Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 779/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. P. (1)

w dniu 6 kwietnia 2024 roku w rejonie skrzyżowania ul. (...)

i ul. (...) w W. nie zastosował się do ciążącego na nim zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018r., sygn. akt (...) w ten sposób, że prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki C. o numerze rejestracyjnym (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. kary 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w związku ze skazaniem za czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., odbywanej od 26 kwietnia 2019 roku do 20 grudnia 2020 roku, na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018r., sygn. akt (...), czym wypełnił znamiona występku z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

to jest o czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 26 września 2018 r., wydanym w sprawie o sygn. akt (...), P. P. (1) został skazany za czyn z art. 244 k.k w zw. z art. 64 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec P. P. (1) karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 15 (piętnastu) lat.

odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018 r., sygn. akt (...)

k. 45 - 46

W dniu 6 kwietnia 2024r. w godzinach porannych funkcjonariusze Policji J. S., J. R., T. B. oraz M. G. udali się pod adres ul. (...) lokal (...), gdyż miała tam przebywać uprowadzona kobieta A. M., a jako sprawcę uprowadzenia wskazywano P. P. (1), którego wizerunek wcześniej sprawdzono w policyjnej bazie danych. Na miejscu faktycznie w pomieszczeniu piwnicznym znaleziono A. M..

W trakcie realizowania czynności służbowych funkcjonariusz Policji J. S. zauważył w rejonie skrzyżowania ul. (...) i ul. (...) w W. przejeżdżający samochód marki C. o nr rej. (...) w zielono-żółtym kolorze, za którego kierownicą siedział P. P. (1), który to pojazd następnie skręcił w prawo.

Kierujący pojazdem zatrzymał się nieopodal Placu (...), opuścił pojazd i udał się w miejsce wykonywania czynności służbowych przez funkcjonariuszy Policji. Wobec kierowcy pojazdu podjęto czynności zmierzające do potwierdzenia jego tożsamości, podczas których ustalono, że był to P. P. (1).

zeznania J. S.

k. 28 - 29, 78 - 79, 100 - 101

wyjaśnienia P. P. (1)

k. 33 - 34, 37 - 38, 79 - 80, 101

protokół zatrzymania

k. 8

protokół oględzin osoby

k. 12 - 20

P. P. (1) był uprzednio czternastokrotnie karany za różne typy czynów zabronionych, w tym dwukrotnie za czyn z art. 178a § 1 k.k., dwukrotnie za czyn z art. 178 k.k. oraz czterokrotnie karany za czyn z art. 244 k.k. (czyny z art. 244 k.k. dot. złamania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów)

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 70 - 76

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. P. (1)

w dniu 6 kwietnia 2024 roku w rejonie skrzyżowania ul. (...)

i ul. (...) w W. nie zastosował się do ciążącego na nim zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018r., sygn. akt (...) w ten sposób, że prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki C. o numerze rejestracyjnym (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. kary 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w związku ze skazaniem za czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., odbywanej od 26 kwietnia 2019 roku do 20 grudnia 2020 roku, na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018r., sygn. akt (...), czym wypełnił znamiona występku z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

to jest o czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. P. (1) w dniu 6 kwietnia 2024 roku przed zatrzymaniem przez funkcjonariuszy Policji nie prowadził pojazdu marki C. o numerze rejestracyjnym (...), gdyż wracał na piechotę z pracy. W/w pojazd stał przez okres tygodnia przy ul. (...), niedaleko miejsca zamieszkania P. P. (1).

Zeznania J. S.

k. 28 - 29, 78 - 79, 100 - 101

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia P. P. (1)

Sąd dał wiarę pierwszym, spontanicznym wyjaśnieniom oskarżonego z 8 kwietnia 2024r., w trakcie których podał, że jechał samochodem w dn. 6 kwietnia 2024r. mimo obowiązującego sądowego zakazu prowadzenia pojazdów, a także, że z uwagi, że był sobota, musiał sam pojechać.

Wyjaśnienia te były zbieżne z materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka J. S., konsekwentnym w toku całego postępowania.

Sąd dał także wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, że znajdował się w dn. 6 kwietnia 2024r. w okolicy skrzyżowania ulic (...), gdyż było to zgodne z protokołem zatrzymania i zeznaniami wspomnianego J. S..

zeznania J. S.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadka J. S., gdyż są jasne, spójne, logiczne; świadek pełni funkcje funkcjonariusza publicznego (funkcjonariusz Policji) i jest osobą obcą dla oskarżonego.

Świadek jako osoba podejmująca interwencję w dniu 6 kwietnia 2024 roku, naocznie widział i rozpoznał kierującego pojazd marki C. o nr rej. (...) tego dnia, stwierdzając, że był nim P. P. (1), potwierdzając, że jest to osoba, która znajdowała się sali rozpraw jako oskarżony.

odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018 r., sygn. akt (...)

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie.

Brak podstaw do jego kwestionowania. Dowód na fakt, iż oskarżonego w dniu 6 kwietnia 2024 r. obowiązywał sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, nie był kwestionowany przez strony, spójny z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. Dowód na okoliczność uprzedniej wielokrotnej karalności P. P. (1), w tym kilka razy za przestępstwa związane z rażącym łamaniem przepisów ruchu drogowego.

protokół zatrzymania oskarżonego

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. Dowód zatrzymania P. P. (1) w dniu 6 kwietnia 2024 roku w rejonie ul. (...) i ul. (...) w W.

Brak podstaw do jego kwestionowania.

protokół oględzin osoby

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, spójny z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie.

Brak podstaw do jego kwestionowania.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia P. P. (1)

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim wskazywał, że w dniu 6 kwietnia 2024 roku nie prowadził pojazdu mechanicznego marki C. o nr rej. (...).

Wyjaśnienia w tym zakresie stoją bowiem w sprzeczności z zeznaniami świadka J. S., który będąc osobą obcą dla oskarżonego, nie miał powodów aby zeznawać nieprawdę.

Oskarżony wyjaśnił również, że w/w pojazd stał w miejscu niewidocznym dla funkcjonariuszy policji w czasie pełnienia przez nich czynności służbowych w dniu 6 kwietnia 2024 roku, gdyż zasłaniała go karetka. W ocenie Sądu stojąca na miejscu parkingowym karetka nie mogła całkowicie zasłonić widoku na w/w pojazd, gdyż z zeznań świadka wynika, iż pojazd, za kierownicą którego siedział oskarżony był w takim miejscu, że karetka tylko na niewielkim fragmencie mogła go zasłaniać. Świadek dodatkowo w tym czasie bez problemu był w stanie rozpoznać kierowcę w/w pojazdu.

Ponadto oskarżony początkowo przyznał się do prowadzenia pojazdu marki C. o nr rej. (...) w dniu 6 kwietnia 2024 roku (k. 37 - 38), następnie swoje depozycje zmienił na rozprawie w dniu 19 listopada 2024 r. (k. 79 - 80) oraz podtrzymał to stanowisko na rozprawie w dniu 4 grudnia 2024 r. (k. 100 - 101). W ocenie Sądu oskarżony zmienił swoje wyjaśnienia wyłącznie w ramach obranej linii obrony.

1.2.1

Zeznania W. P.

Zeznania świadka były bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż nie miała ona żadnej wiedzy na temat tego, czy oskarżony w dniu 6 kwietnia 2024 roku kierował pojazdem w ruchu lądowym. Świadek wskazała jedynie, że widziała jak P. P. (1) „przyjechał samochodem, jak wychodziłam do pracy”, ale nie zostało przez nią wskazane kiedy, a więc nie wiadomo, czy było to przed czy po orzeczeniu wobec niego sądowego zakazu prowadzenia pojazdów, nadto nie zeznawała ona z pewnością na temat prowadzenia przez niego pojazdu mech. w dn. 6 kwietnia 2024r., gdyż zeznania składała 7 kwietnia 2024r., a tamta sytuacja miała być z dalszej przeszłości.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej z art. 244 k.k. podlega ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu (…), prowadzenia pojazdów (…)

Przedmiotem ochrony przepisu z art. 244 k.k. jest ogólnie rzecz biorąc wymiar sprawiedliwości, a konkretniej orzeczenie każdego sądu (cywilnego, administracyjnego lub karnego), które zawiera zakaz określonej w nim działalności, de facto niezależnie od podstawy prawnej, na której został wydany (I. Zgoliński [w:] Kodeks karny. Komentarz, wyd. IV, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2023, art. 244).

Przestępstwo z art. 244 k.k. jest czynem formalnym z działania (np. naruszenie zakazu prowadzenia pojazdów) lub z zaniechania (np. niestosowanie się do nakazu okresowego opuszczenia lokalu). Dyspozycję art. 244 k.k. wyczerpuje ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu, który obowiązuje od daty uprawomocnienia się wyroku, bez względu na to, czy i kiedy zrealizuje obowiązek zwrotu dokumentu i bez względu także na tok postępowania wykonawczego.

Czynność sprawcza „niestosowania się” nie jest ograniczona wymogami faktycznymi. Obejmuje ona swoim zakresem jakąkolwiek czynność orzeczoną zakazem. Nadmienić należy, że przestępstwo to nie ma przy tym charakteru trwałego, w związku z czym dla jego bytu wystarczające jest jednorazowe zachowanie sprzeczne z orzeczeniem sądu, tj. jednorazowe złamanie zakazu.

Nadto zaznaczyć należy, że występek z art. 244 k.k. można popełnić wyłącznie umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym (postanowienie SN z 5.02.2009 r., II KK 254/08, LEX nr 486550).

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że wobec oskarżonego P. P. (1) w dniu 26 września 2018 r. zapadł prawomocny (prawomocność od 4 października 2018r.) wyrok o sygn. (...), wydany przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie, na mocy którego na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 15 (piętnastu) lat, a więc na okres od 4.10.2018r. do 4.10.2033r. Przedmiotowym wyrokiem P. P. (1) został skazany za czyn z art. 244 k.k. tj. za to, że w dniu 18 września 2017 r. prowadził pojazd osobowy marki F. (...) o nr. rej. (...) pomimo wydanych przez sądy zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych tj. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli ((...)) obowiązujący od 12.01.2012 r. do 12.01.2021 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ((...)) obowiązujący od 14.10.2011 do 14.10.2021, Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ((...)) obowiązujący od 08.06.2012 do 08.06.2022 r. oraz Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ((...)) obowiązujący od 12.03.2014 do 12.03.2024 r. , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, zatem działał w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.

W toku postępowania jednoznacznie ustalono iż, w dniu 6 kwietnia 2024 roku P. P. (1) w rejonie ul. (...) i ul. (...), kierował pojazdem mechanicznym marki C. o numerze rejestracyjnym (...), co stanowiło niezastosowanie się przez oskarżonego do obowiązującego sądowego zakazu prowadzenia tychże pojazdów. Ustalenie tych okoliczności możliwe było w oparciu o zeznania bezpośredniego świadka zdarzenia, tj. funkcjonariusza Policji – J. S.. Nie ulega wątpliwości również kwestia świadomości oskarżonego o ciążącym na nim zakazie sądowym, gdyż nie kwestionował tego na żadnym z etapów postępowania.

W świetle powyższego nie ulegało zatem wątpliwości Sądu, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona – zarówno przedmiotowe jak i podmiotowe – występku stypizowanego w art. 244 k.k.

Sąd wskazuje, że powyższego czynu P. P. (1) dopuścił się działając w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Przepis ten przewiduje surowszą odpowiedzialność dla sprawcy, skazanego wcześniej za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności, który w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności popełnia umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany. Przestępstwami podobnymi są, stosownie do treści art. 115 § 3 k.k., między innymi przestępstwa należące do tego samego rodzaju.

Jak wynikało z danych o karalności oskarżonego oraz z odpisu wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie (...) z 26 września 2018 r., sygn. akt (...) zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. kary 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej w związku ze skazaniem za czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., odbywanej od 26 kwietnia 2019 roku do 20 grudnia 2020 roku.

Powyższe pozwalało zatem przyjąć, że czyn z art. 244 k.k. przypisany oskarżonemu popełniony został w warunkach recydywy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. P. (1)

I

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami jej wymiaru określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., które nakazują baczyć nie tylko na to, aby kara nie przekraczała stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, ale także aby uwzględniała motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa.

Czyn zabroniony z art. 244 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z kolei zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 64 § 1 k.k., Sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Tym samym możliwe było wymierzenie oskarżonemu kary od 4 miesięcy do 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kara 2 lat pozbawienia wolności była adekwatną w okolicznościach niniejszej sprawy.

Zdaniem Sądu nie ma żadnych wątpliwości w zakresie winy oskarżonego w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu. Świadomość oskarżonego o obowiązującym w stosunku do jego osoby zakazie prowadzenia pojazdów, świadczy o wysokim stopniu zawinienia sprawcy. Jako osoba karana za to przestępstwo w przeszłości musiał sobie zdawać sprawę z konsekwencji takiego zachowania, a mimo to od niego nie odstąpił.

Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę wielokrotną karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa podobne, bowiem oskarżony popełniając kolejne przestępstwa łamiąc jawnie orzeczone wobec jego osoby zakazy sądowe wykazał się lekceważącym stosunkiem dla rozstrzygnięć sądowych. Ponadto okolicznością obciążającą był także niewątpliwie brak jakiejkolwiek skruchy u oskarżonego.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących.

Kara 2 lat pozbawienia wolności spełnia także swoje funkcje prewencji generalnej i indywidualnej. Społeczeństwo musi wiedzieć, że notoryczne łamanie zakazów sądowych spotykać się będzie z adekwatną, surową reakcją wymiaru sprawiedliwości, gdyż w innym wypadku prowadziłoby innych obywateli do postawy lekceważącej wobec wydawanych orzeczeń sądowych. Z kolei z punktu widzenia zasad prewencji indywidualnej kara ta spełni swój cel przez to, że będzie powstrzymywała P. P. (1) przed łamaniem zakazów sądowych w przyszłości, jednocześnie dając mu szansę na resocjalizację w ramach jednostki penitencjarnej, a resocjalizacja ta jest w jego przypadku niezbędna, z uwagi na brak jakiejkolwiek refleksji u oskarżonego co do swojego nagannego postępowania, mimo skazania już za czyn z art. 244§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i długotrwałym pobycie w więzieniu z tym związanym.

P. P. (1)

III

Zgodnie z art. 42 § 1a. pkt 2 k.k. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w razie skazania za przestępstwo określone w art. 244 kk, jeżeli czyn sprawcy polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Art. 43 § 1 k.k. stanowi, że zakaz ten może być orzeczony na okres od 1 roku do 15 lat.

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów ma za zadanie ochronę bezpieczeństwa w komunikacji. Pełni więc istotną funkcję prewencyjną, a jednocześnie jest środkiem karnym o bardzo dużym natężeniu funkcji represyjnej. Ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji.

Mając na uwadze wyrok o sygn. (...), wydany przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie, w którym skazano P. P. (1) za czyn z art. 244 k.k. tj. za to, że w dniu 18 września 2017 r. prowadził pojazd osobowy marki F. (...) o nr. rej. (...) pomimo wydanych przez sądy zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych tj. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli ((...)) obowiązujący od 12.01.2012 r. do 12.01.2021 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ((...)) obowiązujący od 14.10.2011 do 14.10.2021, Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ( (...)) obowiązujący od 08.06.2012 do 08.06.2022 r. oraz Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ ((...)) obowiązujący od 12.03.2014 do 12.03.2024 r., orzeczenie przedmiotowego zakazu należało orzec w maksymalnych granicach.

Zatem w ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy zasadnym było orzeczenie tego środka karnego w wymiarze 15 lat, uznając, że oskarżony z uwagi na notoryczne łamanie zakazów sądowych winien być na najdłuższy możliwy czas wyeliminowany z ruchu drogowego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. P. (1)

II

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. P. (1) 2 lat kary pozbawienia wolności zaliczył okres jego zatrzymania w dniu 6 kwietnia 2024r. godz. 17:15 do 8 kwietnia 2024r. godz. 13:30 tj. dwa dni, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniu kary pozbawienia wolności.

P. P. (1)

IV

Zgodnie z dyspozycją art. 43a § 2 k.k. orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości minimum 5.000 zł w stosunku do oskarżonego było obligatoryjne w związku ze skazaniem z art. 244 k.k.

Biorąc pod uwagę, że oskarżony posiada syna na utrzymaniu oraz oświadczył, iż utrzymuje się z prac dorywczych jako pomocnik brukarza, osiągając dochód w wysokości ok. 2.500 - 3.000 netto, Sąd uznał, że zasądzenie kwoty 6000 zł (sześciu tysięcy złotych) będzie wystarczająco dotkliwe dla oskarżonego, a jednocześnie nie będzie dla niego zbytnią represją, oraz w takiej kwocie, którą będzie mógł wygospodarować ze swoich zarobków, oczywiście po opuszczeniu zakładu karnego.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Zgodnie z art. 624 § 1 kpk Sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

Stosownie do dyspozycji art. 624 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi w całości Skarb Państwa, albowiem ich zasądzenie od oskarżonego byłoby dla niego zbyt uciążliwe z uwagi na jego sytuację majątkową i wysokość dochodów.

Podpis