Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 22 lutego 2018 r.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny:

S. S.

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 roku w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. Z.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

w przedmiocie szczegółowego rozliczenia kosztów procesu

postanawia:

1.  zasądzić od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki S. Z. kwotę 1.175,93 zł (słownie: jeden tysiąc sto siedemdziesiąt pięć złotych 93/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  nakazuje ściągnąć od powódki S. Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 1,63 zł (słownie: jeden złotych 63/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa;

3.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 4,21 zł (słownie: cztery złote 21/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Prawomocnym wyrokiem z dnia 31 października 2017 r. Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, wydanym w sprawie o sygn. akt I C 685/15, w części uwzględnił powództwo. O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III wyroku, w oparciu o art. 108 § 1 k.p.c. i art. 100 k.p.c., tj. kosztami procesu Sąd obciążył powódkę w 27,92 %, zaś pozwanego w 72,08 %, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

W myśl art. 108 § 1 k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z brzmieniem przepisu art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązania jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Natomiast z treści art. 98 §3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. wynika, że do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego lub adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego (adwokata), koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Zgodnie z orzecznictwem doktryny prawniczej przez koszty procesu należy rozumieć: a) koszty sądowe, obejmujące opłaty sądowe oraz wydatki (art. 2 ust. 1 u.k.s.c.), b) koszty strony występującej osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, c) koszty związane z reprezentowaniem strony przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego.

Obowiązek zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu oparty został na dwóch podstawowych zasadach: a) zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić stronie przeciwnej poniesione przez nią koszty procesu, oraz b) zasadzie kosztów niezbędnych i celowych, wedle której zwrotowi podlegają jedynie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony ( Kodeks Postępowania Cywilnego. Komentarz do art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego, Grzegorz Misiurek, Lex 2011).

Powódka poniosła łącznie w niniejszym postępowaniu koszty w wysokości 2.955,00 zł (538,00 zł – opłata od pozwu, 2.417,00 zł – koszt zastępstwa procesowego powódki wraz z opłatą skarbową od udzielonego pełnomocnictwa). Koszty pozwanego zamknęły się natomiast w kwocie 3.417,00 zł (2.417,00 zł – koszt zastępstwa procesowego pozwanej wraz z opłatą skarbową od udzielonego pełnomocnictwa, 1.000,00 zł – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego).

Powódka została obciążona kosztami procesu w 27,92 %, zaś pozwany w 72,08 %. Tym samym pozwany winien zwrócić powódce poniesione przez nią koszty w wysokości 2.129,96 zł (tj. 72,08 % z kwoty 2.955,00 zł), zaś powódka powinna zwrócić pozwanemu poniesione przez tego ostatniego koszty w wysokości 954,03 zł (tj. 27,92 % z kwoty 3.417,00 zł).

W tym stanie rzeczy zasądzić od należało od pozwanego na rzecz powoda, zgodnie z zasadą poniesienia kosztów sądowych ustaloną przez Sąd w punkcie III wyroku, w oparciu o treść art. 98 § 1 k.p.c., art. 100 zd. 1 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c., kwotę 1.175,93 zł (stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą 2.129,96 zł i kwotą 954,03 zł).

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono w oparciu o § 6 pkt 5 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) znajdującego zastosowanie w niniejszej sprawie zgodnie z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.).

W toku niniejszego postępowania dopuszczono dwukrotnie dowód z opinii biegłego sądowego i wynagrodzenie z tego tytułu wyniosło łącznie 1.005,84 zł (600,48 zł + 405,36 zł), które wypłacono w kwocie 1.000,00 zł z zaliczki uiszczonej przez pozwanego, zaś w pozostałej kwocie 5,84 zł wypłacono tymczasowo ze Skarbu Państwa.

Nierozliczona pozostała zatem kwota 5,84 zł, która została wypłacona tymczasowo ze Skarbu Państwa.

Powódkę, zgodnie z podaną wyżej zasadą stosunkowego rozdzielenia, powinny obciążać koszty nierozliczonego wynagrodzenia biegłego sądowego w wysokości 1,63 zł (27,92 % z kwoty 5,84 zł), natomiast pozwany winien ponieść koszt tychże należności w kwocie 4,21 zł (72,08 % z kwoty 5,84 zł).

W związku z powyższym, na mocy art. 98 § 1 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c. i art. 100 k.p.c. w zw. z art. 362 ¹ k.p.c., orzeczono jak w punkcie drugim i trzecim postanowienia.

Na oryginale właściwe podpisy