Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Krawczyk - Mandrak

Ławnicy:

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alicja Lipus

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2019 roku w Rybniku

sprawy z powództwa małoletniego M. R. działającego przez matkę M. P.

przeciwko A. R.

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz małoletniego powoda M. R. alimenty w kwocie po 1100 zł (jedentysiącstozłotych) miesięcznie, począwszy od dnia 29 stycznia 2019 roku, płatne z góry, do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności każdej raty, do rąk matki małoletniego powoda M. P., a to w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 23 lutego 2018 roku, sygnatura akt IV RC 657/17;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

3)  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 180 zł (stoosiemdziesiątzłotych) tytułem kosztów procesu;

4)  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. Akt IV RC 46/19

UZASADNIENIE

Powód małoletni M. R. działający przez matkę M. P. domagał się podwyższenia alimentów zasądzonych na jego rzecz od pozwanego A. R. z kwoty po 800 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie. W uzasadnieniu żądania pozwu wskazano, iż po stronie powoda nastąpiła istotna zmiana okoliczności uzasadniająca podwyższenie alimentów. Małoletni rozwija się, rozpoczął edukację przedszkolną, uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego oraz na basen. Kwota alimentów przekazywanych przez ojca jest niewystarczająca na zaspokojenie potrzeb małoletniego powoda. Podniósł, że pozwany pracuje jako górnik w KWK (...), gdzie osiąga dochód ok. 5000 zł netto. Nadmieniono również, że matka powoda pracuje jako położna i osiąga dochód rzędu 3200 zł. (k. 3-6)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podniósł, że koszty utrzymania małoletniego wskazane w pozwie są zawyżone. Nadto wskazał, że z posiadanych przez niego informacji wynika, że matka małoletniego powoda posiada wyższe wynagrodzenie niż wskazano w pozwie. Zakwestionował koszty opiekunki w wysokości 300 zł, wskazując, że pracuje w systemie zmianowym i ma możliwość sam sprawować opiekę nad synem. Podniósł również, że niezasadne są koszty dodatkowych zajęć języka angielskiego albowiem małoletni uczęszcza dwa razy w tygodniu na zajęcia języka angielskiego w przedszkolu. Wskazał również, że koszty leczenia stomatologicznego małoletniego wynoszą 850 zł, a nie tak jak wskazano w pozwie 1350 zł. Nadmienił, że jego miesięczne wynagrodzenie wynosi średnio 6575 zł, a miesięczne wydatki kształtują się na poziomie 6500 zł. (75-77)

Sąd ustalił:

Bezsporne są okoliczności:

- powód M. R. pochodzi ze związku pozwanego i M. P.;

- ostatnie alimenty zostały ustalone mocą wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z 23 lutego 2018 roku w sprawie sygn. akt IV 657/17 na kwotę po 800 zł miesięcznie;

- koszt leczenia stomatologicznego do kwoty 850 zł rocznie – okoliczność przyznana w odpowiedzi na pozew, k. 77;

- babcia macierzysta nie dawały rady w opiece nad powodem, co skutkowało zatrudnieniem przez strony opiekunki – zeznania pozwanego, k. 128,

- wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem powierzono obojgu rodzicom, ustalając jego miejsce zamieszkania przy matce – akta IV Nsm 1481/17.

.

Sporne są okoliczności:

- koszty leczenia stomatologicznego powoda ponad kwotę 850 zł;

- zasadność korzystania przez powoda z opiekunki, a tym samym wydatkowanie na ten cel kwoty 300 zł;

- zasadność korzystania z zajęć języka angielskiego i ponoszenie z tego tytułu wydatków w kwocie 300 zł.

Dowód: akta IV RC 657/17, k. 102

W dacie ustalania ostatnich alimentów małoletni powód miał 2 lata, mieszkał z matką. Matka powoda w dacie ustalania ostatnich alimentów miała 30 lat, pracowała jako położna osiągając wynagrodzenie na poziomie 3138 zł netto miesięcznie. Koszty utrzymania małoletniego wynosiły ok. 1200-1300 zł i składały się na nie wydatki: wyżywienie – 300 zł, odzież 100 zł, zabawki 50-100 zł, środki czystości i kosmetyki 120 zł, leki i witaminy 30 zł, koszt dojazdu do babci 85 zł, pampersy 150-200 zł, udział w opłatach mieszkaniowych 390 zł.

Oprócz tych wydatków, matka powoda z tytułu opieki nad małoletnim przekazywała swojej matce 850 zł miesięcznie, tytułem wynagrodzenia oraz pokrycia wydatków wynikających z pobytu małoletniego u niej, jednakże Sąd nie uwzględnił tej kwoty jako usprawiedliwiony wydatek powoda, z uwagi na to, iż babcia ojczysta deklarowała chęć przejęcia opieki nad wnukiem bez wynagrodzenia.- uzasadnienie, k. 109 v.

Matka powoda oprócz bieżących kosztów utrzymania spłacała kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania w wysokości 900 zł oraz ponosiła koszty dojazdu do pracy.

Pozwany miał 32 lata, był zdrowy, pracował jako górnik na kopalni z miesięcznym wynagrodzeniem 5500 zł netto miesięcznie (w tym zasadnicza pensja oraz wszelkie dodatki płacowe). Dodatkowo otrzymywał kartki żywnościowe, których wartość wynosiła około 380 zł miesięcznie. Parokrotnie uzyskał także dochód rzędu 2000-5000 zł pochodzący ze sprzedaży samochodów naprawianych wspólnie z bratem. Pozwany posiadał oszczędności w wysokości 20 000 zł, był właścicielem dwóch pojazdów: marki H. (...) z 2011 roku i F. (...) z 2008 roku. Spłacał pożyczkę z zakładu pracy, której miesięczna rata wynosiła 778 zł.

Pozwany mieszkał z partnerką, której nie przekazywał żadnych środków na poczet wydatków mieszkaniowych. Jego miesięczne koszty utrzymania przedstawiały się następująco: wyżywienie 1200 zł, odzież 100 zł, kosmetyki – 120 zł, opłata za telefon – 160 zł, utrzymanie samochodu – 100 zł, dojazdy do pracy – 500 zł, organizacja wypoczynku – 120-170 zł. Łącznie 2350 zł. Pozwany utrzymywał regularne spotkania z powodem. Zabierał go na basen, do figloraju, przeznaczając na ten cel miesięcznie ok. 200 zł.

Łączną sumę utrzymania kosztów pozwanego, w dacie ustalania ostatnich alimentów, ustalono na poziomie 3700 zł miesięcznie.

Dowód: akta IV RC 657/17 - uzasadnienie, k. 108-109.

Obecnie powód ma 3 lata, a w sierpniu bieżącego roku ukończy czwarty rok życia. Powód mieszka z matką i utrzymuje regularny kontakt z pozwanym. Aktualnie toczy się sprawa o zmianę kontaktów, a pozwany ma prawo do spotykania się z małoletnim M. R. w każdą I i IV sobotę i niedzielę miesiąca w godzinach od 10.00-13.00. Spotkania odbywają się poza miejscem zamieszkania dziecka, bez obecności osób trzecich i bez udziału kuratora – zabezpieczenie wydane w sprawie I. N. 696/18.

Dowód: akta IV Nsm 696/18 – kopia postanowienia k. 138 – akta w SO, zeznania stron, k. 127-129.

Matka małoletniego ma obecnie 31 lat, pracuje jako położna. Dochód matki powoda w 2018 roku wyniósł 3715,36 zł miesięcznie [51832,87 zł(dochód) – 7248,51 zł (odliczenia od dochodu – składki na ubezpieczenie społeczne) = (...),36 // 12 miesięcy = (...),36]. Na jej wynagrodzenie składa się płaca zasadnicza oraz dodatek w wysokości 1600 zł brutto, który matka uprawnionego będzie otrzymywała do września 2019 roku. Poza otrzymywanym wynagrodzeniem matka uprawnionego nie posiada żadnego innego dochodu.

Dowód: informacje o dochodach, k. 8-10, zeznanie podatkowe 61-65, zeznanie powódki, k. 127-128..

Opłaty za mieszkanie zajmowane przez powoda i jego matkę wynoszą: czynsz 550 zł miesięcznie, prąd 300 zł co drugi miesiąc, telewizja i (...) 100 zł miesięcznie. Łącznie 800 zł, a w przeliczeniu na jednego mieszkańca 400 zł.

Powód uczęszcza do przedszkola. Opłata za przedszkole wynosi 120 zł miesięcznie, komitet rodzicielski 150 zł raz na pół roku oraz przybory przedszkolne 200 zł na rok. Łącznie miesięczny koszt edukacji przedszkolne wynosi ok. 162 zł.

Dowód: rachunek, k. 11, zeznania matki powoda, k. 127

Małoletni przebywa w przedszkolu w godzinach od 7 do 13. Z przedszkola odbiera go opiekunka, która zajmuje się nim do powrotu matki z pracy tj. do godziny 16.15. Miesięczny koszt opiekunki to kwota 300 zł. Kwestia zasadności zatrudnienia opiekunki była okolicznością kwestionowaną przez pozwanego, jednakże, Sąd uznał koszt zatrudnienia opiekunki za usprawiedliwiony w całości. Po pierwsze wskazać należy, iż matka powoda pracuje w znacznej odległości od miejsca zamieszkania i przedszkola małoletniego. Po wtóre, kiedy strony mieszkały razem korzystały z pomocy opiekunki (będącej obecnie partnerką pozwanego), ponieważ jak pozwany zauważył i zeznał „zatrudnienie opiekunki było potrzebne bo jej mama nie dawała rady, bo syn jest żywiołowym dzieckiem”. Strony pracowały na takich samych warunkach jak obecnie. Ponadto Sąd uznał, stanowisko pozwanego, iż może on lub jego matka przejąć opiekę nad małoletnim kiedy jego matka jest w pracy, za gołosłowne i deklarowane na potrzeby niniejszego postępowania, albowiem pozwany nie wykazywał dotychczas takiej inicjatywy, a w okresie strajku nauczycieli od 8.04.2019 r. do 27.04.2019r. również nie przyszedł z pomocą w zakresie opieki nad dzieckiem, a matka powoda poniosła z tego tytułu większe wydatki. Ponadto zauważyć należy, iż

Dowód: stanowisko pozwanego, k. 108 i odpowiedź na pozew, k. 75, zeznania matki powoda, k. 127-128, zeznania pozwanego, k. 128.

Małoletni w dalszym ciągu choruje na atopowe zapalenie skóry, potrzebuje specjalistycznych kosmetyków, których koszt wynosi 80-90 zł miesięcznie. Ponadto, w związku z problemami językowymi, małoletni wymaga terapii logopedycznej, której nie ma w przedszkolu. Koszt prywatnej wizyty w gabinecie logopedycznym wynosi 100 zł.

Małoletni w ciągu ubiegłego roku był chory 16 razy. Matka powoda korzysta z prywatnych wizyt lekarskich u dr R. W.. Sama wizyta kosztuje 100 zł. Do tego dochodzą jeszcze leki. Sąd uznał wydatek 1600 zł, z tytułu wizyt lekarskich za nieusprawiedliwiony, albowiem powód może korzystać z bezpłatnej opieki zdrowotnej. Za usprawiedliwione natomiast należy uznać koszty leczenia. Kierując się doświadczeniem życiowym, Sąd uznał, iż jednorazowy koszt leczenia wynosi nie mniej niż 50 zł, zatem w ciągu całego roku wyniósł on nie mniej niż 800 zł (16 x 50zł), co w przeliczeniu na jeden miesiąc wynosi 67 zł.

Dowód: zeznanie powódki, k. 127.

Małoletni leczy się stomatologicznie w Centrum (...) i Ortodoncji R. (...) w R.. Matka powoda podała, iż koszt leczenia pięciu zębów pod narkozą opiewał na kwotę 1350 zł, jednakże jako usprawiedliwiony wydatek Sąd uznał leczenie stomatologiczne za kwotę 850 zł rocznie (ok. 70 zł miesięcznie). Jest to bowiem kwota bezsporna przyznana przez pozwanego. Wyższych wydatków Sąd nie uznaje za usprawiedliwione, albowiem matka powoda nie przedstawiła zaświadczenia lekarskiego, z którego by wynikała konieczność leczenia stomatologicznego 3 letniego dziecka na tak dużą skalę i to jeszcze w znieczuleniu ogólnym.

Dowód: rachunek, k. 12, 88, 113, zeznania matki powoda, k. 127-128.

Małoletni uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, których miesięczny koszt wynosi 300 zł. Sąd uznał ten wydatek za nieusprawiedliwiony, albowiem matka powoda nie uzgodniła z pozwanym tych kosztów, a powód ma lekcje angielskiego w przedszkolu, co słusznie podnosi pozwany.

Powód uczęszcza na kurs pływania, co kosztuje 280 zł za 6 lekcji. Powód ma jedną lekcję tygodniowo, zatem miesięczny koszt wynosi 187 zł. Pozwany również uczęszcza z powodem na basen, a zajęcia takie służą powodowi, a jak pozwany zeznał, powód jest dzieckiem ruchliwym i „chłonie takie tematy jak basen”.

Dowód: zeznanie matki powoda, k. 127-128, informacja bankowa, k. 110, zeznanie pozwanego, k. 128.

Na pozostałe koszty utrzymania małoletniego składają się wydatki:

- 300 zł wyżywienie;

- 150-200 zł koszt zakupu odzieży i obuwia,

- 100 zł co trzy miesiące – pampersy na noc;

- 2600 zł – roczny koszt wypoczynku małoletniego (ok. 217 zł rocznie);

- koszty rozrywki.

Łącznie miesięczny koszt utrzymania powoda wynosi nie mniej niż 1950 zł miesięcznie.

Matka powoda do miejsca pracy dojeżdża samochodem, na co przeznacza ok.700 - 800 zł. Nadto spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup mieszkania, którego rata wynosi 1100 zł. Koszt wyżywienia matki powoda wynosi ok. 300 zł, na kosmetyki, odzież oraz chemię wydaje 200 zł miesięcznie.

Pozwany ma obecnie 33 lata, pracuje w KWK (...) jako górnik. Jego dochód z ostatnich 12 m-cy z tytułu pracy na KWK (...) wyniósł 105142,70 zł netto, a w przeliczeniu na jeden miesiąc 8761,89 zł netto. Jednakże w 2018 roku dochód z tytułu pracy i innych aktywności zawodowych wyniósł 9388,77 zł netto [130337,29 zł (dochód) – ( (...),49 +292,50) zł (odliczenia od dochodu – składki na ubezpieczenie społeczne i darowizny przekazane na cele krwiodawstwa) = (...),30 // 12 miesięcy = (...),77].

Dowód: zaświadczenie o zarobkach, k. 87, zeznanie podatkowe, k. 80-85.

Pozwany mieszka z partnerką, w domu stanowiącym współwłasność jego partnerki oraz jej brata. Za użytkowanie mieszkania pozwany płaci 1000 zł miesięcznie, w której to kwocie mieści się prąd, woda i wywóz śmieci. Nadto pozwany płaci za opał kwotę 166 zł miesięcznie.

Pozostałe miesięczne koszty utrzymania pozwanego wynoszą:

- wyżywienie 1300 zł (40zł dziennie),

- odzież 50 zł,

- telefon 50 zł,

- paliwo w związku z dojazdem do pracy 600 zł,

- kosmetyki 70 zł,

- chemia 50 zł.

Miesięczny koszt utrzymania powoda wynosi 3276 zł.

Ponadto pozwany:

- płaci ratę za telefon w wysokości 96 zł,

- spłaca pożyczkę w pracy w wysokości 950 zł,

- spłaca kartę kredytową w wysokości 600 zł miesięcznie,

- na utrzymanie samochodu wydaje 1350 zł rocznie.

