Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2015r .

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2015r. w P.

sprawy z powództwa J. J. (1)

przeciwko S. (...)

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od J. J. (1) na rzecz P. (...) kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 2911/14

UZASADNIENIE

J. J. (1) wystąpił przeciwko S. (...) i S. W. o zapłatę odszkodowania w kwocie 40.000 zł i zadośćuczynienia w kwocie 38.000 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w sprawach XXV C 926/09 i XXV 989/09 S.składał skargi na przewlekłość postępowania, jednak S. W. bezpodstawnie oddalił skargi, stwierdzając, iż jedna została złożona po terminie, a druga nie zawiera okoliczności uzasadniających żądanie. Powód podtrzymał swoje twierdzenia o przewlekłości postępowań w tych sprawach, a decyzje sądu apelacyjnego spowodowały u niego odczucie lekceważenia, instrumentalnego potraktowania, wykorzystania jego położenia życiowego jako osoby będącej w więzieniu. Podał, iż przerodziło się to w pogorszenie stanu jego zdrowia w postaci zwiększonego ciśnienia, bóli i zawrotów głowy, bóli wątroby i żołądka, depresji i stanów depresyjnych. Wskazał jako podstawę prawną swoich żądań art. 417 kc.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Podniósł, iż powód nie udowodnił przesłanek, uzasadniających w świetle art. 24 kc w zw. z art. 448 kc naruszenie jego dóbr osobistych. Funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości działali wobec powoda w ramach swoich uprawnień ustawowych i ich działaniu nie można w żaden sposób przypisać niezgodności z prawem. Ponadto nie wykazał przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej, tj, bezprawności pozwanego i szkody, pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym z bezprawnymi działaniami pozwanego.

Sąd ustalił, co następuje:

W sprawie XXV C 926/09 S. (...) J. J. (1) wniósł o zasądzenie od S. kwoty 78.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu tytułem odszkodowania. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w sprawie II C 201/08 S. wniósł skargę na przewlekłość postępowania, lecz S. skargę oddalił, oddalił także jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wskazał, iż obojętność sądu I i II instancji spowodowała u niego pogorszenie stanu zdrowia, czyli zwiększone ciśnienie, bóle i zawroty głowy, bóle wątroby i żołądka, na skutek czego nie może funkcjonować w społeczeństwie , w tym podjęcia pracy i nauki. Pozew ten wpłynął do sądu w dniu 2 lipca 2009r. ( v. pozew w sprawie XXV 926/09 – k. 300). W dniu 12 października 2010r. S. W. oddalił powództwo ( v. wyrok z dnia 12 października 2010r. wraz z uzasadnieniem k. 302 -304).S. (...)wyrokiem z dnia 31 stycznia 2012r. oddalił apelację powoda od powyższego wyroku. Sprawa została prawomocnie zakończona ( v. wyrok z dnia 31 stycznia 2012r. wraz z uzasadnieniem k. 305 -313).

W sprawie tej J. J. (1) kilkakrotnie składał skargi na przewlekłość postępowania : w listopadzie 2010r. ( v. skarga k. 241-242), we wrześniu 2011r. ( v. skarga k. 247), we wrześniu 2014r. (v. skarga k. 251), w grudniu 2014r. ( v. postanowienie z dnia 27 kwietnia 2015r. k. 256-258), w maju 2015r. ( v. postanowienie z dnia 22 czerwca 2015r. k. 260-261).

S. oddalił jedną ze skarg, uznając iż dotyczą one etapu postępowania, który został już zakończony, a pozostałe skargi odrzucił, stwierdzając, iż przedmiotowe skargi złożone zostały przed upływem 12 miesięcznego terminu od daty rozstrzygania przez sąd odnośnie poprzedniej skargi na przewlekłość postępowania ( v. postanowieniaS. (...) z dnia 25 marca 2011r. k. 243- 246, z dnia 9 listopada 2011r. k. 248 – 250, z dnia 7 listopada 2014r. k. 253, z dnia 27 kwietnia 2015r. k. 256-258, z dnia 22 czerwca 2015r. k. 260-261).

W sprawie XXV C 989/09 S. J. J. (1) wystąpił przeciwkoS. W. oraz J. J. (2) o odszkodowanie. Pozew został złożony w dniu 3 lipca lipcu 2009r. W dniu 14 lipca 2009r. wezwano powoda do uzupełnienia braków formalnych wniosku o zwolnienie od kosztów i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2009r. oddalono powyższy wniosek. Po rozpoznaniu zażalenia sąd II Instancji zmienił postanowienie i zwolnił skarżącego częściowo od kosztów sądowych, oddalił zażalenie na postanowienie w przedmiocie ustanowienia pełnomocnika z urzędu. W dniu 28 października 2009r. powód złożył kolejny wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu; wniosek ten został odrzucony w dniu 23 listopada 2009r . Zażalenie na odrzucenie wniosku sąd Ii Instancji rozpoznano w dniu 19 lutego 2010r. Wobec wezwania powoda do uiszczenia opłaty od pozwu, złożył w dniu 1 kwietnia 2010r. kolejny wniosek o zwolnienie od opłaty. Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010r. sąd okręgowy wniosek ten odrzucił. Zarządzeniem z dnia 3 sierpnia 2010r. przewodniczący wydziału zwrócił pozew. Na skutek zażalenia powoda S. uchylił w dniu 28 października 2010r. powyższe zarządzenie. W dniu 5 stycznia 2011r. powód wezwany został do uzupełnienia kolejnego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, a wobec niewykonania tego obowiązku, sąd postanowieniem z dnia 14 lutego 2011r. oddalił wniosek. J. J. (1) wniósł zażalenie na to postanowienie . Sprawa została prawomocnie zakończona ( v. uzasadnienie postanowienia z dnia 28 kwietnia 2011r. k. 269-272).

W powyższej sprawie powód złożył skargę na przewlekłość postępowania w lutym 2011r. ( k. 266-267). Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2011r. S. oddalił skargę. Stwierdził, iż analiza akt sprawy nie daje podstaw do stwierdzenia, ze doszło do powstania nieuzasadnionej zwłoki ( v. postanowienie z dnia 28 kwietnia 2011r. wraz z uzasadnieniem k. 268 -272).

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów w postaci : pozwu w sprawie (...)( k. 300 ), wyroku z dnia 12 października 2010r. wraz z uzasadnieniem (k. 302 -304), wyroku z dnia 31 stycznia 2012r. wraz z uzasadnieniem ( k. 305 -313), skarg na przewlekłość postępowania (k. 241-242, k. 247, k. 251, k. 266-267).), postanowień S. (...) z dnia 25 marca 2011r. ( k. 243- 246) , z dnia 9 listopada 2011r.( k. 248 – 250) , z dnia 7 listopada 2014r. ( k. 253) , z dnia 27 kwietnia 2015r. ( k. 256-258) , z dnia 22 czerwca 2015r.( k. 260-261), z dnia 28 kwietnia 2011r. (k. 268 -272).

Nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy dokumenty dotyczące leczenia powoda i stanu jego zdrowia, a także dowód z opinii biegłego na okoliczność pogorszenia się stanu zdrowia powoda, skoro co do zasady sąd uznał żądanie powoda za niepodlegające uwzględnieniu.

Sąd zważył, co następuje :

J. J. (1) jako podstawę faktyczną swojego żądania wskazał wywołanie rozstroju zdrowia na skutek przewlekłości postępowań w sprawach(...) i braku stwierdzenia przewlekłości w tych sprawach przezS. (...)

Zgodnie z art. 417 ¹ § 3 kc, jeśli szkoda została wyrządzona przez niewydanie orzeczenia lub decyzji, gdy obowiązek ich wydania przewiduje przepis prawa, naprawienia szkody można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności z prawem niewydania orzeczenia lub decyzji, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przepis ten stosuje się w przypadkach, gdy strona postępowania sądowego zgłasza szkodę, wyrządzoną na skutek przewlekłości tego postępowania.

Ustawa z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki przewiduje w art. 5, iż skargę wnosi się w toku postępowania w sprawie. Nie można zatem wnieść skargi po zakończeniu postępowania prawomocnym rozstrzygnięciem co do istoty sprawy. Strona, która nie wniosła skargi na przewlekłość, może dochodzić naprawienia szkody wynikłej z przewlekłości po prawomocnym zakończeniu postępowania co do istoty sprawy na podstawie art. 417 kc ( art. 16). Podmiot, który twierdzi, że poniósł szkodę wskutek przewlekłości postępowania już prawomocnie zakończonego, nie musi uzyskiwać prejudykatu, lecz zwrócić się do sądu odszkodowawczego, przed którym obowiązany będzie wykazać, że faktycznie doszło do niezgodnej z prawem przewlekłości. Jeżeli natomiast z przewlekłości postępowania podmiot wywodzi skutki odszkodowawcze jeszcze przed prawomocnym zakończeniem rozstrzygającym sprawę co do istoty, to konieczne jest uzyskanie prejudykatu w postaci orzeczenia uwzględniającego skargę na przewlekłość.

Przedmiotowe sprawy zostały już prawomocnie zakończone, zatem powód nie był zobowiązany do przedstawienia prejudykatu w postaci stwierdzenia przewlekłości postępowania. Zobowiązany był jednakże do wykazania w myśl art. 2 ust. 1 ustawy, iż w sprawach tych doszło do nieuzasadnionej zwłoki, tj. iż postępowanie trwało dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych , które są istotne dla rozstrzygnięcia.

Dla stwierdzenia, czy doszło w sprawie do przewlekłości postępowania należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej ich zawiłości, znaczenia dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania ( art. 2 ust. 2 ustawy j.w.).

W ocenie sądu analiza postępowań w przedmiotowych sprawach nie daje podstaw do stwierdzenia, że doszło do nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu zgłoszonych roszczeń. W sprawach tych nie było okresów bezczynności, postępowania były prowadzone sprawnie, czynności podejmowano niezwłocznie, a były to czynności celowe dla rozstrzygnięcia spraw.

S koro zatem nie stwierdzono przewlekłości we wskazanych przez powoda sprawach, nie było potrzeby badania w świetle przepisów art. 444 kc i art. 445 kc, czy u J. J. (1) w związku z prowadzeniem powyższych postępowań nastąpił rozstrój zdrowia, skutkujący wystąpieniem szkody majątkowej i doznaniem krzywdy.

Należało zatem powództwo oddalić w całości, uznając je za niezasadne.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, obciążając nimi powoda w całości jako stronę przegrywającą proces.