Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Mielcu II Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia Marian Rżany

Protokolant – Magdalena Mazur

w obecności oskarżyciela -

po rozpoznaniu

na rozprawie w dniu 22 września 2023 roku

sprawy

A. K.

s. S. i K.

ur. (...) w R.

obwinionego o to że: w dniu 15 września 2022 roku około godz. 13:30 w miejscowości R. woj. (...) podczas trwania kontroli drogowej odmówił udzielenia umundurowanym funkcjonariuszom Policji podania swoich danych osobowych

tj. o wykroczenie z art. 65 § 2 kw

I.  uznaje obwinionego A. K. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego, co stanowi wykroczenie z art. 65 § 2 kw i za to na podstawie art. 65 § 2 kw, art. 24 § 1 i 3 kw wymierza obwinionemu karę grzywny w wysokości 100,00 zł (sto złotych),

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw, art. 119 kpw, § 2, § 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.12.2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r o opłatach w sprawach karnych zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych).

Sędzia:

Sygn. akt II W 110/23

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 września 2023 r.

W dniu 15 września 2022 r. K. A. funkcjonariusz Wydziału Ruchu Drogowego Komendy (...) w M. wykonując obowiązki służbowe prowadził kontrolę drogową statyczną w miejscowości R.. Zatrzymał do kontroli drogowej kierującego samochodem F. (...) nr rej. (...). Przystępując do czynności przedstawił się z stopnia i nazwiska stanowiska służbowego, poinformował kierowcę o przyczynie kontroli, prosząc o podanie danych osobowych. Kierowca zatrzymanego do kontroli samochodu oświadczył, że nie popełnił żadnego wykroczenia, które upoważniłoby do jego kontroli i zatrzymania pojazdu i ograniczania jego wolności, odmówił podania swoich danych osobowych. K. A. poinformował kierowcę , że zgodnie z art.129 prawa o ruchu drogowym jest uprawniony do legitymowania uczestników ruchu drogowego, sprowadzania pojazdu, ustalenia tożsamości kierowcy. Pomimo to kierujący samochodem odmówił podania danych osobowych, nadal twierdząc, że funkcjonariusz policji nie miał prawa go zatrzymywać i kontrolować. K. A. w Krajowym Systemie Informacji Policyjnej ustalił, że samochód F. (...) nr rej. (...) należy do firmy (...) z siedzibą w M., której właścicielem jest A. K.. Kolejno K. A. ustalił dane osobowe A. K. a następnie w systemie (...) w zakładce (...) uzyskał wizerunek A. K.. Zdjęcie A. K. w systemie było aktualne, funkcjonariusz policji nie miał wątpliwości, że osobą kontrolowaną był obwiniony. Ponieważ K. A. ustalił dane osobowe kierowcy, którego zatrzymał do kontroli, kontrolowany kierowca nie popełnił, funkcjonariusz policji zakończył kontrolę drogową informując obwinionego A. K., że zostanie skierowany wniosek do Sądu o ukaranie za popełnienie wykroczenia z art.65 kw w związku z odmową podania przez obwinionego danych osobowych. K. A. nie miał wątpliwości, że osobą kontrolowaną, która odmówiła podania danych osobowych jest obwiniony A. K. ( dowód – zeznania świadka K. A. k.54-55).

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił, że nie popełnił wykroczenia. Nie wie na jakiej podstawie policjant stwierdził jego tożsamość (k.43).

Sąd odmówił wiary obronie obwinionego uznając, że wyjaśnienia obwinionego zostały złożone wyłącznie na użytek sprawy. Wyjaśnienia obwinionego pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadka K. A., które sąd uznał za wiarygodne. Świadek K. A. szczegółowo opisał okoliczności w jakich dokonał kontroli, z jego zeznań wynikało, że kontrola przebiegała zgodnie z obowiązującymi procedurami oraz na podstawie przepisów prawa. Świadek przekazał informacje, które posiadał w związku z prowadzonymi czynnościami służbowymi, nie miał żadnego interesu w tym aby bezpodstawnie obciążać obwinionego zachowaniami, których nie było ze strony obwinionego w czasie przeprowadzonej przez funkcjonariusza policji kontroli drogowej.

Odpowiedzialność za wykroczenie z art. 65 § 2 kw ponosi ten, kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do tożsamości własnej lub innej osoby lub co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania. Przepis ten penalizuje zachowania polegające na niespełnieniu obowiązku udzielenia informacji lub dokumentów. Organy państwowe i instytucje upoważnione z mocy ustawy do legitymowania osób mają prawo, a przy wykonywaniu określonych czynności służbowych – wprost obowiązek opierania się na danych i dokumentach, które są w związku z określoną czynnością potrzebne. Odmowa udzielenia wiadomości o danych osobowych utrudnia lub uniemożliwia pracę właściwym organom lub instytucjom, uniemożliwia wykonanie czynności służbowej lub kontrolnej i w związku z tym nie może być tolerowana (T. Bojarski [w:] A. Michalska-Warias, J. Piórkowska-Flieger, M. Szwarczyk, T. Bojarski, Kodeks wykroczeń. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2021, art. 65).

Zgodnie art. 129 ust.1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym policjant jest uprawniony do czuwania nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowanie ruchem i jego kontrolowanie należą do zadań Policji.

Policjant, w związku z wykonywaniem czynności określonych w ust. 1, jest uprawniony do:

1) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi, używania pojazdu lub urządzenia wspomagającego ruch;

1a) ustalenia tożsamości kierującego pojazdem na podstawie danych z Rejestru Dowodów Osobistych

Mając na względzie powyższe, jak również zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy oraz ustalony na jego podstawie stan faktyczny, nie ulega wątpliwości, że zachowanie obwinionego A. K. wypełniło znamiona wykroczenia z art. 65 § 2 kw.

Obwiniony A. K. w dniu 15 września 2022 r. około godz.13:30 w miejscowości R. woj. (...) podczas trwania kontroli drogowej odmówił udzielenia umundurowanym funkcjonariuszom policji podania swoich danych osobowych. Obwiniony nie ma przy tym racji, twierdząc, że nie wie na jakiej podstawie funkcjonariusz policji stwierdził jego tożsamość. Funkcjonariusz policji K. A. szczegółowo opisał w jaki sposób po odmowie podania przez obwinionego danych osobowych ustalił tożsamość obwinionego w oparciu o dostępne mu systemy ewidencyjne. Przy tym składając zeznania na rozprawie K. A. nie miał wątpliwości, że osobą, której tożsamość ustalił był obwiniony A. K., zaznaczył również, że gdyby nie ustalił tożsamości obwinionego, obwiniony zostałby doprowadzony do Komendy (...) w M.. Obwiniony posiada prawo jazdy jest kierowcą użytkownikiem ruchu drogowego, winien znać przepisy prawa o ruchu drogowym w tym art.129 o którym to przepisie poinformował obwinionego funkcjonariusz policji K. A. w czasie przeprowadzonej kontroli drogowej . W oparciu o przepis art.129 ust.1 prawa o ruchu drogowym funkcjonariusz policji miał prawo legitymowania uczestnika ruchu, którym był obwiniony, zaś na obwinionym ciążył obowiązek udzielenia funkcjonariuszowi policji upoważnionemu z mocy ustawy do legitymowania informacji co do jego tożsamości.

Uznając obwinionego A. K. za winnego wykroczenia z art.65 §2 kw sąd na podstawie powołanego przepisu wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 100 zł.

Zdaniem sądu wymierzona wobec obwinionego kara grzywny jest adekwatna zarówno do stopnia zawinienia popełnionego przez obwinionego wykroczenia jak i stopnia społecznej szkodliwości. Jednocześnie grzywna spełni cele w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Określając wysokość orzeczonej grzywny sąd miał na uwadze fakt, że obwiniony A. K. aktualnie jest osobą bezrobotną, utrzymującym się z dorywczych prac. Wymierzona zatem kara grzywny w kwocie 100 zł – jako realna finansowa dolegliwość – winna wzbudzić u obwinionego przekonanie o konieczności respektowania obowiązujących przepisów.

O kosztach postępowania sąd orzekł po myśli przepisów powołanych w punkcie II wyroku.

Sędzia