II AKa 92/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku z 2017-05-10
- Tytuł:
- Sąd Apelacyjny w Gdańsku z 2017-05-10
- Data orzeczenia:
- 10 maja 2017
- Data publikacji:
- 2 października 2017
- Data uprawomocnienia:
- 10 maja 2017
- Sygnatura:
- II AKa 92/17
- Sąd:
- Sąd Apelacyjny w Gdańsku
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Dorota Wróblewska
- Sędziowie:
-
Dorota Rostankowska
Piotr Szadkowski - Protokolant:
- referent-stażysta Dorota Fiertek
- Hasła tematyczne:
- Czynny żal , Usiłowanie , Przestępstwo przeciwko życiu
- Podstawa prawna:
- art. 437 § 1 i 2 k.p.k., art. 15 § 1 k.k.
- Teza:
- Za zbyt daleko idący należy uznać, krytykowany w doktrynie (m.in. w Komentarzu do Kodeksu karnego pod red. M. Królikowskiego i M. Zawłockiego, cz. I, Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2015, str. 389), pogląd wyrażony w wyroku z dnia 7 listopada 2012 wydanym przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku w sprawie II AKa 373/12. Ograniczenie dobrowolności odstąpienia od dokonania czynu zabronionego do działania wynikającego wyłącznie z własnych refleksji i przeżyć psychicznych sprawcy nie znajduje umocowania w treści art. 15 § 1 k.k. i pozostaje w sprzeczności z ideą wprowadzenia przez ustawodawcę regulacji objętej tym przepisem. Nie może być wątpliwości co do tego, że u jej podstaw znajdowało się zmniejszenie krzywdy ofiary przestępstwa i skłonienie innych sprawców do naśladowania, również z korzyścią dla ofiar przestępstw. Jeśli więc sprawca odstąpi od dokonania przestępstwa z własnej woli, również, gdy impuls będą stanowiły bodźce zewnętrzne, na przykład wynikające z zachowania innych osób, a więc jego działanie nie będzie spontaniczne, to jest nie będzie wynikało wyłącznie z własnych refleksji, wówczas nie będzie podlegał karze za usiłowanie, o ile zachowanie osób trzecich lub inne okoliczności nie stanowiły przeszkody uniemożliwiającej sprawcy dokonanie przestępstwa, bądź nie wywołały u niego przekonania o niemożności jego dokonania. Odnoszenie się w orzecznictwie w kontekście „dobrowolności” określonej art. 15 § 1 k.k. do rezygnacji z zamiaru popełnienia czynu zabronionego w wyniku dominującego działania przyczyn natury wewnętrznej należy rozumieć w ten sposób, że akt woli w postaci odstąpienia zostaje podjęty przez sprawcę, gdy dokonanie przestępstwa jest możliwe, a okoliczności zewnętrzne nie stwarzają dla sprawcy sytuacji zmuszającej go do odstąpienia.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Monika Nowacka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację: Dorota Wróblewska, Dorota Rostankowska , Piotr Szadkowski
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację: Dorota Wróblewska, Dorota Rostankowska , Piotr Szadkowski
Data wytworzenia informacji: