Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 852/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie

z dnia 17 maja 2024 r., sygn. akt IV K 873/22 przeciwko P. S..

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,

jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.

karalność oskarżonego

Karta karna k. 308

Stan majątkowy oskarżonego

E (...) k. 301

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.

Karta karna, E (...)

Dokumenty urzędowe zostały sporządzone w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentów.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

1.

Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego dokonaną z uwzględnieniem okoliczności przemawiających wyłącznie na niekorzyść oskarżonego, poczynią z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, w zakresie oceny:



zeznań świadka K. S. poprzez uznanie ich za niewiarygodne podczas gdy zeznania te pokrywają się w pełni z zeznaniami świadka M. B. (2), jak i wyjaśnieniami oskarżonego;



zeznań świadka M. B. (2) poprzez uznanie ich za niewiarygodne podczas gdy zeznania te pokrywają się w pełni z zeznaniami świadka K. S., jak i wyjaśnieniami oskarżonego;



wyjaśnień oskarżonego poprzez uznanie ich za niewiarygodne podczas gdy zeznania te pokrywają się w pełni z zeznaniami świadka K. S., świadka M. B. (2);



wyjaśnień świadka K. P. poprzez uznanie i w pełni wiarygodne pozostałym materiałem dowodowym  protokołem przeszukania mieszkania oskarżonego.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę i mających wpływ na treść wyroku poprzez przyjęcie -- wbrew zeznaniom świadków, wyjaśnieniom oskarżonego, czynnością przeszukania mieszkania oskarżonego  iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu zabronionego podczas gdy okoliczności sprawy oraz prawidłowa i całościowa wykładnia materiału dowodowego, szczególności protokół przeszukania mieszkania oskarżonego - prowadzą do wniosku, że wina oskarżonego, jako co najmniej wątpliwa, powinna być rozpatrywana przy uwzględnieniu zasady wyrażonej w art. 5 § 2 k.p.k.

☒ zasadne

☐ częściowo zasadne

☐ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

2.  Apelacja obrońcy oskarżonego jest zasadna, albowiem sąd pierwszej instancji błędnie ustalił, że oskarżony P. S. w okresie od nieustalonego dnia, nie wcześniej niż w styczniu 2020 r do dnia 12 marca 2020 roku w W. trzykrotnie udzielił K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej masie 3 g.

3.  Rację ma obrońca oskarżonego zarzucając sądowi naruszenie art. 7 k.p.k. w zakresie oceny zeznań K. P., K. S., M. B. (2) i wyjaśnień oskarżonego P. S.. Dokonana ocena jest wybiórcza, sąd wielokrotnie powołuje się ogólnikowo na doświadczenie życiowe i logiczne rozumowanie, nie wskazując faktycznie, z jakiego powodu nie dał wiary przede wszystkim zeznaniom M. B. (2), który jest osobą obcą zarówno dla oskarżonego P. S., całkowicie niezainteresowaną przebiegiem postępowania. Sąd podał jedynie, że zeznania M. B. (2) i K. S., które są zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego P. S. sprawiają wrażenie wyuczonych i uzgodnionych, stąd nie dał im wiary.

4.  Rację ma obrońca, że ocena materiału dowodowego dokonana w oparciu o wszystkie okoliczności ujawnione w toczącym się postępowaniu nie wskazuje, w sposób nie budzący wątpliwości na winę oskarżonego. Nie tylko osobowy materiał dowodowy jest istotny z punktu widzenia bezwątpliwego ustalenia tego, czy oskarżony popełnił zarzucany mu czyn. Ten materiał należy skonfrontować z innymi okolicznościami ujawnionymi w sprawie i dopiero wówczas można dokonywać oceny, kto zasługuje na uznanie wiarygodności, a kto podaje okoliczności, które są dla niego w danej chwili korzystne, ale mogą nie mieć nic wspólnego z faktami.

5.  Osobowy materiał dowodowy można podzielić na dwie grupy – wyjaśnienia i zeznania świadka K. P. oraz wyjaśnienia oskarżonego P. S., zeznania jego żony K. S. i obcego dla wszystkich osób M. B. (2). Te dwie grupy osób przedstawiły odmienne wersje wydarzeń, do jakich miało dojść w dniu 12 marca 2020 roku.

6.  Tego dnia bowiem został zatrzymany przez Policję K. P., u którego podczas przeszukania ujawniono w kieszeni spodni zawiniątko wykonane z folii aluminiowej z zawartością białego proszku, którym miała być amfetamina.

7.  W celu oceny wyjaśnień tego świadka istotny pozostaje powód i okoliczności jego zatrzymania. Z notatki urzędowej z dnia 12 marca 2020 roku wynika, że funkcjonariusze Policji R. S., P. Z., Ł. D. i M. S. w trakcie wykonywania czynności służbowych otrzymali informację o mężczyźnie mogącym posiadać środki odurzające. Po dotarciu na miejsce i rozpoczęciu krótkiej obserwacji doraźnej skrzyżowania ulic (...) zauważyli mężczyznę, którego wygląd i ubiór odpowiadał rysopisowi mężczyzny podanego w informacji. Mężczyzna zachowywał się bardzo nerwowo podczas obserwacji, kilkukrotnie zmieniał kierunki marszu. W związku z powyższym funkcjonariusze policji podjęli decyzję o wylegitymowaniu tego mężczyzny, którym okazał się K. P.. Podczas dokonywania przeszukania jego odzieży wierzchniej ujawniono w kieszeni spodni zawiniątko wykonane z folii aluminiowej z zawartością białego proszku. K. P. oświadczył, iż jest to amfetamina.

8.  Z notatki tej wynika, że nieustalona osoba poinformowała o tym, że w okolicach ulic (...) znajduje się osoba mogąca posiadać środki odurzające i opisała wygląd K. P.. A zatem czynności zostały wszczęte z uwagi na jego osobę, a nie oskarżonego. K. P. nie posiadał dokumentu ze zdjęciem, skoro jego dane personalne zostały ustalone w oparciu o oświadczenie ustne, potwierdzone w bazach (...) i (...). W aktach nie znajduje się takie zaświadczenie.

9.  Do zatrzymania K. P. doszło w dniu 12 marca 2020 roku o godz. 17:15. Podejrzanego zwolniono tego samego dnia o godz. 19:35. Przeszukanie, w trakcie którego podejrzany wydał dobrowolnie posiadaną amfetaminę dokonano o godz. 17:30. W dniu zatrzymania K. P. był przesłuchiwany dwukrotnie – pierwszy raz w charakterze podejrzanego od godz. 18:35 do 19:00 – nie wskazano w jakim postępowaniu (k. 910). Następnie przystąpiono do przesłuchania go w charakterze świadka o godz. 19:01, nie wiadomo do jakiego postępowania (brak sygnatury), które musiało się zakończyć przed 19:35, skoro o tej godzinie został już zwolniony.

10.  Podejrzany w swoim postępowaniu przyznając się do popełnienia czynu polegającego na posiadaniu środków odurzających wyjaśnił, że „Posiadana przeze mnie amfetamina należała do mnie. Kupiłem ją w dniu dzisiejszym od mężczyzny o ksywie (...) na ulicy (...). Ja nie znam tego mężczyzny z imienia i nazwiska. Ja skontaktowałem się z nim telefonicznie. Zadzwoniłem do niego na numer (...). Ja kiedyś dostałem ten numer od nieznanej mi osoby. Było to około miesiąc 2 miesiące temu. Od tego czasu kupiłem od tego mężczyzny amfetaminę 2 razy za każdym razem po 40 zł za gram. Czyli kupiłem 2 g za 80 zł. Proszę o umorzenie postępowania. To wszystko co mam do wyjaśnienia w tej sprawie” (k. 10).

11.  Minutę później po zakończeniu pierwszego przesłuchania K. P. zeznał „Ja sporadycznie zażywam amfetaminę. W dniu dzisiejszym zostałem zatrzymany przez policjantów z 0,8 grama amfetaminy. Ja ten narkotyk kupiłem w dniu dzisiejszym około pół godziny przed zatrzymaniem od mężczyzny o ksywie (...). Ja nie znam jego imienia i nazwiska, ani dokładnego adresu. Ja zadzwoniłem do niego, powiedziałem że potrzebuję 1 gram amfetaminy. On tak jak wcześniej kazał mi przyjść pod blok ul. (...). Tam ktoś wyrzucił przez drzwi balkonowe zawiniątko w paczce po zapałkach. Ja dziś nie zapłaciłem za tą amfetaminę. Umówiłem się z tym mężczyzną do którego zadzwoniłem, że zapłacę przy okazji. Dodaję, że ja wcześniej kupowałem od tego mężczyzny amfetaminę 2 razy. Za każdym razem kupowałem po 1 g amfetaminy za 40 zł. Łącznie kupiłem 3 grana amfetaminy za kwotę 120 zł, z czego za dzisiejszy gram miałem zapłacić potem. Przy poprzednich razach on wpuszczał mnie na klatkę schodową, gdzie zostawiałem pieniądze nad skrzynkami na listy. Gdy wychodziłem z klatki on wyrzucał mi towar. W żadnym razie nie widziałem, że to on wyrzucał amfetaminę. Nadmieniam, że wiem od znajomych, że koleś o ksywie (...) z tego bloku, mieszkający w tym bloku sprzedaje amfetaminę. Ja znam z widzenia tego chłopaka o ksywie (...). Kiedyś znajomy pokazał mi go i powiedział że on handluje amfetaminą. W tym momencie okazano mi tablicę poglądową oznaczoną nr (...) (...) z wizerunkami twarzy 4 mężczyzn. Ja rozpoznaję na zdjęciu nr 2 mężczyznę o ksywie (...), od którego kupowałem amfetaminę 3 razy. Po odwróceniu tablicy na drugą stronę pod numerem 2 widnieją dane P. S., ur. (...). Nadmieniam, że ja go poznaję po rysach twarzy. Nadmieniam, że oprócz tych 3 g amfetaminy ja nie kupowałam od niego innych narkotyków, to wszystko co mam do zeznania w tej sprawie.” (k. 1213).

12.  Były to jedyne przesłuchania K. P., gdyż nie udało się ustalić miejsca jego pobytu w trakcie dwukrotnie prowadzonego postępowania przed sądem rejonowym. Wezwania wysyłane na znane sądowi adresy zawsze wracały nieodebrane, nie ustalono miejsca jego pobytu przez Policję, nie przebywał w zakładzie karnym ani areszcie śledczym. W trakcie przesłuchania w charakterze podejrzanego podał adres zameldowania w D. (ul. (...)), a w trakcie przesłuchania w charakterze świadka podał adres w S., ul. (...), o tyle do protokołu zatrzymania oświadczył, że jest bezdomny (k. 3), co jest najbardziej prawdopodobne. Jak wynikało z informacji Policji w S. przy ulicy (...) brak jest posesji oznaczonej numerem (...). Następnie ustalono, że być może chodzi o tę ulicę i ten numer domu, w miejscowości Z., ale pod tym adresem nigdy nie mieszkał, a właściciel go nie znał. Te okoliczności świadczą o tym, że będąc słuchanym w charakterze świadka K. P. kłamał.

13.  Tok czynności podejmowanych z K. P. dniu 12 marca 2020 roku był nie tylko ekspresowy, ale także zadziwiający. Podejrzany K. P. podał, że kupił amfetaminę w protokole przesłuchania zakończonego o godz. 19:00. Przesłuchiwał go wówczas st. asp. H. W., bez obecności innych osób. Następne przesłuchanie, które zaczęło się o godz. 19:01 również dokonywał st. asp. H. W., bez obecności innych osób. W trakcie tego drugiego przesłuchania, które mogło trwać najwyżej pół godziny (vide godzina zwolnienia zatrzymanego) świadkowi okazano tablicę poglądową z wizerunkami czterech mężczyzn, w tym oskarżonego P. S. sporządzoną przez innego funkcjonariusza asp. szt. P. Z., który nie wiadomo w jakich okolicznościach dowiedział się, że należy sporządzić takiego rodzaju tablicę poglądową.

14.  To ekspresowe tempo postępowania niestety nie przełożyło się na sprawność postępowania na dalszym jego etapie. Dopiero w dniu 27 marca 2020 roku zostało wszczęte śledztwo w sprawie udzielania narkotyków. Przeszukanie mieszkania oskarżonego zostało wykonane 24 sierpnia 2020 roku, czyli po ponad pół roku. W trakcie tego przeszukania niczego nie znaleziono, co należy interpretować na korzyść oskarżonego. Być może, gdyby tak samo szybko jak wykonano wszystkie czynności z K. P., to jest jeszcze tego samego dnia, przeszukanoby mieszkanie oskarżonego, być może wynik tej czynności był inny, a być może nie. To są tylko dywagacje. Faktem natomiast jest to, że w dniu 24 sierpnia 2020 roku żadnych narkotyków nie znaleziono.

15.  Wracając do materiału dowodowego mającego rzekomo obciążać oskarżonego nie sposób nie zauważyć, że zeznania K. P. są co najmniej zastanawiające. Podejrzany a następnie świadek w trakcie tych przesłuchań podał, że nie zna mężczyzny, który sprzedawał mu amfetaminę. Od znajomych wiedział, że mężczyzna o pseudonimie (...) z bloku przy ul. (...) sprzedaje amfetaminę i raz znajomy pokazał mu go, nie wiadomo w jakich okolicznościach, gdyż nie dopytano o to świadka. Co więcej zeznał, że ani razu nie widział kto wyrzucał mu amfetaminę. W zakresie rozliczeń za narkotyki świadek zostawiał pieniądze na klatce schodowej nad skrzynką na listy. Zrobił to dwukrotnie. A w dniu 12 marca 2020 roku nie zapłacił za narkotyki, gdyż przez telefon oświadczył, że zapłaci później.

16.  Abstrahując już od sposobu dokonywania wcześniejszych rozliczeń, K. P. stwierdził, że otrzymał od nieznanego mu mężczyzny – co oznacza że i ten mężczyzna nie znał świadka – amfetaminę w zasadzie bezpłatnie. Ten nieznany mu handlarz narkotyków zgodził się bowiem na udzielenie narkotyku w zamian za obietnicę, że nieznana mu osoba zapłaci później. Nie mógł poznać K. P., skoro nie widzieli się ani w trakcie płatności, ani w trakcie przekazywania narkotyku. Nie można uznać go za stałego klienta skoro wcześniej kupił amfetaminę 2 razy w przeciągu stycznia – marca 2020 roku, podczas którego panowie się nie widzieli. Taki sposób przeprowadzania transakcji przez handlarza narkotyków nieznanej osobie zażywającej narkotyki, w zamian za obietnicę zapłaty „później”, czyli w bliżej nieokreślonym czasie budzi co najmniej wątpliwości.

17.  Jedyne, co można ustalić na podstawie zeznań świadka K. P. to to, że:



telefonicznie zamawiał narkotyki u nieznanej osoby dzwoniąc na numer (...), który dostał od nieznajomej osoby;



trzykrotnie od nieustalonego mężczyzny kupił po 1 gr amfetaminy, za co dwa razy zapłacił po 40 zł;



za ostatnią transakcję miał zapłacić w nieokreślonym bliżej czasie „później” i nie wiadomo w jaki sposób;



w trakcie dwóch wcześniejszych transakcji pieniądze zostawiał na skrzynce na listy w bloku przy ul. (...), a następnie nieustalona osoba wyrzucała mu narkotyki przez balkon;



nigdy nie widział kto wyrzuca narkotyki, nie określił nawet w przybliżeniu z jakiego mieszkania;



wiedział, że osoba o pseudonimie (...) sprzedaje narkotyki;



raz znajomy pokazał mu mężczyznę o pseudonimie (...) – nie wiadomo w jakich okolicznościach;



rozpoznał mężczyznę o pseudonimie (...) na tablicy poglądowej sporządzonej, w trakcie gdy był przesłuchiwany.

18.  Żadnych innych okoliczności nie da się ustalić na podstawie wyjaśnień podejrzanego/zeznań świadka, a już w szczególności kto udzielił mu narkotyków w nieustalonym bliżej czasie w okresie od stycznia do 12 marca 2020 roku. Bo o ile być może P. S. handluje narkotykami, o tyle nie ma żadnego dowodu, że to on dokonał transakcji, o których zeznał K. P..

19.  Numer telefonu, na który dzwonił K. P. celem zakupu amfetaminy, nie przybliży niestety do potwierdzenia ustalenia, że osobą sprzedająca narkotyki był P. S., albowiem nie należy do niego.

20.  W opozycji do takich zeznań K. P., które w zasadzie są jedynym dowodem który miałby świadczyć o winie oskarżonego znajduje się druga wersja zdarzeń podana przez oskarżonego i potwierdzona przez jego żonę i osobę obcą dla wszystkich czyli M. B. (2).

21.  Oskarżony P. S., osoba karana za posiadanie znacznych ilości narkotyków w postaci amfetaminy, w dacie przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego w dniu 14 lipca 2020 roku przebywał w Areszcie Śledczym W. G.. Będąc przesłuchiwany na tym etapie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Jest to okoliczność obciążająca, aczkolwiek tylko to jedyne przyznanie się do winy nie może stanowić podstawy skazania, albowiem przyznanie to odwołał przed sądem. Zaprzeczył, by przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oświadczając, że przyznał się jedynie do znajomości z P.. W trakcie pierwszego rozpoznania sprawy przez sąd rejonowy oskarżony P. S. w dniu 15 kwietnia 2021 roku wyjaśnił, że zna K. P. i że zażywał z nim narkotyki. W dniu 12 marca 2020 r K. P. przyszedł do niego, bo miał robić łazienkę wspólnie z M. B. (2). „Miał przejść rano a przyszedł o godzinie 16:00. Miał ze sobą amfetaminę, zaproponował ją koledze. Ja zobaczyłem tę sytuację i wyrzuciłem go z domu. Wychodząc, odgrażał mi się i kontakt się urwał. Jak przebywałem w zakładzie karnym to zwieziono mnie na prokuraturę gdzie postawiono mi zarzuty. W okresie objętym zarzutem K. dzwonił na numer mojej żony ((...)). Nic mi nie mówi numer (...) ani (...). Ja wyszedłem z więzienia w sierpniu 2019 roku. Ja niejednokrotnie zażywałem narkotyki z K. P.. Nie pamiętam jak często widywałem się z K. w okresie objętym zarzutem. Myślę, że co drugi dzień. Ja nie kupowałem od niego amfetaminy, on mnie nią częstował. (…) Ja się przyznaję jedynie do znajomości z P. i do zażywania narkotyków. W swoim otoczeniu znany jestem pod pseudonimem (...). K. znał ten pseudonim.” (k. 127).

22.  W trakcie drugiego rozpoznania sprawy przed sądem rejonowym, po uchyleniu sprawy do ponownego rozpoznania oskarżony wyjaśnił „P. jest moim znajomym, był sąsiadem 23 lata. Była sytuacja, że miał pomagać w remoncie łazienki, spóźnił się jakiś czas, potem przyszedł do mnie do domu, zaproponował narkotyki panu który robił główny remont, ja zobaczyłam to i go wyrzuciłem z domu. Miałem kontakt z narkotykami dlatego też go wyrzuciłem, odgrażał się że jeszcze zobaczę. Ogólnie brałem narkotyki. (…) wcześniej zażywałem amfetaminę z P., on mnie częstował. Miałem kłopoty w sprawie z narkotykami, miałem sprawę na Ś., nie chciałem mieć następnych kłopotów, więc go wyrzuciłem. Miałem wpadkę na programie odwykowym, badanie wyszło pozytywnie, to było jakoś w tym czasie. Teraz utrzymuje abstynencję. Słyszałem, że P. mieszka gdzieś obok S., ale kontaktu z nimi nie miałem, zablokował mnie na wszystkich mediach społecznościowych. Zrobiłem w życiu swoje i odsiedziałem, to jest ostatnia sprawa, czuję się niewinny i poszkodowany. P. mówił że jeszcze zobaczę, tak naprawdę wyrzuciła go moja żona (…) W czasie zdarzenia mieszkaniu było troje moich dzieci: dwójka starszych i niemowlak. Zanim poszedłem na program moje narkotyki były problemem dla rodziny. Często stałem P. pod sklepami, nie mieliśmy zażyłego kontaktu, wie jak się nazywam, na pewno zna moje dane, bo kiedyś policja spisała nas pod sklepem jak P. pił alkohol. Poznaliśmy się przez sprawy budowlane, ja nie dzwoniłem do P. w okresie zdarzenia. Korzystałem z telefonu mojej żony, miała wtedy (...), ona ma go do tej pory. W terapii odwykowej jestem od około 10 lat, to terapia od wszystkiego, biorę metadon” (k. 221-222).

23.  Opinia sądowo psychiatryczna potwierdza, że oskarżony od 11 roku życia zażywał wszystkie narkotyki. Był leczony detoksykacyjne, trzykrotnie ukończył terapię dla osób uzależnionym w ośrodku. Od wielu lat leczy się substytucyjne w programie metadonowym i zgłasza się do psychologa. Biegli psychiatrzy rozpoznali u niego mieszane uzależnienie w trakcie leczenia substytucyjnego metadonem.

24.  Wyjaśnienia oskarżonego zostały potwierdzone przez świadków K. S. i M. B. (2). O ile żona oskarżonego jest zainteresowana pozytywnym zakończeniem postępowania karnego dla męża, o tyle M. B. (2) jest osobą obcą. W postępowaniu nie ujawniono okoliczności czy też powodów, dla których złożył takiej treści zeznania narażając się tym samym na odpowiedzialność karną.

25.  K. S. potwierdziła, że znają K. P. i tego dnia miał pomóc fachowcowi, który przyszedł wykonywać remont łazienki. Podała również, że kontakty do fachowca miała od swojej klientki. K. P. po jakimś czasie wyciągnął sreberko, w środku miał jakiś proszek. Świadek zeznała, że jak to zobaczyła to się zdenerwowała i wraz z mężem wygonili go, mówiąc by więcej do nich nie przychodził. Wówczas K. P. odgrażał się, że im pokaże, rzucając wyzwiskami w ich stronę. Świadek potwierdziła, że mąż znał się wcześniej z P., nie pamiętała ile czasu dokładnie trwała ta znajomość, ale jak zeznała „sporo”. Stwierdziła także, że mąż znał P. z imienia i nazwiska, a ten znał nazwisko i imię jej męża. P. miał ksywę (...) (k. 235236).

26.  M. B. (2) zeznał natomiast „Wiem że oskarżono pana P. o handel narkotykami. Nic mi o tym nie wiadomo. K. P. widziałem raz, gdy robiłem remont w łazience u pana P.. P. miał przyjść i pomóc. To było bodajże 12 marca 2020 r. Około 17:00 przyszedł pan K.. Z mojej obserwacji wynikało, że on się dobrze zna z oskarżonym. Jak zostaliśmy w łazience we dwóch z panem K., zapytał się czy ja zażywam narkotyków. Powiedziałem, że nie a on spytał się, czy chce spróbować i wyjął sreberko z kieszeni. W tym momencie wszedł oskarżony, gdy zobaczył narkotyki wyprosił K. z mieszkania. Była kłótnia z K., odgrażał się. Nie wiem, czy P. zażywa narkotyki. My nie znamy się dobrze. Mieszkaniu były wówczas jeszcze żona i dzieci. To był jedyny raz kiedy widziałem K.. Ja nie mieszkam w okolicy oskarżonego nie słyszałem żeby handlował narkotykami” (k. 128).

27.  W toku ponownego rozpoznania sprawy zeznał tożsamo „robiłem mały remont u pana P.  wymiana umywalki i szafki umywalkowej, uszczelnienie wanny. Żona pana P. prosiła moją żonę, czy nie mógłbym tego zrobić, ja dorabiam w budowlance. Pan P. powiedział, że jakby trzeba to jakiś kolega przyjdzie do pomocy  jakbym sobie nie radził. Przyszedł kolega, wymienił kilka słów z panem P., potem chciał mi pomóc, wyjął zawiniątko, zapytał czy chce, ja podziękowałem, nie wiem co to było, bo mnie nie interesują takie rzeczy, przyszedł pan P. zobaczył i ten kolega został usunięty z mieszkanie. Nie pamiętam jakimi słowami, ale został wyproszony. Na koniec była taka sytuacja, że ten kolega się odgrażał, mówił do właścicieli, czy oskarżonego, że ten pożałuje, albo że zobaczy. Po całym zajściu dowiedziałam się skąd ta sytuacja, pan P. powiedział, że wcześniej miał problemy z narkotykami, więc się nie dziwię, że ten człowiek został wyrzucony, to był jedyny raz gdy częstowano mnie narkotykami. Żona pana P. dowiedziała się o tym, jak ten człowiek został wyproszony z domu. Dzieci P. były w tym czasie w mieszkaniu, były w swoim pokoju, zajmowały się komputerami nie widziały tej sytuacji.” (k. 222).

28.  Rację ma obrońca oskarżonego, że tak ukształtowany materiał dowodowy nie pozwala, bez żadnych wątpliwości, na stwierdzenie winy oskarżonego co do zarzucanego mu czynu.

29.  Przez cały czas obu postępowań przez sądem rejonowym oraz przed sądem okręgowym nie udało się ustalić miejsca zamieszkania K. P., by można było go wezwać, przesłuchać na rozprawie i dokonać weryfikacji jego twierdzeń. Sposób przeprowadzenia postępowania przygotowawczego, niedokonanie czynności u oskarżonego w dniu 12 marca 2020 roku w zasadzie uniemożliwiły procesowe zweryfikowanie wersji podanej przez oskarżonego.

30.  Reasumując, o ile sąd odwoławczy dostrzega, że P. S. miał problemy z narkotykami, był skazany prawomocnym wyrokiem za ich posiadanie, o tyle nie zostało udowodnione w sposób niebudzący żadnych wątpliwość, że w okresie od nieustalonego dnia, nie wcześniej niż w styczniu 2020 r do dnia 12 marca 2020 roku w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, trzykrotnie udzielił K. P. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej masie 3 gramów, a o to został oskarżony.

Wniosek

Obrońca wniósł o zmianę wyroku i o uniewinnienie oskarżonego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Zasadność zarzutów apelacyjnych.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot zmiany

W całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

W toku postępowania sądowego nie udało się w sposób niebudzący żadnych wątpliwości przypisać oskarżonemu zarzucanego mu czynu.

5.4 Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. B. (1) kwotę 1033, 20 zł, w tym podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

3.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego wydatki przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

Anna Zawadka Anna Kalbarczyk Ludmiła Tułaczko

7.1.1. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 17 maja 2024 r., sygn. akt IV K 873/22 przeciwko P. S..

7.1.2. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

7.1.3. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

7.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana