Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na posiedzeniu niejawnym w składzie:

Przewodniczący:	sędzia del. Anna Capik- Pater

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2020 r. w Gliwicach

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 13 lutego 2020 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od ubezpieczonej na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

(-) sędzia del. Anna Capik-Pater

Sygn. akt VIII U 446/20

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 lutego 2020r. organ rentowy w oparciu o art. 83 ust. 1 oraz art. 9 ust.2 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz.U. z 2019r. poz. 300 z późn. zm.) stwierdził, że ubezpieczona M. S. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 1 września 2000r. do 8 stycznia 2001r.

Organ rentowy uzasadnił, że w decyzji z 4 sierpnia 2011r. stwierdzono, że ubezpieczona z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i wypadkowemu od 1 stycznia do 30 czerwca 1999r., od 1 października 1999r. do 12 stycznia 2000r., od 1 czerwca 2000r. do 8 stycznia 2001r. od 15 września 2003r. do 30 czerwca 2007r. Wskazał jednak, że w wyniku ponownej weryfikacji dokumentacji stwierdzono, że ubezpieczona w okresie od 1 września 2000r. do 8 stycznia 2001r. spełniała warunki do wyłączenia z obowiązku ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek PM 29.

Ubezpieczona wniosła o odwołanie od wymienionej decyzji podając, że jest ona dla ubezpieczonej niezrozumiała i podnosząc zarzut przedawnienia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisku zajęte w uzasadnieniu decyzji z dnia 13 lutego 2020r.

Sąd ustalił:

Ubezpieczona M. S. prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą. Decyzją z dna 4 sierpnia 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu

od 1 stycznia do 30 czerwca 1999r.,

od 1 października 1999r. do 12 stycznia 2000r.,

od 1 czerwca 2000r. do 8 stycznia 2001r.

od 15 września 2003r. do 30 czerwca 2007r.

oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu

od 13 listopada 2003r. do 9 sierpnia 2005r.

od 1 września 2005r. do 31 października 2005r.

od 1 czerwca 2006r. do 30 czerwca 2006r.

W okresie od 1 września 2000r. do 8 stycznia 2001r. ubezpieczona miała zawarta umowę zlecenia z płatnikiem składek PM 29.

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 lutego 2020r. organ rentowy stwierdził, że ubezpieczona M. S. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 1 września 2000r. do 8 stycznia 2001r.

Wyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o treść niekwestionowanych przez ubezpieczoną akt rentowych.

Sąd zważył:

Art. art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą systemową zawiera katalog spraw, w których ZUS wydaje decyzje. Są to m.in. sprawy dotyczące przebiegu ubezpieczeń. Uczynić to organ rentowy może w każdym czasie.

Decyzja, od której strona nie wniosła odwołania, jest decyzją ostateczną. Zakład Ubezpieczeń Społecznych może z urzędu taką decyzję uchylić, zmienić lub unieważnić na zasadach określonych w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego (art. 83a ust. 2 u.s.u.s.).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą systemową w związku z art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 4 tej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą: od dnia rozpoczęcia jej wykonywania do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie tej działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w którym to osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlegają tym ubezpieczeniom.

Przepis art. 9 ust. 2 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 4-4 i 10 powołanej ustawy stanowi natomiast, że osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowym z kilku tytułów, m.in. z tytułu umowy zlecenie i pozarolniczej działalności gospodarczej, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej, może jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń.

Mając na względzie wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego w sprawie oraz cytowane powyżej uregulowania prawne, zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja organu rentowego z 13 lutego 2020r. odpowiada prawu. Organ rentowy w zaskarżonej decyzji przytoczył wyraźnie przepisy, na których się oparł.

Ubezpieczona w okresie w którym wykonywała umowę zlecenia tj. w okresie od 1 września 2000r. do 8 stycznia 2001r. ( czemu nie zaprzeczyła) nie podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jak wynikało to z decyzji z dnia 8 kwietnia 2011r. gdyż miała wówczas zawartą umowę zlecenia z płatnikiem składek (...). Stąd decyzja z dnia 13 lutego 2020r. jedynie potwierdza istniejący stan faktyczny.

W sprawie niniejszej organ rentowy nie zobowiązuje ubezpieczonej do opłacenia składek, a jedynie ustala , że we wskazanym okresie nie podlegała ubezpieczona obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu . Nie mają w tej sytuacji zastosowania przepisy traktujące o przedawnieniu ( art. 24 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ).

W konsekwencji powyższego Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w pkt 1 wyroku oddalił odwołanie jako bezzasadne.

O kosztach zastępstwa procesowego na rzecz organu rentowego Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. i art.99 k.p.c. w związku z §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 11 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2018r., poz.265 ).

(-) sędzia del. Anna Capik- Pater