Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako podstawę prawną powodowie wskazali art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska , alternatywnie - art. 435 § 1 k.c. w związku z art. 322 ustawy Prawo ochrony środowiska . /k.2 - pozew/ W dniu 24 kwietnia 2013 r. (...)Prawo budowlane i przepisami wykonawczymi do tej ustawy. (...)Z przedmiotowym roszczeniem można wystąpić w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. (...)Wejście w życie nowego aktu prawa miejscowego nie powoduje w tej sytuacji rozpoczęcia biegu nowego terminu na dochodzenie wszystkich roszczeń.

Potrącenie, o którym mowa w art. 87 § 1 KP , łączy się z instytucją prawa cywilnego, uregulowaną w art. 498-505 kc. (...)Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem orzeczenie Sądu Rejonowego jest prawidłowe i znajduje oparcie zarówno w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, jak i w obowiązujących przepisach prawa. (...)Zgodnie z art. 5 k.c. nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny z jego społeczno - gospodarczym przeznaczeniem lub zasadami współżycia społecznego; takie roszczenie nie podlega ochronie sądowej. Nadto wskazać należy ,że klauzula generalna ujęta w art. 5 k.c. ma na celu zapobieganie stosowaniu prawa w sposób schematyczny, prowadzący do skutków niemoralnych lub mijających się z celem, dla którego dane prawo zostało ustanowione.

(...)znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. (...)(...)się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)i pod rządami relewantnych przepisów prawa, oznacza to brak możliwości oceny(...)obowiązków wynikających z ustawy - Prawo energetyczne , związanych z wprowadzeniem ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (...)Powinien on zatem w taki sposób prowadzić działalność, aby nie naruszać przepisów prawa.

Zgodnie z § 3 ust. 6-10 umowy: (...) opracowuje i aktualizuje, zgodnie z zasadami określonymi w Ustawie Prawo energetyczne wraz z rozporządzeniami wykonawczymi oraz IRiESD, „Plan wprowadzania ograniczeń” ( ust. 6 ). (...)Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne , stanowią rodzaj sankcji administracyjnokarnej. (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)Wbrew twierdzeniom powoda, nie można też przyjąć, by a analizowanym przypadku doszło do niezwłocznego zaprzestania naruszania prawa przez stronę, skoro przekroczenia w dopuszczalnym poborze energii elektrycznej trwały łącznie trzy dni.

(...)znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek. (...)(...)się w granicach wyznaczonych przepisami prawa. (...)(...)i pod rządami relewantnych przepisów prawa, oznacza to brak możliwości oceny(...)obowiązków wynikających z ustawy - Prawo energetyczne , związanych z wprowadzeniem ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (...)Powinien on zatem w taki sposób prowadzić tę działalność, aby nie naruszać przepisów prawa.

Kary pieniężne, wymierzane na podstawie ustawy Prawo energetyczne , stanowią rodzaj sankcji administracyjnokarnej. (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)(...)przy egzekwowaniu obowiązku, kształtowanego normą prawa administracyjnego materialnego, za którego naruszenie(...)charakterze restrykcyjnym ukształtowane w dziedzinie prawa karnego, zwłaszcza zasada prymatu wykładni(...)(...)Powód powinien zatem w taki sposób prowadzić działalność gospodarczą, aby nie naruszać przepisów prawa.

SKO uznało, że decyzje te zostały wydane z naruszeniem prawa. (...)Dla lokalu nr (...) prowadzona jest księga wieczysta nr KW (...) , a z prawem własności związany jest udział w nieruchomości wspólnej, w tym udział w prawie użytkowania wieczystego w wysokości (...) . (...)Lokal numer (...) posiada księgę wieczystą o nr (...) , a z prawem własności związany jest udział w nieruchomości wspólnej, w tym udział w prawie użytkowania wieczystego w wysokości (...) . (...)Prawdą jest, że budynek został uszkodzony w czasie II W. Światowej, jednak zgromadzone w sprawie dowody (m in. wydruk zdjęcia lotniczego k. 112) , wskazują, że(...)

Teza orzeczenia: 1. kwestia określenia zadośćuczynienia w określonej wysokości nie może być wiązana z zarzutem błędnej oceny dowodów, gdyż jest kwestią prawa, a nie ustaleń faktycznych w sprawie, 2. Dowód z opinii biegłego jest oceniany z zachowaniem następujących wskazań: czy biegły dysponuje wiadomościami specjalnymi, czy opinia jest logiczna, zgodna z (...)

Rolą postępowania dowodowego w sprawie, w tym opinii biegłego psychologa nie mogło być ustalenie kwot zadośćuczynień należnych powodom, gdyż kwestia ta pozostawiona jest Sądowi rozstrzygającemu merytorycznie spór w sprawie, w oparciu normy prawa materialnego. Kwestia określenia zadośćuczynienia w określonej wysokości nie może być, zatem w ogóle wiązana z zagadnieniem zarzutu błędnej oceny dowodów, gdyż jest kwestią prawa, a nie ustaleń faktycznych w sprawie. (...)Z przyjmowanym powszechnie stanowiskiem o szerszym zakresie kompetencji i swobody sądu orzekającego przy stosowaniu ogólnych pojęć prawa materialnego wiąże się ograniczony zakres kontroli i ingerencji w tę sferę ocenną. (...)Z treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika wprost, że stosownych ustaleń Sąd pierwszej instancji dokonał w oparciu o przepisy prawa materialnego odniesione do stanu faktycznego(...)do poglądów doktryny danej gałęzi prawa).