VI Ka 78/24 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2024-12-03
Warszawa, dnia 13 listopada 2024 r.
Sygn. akt VI Ka 78/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Tomasz Morycz
protokolant: protokolant sądowy Natalia Pieczurczyk
przy udziale prokuratora Marzeny Szerszeń – Pietrak
po rozpoznaniu dnia 13 listopada 2024 r.
sprawy M. R., syna H. i A., ur. (...) w D.
oskarżonego o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie
z dnia 11 października 2023 r. sygn. akt III K 429/22
I. zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
II. zasądza od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie na rzecz adw. J. L. kwotę 1.033,20 (tysiąc trzydzieści trzy 20/100) złote, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.
`UZASADNIENIE |
||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 78/24 |
||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||
1.1 Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 11 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 429/22 |
||||||||||||
1.2 Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji. |
||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||
☐ |
||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||
Lp. |
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać fakt. |
Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód. |
|||||||||
M. R. |
Dotychczasowa karalność |
Karta karna - k.447-453 |
||||||||||
Sytuacja majątkowa |
Informacja e - (...) k.445 |
|||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||
Lp. |
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać fakt. |
Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód. |
|||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
|||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||
Wskazać fakt |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu. |
|||||||||||
Dotychczasowa karalność Sytuacja majątkowa |
Karta karna Informacja e - (...) |
Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione podmioty, nie były kwestionowana i nie budziły żadnych wątpliwości. |
|||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||
Wskazać fakt |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu. |
|||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
|||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
||||||||||||
Obrońca oskarżonego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił: obrazę przepisów postępowania karnego, mającą wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. art. 7 k.p.k. poprzez błędną, sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego ocenę opinii biegłego z zakresu antropologii, skutkującą przyjęciem, że z przedmiotowej opinii wynika, że w przypadku pięciu zdarzeń zarejestrowanych przez monitoring na stacjach benzynowych i opisanych w a.o. można bez wątpliwości ustalić, że na tych nagraniach widnieje wizerunek oskarżonego, podczas gdy z przedmiotowej opinii, a w szczególności jej wniosków nie wynika by biegły w sposób kategoryczny wskazał, że mężczyzną zarejestrowanym na zapisach z monitoringu jest oskarżony. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny. |
|||||||||||||
Zarzut był niezasadny. Na wstępie przypomnieć należy, że by ocena dowodów przeprowadzona przez organ postępowania dokonana została zgodnie z regułami art. 7 kpk konieczne jest: 1) oparcie jej na wszystkich przeprowadzonych dowodach, mając na względzie, że podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku postępowania, mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia danej kwestii; 2) uwzględnienie zasad prawidłowego rozumowania; 3) uwzględnienie wskazań wiedzy; 4) uwzględnienie doświadczenia życiowego. Zasada swobodnej oceny dowodów jest zasadą kontrolowanej oceny dowodów, która wyraża się w dwóch aspektach. Po pierwsze, organ procesowy musi uzasadnić, dlaczego oparł się na jednych, a nie na innych dowodach oraz dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Po drugie, organ odwoławczy kontroluje swobodną ocenę dowodów dokonaną przez organ pierwszej instancji. Przy czym zarzut naruszenia art. 7 kpk nie może ograniczać się do wskazania wadliwości sędziowskiego przekonania o wiarygodności jednych, a niewiarygodności innych źródeł czy środków dowodowych, lecz powinien wykazać konkretne błędy w samym sposobie dochodzenia do określonych ocen, przemawiające w zasadniczy sposób przeciwko dokonanemu rozstrzygnięciu. W grę może wchodzić np. pominięcie istotnych środków dowodowych, niedostrzeżenie ważnych rozbieżności, uchylenie się od oceny wewnętrznych czy wzajemnych sprzeczności. Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 kwietnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt III KK 78/21, prezentowanie własnej - możliwej w realiach konkretnej sprawy - oceny dowodów, bez wykazania błędności tej, której dokonał sąd pierwszej instancji, nie upoważnia jeszcze sądu odwoławczego do zajęcia w tej materii stanowiska odmiennego. Sąd odwoławczy, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie prowadzi samodzielnie postępowania dowodowego co do istoty sprawy, jest bowiem głównie sądem kontrolującym procedowanie przed sądem pierwszej instancji i stanowisko tego sądu może zakwestionować jedynie wówczas, gdy wykaże, że to postępowanie i jego wynik obrażają prawo. Sąd Okręgowy podziela również pogląd zawarty w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2019 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 173/19. Wskazano w nim, że na uzasadnienie błędu ustaleń faktycznych lub naruszenie standardów swobodnej oceny bądź interpretacji dowodów nie wystarczy subiektywne przekonanie skarżącego o niesprawiedliwości orzeczenia, a konieczne jest wykazanie, że w zaskarżonym wyroku poczyniono ustalenie faktycznie nie mające oparcia w przeprowadzonych dowodach, albo że takiego ustalenia nie poczyniono mimo, że z przeprowadzonych dowodów określony fakt jednoznacznie wynikał, względnie wykazanie, iż tok rozumowania sądu I instancji był sprzeczny ze wskazaniami doświadczenia życiowego, prawidłami logiki, czy zasadami wiedzy. Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, apelacja obrońcy oskarżonego stanowiła jedynie subiektywną ocenę zaistniałych okoliczności i gołosłowną polemikę z zaskarżonym wyrokiem. Wbrew jego twierdzeniom, Sąd Rejonowy prawidłowo, zgodne z regułami wynikającymi z art. 7 kpk, ocenił cały zgromadzony materiał dowodowy i poczynił trafne ustalenia faktyczne, słusznie uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu. W tym miejscu przypomnieć należy, że na przestępstwo kradzieży popełnione przez oskarżonego pierwotnie składało się 18 zachowań, polegających na zatankowaniu paliwa do samochodu i odjechaniu bez uregulowania należności. Ostatecznie uwzględniono jedynie niewielką część. Powyższe nie oznacza, że w pozostałych sytuacjach sprawcą nie był oskarżony. Tym bardziej zważywszy na zbliżoną, bardzo charakterystyczną, posturę, jak również w zdecydowanej większości ten sam samochód. Kluczowa była tu twarz, która z uwagi na zastosowany przez sprawcę kamuflaż związany z porą roku lub pandemią (...)19, to jest czapkę lub maseczkę, jak również nie zarejestrowanie jej prze monitoring lub niską jakoś nagrania, była niedostatecznie widoczna. Zupełnie inaczej było w przypadku 5 sytuacji, co do których Sąd Rejonowy słusznie nie miał żadnych wątpliwości, że postępującym w przestępczy sposób mężczyzną jest oskarżony. Powyższe nie wymagało nawet wiedzy specjalnej. Jak trafnie stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt I KK 124/22, opinia biegłych jest zbędna, gdy stwierdzenie danych okoliczności może nastąpić bez takich wiadomości, w oparciu o doświadczenie i wiedzę sędziowską. Tym bardziej, że dysponowano szeregiem wizerunek oskarżonego w różnych pozycjach. Zarówno z maseczką, jak i bez niej. Uzyskana opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań antropologicznych jedynie to potwierdziła. Tym bardziej, że w każdym przypadku dokonano drobiazgowej analizy, wskazując na szereg zgodności w zakresie kształtu głowy i twarzy, w tym czoła, łuków nadoczodołowych, brwi, nosa, warg czy małżowin usznych, jak również wyglądu owłosienia. Ponadto odnotowano ten sam typ sylwetki o mocnej, krępej budowie, z silnie umięśnionymi udami, wyraźnie zaznaczającym się brzuszkiem, średniej długości kończynami górnymi, niewielkim przygarbieniem oraz średniej długości i znacznej szerokości szyją. Powyższa opinia była pełna, rzetelna i nie budziła żadnych wątpliwości. Tym bardziej, że we wnioskach podano, iż przeprowadzone badania morfologiczne i somatyczne wykazały, że - pomimo zróżnicowanej rozdzielczości zapisów - można wnioskować z dość wysokim prawdopodobieństwem, że zarejestrowanym mężczyzną jest oskarżony. Wprawdzie wskazano w nich też, że brak cech mających walor indywidualny: na twarzy oraz maskowanie i jakoś plików powodują konieczność stwierdzenia, że opinia ma probablistyczny charakter, jednak zdaniem Sądu Okręgowego odnosiło się przede wszystkich do pozostałych 13 przypadków. Sąd Rejonowy trafnie to ocenił. Twierdzenia skarżącego stanowią jedynie polemikę. Tym bardziej, że zapoznał się z w/w opinią i jej nie kwestionował, czyniąc to dopiero w apelacji. Zarazem podkreślić należy, że jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 marca 2023 r. w sprawie o sygn. akt IV KK 298/22, treść opinii biegłych powinna być oceniana w pierwszej kolejności na płaszczyźnie kryteriów z art. 201 kpk, a następnie w kontekście całości zgromadzonego materiału dowodowego z perspektywy reguł wyznaczonych przez art. 7 kpk. Jednocześnie wątpliwości nie budziły pozostałe rozstrzygnięcia. W tym w szczególności kara 4 miesięcy pozbawienia wolności. Wpływ na to miała nie tylko ilość sytuacji, ale również uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego, w tym za kradzieże, jak również szczególna zuchwałość i działanie w poczuciu całkowitej bezkarności. Jak słusznie uznał Sąd Rejonowy tylko pobyt w zakładzie karnym sprawi, że oskarżony odczuje konsekwencje swojego postępowania. Powyższej kary nie sposób uznać za niewspółmierną. W dodatku rażąco. Tym bardziej, że była zbliżona do dolnej granicy ustawowego zagrożenia, która wynosi 3 miesiące. Zastrzeżeń nie budził też obowiązek naprawienia szkody. |
|||||||||||||
Wniosek |
|||||||||||||
Obrońca oskarżonego wniósł o: 1. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od wszystkich zarzucanych mu czynów, ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, 2. zasądzenie kosztów II Instancyjnych dla obrony z urzędu nie opłaconych w części ani w całości. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny. |
|||||||||||||
Jak już wyżej wskazano, Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy, w tym nagrania z monitoringu i opinię biegłego, a następnie poczynił trafne ustalenia faktyczne, słusznie stwierdzając winę oskarżonego. Z tych względów wnioski zostały uznane za niezasadne. |
|||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|||||||||||||
Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności. |
|||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||
1.3 1 |
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 11 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 429/22. |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy. |
|||||||||||||
Sąd Rejonowy nie dopuścił się żadnych uchybień, w tym w zakresie oceny zgromadzonego materiału dowodowego. Zaskarżony wyrok nie budził żadnych wątpliwości, a co za tym idzie utrzymano go w mocy. |
|||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||
1.3.1 1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany. |
|||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
|||||||||||||
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
|||||||||||||
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia. |
|||||||||||||
4. |
Konieczność warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania. |
|||||||||||||
5. |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
|||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku |
|||||||||||||
Lp. |
Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku. |
Przytoczyć okoliczności. |
|||||||||||
6. Koszty Procesu |
|||||||||||||
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku. |
Przytoczyć okoliczności. |
|||||||||||
M. R. |
II |
Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie na rzecz adw. J. L. kwotę 1.033,20 złote, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość wynagrodzenia wynikała z § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. |
|||||||||||
III |
Sąd Okręgowy, na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk, zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa. Zważywszy na okoliczność, że oskarżony jest pozbawiony wolności, jak również mając na uwadze wynik procesu, obciążanie go tymi należnościami było zbędne. |
||||||||||||
7. PODPIS |
|||||||||||||
0.11.3 Granice zaskarżenia |
|||||||
Wpisać kolejny numer załącznika 1 |
|||||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego |
||||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 11 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 429/22 |
||||||
0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||||
☐ |
co do kary |
||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||
0.11.3.2 Podniesione zarzuty |
|||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji. |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||
☐ |
|||||||
☐ |
brak zarzutów |
||||||
0.11.4. Wnioski |
|||||||
☒ |
Uchylenie |
☒ |
Zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Tomasz Morycz
Data wytworzenia informacji: