Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 215/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. J. (1)

W okresie od jesieni 2015 r. do stycznia 2016 r w B. działając wspólnie i w porozumieniu z kierowcą (...) D. D. (2) w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu pięciokrotnie dokonał kradzieży nie mniej niż 14 laptopów nieustalonych marek o łącznej wartości nie mniejszej niż 36 120 zł na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. D. J. (1) w wykonanie z góry powziętego zamiaru, z własnej inicjatywy zawarł porozumienie w sprawie wspólnego dokonywania zaboru w celu przywłaszczenia towaru, będącego własnością spółki (...) sp. z o.o. (dalej- A.) z D. D. (2) (kierowcą (...) sp. z o.o.), który w ramach swoich obowiązków pracowniczych, przyjeżdżał do firmy (...) sp. z o.o. w celu odbioru i dostawy towaru.

2. Rola w przestępstwie:

⚫

D. J. (1), wytypowywał laptopy do kradzieży na terenie firmy, następnie pakował je do kartonów, przy czym do każdego z nich w ilości od 2 do 4 laptopów. Następnie załadowywał samochód dostawczy (nie mając do tego zezwolenia właściciela rzeczy tj. (...) sp. z o.o.) do samochodu dostawczego, kierowanego przez D. D. (2), o czym ten wiedział i się na to godził, w celu ich nielegalnego wywiezienia z firmy.

⚫

Odbierał część ukradzionego towaru od D. D. (2), okolicach M. we W..

3. Kradzieży dokonał wspólnie z D. D. (2) nie mniej niż pięciokrotnie.

4. W wyniku zaboru rzeczy bez zgody właściciela, pokrzywdzona spółka poniosła szkodę w kwocie nie niższej niż 36 120 zł.

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), 2432v- (...)

częściowe wyjaśnienia D. D. (2)

2014-2018, 2030-2037, 2398v-2400

zeznania K. W.

(...)- (...), (...)

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

zeznania K. G.

(...), (...)

1.1.2.

D. J. (1)

II czyn części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- zorganizowanie i kierowanie grupą przestępczą

- pomysłodawca przestępnego procederu

- organizowanie procederu, w tym pozyskiwanie członków grupy wewnątrz firmy, kierowcy oraz pasera

- podział ról pomiędzy członków grupy,

- nadzór nad wykonywaniem poleceń w zakresie towaru do kradzieży

- organizacja transportu celem wywiezienia skradzionego towaru ze spółki

- rozdzielanie pieniędzy i podejmowanie decyzji w jakiej wysokości poszczególni członkowie otrzymają pieniądze oraz skradzionych towarów pomiędzy członków grupy za ich przestępne działania m.in. na stacji L. przy ul. (...) we W., czy u niego w mieszkaniu

- wydawanie poleceń i zadań poszczególnym członkom grupy

- podejmowanie decyzji, które konkretnie produkty mają przywłaszczyć członkowie grupy, którzy decydowali samodzielnie jedynie w zakresie towarów, które chcieli zabrać dla siebie, z tym zastrzeżeniem, że informowali o tym D. J. (1)

- przekazywanie ukradzionych towarów paserowi

częściowo wyjaśnienia D. J. (1)

386-387, 970

częściowo wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...), (...)- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, 96-99. (...)- (...), (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

(...)- (...), 2425v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, 2386v

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

zeznania Ł. L.

647-649, (...), 2495v- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 597-599, 985-986, (...), 1998, (...)- (...)

konfrontacja między W. S. a D. J. (1)

(...)- (...)

1.1.3.

D. J. (1)

w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. (w bliżej nieustalonych dniach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K. (1), D. J. (2), P. J. (1), P. J. (2), M. G. (1) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 110 541,66 zł w tym laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa L. (...) o wartości 5 771,33 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopów: A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, A. (...) o wartości 3 822,70 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputera stacjonarnego A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptopa O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputera M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptopa A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. J. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, którą kierował, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, zaś inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. Oskarżeni dokonali kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań D. J. (1) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało:

- sprawdzanie cen towarów i opłacalności kradzieży danych produktów, także poza godzinami pracy i poza siedzibą pracodawcy,

- wytypowanie towaru do kradzieży,

- przekazywanie innej ustalonej osobie informacji, w której lokalizacji jest towar i wydanie jej polecenia zabrania go za pomocą wózka widłowego, bez odnotowywania w systemie, ostreczowania i pozostawienia przy doku transferowym, celem jego późniejszej kradzieży,

- przygotowywanie towaru elektrycznego do kradzieży, a następnie informowanie o tym inną ustaloną osobę, która zajmowała się ostreczowaniem towaru czarną folią i zawiezieniem pod dok, a następnie wydanie polecenia przy pomocy krótkofalówki, by inna ustalona osoba przewiozła go po bramę 152, z której to M. K. (1) wywoził ją z firmy, po załadowaniu towaru na auto dostawcze, którym przyjeżdżał z towarem,

- załadowywanie ukradzionego towaru, zawiniętego zazwyczaj czarną folią typu stretch, na samochód dostawczy prowadzony przez M. K. (1), który go następnie wywoził poza magazyn spółki (...) sp. z o.o.,

- podpisywanie dokumentów załadunkowych, które nie odzwierciedlały rzeczywistego stanu faktycznego,

- informowanie członków grupy o towarze do kradzieży.

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

częściowe wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...)

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

(...)- (...), 2425v- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, 96-99. (...)- (...), (...)- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 597-599, 985-986, (...), 1998, (...)- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), 1906, (...), (...)

zeznania Ł. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

konfrontacja między W. S. a D. J. (1)

(...)- (...)

protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej

44-47

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

zeznania R. G.

370-375, (...), (...)- (...)

płyta z monitoringu

47a

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

wykaz strat za okres od 27 stycznia do 10 lutego 2017 r.

60-61

wydruk z monitoringu

205-237

protokół przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

protokół przeszukania mieszkania D. J. (1)

50-56

protokół przeszukania mieszkania D. J. (2)

182-187

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

protokół zapakowania depozytu wartościowego

389

dowód depozytowy

390

deklaracja depozytowa

391

protokół tymczasowego zajęcia mienia

392-393

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

karta czasu pracy

773- (...)

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

protokół przeszukania

50-56

wykaz strat za okres od 27 stycznia do 10 lutego 2017 r.

60-61

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

dowód depozytowy

390

deklaracja depozytowa

391

protokół tymczasowego zajęcia mienia

392

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

karta czasu pracy

779- (...)

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

zeznania M. D.

(...)- (...)

D. J. (1) urodzony w dniu (...) we W., o wykształceniu podstawowym, z zawodu tapicer. Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Wynagrodzenie D. J. (1) w latach 2015-2016 oscylowało w granicach 1.500 złotych, a średnio w okresie od 1 września 2015 r. do 31 marca 2017 r. wynagrodzenie wynosiło 1.494,32 zł średnio miesięcznie. Oskarżony dodatkowo uzyskiwał dochód z tytułu świadczenia usług tapicerskich. Jednocześnie w okresie od dnia 25 stycznia 2016 r. do dnia 11 lutego 2017 r. oskarżony dokonał 18 wpłat za pośrednictwem wpłatomatu na kwotę w łącznej wysokości 49.850 zł. Po opuszczeniu aresztu śledczego podjął zatrudnienie, ma ciągłość finansową, zarabia 2500 złotych.

Podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. zajmowanego przez D. J. (1), dokonanego w dniu 21 lutego 2017 r. ujawniono i zabezpieczono banknoty o różnych nominałach tj. 22 banknoty o nominale 200 zł, 137 banknotów o nominale 100 zł, 1 banknot o nominale 50 zł, 1 banknot o nominale 20 zł, 1 banknot o nominale 10 zł na łączną kwotę 18.180 zł. Jednocześnie zabezpieczono sprzęt elektroniczny m.in. 14 sztuk laptopów różnych marek, 3 tablety różnych marek, 2 komputery stacjonarne różnych marek, 2 telewizory różnych marek, ekspres do kawy deLonghi, dron marki P., zestaw kina domowego, zestaw nagłośnieniowy marki L., myszki komputerowe, dysk twardy wewnętrzny, ładowarki, odtwarzacz (...), pilot, stacja dysków, wkrętarka, wyrzynarka, pudełko po aparacie S.. Z zabezpieczonych powyżej wskazanych rzeczy, jeden z komputerów należał do P. K., ojczyma D. J. (1) oraz tablet marki L. (...) ( (...)) należał do ww. i matki D. J. (1). Zakup tabletu za kwotę 719,99 zł został udokumentowany fakturą (...) z dnia 8 października 2014 r., który został wskazany w wykazie zabezpieczonych dowodów pod numerem 212.

Przed zatrzymaniem, które miało miejsce w dniu 6 marca 2017, o godz. 21:30, pracował w firmie działającej pod spółką (...) sp. z o.o. (dalej- A.) na stanowisku pracownika magazynowego ds. logistycznych w D. W..

Zgodnie z informacją z Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości uprzednio niekarany sądownie.

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), 2432v- (...)

karta karna

(...), 2580

protokół oględzin rachunku bankowego

(...)- (...)

protokół przeszukania

50-56, 364-366

zeznania P. K.

(...), (...)

dokumentacja dot. stanowisk wraz z kartami czasu pracy

778

protokół zatrzymania

362-363

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

protokół tymczasowego zajęcia mienia

392-393

protokół zapakowania depozytu wartościowego

389

dowód depozytowy

390

deklaracja depozytowa

391

1.1.4.

D. J. (2)

IV części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. J. (2) mając świadomość istnienia grupy przestępczej oraz osób w niej uczestniczących, która była kierowana przez D. J. (1) , i miała na celu zabór w celu przywłaszczenia mienia na szkodę (...) sp. z o.o. brał w niej czynny udział wypełniając swoją rolę i zadania przekazywane przez D. J. (1). D. J. (2) przyznał, że D. J. (1) mówił mu kto bierze udział w procederze oraz że spotykali się całą grupą na palarni. W ramach grupy jego zadanie polegało głównie na dbaniu o bezpieczeństwo tajności procederu,

pilnowaniu palety do załadunku i ewentualnym odwracaniu uwagi menagerów, by nie ujawnić przed nimi kradzieży i sporadycznie pomoc przy załadunku.

częściowe wyjaśnienia D. J. (2)

2392v- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...), (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

(...)- (...), 2425v- (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 985-986, (...)- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

zeznania P. L.

247-248, 2495v- (...)

1.1.5.

D. J. (2)

w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. (w bliżej nieokreślonych dniach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. (1), M. K. (1), P. J. (1), P. J. (2), M. G. (1) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 110 541,66 zł w tym laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa L. (...) o wartości 5 771,33 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopa A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 822,70 zł dwóch laptopów, A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputera stacjonarnego A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptop O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputera M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptoap A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. J. (2) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonując zadania zlecone przez kierownika grupy- D. J., przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, zaś inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. O. wraz z innymi członkami grupy przestępczej dokonali kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań D. J. (2) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało:

- dbanie o bezpieczeństwo tajności procederu, po przyjęciu informacji od D. J., kiedy i który towar ma zostać wywieziony z firmy poza dokumentacją,

- tworzenie dokumentacji do wywozu skradzionych rzeczy;

- zaplombowywanie auta pomimo wiedzy o znajdowaniu się w nim ukradzionych rzeczy

- ładował paletę kradzionego towaru tj. bez naklejek przewozowych do samochodu (...).

częściowo wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...), (...)- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...), (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

(...)- (...), 2425v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 985-986, (...)- (...)

zeznania P. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

płyta z zapisem monitoringu

47a

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), 1906, (...), (...)

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

wykaz strat za okres od 27 stycznia do 10 lutego 2017 r.

60-61

wydruk z monitoringu

205-237

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

protokół przeszukania mieszkania D. J. (1)

50-56

protokół przeszukania mieszkania D. J. (2)

182-187

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

karta czasu pracy

841-853

wykaz strat za okres od 27 stycznia do 10 lutego 2017 r.

60-61

zeznania M. D.

(...)- (...)

D. J. (2) został zatrzymany w dniu 1 marca 2017 r. o godz. 17:30. Przed zatrzymaniem pracował w spółce (...) na stanowisku lidera zespołu. Obecnie pracuje w firmie transportowiej K. - (...) z B..

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

W trakcie przeszukania znaleziono słuchawki PlayStation wraz z pudełkiem oraz komputer stacjonarny H. seria (...).

Zgodnie z informacją z Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości dotychczas niekarany sądownie.

wyjaśnienia D. J. (2)

2253v, 2384v

protokół zatrzymania

162

protokół przeszukania

182-186

dokumentacja dot. stanowisk wraz z kartami czasu pracy

778

karta karna

(...), (...)

1.1.6.

P. J. (1)

VI części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. J. (1) mając świadomość istnienia grupy przestępczej oraz osób w niej uczestniczących, która była kierowana przez D. J. (1) , i miała na celu zabór w celu przywłaszczenia mienia na szkodę (...) sp. z o.o. brał w niej czynny udział wypełniając swoją rolę i zadania przekazywane przez D. J. (1). W ramach grupy jego zadanie polegało głównie na przygotowywaniu palet z towarem do wywiezienia przez M. K. (1) oraz informowaniu D. J. (1) o towarze możliwym do kradzieży, który przewoził w ustalone miejsce.

wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, 96-99, (...)- (...), (...), (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

2425v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), 2432v- (...)

zeznania P. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

1.1.7.

P. J. (1)

w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. (w bliżej nieustalonych datach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. (1), M. K. (1), D. J. (2), P. J. (2), M. G. (1) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 110 541,66 zł w tym laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa L. (...) o wartości 5 771,33 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopa A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 822,70 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputera stacjonarnego A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptopa O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputera M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptopa A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. J. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonując czynności zlecone przez D. J., przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, natomiast inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. Oskarżony wraz z innymi członkami grupy, dokonał kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań P. J. (1) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało:

-wytypowanie towaru do dokonania zaboru celem dalszej odsprzedaży albo własnego użytku,

- wyszukiwanie towaru do kradzieży wśród palet, które zostały rozładowane z tirów, ale jeszcze nie rozwiezione do konkretnych lokalizacji, czyli przed jej przyjęciem do systemu,

- przewiezienie palety w umówione miejsce na terenie hali magazynowej, które zawsze znajdowało w tym samym miejscu celem umożliwienia zabrania towaru przez D. J. (1) i wyprowadzenie z firmy, przy udziale pozostałych osób,

- przygotowywanie towaru elektrycznego do kradzieży, a następnie informowanie o tym inną ustaloną osobę, która zajmowała się ostreczowaniem go czarną folią i zawiezieniem pod dok, gdzie czekała, aż kierownik grupy za pomocą krótkofalówki przekaże polecenie, by przewieźć go po bramę 152, z której to M. K. (1) wywoził ją z firmy, po załadowaniu na jego auto dostawcze,

- przewożenie w dniu 2 i 3 lutego 2017 r. skradzionego towaru pod dok numer 152 celem załadowania go przez D. J. (1) do samochodu dostawczego M. K. (1),

- łącznik w komunikacji pomiędzy D. J. (1) a inną ustaloną osobą,

- wyszukiwanie palet towarów do ewentualnej kradzieży pośród towarów przywiezionych przez producentów,

- odbiór pieniędzy za udział w kradzieży np. na stacji L. przy ul. (...) we W.,

- wyszukiwanie palet korzystnych do kradzieży wśród towaru przywiezionego przez producentów,

- pomoc w komunikacji pomiędzy D. J. (1) a inną ustaloną osobą (W.).

częściowe wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, 96-99, (...)- (...), (...), (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

2425v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), 2432v- (...)

wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v-2395v

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), 1906, (...), (...)

zeznania W. S.

26-271, 330-331, 985-986,1998, (...)- (...)

protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej

44-47

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

wykaz strat

60-61

płyta z zapisu monitoringu

47a

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

zeznania P. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

zeznania E. J.

259-260, (...)

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

zeznania M. D.

(...)- (...)

protokół przeszukania mieszkania D. J. (1)

50-56

protokół przeszukania mieszkania D. J. (2)

182-187

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

karta czasu pracy

854-866

wydruk z monitoringu

205-237

P. J. (1) urodzony w dniu (...), o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, kawaler, ojciec syna w wieku 11 lat.

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Zatrzymany w dniu 21 lutego 2017 r. o godz. 06:10. Zajęto u niego banknot o nominale 200 zł i 4 banknoty o nominale 100 zł, łącznie 600 zł. P. J. (1) dobrowolnie wydał telewizor marki S., laptop marki A. i laptop marki H.. W spółce (...) pracował jako pracownik magazynowy.

Zgodnie z kartą karną uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 23 maja 2019 r., sygn. akt III K 80/19 za czyn z art. 209 § 1a k.k.

wyjaśnienia P. J. (1)

2257v, 2384v

protokół zatrzymania

4--5

karta karna

(...), (...)

protokół tymczasowego zajęcia mienia

6-7

protokół przeszukania

8-10

dokumentacja dot. stanowisk wraz z kartami czasu pracy

778

1.1.8.

M. G. (1)

VIII części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. G. (1) mając świadomość istnienia grupy przestępczej oraz osób w niej uczestniczących- miał m.in. kontakt z P. J. (1) i kierownikiem grupy- D. J. (1) , która miała na celu zabór w celu przywłaszczenia mienia na szkodę (...) sp. z o.o. brał w niej czynny udział wypełniając swoją rolę i zadania przekazywane przez D. J. (1). Oskarżony przyznał się do tego, że uczestniczył w procederze i wiedział o uczestniczeniu innych osób. Do jego zadań w ramach grupy należało głównie dokonywanie spisu towarów i ich lokalizacji, którą to przekazywał kierownikowi grupy oraz zmiana lokalizacji towarów wytypowanych do kradzieży.

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

zeznania P. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

zeznania P. T.

203-237, 776-777

zeznania R. G.

370-375, (...), (...)- (...)

1.1.9.

M. G. (1)

w okresie od listopada 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. ( w bliżej nieustalonych datach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. (1), M. K. (1), D. J. (2), P. J. (1), P. J. (2) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 963 489,16 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od listopada 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 104 770,33 zł w tym: laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopa A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 822,70 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwóch laptopów A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, laptopa A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputera stacjonarnego A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptop O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputera M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptopa A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. G. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonując czynności zlecone przez D. J., przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 963 489,16 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, natomiast inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. Oskarżony wraz z innymi członkami grupy, dokonał kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań M. G. (1) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało:

- wyszukiwanie towaru wśród regałów wysokiego składowania i przekazywanie informacji dotyczących lokalizji D. J. (1),

- przekładanie towaru przeznaczonego do kradzieży z jednego regału na drugi w sytuacji gdy nie miał czasu, by dowieść towar do palety, po czym wskazywał P. J. (1) i innej ustalonej osobie, w którym miejscu pozostawił towar wytypowany do kradzieży, by mogli go przewieźć na paletę z towarem przeznaczonym do kradzieży,

- wskazywał D. J. ile sztuk i jakiego sprzętu przygotował do kradzieży,

- przy okazji wykonywania swoich obowiązków zapisywał lokalizację komputerów wraz z ich parametrami, które znajdowały się na magazynie, a następnie na przerwie śniadaniowej przekazywał te dane kierownikowi grupy- D. J. (1), za co otrzymywał wynagrodzeni

(spisywaniu lokalizacji towaru wytypowanego do kradzieży (całe palety) i przekazywanie listy D. J. (1), co najmniej kilkanaście razy)

- przygotowywanie towaru elektrycznego do kradzieży, a następnie informowanie o tym inną ustaloną osobę, która zajmowała się ostreczowaniem go czarną folią i zawiezieniem pod dok, gdzie czekała, aż kierownik grupy za pomocą krótkofalówki przekaże polecenie, by przewieźć go po bramę 152, z której to M. K. (1) wywoził ją z firmy, po załadowaniu na jego auto dostawcze,

- czterokrotnie w listopadzie nie skanując uprzednio towaru, zabierał za pomocą wózka widłowego tzn. order picker z pętli (...) po kilkanaście komputerów i zostawiał je z zwykłych alejkach, o czym informował kierownika grupy- D. J. (1), mając wiedze, że inna ustalona osoba zabiera je stamtąd celem nielegalnego wywiezienia ze spółki.

częściowe wyjaśnienia M. G. (1)

(...)-1200, 1900, 2402v- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), 1906, (...), (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 985-986, (...), 1998, (...)- (...)

zeznania P. L.

247-248, 278-280, 647-649, (...), 2495v- (...)

płyta z zapisem monitoringu

47a

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

karty czasu pracy

779-879

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

zeznania M. D.

(...)- (...)

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

wydruk z monitoringu

205-237

M. G. (1) urodzony w dniu (...) w W.. Uzyskał wykształcenie podstawowe, bez wyuczonego zawodu. Kawaler, ojciec dziecka w wieku 14 lat.

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Przed zatrzymaniem, które miało miejsce w dniu 23 maja 2017 r. o godz. 14:15 pracował w spółce (...) na stanowisku pracownika magazynowego.

Nie ujawniono u oskarżonego rzeczy pochodzących z przestępstwa.

Zgodnie z informacją uzyskaną z Krajowego Rejestru Sądowego uprzednio wielokrotnie karany sądownie tj.

1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt II K 1257/13 za czyn z art. 191 § 1 k.k.;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 30 stycznia 2015 r., sygn. akt II K 1216/14 za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 września 2018 r., sygn. akt III K 923/18 za czyn z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.

4. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. akt III K 1690/18 za czyn z art. 178b k.k.

wyjaśnienia M. G. (1)

744-746, (...), (...)

karta karna

1934-1935, (...)- (...)

protokół zatrzymania osoby

728-729

protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów

731-732

protokół przeszukania mieszkania

733-736, 737-740

dokumentacja dot. stanowisk wraz z kartami czasu pracy

778

1.1.10.

P. J. (2)

X części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. J. (2) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na zaborze w celu przywłaszczenia mienia na szkodę (...) sp. z o.o., która była kierowana przez D. J. (1). Rola oskarżonego w grupie przestępczej polegała na wykonywaniu obowiązków służbowych za D. J. (1) wraz z inną ustaloną osobą, w trakcie gdy D. J. (1) zajmował organizowaniem i kompletowaniem kolejnej partii sprzętu przeznaczonego do kradzieży. Oskarżony miał pełną wiedzę o działalności przestępczej, którą uzyskał wprost od D. J. (1), wiedział także kto bierze udział w procederze, co sam oskarżony przyznał w złożonych przez siebie wyjaśnieniach ("D. z czasem mi tak mówił, kto jest w to zamieszany" "jak spotykaliśmy się ja, D. J. (4) i P. J. (1), to były tylko jego słowa "on też z nami działa" po kolei pokazywał").

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

(...)- (...), 2425v- (...)

wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

zeznania Ł. L.

(...)- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 597-599, 985-986, (...), 1998, (...)- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

1.1.11.

P. J. (2)

w okresie od listopada 2016 r. do 10 lutego 2017 r. ( w bliżej nieustalonych datach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. (1), M. K. (1), D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 963 489,16 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od listopada 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 104 770,33 zł w tym: laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopa A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, A. (...) o wartości 3 822,70 zł, dwa A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwa A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputer stacjonarny A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptop O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputer M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptop A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. J. (2) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonując czynności zlecone przez D. J., przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 963 489,16 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, natomiast inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. Oskarżony wraz z innymi członkami grupy, dokonał kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań P. J. (2) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało głównie

wykonywanie obowiązków pracowniczych za D. J. (1), dzięki czemu D. J. (1) mógł w tym czasie kompletować towar do kradzieży, który następnie wywoził ze spółki za pomocą M. K. (1).

częściowe wyjaśnienia P. J. (2)

2425v- (...)

wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

(...)- (...)

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, 985-986,1998, (...)- (...)

zeznania Ł. L.

(...)- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), 1906, (...), (...)

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

płyta z zapisem z monitoringu

47A

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

zeznania M. D.

(...)- (...)

protokół przeszukania mieszkania D. J. (1)

50-56

protokół przeszukania mieszkania D. J. (2)

182-187

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

karta czasu pracy

828-840

wydruk z monitoringu

205-237

P. J. (2), urodzony w dniu (...) w K., o wykształceniu średnim, z zawodu operator maszyn skrawających, kawaler, ojciec dziecka w wieku 5 lat.

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Przed zatrzymaniem, które miało miejsce w dniu w dniu 1 marca 2017 roku o godzinie 17:30, pracował jako pracownik magazynowy w spółce (...) Sp. z o.o.

Dotychczas niekarany sądownie.

wyjaśnienia oskarżonego

2262v, (...)

karta karna

(...), (...)

protokół zatrzymania osoby

159-160

dokumentacja dot. stanowisk wraz z kartami czasu pracy

778

1.1.12.

M. K. (1)

XII części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. (1) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na zaborze w celu przywłaszczenia mienia na szkodę (...) sp. z o.o., która była kierowana przez D. J. (1). Przyjeżdżając do spółki z towarem i zabierając zgodnie z listem przewozowym, miał świadomość, że nie tylko D. J. (1) jest związany z procederem dokonywania zaboru w celu przywłaszczenia, o czym świadczy także fakt, że z W. S., będącym członkiem grupy przestępczej nawiązał osobną współpracę w celu dokonywania kradzieży poza strukturami grupy przestępczej.

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, 2386v

wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, (...)- (...)

wyjaśnienia D. J. (2)

1170- (...), 2392v- (...), 2397v- (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...)

zeznania P. L.

278-280, 647-649, 2455v- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, (...)- (...),1998, (...)- (...)

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...), (...)

1.1.13.

M. K. (1)

w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. (w bliżej nieokreślonych datach) oraz w dniach 27 stycznia 2017 r., 1 lutego 2017 r., 2 lutego 2017 r. i 3 lutego 2017 r. w B. na terenie hali magazynowej A., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. (1), D. J. (2), P. J. (1), P. J. (2), M. G. (1) oraz innymi ustalonymi osobami, przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej oraz czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości oraz w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w tym: - w okresie od kwietnia 2016 r. do 26 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 110 541,66 zł w tym laptopa A. (...) model (...)- (...) o wartości 9 331,00 zł, laptopa H. o wartości 2 145,70 zł, laptopa L. (...) o wartości 5 771,33 zł, laptopa A. (...) o wartości 855,70 zł, laptopa M. (...) o wartości 7 219,70 zł, laptopa A. o wartości 5 092,88 zł, laptopa A. (...)-791-73TA o wartości 12 895,70 zł, A. (...) o wartości 3 822,70 zł, dwa A. (...) o łącznej wartości 10 185,75 zł, dwa A. (...) o łącznej wartości 7 989,40 zł, A. (...) o wartości 3 994,70 zł, laptopa (...) o wartości 4 080,70 zł, komputera stacjonarnego M. (...) o wartości 6 006,67 zł, komputer stacjonarny A. (...) o wartości 7 305,70 zł, konsoli do gier PlayStation 4 (...) wartości 1371,70 zł, konsoli do gier P. wartości (...),7 zł, myszki komputerowej A. wartości 318,24 zł, myszki komputerowej L. wartości 108,16 zł, dysku twardego wewnętrznego S. (...) B. wartości 203,91zł, ładowarki A. wartości 138,03 zł, ekspresu do kawy (...) wartości (...),7 zł, dysku (...) D. (...) wartości 94,56 zł, telewizora S. (...) 123 cm wartości (...),7 zł, kina domowego S. (...) wartości 1930,7 zł, dwóch pilotów marki S. (...)/R. O. o łącznej wartości 554,78zł, monitora (...) (...) 59,9 cm wartości 535,48 zł, drona (...) wartości 3937,94 zł, nawigacji G. (...) C. N. wartości 730,96 zł, 2 szt. kontrolera gier marki S. B. D. 3 S. C. o łącznej wartości 247,42 zł, konsoli do gier S. (...) wartości 1432,76 zł, kierownicy wraz z pedałami do (...) marki L. (...) R. D. F. wartości 1715,70 zł, słuchawek marki P. (...) W. (...) H. 2.0 wartości 302,59 zł, - w dniu 27 stycznia 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 220 626,66 zł w tym 18 sztuk dronów P. o wartości łącznej 81 570,24 zł, dwóch konsoli (...) o łącznej wartości 4 881,51 zł, 20 komputerów A. (...) B. o łącznej wartości 110 904,74 zł, 6 telewizorów marki S. (...) 123 cm( 49Z.) o łącznej wartości 23 194,20 zł oraz kija bejsbolowego wartości 75,97 zł; - w dniu 1 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 40 laptopów marki H.-O. o łącznej wartości 379 987,72 zł; - w dniu 2 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 114 574,13 zł w tym 20 laptopów marki A. wartości łącznej 110 904,74 zł, telewizora marki S. (...)” wartości 3153,56 zł; - w dniu 3 lutego 2017 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 143 530,32 zł w tym 35 laptopów marki L. o łącznej wartości 135 928,8 zł oraz komputera stacjonarnego L. o wartości 7 601,52 zł; - w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł w postaci 3 sztuk laptopów A. (...) łącznej wartości 72 423,37 zł, 13 sztuk komputerów A. (...) ( F5- (...)- (...)) o łącznej wartości 54371,52 zł, laptop O. by H. (...)ng wartości 6907,68 zł, komputer M. (...) (...) I. (...) wartości 6 043,68 zł oraz laptop A. (...) wartości 9 067,68 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracowników ochrony pokrzywdzonej spółki czym działał na szkodę (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z członkami grupy przestępczej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wykonując czynności zlecone przez D. J., przy wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w krótkich odstępach czasu, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości zaś w dniu 10 lutego 2017 r. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości 148 813,93 zł, czego nie dokonał z uwagi na działanie pracowników ochrony, którzy zauważyli podejrzane zachowanie oskarżonych i powiadomili o konieczności kontroli samochodu dostawczego M. K. (1), w wyniku czego D. J. (1) wyładował palety z towarem przygotowanym do kradzieży, natomiast inna ustalona osoba wywiozła ją na magazyn, ukrywając ją za filarem. Oskarżony wraz z innymi członkami grupy, dokonał kradzieży głównie sprzętu elektronicznego należącego do (...) sp. z o.o., czym działali na szkodę spółki. Do zadań M. K. (1) w celu realizacji procederu zaboru w celu przywłaszczenia należało głównie wywożenie kradzionego towaru z A. za pomocą samochodu dostawczego, służbowego (...). W tym celu spóźniał się wskutek czego zamiast rozładowania się towaru w I. przyjeżdżał załadowanym samochodem po towar- w wyniku opóźnienia panował duży chaos i zamieszanie dzięki czemu nikt nie zauważył, że wywozi prócz normalnego towaru, również kradziony towar bez karty nadania tzn. sziplejby. Nadto przekazywał ukradziony towar innej ustalonej osobie lub D. J. (1) w zakresie ukradzionego towaru na własny użytek pozostałych oskarżonych.

częściowe wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia P. J. (1)

65-65a, (...)- (...)

częściowe wyjaśnienia D. J. (2)

2393v

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2386v- (...), 2391v- (...), (...), 2432v- (...), (...)

zeznania A. S.

615-619, 2443v

zeznania P. L.

278-280, 647-649, 2455v- (...)

zeznania W. S.

269-271, 330-331, (...)- (...),1998, (...)- (...)

protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej

44-47

protokół przesłuchania P. T.

57-59

wykaz strat

60

protokół oględzin płyty z zapisu monitoringu

66-67, 68-69, 70-71, 74-75

oświadczenie pracodawcy (...) ( (...)) Oddział we W.

988

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

płyta z monitoringu

47A

zeznania K. W.

72-73, 106-109, (...)- (...),1906, (...), (...)

protokoły przeszukania mieszkania K. W.

19-21, 22-24

protokół zatrzymania rzeczy zapisu z monitoringu

605-607

protokół oględzin zapisu monitoringu

611-612

zeznania P. T.

57-61, 203-237, 651-652, 776-777, (...)-2517v

zeznania M. S.

(...)- (...), (...), (...)-1830, 2072-2073, 2548v- (...)

zeznania M. D.

(...)- (...)

wydruk z monitoringu

205-207

protokół przeszukania mieszkania D. J. (1)

50-56

protokół przeszukania mieszkania D. J. (2)

182-187

protokół przeszukania mieszkania P. J. (1)

8-10

protokół zatrzymania rzeczy D. J. (1)

394-396

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów

364-366

protokół zatrzymania rzeczy

394-396

wydruk z monitoringu

205-237

1.1.14.

M. K. (1)

XIV części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Zawarcie porozumienia przez oskarżonego M. K. (1), z jego inicjatywy z W. S., dotyczącym dokonywania zaboru w celu przywłaszczenia mienia ze spółki (...) sp. z o.o.

2. Działając wspólnie i w porozumieniu, w krótkich odstępach czasu, przez okres dwóch miesięcy (sierpień i wrzesień 2016 r.), dokonał z W. S. zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy bez zgody ich właściciela z hali magazynowej A., wywożąc towar przekazany mu przez W. S., mając wiedzę o jego pochodzeniu i godząc się na to. Ukradziony towar sprzedał, postępując z nim jak właściciel i rozliczył się finansowo z W. S..

3. Szkoda poniesiona przez spółkę (...) sp. z o.o. wyniosła nie mniej niż 16 612,84 zł.

wyjaśnienia M. K. (1)

(...), 1903, (...)

wyjaśnienia D. J. (1)

969-971, (...)

zeznania W. S.

597-599, (...)- (...)

M. K. (1), urodzony (...) we W., kawaler. Zdobył wykształcenie średnie, bez wyuczonego zawodu. Przed zatrzymaniem, które miało miejsce w dniu 21 lutego 2017 r., godz. 10:20 był zatrudniony od 24 sierpnia 2015 r. jako kurier w firmie świadczącej usługi dla (...), który obsługiwał firmę (...) w dwóch lokalizacjach: przy ul. (...). M. K. (1) miał przydzielone do realizacji dwa doręczania i dwa odbiory. Zgodnie z procedurami obowiązującymi w firmie (...) była zakładana plomba, jednakże w firmie (...) rozliczał się jedynie z listu przewozowego.

Został zatrzymany w dniu 21 lutego 2017 r. o godz. 10:20.

Nie posiadający majątku. Przy zatrzymaniu zabezpieczono u niego łączną kwotę 360 zł, 12 sztuk gier (...) oraz dwa telefony komórkowe.

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

M. K. (1) nie jest chory psychicznie ani nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest także upośledzony umysłowo. Nie zachodziły wobec niego inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę jego poczytalności. T. criminis M. K. (1) nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim zachowaniem- nie zachodzą wobec niego okoliczności opisane w art. 31 § 1 i 2 k.k.

Zgodnie z uzyskaną informacją z Krajowego Rejestru Karnego dotychczas niekarany sądownie.

wyjaśnienia M. K. (1)

(...)

karta karna

43, 402, (...), (...)

Pismo pracodawcy ( (...)).

988

opinia sądowo- psychiatryczna

547-549

protokół zatrzymania

29-30

zeznania A. S.

615-618, (...)

protokół tymczasowego zajęcia mienia

31-34

protokół przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów

35-37

protokół przeszukania

38-40

1.1.15.

D. D. (2)

XV części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Wykonanie z góry powziętego zamiaru- D. D. (2) (kierowcą (...) sp. z o.o. świadczący usługi dla pokrzywdzonej spółki- odbiór i dostawa towaru) przyjął propozycję D. J. (1) w sprawie wspólnego dokonywania zaboru w celu przywłaszczenia towaru, będącego własnością spółki (...) sp. z o.o., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

2. Rola w przestępstwie:

⚫

D. D. (2) godził się na załadowanie samochodu dostawczego przez D. J. (1), ukradzionym towarem z firmy, który to towar zabierał dla siebie a część w okolicach M. we W. przekazywał D. J. (1) (połowę towaru), mając wiedzę co do jego przestępczego pochodzenia.

3. Kradzieży dokonał wspólnie z D. J. (1) nie mniej niż pięciokrotnie.

4. Działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

5. W wyniku zaboru rzeczy bez zgody właściciela, pokrzywdzona spółka poniosła szkodę w kwocie nie niższej niż 36 120 zł.

wyjaśnienia D. J. (1)

384-388, 404-406, 411-412, 767-773, 969-971, 2076-2077, 2386v- (...), 2391v- (...), 2432v- (...), 2584v- (...)

częściowe zeznania K. W.

(...)- (...), (...)

protokół konfrontacji między D. J. (1) a D. D. (2)

(...)- (...)

pośrednio zeznania Ł. L.

pośrednio zeznania Ł. L.

protokół oględzin płyty optycznej z zawartością nagrania głosowego

2079-2080

pośrednio zeznania Ł. L.

pośrednio zeznania Ł. L.

pośrednio zeznania Z. K.

k. 1823v, 2488-2489

oświadczenie z dnia 30 października 2019 r. (...) Usługi (...)

(...)

D. D. (2) urodzony (...) o wykształceniu wyższym. W krytycznym czasie do dnia 31 stycznia 2016 r. był zatrudniony w firmie (...), świadczącej usługi dla firmy (...).

Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Posiada samochód B. o wartości 20.000 zł. Pracuje jako kurier.

Zgodnie z uzyskaną informacją z Krajowego Rejestru Karnego dotychczas niekarany sądownie.

wyjaśnienia D. D. (2)

1909-1910

karta karna

1995, (...)

zeznania S. Z.

2624v - (...)

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Sąd nie mógł uznać wysokości szkody przypisanej oskarżonym w akcie oskarżenia z tytułu strat towarów przez spółkę (...). Fakt dokonywania kradzieży nie budzi najmniejszych wątpliwości Sądu. Jednocześnie ilość ukradzionego towaru pomimo tego, iż może zdawać się prawdopodobna i Sąd w żadnym razie nie twierdzi, że tyle nie wyniosła, z uwagi na zasadę in dubio pro reo nie może zostać przypisana oskarżonym w takiej wysokości. Nie można na podstawie domniemania wskazać wysokości szkody przyjętej przez rzecznika oskarżenia publicznego w akcie oskarżenia. Z uwagi na brak możliwości jednoznacznego ustalenia wysokości szkody na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego i braku faktycznych możliwości do przeprowadzenia innych dowodów, które w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, ukazałyby wysokość poniesionej szkody i rodzaj ukradzionych towarów, Sąd przyjął wysokość szkody jedynie wykazanej za pomocą nagrań monitoringu oraz rzeczy zabezpieczonych u oskarżonych i innych ustalonych osób. Fakt, że poszczególni oskarżeni w konkretnych dniach znajdowali się w miejscu, gdzie doszło do braków towarów, pomimo iż powinni świadczyć pracę w innym miejscu w firmie, nie może przemawiać jednoznacznie o tym, że są odpowiedzialne za kradzież tych towarów. Trudno także uznać za wystarczające ustalanie rodzaju towarów na podstawie kształtu pudełek. Nie jest zatem zasadnym przypisanie oskarżonym kradzieży towarów na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji, bez potwierdzenia dowodem z monitoringu.

częściowo zeznania M. D.

2516v

częściowo zeznania A. J.

2603v- (...)

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.14

1.1.15

wyjaśnienia D. J. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę. Sąd wnikliwie zbadał wyjaśnienia oskarżonego i oceniając je z dużą ostrożnością uznał, że wyjaśnienia opierają się na prawdzie i zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Sąd miał na względzie, że oskarżony mógł dążyć do próby rozłożenia odpowiedzialności karnej, niemniej jednak biorąc pod uwagę konsekwencję wyjaśnień, ich spontaniczność oraz korelację z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w tym z wyjaśnieniami większości współoskarżonych a także z protokołem monitoringu, Sąd doszedł do przekonania, że z całą pewnością nie była to motywacja oskarżonego. W opinii Sądu, oskarżony dążył jedynie do złagodzenia odpowiedzialności karnej. Podkreślić należy, że wyjaśnienia cechowały się wyjątkową szczegółowością i pomimo wielu przesłuchań były konsekwentne i spójne. D. J. (1) bardzo precyzyjnie ukazał charakter procederu, sposób działania oskarżonych, rolę współoskarżonych, zbycie towarów i podział zysków ze sprzedaży ukradzionych towarów. Oskarżony składał wyjaśnienia w sposób spontaniczny i szczery, czego przejawem było m. in. to, że już na pierwszym przesłuchaniu wskazał, że jego konkubina wiedziała o całym procederze. Wyjaśnienia D. J. (1) wskazały na czyny, których dopuścili się oskarżeni D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2), M. K. (1), D. D. (2) oraz inne ustalone osoby a także dokonywane przez nich zadania w ramach procederu.

Wyjaśnienia te nie zasługują na wiarę jedynie w zakresie, w którym D. J. (1) próbuje umniejszyć swoją rolę w zakresie niekierowania grupą przestępczą, twierdząc m.in. że nie pozyskiwał nowych członków do współpracy. Nie ma to jednak wpływu na wiarygodność wyjaśnień w pozostałym zakresie, gdyż zgodnie z doświadczeniem życiowym oskarżeni nierzadko nie zdają sobie sprawy, że uczestniczyli w grupie przestępczej, czy nią kierowali i w większości spraw próbują umniejszać swoją role w tym zakresie. Oskarżony chciał zbagatelizować swoją rolę w przestępstwie przerzucając ciężar winy na W. S. jakoby to on przygotował go do wykonywania działalności. Niemniej jednak w swoich wyjaśnieniach D. J. (1) wskazuje, że pomysł kradzieży "narodził się w jego głowie" po tym jak usłyszał w palarni zakładowej, że pracownicy w D. W. zawierają porozumienie z kurierami w sprawie kradzieży i późniejszego podziału zysku zaproponował działanie D. D. (2) z firmy (...). Oskarżony opisał także jak pozyskiwał nowych członków, wskazując nawet odpowiedzi współoskarżonych, gdy proponował im współpracę w procederze przestępczym. Ponadto twierdzenia D. J. (1), że nie rozdzielał ról poszczególnym osobom i nie kierował grupą przestępczą stoją w opozycji do zebranego materiału dowodowego. Rola D. J. (1) została bowiem wykazana przez oskarżonych D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2) oraz świadków W. S., K. W. i Ł. L.. Jednocześnie sam oskarżony w składanych wyjaśnianiach powołuje się na okoliczności, które świadczą o zorganizowaniu i kierowaniu grupą przestępczą. Oskarżony podczas pierwszego przesłuchania w trakcie postępowania przygotowawczego wyjaśnił o zalążkach działalności, pozyskiwaniu kierowcy do współpracy, a po zakończeniu przez dotychczasowego kierowcę świadczenia pracy, pozyskanie kolejnego kuriera do współpracy w działalności przestępczej, po przeprowadzeniu cyt. "dochodzenia na temat tego kuriera". Nadto wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie odpowiadają okresowi pracy D. D. (2), ujawnionymi w wiarygodnym dowodzie z dokumentu w postaci oświadczenia (...) Usługi (...). Jednocześnie oskarżony D. J. (1) wyjaśnił, że następnie znalazł osobę , której upłynniała ukradziony towar, i która płaciła mu trzecią część wartości towaru, z których to środków rozdzielał wynagrodzenie dla pozostałych oskarżonych i innych ustalonych osób. Jak wyjaśnił w dniu 12 czerwca 2017 r. "Ja dostawałem od (...) pieniądze, więc ja je rozdzielałem". Podczas kolejnych przesłuchań oskarżony jeszcze bardziej uszczegóławiał swoje wyjaśnienia, wskazując na wiele istotnych treści, tj. okres dołączania się nowych członków, otrzymane przez nich kwoty i towary, przeprowadzone rozmowy.

Wyjaśnienia nie zasługują na wiarę także w zakresie uzyskanych korzyści majątkowych przez oskarżonego, który wskazał kwotę 70.000 zł. Kwota ta została znacznie zaniżona przez oskarżonego, gdyż dokonał zakupów 4 pojazdów w łącznej kwocie 47.000 zł, wydał na wakacje 7.000 zł, zabezpieczono u niego gotówkę w kwocie 18.180 zł oraz dokonał wpłat na konto w kwocie 49.850 zł. Jednocześnie biorąc pod uwagę wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę oraz poziom życia oskarżonego, Sąd ma na względzie, że oskarżony na bieżąco korzystał ze środków pochodzących z przestępstwa.

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

Wyjaśnienia D. J. (2)

Wyjaśnienia D. J. (2) zasługują na wiarę w części dotyczącej udziału w kradzieży i częściowo jego roli w procederze. Sąd daje wiarę, że oskarżony otrzymywał pieniądze za tzn. przymykanie oczu, jednakże nie było to jego jedyne zadanie. Stąd też, Sąd uznaje, że oskarżony przyjął określoną linie obrony, próbując zbagatelizować swoją rolę w procederze. Zgodnie bowiem z wiarygodnymi zeznaniami W. S., oskarżony tworzył dokumentację do skradzionych rzeczy i zakładał plomby na auto, w którym się one znajdowały. Nadto z relacji Ł. L. wynika, że oskarżony porozumiewał się z pozostałymi członkami grupy celem wywożenia towaru z firmy. Tym samym nie sposób uznać, że jego rola ograniczała się jedynie do udawania, że niczego nie widzi, co nie zmienia faktu, że zachowanie również wyczerpywałoby znamiona przestępstwa.

Jednocześnie Sąd podkreśla, że wydatkowanie pieniędzy pochodzących z przestępstwa na remont mieszkania i otrzymywanie ich nieregularnie, nie wpływa na to, że środki te nie były jego stałym źródłem dochodu. Sąd nie daje wiary jakoby oskarżony nie brał udziału w grupie przestępczej. Nie sposób bowiem uznać, że oskarżony nie był świadomy, że taka grupa istnieje skoro w samych wyjaśnieniach przyznał, że D. J. (1) opisywał mu rolę poszczególnych osób uczestniczących w procederze. Nadto przed Sądem wskazał również, że rozmawiał z częścią tych osób w sprawie procederu. Sąd nie przyznał waloru wiarygodności także wyjaśnieniom złożonym podczas posiedzenia aresztowego, gdzie oskarżony nie przyznał się do winy- w toku postępowania sądowego nie podtrzymał złożonych wyjaśnień.

Sąd przyznał w części wiarę wyjaśnieniom D. J. (2) z dnia 28 lipca 2017 r. z wyłączeniem wskazania końca 2016 r. jako daty dołączenia do grupy oraz bagatelizowania swojej roli w procederze. Oskarżony opisał jednak szczegółowo rozpoczęcie przez siebie procederu wskazując na szczegóły rozmowy z D. J. (1) oraz wskazał na otrzymany dla siebie i P. J. (2) kradziony towar, który sprzedał na targowisku.

Sąd nie daje wiary pierwszym wyjaśnieniom D. J. (2), złożonym w podczas postępowania przygotowawczego, w których to nie przyznawał się do winy- przed Sądem oskarżony wskazał, że wyjaśnienia nie były zgodne z prawdą. Również wyjaśnienia z dnia 2 marca 2017 r. nie opierają się na prawdzie i Sąd przypisuje im wiarę jedynie w zakresie odbioru załadunku. Sąd nie przyznał również wiary wyjaśnieniom D. J. (2) z dnia 28 lipca 2017 r. w zakresie wskazania końca 2016 r. jako daty dołączenia do grupy. Jest to sprzeczne z wyjaśnieniami D. J. (1), który wyjaśnił, że to D. J. (2) najdłużej z nim współpracuje oraz wyjaśnieniom P. J. (1). Ponadto kłóci się z zasadami prawidłowego rozumowania. Nie ma bowiem możliwości, by D. J. (2) zatrudniony na stanowisku (...) Leadera, będąc bezpośrednim przełożonym D. J. (1) nie zauważył przez tyle miesięcy kradzieży. Ponadto D. J. (2) wyjaśnił, że długo nie otrzymywał pieniędzy więc zaproponował otrzymanie zamiennika w postaci towaru. Jak wynika z materiału dowodowego, D. J. (2) otrzymał kradzione produkty w. (...) r. Skoro zatem miałby przystąpić do procederu dopiero z końcem roku, trudno przyjąć niespełna miesiąc za długi okres przerwy w otrzymywaniu korzyści majątkowych z przestępstwa, zakładając jeszcze, że w tym czasie winien dostać jakieś środki i to niejednokrotnie.

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

Wyjaśnienia P. J. (1)

Wyjaśnienia P. J. (1) zasługiwały na wiarę. Sąd nie znajdując powodów do ich zakwestionowania, uznał je za wiarygodne. Wyjaśnienia były logiczne, konsekwentne i tworzyły ze sobą spójną całość a także znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zebranym w sprawie. P. J. (1) od pierwszego przesłuchania przyznał się do winy, wskazując na wiele istotnych szczegółów, które przyczyniły się do wyjaśnienia sprawy. Wyjaśnienia nie zasługują na wiarę jedynie w zakresie wskazania zaledwie półrocznej działalności w ramach procederu oraz tego, że nie wiedział o innych członkach grupy, gdyż zaprzeczając składał jednocześnie wyjaśnienia, w których przyznawał, że inne osoby dokładały towar na paletę z przygotowanym do kradzieży towarem oraz który z członków grupy przystąpił wcześniej do grupy a także opisał sytuacje, w której pomiędzy członkami grupy doszło do nieporozumienia w zakresie podziału ukradzionych rzeczy.

Sąd nie daje wiary częściowym wyjaśnieniom P. J. (1) złożonym dnia 21 marca 2018 r., w części w której oskarżony kwestionuje swój udział od kwietnia 2016 r. twierdząc, że było to później. Sąd uznał, że wyjaśnienia te nie opierają się na prawdzie. Są one niezgodne z wcześniejszymi wyjaśnieniami oskarżonego, który podczas przesłuchania w dniu 7 lipca 2017 r. wyjaśnił, że w sprawie kradzieży rozmawiał z D. J. (1) w lutym 2016 r. i miesiąc później (k. 1067) gdy zaczął pracować na zmianę dzienną- gdyż tylko wtedy dokonywali kradzieży z uwagi na przyjazd kuriera M. K. (1)- rozpoczął udział w procederze. Zgodnie natomiast z kartą czasu pracy na pierwszą zmianę zaczął pracować 20 kwietnia 2016 r. Jak wyjaśnił oskarżony "w ciągu miesiąca od tej rozmowy brałem udział w pierwszej kradzieży, ale nie jestem pewien, trzeba byłoby sprawdzić, od kiedy miałem pracę w ciągu dnia".

1.1.2

1.1.3

1.1.6

1.1.7

1.1.8

Wyjaśnienia M. G. (2)

Wyjaśnienia M. G. (2) zasługują na wiarę w zakresie przyznania się oskarżonego do udziału w procederze kradzieży. Jednocześnie pomimo tego, że podczas przesłuchaniu w dniu 22 marca 2018 r. oskarżony nie przyznał się do udziału w grupie przestępczej, wyjaśnił cyt. "my tylko działaliśmy razem" wypowiedź ta wskazuje na okoliczności wręcz przeciwne oraz świadczy o braku zrozumienia znaczenia grupy przestępczej. Oskarżony wskazał, że działał wraz z D. J. (1) i P. J. (1) oraz, że miał wiedzę, że w procederze uczestniczy inna ustalona osoba. Miał także świadomość, że kradzione były także inne towary, niż te których lokalizację wskazał oskarżony m.in. dlatego, że otrzymał telewizor, którego nie wytypował do kradzieży, a który wybrał sobie w mieszkaniu, zajmowanym przez D. J. (1). Tym samym, Sąd uznał, że składając wyjaśnienia, oskarżony przyjął linię obrony, mającą na celu ograniczenie odpowiedzialności karnej za udział w kradzieży poprzez zbagatelizowanie swojej roli oraz uniknięcie odpowiedzialności za udział w grupie przestępczej. Za całkowicie niewiarygodne Sąd uznaje wyjaśnienia oskarżonego złożone podczas pierwszego przesłuchania w trakcie postępowania przygotowawczego tj. w dniu 24 maja 2017 r., podczas którego nie przyznał się ani do kradzieży ani do udziału w grupie przestępczej. Wyjaśnienia są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie a nadto z wyjaśnieniami samego oskarżonego, który podczas postępowania judykacyjnego przyznał, że nie podlegają one na prawdzie, nie podtrzymując ich. Tym samym Sąd analogiczne nie daje wiary wyjaśnieniom złożonym podczas postępowania aresztowego z uwagi na podtrzymanie przez oskarżonego ww. wyjaśnień. Jednocześnie nie sposób uznać nie przyznania się do udziału w grupie przestępczej, tym bardziej, że oskarżony twierdzi przy tym cyt. "my tylko działaliśmy razem".

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.9

1.1.10

1.1.11

Wyjaśnienia P. J. (2)

Wyjaśnienia P. J. (2) zasługują na wiarę jedynie w części . Sąd nie daje im wiary w zakresie nie przyznawania się udziału w grupie przestępczej a także w zakresie, w którym oskarżony umniejsza swoją rolę. Fakt, że w większości kradzieży rola P. J. (2) polegała głównie na wykonywaniu pracy za D. J. (1), nie zmniejsza jego odpowiedzialności za dokonane kradzieże. Oskarżony otrzymywał korzyści majątkowe z dokonanych kradzieży zarówno w postaci pieniędzy jak i sprzętu. Nadto Sąd dając wiarę zeznaniom W. S., który nie miał powodów, by składać fałszywe zeznania, uznał, że wersja świadka jest prawdziwa, co do kradzieży w dniu 27 stycznia 2017 r., gdzie to z inicjatywy P. J. (2) i innej ustalonej osoby skontaktowano się z D. J. celem uzyskania aprobaty na kradzież konkretnego towaru. Zauważyć także należy, że oskarżeni kradli zazwyczaj po jednej palecie, a tego dnia ukradli dwie palety. Sąd nie daje zatem wiary oskarżonemu, że taka sytuacja nie miała miejsca. Oskarżony w wyjaśnieniach szczerze przyznał, że przy decyzji w sprawie udziału w procederze kierował się uzyskaniem pieniędzy w łatwy sposób oraz przyznał, że miał świadomość, że brał udział w kradzieży, skoro czerpał z tego korzyści majątkowe.

Wyjaśnienia P. J. (2) z dnia 2 marca 2017 r. (dwukrotnie składane jednego dnia) nie zasługują na wiarę, gdyż stanowią jedynie przyjętą linie obrony- sam oskarżony nie podtrzymał ich składając wyjaśnienia przed Sądem. Jako niewiarygodne Sąd uznał także wyjaśnienia złożone podczas posiedzenia aresztowego, podczas którego oskarżony (wtedy podejrzany) nie przyznał się do zarzucanych czynów i podtrzymał poprzednie wyjaśnienia. Sąd nie daje wiary także późniejszym wyjaśnieniom z dnia 27 lipca 2017 r., podczas których oskarżony nie przyznał się do udziału w grupie przestępczej. Sąd nie przyznał waloru wiarygodności wyjaśnieniom P. J. (2), że nie brał udziału w kradzieży z dnia 27 stycznia 2017 r. dając wiarę wyjaśnieniom K. W.. Jednocześnie Sąd przyznał wiarę wyjaśnieniom z dnia 19 mara 2018 r., podczas których oskarżony wskazał, że otrzymał dodatkowo laptop i sprzedał go wraz z telewizorem i konsolą na rynku. Sąd nie daje wiary także w zakresie, w którym P. J. (2) podnosi, że nie rozmawiał ze swoim bratem D. J. (2) o procederze, gdyż przeczy to doświadczeniu życiowemu a także sam oskarżony temu zaprzecza twierdząc, że wraz z nim pojechali po sprzęt do D. J. (1), który później sprzedali na targu oraz fakt przekazania przez niego 8.000 zł na remont łazienki, przy wysokości jego zarobków. Tym bardziej, że oskarżony wskazał, że nie on a ich matka, myślała, że D. J. (2) zawarł umowę kredytową na ten cel. Nadto przed Sądem wskazał, że po otrzymaniu pieniędzy do D. J. (1) zapytał go wprost, czy uczestniczy w procederze, co on potwierdził.

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.14

Wyjaśnienia M. K. (1)

Wyjaśnienia M. K. (1) w zakresie, w którym oskarżony przyznaje się do zarzucanych czynów zasługują na wiarę. Wyjaśnienia znajdują odzwierciedlenie w wyjaśnieniach współoskarżonych, protokole oględzin monitoringu i protokołach zatrzymania.

Pierwsze wyjaśnienia oskarżonego należy uznać za bezużyteczne, gdyż oskarżony nie udzielił odpowiedzi na zadane pytania, ograniczając się do zdania "nie wiem co mam powiedzieć". (k. 78-80) Wyjaśnienia w zakresie, w którym oskarżony nie przyznawał się do zarzucanych czynów nie zasługują na wiarę, gdyż są sprzeczne z pozostałym wiarygodnymi dowodami oraz późniejszymi wyjaśnieniami samego M. K. (1). (k. 88-89) Nieprzydatne okazały się także zeznania z dnia 24 listopada 2017 r., gdyż oskarżony korzystając ze swoich uprawnień odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania (k. 1704-1705).

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.15

Zeznania K. W.

Sąd przyznał wiarę zeznaniom K. W. uznając, że opierają się na prawdzie. Świadek nie miał powodów, by składać nieprawdziwe zeznania, gdyż osobnym wyrokiem poddał się dobrowolnie skazaniu bez przeprowadzania rozprawy. Nadto zeznania są spójne, logiczne i konsekwentne. Świadek szczerze wskazał rolę poszczególnych osób w procederze, przyznając, że zostały mu przedstawione przez kierownika grupy- D. J. (1).

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.15

Zeznania Ł. L.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom złożonym przez Ł. L.. Świadek nie miał powodów, by składać nieprawdziwe zeznania, gdyż osobnym wyrokiem poddał się dobrowolnie skazaniu bez przeprowadzania rozprawy. Jednocześnie zeznania są szczere i spontaniczne. Sąd nie daje wiary jednak zeznaniom świadka w kwestii tego, że wiedzę, kto dokonuje kradzieży poza D. J. opierał się jedynie na swojej obserwacji. Sąd ma na względzie, że pracownicy rozmawiali ze sobą na temat procederu. Ponadto obserwację Ł. L. były zgodne z poczynionymi ustaleniami w sprawie, przez co potwierdziły udział w procederze pozostałych oskarżonych. Sąd ma na względzie także wyjaśnienia chociażby D. J. (2), który zadzwonił do świadka, by powiadomić go o tym, że nie otrzyma z kradzieży obiecanego telewizora.

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.7

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.14

Zeznania W. S.

Zeznania W. S. zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Zeznania W. S. są konsekwentne, szczegółowe, ujawniają wiele okoliczności. Świadek nie ubarwia przedstawionych zdarzeń, opisuje role poszczególnych osób z zaznaczeniem, o których faktach wie z obserwacji, a o których dowiedział się wprost od oskarżonych. Świadek wskazał, że w procederze wywożenia rzeczy z A. uczestniczyli praktycznie wszyscy i opisał rolę poszczególnych osób, w tym wiodącą D. J. (1), który decydował o procederze oraz procedury związane z dokumentami przewozowymi, plombami i systemem komputerowym spółki. Jedynie w zakresie, w którym zeznania są niezgodne z wyjaśnieniami D. J. (1), Sąd odmawia im wiary.

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.14

1.1.15

Protokoły zatrzymania oskarżonych, protokoły przeszukania lokali, protokoły przeszukania osoby, protokoły zatrzymania rzecz, protokoły tymczasowego zajęcia mienia, protokół zapakowania depozytu, protokoły oględzin monitoring, protokoły oględzin, protokoły okazania

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z przepisami prawa, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki zaś nie budziły żadnych wątpliwości. Zostały sporządzone przez uprawnione podmioty i zawierały wszystkie niezbędne elementy zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

Karty karne

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonych, sad oparł się na odpowiedziach uzyskanych z Krajowego Rejestru Karnego. Dowody te nie budzą wątpliwości Sądu i zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności.

wykaz strat

karty czasu pracy

wydruk z monitoringu

dowód depozytowy

deklaracja depozytowa

wykaz dowodów rzeczowych

dokumentacja umowy sprzedaży

dokumentacja bankowa

dokumentacja pracownicza

Dokumentów zgromadzone w sprawie nie budziły zastrzeżeń Sądu. Zarówno dowody z dokumentów jak i dokumentacja fotograficzna, wydruk z monitoringu zebrana w niniejszej sprawie, nie budziły zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności.

opinia biegłego z zakresu informatyki wraz z analizą połączeń

Opinia została sporządzona przez kompetentny podmiot i nie budzi zastrzeżeń Sądu. Opinia jest rzeczowa, pełna, wewnętrznie spójna i oparte na fachowej wiedzy. Opinia nie budzi wątpliwości Sądu i zasługuje na przyznanie jej waloru wiarygodności.

Zeznania R. G.

Zeznania R. G. są konsekwentne i układają się w spójną całość. Świadek precyzyjnie opisała zalążki powstawania przestępczego procederu, znane jej osoby wchodzące w skład grupy zorganizowanej , nie ubarwiając przy tym ani nie bagatelizując roli D. J. (1). Świadek wprost wskazała już przy pierwszych zeznaniach, że w domu pojawiały się nowe sprzęty elektroniczne z czasem coraz więcej, a D. J. (1) mówił jej, że są to rzeczy pochodzące z kradzieży zaś kupiony dla niej motocykl H. (...) został zakupiony z pieniędzy pochodzących z przestępstwa. Świadek złożyła spontaniczne, pełne szczegółów zeznania, ukazujące charakter procederu.

Zeznania P. T.

Zeznania P. T. konsekwentne, logiczne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w tym z nagraniami z monitoringu i wyjaśnieniami oskarżonych oraz dowodami z dokumentów przedłożonymi przez pokrzywdzoną spółkę.

Zeznania M. D.

Zeznania M. D. zasługują na wiarę. Świadek złożył logiczne zeznania, które są spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Zeznania M. S.

Zeznania cechowały się konsekwentnością i spójnością. M. S. szczegółowo, a przy tym zbieżnie, opisywał działalność pracowników w grupie przestępczej trudniącej się kradzieżą. Świadek przedstawił prawidłowe procedury działania w firmie, obowiązki poszczególnych oskarżonych, a także sposób dokonywania kradzieży, co pozwoliło ukazać Sądowi charakter przestępstwa, którego dopuścili się oskarżeni. Nadto świadek precyzyjnie opisał sposób ustalenia wysokości szkody. Zeznania te znajdują odzwierciedlenie w wyjaśnieniach oskarżonych i nie podważa ich wiarygodności fakt, że świadek użył sformułowania, że P. J. (1) przyznał się do winy i, że nie pamięta skąd miał wiedzę na temat wyjaśnień oskarżonych.

1.1.12

1.1.13

1.1.14

Zeznania A. S.

Zeznania A. S. zasługują na wiarę. Zeznania złożone zgodnie z posiadaną wiedzą na temat procedur obowiązujących w firmie (...). Zeznania szczere, spontaniczne, spójne i konsekwentne. Zeznania cechują się spójnością i konsekwencją. Świadek szczerze opisała procedury obowiązujące w firmie, w której pracował M. K. (1) oraz wskazała na uchybienia w działaniu ww. na podstawie nagrań z monitoringu, rozpoznając na nich oskarżonego.

Pismo pracodawcy

Pismo (...) dotyczące zatrudnienia M. K. (1) nie budzi zastrzeżeń Sądu. Nie było także kwestionowane w trakcie procesu. Dowód z dokumentu zasługuje na wiarę.

Opinia sądowo- psychiatryczna M. K. (1)

Dowód nie budził wątpliwości Sądu. Opracowana opinia sądowo- psychiatryczne została sporządzona przez uprawniony podmiot i zawierała wszystkie niezbędne elementy. Opinia jako odpowiadająca wymogom prawa tj. jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności oraz oparte są na specjalistycznej wiedzy, stanowi pełnowartościowy materiał dowodowy.

1.1.15

Zeznania Z. K.

Zeznania Z. K. są spójne i konsekwentne. Sąd nie znalazł podstaw do odmówienia im waloru wiarygodności. Wprawdzie świadek nie posiadał wiedzy odnośnie przestępczego działania D. D. (2), jednakże opisał harmonogram i charakter jego pracy wraz ze wskazaniem samochodów wraz numerami rejestracyjnymi, którymi jeździł służbowo oraz godzinami pracy, co przyczyniło się do ustalenia stanu faktycznego.

Zeznania Ł. L.

Ł. L. wprawdzie nie wskazuje bezpośrednio na udział D. D. (2), jednakże wskazuje, że J. opowiadał mu o początkach swojej działalności mówiąc, że przed założeniem grupy przestępczej początkowo współpracował przy kradzieży z kierowcą, kradnąc drogie rzeczy głównie laptopy.

wyjaśnienia D. D. (2)

Wyjaśnienia te zasługują na wiarę jedynie w zakresie propozycji D. J. (1) w sprawie dokonywania wspólnych kradzieży i ich rozmów w sprawie procedur obowiązujących w firmie i możliwości wywożenia towaru oraz w zakresie ich koleżeńskiej relacji.

1.1.1

Zeznania K. G.

Zeznania K. G. złożone w innej sprawie karnej w PO I Ds. 76.2018 w zakresie sprzedaży laptopów przekazanych od D. J. (1) zasługują na wiarę jako zbieżne z wyjaśnieniami D. J. (1), którym to Sąd przypisał walor wiarygodności (świadek skorzystał z uprawnienia z art. 182 § 3 k.p.k. i odmówił składania zeznań w przedmiotowej sprawie, jednakże podtrzymał przed Sądem złożone wyjaśnienia w sprawie karnej).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.15

wyjaśnienia D. D. (2)

Brak przyznania się do sprawstwa i winy. Wersja wydarzeń sprzeczna z materiałem dowodowym. Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom złożonym przez D. D. (2) w zakresie nieprzyznawania się do winy. D. D. (2) przyznał, że D. J. (1) jak i inni pracownicy oferowali mu możliwość nawiązania współpracy dotyczącej kradzieży, zaś on jej odmawiał. Sąd jednak nie daje wiary, jakoby D. D. (2) odmówił D. J. (1), którego wyjaśnieniom Sąd przyznał walor wiarygodności i który szczegółowo opisał ich wspólne działanie. Tym bardziej, że sam oskarżony wskazał na kilkukrotne rozmowy z D. J. (1) w sprawie kradzieży. Jako niewiarygodne jawią się wyjaśnienia złożone podczas rozprawy, jakoby D. J. (1) miał złożyć obciążające go zeznania w ramach zemsty oraz z obawy na złożenie na niego zawiadomienia. Rozumowanie takie jest wbrew logice i jest niezgodne z zasadami doświadczenia życiowego, gdyż oskarżony złożył wyjaśnienia już po zatrzymaniu, przyznając się do czynów i szczegółowo opisując przestępczy proceder, w którym brał udział. Nadto niewiarygodne jawią się wyjaśnienia D. D. (2) jakoby D. J. (1) wypytywał go na temat procedur obowiązujących w firmie, pracując w niej i wiedząc jak wygląda chociażby procedura odprawa samochodu. Oskarżony przyznał, że D. J. (1) rozmawiał z nim na temat wywożenia towaru z A. i miał wiedzę, że dotyczy to wysokich korzyści majątkowych. Nadto D. D. (2) podczas przesłuchania z dnia 13 kwietnia 2017 r. wskazał, że rozmowa ta miała miejsce w okresie wielkanocnym 2016 r., dopiero przed Sądem uznał, że był to okres Bożego Ciała, podczas gdy D. J. (1) prawidłowo wskazał okres zakończenia współpracy z D. D. (2), gdyż jego zatrudnienie ustało z końcem stycznia 2016 r., co zgodne jest z wyjaśnieniami złożonymi przez D. J. (1). Jako niewiarygodne jawią się te zeznania także na podnoszenie przez oskarżonego D. D. (2), że nie było możliwości wywożenia towaru z firmy w sytuacji gdy była to rzecz powszechnie znana pracownikom. Zatem jego wyjaśnienia, że nie miał o tym wiedzy jawią się jako wysoce nieprawdopodobne. Tym bardziej, że sam D. D. (2) podczas przesłuchania w dniu 13 kwietnia 2017 r. wskazał, że wiedział o procederze założenia grupy. Wyjaśnienia D. D. (2) są ze sobą sprzecznę, gdyż raz podnosił, że D. J. (1) zaproponował mu współpracę w kradzieży, a innym razem, że D. J. (1) opowiedział mu o procederze założenia grupy, dlatego rzekomo miał go pomówić. Niewiarygodne zdaje się być opowiadanie osobie, która miała wyśmiać propozycję kradzieży o procederze założenia grupy. Tym bardziej, że grupa przestępcza jeszcze nie istniała. Jednocześnie D. D. (2) próbował podważyć zeznania D. J. (1) twierdząc, że oskarżony wiedział, jakim jeździ samochodem, gdyż chciał go sprzedać, więc wszyscy wiedzieli jak wygląda jego samochód. D. J. (1) przyznał, że wiedział o chęci sprzedaży, ale nie pamięta by mu kiedykolwiek pokazywał zdjęcie samochodu wyjaśniając, że widział go w momencie przekazywania towaru. Bez znaczenia jest zatem przedłożony przez D. D. (2) dokument potwierdzający demontaż pojazdu z dnia 13 października 2015 r. samochodu marki S. (...), którym zgodnie z wyjaśnieniami D. J. (1) D. D. (2) miał przyjeżdżać w okolice M., aby przekazać mu przypadającą mu część skradzionego sprzętu. Dodatkowo Sąd wskazuje, że podczas konfrontacji pomiędzy wyżej wymienionymi, D. J. (1) rozpoznał D. D. (2) pomimo, że podczas przesłuchań nie podawał jego nazwiska.

Stąd wyjaśnienia oskarżonego D. D. (2) należy oceniać, jako nieprawdziwe, i takie które w konfrontacji z innymi wiarygodnymi dowodami na wiarę nie zasługują. Tym samym Sąd uznał, że zastrzeżenia i wyjaśnienia oskarżonego stanowią jedynie przyjęty przez oskarżonego sposób obrony, dążący do zakwestionowania przede wszystkim wyjaśnień D. J. (1) i uwolnienia się od odpowiedzialności.

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.8

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

1.1.13

1.1.14

1.1.15

zeznania H. J.

Świadek skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań zgodnie z art. 182 § 1 k.p.k.

zeznania B. K.

Świadek skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań zgodnie z art. 182 § 1 k.p.k.

zeznania M. M.

Zeznania M. M. były nieprzydatne do ustaleń w sprawie, gdyż świadek nie brał udziału w inwentaryzacji ani w wykryciu sprawców procederu w dniu 10 lutego 2017 r.

zeznania P. M.

Zeznania P. M. były nieprzydatne do ustalania faktów z uwagi na brak wiedzy świadka na temat przestępnego procederu.

zeznania A. J.

Zeznania A. J. okazały się nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego.

zeznania M. K. (2)

Zeznania M. K. (2) okazały się nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego.

zeznania K. G.

K. G. zgodnie z art. 182 § 3 k.pk. odmówił składania zeznań. Sąd wykorzystał jedynie jego wyjaśnienia złożone w innej sprawie karnej, które K. G. podtrzymał przed Sądem.

zeznania A. J.

Zeznania A. J. okazały się nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego.

Protokół okazania wizerunku

Dowód nieprzydatny do ustalania faktów w sprawie, gdyż dotyczył sprawy wyłączonej do odrębnego postępowania.

zeznania P. K.

Zeznania P. K. wykazały jedynie, które z zabezpieczonych rzeczy są jego własnością.

zeznania E. J.

Zeznania E. J. są wprawdzie szczere i spontaniczne a Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności, jednakże nie miały one znaczenia dla niniejszej sprawy. Świadek zeznała jedynie, że P. J. (1) w grudniu 2016 r. przyniósł do mieszkania dwa laptopy marki A. i H., jednakże nie miała większej wiedzy na temat przestępczej działalności.

1.1.15

Stenogram z nagrania rozmowy D. Dobrach z D. J. z zapisem na nośniku CD

Dowód nie został wykorzystany przez Sąd, z uwagi na uzyskanie go niezgodnie z prawem. Sąd miał na względzie, że rozmowa była stymulowana przez D. D. (2) i miała na celu wykazanie jego niewinności. Niemniej jednak nawet w sytuacji, gdyby Sąd zaliczył go na poczet materiału dowodowego, dowód ten uznany był za nieprzydatny do uznania niewinności D. D. (2).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I i XV

D. J. (1), D. D. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonych D. J. (1) i D. D. (2) nie budzą wątpliwości Sądu. D. J. (1) przyznał się do winy i złożył w tej kwestii wyjaśnienia, którym Sąd przypisał wiarę jako wiarygodnym. Fakt dokonywania kradzieży został także potwierdzony zeznaniami K. W. (k.1095), którym to zeznaniom Sąd przypisał walor wiarygodności. D. J. (1) szczegółowo opisał pierwszą rozmowę przy rampie załadunkowej, ich wspólne działanie w celu kradzieży oraz wady procedur, które umożliwiły dokonywanie kradzieży a także samochód, którego używał D. D. (2). Nie budzi wątpliwości Sądu, że D. D. (2) jako pracownik K. & R. Z. (firma zajmująca się usługami transportowymi dla firmy (...), współpracująca z pokrzywdzoną spółką (...)) dostarczał i rozładowywał towar do magazynów w B., przy czym odbierając towar z A., który miał dostarczyć do bazy przy ul. (...) w D., ściągając plombę i rozładowując towar na taśmę, wywoził także kradziony towar, który załadowywał mu D. J. (1), o czym on wiedział i się na to godził. Sąd ma na względzie, że oskarżony D. D. (2) świadcząc usługi kurierskie de facto dla firmy (...), znał realia panujące w firmie, gdyż przed podjęciem zatrudnienia w firmie (...), był pracownikiem pokrzywdzonej spółki. Nie budzi wątpliwośc Sądu, że oskarżony przyjął złożoną przez D. J. (1) propozycję współpracy w celu uzyskania dodatkowego zarobku z kradzieży. Oskarżony w ramach normalnie wykonywanych czynności przyjeżdżał po towar, i zabierał dodatkowo ukradziony towar przez D. J. (1), mając świadomość i godząc się na to. Następnie przekazywał D. J. (1) w okolicach M. we W. część skradzionego towaru, przyjeżdżając prywatnym samochodem marki s., koloru czerwonego, który to opisał D. J., zaś D. D. potwierdził, że takowy posiadał.

Zgodnie z zasadą in dubio pro reo przyjęto, że ww. dokonali kradzieży wspólnie i w porozumieniu nie mniej niż 14 laptopów, bowiem kradzieże były dokonane pięciokrotnie, zaś jednorazowo kradli o dwóch do czterech laptopów, zatem uznano, że ukradli 4 laptopy zaś czterokrotnie nie mniej niż 2 laptopy.

Sąd dokonał zmiany opisu czynu poprzez sprecyzowanie w opisie czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, że D. J. (1) działał z D. D. (2).

Oskarżeni wypełnili swoim zachowaniem znamiona przestępstwa opisanego w przepisie art. 278 § 1 w zw. z art. 12 k.k.

art. 278 § 1 kodeksu karnego

Przestępstwo kradzieży z art. 278 § 1 kodeksu karnego jest przestępstwem kierunkowym i może być popełnione tylko umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Przedmiotem ochrony czynu zabronionego są własność i posiadanie rzeczy. Czynność sprawcza czynu zabronionego polega na zaborze, który polega na wyjęciu rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo sprawcy. Zabór jest dokonany bezprawnie, bez zgody uprawnionego właściciela lub posiadacza rzeczy zaś kradzież jest dokonana w chwili zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze jej przywłaszczenia. Oskarżeni wyczerpali swoim zachowaniem znamiona przestępstwa, gdyż wbrew wiedzy zgody spółki (...) dokonali zaboru rzeczy, należących do spółki w celu jej przywłaszczenia, wywożąc ją z magazynu poza systemem. Działali umyślnie i z zamiarem bezpośrednim.

art. 12

kodeksu karnego

- zachowanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego albowiem czyn ciągły charakteryzuje się jednym z góry powziętym zamiarem (tym samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe a oskarżeni, swoją świadomością i zamiarem obejmowali stałe uczestniczenie i współdziałanie w dokonywanych kradzieżach, które zakończyli dopiero, gdy D. D. (2) zakończył stosunek pracy. Z tych względów Sąd uznał, iż działanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego.

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

D. J. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo D. J. (1) nie budzą wątpliwości. Zebrany materiał dowodowy pozwolił na jednoznaczne przyjęcie, że istniała grupa przestępcza, którą kierował D. J. (1), która wyróżniała się własnym zorganizowaniem i wewnętrzną strukturą- każdy z członków miał swoją rolę do spełnienia, z tym zastrzeżeniem, że czasami wymieniali się zadaniami, zgodnie z poleceniami D. J. (1). Wiodąca rola w oskarżonego D. J. (1) bezsprzecznie wynika z całości materiału dowodowego. Wszyscy członkowie grupy przestępczej, z wyłączeniem M. K. (1), który skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień, konsekwentnie i zgodnie opisują rolę D. J. (1) w procederze jako kluczową i wiodąca. D. J. (1) podejmował najważniejsze decyzje związane z dokonywaniem zaboru w celu przywłaszczenia. Oskarżony polecał członkom grupy podjęcie określonych działań. Pozostałe osoby biorące udział w grupie przestępczej wypełniały zadania określone przez oskarżonego D. J. (1). Z wyjaśnień oskarżonych wynika, że to D. J. (1) kierował grupą przestępczą, będąc jej pomysłodawcą i podejmując wiążące innych członków grupy decyzję. Jak wyjaśnił m.in. P. J.: "to J. organizował transport i to on rozdzielał pieniądze", "pomysłodawcą dokonanych kradzieży był D. J. (1)" "spotykałem się poza pracą, czasem tylko, aby odebrać pieniądze na stacji paliw L., przy ul. (...) we W." "D. powiedział mi co mam robić. Wskazywał mi paletę, którą mam przewieść w konkretne miejsce", "Zawsze D. sprawdzał w komputerze i to on decydował, co bierzemy", "to on decydował kto ile dostaje", "moim zdaniem J. kierował całym procederem, bo to on wszystko załatwiał, kuriera, pasera, i pieniądze. On decydował, co kradniemy", Ł. L. zeznał natomiast "Wiem od J., że on ten proceder wymyślił, on wszystkim kierował, mówił kiedy ma dojść do kradzieży, i jaki towar należy ukraść, szukał tego towaru, to on dogadał się z paserem" "D. kierował tym wszystkim", natomiast W. S. zeznał "J., bo on wszystko załatwiał. On upłynniał towar, on płacił. Wydaje mi się, że on decydował, kto ile dostanie zysku ze sprzedaży tego kradzionego towaru", K. W. "To D. J. (1) podejmował decyzję komu dać i ile pieniędzy" "D. przedstawił mi osobiście osoby, które uczestniczyły w procederze".

Oskarżony wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstwa opisanego w przepisie art. 258 § 3 k.k. poprzez:

- pełnienie funkcji władczych grupy przestępczej, które spełnia kryteria samoistnej struktury,

- wydawanie wiążących poleceń członkom grupy przestępczej , którzy byli mu podporządkowani,

- podejmowanie samodzielnych decyzji,

- decydowanie o rodzaju kradzionych rzeczy oraz o ilości przekazywanych członkom grupy środków finansowych za realizację ich zadań w ramach kradzieży,

- podporządkowanie się członków grupy poleceniom D. J.,

- podział zysków.

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III, V, VII, IX, XI, XIII

D. J. (1), D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2), M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo wszystkich oskarżonych jest ewidentna i nie budzi żadnych wątpliwości. Uznając ich sprawstwo za udowodnione, Sąd – w dużym stopniu – oparł się zresztą na wyjaśnieniach samych oskarżonych (zwłaszcza D. J. (1) i P. J. (1)), złożonych w toku śledztwa oraz ujawnionych i uzupełnionych podczas postępowania judykacyjnego. Wyjaśnienia te harmonizują się z wyjaśnieniami P. J. (2), D. J. (2), M. G. (1) oraz zeznaniami świadków: Ł. L., K. W., W. S.. Jednocześnie opisane przez ww. okoliczności znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach przesłuchanych w toku przewodu sądowego świadków oraz z treścią ujawnionych na rozprawie dokumentów, w tym ewidencji czasu pracy (Sąd uznał, że pomimo, iż M. G. nie był w pracy w dniu 27 stycznia 2017 r. uzyskał korzyść z tej kradzieży, i wcześniej wykonał czynności związane z dokonaniem zaboru w celu przywłaszczenia), okresów zatrudnienia, protokołów monitoringu, opinii biegłego z zakresu informatyki, dokumentacji bankowej tworząc wraz z nimi logiczną całość. Sąd mając na względzie, że każdy z oskarżonych przyjął określoną linie obrony, mającą na celu ograniczenie odpowiedzialności karnej, jednakże oceniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wina i sprawstwo oskarżonych nie budzi jakichkolwiek wątpliwości Sądu.

Oskarżeni w sposób przemyślany, z premedytacją, według ustalonego schematu i podziału ról, działając w krótkich odstępach czasu dokonywali przestępstw przeciwko mieniu, dokonując kradzieży towaru głównie o znacznej wartości rynkowej, przy czym motywacją sprawców było osiągnięcie korzyści majątkowej. Nie dość, że dokonali zaboru rzeczy wbrew wiedzy ich właściciela, to narazili pracodawcę na utratę zaufania, a nadto przekazali ukradziony towar do nielegalnego obrotu, naruszając zasadę wolnej gospodarki rynkowej. Czyny, których dopuścili się oskarżeni charakteryzują się dużym ciężarem gatunkowym. Oskarżeni działali wielokrotnie, w sposób zorganizowany- część z oskarżonych nabywała dodatkowe uprawnienia w miejscu pracy celem udoskonalenia techniki kradzieży, dokonywali zaboru głównie drogich sprzętów elektronicznych i wywożąc je całymi paletami z magazynu pokrzywdzonej spółki. Oskarżeni nie zważając na szkodę, którą ponosi firma przekazywali kradziony towar paserowi, celem dalszej sprzedaży, lub sami sprzedawali otrzymany do własnych celów towar, w celu otrzymania niskiej korzyści majątkowej w stosunku do poniesionej przez A. szkody.

Oskarżeni wypełnili swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

art. 278 § 1 kodeksu karnego

Przestępstwo kradzieży z art. 278 § 1 kodeksu karnego jest przestępstwem kierunkowym i może być popełnione tylko umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Przedmiotem ochrony czynu zabronionego są własność i posiadanie rzeczy. Czynność sprawcza czynu zabronionego polega na zaborze, który polega na wyjęciu rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo sprawcy. Zabór jest dokonany bezprawnie, bez zgody uprawnionego właściciela lub posiadacza rzeczy zaś kradzież jest dokonana w chwili zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze jej przywłaszczenia. Oskarżeni wyczerpali swoim zachowaniem znamiona przestępstwa, gdyż wbrew wiedzy zgody spółki (...) dokonali zaboru rzeczy, należących do spółki w celu jej przywłaszczenia, wywożąc ją z magazynu poza systemem. Działali umyślnie i z zamiarem bezpośrednim.

art. 294 § 1 kodeksu karnego

Z uwagi na wysokość szkody wyrządzonej przestępstwem czyn wyczerpał znamiona z art. 294 § 1 k.k. D. J. (1), M. K. (1), D. J. (2), P. J. (1) dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 969 260,49 zł zaś M. G. (1) i P. J. (2) dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia o łącznej wartości nie mniejszej niż 963 489,16 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości. Mieniem znacznej wartości zgodnie z przepisem art. 115 § 5 jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 zł.

art. 13 § 1 kodeksu karnego

- zachowanie oskarżonych przyjęło formę usiłowania, oskarżeni bowiem działając

umyślnie z zamiarem bezpośrednim dążyli do kradzieży towaru, który mieli już wytypowany, zapakowany i załadowany na samochód dostawczy celem jego wywiezienia ze spółki, oskarżeni bezpośrednio zmierzali do dokonania zaboru w celu przywłaszczenia od czego odstąpili wyłącznie z uwagi na działanie pracowników pokrzywdzonej spółki, którzy powiadomili oskarżonych, że pracownicy ochrony chcą dokonać sprawdzenia załadunku, co doprowadziło do tego, że z samochodu dostawczego wyładowany został towar, który miał zostać przywłaszczony.

art. 11 § 2

kodeksu karnego

- przyjęcie tzw. kumulatywnej kwalifikacji jest podyktowane tym, że czyn oskarżonych wyczerpuje znamiona typów czynów zabronionych określonych zarówno w dwóch przepisach

art. 12

kodeksu karnego

- zachowanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego albowiem czyn ciągły charakteryzuje się jednym z góry powziętym zamiarem (tym samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe a oskarżeni, swoją świadomością i zamiarem obejmowali stałe uczestniczenie i współdziałanie w dokonywanych kradzieżach. Z tych względów Sąd uznał, iż działanie oskarżonych należało zakwalifikować jako działanie w warunkach czynu ciągłego.

art. 65 § 1

kodeksu karnego

- popełnienie przestępstwa w ramach grupy przestępczej,

- uczynienie z popełniania przestępstw stałego źródła dochodu (dodatkowe, ale regularne i trwałe źródło dochodu).

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2), M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni wypełnili swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k.

Oskarżeni bez wątpienia wypełnili znamiona czynu z art. 258 § 1 kodeksu karnego. Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonych, że nie mieli świadomości, że taka grupa istnieje, gdyż jest to sprzeczne ze zgromadzonym materiałem w sprawie, w tym z samych wyjaśnień oskarżonych, którzy wskazywali, że mieli wiedzę, że dokonują kradzieży towaru ze spółki oraz mieli wiedzę o większości osób biorących udział w procederze. Zorganizowaną grupę stanowi grupa przynajmniej trzech osób, których celem jest popełnianie przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej. Oskarżeni z całą pewnością spełnili powyższe warunki. Wykonywali polecenia D. J. (1), który kierował grupą, obejmując swoją świadomością i zamiarem chęć dokonania zaboru w celu przywłaszczenia, a za wypełnianie zleconych zadań, dzięki którym możliwe było finalne wywiezienie towaru poza siedzibę spółki, otrzymywali wynagrodzenie od kierownika grupy- D. J..

- trwałość grupy,

- popełnianie przestępstw w sposób ciągły w ramach działania w zorganizowanej grupie,

- zapewnienie stałego źródła dochodu,

- planowanie zaboru w celu przywłaszczenia,

- podział zadań,

- skoordynowany sposób działania,

- powiązania członków grupy,

- więzi organizacyjne w ramach porozumienia,

- umyślność działania oskarżonych,

-świadomość udziału w strukturze grupy zorganizowanej i wykonywanie zleconych zadań, zarówno bezpośrednio związanych z kradzieżą jak i czynności pomocniczych jak np. wykonywanie pracy za kierownika grupy w czasie, gdy on wybierał lub ładował towar.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. J. (1)

I

I

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstw.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 70 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- krótki okres dokonywania przestępstwa,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra,

- stosunkowo niewielki rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

D. J. (1)

II

II

Sąd wymierzył karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstw. Sąd miał z jednej strony na uwadze:

- znaczącą rolę w procederze: pozyskiwanie nowych członków, rozdzielanie zysków według własnego uznania, wydawanie decyzji w zakresie typowania towaru do kradzieży,

-wysoką społeczna szkodliwość działania grupy przestępczej (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody), ,

-motywację sprawcy (osiągnięcie korzyści majątkowej),

- długi okres działalności

a z drugiej strony jako okoliczność łagodzącą, Sąd potraktował przyznanie się przez D. J. (1) do winy i złożenie obszernych i szczegółowych wyjaśnień, zarówno na etapie postępowania przygotowawczego jak i judykacyjnego.

oraz uprzednią niekaralność.

D. J. (1)

III

III

Sąd wymierzył karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Sąd miał na względzie przyznanie się oskarżonego do winy i złożenie szczegółowych wyjaśnień odnośnie charakteru procederu i roli współoskarżonych lecz jednocześnie wziął pod uwagę jego znaczącą rolę w procederze, w tym, że to był pomysłodawcą procederu i werbował do wzięcia w nim udziału innych pracowników. Nadto Sąd miał na względzie skale procederu i to, że D. J. (1) mając świadomość bezkarności i tego, że nikt nie zauważa braków stawał się coraz bardziej zachłanny, i dokonywał zaboru coraz większej ilości sprzętu, wybierając ten najbardziej wartościowy.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 200 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- długość trwania procederu,

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

D. J. (2)

IV

IV

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

D. J. (2)

V

V

Sąd wymierzył karę 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

P. J. (1)

VI

VI

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

P. J. (1)

VII

VII

Sąd wymierzył karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

M. G. (1)

VIII

VIII

Sąd wymierzył karę 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

M. G. (1)

IX

IX

Sąd wymierzył karę 2 lat pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Sąd miał na względzie stosunkowo krótszy okres działalności M. G. (1) w ramach procederu od większości współoskarżonych.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

P. J. (2)

X

X

Sąd wymierzył karę 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

P. J. (2)

XI

XI

Sąd wymierzył karę 2 lat pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Sąd miał na względzie stosunkowo krótszy okres działalności P. J. (2) w ramach procederu od większości współoskarżonych.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

M. K. (1)

XII

XII

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

M. K. (1)

XIII

XIII

Sąd wymierzył karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Sąd miał na względzie znaczącą rolę M. K. (1) w procederze, gdyż tylko on mógł wywieźć towar za teren magazyny pokrzywdzonej spółki.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 150 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów, jak również postać zamiaru (zamiar bezpośredni kierunkowy) i motywację oskarżonego. Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

M. K. (1)

XIV

XIV

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego,

- rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

D. D. (2)

XV

XV

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

Obok kary pozbawienia wolności Sąd na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. wymierzył grzywnę w liczbie 70 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych uznając, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości. Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

- motywację oskarżonego, którą było działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- krótki okres dokonywania przestępstwa,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra,

- stosunkowo niewielki rozmiar wyrządzonej szkody.

Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanych przestępstw.

D. D. (2)

XV

XV

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłaby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa.

D. D. (2)

XVI

XIV

Sąd zastosował wobec D. D. (2) instytucję warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby, uznając, że oskarżony nie jest osobnikiem na tyle zdemoralizowanym, aby zastosować wobec niego środki resocjalizacyjne w zakładzie zamkniętym. W uznaniu Sądu orzeczony wskazany okres próby jest wystarczający dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności dla zapobieżeniu powrotowi do przestępstwa.

D. D. (2)

XVII

XV

Zgodnie z obligatoryjną zasadą orzeczenia obowiązku okresu próby wynikającego z art. 72 § 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego D. D. (2) do informowania Sądu o przebiegu okresu próby.

D. J. (1)

XVIII

I, II i III

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat i 6 miesięcy k.p.w. zaś suma kar wynosiła 5 lat k.p.w. Odnośnie grzywny najwyższą karą było 200 stawek dziennych grzywny, zaś suma 270 stawek dziennych, przy wysokości jednej stawki w kwocie 50 zł. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył D. J. (1), karę łączną 4 lat kary pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w liczbie 220 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 50 złotych.

D. J. (2)

XIX

IV i V

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat i 6 miesięcy k.p.w. zaś suma kar wynosiła 3 lata i 6 miesięcy k.p.w. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył D. J. (2) karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

P. J. (1)

XX

VI i VII

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat i 6 miesięcy k.p.w. zaś suma kar wynosiła 3 lata i 6 miesięcy k.p.w. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył P. J. (1) karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

M. G. (1)

XXI

VIII i IX

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat k.p.w. zaś suma kar wynosiła 2 lat i 10 miesięcy k.p.w. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył M. G. (1) karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

P. J. (2)

XXII

X i XI

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat k.p.w. zaś suma kar wynosiła 2 lat i 10 miesięcy k.p.w. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył P. J. (2) karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

M. K. (1)

XXIII

XII, XIII i XIV

Sąd połączył wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. W ocenie Sądu nie zachodzą także przesłanki do pełnej absorpcji kary. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonego jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

Najwyższą karą jednostkową była kara 2 lat i 6 miesięcy k.p.w. zaś suma kar wynosiła 4 lata i 6 miesięcy k.p.w. Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył M. K. (1) karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

D. J. (1)

XXV

I, III

Orzeczenie przepadku sumy pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa w postaci: motocykla H. (...) nr rej. (...) (nr ramy (...)), motocykla H. (...) (nr ramy (...)), samochodu marki S. (...) o nr rej. (...), samochodu marki A. (...) o nr rej. (...) zgodnie z postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 29 listopada 2018 r. k. 2428. Pojazdy zostały zakupione za pieniądze uzyskane z przestępstwa. Zostały zabezpieczone w toku postępowania przygotowawczego, i sprzedane w toku postępowania judykacyjnego.

D. J. (1)

XXVI

I, III

Orzeczenie przepadku równowartości przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa w postaci zabezpieczonych u oskarżonego D. J. (1) środków pieniężnych w kwocie 18.500 zł. Podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. zajmowanego przez D. J. (1), dokonanego w dniu 21 lutego 2017 r. ujawniono i zabezpieczono banknoty o różnych nominałach tj. 22 banknoty o nominale 200 zł, 137 banknotów o nominale 100 zł, 1 banknot o nominale 50 zł, 1 banknot o nominale 20 zł, 1 banknot o nominale 10 zł na łączną kwotę 18.180 zł oraz zabezpieczonych podczas przeszukania osoby D. J. (1) 3 banknotów o nominałach 100 zł oraz 1 banknot w kwocie 20 zł, w łącznej kwocie 320 zł, co dało łączną kwotę środków pieniężnych w kwocie 18.500 zł.

D. J. (1), D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2), M. K. (1), D. D. (2)

XXVII

I, III, V, VII, IX, XI, XIII, XIV, XV,

Orzeczenie przepadku równowartości osiągniętych korzyści majątkowych:

- D. J. (1) w kwocie 59.950 zł

- D. J. (2) w kwocie 35.000 zł

- P. J. (1) w kwocie 30.000 zł

- M. G. (1) w kwocie 25.000 zł

- P. J. (2) w kwocie 14.000 zł

- M. K. (1) w kwocie 123.400 zł

- D. D. (2) w kwocie 8.200 zł

W zakresie przepadku równowartości korzyści przyjęto kwoty podane w wyjaśnieniach D. J. (1) (k. 405).

U D. J. (1) natomiast przyjęto kwotę wynikającą z wysokości dokonanych wpłat na rachunek bankowy tj. 49.850 zł, kwotę 6.000 zł, którą przeznaczył na wakacje zagraniczne zgodnie z jego wyjaśnieniami oraz zeznaniami R. G. oraz kwotę 4.100 zł uzyskaną z kradzieży dokonanej z D. D. (2).

Kwota wskazana u M. K. (1) wynika z tego, że jak wyjaśnił D. J. (1) (k. 387) w przypadku, gdy M. K. (1) upłynniał ukradziony towar dzielił się z D. J. (1) po połowie z zastrzeżeniem, że D. J. (1) dzielił otrzymaną połowę kwoty między innych oskarżonych. Tym samym M. K. (1) osiągnął wyższą korzyść majątkową aniżeli D. J. (1), niemniej jednak zgodnie z zasadą in dubio pro reo, Sąd orzekł kwotę tożsamą z korzyścią uzyskaną przez D. J. (1), po odjęciu różnicy uzyskanej przez D. J. (5) z kradzieży dokonanej z D. D. (2), w której nie uczestniczył M. K. (1) oraz dodaniu korzyści, którą osiągnął M. K. (1) przy kradzieży z inną ustaloną osobą. Do orzeczonej kwoty przepadku równowartości korzyści majątkowej doliczono kwoty zabezpieczonych u D. J. (1) środków finansowych tj. kwoty 18.500 zł oraz kwotę zakupu pojazdu tj. kwotę 47.000 zł.

Wysokość korzyści majątkowej, którą osiągnął D. D. (2) określono zgodnie z wyjaśnieniami D. J. (1) na k. 769 i konfrontacji na k. 1825. Mianowicie za każdą z pięciu kradzieży D. J. (1) otrzymał około 800-900 zł, co stanowiło 1/4 części paczki, gdyż dzielił się jeszcze z jedną ustaloną osobą, przy czym z D. D. (2) dzielił się najpierw po równo. Zatem D. D. (2) nie musiał nikomu oddawać swojej części. Sąd przyjął więc, że za jedną kradzież D. J. (1) otrzymał 900 zł, a za cztery po 800 zł. Zatem D. J. (1) uzyskał 4.100 zł natomiast D. D. (2) 8.200 zł.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. J. (1), D. J. (2), P. J. (1), M. G. (1), P. J. (2), M. K. (1)

XXIV

I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII i XIV

Zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tzn. zarówno okresu tymczasowego aresztowania, jak i zatrzymania, Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył wszystkim oskarżonym prócz D. D. (2), na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania:

– D. J. (1) od dnia 6 marca 2017 roku, godz. 21: 30 do dnia 2 sierpnia 2017 roku o godz. 13:10;

- D. J. (2) od dnia 1 marca 2017 roku, godz.17: 30 do dnia 28 lipca 2017 roku o godz. 17:10;

- P. J. (1) od dnia 21 lutego 2017 roku, godz. 06: 10 do dnia 10 lipca 2017 roku o godz. 15:40;

- M. G. (1) od dnia 23 maja 2017 roku, godz. 14: 15 do dnia 1 sierpnia 2017 roku o godz. 14:45;

- P. J. (2) od dnia 1 marca 2017 roku, godz. 17: 30 do dnia 28 lipca 2017 roku o godz. 17:10;

- M. K. (1) od dnia 21 lutego 2017 roku, godz.10:20 do dnia 18 lipca 2017 roku o godz. 15:25.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd dokonał zmiany opisu czynu z punktu III, V, VII, IX, XI, XIII części wstępnej wyroku z uwagi na konieczność wskazania, że kradzieże poza wskazanymi datami dziennymi, w okresach działania oskarżonych dokonywane były w bliżej nieustalonych dniach, z uwagi na brak możliwości jednoznacznego wykazania konkretnych terminów kradzieży ze względu na ich dużą częstotliwość. Sąd zmuszony był dokonać również zmiany wysokości szkody wyrządzonej przestępstwem oraz wskazania rzeczy, których zaboru w celu przywłaszczenia dokonali oskarżeni.

Sąd nie mógł bowiem uznać wysokości szkody przypisanej oskarżonym w akcie oskarżenia z tytułu strat towarów przez spółkę (...). Nie sposób uznać wysokości szkody wskazanej w akcie oskarżenia z uwagi na fakt, że nie można uznać wartości na podstawie domniemania wynikającego z braków ujawnionych poprzez inwentaryzację. Fakt dokonywania kradzieży nie budzi najmniejszych wątpliwości Sądu, jednakże ilość ukradzionego towaru pomimo tego, iż może zdawać się prawdopodobna i Sąd w żadnym razie nie twierdzi, że tyle nie wyniosła, z uwagi na zasadę in dubio pro reo nie może przypisać jej oskarżonym w zarzucanej ilości. Decyzja Sądu jest podyktowana brakiem możliwości jednoznacznego ustalenia wysokości szkody na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego i braku faktycznych możliwości do przeprowadzenia innych dowodów, które w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, ukazałyby wysokość poniesionej szkody oraz rodzaj ukradzionych towarów. Fakt, że poszczególni oskarżeni w konkretnych dniach znajdowali się w miejscu, gdzie doszło do braków towarów, pomimo iż powinni świadczyć pracę w innym miejscu w firmie, nie może przemawiać jednoznacznie za uznaniem, że są odpowiedzialni za kradzież tych towarów. Nie jest zatem zasadnym przypisanie kradzieży towarów oskarżonym, na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji z okresów nie objętych monitoringiem. Tym bardziej, mając na względzie, że kradzieże w spółce (...) występują zgodnie z zeznaniami P. T. nadzwyczaj często, bowiem w ciągu pięciu miesięcy spółka ujawniła 500 osób na dokonywaniu kradzieży (k.777). Sąd ma w polu widzenia, że oskarżeni dokonali kradzieży na większą skale, niemniej jednak nie jest możliwe ustalenie tego na gruncie niniejszej sprawy, w tym nawet w zakresie ukradzionego towaru, który zostawili sobie oskarżeni dla siebie, gdyż jak wyjaśniał D. J. (1)- po zatrzymaniu P. J. (1) pozostali współoskarżeni poukrywali ukradziony towar. Jednocześnie Sąd miał na względzie zeznania M. D., który stwierdził "nie można jednak wysnuć takiego wniosku, że osoba, która porusza się poza terenem pracy wokół towarów, które zginęły tzn. że ona je ukradła", "jeżeli przez dłuższy czas nie odbije się skanerem nie wiemy co z nim się dzieje", "nie wszystkie alejki są podłączone do kamer" oraz zeznań A. J. "Kradzieże w A. są na porządku dziennym", "oprócz kradzieży towar mógł być też źle położony".

Ilość ukradzionego towaru jest możliwa do pewnego i niebudzącego wątpliwości wykazania w zakresie kradzieży dokonanej w dniach 27 stycznia 2017 r., 1, 2, 3 lutego 2017 r. oraz usiłowania dokonania kradzieży z dnia 10 lutego 2017 r. w oparciu o protokoły oględzin monitoringu zaś w pozostałych okresach jedynie w oparciu o zabezpieczone u oskarżonych rzeczy, których własność należała do spółki (...), zgodnie z protokołami przeszukań, z wyłączeniem przedmiotów, co do których uprawdopodobniono własność. Wysokość szkody została ustalona na podstawie cen zgodnych z przekazanym wykazem strat z k. 60 oraz w oparciu o zeznania P. T.. Nadto fakt przewożenia samych laptopów w dniu 2 i 3 lutego 2017 r. został potwierdzony zeznaniami K. W. złożonymi w dniu 22 lutego 2017 r. (k. 73). W tych samych zeznaniach wskazał kradzież dwóch palet w dniu 27 stycznia 2017 r., na których wskazał cześć produktów, które rzeczywiście się tam znajdowały, a mianowicie 6 telewizorów S. i i 18 dronów, oraz usiłowanie kradzieży jednej palety laptopów w dniu 10 lutego 2017 r. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w zeznaniach P. T..

Sąd orzekając na korzyść oskarżonych przyjął najniższe ceny za produkty danego rodzaju w przypadku, gdy cen jednoznacznie nie dało się ustalić, jak np. cena kija bejsbolowego, którego najniższa cena w spółce wynosiła 17 euro. Ceny produktów zostały wskazane przez pokrzywdzoną spółkę (...) i potwierdzenie w zeznaniach P. T. i M. S., którym Sad przyznał walor wiarygodności. Jednocześnie ceny na złoty polski zostały przeliczone jako średnie ceny miesięczne na podstawie dziennych średnich kursów euro podawanych przez Narodowy Bank Polski.

Sąd uznał, że zabezpieczone u D. J. (2) sprzęty elektroniczne tj. aparat telefoniczny S. X., słuchawki S. (...) oraz komputer stacjonarny H. seria (...) nie pochodzą z kradzieży. Sąd uznał także, że zabezpieczone 12 gier (...) również nie pochodzą z kradzieży, gdyż jak zeznał P. S., są na nich oznaczenia (...), które świadczą o tym, że są to gry wydawane na rynek polski podczas gdy spółka nie zajmowała się sprzedażą produktów na rynek polski. Sąd przy ustalaniu ukradzionych towarów miał również na względzie zabezpieczone dowody rzeczowe, które de facto były częściami składowymi innych sprzętów elektronicznych jak np. mysz komputerowa, ładowarka marki L., śmigło od drona.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zasądził od wszystkich oskarżonych koszty sądowe na nich przepadające na podstawie art. 627 k.p.k. uznając, że oskarżeni swoim przestępnym zachowaniem wygenerowali koszty postępowania. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, że przestępstwa zarzucone oskarżonym popełniane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowych.

Ponadto oskarżeni zostali obciążeni opłatą sądową zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 3, 4, 5 w zw. z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Zgodnie z powołanymi przepisami wysokość opłaty została uzależniona od wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz wysokości wymierzonej kary grzywny. W świetle art. 2 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy skazany w pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do 1 roku, obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 180 zł w razie skazania (dot. D. D. (2)), natomiast zgodnie z pkt 5 powołanego przepisu, w przypadku skazania pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do 5 lat obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 400 zł (pozostali oskarżeni). Dodatkowo zgodnie art. 3 ust. 1 ww. ustawy w razie orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wolności dodatkowo dolicza się opłatę w wysokości 20% od kwoty wymierzonej grzywny.

I tak:

1) D. J. (1) wymierzono grzywnę w kwocie 11.000 zł, z czego 20% wynosi 2.200 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 2.200 zł= 2.600 zł.

2) D. J. (2) wymierzono grzywnę w kwocie 5.000. zł, z czego 20% wynosi 1.000 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 1.000 zł= 1.400 zł.

3) P. J. (1) wymierzono grzywnę w kwocie 5.000. zł, z czego 20% wynosi 1.000 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 1.000 zł= 1.400 zł.

4) M. G. (1) wymierzono grzywnę 5.000. zł, z czego 20% wynosi 1.000 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 1.000 zł= 1.400 zł.

5) P. J. (2) wymierzono grzywnę w kwocie 5.000. zł, z czego 20% wynosi 1.000 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 1.000 zł= 1.400 zł.

6) M. K. (1) wymierzono grzywnę w kwocie 10.000 zł, z czego 20% wynosi 2.000 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 400 zł + 2.000 zł= 2.400 zł.

7) D. D. (2) wymierzono grzywnę w kwocie 3.500 zł, z czego 20% wynosi 700 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 180 zł + 700 zł= 880 zł.

7.  Podpis

Sędzia Marcin Sosiński