Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

I Zarzut obrazy prawa procesowego, art. 607e § 1 k.p.k. jest niezasadny. (...)Dodać należy, że (...) przelała do F. (...) w dniu 15 września 1999 r. 200.000 zł za bilety lotnicze, a na dzień 31 grudnia 1999 r. (...)Prawo wyboru sposobu zaspokojenia pozostawiono bankom. (...)Spółka powinna działać zgodnie z przepisami prawa.

Prawo o adwokaturze (tekst jedn. (...)Jednocześnie jednak ustawa ta nie zawiera odrębnej regulacji intertemporalnej dotyczącej zmian w prawie procesowym. (...)W postępowaniu kontrolnym doszło również do naruszenia praw strony poprzez nieprowadzenie zawnioskowanych przez spółkę (...) dowodów dotyczących tej właśnie kwestii. (...)Z kolei świadek M. D. (k. 20394v-20399/t. 101), pracownik (...) , nie wykluczał, że przepustki jednorazowe uprawniające do wejścia na teren portu lotniczego mogły być wydawane różnym osobom, przy czym rejestry przepustek nie zachowały się, gdyż były przechowywane wyłącznie przez rok.

Niezasadne są zarzuty obu apelacji odnoszące się do naruszenia prawa materialnego. (...)Szkoda określona została następująco: a) zwrot poniesionych kosztów nieprawidłowej usługi (10 570 zł), b) zwrot kosztów zmiany rezerwacji biletu lotniczego (332 zł), c) koszt usługi stomatologicznej w U. (2 310 $). (...)Szkoda w postaci kosztu zmiany rezerwacji biletu lotniczego w wysokości 332 zł pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z nienależytym wykonaniem zobowiązania. (...)Godziłoby to w zasadę równości wobec prawa, a także w powszechne poczucie sprawiedliwości.

Ze zdjęcia lotniczego z 1973 roku wynika, że na działkach (...) znajdował się „plac budowy” wiertni oraz baraki od ul. (...) do alei wyznaczonej lipami. (...)Ze zdjęć lotniczych w sposób jednoznaczny wynika, że brak jest śladów użytkowania spornej działki przez uczestników w 1973 roku. (...)Na zdjęciu lotniczym z 1976 roku znajdują się jeszcze pozostałości po dawnej wiertni – pozostałości placu budowy na działce numer (...) oraz fragmentarycznie numer (...) . (...)Związanie to oznacza między innymi, że sąd powszechny nie może ustalić, iż osoby wskazane w ostatecznym akcie własności ziemi jako samoistni posiadacze, którzy nabyli z mocy samego prawa własność nieruchomości, w rzeczywistości tego prawa nie nabyły.

Twierdził, iż pozwana w trakcie podróży służbowych powoda nie zapewniała mu noclegów, jak również nie wypłaciła na jego rzecz diet i ryczałtów za noclegi w wymaganej prawem wysokości. (...)Nadto, w ocenie powoda brak jest podstaw do stwierdzenia przez pozwaną naruszenia prawa materialnego – rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej, w omawianym zakresie. (...)W ocenie powoda regulamin obowiązujący u pozwanej jest niezgodny z prawem. (...)Ustawodawca pozostawił nadmierną swobodę organom stosującym prawo przy ustalaniu zakresu normowania uprawnień kierowców zatrudnionych w transporcie międzynarodowym i związanych z nimi obowiązków pracodawców.

Teza orzeczenia: Przepisy Ustawy 2016 (art.15c) jako bezpośrednia podstawa zaskarżonej decyzji nie mogą być widziane w izolacji od systemu prawa Unii i jego wartości aksjologicznej ( w optyce art.67 TFUE oraz art.4 i art.6 TUE ). Zgodnie z art.9 i art.91 krajowej Konstytucji Rzeczpospolita przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego. Bezpośredni (...)

Następnie jako kontroler ruchu lotniczego wykonywał czynności związane ze sprawdzaniem na hali odlotów paszportów oraz kart wstępu do samolotu. (...)W państwie prawa nie każdy produkt ustawodawcy (ustawa) jest prawem. (...)Stanowią one część prawa pierwotnego i w związku z tym normy prawa pierwotnego. (...)Sama idea rządów prawa polega nie tylko na przestrzeganiu prawa, ale także na byciu ograniczonym przez prawo.

Powód jako wynagrodzenie otrzymał prawo do korzystania z majątku związanego z wydatkowaniem pożyczki, też części pożytków z tej działalności gospodarczej. (...)Zakupili tylko bilet lotniczy dookoła świata na loty między kontynentami. (...)Według ustnych ustaleń pozostali w tej nieruchomości z prawem zamieszkania za utrzymanie i dbanie o tą nieruchomość. (...)Sąd nie przesłuchiwał świadka N. K. z uwagi na skorzystanie przez świadka z prawa odmowy zeznań k. 999/2.

Teza orzeczenia: Przepisy art. 64 kc i 1047 kpc nie stanowią samodzielnej podstawy do ustalenia obowiązku złożenia przez kogokolwiek oświadczenia woli. Przesłanki tego obowiązku wyznaczają przepisy prawa materialnego.

W dniu 15 lutego 2010 roku zmarł tragicznie W. N. ponosząc śmierć w wypadku lotniczym w miejscowości W. (...) w(...)(...)Sposób rozumienia prawa nie powinien być przedmiotem dowodu. (...)Do majątku spadkowego zmarłego W. N. weszło roszczenie o przeniesienie prawa własności nieruchomości. (...)W. N. przysługiwało bowiem roszczenie w stosunku do matki A. N. o przeniesienie prawa własności całej nieruchomości.