Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR J. D.

Protokolant: S. Poborczyk

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa :

L. K.

przeciwko:

(...) S. A. w W.

o zapłatę 787,20 zł

I.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 787,20 zł (siedemset osiemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 18 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 400 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygnatura akt: V GC 471/16

UZASADNIENIE

L. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z/s w W., pozwem z dnia 29 kwietnia 2016r. domagał się od (...) S.A. w W. zapłaty kwoty 787,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonym od dnia 16 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Uzasadniając roszczenie powód podał, że P. F. umową z dnia 22 lutego 2016r. przeniósł na niego swoją wierzytelność względem ubezpieczyciela sprawcy szkody. Cedent został poszkodowany w wypadku komunikacyjnym z dnia 25 stycznia 2016r., w którym uszkodzony został jego pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) (szkoda częściowa). Wskutek kolizji P. F. zmuszony był nająć samochód zastępczy na okres 8 dni. Powód, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w dniu 2 lutego 2016r. wynajął poszkodowanemu samochód marki T. (...) ( (...)). W dniu 17 lutego 2016r. z tego tytułu powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 2 410,80 zł (220 zł x 1,23 x 8 dni + koszty podstawienia i odbioru auta w kwocie 246 zł brutto). Dysponując umową cesji powód zwrócił się do strony pozwanej o uregulowanie należności za najem pojazdu zastępczego, jednak ostatecznie zapłacono mu kwotę 1 623,60 zł, uznając wprawdzie za zasadny okres najmu wynoszący 8 dni oraz koszty podstawienia i odbioru pojazdu w całości, jednakże obniżając dobową stawkę najmu do kwoty 140 zł netto. Powód wskazał, że utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową i pozwana winna zapłacić odszkodowanie według stawek, którymi posługuje się wybrany przez poszkodowanego wynajmujący, tj. powód. Żądanie pozwu objęło należność uzupełniającą za najem pojazdu, tj. różnicę pomiędzy wartością faktury w kwocie 2 410,80 zł, a otrzymanym z tego tytułu odszkodowaniem w kwocie 1 623,60 zł, co daje kwotę 787,20 zł.

W stosunku do tak określonego roszczenia tut. Sąd wydał w dniu 7 czerwca 2016r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. V GNc 871/16.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania. Pozwana uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia szkodowego, jednak oceniła zastosowaną przez powoda dobową stawkę najmu w kwocie 220 zł netto jako rażąco wygórowaną w stosunku do stawek rynkowych. Wskazała w tym zakresie, że miernikiem wysokości szkody winny być przeciętne, a nie maksymalne ceny rynkowe, jak chce powód. Nadto zarzuciła, że poszkodowany przy zgłoszeniu szkody z dnia 26 stycznia 2016r, został poinformowany przez konsultanta (...) o możliwości skorzystania z oferty Centrum (...) S.A., pomimo czego nie zdecydował się na to i wynajął pojazd w firmie zewnętrznej, która stosuje znacznie wyższe stawki. Ponieważ poszkodowany został uprzedzony o ewentualnych skutkach takiego kroku, obciążające go koszty najmu winny ulec obniżeniu do wysokości stawek stosowanych przez firmy współpracujące z pozwaną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 stycznia 2016r. należący do P. F. i K. F. pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) uległ uszkodzeniu na skutek kolizji drogowej. Ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia (OC posiadaczy pojazdów), będącego osobą trzecią, udzielał (...) S.A. w W..

(Dowód: - okoliczności bezsporne)

Poszkodowany w dniu 26 stycznia 2016r. dokonał telefonicznego zgłoszenia szkody stronie pozwanej, przy której to czynności został zapytany przez konsultantkę ubezpieczyciela, czy chciałby nająć pojazd zastępczy na czas naprawy bez dodatkowych kosztów. Odpowiedział, że raczej taki pojazd nie będzie mu potrzebny, bo uszkodzonym można nadal jeździć. Pomimo takiej odpowiedzi konsultantka zaprosiła go do wcześniejszego kontaktu z Infolinią (...), gdyby jednak w przyszłości zechciał skorzystać z pojazdu zastępczego. Poinformowała jednocześnie, że w przypadku organizacji najmu we własnym zakresie zwrot kosztów poniesionych na ten cel może nastąpić jedynie według cen, jakie - w zależności od klasy auta i czasu najmu - stosują wypożyczalnie współpracujące ze stroną pozwaną, tj. w przypadku pojazdów klasy A: 55 - 75 zł netto/dobę, klasy B: 65 – 85 zł netto/dobę i klasy C – 75 – 100 zł netto/dobę.

(Dowód: - nagranie na płycie CD, k.58)

W krótkim czasie po w/w rozmowie poszkodowany zdecydował się na naprawę uszkodzonego pojazdu i najem zastępczy. Skontaktował się wówczas z ubezpieczycielem, lecz okazało się, że na terenie zamieszkania poszkodowanego w ofercie strony pozwanej nie występują pojazdy odpowiadające klasie pojazdowi uszkodzonemu. M. (...) to klasa E.

(Dowód: - zeznania świadka P. F., k.76v., CD na k.80)

W dniu 2 lutego 2016r. poszkodowany P. F. najął od L. K., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z/s w W., pojazd zastępczy marki T. (...) za kwotę czynszu 220 zł netto + Vat za dobę.

Koszt podstawienia i odbioru pojazdu od poszkodowanego został skalkulowany na kwotę 200 zł netto + Vat (246 zł).

Pojazd był wykorzystywany przez poszkodowanego na potrzeby związane z dojazdami do pracy, a także inne życia codziennego.

(Dowód: - umowa najmu z 2.02.2016r., k. 10,

- oświadczenie poszkodowanego poszkodowanego 2.02.2016r., k.11,

- zeznania świadka P. F., k.76v., CD na k.80)

Poszkodowany zwrócił pojazd zastępczy powodowi w dniu 10 lutego 2016r., po 8-dniowym okresie najmu.

W dniu 17 lutego 2016r. powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 2 410,80 zł, płatną w terminie 7 dni.

Również w dniu 12 grudnia 2014r. powód zawarł z P. F. umowę przelewu, której przedmiotem było roszczenie poszkodowanego względem strony pozwanej o zapłatę odszkodowania obejmującego koszty najmu pojazdu zastępczego.

(Dowód: - faktura VAT nr (...), k.13;

- umowa przelewu wierzytelności z 22.02.2016r., k.14)

Powód uzyskał od strony pozwanej odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1 623,60 zł, obejmujące stawkę 140 zł netto + Vat i uznany przez ubezpieczyciela za zasadny okres 8 dni najmu, jak również koszty podstawienia i odbioru pojazdu w kwocie 246 zł.

Przyznana wysokość odszkodowania została przekazana na konto bankowe powoda w dniu 26 lutego 2016r.

(Dowód: - pismo strony pozwanej z dnia 26.02.2016r., k.15)

W dniu 16 kwietnia 2016r. powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty pozostałej części odszkodowania w kwocie 787,20 zł.

(Dowód: - przedsądowe wezwanie z 30.03.2016r., k.21-22;

- e-mail z 6.04.2016r., k.23)

Rynkowe stawki za najem pojazdów klasy E kształtują się w przedziale od 199 zł do 630 zł dziennie.

(Dowód: - cenniki wypożyczalni, k.16-20, 49-55)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Bezsporna w sprawie była okoliczność odpowiedzialności strony pozwanej za skutki szkody komunikacyjnej z dnia 25 stycznia 2016r. Bezspornym było również, że poszkodowany najął u powoda pojazd zastępczy na okres 8 dni, a następnie scedował na niego swoją wierzytelność względem pozwanej z tytułu odszkodowania obejmującego koszty najmu pojazdu zastępczego. Sporna okazała się stawka najmu.

Sama zasadność roszczenia do ubezpieczyciela o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego nie budzi wątpliwości w świetle przyjęcia idei, że utrata możliwości korzystania z rzeczy stanowi szkodę majątkową (tak SN w wyroku z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03). Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne na najem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Można stwierdzić, że wydatki konieczne w tym przedmiocie oznaczać będą czynsz najmu pojazdu zastępczego zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego, ustalony w oparciu o stawki przyjęte na danym rynku lokalnym.

Powód w pozwie wskazywał, że poszkodowany najął pojazd zastępczy odpowiadający klasie uszkodzonemu, tj. klasy D. Pozwana w odpowiedzi na pozew nie odniosła się do rodzaju klasy istotnych pojazdów, niemniej zaoferowany przez nią dowód z nagrania rozmowy poszkodowanego z konsultantem (...) potwierdzał, że zaproponowane P. F. pojazdy były klasy A, B i C. Na rozprawie w dniu 23 listopada 2016r. powód sprostował, iż pojazd, który uległ uszkodzeniu, był pojazdem klasy E. Ocenę tę potwierdził świadek P. F.. W tych okolicznościach należało przyjąć, że bezskuteczny był zarzut dotyczący nieskorzystania przez poszkodowowanego z przedstawionej mu przez pozwaną oferty najmu bezkosztowego, skoro oferta ta dotyczyła pojazdów o 1-2 klas niższych. Strona pozwana nie udowodniła także, że rynkowe stawki najmu za pojazdy odpowiadające klasie M. (...) oraz T. (...) ( (...)) są niższe bądź znacznie niższe od stosowanych w wypożyczalni powoda. Wręcz przeciwnie, złożone do akt sprawy cenniki wskazywały, iż przedział cenowy dla pojazdów klasy E kształtuje się na poziomie od 199 zł do 630 zł dziennie.

Mając na względzie powyższe, na podstawie przepisów art.361 k.c. w zw. z art.13 ust.2 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) i (...)), powództwo należało uznać za zasadne w całości, o czym orzeczono w pkt I sentencji wyroku z dnia 23 listopada 2016r. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 k.c., stosownie do doręczonego stronie pozwanej wezwania do zapłaty.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., jak w pkt II wyroku, przyjmując, że powód wygrał niniejszy spór w całości. Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyła się cała opłata stosunkowa od pozwu w kwocie 40 zł oraz koszty zastępstwa prawnego w kwocie 360 zł (na podstawie § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych).