Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca SSO Aldona Chruściel - Struska

Protokolant sekr. sąd. Paula Romanowska - Pilawka

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Ireny Wojcieszak

po rozpoznaniu w dniach 12 października 2016 roku, 4 i 22 listopada 2016 roku sprawy:

S. J. (1) – syna W. i K. z domu O., urodzonego (...) w C.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 07 lutego 2007 r. w sprawie II K 371/06 za czyny:

a.  z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 lipca 2006 roku na karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin
w stosunku miesięcznym,

b.  z art. 62 ust. 1 ust. z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 9 lipca 2006 roku na karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

przy czym orzeczono karę łączną 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

skazany z dniem 31 lipca 2007 r. wykonał w całości karę ograniczenia wolności;

II.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie VI K 339/08 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k.
popełniony w dniu 28 kwietnia 2008 r. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby, postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie II Ko 766/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

skazany karę pozbawienia wolności wykonał z dniem 10 marca 2013 roku,

III.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 29 września 2008 r. w sprawie II K 97/08 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 24 na 25 lutego 2008 r. na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby, postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 16 czerwca 2009 roku w sprawie II Ko 656/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

skazany karę pozbawienia wolności wykonał z dniem 10 marca 2013 roku,

IV.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 12 listopada 2008 r. w sprawie II K 144/08 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2008 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby, postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie II Ko 759/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

skazany karę pozbawienia wolności wykonał z dniem 10 marca 2013 roku,

wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 10 czerwca 2010 r.
w sprawie II K 370/10 połączono wobec skazanego S. J. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone na mocy wyroków Sądu Rejonowego
w C. w sprawach VI K 339/08, II K 97/08 oraz IIK 144/08 i jako karę łączną wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności.

V.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 31 marca 2009 r. w sprawie VI K 148/09 za czyn z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 stycznia 2009 r. na karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny z ustaleniem wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych,

kara dotychczas nie została wykonana,

VI.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 20 maja 2009 r. w sprawie VI K 241/09 za przestępstwo z art. 178a § 2 k.k. popełnione w dniu 16 marca 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

kara została wykonana z dniem 11 lipca 2013 roku,

VII.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie VI K 312/09 za czyny:

a.  z art. 158 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k., art. 288 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 marca 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

b.  z art. 288 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 - 31 stycznia 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

c.  z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 13-14 marca 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym orzeczono karę łączną roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 (czterech) lat próby,

postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 18 maja 2010 r.
w sprawie II Ko 627/10 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

kara została wykonana z dniem 11 lipca 2013 roku,

II.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 stycznia 2010 r. w sprawie II K 930/09 za czyny:

a.  z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 listopada 2009 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,

b.  z art. 278 § 1 k.k. popełnione w październiku 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym połączono orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności
i jako karę łączną wymierzono mu karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 (czterech) lat próby; wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 22 lutego 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IIK 1144/10 połączono kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach VIK 339/08, IIK 97/08, IIK 144/08 i wymierzono karę łączną roku i miesiąca pozbawienia wolności na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 144/08 od 11 stycznia 2010 roku do 11 lipca 2010 roku oraz połączono karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. VIK 312/09 oraz karę ograniczenia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. VI K 241/09 i wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie VI K 241/09 od 26 lipca 2010 roku do 24 września 2010 roku i w sprawie VI K 312/09 od 9 października 2010 roku do 4 listopada 2010 roku

skazany S. J. (1) wykonał w całości orzeczone kary łączne pozbawienia wolności kolejno z dniem 10 marca 2013 roku i 11 lipca 2013 roku;

III.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie II K 11/10 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., popełnione we wrześniu 2009 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby,

IV.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 14 kwietnia 2010 r. w sprawie II K 1019/09 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 października 2009 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 (dwóch) lat próby,

V.  Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 13 października 2010 r. w sprawie II K 31/10 za przestępstwa:

a.  z art. 279 § 1 k.k. popełnione w okresie od 28 maja do 2 czerwca 2009 r. na kare 1 roku pozbawienia wolności,

b.  z art. z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 lipca 2009 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

c.  z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 października 2009 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym połączono kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzono karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

XII. Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie II K 80/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2013 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono warunkowo na okres próby 3 (trzech) lat, postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 26 stycznia 2016 r. w sprawie II Ko 112521/15 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

kara nie została dotychczas wykonana,

XIII. Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 28 marca 2014 r. w sprawie II K 408/14 za przestępstwo z art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. popełnione w dniu 7 stycznia 2014 r. na karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym,

kara dotychczas nie została wykonana,

XIV. Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 11 maja 2015 r. w sprawie II K 72/14 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 4 § 1 k.k. popełnione
w dniu 17 września 2014 roku na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17 września 2014 r. do dnia 11 maja 2015 r.;

skazany aktualnie wykonuje karę, termin końca kary przypada na dzień 13 sierpnia 2018 r.;

XV. Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 17 czerwca 2015 r. w sprawie IIK 628/14 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 61 § 2 k.k. popełnionych w okresie od grudnia 2013 r. do 31 maja 2014 r. na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn z art. 292 § 1 k.k. popełniony w marcu 2013 r. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

c.  czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełniony w dniu 1 lipca 2014 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

d.  czyn z art. 62 ust. 3 ust. z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w nocy z 3 na 4 czerwca 2014 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 91 § 2 k.k. wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 10 maja 2014 r. do 12 maja 2014 r.
i w dniu 4 czerwca 2014 r.,

kara dotychczas nie została wykonana.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 85 §1 i 2 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 87 k.k. i art. 91 § 2 k.k. łączy kary:

- 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie o sygnaturze akt II K 80/14,

- 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie o sygnaturze akt II K 408/14,

- 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie o sygnaturze akt II K 72/14,

- karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie o sygnaturze akt II K 628/14 i wymierza karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie 1. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Słupsku o sygnaturze akt II K 72/14 od 17 września 2014 roku do 11 maja 2015 roku oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Chojnicach o sygnaturze IIK 628/14 od 10 maja 2014 r. do 12 maja 2014 r.
i w dniu 4 czerwca 2014 r. oraz okres kary odbytej w sprawie II K 72/14 od 9 października 2015 roku do dnia 22 listopada 2016 roku;

3.  orzeka, że w pozostałym zakresie wyroki opisane w punktach XII, XIII, XIV, XV podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  na mocy art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kar orzeczonych przez Sąd Rejonowy w Chojnicach w sprawach o sygnaturach akt II K 371/06, VI K 339/08, II K 97/08, II K 144/08, VI K 148/09, VI K 241/09, VI K 312/09, II K 930/09, II K 11/10, II K 1019/09 i II K 31/10;

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. I. - Kancelaria Adwokacka w S. kwotę 206, 64 (dwieście sześć, sześćdziesiąt cztery) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu S. J. (1) z urzędu;

6.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego S. J. (1) od obowiązku poniesienia wydatków w sprawie.

UZASADNIENIE

Skazany S. J. (1) złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawach IIK 80/14, W 2781/14, IIKp 224/15, IIK 628/14, Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 72/14 oraz innych.

(dowód: wniosek – k. 3)

Sąd ustalił:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 7 lutego 2007 roku w sprawie II K 371/06 S. J. (1) został skazany za czyny:

c.  z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 lipca 2006 roku na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin
w stosunku miesięcznym,

d.  z art. 62 ust. 1 ust. z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 9 lipca 2006 roku na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym,

przy czym orzeczono karę łączną 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

S. J. (1) z dniem 31 lipca 2007 roku wykonał w całości karę ograniczenia wolności.

(dowód: informacja z Sądu Rejonowego w Chojnicach - k. 80, akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 23 - 25)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 17 czerwca 2008 roku w sprawie VI K 339/08 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. popełniony w dniu 28 kwietnia 2008 roku S. J. (1) został skazany na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie II Ko 766/09 zarządzono wobec S. J. (1) wykonanie kary pozbawienia wolności.

S. J. (1) karę pozbawienia wolności wykonał z dniem 10 marca 2013 roku.

(dowód: akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 26, postanowienie - k. 27)

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 29 września 2008 roku w sprawie II K 97/08 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 24 na 25 lutego 2008 roku S. J. (1) został skazany na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 16 czerwca 2009 roku w sprawie II Ko 656/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, którą skazany wykonał z dniem 10 marca 2013 roku.

( dowód: akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 28 - 29, postanowienie - k. 30)

Dalej, wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 12 listopada 2008 roku w sprawie II K 144/08 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2008 roku S. J. (1) został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie II Ko 759/09 zarządzono wobec S. J. (1) wykonanie kary pozbawienia wolności. S. J. (1) wykonał ją z dniem 10 marca 2013 roku.

(dowód: akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 33, postanowienie - k. 34)

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 10 czerwca 2010 roku w sprawie II K 370/10 połączono wobec skazanego S. J. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone na mocy wyroków Sądu Rejonowego
w C. w sprawach VI K 339/08, II K 97/08 oraz IIK 144/08 i jako karę łączną wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności.

(dowód: akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 8)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 31 marca 2009 roku w sprawie VI K 148/09 S. J. (1) skazano za czyn z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 stycznia 2009 roku na karę 50 stawek dziennych grzywny z ustaleniem wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Kara ta dotychczas przez S. J. (1) nie została wykonana.

(dowód: informacja z Sądu Rejonowego w Chojnicach - k. 80, akta sprawy IIK 1140/10 - k. 10, 11)

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 20 maja 2009 roku w sprawie VI K 241/09 za przestępstwo z art. 178a § 2 k.k. popełnione w dniu 16 marca 2009 roku S. J. (1) skazany został na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Kara ta została przez skazanego wykonana z dniem 11 lipca 2013 roku.

(dowód: akta sprawy IIK 1140/10 - k. 12)

Dalej, wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 czerwca 2009 roku w sprawie VI K 312/09 S. J. (1) został skazany za czyny:

a.  z art. 158 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k., art. 288 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 marca 2009 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  z art. 288 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 - 31 stycznia 2009 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

c.  z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 13-14 marca 2009 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym orzeczono karę łączną roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby.

Jednakże postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 18 maja 2010 roku w sprawie II Ko 627/10 zarządzono wobec skazanego wykonanie kary pozbawienia wolności.

Kara ta została przez niego wykonana z dniem 11 lipca 2013 roku.

(dowód: informacja z Sądu Rejonowego w Chojnicach - k. 80, akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k. 13 - 14, postanowienie - k. 15, akta sprawy IIK 1140/10 : karta karna - k.21)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 stycznia 2010 roku w sprawie II K 930/09 S. J. (1) skazany został za czyny:

c.  z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 listopada 2009 roku na karę roku pozbawienia wolności,

b. z art. 278 § 1 k.k. popełnione w październiku 2009 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Połączono orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzono mu karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby. Kara ta nie została zarządzona do wykonania i uległa zatarciu.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 22 lutego 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IIK 1144/10 połączono kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach VIK 339/08, IIK 97/08, IIK 144/08 i wymierzono karę łączną roku i miesiąca pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 144/08 od 11 stycznia 2010 roku do 11 lipca 2010 roku oraz połączono karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. VIK 312/09 oraz karę ograniczenia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. VI K 241/09 i wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie VI K 241/09 od 26 lipca 2010 roku do 24 września 2010 roku i w sprawie VI K 312/09 od 9 października 2010 roku do 4 listopada 2010 roku. Umorzono natomiast postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawach VIK 148/09, IIK 930/09, IIK 11/10, IIK 1019/09 i IIK 31/10.

Skazany S. J. (1) wykonał w całości orzeczone kary łączne pozbawienia wolności kolejno z dniem 10 marca 2013 roku i 11 lipca 2013 roku.

(dowód: karta karna - k. 23 - 24, informacja o pobytach i orzeczeniach - k. 20, 20v, wyrok - k. 37 -39, 54 - 56, postanowienie - k. 41, akta sprawy IIK 930/09 i IIK 1144/10 - karta karna - k. 21, wyrok - k. 32, 52 - 54 wraz z aktami wykonawczymi Wp 79/11)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 11 lutego 2010 roku w sprawie II K 11/10 S. J. (1) został skazany za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., popełnione we wrześniu 2009 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby. Kara ta nie została zarządzona do wykonania i uległa zatarciu.

(dowód: karta karna - k. 23 - 24, akta sprawy IIK 1140/10: wyrok - k.16)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 14 kwietnia 2010 roku w sprawie II K 1019/09 S. J. (1) został skazany za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 października 2009 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby. Kara ta nie została zarządzona do wykonania i uległa zatarciu.

(dowód: karta karna - k. 23 - 24, akta sprawy IIK 1140/10: karta karna - k. 21, wyrok - k. 31)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 13 października 2010 roku w sprawie II K 31/10 S. J. (1) za przestępstwa:

a. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w okresie od 28 maja do 2 czerwca 2009 roku został skazany na karę roku pozbawienia wolności,

b. z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 lipca 2009 roku został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

c. z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 października 2009 roku został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Połączono kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzono karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta została wykonana 4 marca 2012 roku.

(dowód: informacja z Sądu Rejonowego w Chojnicach - k. 80, akta sprawy IIK 1140/10 : wyrok - k. 17, informacja o pobytach i orzeczeniach - k. 26 - 29)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 25 marca 2014 roku w sprawie II K 80/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 1 listopada 2013 roku S. J. (1) został skazany na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono warunkowo na okres próby 3 lat, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 26 stycznia 2016 roku w sprawie II Ko 112521/15 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. Kara nie została dotychczas wykonana.

(dowód: wyrok - k. 8, 58, postanowienie - k. 9, opinia - k. 16v, informacja o pobytach i orzeczeniach - k. 18v, akta sprawy IIK 80/10)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 28 marca 2014 roku w sprawie II K 408/14 za przestępstwo z art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. popełnione w dniu 7 stycznia 2014 roku S. J. (1) został skazany na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym. Kara dotychczas nie została wykonana.

(dowód: wyrok - k. 60, postanowienie - k. 61)

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 11 maja 2015 roku w sprawie II K 72/14 S. J. (1) za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 4 § 1 k.k. popełnione w dniu 17 września 2014 roku został skazany na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17 września 2014 roku do dnia 11 maja 2015 roku.

S. J. (1) aktualnie wykonuje tę karę, termin końca kary przypada na dzień 13 sierpnia 2018 roku.

(dowód: wyrok - k. 46 - 47, opinia - k. 16, informacja o pobytach i orzeczeniach - k. 19, 19v, akta sprawy IIK 72/14)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 17 czerwca 2015 roku w sprawie IIK 628/14 S. J. (1) za:

e.  ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od grudnia 2013 roku do 31 maja 2014 roku został skazany na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

f.  czyn z art. 292 § 1 k.k. popełniony w marcu 2013 roku został skazany na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

g.  czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełniony w dniu 1 lipca 2014 roku został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

h.  czyn z art. 62 ust. 3 ust. z dnia 29 lipca 2005 roku ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w nocy z 3 na 4 czerwca 2014 roku został skazany na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

i.  czyn z art. 62 ust 3 w zw. z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony z 3 na 4 sierpnia 2014 roku został skazany na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 91 § 2 k.k. wobec S. J. (1) wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 10 maja 2014 roku do 12 maja 2014 roku i w dniu 4 czerwca 2014 roku.

Kara dotychczas nie została wykonana.

(dowód: wyrok - k. 10 - 13, 63 - 66, opinia - k. 16v, informacja o pobytach i orzeczeniach - k. 18v, akta sprawy IIK 628/14)

Wykonaniu wobec S. J. (1) podlegają kary orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawach IIK 80/14, IIK 408/14, IIK 628/14 i Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 72/14.

(dowód: karta karna - k. 23 - 24, notatka - k. 76)

Sąd zważył co następuje:

Z uwagi na daty wydania wyroków w sprawach S. J. (1), na wstępie należało ustalić jaki porządek prawny winien być uwzględniany przy ocenie warunków do wydania wobec skazanego wyroku łącznego.

Mianowicie, spośród wszystkich wydanych wobec S. J. (1) wyroków, wyroki w sprawie IIK 72/14 Sądu Okręgowego w Słupsku i IIK 628/14 Sądu Rejonowego w Chojnicach zostały prawomocnie wydane po wejściu w życie z dniem 1 lipca 2015 roku ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 roku, poz. 396).

Analiza czasu, w którym popełnione zostały czyny objęte omawianymi wyrokami wskazuje zaś, że wszystkie czyny te miały miejsce przed nowelizacją kodeksu karnego obowiązującą od dnia 1 lipca 2015 roku.

Zaistnienie takiej sytuacji, obligowało Sąd do analizy przepisów intertemporalnych. I tak art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw stanowi, że przepisów znowelizowanego rozdziału IX kodeksu karnego nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy (tj. 1 lipca 2015 roku) chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy.

Z powyższego wynika, że w sytuacji, gdy wszystkie przestępstwa zostały popełnione przed 1 lipca 2015 roku oraz przed tą datą orzeczono prawomocnie kary za te przestępstwa, wyłączone jest stosowanie Kodeksu karnego w nowym brzmieniu. W wypadkach zaś popełnienia czynu w poprzednim stanie prawnym, a prawomocnego skazania po nowelizacji, do orzekania kary łącznej znajdzie zastosowanie reguła art. 4 § 1 k.k. Oznacza to, że Sąd ustalając, że doszło do zbiegu przestępstw, będzie musiał ocenić, którą ustawę zastosować w zakresie ewentualnego orzeczenia kary łącznej, kierując się kryterium ustawy względniejszej (por. Nowelizacja prawa karnego 2015. Komentarz pod red. W. Wróbla, Krakowski Instytut Prawa Karnego Fundacja 2015, s. 912 - 915).

W tym kontekście zauważyć zatem również należy, że po 1 lipca 2015 roku doszło do kolejnej nowelizacji kodeksu karnego ustawą z dnia 11 marca 2016 roku (Dz. U. z 2016 roku, poz. 437), która weszła w życie w dniu 15 kwietnia 2016 roku. Jednakże nowelizacja ta nie wprowadziła odmiennych zasad niż wprowadzone art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, a mających znaczenie w niniejszej sprawie.

Przenosząc zatem wskazane rozważania na grunt sprawy S. J. (1), stwierdzić należy, że stosując kryterium ustawy względniejszej, sąd dokonywał oceny z punktu widzenia sytuacji prawnej skazanego uregulowań dotyczących kary łącznej w brzmieniu do 30 czerwca 2015 roku i w brzmieniu od 1 lipca 2015 roku.

Zważyć należy, że stosowanie kryterium „ustawy względniejszej” w rozumieniu art. 4 § 1 k.k. polega na porównaniu konsekwencji, jakie hipotetycznie zostałyby orzeczone na gruncie jednej i drugiej ustawy, przy stosowaniu wszystkich jej regulacji. Ustawą względniejszą jest bowiem ta ustawa, która przewiduje łagodniejsze konsekwencje w konkretnym przypadku. Podkreślenia nadto wymaga, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że art. 4 § 1 k.k. w zakresie orzekania kary łącznej obejmuje wszelkie zmiany ustawodawcze, jakie nastąpiły pomiędzy czasem popełnienia przestępstwa a czasem wydawania rozstrzygnięcia o karze łącznej (por. Nowelizacja prawa karnego 2015. Komentarz pod red. W. Wróbla, Krakowski Instytut Prawa Karnego Fundacja 2015, s. 912 - 915). Stosując w prawidłowy sposób art. 4 § 1 k.k. w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, sąd winien rozważyć „względność” ustaw przy porównaniu stanu normatywnego z daty orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego oraz stanu normatywnego z czasu popełnienia każdego z przestępstw wchodzących w skład zbiegu (por. wyrok Sądu Najwyższego dnia 9 stycznia 2015 roku w sprawie IV KK 224/14, KZS 2015/4/18).

Dokonując wspomnianej analizy, Sąd doszedł do przekonania, że ustawą względniejszą dla skazanego jest Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 roku.

Stwierdzenia wymaga, że zgodnie z art. 85 § 2 k.k. wprowadzonym do ustawy Kodeks karny ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, podstawą orzeczenia kary łącznej są nie tylko wymierzone, ale podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, za które wymierzono kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Oznacza to, że łączeniu, w myśl znowelizowanych przepisów, nie podlegają kary, które już zostały wykonane.

Nadto, w myśl art. 87 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, łączeniu podlegać mogą kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. Przy czym Sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Wobec tego analizie Sądu pod kątem ich połączenia według znowelizowanych przepisów mogłyby podlegać wyłącznie kary orzeczone wobec S. J. (1) w sprawach Sądu Rejonowego w Chojnicach o sygn. IIK 80/14 (8 miesięcy pozbawienia wolności), IIK 408/14 (12 miesięcy ograniczenia wolności), IIK 628/14 (2 lata pozbawienia wolności) i Sądu Okręgowego w Słupsku o sygn. IIK 72/14 (3 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności). Kary te nie zostały bowiem jeszcze wykonane.

Odnosząc się zaś do wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności, według art. 86 § 1 k.k. obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 roku, Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności. Przy tym, zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1 art. 86 k.k. stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

W tej ostatniej sytuacji podstawą wyznaczenia sumy kar jest kara łączna pozbawienia wolności, nie zaś kary jednostkowe stanowiące niegdyś podstawę jej wymiaru (por. Piotr Kardas - Komentarz do art. 86 Kodeksu karnego, t. 109 w : Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II pod red. W. Wróbla i A. Zolla,, Wydanie V). Poprzednio orzeczona kara łączna nie ulega zatem rozwiązaniu, lecz stanowi podstawę wymiaru nowej kary łącznej (por. P. Hofmański, L. K. Paprzycki, A. Sakowicz - Komentarz do art. 86 Kodeksu Karnego, t. 18 w : Kodeks karny. Komentarz pod red. M. Filara, Wydanie V ).

W tej sytuacji, stwierdzić należy, że kara łączna możliwa do wymierzenia wobec S. J. (1) w ramach tego stanu prawnego mieści się w granicach od 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Dokonując natomiast analizy pod kątem przepisów obowiązujących do dnia 30 czerwca 2015 roku, stwierdzenia wymaga, że Sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki pozwalające na orzeczenie kary łącznej określone w art. 85 k.k., a dodatkowo osoba została skazana co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami.

Oznacza to, że warunki do wydania wyroku łącznego zachodzą wówczas, gdy dwoma lub więcej, prawomocnymi wyrokami, wymierzono tej samej osobie kary tego samego rodzaju lub inne kary, jednak muszą to być kary podlegające łączeniu, za dwa lub więcej przestępstw popełnionych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Nie ma natomiast znaczenia czy kary wymierzone takimi wyrokami zostały już wykonane, a w razie ich wykonania okres ten podlega zaliczeniu na poczet orzeczonej kary łącznej.

Uwzględniając natomiast czas popełnienia czynów przypisanych S. J. (1), jak i daty wydania wyroków skazujących za te czyny, wskazania wymaga, że pierwszym chronologicznie wyrokiem, z którego kara mogłaby podlegać łączeniu z kolejno orzeczonymi karami w innych sprawach jest kara z wyroku Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie IIK 80/14. Czyn oceniony tym wyrokiem został bowiem popełniony w dniu 1 listopada 2013 roku, a zatem już po wydaniu wyroków w sprawach IIK 371/06, VIK 339/08, IIK 97/08, IIK 144/08, VIK 148/09, VIK 241/09, VIK 312/09, IIK 930/09, IIK 31/10. Przy czym, zaznaczenia wymaga, że wyroki te były już przedmiotem oceny Sądu Rejonowego w Chojnicach przy wydawaniu w dniu 22 lutego 2011 roku wyroku łącznego w sprawie IIK 1144/10. Żadna zaś z kar orzeczonych w późniejszych sprawach nie została orzeczona za czyny popełnione przed wydaniem któregokolwiek z tych wyroków.

Dokonując zaś oceny z jakiego wyroku kara podlegałaby łączeniu z karą orzeczoną w sprawie IIK 80/14 Sądu Rejonowego w Chojnicach, stwierdzić należy, że byłaby to kara wymierzona w sprawie IIK 408/14, bowiem czyn oceniany w tej sprawie został popełniony w dniu 7 stycznia 2014 roku, a zatem przed wydaniem wyroku w sprawie IIK 80/14.

Z karami tymi nie łączyłyby się kary orzeczone w sprawach IIK 72/14 Sądu Okręgowego w Słupsku i IIK 628/14 Sądu Rejonowego w Chojnicach, bowiem czyny nimi przypisane popełnione zostały po wydaniu wyroków w sprawach IIK 80/14 i IIK 408/14. Natomiast kary te łączą się ze sobą, bowiem czyny opisane w sprawie IIK 628/14 popełnione zostały przed wydaniem wyroku w sprawie IIK 72/14.

Zatem w zaistniałej sytuacji co do S. J. (1) stwierdzić należy o istnieniu dwóch zbiegów przestępstw, dających podstawę do orzeczenia dwóch kar łącznych.

W tym zakresie odnosząc się do granic kary łącznej, to stosownie do treści obowiązującego w poprzednim stanie prawnym art. 86 k.k., zakreślają ją granice od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, przy czym łączna kara pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat.

Zatem co do S. J. (1) granice te kształtowałyby się w zakresie pierwszego zbiegu od 8 miesięcy pozbawienia wolności do roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, natomiast w zakresie drugiego zbiegu zakreślają je granice od 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Zatem w przypadku zastosowania poprzednio obowiązujących przepisów suma najniższych kar łącznych wynosiłaby 4 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności (8 miesięcy oraz 3 lata i 6 miesięcy), co oznacza, że z uwagi na istnienie dwóch ciągów przestępstw byłaby ona wyższa od dolnej granicy kary łącznej orzeczonej z zastosowaniem nowych przepisów (3 lata i 6 miesięcy).

Niemiej jednak zwrócić należy uwagę na to, jaka kara łączna zgodnie z porządkiem prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku i w poprzednim stanie prawnym łączna winna być orzeczona konkretnie wobec S. J. (1) w obu stanach prawnych.

Należy tu przede wszystkim zauważyć, że z dniem 1 lipca 2015 r. ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks kamy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 396) dodała w kodeksie karnym przepis art. 85a, w myśl którego orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa”. Pozostałe zmiany dotyczące kary łącznej wprowadzone przez wskazaną ustawę oraz z dniem 15 kwietnia 2016 r. przez ustawę z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 437), nie wpływają z punktu widzenia okoliczności przedmiotowej sprawy na sytuację prawną S. J. (1).

Pozostaje zatem ocenić, czy dodanie art. 85a k.k. wpływa na pogorszenie sytuacji prawnej skazanego, tj. czy w zakresie tym ustawa karna obowiązująca poprzednio jest dla niego względniejsza. Sytuacja taka mogłaby mieć miejsce zwłaszcza w razie, gdyby nowy przepis pociągał za sobą zawężenie katalogu dyrektyw wymiaru kary, jakimi sąd winien się kierować wymierzając karę łączną. Wprawdzie w treści art. 85a k.k. wyraźnie odniesiono się tylko do dyrektyw prewencji indywidualnej (szczególnej) i dyrektywy prewencji generalnej (ogólnej), jednak użyte sformułowanie „bierze pod uwagę” wskazuje, że wskazany w nim katalog dyrektyw nie ma charakteru zamkniętego oraz, że akcentuje jedynie priorytet dyrektyw prewencyjnych nad dyrektywami pozostałymi. Zatem uchwalając art. 85a k.k., ustawodawca nie wykluczył możliwości odwołania się do pozostałych dyrektyw ogólnych oraz szczególnych. został skazany Z treści art. 85a k.k. wynika wyłącznie wniosek, że podstawową rolę w wymierzaniu kary łącznej odgrywają dyrektywy prewencji indywidualnej i generalnej, natomiast inne dyrektywy ogólne mogą być stosowane odpowiednio, jak również sąd powinien opierać się na dyrektywach pomocniczych, aby odpowiednio ocenić, czy uzasadnione jest zsumowanie dolegliwości, czy też należy zastosować zasadę absorpcji lub asperacji ( por. P. Kardas, w: Kodeks…, s. 510, 517).

