Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Sosińska-Halbina

Protokolant sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) w W.

przeciwko B. S.

o zapłatę

zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 270,40 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych czterdzieści groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 9 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 90,00 (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 1810/15

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014 roku powód - Miasto S. W. Zarząd (...) w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu B. S. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 270,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 60 zł. W uzasadnieniu powód podniósł, że na dochodzoną kwotę składa się opłata dodatkowa oraz należność przewozowa.

(pozew k. 2-3)

W dniu 8 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, który pozwany zaskarżył sprzeciwem.

(nakaz zapłaty k. 4; sprzeciw k. 4v.)

Postanowieniem z dnia 18 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

(postanowienie k. 7v.)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał w całości żądanie pozwu. Wskazał, że podstawą nałożenia na pozwanego opłaty dodatkowej był fakt podróżowania przez niego bez ważnego dokumentu przewozu.

(odpowiedź na sprzeciw k. 17)

Na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 roku pełnomocnik powoda nie stawił się. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

(protokół rozprawy k. 28-28v.)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 marca 2014 roku pozwany B. S. poprzez zajęcie miejsca w pojeździe szynowym linii metra numer 8, zawarł umowę przewozu z Miastem S. W. Zarządem (...) w W., realizującym zadania w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Pozwany nie uiścił opłaty za przejazd i nie skasował biletu. W trakcie podróży pozwany został skontrolowany przez kontrolera biletów (...) nr (...), który w związku ze stwierdzonym brakiem biletu, wystawił pozwanemu wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej w wysokości 266 zł oraz opłaty za podróż w wysokości 4,40 zł, zgodnie z właściwą uchwałą Rady Miasta Stołecznego W. oraz przepisami porządkowymi lokalnego transportu zbiorowego w Mieście S. W.. Wskazane opłaty podlegały uiszczeniu na rzecz powoda w terminie 14 dni, czemu jednak pozwany uchybił.

(kserokopia wezwania do zapłaty k. 12, kserokopia informacji dla pasażera k. 19)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w istocie jako bezsporny, a nadto znajdujący potwierdzenie w dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwości ani rzetelności ich sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest w pełni zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie powód wykazał, że w dniu 25 marca 2014 roku pozwany podróżował środkiem komunikacji miejskiej i został poddany kontroli na okoliczność posiadania ważnego biletu, na skutek której, kontroler wystawił na pozwanego wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej oraz opłaty za podróż.

Skoro zatem pozwany podróżował środkiem komunikacji miejskiej bez ważnego biletu, a tym samym nie dotrzymał warunków zawartej z powodem umowy przewozu, ten był uprawniony do obciążenia pozwanego opłatą dodatkową w wysokości 266 zł, jak również opłatą za podróż w wysokości 4,40 zł. Wskazać przy tym należy, że wysokość opłaty dodatkowej, jak i opłaty za podróż,
nie są dowolnie kształtowane przez stronę powodową, a znajdują swoje źródło w przepisach prawa miejscowego. Żądanie powoda zapłaty kwoty 270,40 zł należy zatem uznać za w pełni zasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270,40 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty.

Podkreślić należy, że strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia
się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90 zł, na którą złożyły się: opłata sądowa od pozwu – 30 zł oraz koszty zastępstwa procesowe powoda w stawce minimalnej
– 60 zł (§ 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013, poz. 490, j.t.).