Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dopóki obszar ograniczonego użytkowania istnieje, dopuszczalna jest w jego obrębie możliwość emisji hałasu w stopniu ponadnormatywnym, a natężenie ruchu lotniczego w przyszłości może emisję hałasu potęgować. (...)Nieusuwalne lecz z uzasadnionych względów konieczne przekroczenie standardów ochrony środowiska wymaga bowiem legalizacji odpowiednim aktem prawa miejscowego. (...)Na skutek wejścia tego aktu w życie, dochodzi do zawężenia granic prawa własności. (...)Reasumując, Sąd Okręgowy prawidłowo uznał, że w sprawie zaistniały przesłanki przesadzające o odpowiedzialności apelującego portu lotniczego.

W związku z tym przez prawie roku nie był samodzielny ruchowo, a do końca sierpnia 2018 r. otrzymywał świadczenie rentowe z tytułu niezdolności do pracy. (...)W szpitalu przebywał do 7 września 2013 r., a 10 września 2013 r. powrócił do kraju zwykłym transportem lotniczym. (...)Odmowa zwrotu kosztów leczenia i utraconych zarobków została uzasadniona brakiem przetłumaczonych dokumentów, zaś zwrotu kosztów biletów lotniczych i hotelu poniesionych przez żonę powoda, brakiem związku przyczynowego ze zdarzeniem. (...)Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje, że gdyby kierowca prowadził samochód z prędkością nakazaną przepisami prawa, wówczas nie doszłoby do potrącenia pieszego.

W ocenie obrońcy Sąd Rejonowy pozbawił oskarżonego prawa do obrony poprzez wybiórcze rozpoznanie sprawy oraz przyjęcie dowodu winy oskarżonego z zeznań pokrzywdzonych. Tak sformułowany zarzut nie uzasadnia przyjęcia, że prawo oskarżonego do obrony zostało naruszone. (...)Jest informacja o tym, ze oskarżony wyjeżdżał 03.02 2007 roku (port lotniczy w G. ) oraz w dniu 06.06.2008 roku (port lotniczy w P. ) a nie ma danych o przyjazdach. Poza tym zaznaczyć należy, że oskarżony przekraczał przejścia graniczne zarówno drogą lotniczą jak i przejścia drogowe a więc mogło się zdarzyć, że granicę w jedną stronę przekroczył lotniczo a w drugą drogą lądową.

Podkreślić też należy, że przepis art. 395 § 1 zd. 1 k.c. określający istotne elementy kontraktowego prawa odstąpienia ma charakter iuris cogentis, stąd też nie jest dopuszczalne wyłączenie przez strony oznaczenia terminu (tak w Systemie Prawa Prywatnego, Prawo zobowiązań - część ogólna, tom 5 pod. (...)Brak jednego z koniecznych elementów umownego zastrzeżenia prawa odstąpienia, tj. wskazania terminu, w ciągu którego można skorzystać z prawa odstąpienia, powoduje nieważność zastrzeżenia prawa odstąpienia - art. 58 § 3 k.c. co słusznie zresztą zauważył Sąd Rejonowy w swoim uzasadnieniu. (...)Tzw. klauzula legis commissoriae z art. 492 k.c. jest szczególnym rodzajem umownego prawa odstąpienia. (...)Ponadto z innych przyczyn niż to podnosił apelant doszło do naruszenia art. 492 k.c. , ponieważ przepis ten nie zawiera ustawowego prawa odstąpienia od umowy bez wymogu wyznaczenia terminu w jakim prawo odstąpienia powinno być wykonane.

Dzieci przyjeżdżają do ojca w okresie wakacyjnym, wówczas ponosi ich koszty utrzymania związane z bieżącym utrzymaniem, wycieczkami, rozrywką, ostatnio była to kwota około 5.500 zł w tym bilety lotnicze 2.400 zł. (...)Zgodnie z art. 3 Protokołu o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych zobowiązania alimentacyjne podlegają prawu państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu, chyba że niniejszy protokół stanowi inaczej. (...)Jeżeli jednak wierzyciel nie jest w stanie uzyskać na mocy tego prawa świadczeń alimentacyjnych od dłużnika, stosuje się prawo państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu. Zaś ust. 4 określa, że jeśli wierzyciel nie jest w stanie uzyskać na mocy prawa, o którym mowa w artykule 3 i w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu, świadczeń alimentacyjnych od dłużnika, stosuje się prawo państwa ich obywatelstwa, jeśli mają wspólne.

Działalność objęta złożonym wnioskiem miała obejmować sprzedaż paliw ciekłych: benzyn silnikowych innych niż benzyny lotnicze, olejów napędowych, olejów opałowych w(...)(...)Zgodnie z art. 6 ust. 1 u.s.d.g., podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. (...)Aktem prawnym o charakterze szczególnym względem koncesjonowanej działalności gospodarczej polegającej na obrocie paliwami jest ustawa – Prawo energetyczne ( art. 32 ust. 1 pkt 4 Pe). (...)Mając na uwadze powyższe, należało uznać zaskarżoną decyzję za uzasadnioną i znajdująca oparcie w przepisach prawa.

Jako podstawę prawną swych roszczeń wskazały art. 129 ust. 2 i art. 322-325 ustawy Prawo ochrony środowiska ., a także art. 435 k.c. /k.354 i 355 k.c. /. (...)Wprowadzenie i obowiązywanie strefy ograniczonego użytkowania wiąże się z ograniczeniami prawa własności. (...)Ponieważ roszczenia powódek wynikają z prawa współwłasności i praw spadkowych niniejsze roszczenia były im należne według wyżej opisanych udziałów w majątku spadkowym. (...)Podstawą prawną roszczenia może być więc wyłącznie art.129 ust. 2 ustawy Prawo o ochronie środowiska.

Mimo zatem, że pierwotne brzmienie przepisu art. 183 § 2 kk jako czynność wykonawczą wskazywało „sprowadzenie”, to i tak owo sprowadzenie polegało zawsze na przywiezieniu odpadów z zagranicy poprzez wykorzystanie do tego transportu drogowego, kolejowego, lotniczego czy wodnego. (...)Wskazać bowiem należy, że z błędem co do prawa mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca, mając świadomość realizacji określonego czynu, ma jednak mylny obraz prawnego wartościowania swojego zachowania. (...)Wystarczającym jest, że zdaje sobie ogólnie sprawę, że to, co robi, jest przez prawo zabronione. W doktrynie polskiego prawa karnego oraz praktyce orzeczniczej dominuje przy tym pogląd, że wystarcza tu świadomość tego, że dane zachowanie jest zabronione przez jakąkolwiek gałąź prawa, a nie tylko, że jest zabronione prawnokarnie.