Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Beata Kowalska

rozpoznawszy w dniu: 22 marca 2018 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

przeciwko: M. K.

o: zapłatę

(1)  zasądza od pozwanej M. K. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. 2.621,20 zł (dwa tysiące sześćset dwadzieścia jeden złotych dwadzieścia groszy), z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego od 27 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty przy czym od 1 stycznia 2016 roku nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie;

(2)  zasądza od pozwanej M. K. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. 1.017,33 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych trzydzieści trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XVIII C 582/18

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G., reprezentowany przez pracownika, domagał się zasądzenia od pozwanej M. K. 2.621,20 zł tytułem zaciągniętej i niezwróconej przez pozwaną pożyczki.

Pozwana na rozprawie 22 marca 2018 roku wskazała, że nie kwestionuje dochodzonej kwoty, jednakże nie ma środków na jej zapłatę.

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

M. K. pożyczyła 28 maja 2014 roku od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością 6.174 zł. Nie spłacała swojego zadłużenia w umówiony sposób, co doprowadziło do wypowiedzenia pożyczki. Wysokość zadłużenia na 26 czerwca 2015 roku wyniosła: 2.601,20 zł zaległego kapitału oraz 20 zł kosztów windykacji przedsądowej. Za opóźnienie zgodnie z umową należą się odsetki w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego.

(bezsporne)

M. K. mieszka z mężem i dwójką dzieci w wieku 5 i 7 lat. Zarabia nieco ponad 2.200 zł brutto, mąż – 2.100 zł brutto. Od 2015 roku nie spłaciła żadnej raty, gdyż nie wyrażono zgody na zmniejszenie raty spłat zaległości z 350 zł na 150 zł.

(bezsporne)

III.  Ocena roszczenia.

(A)  Zasada odpowiedzialności.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Odpłatność pożyczki mieści się w granicach swobody umów (art. 353 ¹ k.c.).

Pozwana nie kwestionowała zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia. Jej stanowisko w istocie ograniczało się do wniosku o rozłożenia należności na raty po 150 zł.

(B)  Rozłożenie świadczenia na raty.

W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie (art. 320 k.p.c.).

Nie jest to kompetencja Sądu, która ma służyć wyłącznie interesom dłużnika. Wręcz przeciwnie – rozłożenie na raty może mieć miejsce dopiero wówczas, gdy Sąd uzna iż w ostatecznym rozrachunku takie orzeczenie przyczyni się do sprawniejszego zaspokojenia wierzyciela. Trzeba bowiem baczyć, że rozłożenie na raty pozbawia wierzyciela części należnych mu co do zasady z mocy prawa odsetek za opóźnienie, gdyż zgodnie z prawem jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.).

Oceniając zasadność skorzystania z tego uprawnienia, Sąd musi również baczyć na dotychczasowe postępowanie stron. W tym kontekście nie sposób nie dostrzec, że pozwana od 2015 roku, jak sama zresztą przyznaje, zaprzestała w ogóle jakichkolwiek spłat; nie płaci nawet deklarowanych 150 zł miesięcznie.

Nie ma w tej sytuacji podstaw do przyjęcia, że w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, przemawiający za zasadnością rozłożenia zasądzanego świadczenia na raty.

(C)  Rozstrzygnięcie.

W tej sytuacji zasądzono dochodzone roszczenie w całości, nie uwzględniając wniosku pozwanej o rozłożenie zasądzanego świadczenia na raty po 150 zł. Należało jedynie zastrzec, że od 1 stycznia 2016 roku naliczane odsetki nie mogą przekraczać wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie (art. 481 § 2 ¹ k.c.).

IV.  Koszty.

Pozwana przegrała sprawę w całości.

W kosztach procesu powoda uwzględniono: 100 zł opłaty od pozwu, 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika według stawek minimalnych, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 33 gr z tytułu kosztów uiszczenia opłaty od pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwana obowiązana jest zwrócić powodowi całość poniesionych kosztów procesu (art. 98 § 1 k.p.c.).