Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesława Kruczkowska

Protokolant: Marta Sokołowska

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2013 roku w Białymstoku

na rozprawie sprawy J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 31 lipca 2012 roku

Nr (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. D. prawo do emerytury od 01 kwietnia 2012 roku;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. na rzecz J. D.
60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  stwierdza, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B. nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VU 1503/12

UZASADNIENIE

J. D. zaskarżył decyzję (...) Oddział w B. z dnia 31 lipca 2012 roku o odmowie przyznania prawa do emerytury.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania, bowiem skarżący nie spełnia warunków określonych art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS oraz § 4 rozporządzenia RM z dnia 07 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Skarżący nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 16 kwietnia 2012 roku J. D. (ur. (...)) złożył do ZUS wniosek o emeryturę. Organ rentowy uwzględnił ogólny staż ubezpieczeniowy wynoszący 28 lat 2 miesiące i 2 dni oraz przyjął, że wnioskodawca nie udokumentował żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. ZUS nie uwzględnił zatrudnienia w szczególnych warunkach od 01 lutego 1970 roku do 25 kwietnia 1972 roku, od 09 kwietnia 1974 roku do 30 kwietnia 1980 roku na stanowisku traktorzysty w Kombinacie (...) Zakład (...), od 02 maja 1980 roku do 09 września 1989 roku na stanowisku traktorzysty w Spółdzielni Kółek Rolniczych w M. oraz od 11 września 1989 roku do 23 września 1996 roku w Spółdzielni Pracy (...) w M..

Odwołanie było zasadne.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Natomiast zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W świetle zeznań świadków S. B. i Z. N. wnioskodawca był zatrudniony w PGR Zakład (...) na stanowisku traktorzysty, a podczas żniw również jako kombajnista. Świadkowie E. L. I J. W. zeznali, że w (...) w M. skarżący pracował jako kierowca ciągnika, traktorzysta i obsługiwał również kombajn. Z kolei M. L. zeznający na okoliczność zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni Pracy (...) w M. podał, że skarżący był zatrudniony w mieszalni pasz bezpośrednio przy produkcji mieszanki paszowej i śruty na stanowisku mieszankowego. Wszyscy świadkowie zeznali, że we wskazanych zakładach (...) był zatrudniony wyłącznie na podanych stanowiskach i w pełnym wymiarze czasu pracy. Świadkowie potwierdzili wyjaśnienia wnioskodawcy zarówno informacyjne jak i złożone w charakterze strony.

Zeznania świadków należało uznać za wiarygodne, bowiem były ze sobą spójne, świadkowie byli współpracownikami wnioskodawcy i posiadali niezbędną wiedzę na okoliczność jego zatrudnienia. Dodatkowo znajdują oparcie w aktach osobowych wnioskodawcy z (...) w M. i z dokumentacji nadesłanej przez Spółdzielnię Pracy (...) w M. (k:18). Z akt osobowych z (...) w M. wynika, że J. D. przez cały okres zatrudnienia pracował na stanowisku traktorzysty. Ponadto w kwestionariuszu osobowym skarżący wskazał, że w Zakładzie (...) pracował również na stanowisku traktorzysty. Natomiast z umowy o pracę z dnia 11 września 1989 roku (k:18) wynika, że wnioskodawca został zatrudniony w mieszalni pasz jako mieszankowy. Ponadto z kart wynagrodzeń wynika, że otrzymywał dodatek za szkodliwe warunki pracy.

Zatem należało, zdaniem Sądu uwzględnić sporne okresy jako zatrudnienie w szczególnych warunkach. Wskazane prace zostały umieszczone w wykazie A dział VIII pkt 3, dział X pkt 10.

Wobec powyższego skarżący spełnia wszystkie ustawowe warunki uprawniające do emerytury.

Orzeczono więc jak w pkt I sentencji wyroku zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.

O kosztach zastępstwa procesowego rozstrzygnięto na podstawie art. 98 kpc i § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Stwierdzono, że ZUS nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, bowiem ustalenie uprawnień emerytalnych wnioskodawcy wymagało przeprowadzenia obszernego postępowania dowodowego.