Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 lipca 2013 roku o godz. 16.55 w Ż. oskarżony J. R. (2) jechał rowerem ze swojego miejsca zamieszkania do sklepu. Tego samego dnia , około godziny wcześniej oskarżony spożywał alkohol w postaci piwa. Po przejechaniu drogą publiczną kilkudziesięciu metrów oskarżony został zatrzymany przez Policję , w/w poddano badaniu A., które wykazało zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 16.69– 0,68 mg/l , o godz. 17.29-0,82 mg/l a o godz. 17.47- 0,79 mg/l.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. R.;

zeznania świadka P. S.;

notatka urzędowa k. 1;

protokół użycia A. k. 3/

J. R. (2) był uprzednio wielokrotnie karany , w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 26.09. 2011r. sygn. akt VIK 573/11 za czyn z art. 178a§2 kk i z art. 244 kk w zw. z art. 11§ 2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia nadto orzeczono wobec oskarżonego zakaz prowadzenia rowerów na okres lat dwóch, środek karny obowiązuje od dnia 13.01.2012 roku.

Oskarżony cierpi na szereg dolegliwości zdrowotnych, sprawuje również opiekę nad chora matką.

/ dowód: dane o karalności k. 10-11;

odpis wyroku sygn. akt VI K 573/11 k.20;

odpisy wyroków i postanowień k 21, 23-24,26-27;

kserokopie dokumentacji lekarskiej k 40-52 /

Oskarżony J. R. (2) stojący pod zarzutem popełnienia czynu z art. 178a§2kk i art. 244 kkw zw. z art. 11§2 kk przyznał się do winy i w złożonych wyjaśnieniach podał okoliczności zdarzenia a nadto wskazał, iż z powodu stanu zdrowia, choroby nóg poruszanie się pieszo stanowi dla niego trudność.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie oskarżonemu postawiono zarzut popełnienia czynu z art.178a§2 kk i z art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk, przy czym rozstrzygając sprawę Sąd zastosował ustawę obowiązującą w chwili orzekania ( t.j. uwzględniając zmiany wprowadzone ustawą z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy –Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw) co skutkowało przyjęciem, iż oskarżony dopuścił się popełnienia dwóch czynów. Sąd uznał , iż ustawa obowiązująca w chwili popełnienia przestępstwa nie jest dla oskarżonego względniejsza gdyż przypisanie mu sprawstwa w zakresie czynu z art. 178a §2 kk powodowałoby negatywne konsekwencje w zakresie konieczności obligatoryjnego zarządzenia wykonania kary orzeczonej w sprawie VIK 1079/10 , której wykonanie jest obecnie warunkowo zawieszone na podstawie art. 152 kkw. poprzednimi wyrokami.

Jednocześnie nie budzi wątpliwości, iż oskarżony krytycznego dnia prowadził po drodze publicznej rower znajdując się w stanie nietrzeźwości a nadto nie stosował się do orzeczonego wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 26.09. 2011r. sygn. akt VIK 573/11 zakazu prowadzenia rowerów na okres lat dwóch. Potwierdzeniem tego są wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się w tym zakresie do winy , zeznania świadka P. S. i dokumenty zgromadzone w toku postępowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia:

  wykroczenia z art. 87§1a kw i na podstawie tego przepisu wymierzył karę 20 dni aresztu;

  czynu z art. 244 kk i na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił uprzednią karalność oskarżonego, znaczny stopień nietrzeźwości, a także stopień społecznej szkodliwości czynów.

Jednocześnie Sąd uznał, iż jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności spełni swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze. Wskazać trzeba, że oskarżony był uprzednio karany za występki z art. 178a§2 kk, ponownie dopuścił się popełnienia tego samego przestępstwa w okresie próby, a nadto mając na uwadze, iż jechał rowerem w okresie znacznego natężenia ruchu uznać trzeba, że zachowaniem swym stwarzał znaczne zagrożenie dla innych uczestników ruchu.

Podkreślić należy, iż postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 05.06.2013 roku sygn. akt VI Ko 444/13 na podstawie art.152 kkw zawieszono warunkowo wykonanie kary orzeczonej w sprawie VIK 573/11 m.in. z uwagi na stan zdrowia oskarżonego , po upływie miesiąca od prawomocności postanowienia oskarżony ponownie dopuścił się popełnienia czynu polegającego na prowadzeniu roweru w stanie nietrzeźwości.

Takie zachowanie oskarżonego wskazuje na całkowite lekceważenie porządku prawnego, brak krytycznego stosunku do poprzednio popełnionych przestępstw a także jednoznacznie przemawia za przyjęciem, że oskarżony nie ma zamiaru respektować orzeczeń Sądu. W tej sytuacji nie można postawić pozytywnej prognozy co do zachowania się oskarżonego w przyszłości i uznać, że kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełniłaby swoje cele.

Stan zdrowia oskarżonego nie może stanowić usprawiedliwienia dla popełnienia kolejnych przestępstw, przeciwnie powinien raczej obligować w/w do powstrzymywania się od spożywania alkoholu. Nie można pominąć faktu, iż wobec J. R. (2) orzekane były uprzednio kary z warunkowym zawieszeniem wykonania oraz kary bezwzględne, oskarżony korzystał z dobrodziejstwa odroczenia wykonania kary a w konsekwencji również ponownego zawieszenia wykonania kary, nie przyczyniło się to jednak do zmiany zachowania oskarżonego w kierunku przestrzegania porządku prawnego , przeciwnie wywołało poczucie bezkarności i ponowne popełnienie przestępstwa.

Zgodnie z dyspozycją art. 87§4 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat uwzględniając uprzednią karalność oskarżonego za czyn z art. 178a§2 kk, znaczny stopień nietrzeźwości i okoliczności sprawy wskazujące, iż występek ten nie miał charakteru incydentalnego.

Zdaniem Sądu orzeczone kary wraz ze środkiem karnym są współmierne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i spełnią swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk.