Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2015 roku

Sąd Okręgowy we Włocławku Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSO Mariusz Nazdrowicz

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 roku we Włocławku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko A. S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego we Włocławku

z dnia 15 kwietnia 2015 roku, sygnatura akt I C 2031/14 upr.

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powoda R. K. kwotę 300 ( trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za drugą instancję.

SSO M.Nazdrowicz

Sygn. akt I Ca 215/15

UZASADNIENIE

Apelacja wobec braku jakichkolwiek uzasadnionych podstaw nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zarzut obrazy przepisu art. 328 § 2 kpc jest nie tylko całkowicie bezzasadny, ale wręcz niezrozumiały w sytuacji, gdy Sąd po każdej sekwencji ustaleń faktycznych przywołuje dowody, które do tych ustaleń doprowadziły, a następnie omawia je i ocenia

w początkowej części rozważań prawnych (k. 2 uzasadnienia, k. 53 akt) oraz wskazuje przepis będący materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia (art. 471 kc) analizując przesłanki odpowiedzialności kontraktowej. Wszelkie sugestie o braku wskazania dowodów, którym Sąd dał wiarę oraz niewyjaśnieniu prawnej podstawy wyroku i nieprzytoczeniu przepisów prawa, na których wyrok został oparty mogą świadczyć jedynie o niezbyt wnikliwym zapoznaniu się z treścią uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia. Jest rzeczą oczywistą, że w tych warunkach zarzut ten nie przyniósł oczekiwanego przez skarżącą skutku.

Chybiony był również zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 kpc. Dla skuteczności tego zarzutu nie można poprzestać na stwierdzeniu, że dokonane ustalenia są wadliwe, odnosząc się do stanu faktycznego, który w przekonaniu skarżącego odpowiada rzeczywistości. Niezbędne jest wskazanie przyczyn, które dyskwalifikują postępowanie Sądu w zakresie ustaleń. Apelujący powinien wskazać, które kryteria oceny zostały naruszone przez Sąd przy analizie konkretnych dowodów, uznając brak ich wiarygodności i mocy dowodowej lub niesłusznie im taką moc przyznając (przykładowo postanowienie Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2001r. IV CKN 970/00 nie publ., LEX nr 52753 i wyrok tego Sądu z 6 lipca 2005r. III CK 3/05 nie publ., LEX nr 1800925). Przewidziana przy tym

w powołanym przepisie zasada swobodnej oceny dowodów nie będzie zrealizowana tylko wówczas, gdy wnioski wprowadzone przez Sąd nie układają się w logiczną całość zgodną

z doświadczeniem życiowym, lecz pozostają ze sobą w sprzeczności, a także gdy nie istnieje logiczne powiązanie wniosków z zebranym w sprawie materiałem dowodowym (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2014r. I A Ca 267/14 nie publ., LEX

nr 1500864).

Pozwana w żaden sposób nie sprostała powyższym wymogom, gdyż ograniczyła się do zaprezentowania w apelacji swoich gołosłownych twierdzeń. Wystarczy więc ograniczyć się do konstatacji, że Sąd merita dokonał logicznej i trafnej oceny zgromadzonego materiału i na jego podstawie wysunął prawidłowe wnioski. W szczególności jako w pełni przydatny do rozstrzygnięcia uznał dokument gwarancyjny, a właśnie niewykonanie obowiązków gwaranta legło u podstaw przyjęcia odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanej. Powód logicznie także wyjaśnił (k. 45) – czego znowu apelująca nie dostrzegła – dlaczego fakturę za naprawę wystawiła firma (...) Sp. z o.o., mimo, ze została ona wykonana przez warsztat w P..

Zarzut naruszenia art. 234 kpc w zw. z art. 7 kpc poprzez pominięcie przez Sąd Rejonowy kwestii domniemania ustanowionego przez prawo i brak przeprowadzenia „dowodu bądź wywodu logicznego w przedmiocie obalenia tego domniemania” (wskutek czego Sąd ten nie uwzględnił, że pozwana „miała szczery zamiar dokonać naprawy w ramach tej gwarancji”) musi budzić ogromne zdziwienie, zwłaszcza że środek zaskarżenia został sporządzony przez profesjonalnego pełnomocnika. Instytucja domniemania prawnego, określona w art. 234 kpc konstruowana jest na podstawie przepisów prawa materialnego, a jej istota sprowadza się do tego, ze dowód określonego w normie prawnej faktu zastępuje dowód faktu, z którego dana osoba wywodzi skutki prawne albo bezpośrednio dowód istnienia określonego prawa, stosunku prawnego lub jego istotnego elementu. Z kolei zgodnie z art. 7 kc jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary. Wyróżnia się dwie grupy przepisów z uwagi na znaczenie, jakie odgrywa istnienie dobrej wiary – takie, w którym ustawodawca różnicuje skutki prawne (przesłanki ich wystąpienia) w zależności od dobrej lub złej wiary (np. art. 172 kkc, 226 kc) oraz takie, w których ustawodawca uzależnia powstanie skutku prawnego od istnienia dobrej wiary (np. art. 83§ 2, 169, 174, 231§ 1 kc). Póki co jednak – wbrew przekonaniu apelującej – nie zostało skonstruowane domniemanie dobrej wiary uczestników obrotu cywilnoprawnego. Trudno zatem zrozumieć oczekiwanie, że Sąd miałby dokonywać wywodu (logicznego) odnośnie domniemania, którego polskie prawo nie przewiduje.

Jeżeli chodzi o zgłoszony w apelacji wniosek dowodowy to zgodnie z art.

505 ¹¹ § 1 kpc Sąd drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym nie przeprowadza postępowania dowodowego z wyjątkiem dowodu z dokumentu. Wyjątek od tej reguły wprowadza przepis § 2 w/w artykułu, ale skarżąca nie podjęła nawet próby wykazania, że zaistniały podstawy do odstępstwa od zasady z art. 505 ¹¹§ 1 kpc. Brak wykazania tych okoliczności sprawił, że wspomniany wniosek nie mógł zostać uwzględniony.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy we Włocławku na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację.

O kosztach postępowania apelacyjnego rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 kpc. Powodowi należał się zwrot wszystkich kosztów poniesionych w postępowaniu odwoławczym, a sprowadzających się do wynagrodzenia reprezentującego go radcy prawnego (300 zł - § 12 ust. 1 pkt. 1 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych … - tekst jedn.: Dz.U.2013.490 ze zm.).

SSO Mariusz Nazdrowicz.