Pozwany dokonuje remontów wynajmowanej części domu, których koszt na chwilę obecną wyniósł 20000 zł. Remonty te zostały sfinansowane w całości ze środków pozwanego. Na ten cel pozwany zaciągnął zobowiązania kredytowe – 10000 zł na karcie kredytowej oraz 10000 zł w zakładzie pracy. Pozwany planuje zaciągnąć kolejne zobowiązania na inwestycje w nieruchomość konkubiny.

Pozwany w 2018 roku spędził z konkubiną wakacje w Egipcie, których koszt na dwie osoby wynosił 4000 zł. Całość kosztów wyjazdu wakacyjnego pokrył pozwany. Pozwany wyjeżdża z konkubiną na weekendy, festiwale, na narty.

Pozwany utrzymuje regularny kontakt z synem. W trakcie spotkań z dzieckiem stara się zapewnić mu atrakcje w postaci wyjścia na basen czy do figloraju. Przeznacza na ten cel ok. 100 zł miesięcznie. Nadto pozwany dokonuje zakupu ubrań oraz zabawek dla małoletniego za łączną kwotę ok. 150 zł miesięcznie. Matka małoletniego nie konsultuje z pozwanym decyzji dotyczących dodatkowych zajęć dla małoletniego ani leczenia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone w sprawie.

Sąd nie dał wiary zeznaniom stron w zakresie złożonych zeznań odnośnie wysokości ich dochodów. Matka powoda twierdziła, iż zarabia 3198 zł, podczas gdy na podstawie dokumentów ustalano, iż jej dochód miesięczny wynosi ok. (...). Pozwany twierdził, iż zarabia 6500 zł, podczas gdy na podstawie dokumentów ustalano, że jego dochód miesięczny wynosi ok. 8761,89 zł netto z tytułu pracy na kopalni, a z uwzględnieniem innych aktywności zawodowych - 9388,77 zł.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanego, iż może przejąć opiekę nad małoletnim kiedy jego matka jest w pracy, albowiem strony, kiedy mieszkały razem również korzystały z pomocy opiekunki, mając taką samą pracę, jak obecnie, a ponadto pozwany nie wykazał inicjatywy pomocy w opiece nad powodem w okresie strajku nauczycieli, który miał miejsce w okresie od 8.04.2019 r. do 27.04.2019r.

Strony nie zgłaszały dalszych wniosków dowodowych, a Sąd uznał sprawę za merytorycznie wyjaśnioną.

Sąd zważył:

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.o., uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

Zgodnie, z kolei, z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym chodzi tu o zmianę istotną bądź to w obszarze usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź też możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, czy też na obu tych płaszczyznach. (uchwała Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 roku III CZP 91/86).

Wydanie poprzedniego rozstrzygnięcia w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych nastąpiło 23 lutego 2018r., a nowy pozew złożono 11 miesięcy później tj. 29.01.2019r. domagając się alimentów od dnia jego wniesienia.

Pomimo jednak krótkiego okresu czasu nastąpiła zmiana stosunków po każdej ze stron:

- wzrosły koszty utrzymania powoda z kwoty ok. 1200-1300 zł do kwoty nie mniejszej niż 1950 zł miesięcznie, a wzrost ten jest spowodowany leczeniem w związku z licznymi przeziębieniami, leczeniem stomatologicznym w wysokości 850 zł rocznie, nauką pływania na basenie, edukacją przedszkolną i zatrudnieniem opiekunki,

- wzrosły koszty utrzymania pozwanego w zakresie kosztów utrzymania mieszkania o 1166 zł, albowiem w dacie ustalania poprzednich alimentów nie ponosił on tych kosztów, a obecnie płaci z tytułu użytkowania mieszkania 1166 zł,

- pozwany poczynił znaczne nakłady finansowe na nieruchomość, której współwłaścicielem jest konkubina pozwanego i w której obecnie pozwany mieszka w wysokości nie mniejszej niż 20 000 zł,

- wzrósł dochód pozwanego z tytułu zatrudnienia na KWK (...) z kwoty 5500 zł netto do kwoty 8761,89 zł netto;

- wzrósł dochód matki powoda z kwoty 3138 zł do kwoty 3715,36 zł netto.

Wobec powyższych ustaleń, oraz z uwagi na fakt, iż powód nie jest osoba samodzielną, obowiązek alimentacyjny obciąża jego rodziców w całości. Podkreślenia wymaga fakt, iż obydwoje rodzice realizują swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie i opiekę nad powodem (pozwany w zakresie uregulowanych kontaktów). O. mają również możliwości zarobkowe i majątkowe by je ponieść. Dochód matki powoda wynosi bowiem 3715,36 zł miesięcznie, a pozwanego 9388,77 zł miesięcznie.

Wydatki powoda, szczególnie ich wysokość nie należą do przeciętnych wydatków dzieci w jego wieku, jednakże ich wysokość determinuje przede wszystkim wysoka stopa życiowa jego rodziców. Jednakże zauważyć należy również, iż decyzje dotyczące spraw edukacji, leczenia, połączone ze znacznymi wydatkami, powoda powinny być uzgodnione między rodzicami, w szczególności gdy chodzi o dziecko małe niespełna 4 – letnie, co niestety nie zawsze ma miejsce. Matka powoda nie uzgadniała bowiem z pozwanym kwestii takich jak: dodatkowa nauka angielskiego, leczenie stomatologiczne w 3 – letniego dziecka w znieczuleniu ogólnym, poniesienie wysokich kosztów leczenia stomatologicznego. Dlatego też Sąd jak wskazano powyżej nie uwzględnił w tym zakresie kosztów związanych z dodatkową nauką języka angielskiego, a w zakresie leczenia stomatologicznego, tylko do kwoty niespornej – 850 zł.

Niezależnie jednak od tego, iż nie uwzględniono niektórych kosztów zwianych z utrzymaniem powoda, Sąd uznał, iż jego koszty utrzymania zwiększyły się o ok. 790 zł, na co składają się koszty związane z leczeniem zwykłych zachorowań (800 zł rocznie), leczeniem stomatologicznym (850 zł rocznie), nauką pływania na basenie (187zł miesięcznie), edukacją przedszkolną (162 zł miesięcznie) i zatrudnieniem opiekunki (300 zł miesięcznie).

Wobec powyższego, Sąd uznał żądanie powoda za usprawiedliwione, uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz powoda alimenty w wysokości 1100 zł, począwszy od 29 stycznia 2019r. tj. od dnia wniesienia pozwu. Podwyższone alimenty o 300 zł pokryją w niecałej połowie zwiększone koszty utrzymania powoda. W pozostałej zaś części obowiązek pokrycia tych kosztów spoczywać będzie na matce powoda.

Zauważyć przy tym należy, iż podwyższenia alimentów o 300 zł leży w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Dochody pozwanego pozwolą bowiem na pokrycie jego bieżących kosztów utrzymania i spłatę już posiadanych zobowiązań. Dochód pozwanego pozwoli na realizację jego potrzeb w zakresie turystyki i pozwoli na zorganizowanie właściwej rozrywki małoletniego w czasie kontaktów, tym bardziej, iż Sąd nie wliczył do kosztów utrzymania dziecka kosztów rozrywki organizowanej przez matkę powoda.

Podkreślenia wymaga również to, iż alimenty i obowiązek zaspokojenia potrzeb dziecka wyprzedza wszelkie inne zobowiązania, inwestycje, koszty ponoszone na rzecz osób wobec których nie ciąży obowiązek alimentacyjny (utrzymanie konkubiny, inwestycje w nieruchomość konkubiny, ponoszenie kosztów wspólnych wyjazdów na wczasy czy weekendy). Zauważyć również należy, iż zarówno dochody pozwanego jak i jego stopa życiowa są na wysokim poziomie, a dziecko ma prawo do równiej stopy życiowej z rodzicem.

Sąd stosownie do art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 100 k.p.c. oraz § 2 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) zasądził na rzecz powoda kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 180,00 zł tytułem opłaty od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy prawa.

Wyrokowi w punkcie 1, dotyczącym alimentów, nadano rygor natychmiastowej wykonalności na zasadzie art. 333 § 1 k.p.c.

SSR Katarzyna Krawczyk – Mandrak