Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 19 listopada 2012 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział V Cywilny – Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Wojtysiak

Sędziowie: SO Oskar Rudziński

SR (del.) Tomasz Pałdyna

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2012 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

skargi dłużniczki R. W.

na czynność M. P. – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) w Warszawie, podjęte w sprawie (...)

z udziałem wierzyciela Banku (...) S.A.

na skutek zażalenia dłużniczki od postanowienia Sądu Rejonowego
(...) w Warszawie z dnia 28 czerwca 2012 roku, sygn. akt I Co 774/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt V Cz 3887/12

UZASADNIENIE

Zażalenie nie może wywrzeć zamierzonych skutków prawnych. Stanowisko sądu pierwszej instancji odpowiada prawu.

Wbrew wywodom żalącej istnieje podstawa normatywna do tego, by domagać się od autora skargi na czynności komornika złożenia dodatkowego jej odpisu. Podstawę taką stanowi art. 128 k.p.c. w powiązaniu z treścią art. 767 k.p.c. Wprawdzie komornik nie jest stroną niniejszego postępowania, ale pierwszy z przywołanych przepisów wcale nie traktuje o stronach postępowania, ale o „uczestniczących w sprawie osobach”. Do osób takich należy z pewnością komornik, skoro ustawodawca każe mu doręczyć odpis skargi.

Podnosząc zarzut naruszenia art. 759 § 2 k.p.c. autor zażalenia zapomina, że jest to środek pozostawiony do dyspozycji sądu, wobec czego nie można sądowi czynić wyrzutu z tego, że nie uczynił z niego użytku. Jest to bowiem element systemu prawa sędziowskiego, w tym przypadku powiązany z nadzorczą rolą sądów nad działalnością komorników.

Z tych wszystkich powodów na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak na wstępie.