Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2011 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Marzena Wasilewska
Sędziowie:	SO Magdalena Dobrzańska (spr.) SSR del. Monika Sawa
Protokolant:	sekr. sądowy Małgorzata Pogorzelska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2011 roku w Warszawie

sprawy z powództwa R. B. (1)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o odszkodowanie

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia VIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie

z dnia 19 maja 2011 roku sygn. akt VIII P 611/09

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od R. B. (1) na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 60 zł. (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego strony pozwanej w instancji odwoławczej.

sygn. akt XXI Pa /11

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 8 czerwca 2009, przeciwko (...) w W., R. B. (1) wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę, zasądzenie na jego rzecz odszkodowania w wysokości trzykrotności najniższego wynagrodzenia na podstawie art. 18(3d) k.p. oraz zadośćuczynienia w wysokości trzykrotnego wynagrodzenia miesięcznego z tytułu naruszenia dóbr osobistych.

W uzasadnieniu pozwu powód zakwestionował zasadność doręczonego mu w dniu l czerwca 2009 roku rozwiązania umowy o prace za wypowiedzeniem, podniósł iż wskazana przyczyna rozwiązania umowy o prace jest nieprawdziwa. Jednocześnie powód zakwestionował reprezentację pozwanego, podnosząc iż według jego wiedzy w dniu l czerwca 2009 roku, nie było zarządu u pozwanej, dwóch członków trzyosobowego zarządu zakończyło pracę w dniu 15 stycznia 2009, a do l czerwca 2009 te wakaty nie zostały obsadzone. Powód podniósł, iż wobec jego osoby zostały naruszone zasady równego traktowania, a wskazana przyczyna wypowiedzenia i jej uzasadnienie naruszają jego dobra osobiste. Powód wartość dochodzonych roszczeń określił na kwotę 47.328 zł..

Ostatecznie powód domagał się przywrócenia do pracy na poprzednie warunki (k. 186).

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana podniosła, iż przyczyną rozwiązania umowy o prace z powodem był brak umiejętności uzyskiwania odpowiednich efektów pracy. Z kolei odnosząc się do zarzutu w zakresie reprezentacji pozwanego przy rozwiązaniu umowy o pracę, pozwana podniosła, że oświadczenie pracodawcy zostało podpisane przez A. K. członka zarządu pozwanej oraz K. A., przewodniczącego rady nadzorczej delegowanego do czasowego pełnienia funkcji członka zarządu .

Wyrokiem z dnia Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo R. M. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W..

Wydając powyższy wyrok Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Uchwałą z 18 listopada 2008 roku Zarząd pozwanej powołał R. B. na stanowisko dyrektora Biura (...) S.A.

R. B. przed zawarciem umowy o pracę z (...) S.A., przez kilka miesięcy świadczył na rzecz pozwanej prace na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Specyfiką agencji prasowej, jest szybka i rzetelna informacja. W związku z tym czas publikacji informacji jest kluczowym elementem działalności pozwanego.

W okresie kwietnia i maja 2009 roku miało miejsce spiętrzenie awarii głównych systemów informatycznych (...) S.A.

W dniu 5 maja 2009 roku miała miejsce jednoczesna awaria czterech systemów (...) S.A. - 1) awaria serwera baz danych (...) obsługującego serwis (...), czego objawem było /u serwera uniemożliwiające jakiekolwiek operacje (serwer zakupiony 10 lutego 2005); - po godzinie funkcjonalność serwisu została przywrócona 2) awaria serwera pocztowego (...)- co skutkowało brakiem komunikacji ze światem zewnętrznym (serwer zakupiony 23 sierpnia 2001); 3) awaria serwera (...) obsługującego rozsyłkę serwisów pocztą elektroniczną (uszkodzenie dysku twardego - serwer zakupiony w lutym 2002); 4) awaria wentylatora w serwerze obsługującym bezpłatne serwisy WWW. (serwer zakupiony w kwietniu 2006).

Po e-mailu dotyczącym awarii od A. W., A. K. zwróciła się R, B. z e-mailem ,-,Panie Dyrektorce, co to ma znaczyć!!! Proszę o natychmiastową informację. Teraz okazuje się, że nie dniała (...) i jak tak dalej pójdzie, to (...) pod Pana kierownictwem rozłoży cała Agencję" .

W dniu 8 maja 2009 w e-mailu do A. K. R. B., podniósł że (...) od dwóch lat wskazuje na potrzebę wymiany serwera i oprogramowania poczty, bezskutecznie. Jak wskazał, w propozycji obecnej aktualizacji budżetu na rok 2009 zgłosił potrzebę unowocześnienia serwera pocztowego, raz jeszcze i poprosił o jej przyjęcie.

W maju 2009 roku zaistniał problem w działaniu serwisu (...), o interwencję zwrócił się do R. B. J. C., a była spowodowana komentarzem użytkownika o loginie „(...)", o treści „dlaczego zniknęły w serwisie informację o akcjonariuszach spółek???? To jest serwis (...) i (...) czy osiedlowy warzywniak???"

I. jest portalem internetowym tworzonym przez pozwaną agencję i Giełdę (...) - obsługę techniczną portalu zapewnia (...) S.A. Pozwana zajmuje się obsługą ewentualnych zapytań i zgłoszeń kierowanych przez internautów.

W dniu 11 maja 2009, J. C. zwrócił powodowi uwagę, iż uwaga klienta dotyczyła kwestii zasilenia serwisu w dane liczbowe - w weekend nie było danych na temat akcjonanatu (k. 85). W odpowiedzi na e-maila R. B., zwrócił uwagę, że załączony e-mail użytkownika, jest z piątku popołudnia (g. 17.58), „Pan piszę o weekend. Czy ma Pan na myśli ten sam okres, co „(...)" Czy ma Pan może Jakiś zapis, jak wyglądała wtedy strona?"

W e-mailu przesłanym półgodziny później J. C. napisał" Panie Dyrektorce, wiemy że „(...)" miał rację awaria, bo w chwili kiedy pisał maila i jakiś czas potem danych nie było. Zapisu wyglądu strony z tego okresu nie posiadamy. Ufam, że logi uzupełnią analizę przyczyn awarii zawartą w mailu p. K. K. o 12.43"(k. 85). Tego samego dnia o godz. 1.26 powód otrzymał e-maila od N. M., wskazującego że logi nie mówią nic na temat błędu podczas importu danych. Pobrany plik akcjonariatu z 8 maja 2009, też wydaje się poprawny. Najprawdopodobniej wina leży po stronie bazy danych bądź w połączeniu palio z serwerem bazodanowym. Aby zminimalizować szansę wystąpienia tego typu problemów została zwiększona częstotliwość importu pliku, co nie wyeliminuje całkowicie problemu, mogą być dziury dwugodzinne - można jeszcze zmniejszać czas między importami, natomiast aby wyeliminować całkowicie problem należałoby wprowadzić bardziej restrykcyjne procedury importu; wymaga to jednak modyfikacji importerów, co należałoby uwzględnić w harmonogramach

Po tej informacji, powód napisał do J. C.: „Szanowny Panie Dyrektorze, z poniższych informacji nie wynika, że była awaria w (...), tylko że na komputerze „(...)" nie było widać pewnych danych. Czy ktoś poza (...)zgłaszał w tym czasie problemy tego samego typu. Rozumiem, że ma Pan wiedzę na ten temat (cytuje Pana emaile" w chwili kiedy pisał maila i jakiś czas potem danych nie było (…)" . J. C. (2) odpisał: „fakt, że nie mamy dowodu w postaci zrzutu ekranu nie dowodni, że tylko na komputerze (...) nie było widać pewnych danych'. Zadaniem (...) (...) jest produkcja i sprzedaj treści, a nie zbieranie dowodów na zaistnienie awarii. Prosię wybaczyć, ale nie zamierzam już_ więcej zabierać głosu w tej konkretnej sprawie. (...) nie zatrudnia mnie tylko po to, by tworzyć mailową dokumentację w sprawie awarii"(k. 83 — 84). Po tym e-mailu J. C. zwrócił się do członka zarządu „ uprzejmie proszę o zwolnienie mnie z. konieczności odpowiadania na zadane zapytania (...). Pozwolę sobie pozostać przy poglądzie, że dobre prosperująca komórka produkcyjna ma prawo domagać się od komórki usługowej w postaci (...) jak najszybszego usunięcia awarii oraz uzyskiwania informacji o przyczynach i krokach zaradczych. Obecnie (...) próbuję stawiać się w zupełnie innej pozycji i wymagać od chlebodawców dowodów na zaistnienie awarii". Powód odpisał o 16.16: „rozumiem, że tylko (...)zgłaszał problem. Nie pytałem o nic więcej.”

13 maja 2009, R, B. w e-mailu skierowanym m. in. do J. C., napisał „bez pozyskania wiedzy o awarii, nie ma jak ustalić jej przyczyn, a w dalszej kolejności ją usunąć. Potrzeba pozyskania wiedzy o awarii nie wynika z nakazu, tylko logiki. Nie ma innych dowodów na zaistnienie awarii, iż zgłoszenie (...) Próba i analizą wykonana przez (...) jej nie potwierdziła. W świetle pozyskanej wiedzy nie ma pewności, czy w ogóle była awaria. Zgłoszenie (...)może być postrzegane, jako nieuzasadniony anonimowy donos. W odpowiedzi na powyższy maił, Z. M. podniósł, iż nie jest tak, że przekazywane SA informację jak awarię z (...) bez sprawdzenia ich. Jak wskazał, zaraz po otrzymaniu e-maila od (...)sprawdził stronę www.(...).pl i stwierdził, że internauta ma rację. Mógł zrobić zrzut ekranu, tylko nie bardzo wiedział po co, skoro i tak nie ma śladu w logach. Sprawa nie była aż tak skomplikowana by ją dokumentować. Jak wynika z jego korespondencji z D. O., problem jakby sam ustąpił.

Problemy zdarzały się wcześniej, między innymi dotyczyły kwestii wymiany haseł. Pracownicy oddziału (...) (...)byli poirytowani sposobem wyjaśniania i usuwania awarii przez (...), w szczególności tym, że jak odczuwali musieli udowadniać (...), że awaria w ogóle miała miejsce. Pracownicy mieli zastrzeżenia do procedury rozwiązywania problemów, która został sformalizowana, kontakty bezpośrednie zostały ograniczone do minimum, procedura polegała w pierwszej kolejności na wymianie korespondencji mailowej, po której dochodziło do spotkania z którego sporządzano notatkę, którą następnie przedstawiano do akceptacji uczestników i dopiero dalej procedowano. Ta procedura była kontestowana w przypadku awarii kluczowych systemów pozwanego Pracownicy uważali, iż proces ten w sposób nieuzasadniony przedłuża się. Poprzedni kierujący (...) był dużo bardziej nakierunkowany na szybsze rozwiązywanie problemów Również po odejściu powoda, skargi ze strony innych komórek zmniejszyły się. Obecnie u pozwanego wprowadzono procedury awaryjne na wypadek problemów z działaniem systemów, takiej procedury za czasów powoda nie było.

Awarie systemów edycyjnych uniemożliwiały dziennikarzom pisanie. Powodowały istotne trudności z uwagi na specyfikę funkcjonowania pozwanej, która jest agencją informacyjną - w sytuacji kiedy dziennikarz nie może przekazać depeszy, która funkcjonuje w przestrzeni informacyjnej kilka minut, awaria systemu powoduje niebyt agencji w świecie medialnym Oddział (...) (...) wielokrotnie zgłaszał problemy funkcjonowania systemów obsługujących zdjęcia. Problemy polegały na niestabilności oprogramowania, jednocześnie trwały pracę nad zwiększeniem funkcjonalności tego systemu. Pozwana posiada klientów wśród mediów papierowych i elektronicznych którzy nabywają zdjęcia za pośrednictwem internetu. Klienci wyszukują zdjęcia za pośrednictwem systemu F., za pośrednictwem słów kluczy, które następnie ściągają na własne komputery. Łatwość wyszukiwania i pobiera zdjęć, która w dużej mierze zależy od sprawności funkcjonowania systemu, ma wpływ na zainteresowanie ofertą pozwanej. System działał źle, co było powodem skarg ze strony klientów . Problemy się powtarzały, Powód pracownikom działu tłumaczył, ze system informatyczny, jest jak wielki las, w którym dział techniki szuka muchomora, który jest błędem, który trzeba przeanalizować i naprawić. Efektem zgłoszeń o problemach, były spotkania pracowników działu z powodem, wymiana dużej ilości maili, niemniej rezultaty jeśli chodzi o sprawność działania systemu nie następowały. Zorganizowano kilka spotkań z dostawcą F., w celu omówienia możliwości jak najszybszego rozwiązania problemów, to spotkanie odbył się z inicjatywy powoda, niemniej po wyraźnych sugestiach innych pracowników. Od drugiego półrocza roku 2009, po przyjściu nowego dyrektora, działanie systemu uległo stabilizacji. Choć występują również awarię, niemniej reakcja (...) jest szybsza, natomiast działanie systemu jest na bieżąco monitorowane przez (...). 17 kwietnia 2009 roku redaktor naczelny (...) (...), skierowała do powoda, A. K., R. P., M. M., M. C., R. K. e-maila, w którym podniosła iż fakt, skierowania tego maiła wynika z poczucia, iż wyczerpała wszystkie możliwości, których może użyć do poprawy funkcjonalności systemu sprzedażowego. Podniosła, że odchodzą klienci z powodu złego działania strony, podniosła iż klienci wskazują, że narzędzie do ściągania zdjęć jest tak zawodne, że klienci wola korzystać z innych agencji. Podkreśliła, iż większość agencji pracuje na tym samym systemie, tyle „że u nich to działa". Wskazała, iż spotkania w tej kwestii trwają od stycznia i do tej pory niewiele z nich wynikło.

U pozwanej w dniu 10 maja 2009, wdrożono system (...), który stopniowo miał zastąpić system (...) .

Awaria systemu pocztowego polegała na zatrzymaniu systemu pocztowego, co uniemożliwiało wysyłanie i odbieranie poczty. Było to o tyle istotne, że poczta jako narzędzie biznesowe pozwanego służy do wymiany informacji - informacje z instytucji i organizacji są wysyłane na serwisy pozwanej. Awaria ta została usunięta w ciągu trzech godzin.

Pozwana była wskazana przez Komisję Nadzoru Finansowego jako oficjalny dystrybutor informacji na temat spółek i miał obowiązek możliwie szerokiego rozpowszechniania informacji w tym zakresie.

Występujący wówczas problem z (...) — który jest serwisem internetowym dla odbiorów finansowych, informację w nim zamieszczone są istotne jeśli chodzi o czas ich publikacji z punktu widzenia ich adresatów. Ta awaria została usunięta po dwóch godzinach

Problem z (...), który jest zautomatyzowanym systemem publikacji informacji o spółkach, dostarczanych drogą mailową przez Komisje Nadzoru Finansowego dotyczył głownie opóźnień w publikowaniu informacji, a także luk, tj. niepojawiania się niektórych raportów. Na przełomie marca i kwietnia było najwięcej zastrzeżeń w tej kwestii. Modernizacja systemu rozpoczęła się jeszcze przed zajęciem przez powoda stanowiska dyrektora (...), zakończył się pod koniec 2009 roku.

Pracownicy pozwanej mieli zastrzeżenia co do tempa reakcji (...), bowiem Biuro podejmowało natychmiastowe działania w okresie kierowania nim przez poprzedników i następców powoda. Pracownicy mieli zastrzeżenia, że dość długo musieli oczekiwać na informacje zwrotne o działaniach zaradczych. Pracownicy komórek produkcyjnych pozwanej mieli poczucie, ze (...) nie rozumie kluczowych potrzeb tych komórek. Poczucie bariery komunikacyjnej pomiędzy ich komórkami a (...). Zastrzeżenia dotyczyły przede wszystkim sposobu procedowania w razie wystąpienia problemu. Mimo, że oczekiwano podjęcia szybkich działań, powód tworzył zespół, który miał na celu sprawdzenie co się wydarzyło, następnie z posiedzenia zespołu była sporządzana notatka, w następnych dniach notatka była weryfikowana i poprawiana przez członków zespołu. Pracownicy uważali, że w pierwszej kolejności konieczna jest reakcja na awarię, a dokumentacja problemu, choć istotna, powinna być sporządzana post fatum.

Awaria często dotyczyła systemów, które są w gestii wielu zespołów (...), sposób rozwiązania tych problemów jest uzależniony od współpracy i koordynacji pracy zespołów -czego w okresie zarządzania przez powoda (...) brakowało Powodowało to wydłużenie się czasu usuwania awarii.

Na początki roku 2009 została przeprowadzona na zlecenie R. B. ekspertyza (...)Ocena funkcjonowania technologii informatyczny (IT) w (...) S.A. Ekspertyza została przeprowadzona w oparciu o rozmowę z dyrektorem ]arugą i rozmowy z powodem i wskazywała na niski poziom dojrzałości procesu informatycznego pozwanej.

Jeśli o dokumentację systemów działających u pozwanego, to dokumentacja wdrażana w zakresie podsystemów administrowanych przez M. przy okazji wdrażania K. została wytworzona w latach 2001/2002. Ta dokumentacja nie dotyczyła tych podsystemów w których występowały awarie W zakresie systemów wytworzonych przez pracownika N. dokumentacja była uzupełniona przez jego odejściem na przełomie marca i kwietnia na poziomie 30 — 50%.

W dniu l czerwca 2009 roku wręczono R. B. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z zastosowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę pracodawca wskazał brak umiejętności uzyskiwania odpowiednich efektów pracy. Jak wskazał pracodawca w treści oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę, zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym spółki (...)odpowiada m.in. za techniczne zabezpieczenie bieżącej działalności spółki w tym utrzymanie w ruchu urządzeń, sprzętu i systemów informatycznych, telekomunikacyjnych i energetycznych spółki, natomiast dyrektor (...) odpowiada za nadzór na prawidłowa realizacją zadań. Awarię systemów (...) - bardzo liczne w kwietniu i maju 2009 roku, przerwy w działaniu K., poczty elektronicznej i (...), awaria (...) i http:// (...), wskazują że w sytuacjach kryzysowych powód nie podejmuje właściwych działań, które miałyby doprowadzić do szybkiego usunięcia awarii/problemu, natomiast czas i uwagę (swój jak również osób zgłaszających awarię) poświęca głownie na sporządzanie pism, notatek, wymianę e-maiłi „czasami żąda dowodów na zaistnienie awarii". Podejmowane przez pracownika niewłaściwe decyzje, brak skuteczności w działaniu powodują, że z agencji odchodzą klienci. Z powodu niestabilnego działania systemu (...), w (...) (...) sprzedaż zdjęć A. spadła o 45% w stosunku do roku ubiegłego.

Jak wskazał pracodawca w związku z awarią funkcjonowania strony www.(...).pl kluczowy klient (...) - Oddziału (...), otrzymał od użytkownika ww. strony opinie o produkcie Agencji: „dlaczego zniknęły w serwisie informacje o akcjonariuszach spółek??? To jest serwis (...) i (...) czy osiedlowy warzywniak???". Jak wskazał pracodawca, powyższa opinia wpływa negatywnie na wizerunek agencji. W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę, pracodawca ponadto wskazał, że w dzisiejszych czasach, szybkość w przekazywaniu informacji, stały dostęp klientów (...) do produktów (a do tego konieczne są poprawnie funkcjonujące systemy informatyczne), jest niezbędnym elementem funkcjonowania i istnienia agencji na rynku mediów. W dalszej części pisma pracodawca powołał się na orzecznictwo Sądu Najwyższego.

W dacie złożenia powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem w skład Zarządu pozwanej spółki wchodziła A. K. oraz K. A. — delegowany przewodniczący Rady Nadzorczej (po rezygnacji prezesa i członka Zarządu dniem 15 stycznia 2009 — k. 112. K. A. został delegowany do wykonywania czynności członka Zarządu na okres nie dłuższy niż trzy miesiące uchwałą rady Nadzorczej z 15 stycznia 2009, a następnie uchwałą z 16 kwietnia 2009.

Zgodnie ze statutem (...) S.A. zarząd spółki liczy od l do 3 członków, których liczbę ustala rada nadzorcza (§ 9). Postanowienie to powtarza regulacja zawarta w Regulaminie zarządu spółki ja. 101). Do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem, a przy jednoosobowym zarządzie — do składania oświadczeń uprawniony jest jeden członek zarządu (§11-k. 60).

W dniu 22 czerwca 2009 roku Rada Nadzorcza określiła liczbę członków zarządu spółki na dwóch. Uchwała ta została uchylona w dniu l lipca 2009

Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o prace z powodem zostało podpisane przez członka zarządu A. K. oraz K. A. przewodniczącego rady nadzorczej (...) S.A. delegowanego do czasowego pełnienia funkcji członka zarządu.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Wskazał, iż zgodnie z art. 30 § l pkt 2 k.p. umowa o pracę może zostać rozwiązana przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia ( rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem ). Stosownie zaś do § 4 tego art. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie. Powołał się na utrwalony pogląd Sądu Najwyższego, iż przyczyna rozwiązania umowy o pracę powinna być konkretna, prawdziwa, rzeczywista i stanowić dostateczne uzasadnienie dla ww. decyzji. Konstrukcja ta ma na celu ochronę pracownika przed arbitralnym zachowaniem się pracodawcy oraz umożliwienie pracownikowi oceny słuszności rozwiązania umowy o pracę i w tym kontekście rozważenie celowości kwestionowania rozwiązania umowy o pracę w postępowaniu sądowym.

W pełni podzielił pogląd Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrażony w wyroku z dnia 6 grudnia 2001r. ( I PKN 715/2000 ) wypowiedzenie umowy o pracę stanowi zwykły sposób jej rozwiązania. Przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości. Nie oznacza to wszakże przyzwolenia na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiedzenie umowy o pracę.

W ocenie Sądu Rejonowego należało podzielić stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 2 października 1996 w sprawie I PRN 69/96, że ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w ramach art. 45 KP powinna być dokonana z uwzględnieniem słusznych interesów pracodawcy oraz przymiotów pracownika związanych ze stosunkiem pracy. W stosunku do pracowników na stanowiskach samodzielnych należy stosować ostrzejsze kryteria oceny przyczyn uzasadniających wypowiedzenie. Przyczynę wypowiedzenia mogą stanowić również okoliczności niezależne od pracownika, jeżeli przemawia za tym uzasadniony interes pracodawcy (por. uchwałę pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85, wytyczne w przedmiocie stosowania art. 45 KP, OSNCP 1985 z. 11 póz. 164). Pracodawca może zasadnie wypowiedzieć umowę o pracę pracownikowi na stanowisku samodzielnym, jeżeli przemawia za tym dobro pracodawcy wyrażające się w konieczności zabezpieczenia wykonania zadań (por. wyrok OSPiUS w Warszawie z dnia 16 lipca 1976 r., I P 994/76). Wypowiedzenie umowy o pracę należy uznać za skuteczne, jeżeli jest podyktowane obiektywnie uzasadnionym dążeniem pracodawcy do zapewnienia lepszej realizacji stojących przed nim zadań (por. wyrok z dnia 28 września 1976 r., I PRN 59/76, OSPiKA 1978 z. 2 póz. 18). Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest podyktowane rzeczywistym, realizowanym w dobrej wierze i znajdującym usprawiedliwienie w konkretnych okolicznościach faktycznych, dążeniem pracodawcy do usprawnienia pracy, to wypowiedzenie takie jest uzasadnione. Bowiem pracodawca może zasadnie wypowiedzieć umowę o pracę w ramach realizacji zasady doboru pracowników w sposób zapewniający najlepsze wykonywanie realizowanych zadań, jeżeli może przewidywać, że zatrudnienie nowych pracowników pozwoli na osiąganie lepszych rezultatów pracy (por. wyrok SN z dnia 2 września 1998 r. w sprawie I PKN 271/98).

Pracodawca jako przyczyny rozwiązania z powodem umowy o pracę wskazał brak umiejętności uzyskiwania odpowiednich efektów pracy, podając dokładne tego przykłady.

Sąd rejonowy zważył, iż istota zarzutu sformułowanego wobec powoda, nie dotyczy bezpośrednio problemu występowania awarii - a zatem nie ma tu bezpośredniego znaczenia argumentacja dotycząca dojrzałości systemów informatycznych, czy podnoszone przez powoda kwestie metadanych. Z treści uzasadnienia rozwiązania umowy o pracę, wynika iż istota zastrzeżeń pracodawcy dotyczy sfery procedowania przez powoda i zarządzaną przez niego komórkę przy usuwaniu awarii.

Analiza materiału dowodowego w postaci zeznań świadków oraz licznej korespondencji mailowej — wskazuje, w ocenie Sądu Rejonowego że działania powoda i zarządzanego przez niego biura budziły istotne zastrzeżenia zarówno przełożonych, jak i pozostałych pracowników.

Sąd Rejonowy podkreślił, iż pozwany jest podmiotem specyficznym. Z punktu widzenia działalności pozwanego, jako agencji prasowej, istotne jest szybkie, a w zasadzie natychmiastowe dostarczanie informacji tekstowej oraz materiału zdjęciowego. Opóźnienia w tym względzie powodują, że informacja ulegnie dezaktualizacji — a podmioty nią zainteresowane nabędą ją z innego źródła. Nie ma wątpliwości, iż ta specyfika działalności podmiotu zatrudniającego była - a w każdym razie powinna być powodowi znana. Objęcie przez powoda stanowiska dyrektora (...), było poprzedzone wielomiesięcznym zatrudnieniem powoda w oparciu o stosunek cywilnoprawny — co pozwoliło powodowi zarówno na poznanie specyfiki pozwanego jak również jego zaawansowania technologicznego.

Na tle materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy Sąd I instancji uznał, iż powód w razie zaistnienia awarii, których nagromadzenie w okresie kwiecień/maj 2009, było rzeczywiście duże, dążył przede wszystkim do dokumentowania tych faktów, co odbywało się kosztem ich sprawnego usuwania. Niewątpliwie potrzeba dokumentowania procesów informatycznych jest niezwykle doniosła, czego nota bene pozwany me kwestionował, natomiast takie rozłożenie akcentów, powodowało negatywne skutki z punktu widzenia interesów pozwanej i jak wynika z materiału dowodowego powodowało duże emocję wśród zatrudnionych. Współpracowników powoda, irytował fakt, iż w celu usunięcia powtarzających się awarii, konieczna była każdorazowo wymiana licznej korespondencji, wielokrotne spotkania zespołów, potwierdzenia treści notatek, a w efekcie problemy nie zostawały wyeliminowane, bądź pojawiały się następne. Zdarzało się również, iż powód kwestionował wystąpienie problemu. Pozwana posługuje się doświadczonym zespołem redaktorsko — dziennikarskim, który miał możliwość współpracować z różnymi dyrektorami (...) i porównanie sytuacji wypada na niekorzyść powoda. Sąd Rejonowy zgodził się z pozwanym iż pracownik merytoryczny może zasadnie oczekiwać, iż systemy informatyczne, stanowiące narzędzie jego pracy, będą sprawnie funkcjonować, a procedura usuwania awarii, które zdarzają się zawsze, nie będzie nadmiernie angażująca i sformalizowana, czy wymagająca wręcz zbierania dowodów na okoliczność wystąpienia awarii. Podzielił też stanowisko pozwanego, iż kwestie dokumentowania procesu awarii powinny być poprzedzone w pierwszej kolejności maksymalnie sprawnym ich usuwaniem.

W tym kontekście, mając na uwadze materiał dowodowy, zgromadzony w aktach sprawy, w ocenie Sądu Rejonowego pracodawca miał prawo oczekiwać, nie kwestionując kompetencji powoda, że ktoś inny w sposób bardziej adekwatny niż powód — będzie w stanie zmierzyć się z problemami, jakie napotykał powód i w tym kontekście działanie pracodawcy nie naruszało przepisu art. 45 k.p.

Nie zasługuje w ocenie Sądu Rejonowego na uwzględnienie zarzut naruszenia zasad reprezentacji przy rozwiązaniu umowy o pracę. Zważyć należy, że zgodnie ze statutem (...) S.A. zarząd spółki liczy od l do 3 członków, których liczbę ustala rada nadzorcza (§ 9). Do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem (a przy jednoosobowym zarządzie — do składania oświadczeń uprawniony jest jeden członek zarządu -§ 11).

Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o prace z powodem zostało podpisane przez członka zarządu A. K.oraz K. A. przewodniczącego rady nadzorczej (...) S.A. delegowanego do czasowego pełnienia funkcji członka zarządu. Zdaniem Sądu, w tej sytuacji nie nastąpiło naruszenie zasad reprezentacji pozwanej — mimo faktu iż u pozwanego działał tak zwany zarząd „kadłubowy". Niemniej ze statutu, nie wynikało aby skład zarządu był „sztywny" (od l do 3 członków) i choć liczba członków zarządu uległa zmniejszeniu poniżej 3, to oświadczenie woli pozwanego zostało złożone zgodnie z zasadami reprezentacji — a zarząd mógł działać za pozwaną (por. A. Kidyba w: Gawlik Zdzisław, Janiak Andrzej, Jedliński Adam, Kidyba Andrzej, Kopaczyńska-Fieczniak Katarzyna, Niezbecka Elżbieta, Sokołowski Tomasz, Komentarz do KC, Tom I. Część ogólna, LEX, 2009, komentarz do przepisu art. 42

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o powołane przepisy Sąd Rejonowy, powództwo oddalił.

Apelacje od powyższego wyroku złożył powód.

Zaskarżając wyrok w całości zarzucił mu:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 383 § l k.s.h. poprzez nieuwzględnienie, iż wypowiedzenie zawartej z powodem umowy o pracę nastąpiło poprzez osobę nieuprawnioną, tj. członka Rady Nadzorczej delegowanego do czasowego wykonywania czynności Zarządu przez okres dłuższy niż trzy miesiące, a w konsekwencji przyjęcie, że wypowiedzenie powodowi umowy o pracę było zgodne z prawem;

2)  naruszenie art. 379 pkt 2) k.p.c., tj. nieważność postępowania sądowego przed Sądem pierwszej instancji z uwagi na to, że pełnomocnik pozwanego nie był należycie umocowany przez pozwanego -- wobec udzielenia mu pełnomocnictwa przez osobę nieuprawnioną;

3) naruszenie przepisów postępowania w zakresie oceny dowodów, tj. art. 233 k.p.c.:

a)  polegające na bezpodstawnym, w świetle zeznań świadków oraz materiału dowodowego zebranego w sprawie, przyjęciu, iż liczba awarii systemu informatycznego u pozwanego w kwietniu i w maju 2009 roku była duża,

b)  polegające na bezpodstawnym, w świetle zeznań świadków oraz materiału dowodowego zebranego w sprawie, przyjęciu, iż powód przykładał nadmierną wagę do „dokumentowania procesu awarii" zamiast je usuwać, a w konsekwencji dokonanie wadliwych ustaleń co do istnienia przyczyny wypowiedzenia powodowi umowy o pracę;

c)  polegające na braku ustalenia okoliczności utraty klientów przez pozwanego, pomimo iż pozwany powołał się na utratę klientów na skutek działań powoda w piśmie wypowiadającym powodowi umowę o pracę,

d)  polegające na pominięciu przez Sąd istotnych dla sprawy dowodów, tj. 1) wydruku e-maila J. B. z dnia 2 czerwca 2009 r., która jednoznacznie zaprzeczyła, aby jakiekolwiek problemy z funkcjonowaniem systemu (...) stanowiły przyczynę zmniejszenia przez firmę (...) zakupów u pozwanego, 2) zeznań świadka M. C. (2) w zakresie w jakim wyjaśnił, iż umowy zawierane przez pozwanego z klientami pozwanego na zakup zdjęć są umowami ramowymi, a także 3) sprawozdania zarządu pozwanego za rok 2009 oraz sprawozdania finansowego – w zakresie wskazanym w uzasadnieniu apelacji, 4) e-maila A. K. z dnia

17 kwietnia 2009 roku ustanawiającego priorytet dla wdrożenia systemu (...);

tj. pominięcie dowodów potwierdzających brak utraty przez pozwanego klientów i zmniejszenia jego przychodów na skutek działań powoda oraz potwierdzających, że rzeczywista przyczyna wypowiedzenia powodowi umowy o pracę była inna.

Wskazując na powyższe zarzuty wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonego wyroku w całości i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 43.500 zł (stanowiącej wartość wynagrodzenia powoda za okres 3 miesięcy) tytułem odszkodowania za nieuzasadnione i niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę;

2)  zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu wraz kosztami zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych;

ewentualnie:

3)uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu z pozostawieniem temu Sądowi orzeczenia o kosztach postępowania.

W odpowiedzi na apelację pozwany wnosił o jej oddalenie jako bezzasadnej oraz zasądzenie od Powoda na rzecz strony Pozwanej kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zdaniem strony Pozwanej zaskarżony Wyrok Sądu I instancji jest prawidłowy, Sąd prawidłowo zinterpretował i zastosował przepisy prawa oraz prawidłowo i kompleksowo ocenił dowody zgromadzone w sprawie. Nadto pozwany szczegółowo odniósł się do każdego z zarzutów apelacyjnych.

Sąd Okręgowy XXI Wydział Pracy, zważył, co następuje:

Apelacja powoda jest bezzasadna i jako tak podlega oddaleniu. W niniejszej sprawie, wbrew zarzutom powoda Sąd Rejonowy wszechstronnie rozważył, zebrany w sprawie, materiał dowodowy, dokonując w zasadzie prawidłowych ustaleń stanu faktycznego i oceny prawnej.

Sąd Okręgowy przeprowadził wnikliwą analizę motywów, jakimi kierował się Sąd I instancji wydając rozstrzygnięcie, ocenił prawidłowość przeprowadzonego postępowania dowodowego, trafność subsumcji zastosowanych przepisów prawa, jak również prawidłowość przedstawionych rozważań, zarówno w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych, oceny zebranych w sprawie dowodów, jak też zastosowanych przepisów prawa. Analizując zarzuty przedstawione przez stronę pozwaną w apelacji, Sąd Okręgowy nie podzielając ich racji, stwierdził ich całkowitą bezzasadność.

Ustalenia, stanowiące podstawę rozstrzygnięcia Sądu I instancji, jako nie budzące wątpliwości i zastrzeżeń, wszechstronne i wyczerpujące, Sąd Okręgowy przejmuje jako podstawę własnego rozstrzygnięcia, nie dostrzegając jednocześnie potrzeby ich uzupełnienia.

Istotę sporu w niniejszej sprawie, która podlegała rozpoznaniu przez Sąd, stanowił problem czy rozwiązanie przez pozwanego z powodem umowy o pracę na czas nieokreślony, można uznać za uzasadnione, a przyczyny wskazane w wypowiedzeniu są prawdziwe – w świetle art. 45 § 1 kp. i to należało stwierdzić w odniesieniu do zarzutów apelacji, nadto czy wypowiedzenia dokonała osoba uprawniona.

W pierwszej z w/w kwestii należy wskazać, iż przyczyny wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę mają dwojakie znaczenie tj. w aspekcie zgodności z prawem czynności pracodawcy oraz w zakresie zasadności (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2001 roku w sprawie sygn. akt I PKN 370/00). W myśl art. 45 § 1 kp są to niezależne od siebie przesłanki oceny żądania uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, przywrócenia do pracy albo odszkodowania. W płaszczyźnie zachowania wymaganej prawem formy wypowiedzenia (art. 30 § 4 kp), obowiązek pracodawcy sprowadza się do podania przyczyny wypowiedzenia w piśmie zawierającym jego oświadczenie w taki sposób, by jego adresat znał motywy leżące u podstaw takiej decyzji. Sprostanie wymaganiom określonym w art. 30 § 4 kp polega na wskazaniu przyczyny w sposób jasny, zrozumiały i dostatecznie konkretny (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2000 roku, sygn. akt I PKN 641/99). Istotne jest, aby z oświadczenia pracodawcy wynikało w sposób nie budzący wątpliwości, co jest istota zarzutu stawianego pracownikowi usprawiedliwiającego rozwiązanie z nim stosunku pracy. Natomiast konkretyzacja przyczyny, wskazanie konkretnego zdarzenia lub ciągu zdarzeń, konkretnego zachowania pracownika, z którym ten zarzut się łączy, może nastąpić poprzez szczegółowe określenie tego zdarzenia (zachowania) w treści oświadczenia o wypowiedzeniu lub wynikać ze znanych pracownikowi okoliczności wiążących się w sposób nie budzący wątpliwości z podana przez pracodawcę przyczyna rozwiązania umowy o pracę (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2008 roku w sprawie sygn. akt II PK 82/2008). W drugiej płaszczyźnie chodzi natomiast o to, by wskazana przyczyna mogła być uznana za uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę.

W niniejszej sprawie trafnie Sąd I instancji uznał, że pozwany pracodawca sprostał wymaganiom określonym w art. 30 § 4 kp bowiem wskazane przyczyny wypowiedzenia były jasne i zrozumiałe dla powoda, a ponadto przyczyny te łącznie niewątpliwie uzasadniały wypowiedzenie powodowi umowy o pracę, przede wszystkim zaś, wbrew twierdzeniom apelacji, materiał dowody zgromadzony w niniejszym postępowaniu dawał Sądowi Rejonowemu podstawy do uznania wypowiedzenia za zgodne z prawem.

Wbrew zarzutom apelacji przyczyny te nie były nierzeczywiste. Pracodawca w wypowiedzeniu szczegółowo i precyzyjnie wskazał jakie konkretnie zdarzenia i związane z tym uchybienia pracownika spowodowały uznanie , iż powód nie posiada umiejętności uzyskiwania odpowiednich efektów pracy, co w konsekwencji było przyczyną wypowiedzenie mu umowy o pracę. Co istotne, sam powód potwierdził, iż zdarzenia te (awarie, niska wydajność sytemu (...)) miały miejsce, tylko jego zdaniem po pierwsze wskazane awarie w rzeczywistości stanowiły jedno zdarzenie nadto, iż nie mogły stanowić przyczyny wypowiedzenia mu umowy o pracę z uwagi na ich usunięcie.

Należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy ustalając przebieg zdarzeń oparł się na zeznaniach powołanych świadków i oceniając je nie naruszył zasad swobodnej oceny dowodów. Zgodnie z treścią art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Taka ocena, dokonywana jest na podstawie przekonań sądu, jego wiedzy i posiadanego doświadczenia życiowego, a nadto winna uwzględniać wymagania prawa procesowego oraz reguły logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i - ważąc ich moc oraz wiarygodność - odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 1999 r., II UKN 685/98, OSNAPiUS 2000 nr 17, poz. 655). Tym samym skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wykazania, że sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, to bowiem jedynie może być przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie strony o innej niż przyjął sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu (tak SN w orzeczeniu z 6 listopada 1998 r., II CKN 4/98 niepubl.).

Podkreślić również należy, iż strona skarżąca, pragnąc podważyć ocenę dowodów zastosowaną przez Sąd Rejonowy, powinna wykazać istotne błędy logicznego rozumowania, sprzeczności dokonanej przez Sąd oceny z doświadczeniem życiowym, brak wszechstronności, czy bezzasadne pominięcie dowodów, które mogłyby prowadzić do wniosków odmiennych, aniżeli te, które stanowiły podstawę rozstrzygnięcia. Przy czym skarżący – podnosząc przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów – nie może ograniczyć się do przedstawienia własnej oceny materiału dowodowego. Niedopuszczalne jest również formułowanie takiego zarzutu opierając go wyłącznie na stwierdzeniu, że ustalenia faktyczne są wadliwe. Niewystarczające jest także wskazanie stanu faktycznego, który- zdaniem skarżącego - odpowiada rzeczywistości.

Wskazać należy, że zwalczanie swobodnej oceny dowodów nie może polegać tylko i wyłącznie na przedstawieniu własnej, korzystnej dla skarżącego wersji zdarzeń, ustaleń stanu faktycznego opartej na własnej ocenie, lecz konieczne jest- przy posłużeniu się argumentami wyłącznie jurydycznym- wykazywanie, że określone w art. 233 § 1 Kpc kryteria oceny wiarygodności i mocy dowodów zostały naruszone, co miało wpływ na wyrok sprawy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach w sprawie I ACa 1137/02 - Lex 193544). Takiego zaś zabiegu, w ocenie Sądu Okręgowego, nie udało się skutecznie przeprowadzić pełnomocnikowi skarżącego.

Wbrew zarzutom apelacji ustalenia Sądu Rejonowego dotyczące licznych awarii oraz nieprawidłowo funkcjonującego systemu (...) są prawidłowe, co pośrednio potwierdził sam powód; przede wszystkim zaś wynikają one z zeznań świadków oraz powołanych przez Sąd Rejonowych dokumentów. Potwierdzili te okoliczności wszyscy zeznający w sprawie świadkowie: J. C. (2) ”w okresie maj – czerwiec” miało miejsce spiętrzenie awarii dot. systemu edycyjnego, dystrybucyjnego oraz poczty” elektronicznej, A. K. zeznawała o przerwach w działaniu K. oraz problemach z (...) (...), świadek A. S. „niestety system ((...)) bardzo często działał źle, więc mieliśmy skargi od klientów, jak również było to widoczne w naszych wynikach. (…) Problemy te zgłaszaliśmy wielokrotnie”, świadek Z. M. „występowały w tamtym okresie awarie systemów”, świadek M. „były problemy z systemem (...)”, świadek M. C. (3) „były problemy z naszymi systemami, głównie dotyczyło to systemu sprzedaży zdjęć pojedynczych oraz systemu dystrybuującego codziennego serwisu fotograficznego. Oba systemy przestawały działać”. Przede wszystkim zaś na co zwracał uwagę Sąd Rejonowy w swoim uzasadnieniu istotę zarzutu sformułowanego w wypowiedzeniu umowy o pracę nie stanowił bezpośrednio problem występowania awarii (bo jak wynika to z materiału dowodowego zdarzały się one i we wcześniejszym okresie) ale kwestii reagowania na te problemy powoda oraz zarządzanej przez niego komórki w sposób satysfakcjonujący pracodawcę.

Słusznie wskazał Sąd Rejonowy na specyfikę pozwanego jako agencji prasowej i związaną z tym konieczność zapewnienia skutecznego działania systemów przesyłających informatycznych, czasami nawet kosztem pewnych kwestii formalnych. Zdaniem Sądu Okręgowego praca w tego typu podmiocie jak pozwany niewątpliwie wiąże się z szeregiem nagłych i niespodziewanych sytuacji gdzie konieczne jest podejmowanie decyzji ad hoc i zmienianie ich zależnie od biegu zdarzeń. W takich sytuacjach pracownik (szczególnie o tak dużym doświadczeniu zawodowym jak powód) powinien elastycznie zareagować na takie sytuacje mając na uwadze interes pracodawcy.

Tymczasem znów wszyscy zeznający w sprawie świadkowie potwierdzili niezadowolenie ze współpracy z powodem i brak oczekiwanych przez komórki merytoryczne (produkcyjne) rezultatów. Świadkowie podkreślali, że powód nie rozumiał potrzeb komórek produkcyjnych (świadek C.), nadmiernie sformalizował kontakty pomiędzy komórkami produkcyjnymi a Bita, ), zbyt wolna reakcja powoda na pojawiające się problemy (świadek C., świadek A. K. (2), świadek A. S., świadek Z. M., świadek M. C. (3)).

Powód w apelacji podnosił kwestię nieuwzględnienia przez Sąd Rejonowy pominięcia dowodu z e-maila powoda z dnia 17 kwietnia 2009 roku, gdzie powód poinformował adresatki o wprowadzonych zmianach tymczasowych i planowanych poprawkach do systemu, jakie zostaną zaimplementowane przez firmę (...), z którą pozwany zawarł poprzednio umowę serwisową. W świetle zeznań świadka C. , który zeznał, iż to jego komórka zaproponowała powodowi zwrócenie się do firmy (...) w związku z powtarzającymi się problemami z systemem sprzedaży zdjęć – treść tego e-mail jest bez znaczenia dla niniejszego postępowania.

W ocenie Sądu Okręgowego jedynie jedna z przyczyn wskazanych w wypowiedzeniu nie znalazła dostatecznego potwierdzenia w zebranym w sprawie materiale dowodowym, a mianowicie, iż z powodu niestabilnego działania systemu (...) sprzedaż zdjęć A. spadła o 45%. Wobec przedstawionego przez powoda e-maila z dnia 2 czerwca 2009 roku (k 76) tę przyczynę należy uznać za niewykazaną. Warto jednak zauważyć, iż Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie nie powołał się na tę okoliczność, wskazując jedynie iż system działał źle, co było powodem skarg ze strony klientów. Ta zaś okoliczność wynika z zeznań świadków. Tym samym zarzuty apelacji w tym zakresie również są nieuzasadnione.

Powtórzenia (za Sądem Rejonowym) wymaga to, że wypowiedzenie umowy o pracę jest zwykłym sposobem rozwiązywania umów o pracę na czas nieokreślony, a przyczyna wypowiedzenia nie musi mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości. Pracodawca ma prawo do zatrudniania pracowników dających mu najlepszą gwarancję wykonywania obowiązków w sposób przez niego oczekiwany. W szczególności dotyczy to stanowisk samodzielnych (kierowniczych)., w stosunku do pracowników zatrudnionych na tego typu stanowiskach należy stosować ostrzejsze kryteria oceny przyczyn uzasadniających wypowiedzenie. Ponadto pracodawca może też zasadnie wypowiedzieć umowę o pracę w ramach realizacji zasady doboru pracowników w sposób zapewniający najlepsze wykonywanie realizowanych zadań, jeżeli może przewidywać, że zatrudnienie nowych pracowników pozwoli na osiąganie lepszych rezultatów pracy (I PK 305/2005 LexPolonica nr 1044887).

Tym samym, zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, iż wszystkie zdarzenia wskazane w wypowiedzeniu jako, że rzeczywiście miały miejsce mogły stanowić podstawę do uznania iż powód nie posiada umiejętności uzyskiwania odpowiednich efektów pracy, a w efekcie przyczynę skutecznego wypowiedzenia mu umowy o pracę.

Nie ma również racji powód, podnosząc w apelacji zarzut naruszenia prawa materialnego w postaci art. 383 § 1 ksh. Zgodnie z tym przepisem do kompetencji rady nadzorczej należy również zawieszanie, z ważnych powodów, w czynnościach poszczególnych lub wszystkich członków zarządu oraz delegowanie członków rady nadzorczej, na okres nie dłuższy niż trzy miesiące, do czasowego wykonywania czynności członków zarządu, którzy zostali odwołani, złożyli rezygnację albo z innych przyczyn nie mogą sprawować swoich czynności. Sąd Okręgowy podziela bowiem stanowisko pozwanego, iż z powyższego przepisu nie wynika wprost zakaz ponownego delegowania członka rady nadzorczej, nawet jeżeli całkowity łączny oddelegowania przekracza trzy miesiące. Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do przyjęcia, iż uchwałą rady nadzorczej (...) S.A. z 16 kwietnia 2009 roku została podjęta w celu obejścia prawa. Tym bardziej, ze uchwała ta została podjęta w związku z zakończeniem postępowania kwalifikacyjnego na stanowisko prezesa Zarządu oraz na stanowisko członka Zarządu bez wyłaniania kandydatów i miała na celu zapewnienie pozwanej spółce prawidłowej reprezentacji do czasu uzupełnienia składu Zarządu (uchwałą k 113). Tym samym zarzut, iż K. A. nie posiadał mandatu do wykonywania funkcji członka Zarządu pozwanego i tym samym oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zostało podpisane wbrew zasadom reprezentacji wynikającym z § 11 Statutu pozwanej jest całkowicie chybiony.

Mając na względzie powyższą argumentację za nieuzasadniony należy również uznać zarzut naruszenia art. 379 § 2 kpc tj. zarzut nieważności postępowania przed Sądem I instancji z uwagi na nienależyte umocowanie pełnomocnika. Dokument pełnomocnictwa został podpisany przez A. K. (członka Zarządu) oraz P. A. (prokurenta pozwanej spółki), któremu prokury udzieliło 2 członków Zarządu (A. K.) oraz K. A. (oświadczenie o udzieleniu prokury k 111).

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc apelację oddalił.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekła na podstawie art. 98 kpc, statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania i obciążył nim w całości stronę powodową. Na koszty te składają się koszty zastępstwa procesowego pozwanego. Określając ich wysokość Sąd kierował się dyspozycją § 11 ust. 1 pkt 1 w związku z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.