Szczegóły orzeczenia I C 132/25 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

I C 132/25 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Radomiu z 2025-08-12

Tytuł:: Sąd Rejonowy w Radomiu z 2025-08-12
Data orzeczenia:: 12 sierpnia 2025
Data publikacji:: 22 października 2025
Data uprawomocnienia:: 27 września 2025
Sygnatura:: I C 132/25
Sąd:: Sąd Rejonowy w Radomiu
Wydział:: I Wydział Cywilny
Przewodniczący:: Dariusz Wieński
Protokolant:: sekretarz sądowy Arkadiusz Włoskowicz
Hasła tematyczne:: Odszkodowanie i zadośćuczynienie za szkodę związaną z wypadkiem komunikacyjnym
Podstawa prawna:: art. 415 kc, art 822§1 kc, art 509kc, art 58§2 kc
Teza:: Strona pozwana podnosiła, iż umowa cesji wierzytelności została zawarta pod warunkiem zawieszającym. Wskazała na §2 ust. 2 przedmiotowej umowy, zgodnie z którym wynagrodzenie cedenta stanowi kwotę 700 złotych brutto, zaś zgodnie z §2 st. 4 umowę uznaje się za zawartą z chwilą przekazania przez cesjonariusza wynagrodzenia dla cedenta na kwotę podaną w §2 ust. 2. Powód przekazał jedynie kwotę 616 złotych tytułem wynagrodzenia, pomniejszając wynagrodzenie poszkodowanego o podatek, przyjmując, iż wynagrodzenie stanowi jego przychód. W umowie przelewu wierzytelności przedstawionej przez powoda wyraźnie określono wynagrodzenie cedenta na kwotę brutto (§2 ust. 2 umowy k. 21), zatem powód jako płatnik w rozumieniu przepisów podatkowych miał obowiązek odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy obciążający cesjonariusza. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.) źródłami dochodowymi są m in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe w tym odpłatne zbycia prawa majątkowych inne niż wymienione w pkt. 8 lit. a-c. Nadto art. 18 w/w ustawy przewiduje, że za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Użyty w przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że katalog wymienionych w nim źródeł ma charakter otwarty, a więc zaliczyć można również inne przychody z praw majątkowych, w tym z ich odpłatnego zbycia. Wymienione powyżej źródła opodatkowania stanowią podstawę do obliczenia należnego podatku. Jeżeli więc osoba fizyczna nie prowadzi działalności w zakresie obrotu wierzytelnościami, to zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany przez tę osobę należy zakwalifikować do przychodów i praw majątkowych, o których mowa w cytowanych wyżej przepisach. W niniejszej sprawie przychód podatkowy poszkodowanego (podatnika) powstał z chwilą otrzymania przelewu wierzytelności, co wyniki z art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 18 Ustawy „osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.” Powyższy przepis ma charakter ogólny i nie przewiduje wyłączenia odnoszącego się do stosunku prawnego, jaki łączy strony umowy przelewu wierzytelności. Zaliczkę na podatek dochodowy w imieniu cedenta pokrywa cesjonariusz z kwoty należnej cedentowi – ceny za sprzedaż wierzytelności. Dlatego też cena przekazana poszkodowanemu została pomniejszono o należy podatek. W związku z tym cena brutto wskazana w umowie przelewu wierzytelności, nie pokrywała się z ceną netto, która poszkodowany faktycznie otrzymał. Nie oznacza to jednak, że powód nie wykonał umowy przelewu, gdyż wykonując umowę powód przestrzegał prawa podatkowego. Ponadto w świetle zobowiązań podatkowych, które generuje umowa, należało dokonać wykładni oświadczeń woli stron zgodnie z regułami określonymi w art. 65 k.c. Zgodnie z powołanym przepisem oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i eel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Z zeznań poszkodowanego wynika, że po otrzymaniu przelewu na kwotę 616 zł skontaktował się on z cesjonariuszem i uzyskał informację, że różnicę z wynagrodzenia otrzyma przy rozliczeniu podatku. M. A. potwierdził przy tym, że następnie otrzymał formularz rozliczenia podatku dochodowego, w którym kwota uzyskana, była pomniejszona o podatek; nie zaprzeczył również, że otrzymał zwrot różnicy pobranej jako zaliczkę na podatek (k. 58v-59 w aktach I C 1647/22). Rozliczenie dochodu zostało również udokumentowane za pomocą formularza PIT-11, sporządzonego przez powoda (k. 66-69 tamże). Z zeznań świadka wynika, że po otrzymaniu informacji o sposobie rozliczenia wynagrodzenia, na dalszym etapie nie podnosił on, że nabywca wierzytelności nie wywiązał się całościowo z umowy. Powyższe potwierdza, że wykonanie umowy po stronie cesjonariusza oznaczało przekazanie wynagrodzenia zawierającego w sobie kwotę podatku, która podlegała przekazaniu przez powoda w formie zaliczki do urzędu skarbowego. Innymi słowy przy wykładni § 2 ust. 4 w zw. z ust. 2 umowy, trzeba brać pod uwagę obowiązek wypłaty wynagrodzenia, które podlegało opodatkowaniu, a tym samym pomniejszeniu. W związku z powyższym brak jest podstaw do przyjęcia (nie wykazał takowych pozwany), że powód nie wykonał tak ustalonego obowiązku umownego. W konsekwencji brak jest również podstaw do wnioskowania, że nie spełnił się warunek zawieszający przelewu.
Istotność:

Dodano: 22 października 2025, Opublikował(a): Paweł Kęska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Radomiu
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Wieński
Data wytworzenia informacji: 12 sierpnia 2025