Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: W ocenie sądu odwoławczego dla oceny spełnienia przez oskarżonego warunków z art. 60§3 k.k. istotne jest ustalenie czy organy ścigania posiadały informacje dotyczące przestępstwa i osób w nim biorących udział ale procesowo zabezpieczonych tzn. możliwych do wykorzystania dowodowo. Informacje z kontroli operacyjnej jeżeli nie można ich było (...)

Z uzupełniających wyjaśnień świadka z 15.10.2020 r. wynikały już bardziej precyzyjne informacje, bo wyjaśniał w trakcie okazania, że mężczyzna miał tatuaże na ramionach (1801/21), co odpowiada wizerunkowi M. Z. . (...)Świadek składając zeznania, ani nie rozpoznał W. S. (1) , ani nie rozpoznał z okazywanych mu dokumentów wizerunku K. U. (2) (1941/10, 557/3). (...)Jeżeli świadek nie rozpoznał ani W. S. (1) , ani wizerunku K. U. (2) to nie ma powodu uważać, by mógł cokolwiek istotnego na temat sprawy powiedzieć i stąd jego przesłuchanie na rozprawie było zbędne. 3.43. (...)(...)okazanej mu tablicy poglądowej rozpoznał wizerunek oskarżonego D. A. , a także wizerunek A. A. (2) , która odbierała od niego klucze do ww. posesji.

(...)tej osobie zdjęcie z własnym wizerunkiem w celu przerobienia tego dokumentu,(...)(...)(...)ww. osobie zdjęcia z własnym wizerunkiem w celu podrobienia i przerobienia(...)

Sąd wziął pod uwagę, iż świadek wpierw na okazanych fotografiach rozpoznał wizerunek D. Z. , wskazując go jako osobę, która na terenie tartaku w B. pod B. odebrała towar, następnie jednak nie potrafił go ani rozpoznać, ani umiejscowić. (...)E. D. rozpoznała wizerunek K. Z. , nie znała jednak jego nazwiska.

Osoby te były obce dla oskarżonego, miały z nim styczność i rozpoznały jego wizerunek. (...)Natomiast wskazali, że z okazanych im na tablicach poglądowych wizerunków mężczyzn, najbardziej podobny jest wizerunek oskarżonego G. D. (1) z uwagi na rysy twarzy. (...)S. S. (6) (k. 7693 – 7694) rozpoznała także wizerunek G. D. (1) . (...)Świadek po okazaniu mu tablicy poglądowej z wizerunkami sześciu mężczyzn, wskazał na G. D. (1) jako osobę, która podawała się za M. K. (2) .

Teza orzeczenia: Ratio legis przepisu art.378a § 1 kpk jest zapobieżenie tamowaniu przebiegu rozprawy w związku z usprawiedliwionym niestawiennictwem oskarżonego lub obrońcy gdy dowody są gotowe do przeprowadzenia. Jednocześnie za okoliczność uzasadniającą zastosowanie tego przepisu uznać należy potrzebę ponownego i wielokrotnego wzywania świadka (tak: (...)

Przepisy postępowania karnego nie nakładają na ograny prowadzące postępowanie na etapie sądowym czy też przygotowawczym obowiązku okazywania wizerunków osób każdorazowo gdy osoba przesłuchiwana wskazuje w swych depozycjach na określone osoby. Toteż zarzut braku okazania R. P. wizerunku oskarżonego W. K. nie może zostać uznany za trafny.

(...)swojego zachowania, oskarżony chciał utrwalić wizerunek pokrzywdzonego telefonem komórkowym, czego wskazany(...)(...)(...)próby ustalenia danych intruza, jego wizerunku, a także w razie stwierdzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia ujęcia osoby, co ma istotny wpływ na orzeczenie.

Posiadanie tej licencji miało poprawiać wizerunek spółki przed jej wprowadzeniem na giełdę. (...)Oskarżony był świadomy, że licencja miała polepszać wizerunek spółki w czasie jej debitu giełdowego.

Tymczasem podczas czynności okazania wizerunku czterech kobiet na tablicy poglądowej wskazał asekuracyjnie dwie z nich (k. 433-435 akt osobowych), przy czym nie były to wizerunki M. G. .