I AGa 205/23 - wyrok Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2024-06-28
- Tytuł:
- Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2024-06-28
- Data orzeczenia:
- 28 czerwca 2024
- Data publikacji:
- 12 lutego 2025
- Data uprawomocnienia:
- 28 czerwca 2024
- Sygnatura:
- I AGa 205/23
- Sąd:
- Sąd Apelacyjny w Lublinie
- Wydział:
- I Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- Mariusz Tchórzewski
- Hasła tematyczne:
- Przedawnienie roszczeń , Powództwo , Waluta , Umowa przewozu
- Podstawa prawna:
- art. 118 k.c., art. 358 k.c., art. 187 k.p.c., art. 193 k.p.c., art. 23 Konwencji CMR, art. 32 Konwencji CMR
- Teza:
- a. Na gruncie art. 32 ust. 1 Konwencji CMR zasada z art. 118 zd. 2 k.c. nie ma zastosowania i trzyletni termin przedawnienia upływa nie z końcem roku kalendarzowego, ale w tym dniu ostatniego roku, który datą odpowiada dniowi początkowemu terminu. b. Reklamacja musi być zawsze skierowana do przewoźnika i to przewoźnika „bezpośredniego" (dla nadawcy), gdyż skierowanie reklamacji do przewoźnika będącego podwykonawcą kontrahenta podmiotu uprawnionego do odszkodowania nie wywoła skutku zawieszenia biegu terminu przedawnienia z art. 32 ust. 2 Konwencji CMR względem przewoźnika umownego. c. Skuteczne wniesienie reklamacji przez nadawcę towaru do „bezpośredniego" przewoźnika wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia także w relacjach między pozostałymi przewoźnikami, i to niezależnie od tego, czy wykonują oni przewozy na zasadzie podwykonawstwa, czy jako przewoźnicy sukcesywni. d. Norma art. 358 k.c. odnosi się do wszystkich zobowiązań, bez względu na ich źródło, w tym do roszczeń odszkodowawczych, np. z Konwencji CMR. e. Przewoźnik nigdy nie jest „uprawnionym do odszkodowania" w rozumieniu art. 23 Konwencji CMR (akt ten nie posługuje się, bowiem pojęciem poszkodowanego) i może dochodzić od swego przewoźnika-podwykonawcy, na zasadzie regresu, wyłącznie faktycznie zapłaconego odszkodowania, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie normowanymi w art. 481 k.c., od dnia wyznaczonego zgodnie z normą art. 455 k.c. f. Świadczenia wyrażane w walutach obcych są świadczeniami rodzajowo odmiennymi od świadczeń wyrażanych w walucie krajowej nawet wówczas, gdy opierają się na tej samej podstawie faktycznej i w aspekcie ekonomicznym w jednaki sposób zaspokajają interes majątkowy wierzyciela. g. Wystąpienie w toku procesu z żądaniem zapłaty wierzytelności w innej walucie, niż waluta wskazana w pozwie, stanowi zmianę powództwa w rozumieniu art. 193 k.p.c.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Magdalena Szymaniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację: Mariusz Tchórzewski
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację: Mariusz Tchórzewski
Data wytworzenia informacji: