Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 350/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Rybniku z 2019-07-05

Sygn. akt I C 350/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

sędzia Piotr Gomola

Protokolant:

stażysta Katarzyna Sosnowska

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2019 r. w Rybniku

sprawy z powództwa G. C.

przeciwko J. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

sędzia Piotr Gomola

Sygn. akt I C 350/18

UZASADNIENIE

Powód G. C. wniósł 22 grudnia 2017 r. o zasądzenie od pozwanego J. S. kwoty 307,02 zł z odsetkami umownymi w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od 4 listopada 2017 r. i kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż pozwany będący konsumentem zawarł 12 stycznia 2016 r. umowę pożyczki z powodem, prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...).H.U. (...) z siedzibą w T.. Termin zapłaty pożyczki zgodnie z umową został ustalony na 11 lutego 2016 r., tym samym roszczenie było wymagalne 12 lutego 2016 r. Pozwany nie spłacił pożyczki. Powód podjął działania windykacyjne na skutek których pozwany spłacił cześć należności. 19 października 2017 r. pozwany został wezwany ostatecznie do zapłaty wymagalnych należności, na skutek którego pozwany ponownie dokonał częściowej wpłaty. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się należność główna 307,02 zł (która została pomniejszona o dokonane wpłaty).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 lutego 2018 r. uwzględniono powództwo.

Od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany wniósł sprzeciw, domagając się oddalenia powództwa. Podniósł zarzut przedawnienia roszczenia oraz faktu polubownego rozstrzygnięcia sporu w związku z dokonanymi przez siebie wpłatami.

Na podniesione przed pozwanego zarzuty powód przedłożył wykaz wpłat dokonanych przez pozwanego z którego wynika, iż na dzień 19 lutego 2019 r. pozwany wpłacił łącznie kwotę 1302 zł. Nadto wskazał, że zarzut przedawnienia roszczenia jest bezzasadny.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 12 stycznia 2016 r. J. S. zawarł z G. C. umowę pożyczki, na mocy której otrzymał kwotę 1112 zł na okres jednego miesiąca. Z pożyczonej kwoty kwota 800 zł stanowiła kapitał udostępniony pożyczkobiorcy, natomiast kwota 56 zł to prowizja należna pożyczkodawcy, a kwota 256 zł to koszt ustanowienia zabezpieczenia pożyczki. Pożyczka była oprocentowana wg zmiennej stopy procentowej w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 10%. Cała pożyczka miała być spłacona w dniu 11 lutego 2016 r. a niespłacenie jej w tym terminie powodowało uznanie niespłaconej kwoty za zadłużenie przeterminowane. Zadłużenie przeterminowane było oprocentowane wg zmiennej stopy procentowej w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 14%.

( umowa pożyczki gotówkowej k. 7-7v.)

J. S. nie dokonał w terminie spłaty pożyczki.

W związku z podjętymi działaniami windykacyjnymi pozwany rozpoczął dokonywanie spłat 22 kwietnia 2016 r.

26 października 2017 r. otrzymał ostateczne wezwanie do zapłaty.

(protokół windykacyjny k.8, wezwanie do zapłaty k. 10, potwierdzenie doręczenia k.9)

W okresie od 22 kwietnia 2016 r. do 1 marca 2018 r. pozwany dokonał wpłat w łącznej wysokości 1302 zł.

(potwierdzenie transakcji k.17-20, zestawienie wpłat k.35)

Tymczasem w dacie złożenia pozwu pozwany dokonał wpłaty kwoty 1112 zł. Z czego powód zaliczył na poczet wezwania i windykacji kwotę 150 zł, odsetki kwotę 182, 48 zł a na należność główną 779,52 zł.

Uzasadnienie pozwu k. 3

W toku postępowania strona powodowa nie wskazała na poczet jakiego składnika zadłużenia zaliczone zostały pozostałe wpłaty w łacinek kwocie 190 zł.

§ 8 umowy pożyczki z 12 stycznia 2016 r. zawartej przez strony przewidywał zabezpieczenie pożyczki przez poręczyciela : A. Z., a ustanowienie zabezpieczenia było warunkiem zawieszającym uruchomienia pożyczki, a jego koszt obciążający pożyczkobiorcę wyniósł 256 zł.

(umowa k.7)

Powyższe ustalenia znalazły podstawę w zgromadzonym i opisanym materiale dowodowym. Dowody nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Roszczenie powoda wynikało z zawartej umowy pożyczki. Zgodnie natomiast z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Niekwestionowanym w sprawie jest iż pozwany dokonał łącznie spłaty w kwocie 1302 zł, w tym kwota 190 zł obejmuje środki nie wskazywane w rozliczeniu ujętym w pozwie.

Pozwany nie kwestionował okoliczności zawarcia umowy
i zgodnie z art. 6 k.c. wykazał iż w istocie spłacił pożyczkę w zakresie wymagalnych składników.

Należy bowiem pominąć jako składnik wymagalnego roszczenia kwotę 256 zł. Ta kwota dotyczy roszczenia głównego tj. również zawartego w umowie obligatoryjnego zabezpieczenia umowy w formie poręczenia za wynagrodzeniem 256 zł. Powód wezwany do przedłożenia umowy poręczenia, pod rygorem przyjęcia że istnienie tej umowy nie zostało wykazane nie wywiązał się z tego obowiązku.

Tymczasem zgodnie z art. 876 z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U.Nr 16, poz. 93) poręczenie jest umową, w której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik tego zobowiązania nie wykonał. Poręczenie w zasadzie może odnosić się do każdego zobowiązania. Przedmiotem poręczenia mogą być zatem nie tylko świadczenia pieniężne, ale także np. osobiste.

Należy wskazać, że przepisy prawa nie wymagają aby umowa poręczenia obejmowała jedynie dług istniejący. Poręczenie za dług przyszły jest jednak ograniczone poprzez konieczność precyzyjnego wskazania w pisemnym oświadczeniu poręczyciela wysokości odpowiedzialności poręczyciela. zobowiązania Powyższe może mieć duże znaczenie dla zapewnienia wiarygodności między kontrahentami. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego należy wskazać, że nieważne jest poręczenie obejmujące nieokreśloną grupę zobowiązań dłużnika głównego lub wszystkie zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela (wyr. SN z dnia 29.05.2005r., V CK 827/04). Ponadto poręczenie, zarówno za dług już istniejący, jak i za dług przyszły, może być terminowe albo bezterminowe. Istotnym jest, że w sytuacji bezterminowego poręczenia za dług przyszły, poręczenie może być – przed powstaniem długu głównego odwołane przez poręczyciela w każdym czasie.

Umowa poręczenia jest umowa konsensualną. Zgodnie z treścią § 2 art. 876 k.c. oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie. Należy zatem wskazać, że ustawodawca nie wymaga, co jest często pomijane w praktyce, formy pisemnej dla oświadczenia wierzyciela. Oświadczenie wierzyciela o przyjęciu poręczenia może być złożone w każdy sposób ujawniający w sposób dostateczny jego wolę (wyrok SN z dnia 26.08.1976, I CR 339/76).

Jako, że powód pomimo wezwania nie dołączył umowy poręczenia zawartej pomiędzy nim a poręczycielem A. Z., należy uznać że umowa ta nie została zawarta, a sam fakt udzielenia pożyczki pod warunkiem zawieszającym zawarcia umowy poręczenia nosi cechy klauzuli niedozwolonej. Zatem kwota 256 zł wskazywana jako przedmiot roszczenia głównego nie może byś skutecznie dochodzona.

Roszczenie pozwu obejmowało kwotę 307,02 zł ( przyjmując że 256 zł jest niezasadne, nieważne) pozostaje do rozliczenia kwota 51,02. Jednak również ta kwota nie jest wymagalna zważywszy iż jak wskazano powyżej pozwany wpłacił kwotę przewyższającą rozliczenia ujęte w pozwie o 190 zł.

O kosztach procesu postanowiono na podstawie art. 98 k.p.c oraz 102 kpc,. z tym że pozwany nie wykazał poniesienia jakichkolwiek kosztów.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Walenko
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Piotr Gomola
Data wytworzenia informacji: