BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

IX GC 1908/23 - wyrok Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2025-03-13

Tytuł:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2025-03-13
Data orzeczenia:
13 marca 2025
Data publikacji:
24 czerwca 2025
Data uprawomocnienia:
1 maja 2025
Sygnatura:
IX GC 1908/23
Sąd:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
Wydział:
IX Wydział Gospodarczy
Przewodniczący:
Sędzia Aleksandra Zielińska-Ośko
Protokolant:
Agnieszka Lemiech
Hasła tematyczne:
Umowa przewozu
Podstawa prawna:
art. 8 ust. 1 lit b), art. 9 ust.2, art. 15 ust. 1, art. 16 ust 1 i 2, art. 17, 18, art. 41 ust 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, art. 774 k.c., art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2016 poz. 684)
Teza:
1. Kwestia wymagająca rozstrzygnięcia dotyczy tego, czy opakowanie zbiorcze, w którym znajduje się towar, a które doznało uszkodzenia w trakcie przewozu, jest towarem (stanowi element towaru) w rozumieniu Konwencji. Podkreślić trzeba, że konwencja rozróżnia pojęcie towaru i opakowania, przy czym stan opakowania jest istotny dla powstania domniemania z art. 9 ust 2 konwencji. Z powyższego wynika, że uszkodzenie opakowania zbiorczego, choć istotne w rozumieniu przepisów Konwencji, samo w sobie nie kreuje odpowiedzialności za uszkodzenie towaru. 2. W niemniejszej sprawie to z winy sprzedawcy doszło do uszkodzenia ładunku. Zachowanie przedstawiciele spedytora polegające na tym, że zaniechał on kontaktu z przewoźnikiem, było nierzetelne i nie może być usankcjonowane przez Sąd. Sąd nie dostrzega też usprawiedliwionych podstaw, ażeby przewoźnik poniósł w tych okolicznościach koszty oczekiwania na instrukcje, które nie były przez niego zawinione i nie powstało w toku normalnych czynności związanych z wykonaniem przewozu. Przyjęcie inne wykładni postanowienia umownego prowadziłoby do przerzucenia na powoda ryzyka związanego z działalnością gospodarczą pozwanej. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyżej art. 15 ust 1 i 16 ust. 2 Konwencji, z uzupełnieniem o art. 16 ust. 1, który stanowi, że przewoźnik ma prawo do zwrotu kosztów spowodowanych zażądaniem przez niego instrukcji lub ich wykonaniem, o ile koszty te nie wynikły z jego winy, przy czym zgodnie z art. 41 ust 1, postanowienia umowne sprzeczne z konwencją są nieważne.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Płachecka
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Aleksandra Zielińska-Ośko
Data wytworzenia informacji: