Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ns 603/17 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2019-12-23

Sygn. akt II Ns 603/17

POSTANOWIENIE

Dnia 23 grudnia 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego A. M.

Protokolant: sekr. sąd. W. Ł.

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2019 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

z udziałem B. C. (1) i K. G. (1)

o stwierdzenie nabycia spadku po K. G. (2)

postanawia:

1.  stwierdzić, że spadek po K. G. (3) z domu G., córce S. i S., zmarłej w dniu 16 kwietnia 2012 roku w Ł., ostatnio stale zamieszkałej w Ł., na podstawie ustawy, nabyły dzieci: K. G. (1) (syn M. i K.) i B. C. (2) z domu G. (córka M. i K.) po ½ (jednej drugiej) części spadku każde z nich;

2.  ustalić, iż każdy z uczestników ponosi koszty postepowania związane ze swoim udziałem w sprawie;

3.  oddalić wniosek wnioskodawcy o zasadzenie od uczestników kosztów postępowania;

4.  przyznać kuratorowi ustanowionemu dla uczestnika nieznanego z miejsca pobytu K. G. (4) K., wynagrodzenie w wysokości 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych), które wypłacić z zaliczki uiszczonej przez wnioskodawcę w dniu 21 stycznia 2019 roku, zaksięgowanej pod pozycją 500041399014.

Sygnatura akt II Ns 603/17

UZASADNIENIE

(punktu 2, 3 i 4 postanowienia z dnia 23 grudnia 2019 roku)

Wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2017 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po K. G. (2), na podstawie ustawy. Jako uczestników postępowania wskazano B. C. (1) oraz K. G. (1). Wnioskodawca wniósł również o zasądzenie od spadkobierców na jego rzecz kosztów postępowania, to jest kosztów zastępstwa procesowego w wysokości sześciokrotności stawki minimalnej, czyli kwotę 720,00 złotych, kosztów wniesionej opłaty od wniosku w wysokości 50 złotych, opłaty skarbowej za pełnomocnictwo 17 złotych, kosztów wpisu do rejestru spadkowego w wysokości 5,00 zł oraz kosztów poniesionych w celu ustalenia następców prawnych zmarłej w łącznej kwocie 165,00 zł, na co złożyły się: 48,00 zł - tytułem opłaty za wniosek o wskazanie następców prawnych waz z pełnomocnictwem, 39,00 złotych tytułem opłaty za odpis skrócony aktu zgonu wraz z pełnomocnictwem, 39,00 złotych tytułem opłaty za odpis skrócony aktu małżeństwa B. C. (1) wraz z pełnomocnictwem, kwoty 39,00 złotych tytułem opłaty za odpis skrócony aktu urodzenia K. G. (1) (wniosek k. 2– 2v).

W toku postępowania, postanowieniem z dnia 11 grudnia 2018 roku Sąd ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika K. G. (1), kuratora w osobie pracownika sądu (postanowienie k. 79).

Uczestnicy postępowania B. C. (1), K. G. (1) nie zajęli stanowiska w sprawie (okoliczność bezsporna).

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi ustalił i zważył, co następuje:

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2019 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi -Widzewa w Łodzi, na podstawie art. 931§1 kc, stwierdził, że spadek po K. G. (3) z domu G., córce S. i S., zmarłej w dniu 16 kwietnia 2012 roku w Ł., ostatnio stale zamieszkałej w Ł., na podstawie ustawy, nabyły dzieci: K. G. (1) (syn M. i K.) i B. C. (2) z domu G. (córka M. i K.) po ½ części spadku każde z nich. W punkcie drugim Sąd ustalił, że każdy z uczestników ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Z kolei w punkcie trzecim Sąd oddalił wniosek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zasądzenie od uczestniczki kosztów postępowania. Z kolei w punkcie 4 Sąd postanowił przyznać kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika K. G. (4) K., wynagrodzenie w wysokości 60,00 zł, które wypłacić z zaliczki uiszczonej przez wnioskodawcę w dniu 21 stycznia 2019 roku, zaksięgowanej pod pozycją 500041399014 (postanowienie k. 152).

Zgodnie z art. 108 kpc w zw. z art. 13§2 kpc w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie sądowe sąd ma obowiązek orzec o tym, kto ponosi koszty postępowania. Na koszty postępowania podlegające rozliczeniu w orzeczeniu kończącym postępowanie składają się w szczególności: opłaty sądowe, opłaty kancelaryjne, wydatki (np. na wynagrodzenie biegłych sądowych).

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu w niniejszej sprawie stanowi
art. 520 § 1 kpc. Powołany przepis stanowi zasadę, iż każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Wyjątki od tej zasady zostały ustanowione w dalszych paragrafach art. 520 kpc, stanowiąc, iż jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników (§ 2). Paragraf 3 zaś stanowi, iż jeżeli interesy uczestników są sprzeczne, sąd może włożyć na uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązek zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez innego uczestnika. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio, jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie.
W orzecznictwie i doktrynie zwraca się uwagę, iż w postępowaniu nieprocesowym nie ma „pojedynku" dwóch przeciwstawnych sobie stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu (por. art. 98 § 1 kpc). Przeciwnie, z treści całego art. 520 kpc wynika, że ustawodawca zakłada, że w zasadzie uczestnicy postępowania są w tym samym stopniu zainteresowani jego wynikiem, a orzeczenie sądu udziela ochrony prawnej każdemu uczestnikowi. Dlatego ten, kto poniósł koszty sądowe lub koszty zastępstwa procesowego, nie uzyska zwrotu wydanych kwot od innego uczestnika, ale i nie jest obowiązany do zwracania kosztów poniesionych przez innego uczestnika (tak. Bodio Joanna, Demendecki Tomasz, Jakubecki Andrzej, Marcewicz Olimpia, Telenga Przemysław, Wójcik Mariusz P [w] Komentarz do art. 520 kodeksu postępowania cywilnego, LEX/el. 2010). Jest również przyjmowany pogląd, iż nie istnieje pomiędzy uczestnikami postępowania nieprocesowego w ogóle obowiązek zwrotu kosztów. Stanowisko takie uzasadnione jest niezależnością i samodzielnością udziału w tym postępowaniu każdego jego uczestnika (B. J., Z. A. artykuł Palestra.1995.7-8.58, Lex nr 11671/1).

W tym miejscu zasygnalizować należy, iż włożenie obowiązku zwrotu kosztów na jednego uczestnika postępowania nieprocesowego winno mieć miejsce wtedy, kiedy odpowiada to względom słuszności i spełnione zostają przesłanki przewidziane w art. 520 § 2 in fine k.p.c. Sąd Najwyższy przyjął, że wyrażonej w art. 520 § 2 kpc reguły stosunkowego rozdzielania kosztów postępowania lub obciążenia nimi jednego uczestnika nie można wykładać jako obowiązku sądu bezwzględnego obciążenia uczestnika tymi kosztami zawsze, gdy stopień zainteresowania uczestników wynikiem postępowania jest różny lub występuje sprzeczność interesów. Wskazuje na to formuła przepisu "sąd może". Potrzebę zastosowania wynikającej z powołanego przepisu reguły sąd poddaje ocenie z uwagi na okoliczności sprawy ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2012 roku, II CZ 150/11).

O tym, który z uczestników będzie obowiązany do zwrotu w całości kosztów pozostałym uczestnikom postępowania, decydować będzie zawsze wynik sprawy. Jeżeli postępowanie nieprocesowe toczy się w interesie jednego uczestnika, to ten uczestnik jest obowiązany do zwrotu kosztów pozostałym uczestnikom. Generalnie należy stwierdzić, że włożenie obowiązku zwrotu kosztów na jednego uczestnika postępowania powinno mieć miejsce wtedy, kiedy odpowiada to względom słuszności, a spełnione zostały przesłanki przewidziane w art. 520 § 2 in fine KPC (zob. A. Zieliński, J. Budnowska, Zwrot, s. 61 i n.).

W niniejszej sprawie uczestnicy postępowania nie zajęli stanowiska w sprawie. Wnioskodawca zaś był zainteresowany uzyskaniem orzeczenia w tej sprawie z uwagi na nabycie przez niego wierzytelności wobec spadkodawczyni K. G. (2). Tym samym interesy zarówno wnioskodawcy jak i uczestników nie były sprzeczne. Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił wniosek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. o zasądzenie kosztów postępowania, uznając, iż każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

W zakresie wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla uczestnika K. G. (1), wskazać należy, iż Sąd postanowieniem z dnia 11 grudnia 2018 roku ustanowił pracownika Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika K. G. (1) (postanowienie k. 79).

W ramach wykonywanych czynności kurator sądowy podjął czynności, które doprowadziły do ustalenia aktualnego miejsca pobytu uczestnika, a tym samym umożliwiły odebranie od uczestnika zapewnienia spadkowego (notatka urzędowa k. 84).

Na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U.2013.1476) w zw. z § 6 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku. poz. 1800), Sąd przyznał G. K. wynagrodzenie w kwocie 60,00 zł za wykonane czynności kuratora i nakazał wypłacenie tej kwoty z zaliczki uiszczonej przez wnioskodawcę w dniu 21 stycznia 2019 roku.

Na marginesie zasygnalizować należy, iż w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2018 roku, poz. 536), z uwagi na treść §3 przywołanego rozporządzenia, które zaczęło obowiązywać od dnia 15 marca 2018 roku oraz fakt, iż w przedmiotowej sprawie Sąd ustanowił kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika postanowieniem z dnia 11 grudnia 2018 roku, zaś sprawa została zainicjowana wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2017 roku.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Kopydłowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Data wytworzenia informacji: