Treść orzeczenia II K 516/15 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

II K 516/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świeciu z 2015-12-28

sygn. akt II K 516/15

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świeciu - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Peżyński

Protokolant: Magda Klawon

przy udziale Prokuratora Wojciecha Konieczki

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2015 roku na rozprawie

sprawy M. (...) syna Z. i E., urodzonego (...) w O.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 10 października 2001 roku, sygn. akt IX K 415/01 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk popełnione w dniu 27 kwietnia 2001 roku na karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 20 złotych oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat;

2. Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 17 lutego 2004 roku, sygn. akt VI K 127/03 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 11 listopada 2002 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, a następnie postanowieniem z dnia 19 października 2005 roku, sygn. akt VI Ko 312/05 zarządzono jej wykonanie oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat;

3. Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 03 listopada 2006 roku, sygn. akt VI K 426/06 za:

⚫: ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 01 maja 2006 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,
⚫: przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 01 maja 2006 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym w miejsce kar jednostkowych wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, a następnie zarządzono jej wykonanie oraz na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych

4. Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt VI K 443/08 za przestępstwo z art. 283 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełnione w dniu 05 lipca 2008 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, a następnie postanowieniem z dnia 29 czerwca 2011 roku, sygn. akt II Ko 462/11 zarządzono jej wykonanie;

5. Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 11 sierpnia 2011 roku, sygn. akt II K 498/09 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 28 lutego 2008 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

6. Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 12 lipca 2012 roku, sygn. akt VII K 419/12 za przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 10 stycznia 2011 roku na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

7. Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 04 czerwca 2013 roku, sygn. akt II K 444/13 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 13 października 2008 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

8. Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 26 maja 2014 roku, sygn. akt II K 77/13 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 01 września 2011 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

ORZEKA:

I. na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w opisanych wyżej wyrokach:

-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt VI K 443/08 (punkt 4),
-: Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 11 sierpnia 2011 roku, sygn. akt II K 498/09 (punkt 5),
-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 04 czerwca 2013 roku, sygn. akt II K 444/13 (punkt 7),

wymierza skazanemu M. (...) karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu następujące okresy:

a) od dnia 05 kwietnia 2012 roku do dnia 05 października 2012 roku tytułem odbycia w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w sprawie II K 498/09 Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej,

b) od dnia 05 października 2012 roku do dnia 18 kwietnia 2013 roku oraz od dnia 29 września 2015 roku do dnia faktycznego wykonywania kary 1 roku pozbawienia wolności w sprawie VI K 443/08 Sądu Rejonowego w Kluczborku,

-: uznając orzeczoną w punkcie I karę łączną pozbawienia wolności za wykonaną w tej części;

III. na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w opisanych wyżej wyrokach:

-: Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 12 lipca 2012 roku, sygn. akt VII K 419/12 (punkt 6),
-: Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 26 maja 2014 roku, sygn. akt II K 77/13 (punkt 8)

wymierza skazanemu M. (...) karę łączną 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV. pozostałe orzeczenia w zbiegających się wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu;

V. na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym wyroków:

-: Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 10 października 2001 roku, sygn. akt IX K 415/01 (punkt 1)
-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 17 lutego 2004 roku, sygn. akt VI K 127/03 (punkt 2),
-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 03 listopada 2006 roku, sygn. akt VI K 426/06 (punkt 3),

VI. zwalnia skazanego od kosztów sądowych, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

/-/ SSR Piotr Peżyński

Sygn. akt II K 516/15

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2013 roku obrońca skazanego M. S. zwrócił się do sądu z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji obejmującego wskazane przez niego wyroki oraz warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej (k. 1-3 akt).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

M. S. został prawomocnie skazany następującymi wyrokami:

Dowody : karta karna k. 194-197, odpis wyroku k. 46.

Dowody : karta karna k. 194-197, odpis wyroku k. 47.

3. Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 03 listopada 2006 roku, sygn. akt VI K 426/06 za:

⚫: ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 01 maja 2006 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,
⚫: przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 01 maja 2006 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowody : karta karna k. 194-197, odpis wyroku k. 48.

Dowody : karta karna k. 194-197, odpis wyroku k. 49.

Dowody : karta karna k. 194-197, kopia wyroku k. 50.

Dowody : karta karna k. 194-197, odpis wyroku k. 53.

Dowody : karta karna k. 194-197 oraz odpis wyroku k. 54.

8. Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 26 maja 2014 roku, sygn. akt II K 77/13 za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 01 września 2011 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowody : karta karna k. 194-197, kopia wyroku k. 103-105.

Aktualnie skazany M. S. odbywa kary pozbawienia wolności, których koniec przypada na 04 stycznia 2022 roku, przy czym uprawnienie do przedterminowego zwolnienia skazany nabędzie 04 czerwca 2018 roku. Ponadto został tymczasowo aresztowany do sprawy prowadzonej przez Prokuraturę Okręgową w Opolu, sygn. V Ds. 77/15. Jego zachowanie w toku odbywania kary pozbawienia wolności oceniono jako poprawne, nie stwarza problemów wychowawczych, w grupie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo i nie uczestniczy w podkulturze przestępczej.

Dowody : opinia o skazanym k. 201-205.

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zawartych w aktach sprawy, jak również poszczególnych spraw w tym wykonawczych, a także danych o karalności z Krajowego Rejestru Karnego. Sąd w pełni przyznał walor wiarygodności tym dowodom, gdyż dokumenty te tworzą logiczną i spójną ze sobą całość, mają charakter urzędowy oraz żadna ze stron nie kwestionowała ich mocy dowodowej i także Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować ich wiarygodność.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, iż zgodnie z przepisem art. 570 kpk w postępowaniu o wyrok łączny nie obowiązuje zasada skargowości, dlatego sąd w niniejszej sprawie nie był związany treścią wniesionego przez skazanego wniosku i mógł z urzędu wydać wyrok łączny dotyczący skazań niepowołanych we wniosku (zob. wyrok SN z dnia 04 maja 2006 roku, II KK 84/06, OSNwSK 2006/1/928 oraz postanowienie SN z dnia 08 marca 2011 roku, II KK 312/10, Lex nr 784291).

Po drugie w niniejszej sprawie zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art. 1 (art. 85 kk – 92a kk), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Ponieważ wobec oskarżonego M. S. wszystkie wyroki zapadły przed dniem 01 lipca 2015 roku, zastosowanie miały przepisy obowiązujące przed tą datą. Warunki do orzeczenia kary łącznej zostały określone w art. 85 kk. Przepis ten stanowił, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Jak wyjaśniono w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 roku, stanowiącej zasadę prawną, zawarty w art. 85 kk zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa. Zasada ta może mieć zastosowanie także do kilku zbiegów realnych przestępstw. Jednocześnie przy badaniu warunków do wydania wyroku łącznego, znaczenie mają tylko daty poszczególnych przestępstw i wyroków. Odrzucić zatem należy takie kształtowanie zbiegów przestępstw, aby wybrać wariant najkorzystniejszy dla skazanego (zob. uzasadnienie uchwały 7 s. SN z dnia 25 lutego 2005 roku, I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Oznacza to, że dla możliwości orzeczenia kary łącznej podstawowe znaczenie ma warunek popełnienia przestępstw zanim jeszcze zapadł, co do któregokolwiek z nich wyrok skazujący. Tym samym, pierwszy wyrok skazujący, chociażby nieprawomocny powoduje przerwanie zbiegu realnego przestępstw, a kary orzeczone za przestępstwa popełnione już po wydaniu wyroku skazującego nie mogą być połączone z karą orzeczoną w tym właśnie wyroku skazującym, a co najwyżej mogą być objęte kolejną karą łączną. Po ustaleniu bowiem w sprawie o wydanie wyroku łącznego grupy przestępstw pozostających w zbiegu realnym i wymierzeniu kary łącznej, badać należy możliwość utworzenia kolejnej takiej grupy, biorąc pod uwagę jedynie przestępstwa i odpowiadające im wyroki, które nie weszły do grupy wcześniej wyodrębnionej (zob. wyrok SN z dnia 02 czerwca 2011 roku, III KK 370/10, OSNKW 2011/8/76).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd stwierdził, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły podstawy do wydania wyroku łącznego i wymierzenia w nim kar łącznych w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności zawartych w opisanych niżej grupach wyroków.

A) wyroki opisane w punktach 4, 5 i 7:

1) Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 18 grudnia 2008 roku, sygn. akt VI K 443/08 (punkt 4),

2) Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 11 sierpnia 2011 roku, sygn. akt II K 498/09 (punkt 5),

3) Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 04 czerwca 2013 roku, sygn. akt II K 444/13 (punkt 7).

B) wyroki opisane w punktach 6 i 8:

1) Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 12 lipca 2012 roku, sygn. akt VII K 419/12 (punkt 6),

2) Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 26 maja 2014 roku, sygn. akt II K 77/13 (punkt 8).

Odnosząc się do pierwszej grupy wyroków (grupa A) należy stwierdzić, że przestępstwa, za które wymierzono w powyższych sprawach kary, popełnione zostały przed datą wydania, co do nich pierwszego wyroku skazującego, wydanego w sprawie Sądu Rejonowego w Kluczborku, sygn. akt VI K 443/08, tj. przed dniem 18 grudnia 2008 roku, a już po wydaniu wyroku przez Sąd Rejonowy w Kluczborku z dnia 03 listopada 2006 roku, sygn. akt VI K 426/06. W tym czasie M. S. dopuścił się następujących przestępstw:

Sprawa	data czynu i kwalifikacja prawna	kara jednostkowa
1) SR Kluczbork VI K 443/08	1) przestępstwo z art. 283 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełnione w dniu 05 lipca 2008 roku	⚫ 1 rok pozbawienia wolności
2) SR Ruda Śląska II K 498/09	1) przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 28 lutego 2008 roku	⚫ 6 miesięcy pozbawienia wolności
3) SR Kluczbork II K 444/13	1) przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 13 października 2008 roku	⚫ 6 miesięcy pozbawienia wolności

Zgodnie z przepisem art. 86 § 1 kk Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 15 lat pozbawienia wolności. W tym miejscu należy wyjaśnić, że kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej skazanego w okresie czasu objętym skazaniami za przestępstwa pozostające w realnym zbiegu. Wymierzając tę karę stosuje się zwykłe dyrektywy karania: słuszności i celowości, wyrażone przez ścisłość związku podmiotowo - przedmiotowego między tymi przestępstwami. W aspekcie przedmiotowym związek wyrażają elementy przedmiotowe czynów, jak tożsamość pokrzywdzonych, rodzaj naruszonych dóbr prawnych, sposób działania sprawcy, bliskość czasowa poszczególnych przestępstw i podobne. Związek podmiotowy wyrażają ich elementy podmiotowe jak motywacja sprawcy itp. Zachowanie skazanego, w tym w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności, może mieć dla wymiaru kary łącznej znacznie subsydiarne, to jest ma pomóc w ustaleniu celowości kary (zob. wyrok SA w Krakowie z dnia 19 grudnia 2012 roku, II AKa 238/12, KZS 2013/2/48). Pamiętać przy tym należy, że celem kary łącznej nie jest premiowanie osoby wielokrotnie łamiącej porządek prawny, lecz zapewnienie racjonalnego stosowania kar i środków karnych przez likwidację w postępowaniu wykonawczym ich swoistej, wynikającej z kilkakrotnych skazań konkurencji. Wręcz przeciwnie, popełnienie więcej niż jednego przestępstwa jest okolicznością przemawiającą za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (orzekania kary łącznej w wysokości kary najsurowszej za zbiegające się przestępstwa). Wskazuje to bowiem na daleko posunięty stopień demoralizacji skazanego, dla którego wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, przypadkowego charakteru, a było wręcz sposobem na życie (zob. wyrok SA w Białymstoku z dnia 06 listopada 2012 roku, (...), Lex nr 1236007). Dlatego odrzucić należało pogląd lansowany przez skazanego, jakoby kara łączna miała służyć wyłącznie ”polepszeniu” jego sytuacji procesowej. Mając powyższe na uwadze, sąd uwzględnił w poczet okoliczności przemawiających za absorpcją pozytywną opinię z zakładu karnego oraz stosunkowo krótki czas popełnienia przestępstw. Natomiast w poczet okoliczności przemawiających za stosowaniem zasady kumulacji Sąd zaliczył skazanemu fakt dopuszczenie się 3 przestępstw na szkodę różnych pokrzywdzonych, a także różnorodność rodzajową popełnionych przestępstw.

W konsekwencji, Sąd na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych wyżej wymienionymi wyrokami, wymierzył skazanemu M. S. karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności .

Kara łączna ma bowiem oddziaływać wychowawczo na skazanego, a nie stanowić dla niego swoistej nagrody tylko za to, że popełnił szereg przestępstw zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok. Podkreślić przy tym należy, iż orzeczenie kary łącznej nie musi samo przez się przynosić mu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Jak wskazuje się bowiem w orzecznictwie sądowym, popełnienie przestępstw podobnych w bliskich odstępach czasu uzasadnia znaczną absorpcję w wymiarze kary łącznej, a dopuszczenie się ich na szkodę różnych pokrzywdzonych - odstąpienie od absorpcji pełnej na rzecz częściowej kumulacji, gdyż oznacza niekompletność kryteriów ścisłego związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw (zob. wyrok SA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2014 roku, II AKa 44/14, LEX nr 1459030). Zdaniem Sądu tylko tak ukształtowana kara łączna pozbawienia wolności za przestępstwa jakich skazany M. S. dopuścił się najlepiej spełni swoją funkcję w zakresie prewencji ogólnej, jak i funkcję represyjno - wychowawczą. Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną od najwyższej z kar jednostkowych (1 rok pozbawienia wolności) do sumy wszystkich kar jednostkowych, przy czym z uwagi na obowiązujący w niniejszej sprawie zakaz reformationis in peius (art. 443 kpk) kara ta nie mogła przekroczyć 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (poprzedni wyrok łączny Sądu Rejonowego w Kluczborku wydany w sprawie II K 1494/13 został bowiem uchylony na skutek wniesienia apelacji wyłącznie na korzyść skazanego - vide k. 81-82, 83, 89-90, 108-119). Jednocześnie należy wskazać, że w sprawie brak było jakichkolwiek podstaw do skorzystania wobec skazanego M. S. z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania łącznej kary pozbawienia wolności (art. 89 kk w zw. z art. 69 § 1 kk a contrario). Wobec skazanego brak jest bowiem pozytywnej prognozy kryminologicznej. Skazany M. S. po 2008 roku dopuścił się bowiem kolejnych przestępstw, za które został skazany na kary bezwzględnego pozbawienia wolności, a co więcej aktualnie został tymczasowo aresztowany do sprawy prowadzonej przez Prokuraturę Okręgową w Opolu w sprawie V Ds. 77/15, gdzie zarzuca mu się popełnienie przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 1 kk (k. 201). Nie sposób zatem było uznać, aby dotychczasowy sposób życia skazanego M. S., jego właściwości i warunki osobiste uzasadniały przekonanie, iż nie powróci on więcej na drogę przestępstwa, w przypadku wymierzenia mu kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem. W ocenie sądu, podnoszone we wniosku okoliczności związane z koniecznością zapewnienia opieki nad chorym synem (k. 1-18), a także pozytywna opinia w zakładzie karnym, która była uprzednio przyczynkiem do udzielenia mu przerwy w karze, w żaden sposób nie zmieniają w/w negatywnej prognozy kryminologicznej, jaka się aktualnie kształtuje wobec skazanego.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu M. S. następujące okresy:

a) od dnia 05 kwietnia 2012 roku do dnia 05 października 2012 roku tytułem odbycia w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w sprawie II K 498/09 Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej (k. 51-52, 201),

-: uznając orzeczoną w punkcie I karę łączną pozbawienia wolności za wykonaną w tej części.

