 r. (k. 27 akt), odpis postanowienia z 2 listopada 2015 r. wydane w sprawie I Ns 751/13 (k. 29 - 30 akt), kopia pism z 9 lutego 2016 r. (k. 31, 34 akt)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W ocenie Sądu interes prawny wnioskodawcy do złożenia wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po D. D. (1) nie budzi wątpliwości. Wynika to z konieczności uregulowania formalności związanych ze spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu numer (...) położonego w budynku przy ul. (...) w Z..

Bezspornym jest, że D. D. (1) nie pozostawił testamentu. Zatem dziedziczenie po nim należało ustalić na podstawie ustawowego porządku dziedziczenia.

W myśl art. 931 k.c. w pierwszej kolejności do dziedziczenia powołane są dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. W chwili śmierci D. D. (1) był rozwiedziony. Miał dwoje dzieci P. D. i D. D. (2), które odrzuciły spadek po nim. W związku z czym na podstawie art. 932 § 3 k.c. spadek powinien przypadać jego rodzicom. Niemniej jednak z uwagi na fakt, iż jego rodzice zmarli przed nim do kręgu spadkobierców ustawowych na podstawie art. 932 § 5 k.c. weszli zstępni rodziców spadkodawcy. Rodzice spadkodawcy oprócz D. D. (1) mieli jeszcze jednego syna K. D., który nie odrzucił spadku po nim, ani nie zrzekał się dziedziczenia. W związku z czym należało orzec, iż to on w całości nabył spadek po D. D. (1).

Nabycie spadku przez nich nastąpiło z dobrodziejstwem inwentarza z uwagi na treść art. 1015 § 2 k.c.

Wedle zasady wyrażonej w art. 520 § 1 k.p.c. koszty postępowania nieprocesowego nie podlegają rozliczeniu pomiędzy uczestnikami tego postępowania, lecz każdy z uczestników ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Reguła ta doznaje ograniczeń, jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne (art. 520 § 2 k.p.c.), a także, gdy interesy uczestników są sprzeczne lub jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie (art. 520 § 3 k.p.c.).

W rozpoznawanej sprawie każdego z uczestników obciążają koszty jego czynności, której sam dokonał, jak i czynności podjętej w jego interesie. W okolicznościach niniejszej sprawy nie wynika, aby strony były w różnym stopniu zainteresowane wynikiem postępowania lub interesy ich były sprzeczne. Zarówno wnioskodawczyni jak i K. D. byli jednakowo zainteresowani rozstrzygnięciem sprawy.

W ocenie Sądu jedyny wyjątek od zasady ponoszenia kosztów w przedmiotowym postępowaniu należało uczynić odnośnie kosztów opłaty sądowej oraz zadatku na rejestrację postanowienia w rejestrze spadku, które to koszty poniosła wnioskodawczyni. Należało bowiem uznać, iż K. D. miałby interes do stwierdzenia nabycia spadku po bracie ze względu na konieczność uregulowania spraw majątkowych, powinien więc ponieść koszty tego postępowania tak jakby to on był wnioskodawcą. W związku z czym należało zasądzić od niego na rzecz wnioskodawczyni kwotę 105,00 zł, zaś w pozostałej części wniosek o zwrot kosztów postępowania złożony przez wnioskodawczynie oddalić, albowiem, jak to zostało wcześniej wspomniane, interesy stron postępowania nie były sprzeczne.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Majka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Zawierciu
Data wytworzenia informacji: