Treść orzeczenia III K 174/14 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

III K 174/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2016-09-20

Sygn. akt III K 174/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Protokolant: Agata Herman

w obecności Prokuratora: Tomasza Błońskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 16 września 2014 roku, 30 października 2014 roku, 13 listopada 2014 roku, 21 listopada 2014 roku, 27 listopada 2014 roku, 4 grudnia 2014 roku, 8 stycznia 2015 roku, 5 lutego 2015 roku, 26 lutego 2015 roku, 9 marca 2015 roku, 19 marca 2015 roku, 30 marca 2015 roku, 2 kwietnia 2015 roku, 5 maja 2015 roku, 29 maja 2015 roku, 23 lipca 2015 roku, 27 sierpnia 2015 roku, 29 września 2015 roku, 5 listopada 2015 roku, 19 listopada 2015 roku, 1 grudnia 2015 roku, 15 grudnia 2015 roku, 7 stycznia 2016 roku, 27 stycznia 2016 roku, 16 lutego 2016 roku, 23 lutego 2016 roku, 8 marca 2016 roku, 14 kwietnia 2016 roku, 28 kwietnia 2016 roku, 19 maja 2016 roku, 9 czerwca 2016 roku, 16 czerwca 2016 roku, 19 lipca 2016 roku, 6 września 2016 roku sprawy:

1. R. D. (1), syna S. i S. z d. J., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

I. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...) brał udział wspólnie z innymi osobami w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk, w wyniku, której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk oraz drugi uczestnik bójki – M. P. (1) - odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszających czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział III Karny z dnia 12 kwietnia 2003 r. sygn. akt III K 396/01 m.in. za czyn z art. 158§1 kk i art. 157§1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą karą łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą odbywał od 23 czerwca 2008 r. do 31 lipca 2009 r. tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk. w zw. z art. 64§1 kk.

2.A. S. (1) , syna S. i H. z d. K., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

II. w okresie od 21 sierpnia 2012 r. do 17 grudnia 2012 r. we W., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2) i R. W. (1), w skład, której wchodzili objęci odrębnym postępowaniem: R. G. (1), A. K. (1), W. P. (1), T. N. (1), R. F., P. P. (1), A. S. (3), M. L. (1), P. M. (1), P. N., F. K. (1), G. K. (1), R. G. (2), K. S. (1) oraz R. P. (1) i M. Z. (1), a także inne osoby, zajmującej się nielegalnym obrotem środkami leczniczymi, w tym środkami anabolicznymi, organizowaniem i udziałem w bójkach z użyciem niebezpiecznych przedmiotów, tj. o czyn z art. 258§1 kk.

III. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2) oraz R. W. (1) oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, brał udział w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci drewnianych i metalowych pałek, noży oraz maczet, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk, w wyniku, której jeden z jej uczestników – M. P. (1)- odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszających czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7, a inny uczestnik bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk, tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 65§1 kk.

3. M. Z. (1), syna E. i J. z d. G., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

IV. w okresie od 16 sierpnia 2012 r. do 17 grudnia 2012 r. we W. brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2) i R. W. (1), w skład, której wchodzili objęci odrębnym postępowaniem R. G. (1), A. K. (1), W. P. (1), T. N. (1), R. F., P. P. (1), A. S. (3), M. L. (1), P. M. (1), P. N., F. K. (1), G. K. (1), R. G. (2), K. S. (1) oraz A. S. (1) i R. P. (1), a także inne osoby, zajmującej się nielegalnym obrotem środkami leczniczymi, w tym środkami anabolicznymi, organizowaniem i udziałem w bójkach z użyciem niebezpiecznych przedmiotów, tj. o czyn z art. 258§1 kk.

V. w dniu 17 sierpnia 2012 r. we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2) oraz R. W. (1) oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, brał udział w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci maczet i kijów bejsbolowych, pałek teleskopowych oraz innych podobnie niebezpiecznych przedmiotów, w wyniku, której jeden z uczestników bójki W. P. (1) odniósł obrażenia w postaci rany postrzałowej stopy lewej naruszające czynności narządów jego ciała na czas powyżej dni 7, tj. o czyn z art. 159 kk w zw. z art. 65§1 kk.

4.K. N. (1) , syna A. i E. z d. M., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

VI. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W. u zbiegu ulicy (...) brał udział wspólnie z innymi osobami, a w tym R. D. (1), Ł. J. (1), P. M. (2), M. J. (1), A. S. (1) w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk w wyniku, której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk oraz drugi uczestnik bójki – M. P. (1) - odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszające czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7,

tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

5. Ł. J. (1), syna A. i I. z d. J., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

VII. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...), brał udział wspólnie z innymi osobami, a w tym R. D. (1), P. M. (2), M. J. (1), K. N. (1), A. S. (1) w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk, w wyniku której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk oraz drugi uczestnik bójki – M. P. (1) - odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszające czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7,

tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

6. M. J. (1) , syna M. i C. z d. S., ur. (...) w P., oskarżonego o to, że:

VIII. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...) brał udział wspólnie z innymi osobami, a w tym R. D. (1), Ł. J. (1), P. M. (2), K. N. (1), A. S. (1) w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk, w wyniku, której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk oraz drugi uczestnik bójki – M. P. (1) - odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszające czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7,

tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

7. P. M. (2) , syna Z. i W. z d. K., ur. (...) we W., oskarżonego o to, że:

IX. w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...) brał udział wspólnie z innymi osobami, a w tym z R. D. (1), Ł. J. (1), M. J. (1), K. N. (1), A. S. (1) w bójce przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych, narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156§1 kk i art. 157§1 kk, w wyniku, której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) - odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk oraz drugi uczestnik bójki – M. P. (1) - odniósł obrażenia w postaci powierzchownego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszające czynności narządu jego ciała na okres powyżej dni 7,

tj. o czyn z art. 159 kk i art. 158§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

X. w dniu 18 lutego 2014 r. we W., w mieszkaniu przy ulicy (...) lokal (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 6,26 grama, stanowiących 63 porcje handlowe oraz środek odurzający w postaci kokainy w ilości 6,65 grama, stanowiących 7 porcji handlowych, tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

XI. w dniu 18 lutego 2014 r. we W., w mieszkaniu przy ulicy (...) lokal (...), posiadał bez zezwolenia amunicję w postaci jednego naboju pistoletowego kaliber 9 mm produkcji niemieckiej, tj. o czyn z art. 263§2 kk,

*****

I. uznaje oskarżonego R. D. (1), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. I części wstępnej wyroku, z tym, że eliminuje z jego opisu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych”, tj. występku z art. 158 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

II. uznaje oskarżonego A. S. (1), za winnego tego, że w sierpniu 2012 roku we W., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się organizowaniem i udziałem w bójkach a kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. i R. W., w skład której wchodzili objęci odrębnym postepowaniem R. G., A. K., W. P., T. N., R. F., P. P., A. S., M. L. (2)., P. M., P. N., F. K., G. K., R. G., K. S. oraz M. Z. (1) i R. P. (1), a także inne osoby, tj. występku z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III. uznaje oskarżonego A. S. (1), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. III części wstępnej wyroku, z tym, że eliminuje z jego opisu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci drewnianych i metalowych pałek, noży oraz maczet”, tj. występku z art. 158 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

IV. uznaje oskarżonego M. Z. (1) za winnego tego, że w sierpniu 2012 roku we W., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się organizowaniem i udziałem w bójkach a kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. i R. W., w skład, której wchodzili objęci odrębnym postepowaniem R. G., A. K., W. P., T. N., R. F., P. P., A. S., M. L. (2)., P. M., P. N., F. K., G. K., R. G., K. S. oraz A. S. (1) i R. P. (1), a także inne osoby, tj. występku z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

V. uznaje oskarżonego M. Z. (1) za winnego zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt. V. części wstępnej wyroku, przy czym eliminuje z opisu czynu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci maczet i kijów bejsbolowych, pałek teleskopowych oraz innych podobnie niebezpiecznych przedmiotów”, tj. występku z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 1 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

VI. uznaje oskarżonego K. N. (1), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. VI części wstępnej wyroku, z tym że eliminuje z jego opisu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych”, tj. występku z art. 158 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

VII. uznaje oskarżonego Ł. J. (1), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. VII części wstępnej wyroku, z tym, że eliminuje z jego opisu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych”, tj. występku z art. 158 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

VIII. uznaje oskarżonego M. J. (1), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. VIII części wstępnej wyroku, z tym, że zmienia z jego opis wpisując w miejsce fragmentu „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych” fragment „używając niebezpiecznego przedmiotu w postaci maczety, tj. występku z art.159 k.k. w zb. z art. 158 § 2 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. w zw. z art. 11§ 3 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 25 000 (dwadzieścia pięć tysięcy) złotych;

IX. uznaje oskarżonego P. M. (2), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. IX części wstępnej wyroku, z tym, że eliminuje z jego opisu sformułowanie „przy użyciu niebezpiecznych przedmiotów w postaci noży, maczet, pałek drewnianych i metalowych”, tj. występku z art. 158 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 2 k.k. i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym a ponadto na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od niego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości po 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych;

X. uznaje oskarżonego P. M. (2), za winnego popełnienia zarzucanego czynu opisanego w pkt. X części wstępnej wyroku, tj. występku z art.62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. z 2016r. poz. 224) i za to na podstawie art. 62 ust. 2 ww. ustawy i art. 37b k.k. w zw. z art. 34§1, 1a pkt 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

XI. na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii( Dz. U. z 2016r. poz. 224) orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających i substancji psychotropowych opisanych w wykazie Nr VI/52/14, jako Drz 295/14, Drz 296/14 – zarządzając ich zniszczenie;

XII. na podstawie art. 17§1 pkt 3 k.p.k. postępowanie przeciwko P. M. (2) o czyn opisany w punkcie XI części wstępnej wyroku z art. 263§2 k.k. umarza;

XIII. na podstawie art. 45a k.k. orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci naboju szczegółowo opisanego w wykazie Nr VI/52/14 Drz 298/14

XIV. na podstawie art. 85 k.k., i art. 87 § 2 k.k. łączy orzeczone wobec A. S. (1), M. Z. (1) kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności i orzeka wobec każdego z nich karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, a wobec P. M. (2) karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

XV. na podstawie art. 63 §1 kk. zalicza oskarżonym na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności okresy ich zatrzymania i tymczasowego aresztowania tj.:

- R. D. (1) od 3 stycznia 2013 roku godz. 13.00 do 12 marca 2013r.;

- A. S. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.;

- M. Z. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.;

- K. N. (1) od 18 lutego 2014 roku godz. 12.00 do 19 lutego 2014 r. godz. 10.20;

- Ł. J. (1) od 18 lutego 2014 r. do 19 lutego 2014 r.

- M. J. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.;

- P. M. (2) od d 18 lutego 2014 roku godz. 8.45 do 19 lutego 2014 r. godz. 14.40 oraz od 24 kwietnia 2014 r. do 24 lipca 2014 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

XVI. na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca P. M. (2) dowody rzeczowe opisane w wykazie Nr VI/52/14 Drz 294/14 i w wykazie Nr VI/52/14 Drz 297/14;

XVII. na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca K. N. (1) dowody rzeczowe opisane w wykazie Nr IV/ 50/14 Drz 197/14, Drz 198/14, Drz, 199/14 jako zbędne dla postępowania karnego;

XVIII. zarządza pozostawienie w aktach sprawy dowodu rzeczowego opisanego pod nr Drz. 299/14 na k. 3775;

XIX. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo adwokaturze (Dz.U.02.123.1058) zasądza na rzecz adwokat K. W. kwotę 2238, 60 zł brutto tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu M. J. (1) z urzędu;

XX. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonych koszty sądowe, przy czym od P. M. (2) w wysokości 2/3 a w pozostałej części tj. 1/3 przy zastosowaniu art. 632 pkt 2 k.p.k. obciąża nimi Skarb Państwa i wymierza im opłaty tj. R. D. (1), A. S. (1), M. Z. (1), K. N. (1), Ł. J. (1) i M. J. (1) w kwotach po 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych, a P. M. (2) w kwocie 420 (czterysta dwadzieścia) złotych.

Sygn. akt III K 174/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy głównej Sąd dokonał następujących ustaleń:

W sierpniu 2012 roku A. S. (2) wraz z R. W. (1) stali na czele zorganizowanej grupy przestępczej, w skład której wchodzili m.in. M. Z. (1) i A. S. (1). Grupa ta współpracowała z osobami z tzw. „bojówek (...)”, w tym z K. S. (1) i z R. G. (3). Jej działalność dotyczyła różnych sfer, a spoiwem było zapewnienie wsparcia członkom

w sytuacjach konfliktowych, do których dochodziło m.in. z antagonistyczną grupą kierowaną przez P. S. (1). Do spotkań grupy dochodziło często na siłowni przy ulicy (...). W ramach tej grupy rolę wiodąca pełnił R. W. (1), który miał wpływ na pozostałych jej członków, był liderem i przywódcą, a jego polecenia spotykały się z aprobatą pozostałych członków. W sytuacjach konfliktowych członkowie grupy organizowali i uczestniczyli w bójkach, co znajduje odzwierciedlenie w zdarzeniach, które rozegrały się sierpniu 2012 roku.

Dowód:

⚫: zeznania świadka M. M. (1), k. 3482-3485, 6303v-6305,
⚫: zeznania świadka L. W., k. 6351-6354, 6392-6394,
⚫: zeznania świadka A. P. (1), k. 2385 – 2387,
⚫: zeznania świadka A. N., k. 2388-2389,
⚫: zeznania świadka I. K., k. 2394-2395,
⚫: zeznania T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania R. F., k. 2964-2968, 2969-2971, 2972-2980, 2981-2985, 2986-2987, 2990-2991, 2994-2996, 4415-4416, 6197-6197v – częściowo.

W sierpniu 2012 roku, przed zdarzeniami objętymi aktem oskarżenia, członkowie grupy działającej pod przywództwem A. S. (2), m.in. K. S. (1) oraz R. W. (1) udali się do sklepu z odzieżą znajdującego się przy ul. (...) we W., którego właścicielem był kolega T. M. (1). Chcieli oni zostawić w tym sklepie (...), aby właściciel sprzedawał je, na co ten nie przystał. W związku z tym wyżej wymienieni kazali zapłacić mu karę w wysokości 10 000 złotych. T. M. (1) poinformował

o tym fakcie P. S. (1). Zdarzenie to stało się jedną z przyczyn konfliktu pomiędzy P. S. (1) i grupą A. S. (2).

Dowód:

⚫: zeznania świadka L. W., k. 6351-6354, 6392-6394.

W związku z powyższym P. S. (1) ze swoimi kolegami postanowił dokonać odwetu. W tym celu, w dniu poprzedzającym zdarzenia na ulicy (...), 16 sierpnia 2012 roku P. S. (1), T. M. (1), B. W. (1) oraz jeszcze jedna osoba uzbrojeni w pałki i kije bejsbolowe udali się na ulicę (...) we W., gdzie mieszkał A. S. (2). P. S. (1) miał odsłoniętą twarz, natomiast pozostali zaciągnęli kominiarki. Pod blokiem koło bramy spostrzegli oni siedzących A. S. (2), K. Z. i P. P. (1), którzy widząc nadchodzącą grupę mężczyzn podjęli próbę ucieczki. A. S. (2) oraz P. P. (1) zdołali uciec, natomiast K. Z. z uwagi na założony na nogę gips pozostał na miejscu. Wówczas czwórka mężczyzn kierowana przez P. S. (1) przy użyciu wyżej wymienionych narzędzi dotkliwie go pobiła. W wyniku tego zdarzenia K. Z. odniósł obrażenia ciała w postaci licznych wielomiejscowych otarć naskórka, tępego urazu ramienia i podudzia, urazu głowy

z ranami tłuczonymi powłok oraz niewielkimi obszarami stłuczenia tkanki mózgowej

i wylewami krwawymi śród i około mózgowymi, złamania kości potylicznej oraz złamania wyrostka sutkowego, które to obrażenia naruszyły czynności ciała ww. na czas powyżej dni 7.

Dowód:

⚫: zeznania świadka L. W., k. 4651-6354, 6392-6394,
⚫: zeznania świadka P. P. (1), k. 3174-3179, 3180-3186, 3187-3188, 3792-3794, 5883v-5884 – częściowo,
⚫: zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania świadka M. M. (1), k. 3482-3485, 6303v-6305,
⚫: zeznania świadka K. B., k. 3647-3649, 3764-3765,
⚫: opinia sądowo – lekarska z dnia 20.08.2012r., k. 2641-2643 oraz z dnia 08.11.2012r., k. 2671-2674,
⚫: dokumentacja medyczna dotycząca K. Z., k. 3665-3670 tom XIX,
⚫: protokół oględzin akt V Ds. 75/12 wraz z kopią akt, k. 2628-268.

Po odjechaniu sprawców A. S. (2) wrócił do pobitego K. Z. i zadzwonił po pogotowie. Jednocześnie poinformował o zdarzeniu innych członków grupy, a Ci przekazali innym tę informację. A. S. (2) telefonował m.in. do P. N.. Około godziny 23:00, R. W. (1) zatelefonował do T. N. (1) nalegając na spotkanie. Po chwili wraz z A. S. (2) przyjechali pod dom T. N. (1) przy ulicy (...) i zdali mu relację z przebiegu wydarzenia, jakie miało miejsce przy ulicy (...). Następnie mężczyźni w trójkę udali się do szpitala przy ulicy (...), gdzie przebywał zabrany przez karetkę K. Z.. W szpitalu byli także inni koledzy pobitego K. Z., m.in. K. S. (1) i P. P. (1). Po wyjściu ze szpitala niektórzy członkowie grupy A. S. (2) od razu chcieli szukać P. S. (1) i jego kolegów, jednak T. N. (1) powiedział, aby kolejnego dnia o godzinie 13:00 spotkali się na stadionie przy ulicy (...), gdzie postanowią, co dalej robić.

Dowód:

⚫: zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania świadka P. N., k. 3598-3602, 3603-3604, 3605-3609, 3783-3784, 6024v-6025 – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. P. (1), k. 4031-4032, 4033-4037, 4750, 6412-6417 – częściowo.

W dniu 17 sierpnia 2012 roku około godziny 13:00, na stadionie przy ul. (...) we W. zebrała się grupa kierowana przez A. S. (2), w tym P. P. (1), R. W. (1), K. S. (1), A. S. (3), W. P. (1), T. N. (1), R. F., M. L. (1), R. P. (1), P. N., P. M. (1), M. Z. (1) , F. K. (1), G. K. (1). Wówczas postanowili, że muszą złapać tych, którzy pobili K. Z., tj. P. S. (1) i jego kolegów i wziąć odwet. Na polecenie A. S. (2) mężczyźni udali się na poszukiwania P. S. (1). K. S. (1) nie uczestniczył w dalszych wydarzeniach na ulicy (...), ponieważ pojechał do biura notarialnego, gdzie miał do załatwienia sprawy osobiste. Pozostali natomiast udali się na poszukiwania P. S. (1), jadąc dwoma samochodami: marki B. kierowanym przez R. W. (1) i marki A. (...) kierowanym przez F. K. (1). Pojechali oni w miejsca, w których może przebywać P. S. (1) lub kojarzone z nim osoby. Najpierw udali się do siłowni przy ulicy (...) we W.. Wówczas przy ul. (...) znajdowały się cztery auta, tj. O. (...) koloru białego, którym jechały dwie osoby, V. (...) należący do A. S. (3), V. (...) koloru czarnego należący do K. S. (1) oraz dwa samochody B. (...) koloru srebrnego

i czarnego należące odpowiednio do mężczyzny o pseudonimie (...) – W. P. (1) i R. W. (1). W siłowni mężczyźni nie zastali poszukiwanego P. S. (1), w związku z czym udali się do myjni na ulicę (...). Mężczyźni mieli ze sobą pałki teleskopowe, kije bejsbolowe, a P. N. ps. (...) miał ze sobą maczetę. Wśród osób, które udały się do myjni na ulicę (...), był M. Z. (1) .

Dowód:

⚫: zeznania świadka R. F., k. 2964-2968, 2969-2971, 2972-2980, 2981-2985, 2986-2987, 2990-2991, 2994-2996, 4415-4416, 6197-6197v – częściowo,
⚫: protokół oględziny płyty, k. 2623-2627 – analiza SMS-ów i rozmów telefonicznych,
⚫: zeznania świadka P. P. (1), k. 3174-3179, 3180-3186, 3187-3188, 3792-3794, 5883v-5884 – częściowo,
⚫: zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. P. (1), k. 4031-4032, 4033-4037, 4750, 6412-6417 – częściowo.

Po dojechaniu na miejsce mężczyźni zaparkowali samochody wzdłuż ulicy (...) i wysiedli z aut. Było ich około 20, niektórzy z nich mieli kaptury na głowie, był wśród nich M. Z. (1) . W rękach niektórzy z nich mieli kije bejsbolowe, pałki teleskopowe, a jeden z nich miał maczetę. Grupa mężczyzn przemieszczała się wzdłuż ogrodzenia myjni mieszczącej się przy ul. (...), a następnie weszła na teren myjni, gdzie rozmawiali z pracownikami budowlanymi zajmującymi się dociepleniem budynku. Nie zastali jednak tam poszukiwanego P. S. (1). Następnie, z myjni (...) wraz z A. S. (2) i T. N. (1) odjechali do lombardu, a pozostali mężczyźni pozostali na miejscu. A. S. (2) zlecił im obserwację rejonów myjni na wypadek, gdyby na miejscu pojawił się ktoś z grupy P. S. (1). Na miejscu, w samochodzie W. P. (1) marki B. koloru czarnego o numerze rejestracyjnym (...) pozostał P. N., W. P. (1), R. F. oraz M. Z. (1) . Następnie mężczyźni Ci udali się do znajdującego się nieopodal zaparkowanego samochodu Centrum (...) G., aby coś zjeść. Kiedy wychodzili i szli w stronę auta, zauważyli, że w odległości ok. 30 metrów stoi mężczyzna i wykonując gwałtowne ruchy krzyczy do nich wulgarne słowa. Mężczyzną tym okazał się być P. S. (1). Po chwili do stojącego P. S. (1) podjechał samochód marki A. (...) nr rej. (...), z którego wysiadło dwóch mężczyzn. Wówczas P. S. (1) wyciągnął pistolet i wraz

z pasażerem, który wysiadł z samochodu, oddali co najmniej dwa strzały w kierunku grupy mężczyzn, wśród których byli pasażerowie B., w tym M. Z. (1) oraz do drugiej grupy pozostałej na ulicy (...), wśród której byli P. P. (1), R. F., F. K. (1), P. M. (1), M. L. (1), P. N., G. K. (1). Po pierwszym strzale mężczyźni rozbiegli się po pobliskim osiedlu. Jeden z grupy mężczyzn, która rozbiegła się, poinformował telefonicznie A. S. (2) oraz R. W. (1) o tym, że ktoś do nich strzela. Następnie mężczyźni Ci poruszając się wzdłuż bloku przy ulicy (...) ponownie skierowali się

w kierunku P. S. (1) i współdziałającego z nim mężczyzny. P. S. (1) wraz z drugą osobą z pojazdu marki A. oddali kolejne strzały w kierunku mężczyzn, a następnie wsiedli do tego samochodu i odjechali w kierunku ulicy (...). W wyniku tego zdarzenia W. P. (1) został postrzelony w stopę. Część uciekających, w tym F. K. (1), M. L. (1), P. P. (1) oraz R. F. zdołała wsiąść do zaparkowanego za blokami C. kierowanego przez G. K. (1) i odjechać. W. P. (1) natomiast pozostał na ulicy (...) pod jedną z bram wejściowych i wezwał taksówkę. Taksówkarz A. G. zawiózł rannego W. P. (1) na pogotowie przy ul. (...) we W.. Kule trafiły także w zaparkowany pojazd marki (...) nr rej. (...).

Dowód:

⚫: zeznania świadka L. W., k. 6351-6354, 6392-6394,
⚫: zeznania świadka R. W. (1), k. 3814, 3415-3419, 3420-3422, 3423-3425, 3445-3450, 3454-3457, 3458-3460, 6626 v- 6627 – częściowo,
⚫: zeznania świadka W. P. (1), k. 3525- 3528, 3760-3761, 6196v -6197 – częściowo zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737 v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. P. (1), k. 4031-4032, 4033-4037, 4750, 6412-6417 – częściowo,
⚫: zeznania świadka P. P. (1), k. 3174-3179, 3180-3186, 3187-3188, 3792-3794, 5883v-5884 – częściowo,
⚫: zeznania świadka A. S. (2), k. 3811-3812, 3461-3463, 3465-3469, 3470-3473, 3474-3475, 3476-3477, 4606-4608, 6027v - częściowo,
⚫: zeznania świadka M. L. (1), k. 3558-3559, 6292v – częściowo,
⚫: zeznania świadka K. S. (1), k. 3561-3568, 3571-3573, 3574-3581, 6026v-6027 – częściowo,
⚫: zeznania świadka P. N., k. 3598-3602, 3603-3604, 3605-3609, 3783-3784, 6024v – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. F., k. 2964-2968, 2969-2971, 2972-2980, 2981-2985, 2986-2987, 2990-2991, 2994-2996, 4415-4416, 6197-6197v – częściowo,
⚫: zeznania świadka M. P. (1), k. 2953-2956, 3807-3808, 6027v – częściowo,
⚫: zeznania świadka A. S. (3), k. 3492-3494, 3495-3499, 3501-3502, 6196 – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. P. (1) k. 4031-4032, 4033-4037, 4750, 6412-6417 – częściowo,
⚫: zeznania świadka M. L. (3), k. 405-406, 596-597, 5838-5838v,
⚫: zeznania świadka J. B. (1), k. 969-971, 5544v,
⚫: zeznania świadka J. H., k. 972-974, 5838v,
⚫: zeznania świadka T. W. (1), k. 975-977, 5562v-5563,
⚫: zeznania świadka A. G., k. 980-982, 5563,
⚫: zeznania świadka M. T., k. 984-985, 6158,
⚫: zeznania świadka B. O., k. 1002-1005, 5562-5562v,
⚫: zeznania świadka A. P. (2), k. 1006-1009, 5563-5563v,
⚫: zeznania świadka A. C. (1), k. 1010-1011, 5592v,
⚫: zeznania świadka D. K., k. 1012-1013, 5593,
⚫: zeznania świadka M. M. (2), k. 106-1017, 5964v- 5965 – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. M., k. 1018-1020, 1021-1022, 5591-5591v,
⚫: zeznania świadka D. T., k. 1023-1026, 5737v,
⚫: zeznania świadka J. K., k. 1027-1028, 1029-1031, 5593v,
⚫: zeznania świadka M. Ł., k. 1032-1033, 5737-5737v,
⚫: zeznania świadka T. S. (1), k. 1034-1035, 1036-1037, 5592v,
⚫: zeznania świadka J. S. (1), 1042-1045, 1047-1049, 5591v-5592,
⚫: zeznania świadka A. B. (1), k. 1050-1053, 1128, 5590-5590v,
⚫: zeznania świadka T. S. (2), k. 1054-1056, 1129, 5628v,
⚫: zeznania świadka D. Ś., k. 1058-1061, 1064-1065, 5688-5688v,
⚫: zeznania świadka J. A., k. 1082-1084, 5882v,
⚫: zeznania świadka Ł. K., k. 1089-1091, 1130, 5627v,
⚫: zeznania świadka M. K. (1), k. 1092-1094, 113, 5627v-5628,
⚫: zeznania świadka R. S. (1), k. 1096-1097, 5885v,
⚫: zeznania świadka B. M., k. 1099-1101, 1132, 5627-5627v,
⚫: zeznania świadka E. S., k. 1106-1108, 5628,
⚫: zeznania świadka A. L., k. 1110-1111, 5628,
⚫: zeznania świadka R. K., k. 1112-1114, 6158,
⚫: zeznania świadka I. G., k. 1122-1124, 1127, 5884-5884v,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-165/12, k. 1134-1137, 6293,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-151/12, k. 1148-1151, 6306,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-133/12, k. 1153-1157, 6330v,
⚫: zeznania świadka incognito PO-00/118/12, k. 1163-1166,
⚫: zeznania świadka K. S. (2), k. 1080-1081,
⚫: zeznania świadka P. B., k. 1087-1088,
⚫: zeznania świadka M. S. (1), k. 1104-1105,
⚫: protokół oględzin miejsca zdarzenia przy ulicy (...) we W., k. 32-75,
⚫: protokół oględzin samochodu osobowego marki B. (...) wraz

z materiałem poglądowym, k. 193-245,
⚫: protokół oględzin samochodu osobowego marki B. (...) przy udziale biegłego z zakresu badania broni i batalistyki z materiałem poglądowym,

k. 281-310, 4787-4811,
⚫: protokół oględzin maczety, k. 640-641,
⚫: opinia sądowo – lekarska dot. W. P., k. 944-946,
⚫: opinia medyczna dot. W. P., k. 951-960.

Kolejne wydarzenia związane z działalnością zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez A. S. (2) i R. W. (1) miały miejsce

w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ulicy (...). Zanim do niego doszło, R. W. (1) zwołał spotkanie członków grupy na siłowni przy ul. (...) we W.. Na spotkaniu tym byli m in. R. W. (1), T. N. (1), W. R., B. K., mężczyzna o ps. (...), A. S. (1) , K. S. (1), R. G. (2), A. S. (2), G. K. (1), łącznie około 12 osób. B. K. oraz mężczyzna o ps. (...) opowiedzieli na siłowni, że przed tym spotkaniem doszło do incydentu w chińskiej restauracji pomiędzy nimi a R. D. (1), E. L. i M. J. (1) oraz że R. D. (1) i jego koledzy krzyczeli, że „wolny” – R. W. (1) jest konfidentem. Wówczas wszyscy się „rozdzwonili żeby jak najwięcej osób się zjechało”, gdyż dla wszystkich było oczywiste, że „trzeba wziąć odwet”.

Następnie A. S. (2) i R. W. (1) w celu wyjaśnienia sprawy (rzekomego pomówienia) telefonicznie umówili spotkanie z R. D. (1) na stadionie przy ul (...), później jednak zmieniając miejsce na okolice P. przy ul. (...). Na miejsce zdarzenia R. W. (1) i A. S. (2) udali się z T. N. (1), W. R., B. K., mężczyzną o ps. (...), A. S. (1) , K. S. (1), R. G. (2), G. K. (1) - łącznie było ich około 12.

Z drugiej strony na miejsce zdarzenia przybyli R. D. (1) z M. J. (1) , E. L., P. M. (2) , Ł. J. (1) , K. N. (1) i innymi nieustalonymi osobami. Niektórzy

z nich mieli ze sobą m.in. noże i maczety, kije bejsbolowe i pałki teleskopowe.

Dowód:

⚫: zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737v-5738v – częściowo,
⚫: notatka urzędowa wraz z płytą DVD, k. 3774-3775,
⚫: zeznania świadka L. W., k. 6351-6354, 6392-6394.

Gdy A. S. (2) z nieustalonym członkiem swojej grupy rozmawiał

z R. D. (1) ps. (...), któremu towarzyszyli M. J. (1) i E. L., na schodach przed lokalem P. przy ul. (...), w ich kierunku zaczęli się zbliżać T. N. (1) z innymi członkami grupy. W tym czasie A. S. (2) krzyknął „no to dawajcie”. Wówczas R. D. (1) z M. J. (1) i E. L. wystraszyli się, R. D. (1) krzyknął, „aby się uspokoili, bo wszyscy pójdziemy siedzieć”. Po czym R. D. (1) z M. J. (1) i E. L. zbiegli ze schodów w kierunku szlabanu, gdzie jak się okazało byli ich koledzy, z których niektórzy mieli przy sobie noże, maczety, kije bejsbolowe i pałki teleskopowe. Następnie pomiędzy stronami doszło do walki, podczas której wzajemnie zadawali sobie ciosy po całym ciele, przy czym niektórzy

z nich używali noży, maczet, kiji bejsbolowych i pałki teleskopowej. W trakcie bił się

z osobami z przeciwnej grupy P. M. (2) i R. D. (1) oraz M. J. (1), który używał maczety. W pewnym momencie jeden z uczestników bójki upadł przy krawędzi jezdni, a pozostali uczestnicy zadawali mu ciosy i kopali po całym ciele. Po chwili zza drzew wybiegło kilku mężczyzn, którzy zaczęli szarpać się z tymi, którzy kopali leżącego, wówczas mężczyzna ten wstał i również zadawał ciosy. Następnie kilku mężczyzn podbiegło do zaparkowanego nieopodal auta typu terenowego i zabrali z niego nóż około 20-30 centymetrów i coś co przypominało szablę. Mężczyźni po zabraniu tych przedmiotów udali się w miejsce, gdzie uprzednio był bity leżący na ziemi mężczyzna. Z kolei inny uczestnik bójki, który uciekał przed grupą goniących go mężczyzn, upadł i wówczas podbieg do niego mężczyzna, który również miał w ręku pałkę, zadał mu jeden cios, po czym leżący mężczyzna wstał i zaczął uciekać. Po tym zdarzeniu do grupy bijących się mężczyzn dołączyło czterech kolejnych, którzy wysiedli z czarnego, terenowego auta.

W pewnym momencie R. W. (1) został przez jednego z uczestników bójki ugodzony nożem w okolice klatki piersiowej, następnie wszyscy mężczyźni rozbiegli się w różne strony. Największa grupa uciekła wzdłuż bloku przy ul. (...), kilku mężczyzn wsiadło do samochodu marki B., który to pojazd odjechał w stronę ul. (...), kilku innych do dwóch zaparkowanych nieopodal pojazdów koloru srebrnego, które odjechały w kierunku al. (...), jeszcze inni do samochodu marki M. i auta typu terenowego o numerze rej. (...).

Natomiast R. W. (1) zatrzymał przejeżdżające nieopodal auto ochroniarzy firmy (...), którzy patrolowali placówkę bankową przy ulicy (...), po czym zawieźli go do szpitala.

Dowód:

⚫: zeznania świadka T. N. (1), k. 3341-3350, 3359-3360, 3361-3373, 3755-3759, 3378-3382, 3384-3385, 3386-3388, 3389-3391, 3392-3399, 3411-3412, 3778-3781, 5737 v-5738v – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. W. (1), k. 3814, 3415-3419, 3420-3422, 3423-3425, 3445-3450, 3454-3457, 3458-3460, 6626v- 6627 – częściowo,
⚫: zeznania świadka A. S. (2), k. 3811-3812, 3461-3463, 3465-3469, 3470-3473, 3474-3475, 3476-3477, 4606-4608, 6027v – częściowo,
⚫: częściowo wyjaśnienia R. D. (1), k. 3222-3225, 3239, 3252, 3258-3262, 3710, 5523 – częściowo,
⚫: wyjaśnienia oskarżonego K. N. (1), k. 4183-4184, 5524-5524v – częściowo,
⚫: wyjaśnienia Ł. J. (1), k. 4234-4235, 5524v – częściowo,
⚫: zeznania świadka K. S. (1), k. 3561-3568, 3571-3573, 3574-3581, 6026v-6027 – częściowo,
⚫: zeznania świadka R. G. (2), k. 3582-3586, 3590-3592, 6260v-6261 –częściowo,
⚫: zeznania świadka R. B., k. 2012-2014, 2018, 5883-5883v,
⚫: zeznania świadka M. Z. (2), k. 2015-2016, 2019, 6158,
⚫: zeznania świadka K. M. (1), k. 2313-2315, 5659-5659v,
⚫: zeznania świadka M. J. (2), k. 2316-2318, 5882v-5883,
⚫: zeznania świadka Z. K. (1), k. 2319-2320, 4557-4558, 5658-5658v,
⚫: zeznania świadka I. C., k. 2321-2322, 5734-5734v,
⚫: zeznania świadka J. W., k. 2334-2335, 2337-2339, 5736v-5737,
⚫: zeznania świadka M. K. (2), k. 2342-2344, 6025v,
⚫: zeznania świadka A. B. (2), k. 2345-2347, 2348-2349, 2350-2351, 5659v-5660,
⚫: zeznania świadka S. J., k. 2354-2356, 5658v-5659,
⚫: zeznania świadka L. K., k. 2360-2361, 5689-5689v,
⚫: zeznania świadka D. W. (1), k. 2362-2364, 5964-5964v,
⚫: zeznania świadka K. N. (2), k. 2365-2367, 2368-2370, 6158,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-163/12, k. 2398-2399,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-111/12, k. 2403-2404, 2400-2402,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-85/12, k. 2410-2412, 2407-2409, 6335,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-97/12, k. 2420-2422, 2423-2424, 6265-6266,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-88/12, k. 2426-2430, 6264,
⚫: zeznania świadka incognito PO 00-102/12, k. 4937-4939, 6330,
⚫: zeznania świadka Z. K. (2), k. 2358-2359,
⚫: zeznania świadka M. K. (3), k. 2373,
⚫: zeznania świadka M. W., k. 2374-2375,
⚫: zeznania świadka J. M., k. 2376-2377,
⚫: zeznania świadka M. Ś., k. 2382,
⚫: protokół oględzin przejścia dla pieszych, k. 1264, 1361-1363,
⚫: protokół oględzin stolika, k. 1272-1274, 1276-1278,
⚫: opinia nr (...)/JM, k. 1289-1290,
⚫: opinia nr (...)/JM, k. 1293-1301,
⚫: dokumentacja fotograficzna, k. 1283-1402,
⚫: opinia nr (...), k. 1305-1131,
⚫: protokół oględzin miejsca ujawnienia pałki na wysokości ulicy (...),

k. 1355, 1358-1360,
⚫: opinia nr (...) potwierdza fakt obecności R. D. (1) w P., k. 2816-2860,
⚫: opinia sądowo-lekarska dotycząca R. W., k. 1822,
⚫: dokumentacja medyczna R. W. (1), k. 1823-1847,
⚫: protokół przeszukania mieszkania K. N. (1), k. 4056-4060 wraz z dokumentacją fotograficzną, k. 4068-4082,
⚫: opinia nr (...), k. 6466-6468.

W wyniku zdarzeń mających miejsce przy ul. (...) – odniósł obrażenia w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156 § 1 pkt. 2 k.k. Ponadto obrażenia głowy odniósł M. P. (1), który trafił do (...) Szpitala (...) we W. z powodu urazu głowy i rany ciętej dłoni oraz rany tłuczonej łuku brwiowego, które to obrażenia naruszyły jego czynności ciała na okres powyżej dni 7, tj. art. 157§1 k.k.

Dowód:

⚫: dokumentacja medyczna M. P., k. 1663-1678,
⚫: opinia biegłego z dnia 23.08.2012r., k. 1682-1683,
⚫: opinia sądowo-lekarska dotycząca R. W., k. 1822,
⚫: dokumentacja medyczna R. W. (1) k. 1823-1847.

Na miejscu zdarzenia u zbiegu ul. (...) znaleziono czapkę z daszkiem, okulary przeciwsłoneczne z jednym szkłem, nóż typu finka z rękojeścią

z tworzywa drewnopochodnego i ostrzem o długości 14 cm i drugi z ostrzem

o długości około 17 cm oraz ślady w postaci substancji koloru brunatno-czerwonego znajdującego się na jezdni, w odległości 2,70 m od (...) i 24,10 od (...). Znalezione na miejscu zdarzenia okulary należą do M. R. (1).

Dowód:

⚫: protokół oględzin miejsca zdarzenia, k. 1332-1333,
⚫: materiał podglądowy, k. 1338-1353,
⚫: zeznania świadka M. F., k. 2323-2324, 2325, 6157v-6158,
⚫: opinia nr (...), k. 2773-2800, 2801-2815,
⚫: opinia nr (...), k. 4422-4474,
⚫: opinia nr (...), k. 1477-1481.

W dniu 18 lutego 2014 roku w wyniku przeszukania mieszkania P. M. (2) we W. przy ul. (...) lokal (...) zabezpieczono substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 6,26 grama stanowiących 63 porcje handlowe oraz środek odurzający w postaci kokainy w ilości 6,65 grama stanowiących 7 porcji handlowych. W trakcie przeszukania zabezpieczono też nabój do pistoletu kalibru 9 mm produkcji niemieckiej, na którą to broń i amunicję wymagane jest zezwolenie.

Dowód:

⚫: protokół przeszukania, k. 4298-4300,
⚫: protokół ważenia, k. 4307,
⚫: protokół użycia testera narkotykowego, k. 4308,
⚫: opinia z zakresu badań fizykochemicznych, k. 4310-4311,
⚫: opinia nr (...) z zakresu badania broni palnej k. 4316-4318, 5065-5066,
⚫: wyjaśnienia P. M. (2), k. 4350-4351, 5003-5004, 5009-5010, 5544 – częściowo.

Oskarżony R. D. (1) ma (...), jest kawalerem, mieszka we W.

i ma jedno dziecko. Legitymuje się wykształceniem zawodowym, utrzymuje się z prac dorywczych i osiąga dochód w wysokości ok. 1400-1500 zł miesięcznie. R. D. (1) był skazany wyrokami:

- Sądu Wojewódzkiego w Kaliszu z dnia 6 lutego 1997 roku, sygn. akt. III K 104/06 za przestępstwa przeciwko mieniu na karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1500 zł grzywny,

- Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2003 roku, sygn. akt.

III K 396/01 za przestępstwo z art. 258 § 2 k.k. i 158 § 1 k.k. na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 31 lipca 2009 roku oskarżony został warunkowo zwolniony z okresem próby do 6 sierpnia 2012 roku.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5226v, 5454,
⚫: dane o karalności, k. 3711-3713, 6516,
⚫: wyrok Sądu Wojewódzkiego w Kaliszu sygn. akt. III K 104/96, k. 3285-3287,
⚫: wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi sygn. akt. II AKa 99/97, k. 3288,
⚫: wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. akt. III K 396/01, k. 3291-3312.

Oskarżony A. S. (1) ma (...), mieszka na B., posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne. Jest żonaty i ma dwójkę dzieci. Pracuje w firmie (...), gdzie jak podaje osiąga dochód w kwocie 600 zł miesięcznie. Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie. A. S. (1) tempore criminis miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów

i pokierowania swoim postępowaniem, nie zachodzą w stosunku do niego warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5227, 5454,
⚫: informacja dot. A. S., k. 3904,

⚫: dane o karalności, k. 6521,

⚫: opinia sądowo – psychiatryczna dot. A. S., k. 3888-3890.

Oskarżony M. Z. (1) ma (...), mieszka w S.. Jest kawalerem

i posiada trójkę dzieci. Z zawodu jest mechanikiem samochodowym, obecnie nie pracuje. Jest uzależniony od alkoholu, leczył się z tego powodu kilkukrotnie. Oskarżony M. Z. (1) tempore criminis nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem, nie zachodzą zatem w stosunku do niego warunki przewidziane w art. 31 § 1 i 3 k.k. M. Z. (1) był karany sądownie w tym ostatnio wyrokami:

1. Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 września 2001 roku, sygn. akt

III K 189/00 za przestępstwa przeciwko mieniu i niealimentacji na karę łączna 5 lat pozbawienia wolności,

2. Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 4 kwietnia 2014 roku, sygn. akt

II K 506/13 za przestępstwo niealimentacji na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5 z dozorem kuratora oraz obowiązkiem łożenia na utrzymanie,

3. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 25 września 2015 roku, sygn. akt VII K 516/14 za przestępstwo z art. 65 k.k.s. na karę grzywny

w wysokości 50 stawek dziennych po 100 zł każda.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5228, 5454,
⚫: informacja dotycząca M. Z., k. 3985,

⚫: dane o karalności, k. 6454-6455,
⚫: wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu sygn. akt III K 189/00, k. 3976-3984,

⚫: opinia sądowo – psychiatryczna dot. M. Z. (1), k. 3955-3959.

Oskarżony K. N. (1) ma (...), mieszka we W.. Posiada wykształcenie zawodowe, pracuje w sklepie monopolowym, gdzie osiąga dochód

w wysokości 1500 zł miesięcznie. Jest kawalerem i nie ma dzieci. K. N. (1) był w przeszłości karany sądownie w tym następującymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 28 września 2004 roku, sygn. akt. XII K 588/03 za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5 i karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 50 zł każda, przy czym karę pozbawienia wolności wykonano,

2. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 25 kwietnia 2005 roku, sygn. akt. II K 493/04 za przestępstwa przeciwko mieniu i z ustawy

o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych grzywny po 20 zł każda,

3. Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 2 maja 2011 roku, sygn. akt. II K 31/11 za przestępstwo z k.k.s. na karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 40 zł każda,

4. Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 6 sierpnia 2012 roku, sygn. akt

II K 319/12 za przestępstwo z art. 291 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

5. Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 12 czerwca 2013 roku, sygn. akt.

II K 350/13 za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 6, 1000 zł nawiązki na cele społeczne,

6. Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 kwietnia 2013 roku, sygn. akt

III K 41/13 za przestępstwo z art. 191 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

7. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 30 grudnia 2015 roku za przestępstwo z art. 180a k.k. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na potrąceniu 10 % z wynagrodzenia,

8. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 2 marca 2016 roku za przestępstwo z art. 180a k.k. na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych grzywny po 40 zł każda.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5229v, 5454,
⚫: dane o karalności, k. 6451-6452,
⚫: wyrok SR dla Wrocławia – Fabrycznej, sygn. akt. II K 493/04, k. 4191-4197,
⚫: wyrok SO we Wrocławiu, sygn. akt III K 41/13, k. 4198-4200.

Oskarżony Ł. J. (1) ma (...), mieszka we W.. Ma wykształcenie podstawowe, nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu narzeczonej. Jest kawalerem i nie ma dzieci. Ł. J. (1) był karany sądownie wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 22 września 2010 roku, sygn. akt VII K 545/10 za przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2, świadczenie pieniężne na cel społeczny,

2. T. C. (...),(...), na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności wg kategorii systemu (...).

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5230, 5454,
⚫: informacja dot. Ł. J., k. 4251,

⚫: dane o karalności, k. 6456-6458,
⚫: wyrok SR dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu, sygn. akt VII K 545/10,

k. 4258-4259.

M. J. (1) ma (...), mieszka we W.. Ma wykształcenie średnie, prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochód w wysokości 1500 zł miesięcznie. Jest żonaty, ma dwójkę dzieci. Oskarżony był w przeszłości karany sądownie wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 26 kwietnia 2010 roku, sygn. akt II K 233/10 za przestępstwo przeciwko mieniu z art. 286 k.k. na karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 zł każda,

2. Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 28 lutego 2013 roku, sygn. akt II K 69/13 za przestępstwa z art. 62 k.k.s. na karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 60 zł każda,

3. Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 19 marca 2013 roku, sygn. akt II K 697/12 za przestępstwa z art. 107 k.k.s. na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 60 zł każda,

4. Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 28 kwietnia 2016 roku, sygn. akt. II K 44/16 za ciąg przestępstw z art. 257 k.k. na karę grzywny

w wysokości 50 stawek dziennych po 60 zł każda.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5230v, 5454,
⚫: informacja dot. M. J., k. 4285,

⚫: dane o karalności, k. 6519.

Oskarżony P. M. (2) ma (...), mieszka we W.. Ma wykształcenie średnie techniczne, obecnie jest bezrobotny. Jest kawalerem i nie ma dzieci. Nie był dotychczas karany sądownie.

Dowód:

⚫: dane osobopoznawcze, k. 5231, 5454,
⚫: dane o karalności, k. 6514.

Oskarżony R. D. (1) podczas przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym w dniu 3 stycznia 2013 roku nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wyjaśniając, że nie ma nic wspólnego z pobiciem ani uszkodzeniem ciała czy spowodowaniem uszczerbku na zdrowiu, a w dniu zdarzenia 21 sierpnia 2012 roku przebywał nieopodal w P.. Podczas spotkania w tym miejscu miał wystąpić w roli negocjatora pomiędzy dwoma grupami. Kiedy usłyszał krzyki na ulicy, wyszedł z lokalu, jednak oddalił się pospiesznie z tego miejsca, zostawiając tam swój samochód marki O. (...). Na okazanym mu zdjęciu oskarżony wskazał swoją osobę, zakreślając ją kółkiem. Wskazał, że nie wsiadał do samochodu marki V. (...) ani że nie był on po żadnej ze stron.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego R. D. (1), k. 3222-3225 wraz

z załącznikiem do protokołu, k. 3236-3237

Przesłuchiwany w trakcie posiedzenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania w dniu 4 stycznia 2013 roku oskarżony R. D. (1) podtrzymał dotychczas złożone wyjaśnienia, nie przyznając się do popełnienia przestępstwa.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego R. D. (1), k. 3239

W trakcie przesłuchania w dniu 17 stycznia 2013 roku oskarżony R. D. (1) odmówił składania wyjaśnień oraz odpowiedzi na pytania.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego R. D. (1), k. 3252

Z kolei w trakcie przesłuchania w dniu 11 marca 2012 roku oskarżony wskazał, że około 19 sierpnia 2012 roku pożyczył od I. S. (1) samochód marki O. (...), w dniu 21 sierpnia 2012 roku samochodem tym udał się na ulicę (...). Czasem tym pojazdem jeździł z nim M. J. (1), jednak 21 sierpnia 2012 roku nie przyjechał na spotkanie z M. J. (1). Udał się on do P. i siedział w nim sam na zewnątrz, po czym przeszedł do niego jeden mężczyzna, ale nie zdradzi jego tożsamości. Mężczyzna ten był z drugą osobą, z którą się zna. Oskarżony został wcześniej poproszony

o rozmowę w sprawie konfliktu. Wyjaśnił, że kiedy rozmawiali, usłyszał na zewnątrz krzyki i zaczął biec po schodkach w stronę skrzyżowania, gdzie zauważył grupę bijących się mężczyzn. Nie pamięta czy biły się znane mu osoby. Z miejsca zdarzenia uciekł na piechotę.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego R. D. (1), k. 3258-3262

Podczas kolejnego przesłuchania w dniu 14 stycznia 2014 r. oskarżony R. D. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego R. D. (1), k. 3710

W postępowaniu sądowym oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił złożenia wyjaśnień.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5523

Oskarżony A. S. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień.

⚫: protokoły przesłuchania oskarżonego A. S. (1), k. 3885-3886, 4746-4747

W postępowaniu przed Sądem oskarżony także nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5523v-5524

Oskarżony M. Z. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że zna bardzo dobrze W. P. (1), a A. S. (2) widział tylko ok. dwa razy na siłowni przy ulicy (...) oraz w T. nad wodą. W trakcie zdarzenia na ulicy (...)

z sierpnia 2012 roku był w ciągu alkoholowym, w związku z tym nie pamięta nic

z tego okresu, a o tym, że był na miejscu zdarzenia, dowiedział się od innych osób.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego M. Z. (1), k. 3951-3952

W postępowaniu przed Sądem oskarżony M. Z. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił złożenia wyjaśnień. W odpowiedzi na pytanie wskazał, że przed 17 sierpnia 2012 roku zdarzało mu się jeździć samochodem marki B. należącym do W. P. (1) jako pasażer.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5524

Oskarżony K. N. (1) przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się w całości do zarzucanego mu czynu, wskazując, że w dniu 21 sierpnia 2012 roku był obecny podczas awantury na ulicy (...).

⚫: wyjaśnienia oskarżonego K. N. (1), k. 4183-4184

W postępowaniu sądowym K. N. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Nie podtrzymał wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym, wskazując, że był na miejscu zdarzenia, ponieważ spotkał się z kolegą, ale nie uczestniczył w bójce. Jego wcześniejsze wyjaśnienia, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, nie polegają na prawdzie.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5524-5524v

Oskarżony Ł. J. (1) w trakcie przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na okazanym mu zdjęciu ze zdarzenia w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ulicy (...) rozpoznał siebie trzymającego nóż. Wskazał jednak najpierw, że dostał go od kogoś, a później, że znalazł go na ziemi. Wyjaśnił, że przypadkiem znalazł się na ulicy (...), bo akurat przechodził tamtędy i podszedł zobaczyć, co się dzieje, nie uczestniczył natomiast w zajściu. Nóż wrzucił do znajdującego się tam (...).

⚫: wyjaśnienia oskarżonego Ł. J. (1), k. 4234-4235v wraz z materiałem poglądowym, k. 4236-4241

W postępowaniu przed Sądem oskarżony Ł. J. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa odmowy składania wyjaśnień. Oświadczył, że nie zna nikogo z pozostałych oskarżonych.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5524v

Przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym M. J. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśniając, że nie wie, co robił

w krytycznym dniu.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1), k. 4279-4280

W postępowaniu przed Sądem oskarżony M. J. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podtrzymał złożone wcześniej wyjaśnienia, wskazując, że w momencie popełnienia zarzucanego mu czynu przebywał na wczasach w Bułgarii, natomiast został oskarżony na skutek pomówienia go przez T. N. (2), z którym pozostaje w konflikcie.

⚫: protokół rozprawy z dnia 30 października 2014 roku, k. 5524v-5525

Oskarżony P. M. (2) w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do posiadania znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 6,26 grama oraz do posiadania bez zezwolenia amunicji w postaci jednego naboju pistoletowego kaliber 9 produkcji niemieckiej. Nie przyznał się natomiast do udziału w bójce w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ulicy (...). Wskazał, że nie zna R. D. (1), M. J. (1), K. N. (1), E. L. A. S. (2), M. P. (1), T. N. (1) ani R. W. (1), M. R. (1), B. W. (2). Oświadczył, że nie pamięta, co robił 21 sierpnia. Nie wie także, skąd ma znalezione u niego narkotyki. On nie zażywa narkotyków ani nie chciał ich sprzedać. Natomiast nabój ma od kilku lat i nie pamięta okoliczności jego nabycia.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego P. M. (2), k. 4350-4351

Podczas kolejnego przesłuchania w dniu 24 kwietnia 2014 roku oskarżony P. M. (2) podtrzymał dotychczas złożone wyjaśnienia.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego P. M. (2), k. 5003-5004

Podczas przesłuchania w trakcie posiedzenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania oskarżony P. M. (2) nie złożył żadnych dodatkowych wyjaśnień.

⚫: wyjaśnienia oskarżonego P. M. (2), k. 5009-5010

W postępowaniu przed Sądem P. M. (2) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, odmawiając składania wyjaśnień. Podtrzymał wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym, ale nie przyznał się do posiadania narkotyków oraz naboju.

⚫: protokół rozprawy z dnia 13 listopada 2014 roku, k. 5544

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na przywołanych powyżej dowodach, którym dał wiarę. Oceniając osobowy materiał dowodowy Sąd z dużą ostrożnością ocenił zeznania świadków, którzy pochodzili z tego samego środowiska co oskarżeni, a niektórzy brali także udział w zdarzeniach objętych aktem oskarżenia i toczą się wobec nich odrębne postępowania. Sąd zważył, że niespójność oraz niejednolitość w ich zeznaniach wynika z tego, że nie chcieli oni obciążać innych uczestników z uwagi na ich możliwą późniejszą reakcję i chęć zemsty. Jeżeli natomiast chodzi o innych, przypadkowych świadków zdarzeń na ulicach (...), zwłaszcza okolicznych mieszkańców i inne przebywające tam przypadkowo osoby (w tym świadków incognito), w ocenie Sądu ewentualne rozbieżności co do zapamiętanych przez nich szczegółów zdarzeń wynikają z faktu, że miały one bardzo dynamiczny przebieg, a osoby te obserwowały je z różnej perspektywy i w różnych odcinkach czasowych. Z uwagi na powyższe nie było możliwe wskazanie na precyzyjne zachowania podejmowane przez poszczególnych oskarżonych, tj. opisanie czy i jakie konkretnie zadawali ciosy, czy kopnięcia. Nie mniej nie zmienia to faktu, że dokonane ustalenia pozwalają na przypisanie wszystkim oskarżonym odpowiedzialności karnej za czyny wskazane

w sentencji wyroku.

W pierwszej kolejności, analizując udział w grupie przestępczej M. Z. (1) oraz A. S. (1) , Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. M. (1), który w sposób precyzyjny oraz konsekwentny wskazał na tło całego konfliktu i istnienie dwóch antagonistycznych grup, w tym grupy przestępczej kierowanej przez A. S. (2), w skład której wchodził M. Z. (1) i A. S. (1). Sąd z dużą ostrożnością podszedł do zeznań M. M. (1), mając na uwadze fakt, że uzyskał on te informacje od A. S. (2) oraz R. W. (1), z którymi przebywał razem w areszcie śledczym. Sąd nie znalazł jednak podstaw, aby nie dać wiary jego zeznaniom, że uzyskał on takie informacje, zwłaszcza, że konsekwentnie zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i na etapie sądowym opisał wersje wydarzeń przekazaną mu przez wyżej wskazanych. Nadto, zeznania te są zgodne z przebiegiem zdarzeń zrekonstruowanym na podstawie pozostałego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, świadek ten wskazał także, że osoba o pseudonimie (...) jest członkiem tzw. bojówek (...). Co prawda, jak zeznał, nie kojarzy nazwiska A. S. (1), nie mniej, jak wynika z ustaleń dokonanych na podstawie zeznań L. W., pseudonimem (...) posługuje się właśnie A. S. (1). Jak wynika natomiast z zeznań innych świadków, w grupach kierowanych przez A. S. (2) oraz P. S. (2) ich członkowie często nie znali się z imienia i nazwiska, ale posługiwali się pseudonimami. Nadto, L. W. także wskazał na A. S. (1) jako osobę, która wchodzi w skład grupy przestępczej kierowanej przez A. S. (2). Zeznania świadków w tym zakresie korespondują ze sobą

i zasługują na uwzględnienie. Co więcej, pracownicy siłowni przy ul. (...): A. P. (1), A. N., I. K., którym zeznaniom jako osobom postronnym Sąd dał wiarę, wskazali, że oskarżony A. S. (1) korzystał często z siłowni oraz że należał on do tzw. listy R. W. (1), której członkowie korzystali za darmo z siłowni. Zeznania te zestawić należy z zeznaniami R. F., który z kolei wskazał, że A. S. (2) pełnił kierowniczą rolę podczas spotkania na stadionie przy ul. (...), a następnie wydawał pozostałym polecenia podczas zdarzenia na ulicy (...). Co prawda świadkowie Ci nie wskazali wprost na udział wyżej wymienionych oskarżonych w grupie przestępczej, jednak ich zeznania potwierdzają wzajemne relacje i powiązania pomiędzy nimi, co

w świetle pozostałego materiału dowodowego pozwala na wyciągnięcie logicznych wniosków co do działania w zorganizowanej grupie przestępczej. Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom M. Z. (1) i A. S. (1), którzy nie przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu udziału w grupie przestępczej kierowanej przez A. S. (2), uznając, że zmierzają one jedynie do uniknięcia grożącej odpowiedzialności karnej. Wyjaśnienia takie stoją w sprzeczności nie tylko

z zeznaniami L. W., ale także z materiałem dowodowym, na podstawie którego zrekonstruowano przebieg wydarzeń z 16 sierpnia 2012 r. i 21 sierpnia 2012 r., w których to brali udział odpowiednio M. Z. (1) i A. S. (1), a które potwierdzają udział tych oskarżonych w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się organizowaniem i udziałem w bójkach. W tym świetle wyjaśnienia oskarżonych M. Z. (1) i A. S. (1) jawią się jako niewiarygodne.

Podobnie Sąd dał wiarę także zeznaniom L. W. w zakresie,

w jakim opisał zdarzenie w sklepie z odzieżą, będące bezpośrednią przyczyną dalszych wydarzeń - najpierw pobicia K. Z. na ulicy (...),

a następnie wydarzeń na ulicy (...). Świadek ten także uzyskał wiedzę

o zdarzeniach od ich bezpośrednich uczestników, tj. P. S. (1) oraz T. M. (1). Sąd ocenił te zeznania jako wiarygodne, świadek bowiem

w sposób spójny i logiczny opisał przebieg tych zdarzeń. Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom P. S. (1) oraz T. M. (1) w zakresie, w jakim zaprzeczyli oni, aby zdawali relacje z przebiegu zdarzeń L. W.. Należy bowiem zauważyć, że zeznania L. W. co do zdarzenia na ulicy (...) korespondują z zeznaniami T. N. (1), P. P. (1) oraz M. M. (1) i K. R. (1), a także dokumentacją w postaci opinii sądowo – lekarskiej z dnia 20.08.2012r. i dokumentacji medycznej dotyczącej K. Z..

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania T. N. (1), P. N. oraz R. P. (1) w zakresie, w jakim świadkowie Ci opisali odwiedziny w szpitalu u K. Z. i plan udania się na spotkanie na stadion przy ul. (...). T. N. (1) przyznał, że to on zaproponował spotkanie celem podjęcia dalszych kroków wobec sprawców pobicia. Sąd nie widział podstaw, aby nie dać wiary zeznaniom tych świadków w powyższym zakresie, zwłaszcza, że jak wynika z dalszych ustaleń, do spotkania takiego faktycznie doszło. Nadto, T. N. (1) nie miał żadnego interesu w bezpodstawnym obciążaniu samego siebie zeznaniami dla niego niekorzystnymi.

W ocenie Sądu zasługują także na uwzględnienie zeznania T. N. (1), P. P. (1), R. P. (1) oraz R. F.,

w których opisują oni przebieg spotkania na stadionie przy ul. (...) oraz wskazują na osoby biorące w nim udział. Wiarygodność ich zeznań potęguje fakt, że sami byli obecni podczas przedmiotowego spotkania. Natomiast ewentualne rozbieżności co do wskazywanych przez nich osób obecnych na stadionie wynikają

z tego, że w zdarzeniu tym brało udział kilkanaście osób i nie każdy ze świadków zapamiętał wszystkich z nich. Jeżeli chodzi o zeznania P. P. (1), to Sąd nie dał mu wiary w tym zakresie, w którym zeznał, że podczas pobytu na stadionie oskarżeni nie mieli jeszcze zamiaru nikogo bić. Po pierwsze stoi to w sprzeczności

z zeznaniami T. N. (1) i R. P. (1), którzy zgodnie wskazali, że już na stadionie uzbrojeni oni byli m.in. w pałki teleskopowe i kije. Nadto, R. F. wskazał wyraźnie na polecenie wydane przez A. S. (2), który nakazał pozostałym zgromadzonym na stadionie „złapanie i pobicie” grupy odpowiedzialnej za pobicie K. Z., a skupionej wokół P. S. (1). O zamiarze sprawców zgromadzonych na stadionie świadczy ponadto fakt, że w wykonaniu swojego zamiaru udali się oni uzbrojeni na poszukiwania P. S. (1). W tym świetle zeznania P. P. (1) co do tego, że podczas spotkania oskarżeni nie mieli zamiaru nikogo bić, stoją w sprzeczności

z doświadczeniem życiowym i zasadami logicznego rozumowania. Sąd zważył także na fakt, że podczas przesłuchania w dniu 30 lipca 2013 roku R. F. odwołał wszystkie złożone do tej pory zeznania, jednak w ocenie Sądu miało to jedynie na celu uniknięcie zarówno grożącej mu samemu odpowiedzialności karnej, jak

i konsekwencji ze strony oskarżonych, których obciążył swoimi zeznaniami.

W związku z tym Sąd ocenił zeznania tego świadka z dnia 30 lipca 2013 roku za niewiarygodne. Nadto, z treści zarejestrowanych rozmów oraz wiadomości sms wymienionych pomiędzy R. W. (1) a innymi członkami grupy A. S. (2) wynika, że mężczyźni zastanawiali się, jak zareagować na pobicie ich kolegi - K. Z.. Umówili w tym celu spotkanie na stadionie przy ul. (...),

a następnie udali się na poszukiwania P. S. (1).

Z dużą ostrożnością Sąd ocenił zeznania W. P. (1), T. N. (1), R. P. (1), P. P. (1), A. S. (2), M. L. (1), K. S. (1), P. N., R. F., M. P. (1) i A. S. (3) co do okoliczności przebiegu zdarzenia

w dniu 17 sierpnia 2012 roku na ulicy (...). Jak już wskazano powyżej, rozbieżności w zeznaniach tych świadków co do szczegółów zdarzenia wynikają zarówno z jego dynamicznego przebiegu, jak i z faktu, że świadkowie Ci brali bezpośrednio udział w zdarzeniu i nie chcieli obciążać zeznaniami swoich kolegów. Nie mniej, z zeznań tych wynika, że mężczyźni z grupy A. S. (2) w grupie około dwudziestu udali się w poszukiwanie P. S. (1) najpierw na myjnię przy ul. (...). W tym zakresie zeznania świadków korespondują ze sobą

i Sąd dał im wiarę, zwłaszcza, że znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci zeznań okolicznych mieszkańców i pracowników obserwujących miejsce zdarzenia. W tym świetle nie zasługują na uwzględnienie zeznania A. S. (2) w zakresie, w jakim zeznał, że mężczyźni udający się na poszukiwania P. S. (1) nie mieli ze sobą żadnych niebezpiecznych narzędzi. Po pierwsze, stoi w sprzeczności z zeznaniami mieszkańców osiedla (...), którzy widzieli grupę mężczyzn uzbrojonych

w niebezpieczne narzędzia, a także zeznaniami świadka incognito PO 00- 133/12, który wskazał, że grupa mężczyzn posiadała kije bejsbolowe, a nadto R. P. (1)

i T. N. (1) zgodnie wskazali, że już na spotkaniu na ulicy (...) grupa uzbrojona była m.in. w pałki i kije. Co więcej, także R. F. wskazał, że wśród osób, które udały się na ulicę (...), prawie każda miała pałkę teleskopową albo tego typu niebezpieczne przedmioty. Świadek ten wskazał, że sam miał cały czas ze sobą pałkę teleskopową. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania tych zeznań – R. F. nie miał przecież żadnego interesu

w tym, aby bezpodstawnie obciążać swoich kolegów, zwłaszcza, że wskazuje też na siebie jako na osobę, która posiadała przez całe zdarzenie pałkę teleskopową. Podobnie zeznał P. P. (1), który wskazał, że udając się do myjni na ulicę (...) mężczyźni mieli ze sobą pałki teleskopowe, a P. N. maczetę. Zeznania A. S. (2) co do nieposiadania przez biorących udział w bójce takich przedmiotów w tym zakresie jawią się zatem jako niewiarygodne. Nie miało to jednak w przedmiotowej sprawie większego znaczenia dla przypisania sprawcom odpowiedzialności za czyny wskazane w sentencji wyroku, na co wskazuje Sąd

w rozważaniach prawnych niniejszego uzasadnienia.

Zasługują także na uwzględnienie zeznania świadka R. W. (1) co do tego, że po opuszczeniu myjni udał się razem z A. S. (2) i T. N. (1) do lombardu i nie brał bezpośredniego udziału w dalszych zdarzeniach. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zeznaniach A. S. (2)

i T. N. (1) i Sąd nie znalazł podstaw, aby nie dać wiary w tym zakresie.

Jako wiarygodne ocenił Sąd zeznania P. P. (1), który na okazanych wizerunkach rozpoznał M. Z. jako tego, który był na miejscu zdarzenia na ulicy (...) i uciekał po oddaniu strzałów. Zeznania te są o tyle wiarygodne, że korespondują z zeznaniami P. N., którzy także rozpoznał M. Z. jako jednego z pasażerów auta W. P. (1), którzy to pasażerowie pozostali na ulicy (...) i czekali na P. S. (1). Sąd uznał, że późniejsze odwołanie tych zeznań przez P. N. w postępowaniu przed Sądem miało na celu jedynie uchronienie kolegi od grożącej mu odpowiedzialności karnej i jako takie nie zasługuje na uwzględnienie. Także M. P. (1) wskazuje, że na miejscu zdarzenia był W. P. (1) z kolegą M.. Na obecność M. Z. (1) na miejscu zdarzenia wskazują także zeznania W. P. (1) i Sąd dał im wiarę w tym zakresie. Natomiast nie zasługują na uwzględnienie zeznania tego świadka co do tego, że W. P. (1) dał mu pieniądze na alkohol i rozstali się, ponieważ jest to sprzeczne z zeznaniami powołanymi powyżej, które wskazują na udział M. Z. (1) w wydarzeniach w dniu 17 sierpnia 2012 roku na ulicy (...).

Ustalając dalszy przebieg zdarzenia na ulicy (...) oparł się na zeznaniach wskazanych już wcześniej osób biorących w nim bezpośredni udział: P. P. (1), M. L. (1), P. N., R. F., którym dał wiarę w części. Sąd uznał za wiarygodne te zeznania w części, w której świadkowie Ci opisują, jak oczekiwali uzbrojeni na P. S. (1), a następnie przybycie przez niego na miejsce zdarzenia i oddanie strzałów wraz z inną nieustaloną osobą, w wyniku czego mężczyźni rozbiegli się po osiedlu, po czym znowu zbliżyli się

w miejsce, gdzie były osoby z bronią, a po kolejnych strzałach, gdy W. P. (1) został postrzelony w stopę, uciekli z miejsca zdarzenia. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zeznaniach innych świadków bójki, którzy widzieli zdarzenie z okien pobliskich bloków bądź też słyszeli odgłos oddawanych strzałów. Osoby te jako całkowicie postronne dla oskarżonych nie miały żadnego interesu w bezpodstawnym ich oskarżaniu, a nadto ich zeznania co do głównego przebiegu zdarzenia korespondują ze sobą. Z kolei ewentualne rozbieżności co do szczegółów zdarzenia, marek pojazdów, liczby osób biorących udział w bójce czy też liczby oddanych strzałów wynikają po pierwsze z tego, że świadkowie Ci obserwowali zdarzenie z różnej perspektywy i w różnych czasookresach, a nadto zdarzenie miało bardzo dynamiczny przebieg. W związku z powyższym Sąd dał wiarę zeznaniom M. L. (4), M. T., B. O., A. P. (2), A. C. (2), D. K., M. M. (2), R. M., D. T., J. K., M. Ł., J. S. (1), A. B. (1), T. S. (2), D. Ś., J. A., Ł. K., M. K. (1), R. S. (2), B. M., E. S., A. L., R. K., I. G., oraz zeznaniom świadków incognito PO 00-165/12, PO 00-151/12, PO 00-118/12, którzy słyszeli rozlegające się strzały. Nadto z zeznań świadków M. T., A. C. (2), M. M. (2), R. M., D. T., J. K., M. Ł., T. S. (1), J. S. (1), D. Ś., B. M., E. S., R. K., I. G., świadka incognito PO 00151/12, którzy obserwowali zdarzenie, wynika, że po oddaniu strzałów grupa młodych, dobrze zbudowanych mężczyzn rozbiegła się po osiedlu. Świadek J. K. wskazała nadto, że mężczyźni Ci posiadali przedmioty przypominające kije bejsbolowe. Koresponduje to z zeznaniami E. S., J. A., który zeznał, że kilku mężczyzn miało rozkładane pałki teleskopowe, B. M., która widziała, że mężczyźni uciekający posiadali przedmioty przypominające maczety, R. K., który wskazał na posiadanie przez mężczyzn narzędzi w postaci pałki typu tonfa i młotka, I. G. wskazującej na pałki i maczety. Zeznania tych świadków korespondują także ze zgromadzonymi w sprawie dokumentami w postaci protokołu oględzin maczety.

Nie budzą także wątpliwości Sądu zeznania przybyłych na miejsce zdarzenia funkcjonariuszy policji: J. B. (1), J. H. i T. W. (1), którzy zgodnie zeznali na okoliczność przestrzelin w pojeździe marki (...). Ich zeznania korespondują ze zgromadzoną dokumentacją w postaci protokołu oględzin miejsca zdarzenia, protokołu oględzin samochodu osobowego marki B. (...) wraz z materiałem poglądowym, protokołem oględzin samochodu osobowego marki B. (...) przy udziale biegłego z zakresu badania broni i batalistyki

z materiałem poglądowym. Nie budzą także wątpliwości Sądu zeznania świadka A. G. - taksówkarza, który wiózł do szpitala rannego W. P. (1) i widział, że ten trzymał się za stopę. Zeznania te znajdują odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej w postaci opinii sądowo – lekarskiej oraz medycznej dotyczącej W. P. (1). Dowody te nie budziły wątpliwości Sądu.

Ustalając natomiast stan faktyczny w zakresie zdarzeń, które rozegrały się na ulicy (...) w dniu 21 sierpnia 2012 roku, Sąd dał wiarę zeznaniom T. N. (1) w zakresie, w jakim ten rozpoznał na okazanym mu wydruku

z monitoringu K. N. (1). Zeznania te korespondują z wyjaśnieniami samego K. N. (1), który przyznał się, że był na miejscu zdarzenia. Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom tego oskarżonego w zakresie, w jakim nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, uznając, że stanowią one wyraz przyjętej przez niego linii obrony. Wyjaśnienia te są po pierwsze niewiarygodne

w świetle wiedzy i doświadczenia życiowego, tym bardziej, że w postępowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W świetle powyższych dowodów Sąd uznał, że K. N. (1) brał udział w bójce na ulicy (...) w dniu 21 sierpnia 2012 roku.

W zakresie przebiegu samego zdarzenia na ulicy (...) oparł się częściowo na wyjaśnieniach R. D. (1), K. N. (1) i Ł. J. (1) w zakresie, w jakim Ci oskarżeni przyznali, że byli obecni na miejscu zdarzenia. Znajduje to potwierdzenie w zeznaniach T. N. (1), który wskazał na udział w bójce R. D. (1) i rozpoznał go na pokazanym mu zdjęciu z monitoringu. Nadto, świadek ten rozpoznał na monitoringu osobę, która przypomina D. J., co w powiązaniu z tym, że jego brat Ł. J. (1) sam przyznał, że był na miejscu zdarzenia i rozpoznał się na okazanym zdjęciu oraz że jak wynika z załączonej płyty DVD Ł. J. (1) często podawał się za swojego brata, pozwala na wyciągnięcie logicznego wniosku, że to Ł. J. (1) brał udział w zdarzeniach z 21 sierpnia 2012 roku. Jako niewiarygodne Sąd uznał te wyjaśnienia Ł. J. (1), w których wskazuje on, że na miejscu zdarzenia znalazł się przypadkowo, zwłaszcza, że na zdjęciu z monitoringu widać jak stoi on z pozostałą grupą mężczyzn, a nadto, że stojąc trzyma w ręce nóż. Sąd jednak dał mu wiarę z uwagi na brak jakiegokolwiek innego wiarygodnego dowodu co do tego, że podczas bójki nie używał tego noża, albowiem nie można wykluczyć, że znalazł ten nóż na miejscu już po bójce. Mając na uwadze powyższe fakty oraz to że oskarżony sam rozpoznał się na okazanym zdjęciu w świetle zasad doświadczenia życiowego jawią się jako nielogiczne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym jego wyjaśnienia, że nie brał udziału w bójce. Nadto jako niewiarygodne Sąd ocenił te wyjaśnienia R. D. (1), w których wskazał on, że kiedy zobaczył bijących się chłopaków, uznał, że nie ma sensu ich uspokajać i oddalił się

z miejsca zdarzenia oraz że nie pamięta, czy w bójce tej brał udział ktoś z jego znajomych. Wyjaśnienia te stoją w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza wskazanymi powyżej zeznaniami T. N. (1), który wskazał, że oskarżony D. także brał udział w bójce. Na udział R. D. (1) wskazuje także świadek R. W. (1) i K. S. (1). Obecność R. D. (1) na miejscu zdarzenia wynika także z opinii nr (...), która sporządzona przez specjalistów z danej dziedziny,

w odpowiedniej formie i wysnuwająca logiczne, przejrzyste wnioski nie budzi wątpliwości Sądu. Należy stwierdzić, że linia obrony oskarżonego D. jakoby uciekł z miejsca zdarzenia i pozostawił swoich kolegów, jest w świetle zasad doświadczenia życiowego niewiarygodna zwłaszcza w sytuacji, gdy to on umawiał spotkanie i to on musiał zgromadzić dla siebie wsparcie kolegów. W tej sytuacji, gdy uchodzi on za swego rodzaju autorytet – przywódcę wśród swoich kolegów, całkowicie niewiarygodne jest twierdzenie, że uciekł z miejsca zdarzenia.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom A. S. (1), M. J. (1) oraz P. M. (2), którzy nie przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu. Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w sposób jasny i logiczny prowadzi bowiem do wniosku, że wszyscy oni byli obecni na ulicy (...) w dniu 21 sierpnia 2012 roku i brali udział w bójce. Z zeznań świadka T. N. (1), którego zeznania Sąd ocenił jako wiarygodne wynika, że A. S. (1) i R. D. (1) brali udział w bójce. Na udział A. S. (1) wskazuje także świadek L. W., którego zeznaniom Sąd dał wiarę jako konsekwentnym i korespondującym z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek T. N. (1) wskazał także na udział w zdarzeniu M. J. (1),

a wiarygodność tych zeznań potwierdza fakt, że następnie rozpoznał go na okazanym mu wydruku z monitoringu. Z kolei, jeżeli chodzi o udział w bójce P. M. (2) , potwierdzają go zeznania świadka incognito PO 00-33/13. Zeznania tego świadka Sąd ocenił jako wiarygodne, zwłaszcza, że wskazał on także na udział w bójce K. S. (1) oraz R. G. (2). Należy zatem przyjąć, że świadek ten posiada prawdziwą i wiarygodną wiedzę na temat zaistniałego zdarzenia. Co więcej, zeznania te korespondują z zeznaniami T. N. (1), w których wskazał, że P. M. (2) ps. (...) „walczył” na ulicy (...), a zatem brał również udział w przedmiotowym zdarzeniu. Nadto, wiarygodność zeznań świadka incognito PO 00-33/13 oraz T. N. (1) co do przebiegu zdarzenia na ulicy (...) oraz osób biorących w nich udział dodatkowo potwierdza fakt, że w odrębnym postępowaniu wskazywali oni na udział

w bójce M. M. (4), a niebudzącą wątpliwości Sądu opinia nr (...) faktycznie wskazuje na jego udział w tym zdarzeniu. Ma to znaczący wpływ na ocenę wiarygodności zeznań tych świadków w zakresie zdarzenia objętego aktem oskarżenia w niniejszym postępowaniu.

Dokonując oceny, jako wiarygodnych zeznań T. N. (1) Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. J. (1), jak i zarzutom zawartym w piśmie „mowa końcowa„ (k. 6525), że jest w konflikcie z nim i że z tego powodu jest pomawiany. Wynika to z tego, że zeznania T. N. (1)

w przeciwieństwie do wyjaśnień M. J. (1) korespondują z pozostałym materiałem dowodowym. Niewiarygodne w tym kontekście były wyjaśnienia M. J. (1) jakoby w dniu przypisanego mu czynu był na urlopie w Bułgarii. Należy dodać, że całkowicie niewiarygodne są w tym zakresie przedstawione przez niego dokumenty mające to potwierdzić w postaci pokwitowania (k. 6487) i paragonów

(k. 6489). Jak wynika, bowiem z pokwitowania 25 sierpnia 2012 r. dokonano wpłaty za apartament, natomiast w rubryce „numer” na pokwitowaniu ktoś dopisał datę 15 sierpnia 2012r. mającą sugerować początek pobytu. Stąd Sąd mając na uwadze całokształt materiału dowodowego ocenił ten dokument, jako niewiarygodny. Nieprzydatne także okazały się dołączone przez oskarżonego paragony, albowiem transakcji opisanych na tych paragonach mógł dokonać każdy.

Sąd dał także częściowo wiarę zeznaniom A. S. (2), R. W. (1), K. S. (1) i R. G. (2) w zakresie, w jakim wskazali oni, że doszło do spotkania przedstawicieli antagonistycznych grup na ulicy (...). Sąd dał wiarę tym zeznaniom R. W. (1), w których wskazał on, że był umówiony nieopodal P. na ulicy (...) oraz że pomiędzy uczestnikami spotkania doszło do starcia, podczas którego został on ugodzony jakimś narzędziem w klatkę piersiową, a następnie dowieziony przez przypadkowo przyjeżdżających ochroniarzy firmy (...) do szpitala. Koresponduje to z zeznaniami R. G. (2), w których wskazał, że jechał wraz z R. W. (1) do szpitala z ochroniarzami marki S., zeznaniami ochroniarzy firmy (...) oraz M. Z. (2), nagraniem z monitoringu wraz

z przeglądem ze szpitala, do którego odwieziony został R. W. (1), a także

z dokumentacją medyczną i opinią sądowo - lekarską dotyczącą R. W. (1), z której w sposób jasny wynika, że doznał on obrażeń w postaci rany kłutej. Dowody te znajdują nadto potwierdzenie w zeznaniach A. S. (2) , który wskazał na umówione spotkanie w przedmiotowym dniu z R. D. (1). Koresponduje to także z zeznaniami K. S. (1), który dodatkowo u jednej z osób biorących udział w bójce widział przedmiot zawinięty w folię, co w świetle pozostałych dowodów, zwłaszcza wyjaśnień oskarżonego Ł. J. (1), który rozpoznał siebie trzymającego w ręce zawinięty w folię nóż, przydaje tym zeznaniom przymiot wiarygodności. Sąd dał także wiarę zeznaniom świadków incognito: PO 00-163/12 oraz PO 00-111/12, którzy w przedmiotowym dniu byli w pizzerii P. na ulicy (...) i rozpoznali A. S. (2) jako osobę, która była tam w tym czasie.

Na podstawie powołanych powyżej dowodów, a zwłaszcza dokumentacji medycznej opisującej obrażenia R. W. (1), a także dokumentacji medycznej M. P. (1) i opinii biegłego w tym zakresie, z której wynika, że odniósł on m. in. rany cięte, wyciągnąć można logiczny wniosek, że niektórzy uczestnicy bójki mieli ze sobą niebezpieczne narzędzia, tj. m in. noże, maczety lub podobne do nich. Sąd ocenił te dokumenty jako wiarygodne, a wnioski w nich zawarte w sposób jasny wskazują, jakich obrażeń doznały te osoby. Koresponduje to z zeznaniami T. N. (1), który wskazał, że uczestnicy bójki mieli noże i maczety stwierdzając wręcz „w zasadzie wszyscy ze strony T. byli uzbrojeni

w noże i maczety” (k. 3780), a także zeznaniami przesłuchanych w charakterze świadków osób przebywających w krytycznym czasie na miejscu zdarzenia, zwłaszcza mieszkańców okolicznych bloków, którzy widzieli mężczyzn biorących udział w bójce, a niektórzy z nich wskazali na posiadanie niebezpiecznych narzędzi przez jej uczestników. Sąd dał wiarę tym relacjom, oceniając jednak stwierdzenie T. N. (1), że „w zasadzie wszyscy ze strony T. byli uzbrojeni”

w kontekście całości jego zeznań, jako zbyt daleko idące, albowiem w świetle zasad doświadczenia życiowego przy dużej liczbie osób i dynamice sytuacji jest to niewiarygodne, aby zdołał dokonać takiego spostrzeżenia. Stwierdzenie „w zasadzie wszyscy” stoi też w sprzeczności z jego dalszymi zeznaniami, kiedy stwierdził, że „Nie widziałem u T. (D.) noża” (k. 3395). Dokonując takiej oceny Sąd baczył, że rozbieżności co do ilości osób biorących udział w bójce czy też posiadanych przez te osoby niebezpiecznych narzędzi i ich rodzajów wynikają

z dynamicznego przebiegu całego zdarzenia oraz różnej perspektywy i czasookresu, w którym świadkowie Ci obserwowali zdarzenie. Mając na uwadze powyższe Sąd dał wiarę zeznaniom K. M. (1), M. J. (2), Z. K. (1), I. C., J. W., M. K. (2), A. B. (2), S. J., L. K., D. W. (1), K. N. (2), świadka incognito PO 00-85/12, PO 00-97/12, PO 00-88/12, PO 00-102/12, Z. K. (2), M. K. (3), M. W., J. M. i M. Ś.. Zeznania te są zgodne, spójne

i jako takie mogą stanowić podstawę poczynionych ustaleń, że w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ulicy (...) doszło do bójki. Korespondują z nimi także zeznania świadka M. F., który sfotografował na miejscu zdarzenia nóż.

Sąd uznał także za wiarygodną zgromadzoną w sprawie dokumentację

w postaci protokołu oględzin miejsca dla pieszych, protokołu oględzin stolika, opinii nr (...)/(...), dokumentacji fotograficznej, opinii nr (...), protokołu oględzin miejsc ujawnienia pałki na wysokości ulicy (...), protokołu oględzin miejsca zdarzenia, materiału poglądowego, opinii nr (...), opinii nr (...), opinii nr (...). Dokumenty te zostały sporządzone przez upoważnione do tego osoby, a zawarte w nich wnioski są jasne, logiczne i mogą stanowić podstawę poczynionych ustaleń. Nadto korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, na podstawie którego można ustalić okoliczność, że w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ulicy (...) doszło do bójki, w których brali udział oskarżeni.

Dokonując ustaleń co do pozostałych zarzutów Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego P. M. (2) w zakresie, w jakim przyznał się do posiadania narkotyków oraz naboju. Jako niewiarygodne i nielogiczne jawią się natomiast te wyjaśnienia, w których oskarżony ten wskazał, że nie wie, skąd substancje te wzięły się w jego mieszkaniu, zwłaszcza, że nie przedstawił on żadnej miarodajnej wersji, do kogo innego mogłyby należeć. Jako wiarygodną Sąd uznał także dokumentację wskazującą na rodzaj i ilość posiadanych substancji oraz naboju w postaci: protokołu przeszukania, protokołu ważenia, protokołu użycia testera narkotykowego, opinii z zakresu badań fizykochemicznych, opinii nr (...) z zakresu badania broni palnej. Zostały one sporządzone w odpowiednie formie, są jasne, czytelne i zawierają logiczne, zrozumiałe wnioski. Jako takie zasługują na uwzględnienie.

Nie miały natomiast znaczenia dla sprawy następujące dowody: dowód

z zeznań świadków: B. L., P. S. (3), J. G., A. K. (2), P. U., J. S. (2), D. W. (2), A. B. (3), P. K. (1), A. S. (5), I. K., Ł. P., N. N. (1), PO 00-126/12, B. W. (3), I. S. (1), K. G., G. K. (2), M. K. (4), B. W. (1), B. Z., J. C., W. K., A. W., J. B. (2), T. W. (2), B. G., H. K., K. M. (2), M. S. (2), Ł. Z., P. D., S. C. (1), K. K. (3), W. M., K. K. (4), M. K. (5), T. M. (2), U. L. oraz K. S. (3). Świadkowie ci nie wskazali na żadne okoliczności, które miały znaczenie w niniejszej sprawie. Nie wniosły także nic zeznania K. Z. oraz E. L., który, pomimo że brał udział

w wydarzeniach na ulicy (...) nie wskazał na żadne okoliczności istotne

w przedmiotowej sprawie.

Z kolei, jeżeli chodzi o zgromadzoną dokumentację, nie miały znaczenia

w sprawie następujące dowody: Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...)/JM

z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Opinia nr (...) z zakresu badań broni i balistyki, Opinia nr (...) z zakresu badań broni i balistyki, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół zatrzymania rzeczy od B. D. z dnia 18.08.2012 r., Protokół oględzin samochodu osobowego marki B. (...) wraz z materiałem poglądowym, Sprawozdanie biegłego

z lustracji pojazdów nr (...), Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań mechanoskopijnych, Opinia nr (...) z zakresu badań broni i balistyki, Opinia nr (...)/JM

z przeprowadzonych badań z zakresu daktyloskopii, Opinia nr (...)/AB z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Szkic sytuacyjny ustawienia samochodów, Protokół oględzin miejsca zdarzenia na wysokości nr 73 przy ulicy (...) we W. wraz z materiałem poglądowym, Protokół oględzin mieszkania przy ulicy (...) we W. wraz z materiałem poglądowym, Protokół oględzin mieszkania przy ulicy (...) we W. wraz z materiałem poglądowym – ciąg dalszy, Kopia notatki służbowej Z-cy Dyżurnego SK K. we W. z dnia 18.08.2013 r., Informacja ze Starostwa Powiatowego w Z. wraz z kopią dokumentacji dotyczącą rejestracji samochodu osobowego marki A. o nr rej. (...) ( (...) 03XV), Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych w Z. przy ulicy (...), Protokół zatrzymania rzeczy od K. R. z dnia 24.08.2012 r., Protokół oględzin samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) wraz z materiałem poglądowym, Protokół oględzin samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) wraz z materiałem poglądowym, Protokół oględzin samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) wraz z materiałem poglądowym, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Informacja biegłego z zakresu technik audiowizualnych, Opinia nr (...)/JM z przeprowadzonych badań z zakresu daktyloskopii, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Opinia nr

(...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół zatrzymania rzeczy

z dnia 17.08.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 20.08.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 06.09.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 21.08.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 19.09.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 30.08.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 03.09.2012 r., Protokół oględzin dokumentacji finansowej domu weselnego, Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 27.09.2012 r., Protokół zatrzymania rzeczy od

W. P., Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Protokół oględzin miejsca zdarzenia z dnia 18.08.2013 r. na wysokości ulicy (...) we W., Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań mechanoskopijnych, Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 21.08.2012 r, Notatka urzędowa biegłego LK KWP we W. Sekcja (...) Audiowizualnych, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań z zakresu zapisów wizualnych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół oględzin telefonu komórkowego m-ki N. model E66, Protokół oględzin samochodu osobowego m-ki

M. o nr rej. (...) wraz z dokumentacją fotograficzną, Protokół oględzin samochodu osobowego m-ki M. o nr rej. (...) wraz z dokumentacją fotograficzną, Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i nośników danych, Protokół zatrzymania rzeczy od P. K. z dnia 07.12.2012 r., Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół oględzin pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...) z dokumentacją fotograficzną, Protokół przeszukania mieszkania przy ulicy (...) we W., Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Protokół zatrzymania rzeczy od S. C., Protokół oględzin samochodu osobowego marki O. (...) o nr rej. (...), Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...)/BJ z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Opinia nr (...)/BJ z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań chemicznych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół zatrzymania rzeczy od I. S., Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Protokół zatrzymania rzeczy od M. P., Protokół zatrzymania rzeczy od

M. R., Protokół oględzin telefonu komórkowego m-ki S. (...), Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Protokół zatrzymania rzeczy od G. K., Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół zatrzymania rzeczy od M. R., Protokół oględzin samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), Protokół oględzin samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) – ciąg dalszy, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół zatrzymania rzeczy od pracownika 4 (...) Szpitala (...) we W., Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i nośników danych,

Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i nośników danych, Protokół zatrzymania rzeczy od E. W., Protokół przeszukania samochodu marki S. (...) nr rej. (...), Protokół zatrzymania rzeczy od P. W., Protokół oględzin samochodu osobowego m-ki B. o nr rej. (...) wraz z dokumentacją fotograficzną, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu sprzętu komputerowego i nośników danych, Opinia nr (...)/AB z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Protokół oględzin samochodu osobowego m-ki T. (...) o nr rej. (...) wraz z materiałem fotograficznym, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół przeszukania samochodu osobowego m-ki A. nr rej. (...), Protokół oględzin samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) wraz z dokumentacją fotograficzną, Opinia nr (...)/JM z przeprowadzonych badań z zakresu daktyloskopii, Opinia nr

(...)z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...)/AB z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, Notatka urzędowa dot. ustaleń nawiązania połączeń telefonicznych, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Protokół przeszukania F. K. vel. P. K. (3), Protokół przeszukania M. L., Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań sprzętu komputerowego i cyfrowych nośników danych, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań biologicznych, Notatka urzędowa z dnia 21.08.2012 r. dot. analizy połączeń, Analiza kryminalna połączeń telefonicznych, Informacja z (...) sp. z o.o., Informacja z (...), Informacja z (...) S.A., Informacja z (...), Informacja z (...) S.A., Notatka urzędowa z dnia 24.09.2012 r. dot. analizy połączeń telefonicznych, Notatka urzędowa z dnia 27.09.2012 r. dot. analizy połączeń telefonicznych, Informacja

z (...) sp. z o.o., Notatka urzędowa z dnia 19.11.2012 r. dot. ustaleń i analizy połączeń telefonicznych, Analiza kryminalna połączeń telefonicznych, Sprawozdanie z analizy kryminalnej IV 094/33/12, Sprawozdanie z analizy kryminalnej IV 094/33/12 – ciąg dalszy, Notatka urzędowa z dnia 12.12.2012 r. dot. ustaleń połączeń telefonicznych, Notatka urzędowa z dnia 07.03.2012 r. dotycząca ustaleń telefonów

i ich powiązań, Opinia nr (...) z przeprowadzonych badań sprzętu

komputerowego i cyfrowych nośników danych, Notatka urzędowa z dnia 08.01.2013 r. dotycząca ustaleń telefonów i ich powiązań, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia nr (...)

z przeprowadzonych badań biologicznych, Protokół oględzin samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), Protokół oględzin samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Opinia nr (...)

z zakresu informatyki i komputerów, Protokół pobrania materiału porównawczego od R. D., Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych we W. przy ulicy (...), Protokół przeszukania samochodów osobowych marki B. o nr rej. (...) oraz nr rej. (...), Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do A. S., Opinia biegłego z zakresu informatyki nr (...) wraz z płytą, Protokół oględzin telefonu, Protokół oględzin i odczytu zawartości telefonu, Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych należących do M. Z., Protokoły oględzin i odczytu telefonów komórkowych, Protokół przeszukania M. Z., Protokół pobrania materiału porównawczego od M. Z., Protokół przeszukania samochodu osobowego marki B. o nr rej. (...) wraz z materiałem poglądowym, Protokół przeszukania osoby K. N., Protokół oględzin kart SIM wraz z płytą, Protokoły oględzin zawartości telefonu komórkowego oraz karty SIM, Załącznik nr 2 do opinii biegłego nr (...), Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez Ł. J., Protokoły oględzin zawartości telefonów komórkowych oraz kart SIM, Protokół pobrania materiału porównawczego od Ł. J., Protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez M. J. (1), Protokół przeszukania osoby M. J. (1), Protokół pobrania materiału porównawczego od M. J., Protokoły oględzin oraz odczytu zawartości telefonów oraz kart SIM, Protokół pobrania materiału porównawczego od P. M., Opinia LK KWP we W. nr H-IV-B-5480-149/14/KK z przeprowadzonych badań biologicznych, Opinia biegłego

z zakresu informatyki nr (...)-IV-2014, Opinia biegłego z zakresu informatyki nr (...)-IV-2014 – ciąg dalszy, Protokoły oględzin zawartości telefonów oraz kart SIM, Opinia sądowo-lekarska-antropologiczna Zakładu Medycyny Sądowej UM we

W., Płyty DVD zawierające dane informatyczne objęte postanowieniem

o wyłączeniu materiałów z dnia 9 grudnia 2013 r. – 24 sztuki, Płyty DVD zawierające dane informatyczne objęte postanowieniem o wyłączeniu materiałów z dnia 9 grudnia 2013 r. – 24 sztuki, informacja dot. K. N.., informacja dot.

P. M..

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał oskarżonych R. D. (1), A. S. (1), K. N. (1), Ł. J. (1), M. J. (1) oraz P. M. (2) za winnych tego, że w dniu 21 sierpnia 2012 r. we W., u zbiegu ulic (...), wspólnie z innymi osobami brali udział w bójce narażając jej uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz wystąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k.,

w wyniku której jeden z uczestników bójki – R. W. (1) odniósł obrażenia

w postaci rany kłutej klatki piersiowej z następowym krwotokiem do jamy opłucnowej prawej oraz wstrząsu krwotocznego, które to obrażenia spowodowały powstanie choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156 § 1 pkt. 2 k.k. oraz drugi członek bójki – M. P. (1) odniósł obrażenia w postaci powierzchniowego urazu głowy, rany tłuczonej łuku brwiowego oraz ran ciętych palca V i kłębu prawego, naruszające czynności narządu na okres powyżej 7 dni, przy czym R. D. (1) dopuścił się tego czynu w warunkach powrotu do przestępstwa, a A. S. (1) działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, tj. występku z art. 158 § 2 k.k., a w stosunku do R. D. (1) nadto w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

a w stosunku do A. S. (1) nadto w zw. z art. 65 § 1 k.k., a M. J. (1) w zw. z art. 159 k.k. i art. 11 § 2 k.k. z uwagi na fakt, że podczas bójki używał niebezpiecznego narzędzia w postaci maczety.

M. Z. (1) Sąd uznał natomiast za winnego tego, że w dniu 17 sierpnia 2012 r. we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2) oraz R. W. (1) oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, brał udział w bójce,

w wyniku której jeden z uczestników bójki W. P. (1) odniósł obrażenia

w postaci rany postrzałowej stopy lewej naruszające czynności narządów jego ciała na czas powyżej 7 dni, tj. występku z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Nadto Sąd uznał oskarżonych A. S. (1) i M. Z. za winnych tego, że w sierpniu 2012 roku we W. brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętych odrębnym postępowaniem A. S. (2)

i R. W. (1), w skład której wchodzili objęci odrębnym postępowaniem R. G. (1), A. K. (1), W. P. (1), T. N. (1), R. F., P. P. (1), A. S. (3), M. L. (1), P. M. (1), P. N., F. K. (1), G. K. (1), R. G. (2), K. S. (1) oraz A. S. (1) i R. P. (1), a także inne osoby zajmujące się organizowaniem i udziałem w bójkach, tj. występku z art. 258 § 1 k.k.

Ponadto Sąd uznał oskarżonego P. M. (2) za winnego tego, że w dniu 18 lutego 2014 r. we W., w mieszkaniu przy ulicy (...) lokal (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej

w postaci amfetaminy w ilości 6,26 grama stanowiących 63 porcje handlowe oraz środek odurzający w postaci kokainy w ilości 6,65 grama stanowiących 7 porcji handlowych, tj. występku z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, a postępowanie wobec tego oskarżonego o to, że

w dniu 18 lutego 2014 r. we W., w mieszkaniu przy ulicy (...) lokal (...) posiadał bez zezwolenia amunicję w postaci jednego naboju pistoletowego kaliber 9 mm produkcji niemieckiej, tj. o czyn z art. 263§2 k.k., umorzył.

Przestępstwo stypizowane w art. 158 k.k. polega na udziale w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub w art. 157 § 1 k.k. Dodatkowo, sprawca może ponieść surowszą odpowiedzialność karną, jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu. Zarówno

w doktrynie, jak i w orzecznictwie przez bójkę rozumie się starcie pomiędzy co najmniej trzema osobami, z których każda występuje w zdarzeniu w podwójnej roli: atakującego i broniącego się (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 grudnia 1971 r., IV KR 194/71, OSNKW 1972, nr 6, poz. 98 oraz w wyroku z dnia 21 maja 1973 r., III KR 91/73, LEX nr 63533). Co istotne, czyn sprawców polega na „braniu udziału w bójce lub pobiciu", przez co należy rozumieć nie tylko aktywne uczestnictwo w którymś

z tych zajść przybierające postać zadawania ciosów. Udział w bójce lub pobiciu stanowi także zachowanie polegające na „zagrzewaniu" uczestników do walki, np. poprzez okrzyki czy też inne działania, które z uwagi na charakter tych zdarzeń mogą potęgować ich niebezpieczeństwo. Jak podkreśla się w orzecznictwie, przepis ten nie

określa sposobu udziału w bójce, „co oznacza, że może to być każda forma świadomego współdziałania jej uczestników. Do przyjęcia udziału w tym przestępstwie (bójce) wystarczy świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego człowieka lub grupy osób przeciwko innemu człowiekowi lub grupie ludzi. Nie jest przy tym konieczne zadanie innej osobie uderzenia, czy kopnięcia jej, ani spowodowanie obrażenia ciała, czy niebezpieczeństwa dla jej życia lub zdrowia. Wystarczy, by sprawca swoim zachowaniem przyczyniał się do wzrostu sił po jednej ze stron zdarzenia stworzeniem warunków ułatwiających działania bezpośrednich sprawców, postawą,

a nawet samą obecnością wśród osób występujących przeciwko pokrzywdzonym

i przez to stwarzał zagrożenie ofiary. Odpowiedzialność za udział w takim zdarzeniu ma charakter wspólnej odpowiedzialności za następstwa działania, co stanowi odstępstwo od zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej.”. Pogląd ten wyrażony został także przez Sąd Najwyższy. W postanowieniu z dnia 22 kwietnia 2009 roku, IV K 14/09 Sąd ten stwierdził, że przepis art. 158 § 1 k.k. nie określa sposobu udziału w pobiciu (a także w bójce), co oznacza, że może to być każda forma świadomego współdziałania uczestników pobicia, a w jej ramach również każdy środek użyty do ataku na inną osobę (inne osoby), jeżeli wspólne działanie powoduje narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 k.k. Odpowiedzialność za udział w pobiciu ma także charakter wspólnej odpowiedzialności za następstwa działania, co stanowi odstępstwo od zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej. Sprawcy odpowiadają niezależnie od tego, czy można ustalić, który z nich spowodował konkretne następstwa, ale pod warunkiem, że każdy możliwość ich nastąpienia przewidywał albo mógł przewidzieć. Z kolei F. Zoll stwierdza, że art. 158 k.k. stanowi namiastkę odpowiedzialności zbiorowej, która polegać ma na tym, że sprawca odpowiada na podstawie przepisu art. 158 niezależnie od tego, czy to właśnie jego zachowanie stanowi o niebezpieczeństwie dla życia lub zdrowia oraz czy można mu przypisać np. zadanie uderzenia powodującego uszczerbek na zdrowiu lub utratę życia (Zoll (w:) Zoll II, s. 390; Królikowski (w:) Królikowski, Zawłocki, Szczególna I, s. 281). Udziałem w bójce lub pobiciu może być każda forma świadomego współdziałania uczestników pobicia, a w jej ramach również każdy środek użyty do ataku na inną osobę (inne osoby), jeżeli wspólne działanie powoduje

narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku wskazanego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1 k.k. Reasumując powyżej cytowane poglądy należy stwierdzić cytując za jednym z Sądów Apelacyjnych, że do przypisania sprawcy udziału w pobiciu nie jest konieczne udowodnienie, że zadał on cios itp., a wystarczające jest świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego człowieka lub większej grupy osób przeciwko innemu człowiekowi lub grupie osób. Sprawcy odpowiadają niezależnie od tego, czy można ustalić, który z nich spowodował konkretne następstwa, ale pod warunkiem, że każdy z nich możliwość nastąpienia ich przewidywał albo mógł przewidzieć (wyrok SA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2010 r., II AKa 69/10, KZS 2010, z. 9, poz. 28).

Odnosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości Sądu, że zachowanie R. D. (1), A. S. (1), K. N. (1), Ł. J. (1), M. J. (1) i P. M. (2) w dniu 21 sierpnia 2012 r. u zbiegu ulic (...) wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 158 § 2 k.k. Jak wynika bowiem

z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego oskarżeni w porozumieniu z innymi osobami (niektóre osoby były uzbrojone w niebezpieczne narzędzia) udali się na miejsce zdarzenia na spotkanie z przedstawicielami antagonistycznej grupy, gdzie następnie uczestnicy atakowali się wzajemnie uderzając i kopiąc po całym ciele, występując zarazem w roli napastników i napadniętych. Przy czym rola poszczególnych oskarżonych w zdarzeniu była zróżnicowana, a jej dynamiczny przebieg nie pozwala na dokładne ustalenie, czy i który z nich zadał określone ciosy, a który nawoływał lub zagrzewał do walki pozostałych uczestników czy też wspierał samą swoją obecnością na miejscu zdarzenia. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, tj. m in. zeznań T. N. (1) Sąd ustalił, że R. D. (1) „bił się”, M. J. (1) „bił się” używając maczety oraz że P. M. (2) „z kimś walczył”. Pomimo braku dowodów, co do pozostałych osób świadczących o zadawaniu ciosów istotne z punktu widzenia odpowiedzialności tych oskarżonych jest to, że działanie każdego z nich można powiązać z działaniem pozostałych, które to zachowania sprowadziły następstwo w postaci narażenia uczestników na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego czy też średniego uszczerbku na zdrowiu. Należy podkreślić, że było to wynikiem tego, że

uczestnicy wzajemnie zadawali sobie ciosy i kopnięcia po całym ciele, a w pewnym momencie jeden z uczestników upadł przy krawędzi jezdni (co stworzyło szczególne niebezpieczeństwo uderzenia głową o wystające elementy - krawężnik), a pozostali uczestnicy zadawali mu ciosy i kopali po całym ciele. Okoliczności te powodują, że

w ocenie Sądu doszło do narażenia, o jakim mowa w art. 158 k.k. Narażenie to potęguje fakt, że niektórzy uczestnicy bójki posiadali ze sobą niebezpieczne narzędzia w postaci noży, maczet, kiji bejsbolowych i pałki teleskopowej i używali ich zadając ciosy. W konsekwencji jeden z uczestników bójki na skutek użycia niebezpiecznego narzędzia odniósł ciężki uszczerbek na zdrowiu, co biorąc pod uwagę wyżej przywołane okoliczności oskarżeni mogli przewidzieć.

W konsekwencji fakt, że oskarżeni przybyli na spotkanie na ulicę (...) jedni w grupie wraz z R. W. (1), a inni w grupie z R. D. (1), oraz że niektórzy z nich przybyli uzbrojeni, a następnie bez wahania stanęli do udziału w bójce czy też byli w gotowości do przystąpienia po stronie swoich kolegów, gdyż w takim celu tam udali się, świadczy o tym, że także oskarżeni, (co, do których brak dowodów, że zadali jakikolwiek cios) wzięli udział w bójce wspierając kolegów, z którymi przybyli samą swoją obecnością na miejscu zdarzenia. Jednocześnie oskarżeni dopuścili się udziału w bójce w typie kwalifikowanym, ponieważ jak wynika z dokumentacji medycznej, jej skutkiem był ciężki uszczerbek na zdrowiu biorącego w niej udział R. W. (1) będący wynikiem zadanego ciosu niebezpiecznym przedmiotem. Nie ulega wątpliwości Sądu, że oskarżeni biorąc udział w bójce i widząc dużą liczbę osób biorących w niej udział, zadawanie przez uczestników uderzeń i kopanie innych po całym ciele w tym leżącego na ziemi oraz używanie przez uczestników niebezpiecznych narzędzi uświadamiali sobie niebezpieczny charakter zajścia i mogli przewidzieć następstwo w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Dokonując takiej oceny Sąd miał na uwadze, że wszyscy oskarżeni to ludzie dojrzali, o sprawnym intelekcie, niemający ograniczonej poczytalności tak w zakresie rozumienia znaczenia czynu jak i pokierowania swoim postępowaniem.

Mając na uwadze poczynione rozważania Sąd uznał wskazanych powyżej oskarżonych za winnych popełnienia przestępstwa określonego w art. 158 § 2 k.k. Jednocześnie Sąd przyjął, że oskarżony R. D. (1) działał w warunkach

powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 k.k., dopuścił się on bowiem tego czynu będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydział III Karny z dnia 12 kwietnia 2003r., sygn. akt III K 396/01 m.in. za czyn z art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, objętą karą łączna 3 lat pozbawienia wolności, którą odbywał od 23 czerwca 2008 r. do 31 lipca 2009r., z kolei w stosunku do A. S. (1) Sąd przyjął popełnienie czynu działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej,

a zatem w warunkach z art. 65 § 1 k.k. Rozważania dotyczącego działalności tego oskarżonego oraz oskarżonego M. Z. (1) w zorganizowanej grupie przestępczej znajdują się w poniższych akapitach. Należy dodać, że jedynie w stosunku do M. J. (1) zgromadzony materiał dowodowy w postaci zeznań T. N. (1) pozwolił Sądowi na dokonanie ustaleń, z których wynika, że bijąc się używał maczety, przy czym bez precyzyjnego wskazania, jakie ciosy tym przedmiotem zadał.

Należy dodać, że przypisując oskarżonemu R. D. (1) popełnienie występku z art. 158 § 2 k.k. Sąd uwzględnił dokonane ustalenia,

w szczególności wynikający z nich fakt, że krzyknął on na początku zdarzenia „aby się uspokoili, bo wszyscy pójdziemy siedzieć”. W związku z powyższym Sąd rozważał czy po tych słowach bijąc się z przeciwnikami miał on prawo bronić się przed atakiem. Uwzględniając jednak całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonane ustalenia Sąd ocenił, że nie była to obrona konieczna, a dopuścił się on występku, tj. wziął on udział w bójce. Świadczy o tym jego przywódcza rola w grupie, która uczestniczyła w bójce po jego stronie, co potwierdza między innymi fakt, że to on umawiał się na to spotkanie z przeciwnikami. Ponadto fakt, że niektóre osoby, które przybyły z nim, były uzbrojone

w niebezpieczne narzędzia, czego musiał mieć świadomość. Okoliczności te świadczą o tym, że przybył on na miejsce zdarzenia przygotowany do bójki. Natomiast, gdy stał obok przeciwników i zobaczył, że po ich stronie przybywa osób (nadbiega grupa osób), wystraszył się i jak wynika z zeznań świadka N. krzyknął, aby się uspokoili, jednak w ocenie Sądu słowa te miały na celu jedynie umożliwienie przygotowania się do bójki w sensie przegrupowania polegającego na zbiegnięciu ze schodów pizzerii w kierunku szlabanu, gdzie ukryli się jego uzbrojeni koledzy, po czym obie strony podjęły walkę. Powyższe okoliczności w ocenie Sądu nie uprawniały go do obrony. W ocenie Sądu okoliczności tego zajścia wskazują, że było to zachowanie podyktowane względami taktycznymi, mające na celu uzyskanie lepszej pozycji do walki, tj. ustawienie się w grupie wraz z uzbrojonymi kolegami. Co więcej z uwagi na charakter tego zdarzenia przyjęcie, że oskarżony R. D. (1), który umawiał spotkanie antagonistycznych grup i przybył na miejsce z uzbrojonymi kolegami przygotowany do bójki, miał prawo do obrony, byłoby zaprzeczeniem idei tej instytucji.

Przechodząc do prawno-karnej oceny zdarzenia przy ul (...) należy stwierdzić, że rozważania ze wskazaniem poglądów doktryny i orzecznictwa co do przestępstwa określonego w art. 158 § 1 k.k. znajdują także pełne zastosowanie co do czynu przypisanego oskarżonemu M. Z. (1). Sąd uznał, że oskarżony ten swoim zachowaniem w dniu 17 sierpnia 2012 r. we W. przy ul. (...) wypełnił znamiona tego przestępstwa z tym, że w typie podstawowym, tj. z art. 158 § 1 k.k. Nie ulega wątpliwości Sądu, że M. Z. (1) działając wraz z innymi osobami, pod przywództwem i na wyraźne polecenia objętych innym postępowaniem R. W. (1) oraz A. S. (2) podczas zdarzeń objętych aktem oskarżenia, które rozegrały się na ulicy (...), wziął udział w bójce. Jak wynika bowiem z ustaleń Sądu, oskarżony wraz z innymi osobami, które posiadały ze sobą niebezpieczne narzędzia, oczekiwał pod Centrum Handlowym (...) na P. S. (1) mając bezpośredni zamiar udziału

w bójce. Co więcej, dopuścił się tego przestępstwa pomimo nie zadania nawet jednego ciosu poprzez samą obecność wraz z pozostałymi członkami grupy na miejscu zdarzenia. Jak wskazano już powyżej, udział w bójce może przybrać różne formy świadomego współdziałania. Oskarżony już samą swoją obecnością wraz

z pozostałymi członkami grupy, oczekiwaniem na P. S. (1), który następnie oddał strzały, spowodował narażenie ludzi na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub 157 § 1 k.k., do którego odwołuje się w swej treści art. 158 § 1 k.k. Należy zatem uznać, że M. Z. (1) działając wraz z innymi osobami zrealizował znamiona postaci sprawczej przestępstwa z art. 158 § 1 k.k. Nie zmienia takiej oceny to, że to jedynie ze strony przeciwnej miały miejsce zachowania w postaci narażenia uczestników bójki na bezpośrednie niebezpieczeństwo, o jakim mowa w art. 158 § 1 k.k. (oddanie strzałów), albowiem oskarżony udał się na miejsce zdarzenia

z zamiarem wzięcia udziału w bójce i w świetle zasad doświadczenia życiowego

i logicznego rozumowania z zamiarem pobicia P. S. (1) i jego kolegów. Znamiona tego przestępstwa zostały wypełnione w momencie oddania strzałów, które naraziły uczestników bójki na bezpośrednie niebezpieczeństwo, o jakim mowa w art. 158 § 1 k.k., a w konsekwencji bez znaczenia jest, że zdarzenie na tym się zakończyło. Jak wskazano powyżej, dla przypisania udziału w bójce nie ma konieczności ustalenia, że sprawca zadał ciosy, uderzył czy też kopnął przeciwnika – jego udział w bójce może przybrać różne formy. Istotnym jest to, że działanie oskarżonego wraz z innymi osobami biorącymi udział w bójce spowodowało narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub nastąpienie skutku

w postaci ciężkiego lub średniego uszczerbku na zdrowiu. Zachowanie oskarżonego świadczy o jego działaniu w zamiarze bezpośrednim – albowiem udając się na miejsce i oczekując na P. S. (1) wraz z pozostałymi uczestnikami, w tym niektórymi uzbrojonymi w niebezpieczne narzędzia, chcieli oni wziąć udział w bójce. Oczywistym także jest, że oddanie kilku strzałów z ostrej amunicji w kierunku uczestników bójki naraziło obecnych tam na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. albo 157 § 1 k.k., co potwierdza niezbicie fakt, że w wyniku jednego ze strzałów W. P. (1) odniósł obrażenia naruszające czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni. W konsekwencji Sąd przyjął, że M. Z. (1) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przepisu art. 158 § 1 k.k., przy czym dopuścił się go działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a zatem w związku z art. 65 § 1 k.k.

Jednocześnie Sąd nie podzielił zarzutu prokuratora i zmienił kwalifikację prawną czynów zarzucanych oskarżonym (poza M. J. (1)) poprzez wyeliminowanie z opisu czynu znamienia użycia niebezpiecznych przedmiotów

w postaci maczet i kijów bejsbolowych, pałek teleskopowych oraz innych podobnie niebezpiecznych przedmiotów, co skutkowało przyjęciem w stosunku do tych czynów kwalifikacji prawnej z pominięciem przepisu art. 159 k.k. Dla przyjęcia konstrukcji

z art. 159 k.k., a więc udziału w bójce z użyciem niebezpiecznego przedmiotu

i skazania na podstawie tego artykułu, nie wystarczy ustalenie jak to przyjął w akcie oskarżenia prokurator, że wystarczające jest, iż niektórzy uczestnicy w trakcie bójki używali niebezpiecznych narzędzi, co jest bezsporne. Na podstawie tego artykułu może zostać skazany tylko ten uczestnik, który faktycznie danego niebezpiecznego przedmiotu używał. Pojęcie „używa" oznacza, że sprawca czyni użytek

z niebezpiecznego przedmiotu poprzez posługiwanie się nim zgodnie

z przeznaczeniem w czasie trwania bójki lub pobicia, chociażby było to nieskuteczne (zob. A. Marek, Kodeks..., s. 326). Potwierdza to orzecznictwo, m. in. Sąd Najwyższy stwierdził, że bójka lub pobicie nie nabiera szczególnie niebezpiecznego charakteru

z tego powodu, że sprawca posiada przy sobie broń palną, nóż lub inny podobnie niebezpieczny przedmiot, że chwyta taki przedmiot do ręki, a nawet, że demonstruje go innym uczestnikom zajścia, lecz dopiero z tego powodu, że wykorzystując szczególne właściwości broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu i stosując określony sposób ich użycia, wywołuje już nie abstrakcyjne, lecz bardzo konkretne niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego (wyrok SN z dnia 17 czerwca 2009 r., IV KK 27/09, LEX nr 515556). Pogląd ten jest niewątpliwie zgodny z intencją ustawodawcy, który w art. 159 k.k. zastosował słowo "używa",

a nie - "posługuje się" (jak w art. 280 § 2 k.k.). W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie oskarżonym (poza M. J. (1)) zarówno co do czynu mającego miejsce w dniu 17 sierpnia 2012 roku, jak i co do czynu z dnia 21 sierpnia 2012 roku nie można przypisać znamienia użycia niebezpiecznych narzędzi. Nie zmienia takiej oceny fakt, który wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, zwłaszcza zeznań świadków, a także zdjęć z monitoringu czy też protokołu przedmiotów zabezpieczonych na miejscu zdarzenia, że niektórzy uczestnicy bójki mieli ze sobą niebezpieczne przedmioty, a niektórzy z nich używali ich, o czym świadczą chociażby obrażenia odniesione przez W. P. (1) czy też R. W. (1). Nie można bowiem w sposób jednoznaczny stwierdzić, że przedmiotów tych używał któryś z oskarżonych (poza M. J.). Jak wskazano natomiast powyżej, nie jest wystarczającym stwierdzenie, że oskarżeni posiadali ze sobą niebezpieczne przedmioty, że trzymali je w rękach czy też nawet, że demonstrowali je innym uczestnikom bójki. W związku z tym Sąd przyjął, że poza M. J. dopuścili się oni występku odpowiednio z art. 158 § 1 k.k. lub z art. 158 § 2 k.k.

W stosunku do A. S. (1) i M. Z. (1) Sąd przyjął nadto, że wypełnili oni znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., czyli udziału

w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstwa. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, zorganizowaną grupą, o której mowa w tym przepisie, muszą tworzyć co najmniej trzy osoby, a ich celem jest popełnienie choćby jednego przestępstwa. W orzecznictwie wskazuje się, że istota zorganizowanej grupy oznacza coś więcej niż współsprawstwo albo luźna grupa osób zamierzających popełnić przestępstwo (wyrok SA w Krakowie z dnia 7 grudnia 2000 r., II AKa 184/00). Nadto, pomocne w ustaleniu treści pojęcia "zorganizowana grupa przestępcza" mogą być także oceny dokonywane z punktu widzenia psychologicznego (powiązania między członkami grupy, wzajemna pomoc, ochrona, jednoczący cel zdobywania środków na utrzymanie, alkohol i rozrywki, jak też na działalność przestępczą), jak i socjologicznego (zbiorowość wyznająca wspólne wartości, zachowująca odrębność od społeczeństwa i jego struktur)” (wyrok SA

w L. z dnia 23 lipca 2002r., II AKa 148/01). Wskazuje się również, że poziom zorganizowania grupy nie musi być wysoki, jeżeli jednak jest to grupa cechująca się zorganizowaniem, to musi być w niej przywódca i ustalony podział ról, które mogą jednak ulegać zmianie. Jednocześnie należy podkreślić, że zakwalifikowanie zachowania sprawcy z art. 258 § 1 k.k. nie powoduje pochłonięcia przez ten przepis przestępstw popełnionych przez sprawcę w ramach jego udziału w grupie przestępczej i stanowiących realizację celu tej grupy. Zatem za przestępstwa te sprawca ponosi odpowiedzialność niezależnie od jego odpowiedzialności za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.

Odnosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy w ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że oskarżeni A. S. (1) oraz M. Z. (1) swoim zachowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., przy czym Sąd przyjął, że czynu tego dopuścili się w sierpniu 2012 roku, a grupa, w ramach której działali, zajmowała się organizowaniem bójek oraz udziałem w nich. Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oskarżeni w tym czasie we W. działali w zorganizowanej grupie, której przywódcami byli A. S. (2) oraz R. W. (1). Grupa ta liczyła kilkanaście osób, współpracowała także

z osobami z tzw. bojówek (...). Pomiędzy jej członkami istniały liczne powiązania: spotykali się oni wspólnie na siłowni oraz w innych miejscach,

a głównym spoiwem była wzajemna pomoc, jednocześnie i ochrona w sytuacjach konfliktowych. Do takich sytuacji doszło w sierpniu 2012r., efektem czego były bójki na ulicach (...). Co więcej, w ramach grupy, do której przynależeli oskarżeni, wyodrębnić można było wyraźną rolę przywódczą A. S. (2) i R. W. (1). Wydawali oni pozostałym członkom grupy polecenia,

które spotykały się z aprobatą, przedstawiali plan działania, rozdzielali role, jakie pełnić mieli poszczególni jej członkowie podczas wydarzeń na ulicy (...). Świadczy o tym chociażby spotkanie na stadionie na ulicy (...), podczas którego oskarżony M. Z. (1) był obecny, a na którym to A. S. (2) przedstawił koncepcję planowanej bójki na ulicy (...). Z kolei kierownicza rola R. W. (1) przejawiała się w trakcie i chwile po bójce na ulicy (...), kiedy to telefonicznie instruował pozostałych uczestników, co mają robić. Wskazać należy także na podłoże bójek: na ulicy (...) motywowana była ona chęcią odwetu za pobicie K. Z., natomiast na ulicy (...) uczestnicy wstawili się za A. S. (2), który wszedł w konflikt z R. D. (1). Uczestnicy grupy udzielali sobie zatem wzajemnej pomocy, ochrony, mieli jednoczący ich cel, którym było popełnianie przestępstw m.in. organizowanie

i uczestniczenie w bójkach. Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że grupa kierowana przez A. S. (2) i R. W. (1) posiadała cechy zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw. Jednocześnie nie budzi wątpliwości, że w skład tej grupy wchodzili oskarżeni M. Z. (1) oraz A. S. (1), a także, że czyny odpowiednio na ulicy (...) – w stosunku do M. Z. (1) i na ulicy (...) – w stosunku do A. S. (1) zostały popełnione w ramach działalności tej grupy. M. Z. (1) uczestniczył w spotkaniu na stadionie na ulicy (...), kierował się poleceniami A. S. (2),

a następnie podjął odwet za pobicie kolegi K. Z. i w tym celu udał się na ulice (...) w poszukiwaniu P. S. (1), a następnie uczestniczył w bójce. Z kolei na udział A. S. (1) wskazuje jego podległość i stosowanie się do poleceń kierującego grupą R. W. (1), uczestniczenie w spotkaniach członków grupy na siłowni przy ul. (...), w szczególności w dniu zdarzenia

a następnie uczestniczenie w bójce w dniu 21 sierpnia 2012 roku na ul. (...). Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., a nadto, że ich udział w bójkach związany był z działalnością w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, a zatem występki te zostały kwalifikowane w związku z art. 65 § 1 k.k.

W stosunku do oskarżonego P. M. (2) Sąd uznał nadto, że wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (NarkU)

penalizuje nielegalne (wbrew przepisom ustawy) posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, przy czym w ust. 2 określono jego typ kwalifikowany, kiedy przedmiotem jest znaczna ilość tych środków lub substancji. Przedmiotem ochrony komentowanego przepisu jest życie i zdrowie publiczne, jak również - w przypadku posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych - życie i zdrowie konkretnej osoby. Znamię czasownikowe „posiadać" należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Jego synonimem jest słowo „mieć". Ustawa nie zawiera natomiast definicji legalnej pojęcia „znaczne”. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się jednak dość zgodnie, że pod pojęciem „znaczna ilość” należy rozumieć taką ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby, co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 roku, I KZP 10/09, wyrok Sądu Najwyższego

z dnia 14 lipca 2001 roku, IV KK 127/11, wyrok SA we Wrocławiu z dnia 8 marca 2012r., II AKa 45/12). Podzielając te poglądy Sąd ocenił, że ilość narkotyków znaleziona podczas przeszukania u oskarżonego w postaci amfetaminy w ilości 6,26 grama stanowiących 63 porcje handlowe oraz środek odurzający w postaci kokainy

w ilości 6,65 grama, stanowiących 7 porcji handlowych jest znaczna, albowiem mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych.

Z kolei w myśl art. 263 § 2 k.k. karze podlega także ten, kto bez wymaganego zezwolenia posiada broń palną lub amunicję. Pojęcie amunicji zostało wyjaśnione

w ustawie z dnia 21 maja 1999 roku o broni palnej i amunicji, której art. 4 ust. 3 stanowi, że „amunicją są naboje przeznaczone do strzelania z broni palnej”. Termin posiadać, jak wskazywano już powyżej, należy utożsamiać z pojęciem „mieć”. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 sierpnia 1993 roku WR 107/93 „Posiadaniem broni palnej lub amunicji w rozumieniu art. 286 k.k. [z 1969 r., obecnie art. 263 § 2 k.k.] jest każde władanie nimi, jeżeli tylko towarzyszy sprawcy taki zamiar, nawet bez chęci zatrzymania tych rzeczy na własność. Przestępstwo (...) we wskazanej wyżej postaci jest przestępstwem trwałym, polegającym na utrzymywaniu określonego stanu bezprawnego, który zaczyna się z chwilą wejścia w „posiadanie” broni palnej lub amunicji bez wymaganego zezwolenia, a kończy się w wyniku przekazania tych rzeczy organom ścigania albo innej osobie do całkowitej dyspozycji

bądź nieodwracalnego zniszczenia lub porzucenia". W świetle tych rozważań Sąd uznał, że oskarżony P. M. (2) bez zezwolenia posiadał jeden nabój pistoletowy kaliber 9 mm. Mając na uwadze jednak opinię biegłego z zakresu balistyki i stwierdzenie w ustnej opinii uzupełniającej, że naboje takie jak posiadał oskarżony mogą być wystrzeliwane z pistoletów takich jak Walther P 99 i Walther P 22, które można było w Polsce przez pewien czas nabywać bez zezwolenia na skutek wątpliwości interpretacyjnych, które wystąpiły, Sąd ocenił, że czyn ten zawiera znikomy stopień szkodliwości społecznej. W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 17§1 pkt 3 k.p.k. postępowanie przeciwko P. M. (2) o czyn opisany w punkcie XI części wstępnej wyroku z art. 263§2 k.k. umorzył na podstawie art. 45a k.k. orzekając przepadek dowodu rzeczowego w postaci naboju szczegółowo opisanego w wykazie Nr VI/52/14 Drz 298/14.

Wymierzając oskarżonym kary za poszczególne przestępstwa Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., bacząc, aby dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do skazanych a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W szczególności Sąd uwzględnił motywację i sposób zachowania oskarżonych, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw, właściwości i warunki osobiste sprawców, ich sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z uregulowaniem z art. 4 § 1 k.k. w stosunku do wszystkich oskarżonych Sąd stosował ustawę nową, czyli obowiązującą w momencie orzekania. Sąd wziął pod uwagę całokształt uregulowań związanych z wymiarem kary uznając, że ustawa w tym brzmieniu jest dla nich względniejsza.

Wymierzając kary R. D. (1) za występek z art. 158§2 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., A. S. (1) z art. art. 158§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k., M. Z. (1) z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k., K. N. (1)

z art. 158§2 k.k., Ł. J. (1) z art. 158§2 k.k., M. J. (1)

z art. 159 k.k. i art. 158§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. oraz P. M. (2)

z art. 158§2 k.k. Sąd zważył, ze oskarżeni popełnili występki skierowane przeciwko życiu i zdrowiu, a więc wartości największej, która podlega szczególnej ochronie.

Biorąc udział w bójce, z uwagi na miejsca i czas popełnienia przypisanych im czynów – środek dnia, w jednym przypadku obok centrum handlowego, a w drugim na ruchliwej ulicy nieopodal centrum miasta, pokazali lekceważący stosunek do porządku prawnego. Należy zatem uznać, że społeczna szkodliwość przypisanych im czynów, jak również jego ujemne następstwa są znaczne. Biorąc pod uwagę motywację sprawców Sąd uznał, że działali oni z niskich pobudek, a podjęcie próby rozwiązania istniejącego pomiędzy przywódcami antagonistycznych grup konfliktu bez użycia siły było tylko pozorne, każdy z nich przybył na miejsce zdarzenia

z pozostałymi członkami grupy, w tym z oskarżonymi i co więcej część z nich uzbrojona była w niebezpieczne narzędzia. Wymierzając kary za przypisane im występki Sąd baczył, aby stanowiła ona dla sprawców realną dolegliwość, a także kształtowała w społeczeństwie poczucie nieopłacalności popełniania przestępstw. Sąd uwzględnił przy tym fakt, że materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie poszczególnym oskarżonym konkretnych zachowań w postaci zadawania ciosów czy kopnięć, które pozwoliłyby precyzyjnie ocenić ich udział - aktywność. Sąd miał przy tym na uwadze, że jedynie w stosunku do oskarżonych R. D. (1), P. M. (2) oraz M. J. (1) dało się ustalić, że „bili się”, a ten ostatni używając maczety. Brak szczegółowego opisu zachowania pozostałych oskarżonych powoduje, że Sąd przyjął, że udział pozostałych był udziałem w szerokim rozumieniu art. 158 k.k. w tym sensie, że byli obecni podczas bójek na ich miejscu stanowiąc zgodnie z ich zamiarem możliwe wsparcie moralne i fizyczne zabezpieczenie

w wypadkach gdyby sytuacja rozwinęła się niekorzystnie dla ich kolegów aktywnie uczestniczących w bójce.

Wymierzając ww. oskarżonym kary za występki z art. 158 k.k. Sąd miał także na uwadze ich właściwości i warunki osobiste w tym dotychczasową karalność większości z nich poza A. S. (1) i P. M. (2). Mając na uwadze powyższe przy uwzględnieniu ustalonego udziału w bójkach poszczególnych oskarżonych Sąd w stosunku do R. D. (1), A. S. (1), M. Z. (1), K. N. (1), Ł. J. (1), M. J. (1) i P. M. (2) wymierzył kary po 3 miesiące pozbawienia wolności oraz jednocześnie po 2 lata ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Nadto, w odniesieniu do wszystkich oskarżonych celem wzmożenia

dolegliwości karnej kierując się zasadami wymiaru kar (zgodnie z przepisem art. 56 k.k.) Sąd orzekł środki karne w postaci świadczeń pieniężnych. W ocenie Sądu orzeczone świadczenia w kwotach po 20 000,00 zł, a w przypadku M. J. (1) 25 000,00 zł, które będą musieli zapłacić oskarżeni, spełnią w ocenie Sądu ważną funkcję prewencyjną i to z punktu widzenia funkcji wychowawczej i zapobiegawczej wobec oskarżonych, jak i z punktu widzenia społecznego odziaływania kary. Orzekając wobec oskarżonych świadczenia na podstawie art. art. 34 § 3 k.k. Sąd uwzględnił maksymalną wysokość świadczenia pieniężnego określoną w treści art. 43a§ 1 k.k., która wynosi 60 000 zł, a jednocześnie fakt, aby wespół z orzeczonym karami pozbawienia wolności i ograniczenia wolności były współmierne do stopnia zamienianie i stopnia szkodliwości społecznej przypisanych każdemu z oskarżonych czynów. Z uwagi na powyższe Sąd zdecydował o orzeczeniu wobec M. J. (1) wyższego świadczenia pieniężnego w kwocie 25 000 zł z uwagi na użycie przez niego podczas bójki niebezpiecznego narzędzia. W ocenie Sądu kwoty orzeczonych świadczeń, choć są wysokie, to nie przekraczają możliwości zarobkowych oskarżonych, którzy co do zasady są młodymi i zdrowymi ludźmi i mogą pracować zawodowo, a jednocześnie będą stanowić dla nich dodatkową dolegliwość, która uwidoczni im nieopłacalność popełniania przestępstw.

Wymierzając oskarżonym kary Sąd miał na uwadze, że przepisy art. 158§1 k.k. i art. 158§2 k.k. oraz 159 k.k. nie przewidują alternatywnej kary ograniczenia wolności, jednakże zastosował obowiązujący w trakcie orzekania przepis art. 37b k.k., który stwarza możliwość orzeczenia kar pozbawienia wolności oraz jednocześnie ograniczenia wolności, jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a tak jest w przypadku występków przypisanych wszystkim oskarżonym. W konsekwencji Sąd zdecydował

o zastosowaniu tego przepisu i wymierzeniu sprawcom krótkoterminowych kar po 3 miesiące pozbawienia wolności oraz jednocześnie w maksymalnym wymiarze kary 2 lat ograniczenia wolności w postaci nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie. W ocenie Sądu oskarżeni nie są osobami aż tak dalece zdemoralizowanymi, aby zachodziła konieczność ich długotrwałej izolacji, która w ocenie Sądu mogłaby przyczynić się jedynie do ich dalszej demoralizacji. Stąd w ocenie Sądu krótkoterminowe kary pozbawienia wolności polegające na krótkotrwałym oderwaniu ich od rodzin i środowiska będą

stanowiły w pewnym sensie „szok” uświadamiający konsekwencje podobnych zachowań w przyszłości i uświadomią ich, że w przyszłości nie będą mogli liczyć na pobłażliwość Sądu. Następcze odbywanie przez oskarżonych przez okres 2 lat kary ograniczenia wolności polegającej na tym, że będą musieli pracować na rzecz społeczności lokalnej po 30 godzin miesięcznie pod rygorem zarządzenia kary zastępczej pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, w przypadku uchylania się od odbycia tej kary w ocenie Sądu pozwoli na ukształtowanie u oskarżonych społecznie pożądanych postaw, poczucia odpowiedzialności, systematyczności, potrzeby przestrzegania porządku prawnego. Określając miesięczny wymiar czasu pracy Sąd ocenił, że nie będzie stał na przeszkodzie wykonywaniu przez oskarżonych pracy zawodowej, tj. nie pozbawi ich i ich rodzin źródła dochodu. Należy dodać, że

w ocenie Sądu krótkoterminowe kary pozbawienia wolności nie pozwolą oskarżonym na zintegrowanie się ze środowiskiem więziennym prowadzącym do dalszej ich demoralizacji oraz stygmatyzacji w środowisku rodzinnym i zawodowym.

Natomiast wymierzone kary ograniczenia wolności spełnią cel retrybutywny oraz edukacyjny poprzez nieodpłatną pracę na cel społeczny połączoną w okresie jej wykonywania z zakazem zmiany miejsca stałego pobytu bez zgody sądu oraz obowiązkiem udzielania wyjaśnień dotyczących jej przebiegu.

Należy dodać, że Sąd nie zróżnicował kar w odniesieniu do A. S. (1) i M. Z. (1), którzy działali w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w porównaniu z innymi oskarżonym. Sąd zważył, że M. Z. (1), pomimo że Sąd przypisał mu udział w bójce z działaniem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wymierzył kary tak jak pozostałym oskarżonym. Wynika to z tego, że

w przeciwieństwie do innych Sąd przypisał mu popełnienie występku z paragrafu 1 art. 158 k.k., a ponadto jak wynika z dokonanych ustaleń podczas bójki oskarżony nie zadał żadnego ciosu. Natomiast w odniesieniu do A. S. (1), także, pomimo że Sąd przypisał mu udział w bójce z działaniem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wymierzył kary tak jak pozostałym oskarżonym z uwagi na fakt, że nie można mu poza udziałem w szerokim rozumieniu tego pojęcia przypisać aktywnej postawy w postaci zadawania ciosów czy kopnięć.

Należy dodać, że wymierzając kary Sąd miał także na uwadze wcześniejsze rozstrzygniecie, które zapadło wobec innego z oskarżonych w tej sprawie, tj. R. P., któremu za dwa występki z art.159 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. oraz

z art. 258 § 1 k.k. wymierzono kary o charakterze wolnościowym, tj. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 9 lat i na podstawie art. 71 § 1 k.k. 200 stawek po 100 zł grzywny oraz nawiązkę w kwocie 2000 zł.

Wymierzając natomiast kary M. Z. (1) i A. S. (1) za występek z art. 258 § 1 k.k. Sąd biorąc pod uwagę ustawowe zagrożenie tego występku, udowodniony krótki okres działania w grupie oraz przedmiot jej działalności wymierzył im kary po 2 miesiące pozbawienia wolności oraz jednocześnie kary po roku ograniczenia wolności w postaci nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

W stosunku do oskarżonego P. M. (2) Sąd wymierzył mu za przypisane przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.

o przeciwdziałaniu narkomanii karę w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności

i 2 lat ograniczenia wolności, orzekając jednocześnie na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii przepadek dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających i substancji psychotropowych opisanych w wykazie Nr VI/52/14 jako Drz 295/14, Drz 296/14 i zarządzając ich zniszczenie. Sąd ocenił, że kary te przy uwzględnieniu uprzedniej niekaralności oskarżonego będą współmierne do stopnia zawinienia i stopnia szkodliwości społecznej przypisanego czynu i spełnią swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze.

W związku z wymierzeniem oskarżonemu M. Z. (1), A. S. (1) i P. M. (2) dwóch kar tego samego rodzaju – tj. pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, zachodziły w stosunku do nich przesłanki z art. 85 § 1 k.k. obligujące Sąd do wymierzenia kary łącznej. Kierując się wskazaniami z art. 85 k.k. i art. 87 § 2 k.k. Sąd wymierzył M. Z. (1) i A. S. (1) kary łączne po 3 miesiące pozbawienia wolności oraz jednocześnie po 2 lata ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, natomiast P. M. (2) 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz jednocześnie 2 lata ograniczenia wolności

z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne

w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Wymierzając kary łączne Sąd mając na uwadze związek przedmiotowy

i podmiotowy przypisanych oskarżonym przestępstw zastosował wobec nich zasadę absorpcji. W ocenie Sądu wymierzone oskarżonym krótkoterminowe kary pozbawienia wolności oraz orzeczona jednocześnie kara 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie wraz z orzeczonymi świadczeniami pieniężnymi w kwotach 20-25 tys. złotych będą karami i środkami współmiernymi do stopnia zawinienia i stopnia szkodliwości społecznej przypisanych oskarżonym czynów, a jednocześnie spełnią swoje zadania w zakresie prewencji szczególnej, tj. wychowawcze, jak

i zapobiegawcze wobec oskarżonych i w zakresie kształtowania świadomości prawnej.

Zgodnie z art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności okresy ich zatrzymania i tymczasowego aresztowania, tj.: R. D. (1) od 3 stycznia 2013 roku godz. 13.00 do 12 marca 2013r.; A. S. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.; M. Z. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.; K. N. (1) od 18 lutego 2014 roku godz. 12.00 do 19 lutego 2014 r. godz. 10.20; Ł. J. (1) od 18 lutego 2014 r. do 19 lutego 2014 r.; M. J. (1) w dniu 18 lutego 2014 r.; P. M. (2) od 18 lutego 2014 roku godz. 8.45 do 19 lutego 2014 r. godz. 14.40 oraz od 24 kwietnia 2014 r. do 24 lipca 2014 r., przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Pozostałe dowody rzeczowe przekazane do dyspozycji Sądu Sąd uznał za zbędne dla postępowania karnego, w związku, z czym na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zarządził ich zwrot odpowiednio: P. M. (2) dowody rzeczowe opisane w wykazie Nr VI/52/14 Drz 294/14 i w wykazie Nr VI/52/14 Drz 297/14; K. N. (1) dowody rzeczowe opisane w wykazie Nr IV/ 50/14 Drz 197/14, Drz 198/14, Drz, 199/14, zarządzając przy tym pozostawienie w aktach sprawy dowodu rzeczowego opisanego pod nr Drz. 299/14 na k. 3775.

Z uwagi na przydzielenie oskarżonemu M. J. (1) obrońcy z urzędu oraz mając na uwadze oświadczenie obrońcy, że obrona nie została opłacona Sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U.02.123.1058) w zw. z art. § 14 ust. 2 pkt. 5 w zw. z § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy

prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2015.1079 ze zm.) zasądził na rzecz adwokat K. W. kwotę 2238,60 zł. brutto. Na kwotę składa się: 600 zł tytułem obrony przed sądem okręgowym, jako pierwszą instancją (§ 14 ust. 2 pkt. 5) oraz po 120 zł za każdy kolejny termin rozprawy, na którym obecny był obrońca oskarżonego (§ 16) plus 23 % VAT.

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonych koszty sądowe, przy czym od P. M. (2) mając na uwadze, że został skazany za 2 z 3 zarzucanych czynów, a co do trzeciego umorzono postępowanie, w wysokości 2/3,

a w pozostałej części tj. 1/3 przy zastosowaniu art. 632 pkt 2 k.p.k. obciążając nimi Skarb Państwa. Ponadto Sąd wymierzył oskarżonym opłaty tj. R. D. (1), A. S. (1), M. Z. (1), K. N. (1), Ł. J. (1) i M. J. (1) w kwotach po 360 złotych,

a P. M. (2) w kwocie 420 złotych. Orzekając o kosztach sądowych Sąd uwzględnił sytuację zarobkową i majątkowa oskarżonych, a nadto ich możliwości zarobkowe wynikające z tego, że są oni młodzi i zdrowi i mogą podjąć pracę zarobkową nawet, jeśli jej aktualnie nie wykonują.

Dodano: 28 listopada 2016, Opublikował(a): Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację: Marek Poteralski
Data wytworzenia informacji: 20 września 2016