Zatem zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie, a akceptowanym przez niniejszy Sąd, na gruncie przepisów obowiązujących od 1 lipca 2015 roku zachowują znaczenie i funkcje zasady oraz dyrektywy wypracowane w doktrynie i orzecznictwie wymiaru kary łącznej, do czasu tej nowelizacji ( por. Nowelizacja prawa karnego 2015, Komentarz pod red. W. Wróbla, Krakowski Instytut Prawa Karnego Fundacja 2015, k. 649).

Dokonując ustalenia kary łącznej, która winna być orzeczona w tej sytuacji co do S. J. (1), godzi się podkreślić, że kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym wyrokiem łącznym.

Przy czym, Sąd wydając wyrok łączny, nie rozstrzyga ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie skazanego w zakresie poszczególnych przestępstw, a jedynie rozważa przedmiotowo - podmiotowy związek zachodzący między przestępstwami, w zakresie których kary podlegają łączeniu oraz kładzie nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść w stosunku do skazanego nowo wymierzona kara.

Zważyć trzeba, że orzeczenie kary łącznej nie jest sposobem na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw, nie ma służyć ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił. Popełnienie więcej jak jednego przestępstwa powinno skłaniać do odstępstwa od absorpcji kar, niż za nią przemawiać, albowiem stanowi negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną.

Wymierzenie bowiem kary przy zastosowaniu całkowitej absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych (por. wyroki Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 października 2007 roku w sprawie II AKa 183/07, Prokuratura i Prawo 2008/4/17/1 i z dnia 4 października 2000 roku w sprawie II AKa 175/00, KZS /2000/10/3, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2009 roku w sprawie IIAKa104/09, przegląd orzecznictwa Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Nr 2/2010).

Sąd miał też na względzie, że kara łączna to szczególna kara wymierzana niejako „na nowo” i jako taka stanowić musi syntetyczną całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego, reakcją na popełnione czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości przestępstw ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 24 kwietnia 2014 roku w sprawie IIAKa 98/14, LEX nr 1473943).

Zatem Sąd uznał, że zastosowanie zasady pełnej absorpcji jest uzasadnione wtedy, gdy przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych, jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy.

Przyjmuje się bowiem, iż priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zasada asperacji (tj. częściowej absorpcji), natomiast kara łączna, orzeczona na zasadzie absorpcji lub kumulacji - wyjątkiem. Zaznaczenia wymaga, że automatyczne stosowanie zasady kumulacji - byłoby wyrazem formy odpłaty, zaś zasady absorpcji - wyrazem formy nagrody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 15 maja 2008 roku, w sprawie II AKa 98/08, KZS 2009/12/47).

Odnosząc to do granic kary łącznej orzekanej w ramach przepisów sprzed 1 lipca 2015 roku, jak i po 1 lipca 2015 roku, zważywszy na okoliczności niniejszej sprawy, a przede wszystkim zachowanie skazanego w czasie odbywania dotychczasowych kar pozbawienia wolności Sąd uznał, że zasadna jest ocena, iż kara łączna winna być wymierzona S. J. (1) z zastosowaniem zasady asperacji.

Przystępując do wymiaru kary łącznej wobec S. J. (1) Sąd miał bowiem na uwadze, że wymierzając karę łączną uwzględnić należy głównie związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich.

I tak w zakresie kar możliwych do orzeczenia w ramach stanu prawnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 roku stwierdzić należy, że pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez skazanego, a opisanymi w sprawach IIK 80/14 i IIK 408/14 zachodził bliski związek czasowy i miejscowy, albowiem między czynami w tych sprawach odległość czasowa wynosiła 2 miesiące, czyny te zostały popełnione w C., jednak godziły one w inne dobra chronione prawem (IIK 80/14 - mienie, IIK 408/14 - nietykalność cielesna).

Wobec tego związek między tymi czynami był niepełny, co przemawia przeciwko zastosowaniu wobec S. J. (1) w tym zakresie zasady absorpcji kar.

Z kolei oceniając czyny w sprawach IIK 72/14 i IIK 628/14 stwierdzić trzeba, że czyn oceniony w sprawie IIK 72/14 miał miejsce po popełnieniu czynów ocenionych w sprawie IIK 628/14, w odległości czasowej półtora miesiąca. Czyny te zostały popełnione w tej samej miejscowości. Jednakże w znacznej części godziły w różne dobra chronione prawem, tj. w sprawie IIK 72/14 w prawo własności i posiadanie oraz nietykalność, wolność i zdrowie ludzkie, zaś w sprawie IIK 628/14 we własność i posiadanie oraz integralność i nienaruszalność oraz zdatność do zgodnego z przeznaczeniem użytkowania rzeczy, a także zdrowie powszechne. Zatem związek między czynami w tych dwóch sprawach również nie przemawia za zastosowaniem całkowitej absorpcji kar.

Wskazane uwagi odpowiadają także powiązaniom czynów we wszystkich czterech sprawach, przy przyjęciu, iż orzeczona wobec skazanego kara łączna winna zostać orzeczona według przepisów obowiązujących od 1 lipca 2015 roku. Oznacza to, że wszystkie te czyny łączy miejsce ich popełnienia (C.), stosunkowo nieduża odległość czasowa między nimi, natomiast czyny te zostały popełnione w większości przeciwko różnym dobrom podlegającym ochronie prawnej. Stąd zatem także w tej sytuacji, za zasadne uznać należałoby przyjęcie przy wymiarze kary zasady asperacji.

Niemniej jednak przy orzekaniu kary łącznej (lub kar łącznych - według porządku prawnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 roku) wobec S. J. (1) należało także uwzględnić opinię dotyczącą skazanego z miejsca odbywania kary pozbawienia wolności. W Areszcie Śledczym w C. oceniono jego zachowanie jako bardzo dobre, albowiem nie był on karany dyscyplinarnie, a był nagrodzony 5 razy za wyróżnianie się przestrzeganiem porządku wewnętrznego, za wykonywaną pracę oraz w celu podtrzymania poprawnych relacji z matką. Zaznaczono, iż jest zatrudniony nieodpłatnie jako pomoc kuchenna, jest zdyscyplinowanym pracownikiem. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Wobec przełożonych zachowuje się spokojnie, z szacunkiem, a w gronie osadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Odbywa karę w systemie programowego oddziaływania. Z uwagi na uzależnienie od środków odurzających na dzień 19 września 2017 roku wyznaczono mu termin terapii w Zakładzie Karnym w N.. Jednakże w opinii wskazano też, że S. J. (1) wobec popełnionego przestępstwa jest bezkrytyczny (k. 17).

Analiza całokształtu wskazanych okoliczności, doprowadziła zatem Sąd do przekonania, że przy zastosowaniu wobec S. J. (1) zasady asperacji (tj. zasady częściowej absorpcji) według stanu prawnego do 30 czerwca 2015 roku kara łączna obejmujące skazania w sprawach IIK 80/14 i IIK 408/14 winna być orzeczone w rozmiarze 11 miesięcy pozbawienia wolności, a skazania w sprawach IIK 72/14 i IIK 628/14 - 5 lat pozbawienia wolności, zaś kara łączna wymierzona według przepisów obowiązujących od dnia 1 lipca 2015 roku, a obejmująca skazania w sprawach IIK 80/14, IIK 408/14, IIK 72/14 i IIK 628/14 w rozmiarze 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W świetle powyższego uznać należy, że ustawą względniejszą dla S. J. (1) byłaby ustawa obowiązująca od 1 lipca 2015 roku.

Wobec tego Sąd orzekł wobec S. J. (1), przy zastosowaniu przepisów art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 85 a k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 87 k.k. i art. 91 § 2 k.k. karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył S. J. (2) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Słupsku o sygnaturze akt II K 72/14 od 17 września 2014 roku do 11 maja 2015 roku oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Chojnicach o sygnaturze IIK 628/14 od 10 maja 2014 r. do 12 maja 2014 r. i w dniu 4 czerwca 2014 r. oraz okres kary odbytej w sprawie II K 72/14 od 9 października 2015 roku do dnia 22 listopada 2016 roku.

Na mocy art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawach o sygnaturach akt II K 371/06, VI K 339/08, II K 97/08, II K 144/08, VI K 148/09, VI K 241/09, VI K 312/09, II K 930/09, II K 11/10, II K 1019/09 i II K 31/10, a to z uwagi na brak podstaw do objęcia kar orzeczonych w tych sprawach wyrokiem łącznym.

Nadto, Sąd stwierdził, że w pozostałym zakresie wyroki w sprawach IIK 80/14, IIK 408/14, IIK 72/14 i IIK 628/14 podlegają odrębnemu wykonaniu.

O wynagrodzeniu obrońcy z urzędu postanowiono, stosownie do § 17 ust 5, § 20 i § 4 ust 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu w zw. z § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Skazanego S. J. (1) zwolniono od obowiązku poniesienia wydatków w sprawie, a to z uwagi na konieczność odbywania jeszcze kary pozbawienia wolności.