Odnosząc się do drugiej grupy wyroków (grupa B) należy stwierdzić, że przestępstwa, za które wymierzono w powyższych sprawach kary, popełnione zostały przed datą wydania, co do nich pierwszego wyroku skazującego, wydanego w sprawie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim, sygn. akt VII K 419/12, tj. przed dniem 12 lipca 2012 roku, a już po wydaniu wyroku z dnia 18 grudnia 2008 roku w sprawie VI K 443/08.

W tym czasie M. S. dopuścił się następujących przestępstw:

Sprawa

data czynu i kwalifikacja prawna

kara jednostkowa

1. SR Piotrków

(...)

VII K 419/12

1. przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 10 stycznia 2011 roku

⚫: 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności

2. SR Świecie

II K 77/13

1) przestępstwo art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 01 września 2011 roku

⚫: 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych wyżej wymienionymi wyrokami, wymierzył skazanemu M. S. karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności .

W poczet okoliczności przemawiających za absorpcją sąd wziął pod uwagę pozytywną opinię z zakładu karnego oraz tożsamość rodzajową popełnionych czynów. Natomiast w poczet okoliczności przemawiających za stosowaniem zasady kumulacji Sąd zaliczył skazanemu fakt jego uprzedniej wielokrotnej karalności, fakt dopuszczenia się kolejnych 2 przestępstw na szkodę różnych pokrzywdzonych w stosunkowo znacznym odstępie czasu.

Zdaniem Sądu tylko kara łączna w wymiarze 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności za w/w przestępstwa jakich skazany M. S. dopuścił się najlepiej spełni swoją funkcję w zakresie prewencji ogólnej, jak i funkcję represyjno - wychowawczą. Kara łączna ma bowiem oddziaływać wychowawczo na skazanego, a nie stanowić dla niego swoistej nagrody tylko za to, że popełnił szereg przestępstw zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok. Podkreślić przy tym należy, iż orzeczenie kary łącznej nie musi samo przez się przynosić mu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Dlatego podzielić należy pogląd, iż popełnienie przestępstw podobnych w bliskich odstępach czasu uzasadnia znaczną absorpcję w wymiarze kary łącznej, a dopuszczenie się ich na szkodę różnych pokrzywdzonych w znacznych odstępach czasu - odstąpienie od absorpcji pełnej na rzecz częściowej kumulacji, gdyż oznacza niekompletność kryteriów ścisłego związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw (zob. wyrok SA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2014 roku, II AKa 44/14, LEX nr 1459030). Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną od najwyższej z kar jednostkowych (2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności) do sumy wszystkich kar jednostkowych (3 lata i 10 miesięcy pozbawienia wolności). Z uwagi na wymiar kary łącznej przekraczającej 2 lata, brak było podstaw do rozważania kwestii warunkowego zawieszenia kary (art. 69 § 1 kk a contrario).

III.

Zgodnie z art. 576 § 1 kpk a contrario w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym, pozostałe orzeczenia w zbiegających się wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu, o czym orzeczono w punkcie IV wyroku.

W myśl art. 572 kpk jeżeli brak warunków do wydania wyroku łącznego, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. W niniejszej sprawie postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego należało umorzyć odnośnie wyroków:

-: Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 10 października 2001 roku, sygn. akt IX K 415/01 (punkt 1)
-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 17 lutego 2004 roku, sygn. akt VI K 127/03 (punkt 2),
-: Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 03 listopada 2006 roku, sygn. akt VI K 426/06 (punkt 3).

Wynika to stąd, że skazany M. S. nie popełnił dwóch lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny. Skazany popełnił bowiem trzy przestępstwa, za które został prawomocnie skazany, jednakże każde kolejne było popełnione już po wydaniu wyroku skazującego za poprzednie:

l.p.	sygn. akt	data czynu	data wyroku I instancji
1	SR Gliwice IX K 415/01	27 kwietnia 2001 roku	10 października 2001 roku
2	SR Kluczbork VI K 127/03	11 listopada 2002 roku	17 lutego 2004 roku
4	SR Kluczbork VI K 426/06	01 maja 2006 roku	03 listopada 2006 roku

IV.

W tym miejscu należy jeszcze wyjaśnić, że wyrok skazujący na karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, które wobec upływu okresu próby i dalszych 6 miesięcy uległo zatarciu, nie może być brany pod uwagę przy łączeniu kar w wyroku łącznym (zob. wyrok SN z dnia 16 lipca 2013 roku, III KK 197/13, LEX nr 1335579 oraz wyrok SN z dni 18 czerwca 2009 roku, IV KK 164/09, Lex nr 512114). Co więcej, z uwagi na zatarcie skazania wyrok taki nie może być przedmiotem badania pod kątem istnienia warunków formalnych do wydania wyroku łącznego i w konsekwencji nie może być wymieniony w części wstępnej wyroku łącznego (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 05 września 2013 roku, II AKa 269/13, Biul.SAKa 2013/4/21, KZS 2014/2/105, Prok.i Pr.-wkł. (...), Lex nr 1422319). Powyższa uwaga dotyczy wyroków:

-: Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 22 września 2003 roku, sygn. akt IX K 885/03, na mocy którego M. S. został skazany za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie od 12 stycznia do 18 lutego 2002 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz na karę grzywny 30 stawek po 15 złotych (k. 59),
-: Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 10 stycznia 2011 roku, sygn. akt II K 130/10, na mocy którego M. S. został skazany za przestępstwo z art. 286 § 1 kk popełnione w dniu 31 marca 2009 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz na karę grzywny 60 stawek po 10 złotych (k. 61),
-: Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 24 marca 2011 roku, sygn. akt VII K 12/11, na mocy którego M. S. został skazany za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 09 czerwca 2010 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz na karę grzywny 100 stawek po 10 złotych (k. 60).

Ponieważ w/w kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem nie zostały zarządzone w okresach próby i dalszych 6 miesiącach, a orzeczone kary grzywny zostały wykonane, to skazania te uległy zatarciu z mocy prawa – art. 76 § 1 i 2 kk (vide k. 189, 211 i postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 15 maja 2007 roku o umorzeniu postępowania wykonawczego, sygn. IV Kzw 229/08 akt IX K 885/13 SR Gliwice; k. 149, 162 i 226 akt II K 130/10 SR Opoczno oraz akta dłużnika k.dł. 562/11 do akt VII K 12/11 SR Opole). Wynika to stąd, że przepis art. 76 § 1 kk stanowi lex specialis wobec art. 108 kk (zob. wyrok SN z dnia 29 sierpnia 2013 roku, IV KK 168/13, OSNKW 2013/12/107). Dlatego też w niniejszej sprawie, wydając wyrok łączny sąd pominął w/w skazania jako niebyłe (art. 106 kk).

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 kpk uznając, że sytuacja materialna i osobista skazanego M. S., który odbywa długoletnią karę pozbawienia wolności w warunkach izolacji przemawia za zwolnieniem go od obowiązku ich ponoszenia.

Na zakończenie należy wyjaśnić, iż skazany M. S. z uwagi na toczące się kolejne postępowanie karne (w sprawie prokuratury Okręgowej w Opolu, sygn. V Ds. 77/15, w której został tymczasowo aresztowany przez Sąd Rejonowy w Opolu), po prawomocnym zakończeniu tego postępowania – jeżeli oczywiście zapadnie wyrok skazujący – będzie mógł wystąpić do Sądu z nowym wnioskiem o wydanie wyroku łącznego, który będzie rozpoznawany w oparciu o nowe przepisy regulujące kwestię orzekania wyroku łącznego zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 in fine ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396).

/-/ SSR Piotr Peżyński

Dodano: 18 marca 2019, Opublikował(a): Bogumiła Jagła
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świeciu
Osoba, która wytworzyła informację: Piotr Peżyński
Data wytworzenia informacji: 28 grudnia 2015