Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W tym kontekście skarżący podnosi zarzuty naruszenia art. 24 § 1 k.c. w zw. z art. 10 i art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo prasowe , a także zarzut naruszenia art. 10 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. (...)Prawo do wolności słowa i prawo do ochrony czci (dobrego imienia) są prawami chronionymi na podstawie Konstytucji RP , umów międzynarodowych (w tym europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności) oraz ustaw. Ranga i waga obu praw oraz poziom udzielanej im ochrony w systemie prawnym jest w istocie jednakowy, co oznacza, że żadnemu z tych praw nie można przyznać pierwszeństwa i żadne z nich nie ma charakteru absolutnego. Zarówno prawo do wolności wypowiedzi może w określonych sytuacjach podlegać ograniczeniom ze względu na inne prawa, jak i w konkretnych okolicznościach sprawy prawo do ochrony czci (dobrego imienia) będzie musiało ustąpić przed innym prawem.

Teza orzeczenia: Oświadczenie woli to zasadnicza treść czynności prawnej, czyli zachowanie się osoby, które w sposób dostateczny ujawnia jej wolę wywołania skutku prawnego ( art. 56 i 60 kc w zw z art. 300 kp)

W trakcie spotkania, tematem przewodnim była sprzedaż udziałów przez Pana Z. B. spółce prawa duńskiego PipeCon A/S - Panu J. L. . (...)Pełnomocnik pozwanego na rozprawie wskazywał na związane z nadciśnieniem prezesa zarządu przeciwskazania lekarskie dot. podróży lotniczych, jednakże nie przedstawił stosownego zaświadczenia wymaganego przez art. 214(1)§1 kpc . (...)(...)się pod uwagę, że poza lotniczą powszechnie dostępne są inne sposoby dotarcia do sądu, nadto, że Pan A. L. prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą, w związku z czym do Polski przyjeżdżał niejednokrotnie, w tym także na jedną z rozpraw, jaka odbyła się w sprawie. (...)W uzasadnieniu wyroku z dnia 18 grudnia 2003 r., I PK 100/03 Sąd Najwyższy stwierdził z kolei, że jeśli oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia zostało złożone ustnie (bez pouczenia o prawie pracownika do wniesienia powództwa do(...)

Wojewoda (...) stwierdził nabicie przez Gminę S. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności działki ewidencyjnej nr (...) położonej w S. . (...)Niezasadne okazały się zarzuty naruszenia prawa materialnego. (...)Wiedzieli oni bowiem, że prawo własności działki im nie przysługuje, a opiera się jedynie na faktycznym władztwie. (...)Z tej strony oceniając uczestniczka skutecznie udowodniła (zeznaniami świadków i zdjęciami lotniczymi ) jaki był stan władania na gruncie począwszy co najmniej od 1977 r.

Ta ostania Spółka wniosła o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, co ostatecznie uzyskała. (...)Wywłaszczenie stanowi najgłębszą ingerencję państwa w prawo własności. (...)Nie przysługują jej również ograniczone prawa rzeczowe w stosunku do tej nieruchomości. (...)Świadkowie na przedłożonych przez pozwaną zdjęciach lotniczych właściwie identyfikowali położenie składu opału.

Strona nie przedstawiała żadnych sensownych argumentów że dotychczas przeprowadzona opinia jest nieprawidłowa lub przeprowadzona z naruszeniem prawa. (...)Biegły zaznaczył, że w wyniku analizy dokumentacji geodezyjnej w oparciu o odszukane i obliczone fotopunkty, wykonał wpasowanie zdjęcia lotniczego z błędem ± ok. 1,5m. (...)Fotopunktów nie odnalazł, w wyniku czego do dalszych obliczeń wykorzystał współrzędne fotopunktów pozyskane z digitalizacji zdjęcia lotniczego oraz obliczeń własnych. (...)W konsekwencji Sad Okręgowy podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że wnioskodawcy, również w zakresie podniesionego zarzutu apelacyjnego, nie przedstawili żadnych argumentów wskazujących, że wydana opinia jest nieprawidłowa lub przeprowadzona została z naruszeniem prawa.

W dniu 5 stycznia 2011 r. zarejestrował się zresztą w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. (...)Sąd rozważył, co następuje: Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 9 lipca 2014 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na uwzględnienie. (...)Nieznajomość prawa nikogo nie tłumaczy. (...)Uwzględniając powyższe, na mocy powołanych przepisów prawa i art. 477 14 § 2 k.p.c. , Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.

Wskazał na naruszenie regulacjo o.w.u. z punktu widzenia ochrony praw konsumenta. (...)Przy tym nie ma żadnych uzasadnionych zasadami prawa umów przyczyn, by tak konstruować umowę, która ma być umową definitywną. (...)Wobec jednak ochrony zapewnianej konsumentowi prawem europejskim przedwczesne byłoby sięganie do art. 5 kc i należałoby poprzez art. 385 § 1 i 2 kc wskazać, że pkt. (...)Należy oczekiwać umów redagowanych prostym, zrozumiałym językiem, by uniknąć zarzutu z art. 385 § 2 kc , a przede wszystkim by wykonać dyrektywy dotyczące praw konsumenta.

Teza orzeczenia: Nie można mówić o mobbingu w przypadku krytycznej oceny pracy pracownika przez przełożonych, jeżeli pracodawca nie ma na celu poniżenia pracownika, a jedynie zapewnienie realizacji planu, czy prawidłowej organizacji czasu pracy. Pracodawca ma prawo korzystać z uprawnień, jakie wynikają z umownego podporządkowania w szczególności z prawa (...)

W dniu 14 lipca 2010 roku pozwana przejęła ze spółki (...) S.A. ponad 800 pracowników tzw. bazy technicznej, w większości mechaników lotniczych, którym przysługuje odzież robocza ( bezsporne). (...)Pracodawca, w ocenie Sądu, nie miał też podstaw, aby odmówić udzielenia urlopu, gdyż prawo do wypoczynku jest jednym z podstawowych praw pracowniczych, a pracownik przemęczony jest mniej wydajny i bardziej skłonny do popełnienia pomyłek. (...)III APa 29/12), iż: „ Pojęcie mobbingu nie obejmuje zachowań pracodawcy dozwolonych prawem. W konsekwencji pracodawca ma prawo korzystać z uprawnień, jakie wynikają z umownego podporządkowania w szczególności z prawa stosowania kontroli i nadzoru nad wykonywaniem pracy przez pracowników.