Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1702/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-09-06

Tytuł:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-09-06
Data orzeczenia:
6 września 2021
Data publikacji:
22 sierpnia 2022
Sygnatura:
I C 1702/21
Sąd:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
asesor sądowy Mateusz Janicki
Hasła tematyczne:
Odsetki ,  Klauzule abuzywne ,  Zasady zwrotu kosztów
Podstawa prawna:
art. 3851 § 2 k.c., art. 455 k.c., art. 100 k.p.c., art. 3851 § 1 k.c.
Teza:
1. Teza orzeczenia: 1. Skoro dochodzone odsetki wynosiły prawie tyle, co należność główna, to nie sposób by było nie uwzględnić tego przy ocenie stopnia wygrania (przegrania) sprawy. Relewantny w świetle art. 100 k.p.c. jest bowiem stopień uwzględnienia „żądań”, co nie jest tożsame z wartością przedmiotu sporu (tzw. w.p.s.), do której nie wlicza się odsetek (art. 20 k.p.c.). „Niezwracanie uwagi na odsetki” przy orzekaniu o kosztach wynika nie z obowiązującego prawa, tylko z tego, że na ogół dochodzone odsetki stanowią marginalną wartość w stosunku do wartości przedmiotu sporu. 2. Nie bez znaczenia było, że powód podjął ryzyko, na którym mógł „zarobić” 3 132,11 zł (wartość oddalonych odsetek), a stracić 1 307,02 zł (różnica między kosztami, jakie by uzyskał, gdyby nie pozwał o przedawnione odsetki, a kosztami zasądzonymi w niniejszym postępowaniu) – nie oceniając zasadności jego podjęcia (tu bowiem w grę wchodzi stopień prawdopodobieństwa podniesienia przez konkretnego pozwanego zarzutu przedawnienia), powód miał do tego pełne prawo, ale i musi ponieść tego pełne konsekwencje. 3. Stanowisko wskazujące na dopuszczalność naliczania odsetek od zatrzymanej tzw. „opłaty likwidacyjnej” dopiero od wezwania do zapłaty jest sprzeczne z powszechnie przyjmowanym i wynikającym z wiążącego orzecznictwa TSUE poglądu, że sankcja niezwiązania konsumenta abuzywnymi postanowieniami działa ex lege, bez potrzeby powoływania się na to przez konsumenta. 4. Ubezpieczyciel powinien rozliczyć się przy uwzględnieniu niepomniejszania wypłaty o „opłatę likwidacyjną”. Oczywiście nie oznacza to, że w ogóle nie powinien się rozliczyć, tylko że rozliczenie to powinno nastąpić bez uwzględnienia jednego, konkretnego, abuzywnego postanowienia, które przewidywało pomniejszenie świadczenia w zależności od czasu zakończenia umowy. Skoro postanowienie o „określonym procencie Części Bazowej Rachunku” jest abuzywne, to po prostu wartości umorzonych jednostek w funduszach wypłaca się w całości, bez stosowania „określonego procentu” – w terminie, który wynika z OWU. 5. Oferując konsumentowi produkt oszczędnościowy, nie można nie mieć na uwadze, że mogą wydarzyć się sytuacje, które zmuszają konsumenta do zmiany planów i wcześniejszej wypłaty środków. Oczywiste jest też, że konsument musi mieć możliwość reagowania na wyniki produktu i nie może być zmuszony do bezczynnego przyglądania się przez kilkanaście lat, jak produkt przynosi straty pod rygorem poniesienia jeszcze większych strat w związku z pobraniem tzw. „opłaty likwidacyjnej”. Nieuwzględnianie tego przez przedsiębiorcę nie pozwala na przejście nad tym do porządku dziennego przy ocenie uczciwości zastrzeganych opłat.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Edyta Cuprjak
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sądowy Mateusz Janicki
Data wytworzenia informacji: