Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 29 lutego 2024 roku

Sygnatura akt

III K 250/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie

o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn zarzucony oskarżonemu i przypisany w wyroku (poprzez odniesienie do poszczególnych pkt z wyroku)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 1 - 3 części rozstrzygającej wyroku

Pokrzywdzony D. N. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej jest prezesem zarządu spółek (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (przy czym spółka ta od 2011 roku nie generowała żadnych obrotów), (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., która zajmuje się zabezpieczaniem mienia wartościowego poprzez nadawanie mu cech charakterystycznych za pomocą mikrocząsteczek, które po umieszczeniu w bazie danych prowadzą do właściciela mienia) oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Pokrzywdzony jest również prokurentem w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., gdzie prezesem zarządu jest K. S. (2).

Oskarżona K. S. (1) od 2006 roku zatrudniona była w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. jako pracownik administracyjny z wynagrodzeniem rzędu 1.500 zł – 3.000 zł miesięcznie, przy czym w momencie zatrudnienia od podsądnej nie żądano przedłożenia zaświadczenia o niekaralności, lecz jedynie pokrzywdzony wraz z prowadzącą z nim rekrutację M. W. pytali oskarżoną, czy wcześniej była karana, czemu ta zaprzeczyła.

Na początku współpracy D. N. i K. S. (1) w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. oskarżona zajmowała się generalnie administracją, odbierała telefony, prowadziła sekretariat, zajmowała się sprawami biurowymi, a także przesyłała pełną dokumentację do Biura (...). D. N. nie miał żadnych zastrzeżeń do pracy K. S. (1), a wręcz uważał, że z powierzonych obowiązków wywiązywała się ona bardzo dobrze. Kiedy w 2011 roku zmienił się profil działalności pokrzywdzonego i do życia została powołana spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. dotychczas działająca spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. przeszła w swoiste „uśpienie” (tj. wykonywała bardzo mało transakcji, a w zasadzie opłacała wyłącznie czynsze z racji zajmowanych przez siebie adresów). K. S. (1) przeszła wówczas do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. na takie samo stanowisko i z takim samym zakresem obowiązków jakie miała w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. W miarę powstawania kolejnych spółek D. N. udzielił K. S. (1) prokury samoistnej w tychże spółkach (w dniu 9 marca 2008 roku w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., w dniu 4 kwietnia 2008 roku w spółkach (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a w dniu 29 kwietnia 2016 roku w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., przy czym w okresie od dnia 22 grudnia 2015 roku do dnia 9 kwietnia 2016 roku oskarżona pełniła w tej spółce funkcję prezesa zarządu), co uważał za pragmatyczne z racji swojego przebywania przez okres ok. 6 miesięcy w roku poza Polską (w czasie kiedy D. N. przebywał w Polsce przyjeżdżał on do siedziby spółek 2 – 3 razy w tygodniu na 1 godzinę lub 2 i nie kontrolował on wówczas stanów magazynowych, ani nie przeglądał dokumentacji księgowej).

Na podstawie udzielonej jej prokury oskarżona miała prowadzić w jego imieniu spółki, zarządzać nimi w całości, wystawiać faktury VAT, wysyłać zamówienia, dokonywać płatności i zajmować się wszystkimi ich sprawami finansowymi. Oskarżona w ramach posiadanych uprawnień otrzymała również dostęp do rachunków firmowych przedmiotowych spółek, a także do rachunku osobistego D. N. oraz mogła rozporządzać powierzonymi jej środkami finansowymi. Ponadto oskarżona posiadała klucze do magazynu i dostęp do towarów, w tym markerów do znakowania pojazdów, albowiem przede wszystkim to oskarżona wysyłała paczki z towarem do klientów oraz wystawiała faktury VAT do rozliczeń z kontrahentami.

W rzeczywistości K. S. (1) faktycznie prowadziła w ramach pokrzywdzonych spółek działalność gospodarczą, dokonywała przelewów bankowych, wypłat z kont i przeprowadzała transakcje z kontrahentami. Miała ona dostęp elektroniczny do rachunków (...) spółek (...) oraz spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., natomiast nie mieli go członkowie zarządu i D. N., a nadto jej prywatny rachunek bankowy był podpięty pod rachunki spółek czym K. S. (1) tłumaczyła dlaczego nie udostępniła loginu i hasła dostępu do wglądu internetowego do kont firmowych. Oskarżona przedkładała jednak prezesom oraz członkom zarządu pokrzywdzonych spółek stworzone przez siebie codzienne raporty przedstawiające wszystkie transakcje firmy z uwzględnieniem sald rachunków bankowych, które były nieprawdziwe, lecz nikt ich w żaden sposób nie weryfikował.

Współpraca pomiędzy pokrzywdzonym i oskarżoną trwała wiele lat, a D. N. darzył podsądną tak dużym zaufaniem, że powierzył jej klucze do swojego domu przy ul. (...) w P. nad którym sprawowała pieczę w czasie częstych i długotrwałych nieobecności D. N. w P.. Sytuacja taka miała miejsce do dnia 14 października 2019 roku kiedy D. N. wobec zbliżającego się corocznego wyjazdu do A.poprosił K. S. (1), aby ta dopisała go w banku do rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. gdzie pokrzywdzony pełnił funkcję prezesa. Po wydruku stanu rachunków bankowych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. okazało się, że na rachunku prowadzonym w euro saldo wynosi 0,00 euro, pomimo tego, że na dzień 4 października 2019 roku miała się na nim znajdować kwota 18.070,60 euro, która miała zostać pomniejszona o kwotę 2.400 euro wypłaconą na bieżące koszty biura. Jednocześnie na koncie złotowym znajdowała się suma 30 zł, pomimo tego, że wpłynęły na nie środki od kontrahenta (...) S.A. w kwocie 12.000 zł netto + VAT. W momencie kiedy oskarżona potwierdziła pokrzywdzonemu prawdziwość przedłożonych przez pracownika banku sald bankowych poprosiła go następnie o rozmowę na osobności w biurze. Podczas rozmowy przyznała się D. N., że wypłacała gotówkę z rachunków bankowych spółki oraz dokonywała nieautoryzowanych przelewów środków z tychże rachunków na własne konta. Pokrzywdzony w pierwszej kolejności zażądał zwrotu od oskarżonej kwoty 12.000 zł, którą rankiem w dniu 14 października 2019 roku pobrała ona z rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., która stanowiła zapłatę przez kontrahenta (...) S.A. za świadczone na jego rzecz przez pokrzywdzoną spółkę usługi, co też K. S. (1) uczyniła. Następnie D. N. zadzwonił do K. S. (2), tj. prezes zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i wspólnie wycofali wszystkie prokury i pełnomocnictwa ustanowione dla oskarżonej w spółkach (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a także pozbawili ją możliwości wykonywania czynności bankowych w tych podmiotach.

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P. pismem z dnia 7 listopada 2019 roku rozwiązała z oskarżoną umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, co skłoniło podsądną do złożenia w Prokuraturze Rejonowej Poznań – Grunwald w Poznaniu zawiadomienia o możliwości popełnienia przez osoby reprezentujące spółkę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., w tym D. N. przestępstwa z art. 218 § 1a k.k. i wszczęto w tym przedmiocie dochodzenie, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 23 września 2021 roku z uwagi na brak znamion czynu zabronionego. Jednocześnie K. S. (1) wystąpiła do Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z powództwem o zapłatę na jej rzecz przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z roszczeniami z tytułu odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, zaległego wynagrodzenia oraz sprostowania świadectwa pracy uzyskując korzystne dla siebie rozstrzygnięcie (oskarżona wszczęła następnie postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. T., które zostało umorzone postanowieniem z dnia 25 stycznia 2021 roku z uwagi na bezskuteczność egzekucji).

D. N. i K. S. (2) postanowili również przeprowadzić niezależny audyt we wszystkich spółkach, w których funkcję prokurenta pełniła K. S. (1) pod względem ich rzeczywistej sytuacji finansowej oraz aktualnego zadłużenia.

Wraz z przeprowadzoną w pokrzywdzonych spółkach kontrolą okazało się, że część środków finansowych spółek, w których zatrudniona była oraz pełniła funkcję prokurenta K. S. (1) była przekazywana z rachunków firmowych na rachunki osobiste K. S. (1) oraz jej dzieci P. S. (1) i N. S., a nadto w wystawianych w imieniu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. fakturach VAT za sprzedaż towarów jako rachunek do wpłaty należności przez kontrahenta wskazywane były rachunki osobiste K. S. (1), na co pokrzywdzony nie wyrażał zgody.

Dostrzeżone przez D. N. nieprawidłowości spowodowały, że pokrzywdzony utracił zaufanie do K. S. (1) i odwołał udzieloną jej prokurę z dniem 17 października 2019 roku. Wówczas D. N. dokonał także sprawdzenia stanów magazynowych w powiązaniu z dokumentacją księgową i ujawnił, że w magazynie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. brakuje 149 sztuk markerów do znakowania pojazdów o wartości 22.946 zł stanowiących własność (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Dostęp do markerów miała wyłącznie K. S. (1), która za nie odpowiadała, a żaden inny pracownik dostępu do nich nie miał.

Po wypowiedzeniu prokury K. S. (1) do spółek, w których pracowała i była prokurentem zaczęły napływać pisma z (...) oraz (...), z których wynikało, że spółki nie regulują należności za usługi telekomunikacyjne oraz zostały nałożone na nie kary umowne i odsetki karne z tytułu wypowiedzianych umów, przy czym część z tych umów została przepisana na dane K. S. (1). Na skutek przeprowadzonej kontroli w spółkach ustalono, że K. S. (1) zawierała bez zgody i wiedzy D. N. oraz K. S. (2) umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz pozyskiwała sprzęt - głównie telefony komórkowe marki (...), co do których ustalono na podstawie ich numerów IMEI, że część z nich jest aktywna na terenie Polski, a część poza granicami kraju.

Przeprowadzona w pokrzywdzonych spółkach kontrola wewnętrzna oraz analiza przepływów środków finansowych na rachunkach tychże spółek, a także rachunkach bankowych należących do K. S. (1) i jej dzieci pozwoliły na ustalenie następujących nieprawidłowości:

K. S. (1) w dniu 23 grudnia 2015 roku w ramach pełnionych obowiązków służbowych w spółce (...) sp. z o.o. zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki (...) o nr (...) o wartości 5.359,49 zł, a następnie zbyła ten telefon w dniu 23 grudnia 2015 roku w komisie należącym do R. W. za kwotę 2.250 zł i poddawany on był kolejnym sprzedażom, a finalnie został zakupiony przez M. G. (1) w komisie (...) mieszczącym się przy ul. (...) w K. za kwotę 500 zł.

W dniu 9 maja 2017 roku K. S. (1) pełniąc funkcję specjalisty do spraw administracyjno-księgowych oraz prokurenta w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki (...) o nr (...) o wartości 4.203,39 zł, a następnie zadysponowała tym telefonem według własnego uznania.

W dniu 6 sierpnia 2019 roku K. S. (1) działając jako prokurent samoistnym ustanowiony spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. uprawniony do reprezentowania wskazanej spółki zawarła a okres 3 lat umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki I. (...) o wartości 4.520,25 zł, który następnie został sprzedany przez nią w komisie z telefonami. Jednocześnie oskarżona jako adres do przesyłania faktur podała wymyślony przez siebie adres ul. (...) w P., a po wypowiedzeniu przedmiotowej umowy przez dostarczyciela usług telekomunikacyjnych (...) S.A. sprzedała swoją wierzytelność wynikającą ze wskazanej umowy na rzecz (...) z siedzibą w W., który skierował pozew przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie. Przedmiotowy telefon został następnie sprzedany za pośrednictwem portalu OLX M. K. (1) za kwotę 3.200 zł.

Żaden z członków zarządu pokrzywdzonych spółek, jak również ich prezesi D. N. i K. S. (1) nie wyrażali zgody na zawarcie przedmiotowych umów, a także nigdy nie widzieli aparatów telefonicznych, które w następstwie ich zawarcia otrzymała K. S. (1) i z którymi postąpiła według własnego uznania. Oskarżona nie przekazała również żadnych faktur związanych z zwartymi przez nią umowami telekomunikacyjnymi do Biura (...) zajmującego się księgowością pokrzywdzonych spółek.

zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760

- H. K. – k. 589 – 590,

- N. S. – k. 592,

- R. G. – k. 597 – 598,

- P. S. (2) – k. 696, 1561,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

- A. R. – k. 1528 – 1531, 5637v – 5638v,

- E. K. – k. 1564 – 1565,

- J. K. – k. 2396 – 2397,

- A. K. (1) – k. 2623 – 2625,

- M. J. – k. 2630 – 2631,

- D. S. – k. 2636 – 2638,

- M. F. – k. 2640 – 2641,

- M. K. (1) – k. 2794, 5645v,

- M. G. (1) – k. 2915 – 2916, 5665v – 5666,

- R. W. – k. 3101 – 3102, 3215 – 3216, 5065 – 5066, 5647,

- M. K. (2) – k. 3337 – 3338,

Dokumenty:

- korespondencja D. N. z (...) S.A. z siedzibą w W. – k. 6 - 9,

- zestawienie rachunków (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 13, 119

- raporty – k. 14 – 15, 120 – 121,

- wezwania do zapłaty – k. 17 – 18, 95, 123 – 129, 201,

- faktury VAT – k. 19 – 22,

- zestawienie ilości markerów – k. 23, 129, 558,

- korespondencja mailowa z raportami generowanymi przez K. S. (1) – k. 24 – 85, 130 – 191, 217, 1569 – 1766

- historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) EUR – k. 86 – 94, 192 – 200, 395, 401 – 473, 1084 – 1116,

- prokura samoistna – k. 230, 372

- uchwała (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nr (...) z dnia 17 października 2019 roku – k. 232 – 233,

- karta wzorów podpisu – k. 361,

- wzór podpisu K. S. (1) – k. 362,

- prokura – k. 363,

- postanowienie Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2008 roku w sprawie PO.VIII NS-REJ.KRS/010622/08/081 – k. 364,

- postanowienie Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 25 listopada 2019 roku w sprawie PO.VIII NS-REJ.KRS/031486/19/498 – k. 370,

- uchwała (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nr (...) z dnia 17 października 2019 roku – k. 366,

- uchwała (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nr (...) z dnia 17 października 2019 roku – k. 373,

- postanowienie Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 25 listopada 2019 roku w sprawie PO.VIII NS-REJ.KRS/031494/19/017 – k. 374,

- wydruk informacji z KRS (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 375 – 377, 677 – 681, 866 – 871, 1390 – 1392,

- wydruk informacji z KRS (...) z siedzibą w P. – k. 378 – 381, 1387 – 1389,

- korespondencja mailowa – k. 545 – 557, 573 – 584, 618 – 625, 645, 648 – 654, 881 – 882, 906 – 910, 912 - 919, 923 – 932, 937 – 946, 1214 – 1222, 1225, 1236 – 1238, 1256 – 1263, 1268 – 1272, 1317, 1329 – 1330, 1368 - 1369, 1373 – 1374, 1403 – 1410, 1441 – 1442, 1445 – 1446, 1461 – 1465, 1506 – 1507, 1904 – 1907, 2331 – 2364, 2545, 5050,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) wraz z załącznikami – k. 629 – 632, 1417 – 1432,

- zestawienie umów i aneksów zawartych przez K. S. (1) na podmiot (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z (...) S.A. – k. 710 – 711,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 726 – 728,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 797 - 798,

- notatki urzędowe – k. 879 – 880, 1545 – 1548, 1802 – 1808, 2255, 2504, 2567 – 2568, 2694, 2768, 2791, 3229 – 3234, 3291 – 3293, 3891, 3902,

- zestawienie umów zawartych przez K. S. (1) na (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 883 – 887,

- zestawienie umów zawartych przez K. S. (1) na (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.) – k. 888 - 894,

- protokół rozbieżności pomiędzy raportami generowanymi przez K. S. (1) i wyciągami z rachunków bankowych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 950 – 959, 1191 – 1211,

- lista transakcji bankowych rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) EUR – k. 1052 – 1083,

- pismo Biura (...) z dnia 5 maja 2020 roku – k. 1239,

- Raport obrotów konta 201- (...) – (...) S.A. – k. 1240,

- wydruk informacji z KRS (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1393 - 1394,

- wydruk informacji z KRS (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1395 - 1397,

- skany umów oraz aneksów do umów zawartych z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- skany umów oraz aneksów do umów zawartych z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- wykaz zawartych umów oraz aneksów do umów z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- wykaz zawartych umów oraz aneksów do umów z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- wykaz zawartych umów oraz aneksów do umów z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- wykaz zawartych umów oraz aneksów do umów z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- listy kancelacyjne dotyczące wypowiedzenia umów o świadczenia usług telekomunikacyjnych – k. 1437,

- korespondencja SMS – k. 1504,

- uchwała nr (...) zgromadzenia wspólników (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 4 kwietnia 2008 roku w sprawie powołania nowego prokurenta – k. 1550,

- wydruk akt rejestrowanych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.) – k. 1552 – 1559,

- aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 1880, 1882 – 1883,

- protokoły przeszukania miejsca – k. 1975 – 1977, 3093 – 3096, 3098, 3109 – 3110,

- dokumentacja bankowa dot. rachunków o nr (...) oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1984 – 1992, 3113 – 3133,

- dokumentacja ZUS I Odział w P. dot. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1999 – 2173,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2311 – 2327, 2403 – 2419,

- pozew (...) z siedzibą w W. w sprawie VI Nc-e 1558085/20 Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie – k. 2548 – 2549,

- nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym z dnia 18 listopada 2020 roku w sprawie VI Nc-e 1558085/20 Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie – k. 2549v – 2550,

- protokół oględzin rzeczy k. 2561 – 2566, 2703-2707, 2807-2808, 3182 – 3185, 3240 – 3241, 3275 – 3276, 3341 – 3344, 3375 – 3378, 3398 – 3399, 3405 – 3406, 3427 – 3430, 3473 – 3477, 3518 – 3520, 3643 – 3646, 3782 – 3785, 4738 – 4741, 5086 – 5087, 5194 – 5196,

- zestawienia danych (...) k. 2699 – 2702, 2787 – 2790,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 2708 – 2768A, 2809 – 2903, 3186 – 3192, 3478 – 3508, 4256 – 4264, 4280 – 4317, 4421 – 4502, 4560 – 4579, 4690 – 4737, 4742 – 4879, 4898 – 4919, 4922 – 4947, 4970 – 5002, 5088 – 5188, 5197 – 5309,

- dokumentacja z akt osobowych K. S. (1) – k. 2963 – 2972,

- informacja o dochodach K. S. (1) – k. 2975 – 2977,

- umowy kupna sprzedaży wraz z dowodami sprzedaży – k. 3097,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3242 – 3266, 3521 – 3565, 4003 – 4126, 4266 – 4277, 4320 – 4417, 4539 – 4558, 4583 – 4684,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3277 - 3279,

- zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na szkodę K. S. (1) – k. 3296 – 3298,

- wyrok zaoczny Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 8 lipca 2020 roku w sprawie V P 1742/19 – k. 3300,

- postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 25 stycznia 2021 roku w sprawie Km 1865/20 – 3301,

- świadectwo pracy – k. 3302,

- postanowienie o wszczęciu dochodzenia – k. 3303,

- wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 22 października 2019 roku – k. 3305,

- rozwiązanie umowy o pracę z bez wypowiedzenia z winy pracownika – k. 3307,

- dokumentacja skarbowa pokrzywdzonych spółek – k. 3323 – 3331,

- lista płac nr (...)za miesiąc październik 2019 roku – k. 3382,

- dokumentacja rachunku bankowego nr (...), (...) (EUR), (...), (...), (...) (EUR) należącego do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3574 – 3577, 3581 – 3622,

- protokół oględzin płyty z dokumentacją bankową przesłaną przez (...) Bank S.A.– k. 3579 – 3580,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3647 – 3781, 3786 – 3890, 4129 – 4146, 4129 – 4146, 4149 – 4254, 4889 – 4895, 4950 – 4967,

- analiza kryminalna – k. 3912 – 3994,

- protokoły oględzin dokumentacji przez asystenta prokuratora – k. 4000 – 4002, 4127 – 4128, 4147 – 4148, 4255, 4265, 4278 – 4279, 4318 – 4319, 4418 – 4419, 4537 – 4538, 4559, 4580 – 4582, 4688 – 4689, 4886, 4896 – 4897, 4920 – 4921, 4948 – 4949, 4968 – 4969,

- pismo (...) S.A. z dnia 14 lutego 2022 roku – k. 5342,

- aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 5342a – 5346,

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 4 części rozstrzygają-cej wyroku

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P.

Dzieci oskarżonych – P. S. (1) i N. S. byli pacjentami prywatnej placówki medycznej (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., gdzie wykonano u nich zabiegi operacyjne. Po ich przeprowadzeniu K. S. (1) poinformowała pracowników (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., iż faktura za usługi medyczne wykonane na rzecz jej dzieci oraz niezbędny po zabiegu sprzęt medyczny ma zostać wystawiona na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. jako odbiorcy i podmiotu zobowiązanego do uregulowania przedmiotowych należności. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. nie mając świadomości na temat rzeczywistego beneficjenta wskazanych usług medycznych i podmiotu zobowiązanego do pokrycia należności z tego tytułu wystawili na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. faktury VAT:

- (...) na kwotę 450 zł dotyczącą sprzedaży ortezy kolana z ograniczeniem zginania i prostowania T.;

- nr (...) na kwotę 6.000 zł dotyczącą sprzedaży usługi medycznej - zabieg operacyjny wykonany na rzecz N. S.;

- nr (...) na kwotę 7.480 zł dotyczącą sprzedaż usługi medycznej - zabieg operacyjny wykonany na rzecz P. S. (1).

Następnie oskarżona ze środków (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. opłaciła wskazane faktury, pomimo tego, iż nie istniały ku temu żadne przesłanki. Jednocześnie D. N. nie miał żadnej wiedzy o wystawieniu wskazanych faktur i nie wyrażał zgody na ich regulowanie z majątku pokrzywdzonej spółki.

Nadto K. S. (1) w czasie kiedy była zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw administracyjno - księgowych w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a także sprawowała funkcję prokurenta samoistnego w tej spółce poświadczyła nieprawdę w następujących wystawionych przez siebie fakturach VAT wskazując w ich treści nieprawidłowy numer rachunku sprzedawcy, po czym przywłaszczyła środki zapłacone tytułem realizacji tychże faktur przez kontrahentów pokrzywdzonej spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.:

- fakturze VAT nr (...) z dnia 11 lipca 2019 roku na kwotę 676,50 zł dotycząca kontrahenta (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w M., na której widniał nienależący do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. rachunek bankowy o nr (...) będący w rzeczywistości rachunkiem osobistym K. S. (1),

- fakturze VAT nr (...) z dnia 1 sierpnia 2019 roku na kwotę 2.214 zł dotycząca kontrahenta M. N. (1), na której widniał nienależący do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. rachunek bankowy o nr (...) będący w rzeczywistości rachunkiem osobistym córki oskarżonych N. S.,

- fakturze VAT nr (...) z dnia 6 lipca 2019 roku na kwotę 738 zł dotycząca K. sp. j. z siedzibą w P., na której widniał nienależący do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. rachunek bankowy o nr (...) będący w rzeczywistości rachunkiem osobistym K. S. (1).

Jednocześnie K. S. (1) na fakturze nr (...) z dnia 14 października 2019 roku dotyczącej kontrahenta (...) opiewającej na kwotę 738 zł również wpisała jako rachunek bankowy do realizacji zapłaty własny rachunek bankowy o nr (...), lecz z uwagi na cofnięcie przelewu przez bank kontrahent wystąpił do oskarżonej o przesłanie skorygowanej faktury z prawidłowym numerem rachunku bankowego, a kiedy to nie nastąpiło opłatę za usługę wniósł na rachunek (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) widniejący na stronie Ministerstwa Finansów.

K. S. (1) w trakcie swojej pracy dla (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wypłacała również środki z rachunku bankowego pokrzywdzonej spółki o numerze (...), a następnie wpłacała je na własne rachunki bankowe o numerze (...) oraz (...), a także rachunek bankowy swojej córki N. S. o nr (...):

- w dniu 21 września 2019 roku oskarżona wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) w kwocie 150 zł, a następnie wpłaciła je za pośrednictwem wpłatomatu na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

- w dniu 3 czerwca 2019 roku K. S. (1) wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze w kwocie 510 zł z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła je za pośrednictwem wpłatomatu na należący do siebie rachunek bankowy o nr (...);

- w dniu 21 czerwca 2019 roku podsądna wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) kwotę 450 zł, a następnie wpłaciła je za pośrednictwem wpłatomatu na swój rachunek bankowy o nr (...).

K. S. (1) w ramach posiadanych przez siebie uprawnień nie miała prawa do zaciągania jakichkolwiek pożyczek z majątku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a także do wypłacania sobie premii. Wypłacane przez oskarżoną kwoty nie stanowiły również jej wynagrodzenia za pracę na rzecz spółki, a nadto nie wyrazili na nie zgody członkowie zarządu wskazanej spółki.

Zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

- P. S. (3) – k. 1456,

- D. T. – k. 2682 – 2684, 5645,

- M. N. (1) – k. 2798, 5730,

- J. C. (2) – k. 2919 - 2920, 5637,

Dokumenty:

- faktury VAT – k. 206, 209 – 210, 605, 1366, 1450 - 1451, 1466 – 1483, 1502, 2675, 2692, 2801, 2923, 3282 – 3284, 5653,

- historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 561 - 565, 609 - 617

- potwierdzenia przelewu – k. 566, 1484, 1503, 2676 – 2679, 2685 – 2687,

- protokół przeszukania miejsca – k. 602 – 604,

- historia rachunku bankowego o nr (...) – k. 1117 – 1128,

- lista transakcji bankowych rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 1129 - 1145,

- historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 1146 - 1156,

- notatki urzędowe – k. 1545 - 1547, 3229 – 3234, 3291 – 3293, 3902,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) prowadzonego dla (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 2230 – 2252,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2311 – 2327,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2367 – 2377,

- korespondencja mailowa (...) – k. 2421 – 2432, 2572 – 2576,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) należącego do K. S. (1) – k. 2507 - 2521, 3004 – 3005,

- potwierdzenie salda nr (...) – k. 2546,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2604 - 2612,

- protokół zatrzymania rzeczy – k. 2688 – 2691,

- protokół oględzin rzeczy – k. 2561 – 2566, 2703 – 2707, 2807 – 2808, 3182 – 3185, 4738 – 4741, 5086 – 5087, 5194 – 5196,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 2708 – 2768A, 2809 – 2903, 3186 – 3192, 3478 – 3507, 4256 – 4264, 4280 – 4317, 4421 – 4502, 4560 – 4579, 4690 – 4737, 4742 – 4879, 4898 – 4919, 4922 – 4947, 4970 – 5002, 5088 – 5188, 5197 – 5309,

- korespondencja mailowa M. N. (1) z K. S. (1) – k. 2802,

- certyfikat – k. 2803,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 24 maja 2021 roku – k. 3280 – 3281,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku bankowego nr (...) – k. 3450 – 3460,

- dokumentacja rachunku bankowego nr (...), (...) (EUR), (...), (...), (...) (EUR) należącego do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3574 – 3577, 3581 – 3622,

- protokół oględzin płyty z dokumentacją bankową przesłaną przez (...) Bank S.A.– k. 3579 – 3580,

- analiza kryminalna – k. 3912 – 3994,

- protokoły oględzin dokumentacji przez asystenta prokuratora – k. 4255, 4278 – 4279, 4418 – 4420, 4559, 4688 – 4689, 4896 – 4897, 4920 – 4921, 4968 – 4969,

- notatka urzędowa – k. 5337 – 5341,

Opinie biegłych:

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma biegłego mgr inż. M. N. (2) z dnia 23 maja 2023 roku – k. 5680 – 5697,

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 6 części rozstrzygają-cej wyroku

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.),

Oskarżona K. S. (1) pełniąc funkcję specjalisty do spraw administracyjno – księgowych w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w okresie od stycznia 2019 roku do dnia 14 października 2019 roku przywłaszczyła powierzone jej markery do znakowania pojazdów zawierających mikrocząsteczki (...) 10.000 nabyte przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w ilości 149 sztuk o wartości 22.946 zł. Na dzień 31 grudnia 2018 roku liczba wskazanych markerów znajdująca się w magazynie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wynosiła bowiem 1.036 sztuk według przeprowadzonej wówczas inwentury (k. 1568), a wartość jednego markera wynosiła 154 zł (ok. 35 euro), przy czym pokrzywdzona spółka sprzedawała wskazane markery swoim kontrahentom w kwocie 246 zł brutto za 1 sztukę przy większej ilości (w tym spółce (...) S.A. z siedzibą w W.), 349 zł netto za sztukę (tj. 429,27 zł brutto za sztukę - (...) W. M. z siedzibą w G.), 399 netto za sztukę (tj. 490,77 zł brutto – (...) z siedzibą w L.), 500 zł netto (tj. 615 zł brutto – (...)), 550 zł netto (tj. 676,50 zł brutto za sztuk, którą to cenę uiścił (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w M.), 600 zł netto za sztukę przy pojedynczym zamówieniu (tj. 738 zł brutto i taką kwotą obciążony został (...)sp. k. z siedzibą w P. oraz PHU (...) z siedzibą w P.), 699 netto za sztukę (tj. 859,77 zł brutto – (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.), 1.100 zł netto za sztukę (tj. 1.353 zł brutto - Firma Handlowo – Usługowa (...) R. B. (1)), a nawet 1.800 zł netto za sztukę (tj. 2.214 zł brutto, która to kwotą został obciążony (...), lecz w kwocie tej znajdowała się również usługa znakowania, albowiem klient nie płacił za nią osobno w warsztacie).

W całym 2019 roku według znajdujących się w dokumentacji księgowej faktur (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. sprzedała 887 sztuk markerów DNA. W dniu 27 sierpnia 2019 roku dostawca markerów DNA z W. wystawił na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. fakturę VAT nr (...) na 300 markerów DNA, które to markery zostały zaksięgowane we wskazanej spółce. Następnie w dniu 5 grudnia 2019 roku wystawiona została na rzecz (...) z siedzibą w P. faktura korygująca do faktury (...) na kwotę 2.173,53 euro w zakresie wskazanych 300 sztuk markerów, gdzie jako nabywcę wskazano nie (...) z siedzibą w P. lecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Wystawienie faktury korygującej spowodowało księgowo zmniejszenie stanów magazynowych o 300 sztuk w (...) z siedzibą w P. i zwiększenie so 300 sztuk stanów magazynowych w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

Jednocześnie oskarżona w trakcie pracy dla pokrzywdzonej spółki przywłaszczyła środki pieniężne zdeponowane na rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wpłacając je następnie na własne rachunki bankowe o nr (...), o nr (...), o nr (...) oraz o nr (...) bądź rachunki bankowe swoich dzieci P. S. (1) o nr (...) i N. S. o nr (...) w ten sposób, że:

• w okresie od 23 stycznia 2019 roku do 29 kwietnia 2019 roku z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) przelała na rachunek P. S. (1) o nr (...) łącznie 6.444,76 zł;

• w dniu 25 lipca 2019 roku z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) przelała na rachunek N. S. za pośrednictwem usługi „systematyczny wpływ” tj. Przelew z konkretnym kodem w kwocie 465 zł;

• w dniu 24 stycznia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 1.000 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 7 lutego 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 600 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 9 lutego 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 100 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 26 lutego 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 50 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 25 marca 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 100 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 29 marca 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 600 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 5 kwietnia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...). a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 550 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 10 maja 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze o łącznej kwocie wpłaty 950 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 17 maja 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 200 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 27 września 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 5000 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 11 lipca 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 850 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 12 lipca 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 720 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 20 lipca 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 100 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 5 sierpnia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) w kwocie 300 zł, a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 10 sierpnia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 400 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 14 sierpnia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w łącznej kwocie 2.610 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 23 sierpnia 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 1.170 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 6 września 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 100 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 13 września 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 150 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 18 września 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 100 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1);

• w dniu 19 września 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 1.450 zł na rachunek o nr (...) należący do N. S.;

• w dniu 11 października 2019 roku wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 300 zł na rachunek o nr (...) należący do K. S. (1).

K. S. (1) w ramach posiadanych przez siebie uprawnień nie miała prawa do zaciągania jakichkolwiek pożyczek z majątku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a także do wypłacania sobie premii. Wypłacane przez oskarżoną kwoty nie stanowiły również jej wynagrodzenia za pracę na rzecz spółki, a nadto nie wyrazili na nie zgody członkowie zarządu wskazanej spółki.

Zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760,

- P. S. (2) – k. 696,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

- R. J. – k. 2666 – 2667,

- R. B. (1) – k. 2775,

- W. M. – k. 2911,

- J. C. (2) – k. 2919 – 2920,

- R. K. – k. 3068 – 3071,

- J. Ś. – k. 3151 – 3152,

- A. K. (2) – k. 3172, 5729 – 5729v,

- P. R. – k. 3221 – 3223,

- T. R. – k. 3270 - 3271,

- D. G. – k. 3316, 5646,

- R. B. (2) – k. 3509 – 3510,

- R. P. – k. 5664v – 5665,

A. P. – k. 5665,

- M. S. (1) – k. 5665,

- A. K. (3) – k. 5759,

Dokumenty:

- zestawienie ilości markerów – k. 23, 129, 558,

- historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 235 – 356, 475 – 507, 509 – 544, 960 – 1051, 1264 – 1266, 1273 – 1313, 3113 – 3133,

- korespondencja mailowa – k. 545 – 557, 573 – 584, 618 – 625, 645, 648 – 654, 881 – 882, 906 – 910, 912 - 919, 923 – 932, 937 – 946, 1214 – 1222, 1225, 1360 – 1363, 1567, 3511 – 3513, 5706 – 5708, 5710, 5712, - 5714,

- faktury VAT za zakup markerów (UK) – k. 559 – 560, 2293, 3383, 5060 – 5064,

- zdjęcie markeru DNA – k. 568,

- inwentura (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. na dzień 22 października 2019 roku – k. 1212,

- pismo (...) S.A. z siedzibą w W. z dnia 16 kwietnia 2020 roku – k. 1226,

- faktury VAT – k. 1224 – 1224v, 1227 – 1229, 1443 – 1444, 1447 – 1449, 1790 -1798, 2675, 2781, 2914, 2923, 2925, 3075, 3154, 3173, 3317 – 3318, 3514 – 3515, 5709,

- pismo firmy (...) z dnia 26 maja 2019 roku – k. 1372,

- lista pojazdów, w których firma (...) wykonała znakowanie metodą DNA – k. 1372A – 1372B,

- notatki urzędowe – k. 1545 - 1547, 2395, 2400, 2504, 2791, 3062, 3229 – 3234, 3291 – 3293, 3393, 3902, 5337 – 5341,

- inwentura na dzień 31 grudnia 2018 roku – k. 1568,

- podliczenie stanów magazynowych – k. 1767 – 1768,

- zamówienie (...) – k. 1769 – 1789,

- sprzedaż zestawów za okres od dnia 1 stycznia 2019 roku do dnia 14 października 2019 roku – k. 1799 – 1800,

- dokumentacja bankowa dot. rachunków o nr (...) oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1984 – 1992, 3113 – 3133,

- zestawienie stanów magazynowych w zakresie posiadanych przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. markerów do znakowania pojazdów – k. 2287 – 2292,

- faktura korygująca z dnia 5 grudnia 2019 roku do faktury nr (...) – k. 2294,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2311 – 2327, 2403 – 2419,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) – k. 2367 – 2377,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) należącego do K. S. (1) – k. 2438 – 2456,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) należącego do K. S. (1) – k. 2507 - 2521, 3004 – 3005,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) należącego do K. S. (1) – k. 2552 - 2559, 2995, 2998 – 2999,

- protokół oględzin rzeczy – k. 2561 – 2566, 2703 – 2707, 2807 – 2808, 3182 – 3185, 3341 – 3344, 3375 – 3378, 3398 – 3399, 3405 – 3406, 3427 – 3430, 3643 – 3646, 3782 – 3785, 4738 – 4741, 5086 – 5087, 5194 – 5196,

- przyjęcie zewnętrzne (...) – k. 2669,

- protokół zatrzymania rzeczy – k. 2670 – 2674,

- potwierdzenia przelewu 2676 – 2679, 2929, 3515v, 5711

- nazwa i oznaczenie samochodu – k. 2680,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 2708 – 2768A, 2809 – 2903, 3186 – 3192, 3478 – 3507, 4256 – 4264, 4280 – 4317, 4421 – 4502, 4560 – 4579, 4690 – 4737, 4742 – 4879, 4898 – 4919, 4922 – 4947, 4970 – 5002, 5088 – 5188, 5197 – 5309,

- instrukcja nanoszenia mikrocząsteczek DNA ważna od 15 stycznia 2016 roku – k. 2778 – 2779,

- certyfikat – k. 2780, 2782, 3073 – 3074,

- zlecenie wykonania usługi – k. 2924,

- historia rachunku o nr (...) należącego do K. S. (1) – (...),

- usługi wykonania przez P. R. znakowania pojazdów markerami DNA – k. 3225 – 3227,

- historia rachunku bankowego nr (...) należącego do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3345, 3348, 3350,

- zamówienia (...) – k. 3351 – 3373, 3379 – 3381, 3384 – 3390,

- dokumentacja rachunku bankowego nr (...), (...) (EUR), (...), (...), (...) (EUR) należącego do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3574 – 3577, 3581 – 3622,

- protokół oględzin płyty z dokumentacją bankową przesłaną przez (...) Bank S.A.– k. 3579 – 3580,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3647 – 3781, 3786 – 3890, 4129 – 4146, 4149 – 4254, 4889 – 4895, 4950 – 4967,

- analiza kryminalna – k. 3912 – 3994,

- protokół oględzin dokumentacji przez asystenta prokuratora – k. 4000, 4127 – 4128, 4147 – 4148, 4255, 4278 – 4279, 4418 – 4420, 4559, 4688 – 4689, 4886, 4896 – 4897, 4920 – 4921, 4948 – 4949, 4968 – 4969,

- korespondencja mailowa – k. 5056 – 5059,

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 7 części rozstrzygają-cej wyroku

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P.

Oskarżona K. S. (1) w dniu 26 marca 2019 roku pracując w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na stanowisku specjalisty do spraw administracyjno-księgowych wypłaciła za pośrednictwem bankomatu pieniądze z rachunku (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o numerze (...), a następnie wpłaciła za pośrednictwem wpłatomatu pieniądze w kwocie 1.500 zł na należący do siebie rachunek bankowy o nr (...). Oskarżona nie była w żaden sposób umocowana do przeprowadzenia wskazanej transakcji.

Zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

Dokumenty:

- lista transakcji bankowych rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 1157 – 1174,

- historia rachunku bankowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o nr (...) – k. 1175 – 1190,

- notatki urzędowe – k. 1545 – 1547, 2504, 2791, 3229 – 3234, 3291 – 3293, 3902, 5337 – 5341,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku o nr (...) należącego do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 2185 – 2216, 2578 – 2586,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3242 – 3266, 3521 – 3565, 4003 – 4126, 4266 – 4277, 4320 – 4417, 4539 – 4558,- (...),

- analiza kryminalna – k. 3912 – 3994,

- protokół oględzin dokumentacji przez asystenta prokuratora – k. 4001 – 4002, 4265, 4318 – 4319, 4537 – 4538, 4580 – 4582,

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 8 części rozstrzygają-cej wyroku

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.),

Oskarżona K. S. (1) pracując w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. na stanowisku specjalisty do spraw administracyjno-księgowych oraz będąc osobą uprawnioną do reprezentowania tej spółki:

• w dniu 19 grudnia 2016 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 2.858,75 zł;

• w dniu 19 grudnia 2016 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 1.968,23 zł;

• w dniu 9 stycznia 2017 roku zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 1.299 zł;

• w dniu 9 stycznia 2017 roku zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 1.299 zł;

• w dniu 10 stycznia 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 3.250,99 zł;

• w dniu 8 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 8 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedziba w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 8 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 10 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 10 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 10 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 11 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.672,16 zł;

• dniu 11 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 11 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 29 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr (...) o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 29 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 29 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 29 maja 2017 roku zawarła kontrakt o świadczeniu usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 30 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 30 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 30 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł;

• w dniu 30 maja 2017 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z podmiotem (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła sprzęt marki (...) nr IMEI (...)o wartości 4.572,16 zł.

Oskarżona nie przekazała do księgowości firmy żadnych dokumentów bądź faktur związanych z nabyciem wskazanych aparatów telefonicznych, które nie weszły również w skład majątku bądź środków trwałych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Oskarżona przekazała natomiast wszystkie wskazane wyżej aparaty telefoniczne swojemu mężowi B. S., który następnie sprzedał je w komisie prowadzonym przez R. W. ((...) IMEI nr (...) w dniu 15 maja 2017 roku za kwotę 2.750 zł, (...) nr IMEI (...) w dniu 10 maja 2017 roku za kwotę 2.700 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720, A. (...) 7 Plus 128GB J. Black nr (...) w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 10 maja 2017 roku za kwotę 2.700 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 19 grudnia 2016 roku za kwotę 2.650 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 6 grudnia 2016 roku za kwotę 2.650 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 15 maja 2017 roku za kwotę 2.750 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 10 maja 2017 roku za kwotę 2.700 zł, (...) nr IMEI (...)w dniu 31 maja 2017 roku za kwotę 2.720 zł oraz (...) nr IMEI (...)w dniu 15 maja 2017 roku za kwotę 2.750 zł). Wszystkie umowy sprzedaży zostały zawarte osobiście przez oskarżonego B. S., który nie działał przy tym zarówno jako pełnomocnik swojej żony, jak i pokrzywdzonych spółek. Dokumentacja dotycząca sprzedaży przedmiotowych telefonów również nie została przekazana do pokrzywdzonej spółki, podobnie jak środki z tego tytułu, które oskarżeni przeznaczyli na własne potrzeby. Następnie telefony te zostały sprzedane przez R. W. komisowi (...) przy ul. (...) w P., a dalej kolejnym klientom, w tym telefon marki (...) nr IMEI (...)za pośrednictwem aukcji Allegro zakupił P. C. (1).

K. S. (1) chcąc ukryć fakt uzyskania znacznej ilości telefonów komórkowych w imieniu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., wypowiedziała umowy z (...), co rodziło obowiązek zapłaty przez pokrzywdzoną spółkę kar umownych z tego tytułu a także doprowadziła do przepisania części umów telekomunikacyjnych na swoje dane jako osoby fizycznej.

Wyjaśnienia oskarżonych:

- częściowo B. S. – k. 5384 - 5385, 5631 – 5632,

Zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

- P. C. (2) – k. 2769 – 2770, 5646,

- M. S. (2) – k. 3063 - 3066, 5648,

- R. W. – k. 3101 – 3102, 3215 – 3216,

- K. G. – k. 3401, 5664 – 5664v,

- I. G. – k. 5051 – 5052, 5664,

Dokumenty:

- korespondencja D. N. z (...) S.A. z siedzibą w W. – k. 6 - 9,

- wezwania do zapłaty- k. 95, 201,

- korespondencja mailowa – k. 545 – 557, 573 – 584, 618 – 625, 645, 648 – 654, 881 – 882, 906 – 910, 912 - 919, 923 – 932, 937 – 946, 1214 – 1222, 1225, 3267, 5330 – 5336,

- zestawienie umów i aneksów zawartych przez K. S. (1) na podmiot (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (obecnie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.) z (...) S.A. – k. 795 – 796,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 799 - 800,

- aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) oraz aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) – k. 801 - 805,

- zbiorczy formularz o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k. 825 – 829,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k. 830 – 821,

- zbiorczy formularz o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k. 832 - 836,

- zbiorczy formularz o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k.837 - 841,

- zbiorczy formularz o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k.842 - 846,

- zbiorczy formularz o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k.847 - 851,

- zbiorczy formularz umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) – k. 861 – 865,

- notatki urzędowe – k. 879 – 880, 1802 – 1808, 2223, 2567 – 2568, 2643 – 2665, 2768, 5311 – 5319,

- zestawienie umów zawartych przez K. S. (1) na (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (poprzednio (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.) – k. 888 - 894,

- pismo Biura (...) z dnia 5 maja 2020 roku – k. 1239,

- wykaz zawartych umów oraz aneksów do umów z (...) na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 1437,

- listy kancelacyjne dotyczące wypowiedzenia umów o świadczenia usług telekomunikacyjnych – k. 1437,

- zestawienia danych (...) k. 2699 – 2702, 2787 – 2790,

- protokół przeszukania miejsca – k. 3093 – 3096, 3098, 3109 – 3110, 3177 – 3179,

- umowy kupna sprzedaży wraz z dowodami sprzedaży – k. 3097,

- potwierdzenie z portalu allegro – k. 3403 – 3404,

- protokół oględzin rzeczy – k. 3643 – 3646, 3782 – 3785,

- dokumentacja finansowa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. – k. 3647 – 3781, 3786 – 3890, 4129 – 4146, 4149 – 4254, 4889 – 4895 4950 – (...),,

- protokoły oględzin dokumentacji przez asystenta prokuratora – k. 4000 – 4002, 4127 – 4128, 4147 – 4148, 4886, 4948 – 4949,

- faktura VAT – k. 5055,

Opinie biegłych:

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma biegłego mgr inż. M. N. (2) z dnia 30 maja 2022 roku – k. 5445 – 5459,

B. S.

czyn wskazany w pkt 18 części rozstrzygają-cej wyroku

K. S. (1)

czyn wskazany w pkt 9 części rozstrzygają-cej wyroku

Podszycie się pod D. N.

K. S. (1) dążąc do uzyskania kolejnych środków pieniężnych podszyła się również pod D. N. i wykorzystując jego dane osobowe oraz numer rachunku rozliczeniowego nr (...) prowadzonego przez (...) S.A. z siedzibą w W. zaciągnęła (bądź usiłowała zaciągnąć) szereg pożyczek u podmiotów oferujących tzw. „chwilówki” wprowadzając je jednocześnie w błąd co do osoby wnioskującej o wsparcie finansowe, a także jej sytuacji majątkowej i samego zamiaru zwrotu otrzymanej kwoty pieniężnej:

- w dniu 11 lipca 2014 roku o godzinie 16:20:07 z adresu IP nr (...) K. S. (1) zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 1.400 zł, przy czym przedmiotowa umowa pożyczki została w całości spłacona,

- w dniu 10 września 2014 roku o godzinie 13:01:03 z adresu IP nr (...) oskarżona zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 1.400 zł, przy czym przedmiotowa umowa pożyczki została w całości spłacona,

- w dniu 3 sierpnia 2014 roku K. S. (1) o godzinie 10:59 z adresu IP nr (...) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosek o zawarcie umowy pożyczki na kwotę 500 zł, lecz odmówiono jej udzielenia wsparcia finansowego z uwagi na nieprzesłanie skanu dowodu osobistego klienta,

- w dniu 22 października 2014 roku podsądna o godzinie 20:31 z adresu IP nr (...) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosek o zawarcie umowy pożyczki na kwotę 500 zł, lecz odmówiono jej udzielenia pożyczki z uwagi na nieprzesłanie skanu dowodu osobistego klienta,

- w dniu 6 sierpnia 2014 roku oskarżona zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 400 zł, przy czym przedmiotowa pożyczka została w całości spłacona,

- w dniu 17 października 2014 roku K. S. (1) zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr 9xwz31 doprowadzając na kwotę 1.000 zł, przy czym przedmiotowa pożyczka została w całości spłacona,

- w dniu 1 grudnia 2014 roku oskarżona zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr bpthbb na kwotę 1.300 zł, przy czym przedmiotowa pożyczka została w całości spłacona,

- w dniu 31 stycznia 2015 roku oskarżona zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 1.690 zł, przy czym przedmiotowa pożyczka została w całości spłacona,

- w dniu 10 lipca 2015 roku K. S. (1) zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 2.197 zł, przy czym przedmiotowa pożyczka nie została w całości spłacona i wierzytelność z tego tytułu została sprzedana na rzecz Kancelarii (...) S.A.,

- w dniu 6 lutego 2015 roku oskarżona o godzinie 12:12:07 z adresu IP nr (...) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosek o zawarcie umowy pożyczki nr (...) na kwotę 500 zł, lecz przedmiotowy wniosek został odrzucony ze względu na brak kontaktu z klientem,

- w dniu 29 grudnia 2015 roku oskarżona o godzinie 20:45:44 z adresu IP nr (...) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosek o zawarcie umowy pożyczki nr (...) na kwotę 1.000 zł, lecz przedmiotowy wniosek został odrzucony ze względu na brak kontaktu z klientem,

- w dniu 14 sierpnia 2015 roku K. S. (1) o godzinie 10:59:05 z adresu IP nr (...) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosek o zawarcie umowy pożyczki na kwotę 1.400 zł lecz po weryfikacji danych przez system elektroniczny oraz pracownika spółki pożyczka o nr (...) nie została udzielona,

- w dniu 8 października 2015 roku K. S. (1) złożyła w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosek o zawarcie umowy pożyczki na kwotę 1.400 zł lecz po weryfikacji danych przez system elektroniczny pożyczka o nr (...) nie została udzielona,

- w dniu 11 lipca 2014 roku oskarżona o godzinie 16:08:41 z adresu IP nr (...) zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 500 zł, a następnie pismem z dnia 27 października 2014 roku podpisując się jako D. N. odstąpiła od niej oświadczając, że kwotę wypłaconego świadczenia zwróci najpóźniej w terminie 30 dni na rachunek bankowy (...). Przedmiotowa umowa pożyczki została spłacona przez pożyczkobiorcę w całości.

- w dniu 29 lipca 2014 roku podsądna o godzinie 13:16:07 z adresu IP nr (...) zawarła z (...) z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 760 zł. Przedmiotowa umowa pożyczki została spłacona przez pożyczkobiorcę w całości.

- w dniu 10 września 2014 roku K. S. (1) o godzinie 13:00:05 z adresu IP nr (...) zawarła z (...) z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 780 zł. Przedmiotowa umowa pożyczki została spłacona przez pożyczkobiorcę w całości.

- w dniu 29 grudnia 2015 roku zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 1.200 zł, która to suma nie została przez oskarżoną spłacona, w następstwie czego pismem z dnia 28 lutego 2016 roku wysłanym na adres os. (...), (...)-(...) P. D. N. został wezwany do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy w terminie 5 dni kwoty 1.866,13 zł. Finalnie wskazana umowa pożyczki została jednak spłacona w całości.

Wnioski o wskazane pożyczki były procedowane przez Internet z wykorzystaniem Internetu firmowego w biurze pokrzywdzonych spółek (...) o nr IP (...) oraz połączenia internetowego w domu K. S. (1) - z użyciem dostępu do Internetu udzielonego użytkownikowi B. S. o nr IP (...). Działanie oskarżonej doprowadziło do wyrządzenia D. N. szkody majątkowej poprzez zmniejszenie jego zdolności kredytowej i wpisanie do BIK jako osoby, która posiada zadłużenie. Nadto K. S. (1) wyrządziła również pokrzywdzonemu szkodę osobistą, albowiem D. N. w związku z posiadanym rzekomym zadłużeniem, którego miał nie regulować stracił wiarygodność w relacjach z partnerami biznesowymi, szczególnie że pożyczka udzielona dnia 10 lipca 2015 roku o nr (...) przez (...) sp. z o.o. w kwocie 2.197 zł nie została spłacona i wierzytelność z tego tytułu została sprzedana na rzecz Kancelarii (...) S.A.

Zeznania świadków:

- częściowo D. N. – k. 100 - 102, 1246 – 1255, 1319 – 1322, 2262 – 2265, 5632v – 5633v, 5760,

- J. C. (1) – k. 698 – 699, 1979 – 1980, 5045 – 5047, 5666 – 5668,

- K. S. (2) – k. 1485 – 1488, 1496 – 1501, 3431 – 3432, 5634,

Dokumenty:

- korespondencja mailowa – k. 545 – 557, 573 – 584, 618 – 625, 645, 648 – 654, 881 – 882, 906 – 910, 912 - 919, 923 – 932, 937 – 946, 1214 – 1222, 1225,

- pisma (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. – k. 1492 – 1493, 1521 – 1522, 1541 – 1544, 3159 – 3162, 3205 – 3206,

- powiadomienie o saldzie zadłużenia z dnia 23 października 2018 roku – k. 1902,

- historia rachunku bankowego nr (...) – k. 1908 – 1951,

- potwierdzenie nr IP połączenia komputerowego w spółkach (...) – k. 2275,

- właściwości sieci oraz dane modemu – k. 2276,

- dokumentacja bankowa dot. rachunku nr (...) należącego do D. N. – k. 2464 – 2468,

- notatki urzędowe – k. 2930 – 2931, 3138 – 3139, 3207 – 3210, 3229 – 3234, 3286 – 3290, 3291 – 3293, 5069 – 5080,

- dane użytkownika świadczone drogą elektroniczną przesłane przez (...) S.A. z siedzibą w W. – k. 3006 – 3007,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 10 marca 2021 roku – k. 3021 – 3022,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 12 marca 2021 roku – k. 3024,

- pismo (...) Windykacji sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w G. z dnia 16 marca 2021 roku – k. 3026,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 9 marca 2021 roku – k. 3030 - 3031,

- wezwanie do zapłaty z dnia 28 lutego 2016 – k. 3034 – 3035,

- formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego – k. 3036 – 3041,

- police report – k. 3042 – 3043,

- umowa pożyczki nr (...) wraz z załącznikami – k. 3044 – 3051,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 26 marca 2021 roku – k. 3052 – 3054,

- oświadczenie o odstąpieniu od (...)– k. 3056, 3080,

- wypowiedzenie (...) – k. 3056, 3212,

- (...) nr (...)– k. 3057 – 3061, 3081 – 3085,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. – k. 3078 – 3079,

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. – k. 3086 – 3087,

- pisma (...) sp. z o.o. z siedzibą w M. – k. 3314, 3400, 5082 – 5083, 5329,

- powiadomienie o saldzie zadłużenia z dnia 23 października 2018 roku – k. 5084,

- korespondencja mailowa – k. 5085,

Opinie biegłych:

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma biegłego mgr inż. M. N. (2) z dnia 1 czerwca 2022 roku – k. 5460 – 5474,

K. S. (1)

Oskarżona nie była karana sądownie za przestępstwa.

dokumenty:

- informacja z KRK dot. K. S. (1) – (...), 5310, 5444, 5673, 5802

B. S.

Oskarżony był karany sądownie za przestępstwa.

Dokumenty:

- informacja z KRK –dot. B. S. – k. 5378 – 5379, 5475 – 5476, 5669 – 5672, 5733 – 5735, 5799 – 5801,

K. S. (1)

K. S. (1) ma (...)lat, jest mężatką, matką dwójki dzieci pozostających na jej utrzymaniu, przy czym aktualnie rozwodzi się z mężem. Oskarżona ma wykształcenie średnie, bez zawodu. Podsądna aktualnie jest bezrobotna i w związku z tym nie posiada żadnych dochodów, ani majątku o większej wartości.

W stosunku do K. S. (1) prowadzone są następujące postępowania egzekucyjne:

- przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu Ł. K. pod sygnaturą akt Km 455/19 z wniosku wierzyciela (...) sp. z o.o.;

- przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu Ł. J. pod sygnaturą akt Km 4846/19 z wniosku Miasta P. – Zarządu (...) w P..

oświadczenie oskarżonej K. S. (1) – k. 3015 – 3016,

- wyjaśnienia oskarżonego B. S. – k. 5384 - 5385, 5631 – 5632,

Dokumenty:

- zawiadomienie o zajęciu wynagrodzenia za pracę – k. 570a, 572,

- zajęcie wynagrodzenia za pracę oraz zasiłku chorobowego – k. 647,

- notatki urzędowe – k. 2522 – 2538, 5415,

B. S.

B. S. ma (...)lat, jest żonaty i posiada dwoje dziecin pozostających na jego utrzymaniu, przy czym aktualnie rozwodzi się z żoną. Oskarżony ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest tapicerem, przy czym obecnie przebywa na rencie oraz otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w łącznej kwocie 1.736 zł. Podsądny nie posiada żadnego majątku o większej wartości.

oświadczenie i wyjaśnienia oskarżonego B. S. – k. 5384 - 5385, 5631 – 5632,

Dokumenty:

- notatki urzędowe – k. 5372 – 5373, 5415

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

B. S.

Czyn wskazany w pkt 18 części rozstrzygają-cej wyroku

W zgromadzonym materiale dowodowym nie znalazła potwierdzenia linia obrony B. S. jakoby nie sprzedawał w komisie R. W. telefonów komórkowych przywłaszczonych przez jego małżonkę, szczególnie że przeczą temu zarówno spójne, stanowcze i konsekwentne zeznania R. W., a nadto opinia biegłego z dziedziny badania pisma ręcznego, który stanowczo stwierdził, że podpisy na umowach kupna – sprzedaży telefonów marki (...) należą do B. S..

Dowody wskazane w części 1.1 uzasadnienia.

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się

do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1.5.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. S.

Wyjaśnienia oskarżonego złożone przed Sądem zasługiwały na wiarę jedynie w bardzo niewielkim zakresie i to w części w jakiej były one niesporne. Tym samym Skład nie znalazł podstaw do odmówienia prawdziwości depozycjom oskarżonego w części w jakiej przyznał, że aktualnie rozwodzi się z K. S. (1). W pełni prawdziwe były również twierdzenia podsądnego w części w jakiej oświadczył, że N. S. posiada własny rachunek bankowy założony jej przez jego żonę, a oskarżona pracowała w spółkach (...) gdzie była prokurentem.

Sąd nie kwestionował słów oskarżonego na okoliczność jego stanu zdrowia oraz, w których utrzymywał, że korzysta z klawiszowego telefonu marki N. z uwagi na wadę wzroku, niemniej jednak nie miało to zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

1.1.  1.6.

częściowo zeznania pokrzywdzonego D. N.

Zeznania pokrzywdzonego były całkowicie spontaniczne i szczere. D. N. przedstawił przebieg współpracy z K. S. (1) oraz okoliczności w jakich dowiedział się o braku środków na rachunkach bankowych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Pokrzywdzony zaznaczył, że darzył podsądną ogromnym zaufaniem w związku z jej 12 – letnią pracę w spółce i w związku z tym powierzył jej również pieczę nad swoim domem przy ul. (...) w P. na czas swoich częstych i długotrwałych nieobecności w P.. Dalej świadek spójnie przedstawił jak wyglądały tłumaczenia oskarżonej na temat brakujący markerów w magazynie pokrzywdzonej spółki oraz jej prośby o stworzenie możliwości na zwrot przywłaszczonych środków pieniężnych, czego jednak K. S. (1) nie uczyniła i zaprzestała pojawiania się w spółce. Pokrzywdzony zaznaczył również, że oskarżona zawierała szereg umów na świadczenie usług telekomunikacyjnych w spółkach, w których była prokurentem, których przedmiotem były również telefony o dużej wartości czym doprowadziła do strat po stronie tychże spółek, a także ustalił, że wystawiając faktury kontrahentom spółki wpisywała na nich swój osobisty rachunek bankowy.

Składając uzupełniające zeznania w ramach postępowania przygotowawczego D. N. bardzo dokładnie przedstawił pełnione przez siebie funkcje w pokrzywdzonych spółkach, a następnie zrelacjonował przebieg współpracy z K. S. (1), w tym przede wszystkim zakres obowiązków oskarżonej w pokrzywdzonych spółkach i jej wynagrodzenie z tego tytułu oraz procedurę związaną z zamawianiem i obrotem markerami do znakowania pojazdów. Świadek szczerze przyznał również, że nie wie w jaki sposób w spółkach, w których był prezesem zarządu oraz prokurentem prowadzona była ewidencja środków trwałych, a także potwierdził, że do października 2019 roku nie miał dostępu do rachunków firmowych ufając w tym zakresie w pełni K. S. (1). Pokrzywdzony wskazał także, że w czasie kiedy przebywał w Polsce przyjeżdżał do siedziby spółek 2 – 3 razy w tygodniu na 1 godzinę lub 2, a nadto przyznał, że nikt nie weryfikował prawdziwości raportów składanych przez K. S. (1) członkom zarządu spółek. D. N. powtórzył również swoje ustalenia na temat nieprawidłowości w pokrzywdzonych spółkach powstałych na skutek działalności oskarżonej, w tym wypłacanie przez nią środków pieniężnych z rachunków spółki oraz zawierane umów na świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) S.A. oraz (...) S.A.

D. N. podał również, że uzyskał wiadomość, że miał jako osoba fizyczna zaciągnąć pożyczkę internetową w firmie (...), czemu stanowczo zaprzeczył, podobnie jak zaprzeczył, aby wyrażał zgodę na zakup ortezy ze środków spółki.

W dalszej części składanych zeznań D. N. przedstawił również swoje wyliczenia na temat ilości markerów, które miała przywłaszczyć K. S. (1), co jednak jedynie częściowo znalazło swoje odzwierciedlenie w dokumentacji finansowej pokrzywdzonej spółki. Natomiast oczywiste i potwierdzone zgromadzoną w niniejszej sprawie dokumentacją były depozycje świadka odnoszące się do zaciągania przez podsądną w jego imieniu pożyczek finansowych w instytucjach parabankowych.

Sąd nie znalazł powodów do kwestionowania prawdziwości zeznań pokrzywdzonego w powyższym zakresie szczególnie, że w pełni znalazły one swoje odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji. Wprawdzie D. N. nieprawidłowo wskazał ilość i wartość przywłaszczonych przez K. S. (1) markerów do znakowania pojazdów, niemniej jednak w ocenie Sądu nie było to motywowane chęcią powiększenia rozmiarów szkody. Wyliczenia dokonane przez D. N., co w sposób oczywisty wynikało z dokumentów oparte zostały na inwenturze i co do zasady były prawidłowe, jednakże określenie stanu magazynowego nie uwzględniało dokonanej we wcześniejszym okresie korekty faktury na zakup markerów, jednocześnie określenie wysokości szkody wyliczone zostało w ujęciu cywilistycznym (tj. obejmowało zarówno poniesione nakłady jak i utracone korzyści), przy czym kwestia ta omówiona zostanie szczegółowo w dalszej części uzasadnienia.

W toku postępowania sądowego pokrzywdzony powtórzył swoją relację przedstawioną na etapie postępowania przygotowawczego, w tym ponownie zobrazował przebieg współpracy z oskarżoną i okoliczności w jakich dowiedział się o przestępczej działalności K. S. (1), a następnie kontynuował swoją narrację w zakresie kolejnych ujawnianych w spółkach nieprawidłowości. Podczas rozprawy sądowej pokrzywdzony w dalszym ciągu nieprawidłowo utrzymywał ilość przywłaszczonych przez oskarżoną markerów do znakowania pojazdów, co podlegało weryfikacji przez skład orzekający na etapie wyrokowania z uwzględnieniem dokumentacji finansowej (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Błędne oszacowanie wysokości przywłaszczonych przez podsądną markerów nie świadczy bynajmniej o intencjonalnej chęci pogorszenia sytuacji procesowej K. S. (1), albowiem w rzeczywistości kontrola D. N. nad podległymi mu spółkami była wysoce wątpliwa z uwagi na spędzanie ok. połowy roku w A., a tym samym zasadniczo obce mu były rozliczenia finansowe za zakupione i sprzedane markery DNA.

W toku rozprawy sądowej w dniu 18 października 2023 roku świadek spontanicznie oświadczył, iż K. S. (1) stworzyła swoje własne źródło i sposób sprzedaży markerów DNA i nie istniała możliwość samodzielnego nanoszenia znakowania przez klientów, a mogli to robić wyłącznie wykwalifikowani pracownicy na podstawie udzielonych im certyfikatów. Sąd Okręgowy dał wiarę treści wystąpienia pokrzywdzonego, szczególnie że analogiczny wniosek płynie po wysłuchaniu zeznań świadków będących klientami indywidualnymi, którzy dokonali zakupu pojedynczych markerów DNA bezpośrednio od K. S. (1).

1.1.

zeznania świadka K. S. (2)

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom prezes zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., która spójnie i szczerze przedstawiła pracę K. S. (1) w pokrzywdzonej spółce oraz zakres obowiązków w niej, a jej twierdzenia znalazły swoje odzwierciedlenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Nadto świadek kategorycznie zaznaczyła, że klucze do firmy oraz magazynów firmowych posiadała wyłącznie K. S. (1) i tylko ona miała do nich dostęp, przy czym przyznała ona, że nie miała wiedzy na temat procesu inwentaryzacji zakupionych markierów do znakowania pojazdów. K. S. (2) przedstawiła jak wyglądało sporządzanie przez oskarżoną raportów dziennych z działalności spółek, przy czym podkreśliła ona, iż nie miała wiedzy podobnie jak pozostali członkowie zarządu, że jest ona wprowadzana w błąd przez K. S. (2), co do prawdziwości danych w nich zawartych. Świadek podkreśliła, że zarówno ona jak i D. N. darzyli oskarżoną dużym zaufaniem i dlatego bardziej stanowczo nie domagali się dostępu do rachunków bankowych pokrzywdzonych spółek., a nadto zaprzeczyła, aby kiedykolwiek K. S. (1) zgłaszała w spółce nabycie w jej imieniu telefonów komórkowych marki (...), przy czym w jej ocenie ujawnione umowy były całkowicie zbędne i niepotrzebne, gdyż w spółkach wystarczały 4 telefony do ich sprawnego funkcjonowania.

Składając natomiast zeznania uzupełniające świadek utrzymywała, że widziała jak D. N. przekazywał K. S. (1) kwotę ok. 20.000 zł na poczet uregulowania jego prywatnych należności w Urzędzie Skarbowym, przy czym twierdzenia te nie zostały poparte jakimkolwiek dokumentem, gdyż nie sporządzono na tą okoliczność żadnego pokwitowania, co w ocenie Sądu jest zdumiewające w sytuacji tak dużej sumy pieniędzy i wobec faktu bycia profesjonalistą w obrocie gospodarczym za jakiego chciał uchodzić D. N.. Sąd w omawianym zakresie nie znalazł podstaw do odmówienia prawdziwości depozycjom K. S. (1), niemniej jednak uznał, iż twierdzenia te są niepotwierdzone, przez co są daleko niewystarczające do zarzucenia oskarżonej przywłaszczenia wskazanego mienia.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka złożonym przed Sądem, które były zbieżne z zeznaniami złożonymi na etapie śledztwa. K. S. (2) przedstawiła przebieg współpracy z K. S. (1) oraz okoliczności w jakich dowiedziała się o jej przestępczej działalności, a jej depozycje w pełnym zakresie korelowały z twierdzeniami pokrzywdzonego D. N..

1.1.

zeznania świadków:

- A. R.,

- J. K.,

- A. K. (1),

- M. J.,

- D. S.,

- M. F.

Sąd w pełnym zakresie dał wiarę zeznaniom świadków, którzy byli zatrudnieni w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a następnie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Świadkowie spójnie przedstawili spektrum swoich obowiązków w przedmiotowych spółkach, a nadto przytoczyli znany sobie zakres obowiązków K. S. (1), z czego wynikało, że we wskazanych spółkach zajmowała się ona niemal wszystkim, w tym czynnościami nie leżącymi bezpośrednio w zakresie jej obowiązków, tj. prywatnymi sprawami D. N.. J. K. i M. J. opisali także jak wyglądał proces znakowania pojazdów akcentując, że nie był on trudny, a A. R. zobrazowała jak wyglądała inwentaryzacja markerów do znakowania pojazdów. Sąd nie znalazł podstaw do negowania depozycji wskazanych świadków, szczególnie że z ich zeznań zestawionych z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym krystalizuje się rzeczywisty sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez D. N. oraz prawdziwy zakres obowiązków, które cedował on na pracowników. Słowa A. R. i A. K. (1) odnoszące się do wyręczania się przez pokrzywdzonego w sprawach prywatnych podległymi mu pracownikami znalazły również swoje odzwierciedlenie w fakcie udostępnienia przez pokrzywdzonego kluczy do swojego mieszkania oskarżonej, w sytuacji, w której nie utrzymywali oni ze sobą kontaktów pozazawodowych.

Nadto D. S. podkreśliła, że klucze do magazynu firmowego posiadała wyłącznie K. S. (1) i nikt poza nią nie miał do niego dostępu, które to zeznania mają kluczowe znaczenie w kontekście kwestii przywłaszczenia markerów do znakowania pojazdów z magazyny (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Świadek S. pracowała bowiem w pokrzywdzonej spółce przez okres jedynie 1 miesiąca, a więc nie miała ona żadnych powodów do fałszywego pomawiania oskarżonej, z którą nie była w żaden sposób skonfliktowana.

1.1

zeznania świadka E. K.

Sąd w pełnym zakresie dał wiarę świadkowi, która przedstawiła zakres swoich obowiązków związanych z pracą dla D. N. oraz zakres obowiązków jakie w pokrzywdzonych spółkach pełniła K. S. (1). Świadek stanowczo wskazała, że obowiązki zlecane jej przez pokrzywdzonego daleko wykraczały poza pracę biurową, którą miała według jego zapewnień wykonywać. Świadek podkreśliła również, że oskarżona w rzeczywistości zajmowała się wszystkim w pokrzywdzonych spółkach, a D. N. cedował na nią również swoje prywatne sprawy. Mając na względzie, że relacja wskazanego świadka pokrywała się w całości z relacją A. R. Sąd nie znalazł powodów do odmówienia jej prawdziwości we jakimkolwiek zakresie.

Świadek spontanicznie przedstawiła także swoje spostrzeżenia na temat stopy życiowej oskarżonej wskazując, że lubi się ona otaczać drogimi przedmiotami, a jej dzieci uczęszczają do prywatnej szkoły i to pomimo tego, że jej małżonek jest rencistą, wobec czego w znacznej mierze to na niej spoczywa obowiązek utrzymania rodziny.

1.3.

zeznania świadków:

- R. J.,

- R. B. (1),

- W. M.,

- J. C. (2),

- J. Ś.,

- A. K. (2),

- T. R.,

- D. G.,

- A. K. (3)

Sąd dał wiarę depozycjom świadków, którzy szczerze wskazali, że firmy, w których pracują dokonały zakupu od (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. pojedynczych markerów DNA do znakowania pojazdu oraz przytoczyli okoliczności z tym związane, a ich twierdzenia znalazły swoje odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji sprzedażowej.

1.2.

1.3.

zeznania świadków:

- D. T.,

- M. N. (1),

- R. K.,

- R. P.,

- A. P.,

- M. S. (1)

Świadek D. T. szczegółowo przedstawił przebieg swojej współpracy z (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wskazując, że zakupił od tej spółki w 2019 roku 1 marker do znakowania samochodów i w związku z tym kontaktował się z K. S. (1), która wystawiła na rzecz jego firmy fakturę na zakup tego produktu, na którym widniała adnotacja o zmianie rachunku. Świadek podkreślił, że po dokonaniu przelewu na wskazany mu przez podsądną rachunek otrzymał zwrot wpłaconej kwoty, a następnie wpłacił ja ponownie na rachunek spółki widniejący na tzw. „białej księdze” Ministerstwa Finansów. Świadek bardzo stanowczo i kategorycznie wskazał, że wszelkie kwestie w relacjach handlowych załatwiał wyłącznie z oskarżoną i to ona podała mu zmieniony numer rachunku bankowego.

Z kolei świadek M. N. (1) zaznaczył, że ofertę oznakowania pojazdów znalazł w Internecie i zadzwonił pod podany w ogłoszeniu numer telefonu, który odebrała K. S. (1). Świadek potwierdził, że zakupił u oskarżonej jedną usługę znakowania pojazdu, za którą zapłacił uzgodnioną stawkę zgodnie z wystawioną na jego rzecz fakturą VAT, a w toku postępowania sądowego potwierdził wskazane depozycje.

Analogiczne w swej treści były zeznania świadka R. K., który również wskazał, że w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. dokonał zakupu 1 markera do znakowania pojazdów i kontaktował się w tej sprawie z kobietą, a po odbiór produktu przyjechał do siedziby spółki, w której znajdowała się jedynie wskazana kobieta i podała mu również adres warsztatu, w którym może dojść do wykonania przedmiotowej usługi. R. K. oświadczył, że za przedmiotowy produkt zapłacił gotówką kobiecie znajdującej się w siedzibie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

R. P., A. P. i M. S. (1) spójnie zeznali, że wykonywali znakowanie pojazdów markerami DNA, przy czym produkt ten odbierał wyłącznie R. P., który na okazanej mu tablicy poglądowej stanowczo rozpoznał oskarżoną K. S. (1) jako osobę, od której odbierał zamówione markery płacąc za nie gotówką. Pozostali świadkowie nie mieli żadnej styczności z podsądną i zajmowali się wyłącznie znakowaniem pojazdów.

Mając na uwadze, że twierdzenia wskazanych świadków były w całości zgodne z dokumentacją zgromadzoną w niniejszej sprawie Sąd nie znalazł powodów do odmówienia im prawdziwości w jakiejkolwiek części.

1.1.

1.5.

zeznania świadków:

- P. C. (2),

- M. K. (1),

- M. G. (1),

- M. S. (2),

- K. G.,

- I. G.

Sąd przymiotem pełnej wiarygodności obdarzył zeznania świadków, którzy zakupili telefony marki (...) sprzedane przez B. S. w komisie z telefonami należącym do R. W. bądź zbyte przez K. S. (1) we własnym zakresie. Wszyscy świadkowie spójnie, konsekwentnie i szczerze wskazali w jaki sposób weszli w posiadanie wskazanych aparatów telefonicznych, a ich relacja była całkowicie bezstronna, albowiem nie znali oni żadnego z oskarżonych, a nadto potwierdzona została zgromadzoną w toku przedmiotowego postępowania dokumentacją.

1.3.

zeznania świadków:

- P. R.,

- R. B. (2)

Twierdzenia świadków były całkowicie bezsporne, albowiem przedstawili oni okoliczności swojej współpracy z (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w zakresie znakowania pojazdów markerami DNA, a żadna ze stron nie negowała prawdziwości tych depozycji.

1.1.

1.5.

zeznania świadka R. W.

Sąd Okręgowy zasadniczo nie znalazł powodów do odmówienia prawdziwości depozycjom świadka R. W., który przedstawił okoliczności w jakich nabył od oskarżonych, w tym przede wszystkim od B. S. aparaty telefoniczne marki (...), a także odczytał zapisy zawarte na umowach kupna – sprzedaży tychże aparatów telefonicznych. Świadek stanowczo wskazał, że aparaty telefoniczne sprzedała mu osobiście K. S. (1), albowiem każdorazowo się przedstawiała, a także jej małżonek często o niej opowiadał, przy czym świadek utrzymywał, że wszystkie telefony wyglądały „dobrze”, tj. miały fakturę, były fabr7ycznie zapakowane w kartonie i nie podejrzewał, aby mogły one pochodzić z kradzieży. Nadto R. W. potrafił w sposób kategoryczny opisać wygląd obojga oskarżonych, a nadto rozpoznał ich na okazanych mu tablicach poglądowych, co w ocenie Sądu pozwala na wyzbycie się jakichkolwiek wątpliwości w zakresie prawdziwości depozycji świadka w tym zakresie.

R. W. nie pamiętał wprawdzie ile razy K. S. (1) pojawiła się w jego komisie, lecz szczerze wskazał, że kilka razy dzwoniła na jego numer telefonu komórkowego pytając, czy małżonek może przyjechać i sprzedać telefony. Świadek przyznał również, że był informowany przez oskarżoną, że sprzęt pochodzi z firmy, w której ona pracuje, co było zgodne z prawdą, a także zaznaczył, iż dopytywał ją czy weszła w ich posiadanie legalnie i nie zostaną one następnie zablokowane, na co również uzyskał aprobującą odpowiedź. R. W. podkreślił też, że telefony kupował wyłącznie od B. S., który pomimo wady wzroku potrafił liczyć pieniądze i nie miał problemu z przemieszczaniem się. Zważywszy, że twierdzenia świadka w pełnym zakresie odpowiadały zabezpieczonej u niego dokumentacji obejmującej transakcje kupna – sprzedaży uzyskanych przez K. S. (1) telefonów marki (...), Sąd nie znalazł powodów do negowania prawdziwości przedstawionej przez niego relacji.

Składając zeznania przed Sądem świadek ponownie wskazał osoby oskarżonych jako sprzedających mu telefony komórkowe marki (...), a dalej przyznał, że kupował od nich wskazane telefony nie pytał ich o powody, dla których decydują się na ich sprzedaż. R. W. utrzymywał, że cena, za która kupił przedmiotowe (...)była ceną rynkową i nic nie wzbudziło jego podejrzeń w tym zakresie. Świadek stanowczo wskazał, że problemy B. S. ze wzrokiem były łatwo dostrzegalne. Sąd nie miał wątpliwości w zakresie prawdziwości relacji świadka czyniąc ją podstawą rozstrzygnięcia przedmiotowego procesu.

1.2.

zeznania świadka P. S. (3)

Świadek przyznał, że dokonał znakowania swojego samochodu metodą DNA w firmie (...) z siedzibą w P., niemniej jednak nie był w stanie żadnych konkretniejszych informacji w tym temacie. Relacja świadka miała charakter bezsporny, niemniej jednak jej walor dowodowy był wyłącznie uzupełniający.

1.1.

zeznania świadka M. K. (2)

Walor uzupełniający w niniejszej sprawie miały również zeznania światka M. K. (2) będącego pracownikiem Pierwszego Urzędu Skarbowego w S., który wskazał na czynności podejmowane przez K. S. (1) w związku ze spłatą należności publicznoprawnych D. N., przy czym świadek przedstawił swoje spostrzeżenia na temat zakresu obowiązków jakie podsądna świadczyła na rzecz pokrzywdzonego. Z uwagi na fakt, że M. K. (2) miał wyłącznie jednokrotną styczność z oskarżoną nie mógł on na jej temat udzielić żadnych wiarygodnych informacji poza tym, że pilnowała ona spraw finansowych D. N., co nie miało charakteru spornego w świetle pozyskanych w niniejszej sprawie dokumentów.

1.1.  – 1.6.

zeznania świadka J. C. (1)

Zeznania świadka zajmującego się księgowością pokrzywdzonych spółek były kategoryczne i konsekwentne, a jej wiedza w niniejszej sprawie wynikała wyłącznie z pełnionych obowiązków zawodowych. J. C. (1) syntetycznie zobrazowała zakres swoich obowiązków jako księgowej przedmiotowych podmiotów gospodarczych, a następnie przedstawiła zakres obowiązków K. S. (1) wskazując, że oskarżona w spółkach „robiła praktycznie wszystko” i w jej ocenie była sumiennym pracownikiem poważnie podchodzącym do powierzonych jej obowiązków. Świadek nadmieniła również, że podsądna cieszyła się bardzo duży zaufaniem prezesa D. N., albowiem zajmowała się również jego prywatnym mieszkaniem.

Składając zeznania uzupełniające w toku postępowania przygotowawczego stanowczo podkreśliła, że nie widziała ona faktur VAT wystawionych przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., a także umów kupna – sprzedaży aparatów telefonicznych marki (...) w komisie R. W., przy czym szczerze przyznała, że w jej biurze rachunkowym pracuje 13 osób, a więc ktoś inny mógł te faktury rozliczać. Świadek szczerze przyznała także, iż nie ma wiedzy czy zarząd spółki wyrażał zgodę na sfinansowanie zabiegów leczniczych i sprzętu medycznego dzieci oskarżonych, a także nie wiedziała o ilości umów zawartych przez K. S. (1) w imieniu pokrzywdzonych spółek, których przedmiotem były telefony marki (...), niemniej jednak stanowczo podała, że sprzęt ten nie został ujawniony jako majątek spółek. Dalej J. C. (1) oświadczyła, że nie ma żadnej wiedzy na temat pożyczek/chwilówek zaciąganych na dane D. N., lecz z całą pewnością nie były one księgowane jako pasywa spółek (...), a także przyznała, iż nie ma żadnej wiedzy nic nie wie na temat zamawiania i inwentaryzacji markerów DNA poza tym, że pochodziły one z W.. Nadto podkreśliła ona, że według jej wiedzy B. S. nie miał żadnych uprawnień do reprezentowania pokrzywdzonych spółek. Świadek bardzo szczegółowo opisała również sposób ewidencjonowania środków trwałych w spółkach, w których prowadziła księgowość oraz zasady obowiązujące przy wystawianiu faktur sprzedażowych, z jej twierdzenia cechowały się dużą wiedzą i kompetencjami w tym zakresie. Świadek akcentowała przede wszystkim, że należności spółek (...) były regulowane z różnych rachunków, niekoniecznie spółek zobowiązanych do zapłaty danej należności i na nieprawidłowość tego rodzaju rozliczeń J. C. (1) wskazywała K. S. (1), co oskarżona tłumaczyła koniecznością uregulowania opłat za media i twierdziła, że zgodę na tego rodzaju transakcje wyraził D. N. traktujący wszystkie spółki jako jedną całość.

J. C. (1) przyznała, że łączą ją z oskarżoną zobowiązania finansowe, tj. K. S. (1) jest jej dłużna kwotę między 5.000 zł a 8.000 zł., niemniej jednak Sąd nie dostrzegł, aby w związku z tym depozycje świadka były w jakimkolwiek stopniu nieprawdziwe. Zeznania księgowej pokrzywdzonych spółek na żadnym etapie nie przedstawiały bowiem podsądnej w niekorzystnym świetle (twierdziła wręcz, że nie miała żadnych podejrzeń co do działalności K. S. (1) w spółkach (...)), a treść jej relacji była wyważona i korespondowała ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją.

W toku postepowania sądowego świadek ponownie bardzo dokładnie przedstawiła przebieg swojej współpracy z K. S. (1) oraz D. N., w tym zakres swoich obowiązków, a jej twierdzenia korelowały w pełnym zakresie z treścią zeznań złożonych w ramach postępowania przygotowawczego w związku z czym Sąd nie znalazł powodów do negowania prawdziwości złożonych przez nią depozycji w jakimkolwiek zakresie. Świadek spontanicznie stwierdziła, że w jej ocenie relacje D. N. i K. S. (2) z oskarżoną są pełne wzajemnego zaufania, a nad oskarżoną nie była roztoczona żadna kontrola. Nadto świadek podkreśliła, że podsądna wykonywała przelewy z rachunków firmowych na rachunki swoich dzieci, które miały być rozliczone jako wynagrodzenie oskarżonej. J. C. (1) stwierdziła też, że K. S. (1) znaczną część wynagrodzenia pobierała w gotówce, a jej zeznania znalazły swoje odzwierciedlenie w dokumentacji finansowej pokrzywdzonych spółek.

1.1.

1.3.

zeznania świadka P. S. (2)

Świadek spontanicznie i szczerze przedstawił procedurę dokonywania wypłat z rachunków bankowych pokrzywdzonych spółek oraz weryfikacji stanów magazynowych, a jego relacja miała charakter całkowicie bezsporny. Analogicznie przedstawił on swoje spostrzeżenia na temat pracy oskarżonej w pokrzywdzonych spółkach, a także wykonywanych przez nią zadaniach. Świadek nie krył jednak, że w biurze pokrzywdzonych spółek przebywał wyłącznie w okresie od grudnia 2018 roku do marca 2019 roku przez 1 dzień w tygodniu po 30 – 60 minut, co czynił na prośbę D. N. w ramach pomocy przy optymalizacji kosztowej spółek (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. W zaistniałej sytuacji wiedza P. S. (2) na temat pracy oskarżonej dla wskazanych spółek była bardzo powierzchowna.

1.1.

zeznania świadków:

- H. K.,

- Nicole S.,

- R. G.

Zeznania świadków mieszkających w P. przy ul. (...) były wiarygodne w pełnym zakresie. H. K. i R. G. podali, że pod wskazanym adresem zamieszkują od ponad 30 lat, a N. S. od urodzenia i nie znają osoby K. S. (1). Relacje wskazanych świadków potwierdziły, że oskarżona przedmiotowy adres wymyśliła chcąc wprowadzić operatora telefonii komórkowej w błąd co do adresu, pod którym ma siedzibę spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w imieniu, której zawarła z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...).

dotyczy wszystkich zarzutów

dokumenty, w tym w wersji elektronicznej, zgromadzone w aktach głównych i wszystkich załącznikach

(nr kart wskazano w części 1.1.1 uzasadnienia)

Podstawą ustaleń faktycznych Sąd uczynił także zebrane w sprawie, a ujawnione na rozprawie w trybie art. 393 § 1 – 3 k.p.k. i art. 394 § 2 k.p.k. i art. 405 k.p.k. dokumenty. Sąd uznał je za wiarygodny materiał dowodowy, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności, ani prawdziwości informacji w nich zawartych, a i Sąd nie znalazł jakichkolwiek podstaw, by zakwestionować je z urzędu. Kwestionowane w toku niniejszego postępowania nie były również dokumenty prywatne, wobec czego stanowiły one podstawę ustalenia stanu faktycznego.

1.2.

1.5.

1.6.

opinie wydana na podstawie ekspertyzy z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma biegłego mgr inż. M. N. (2)

Prawdziwe i nie podważane przez żadną ze stron były sprawozdania z badań z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma biegłego mgr inż. M. N. (2), a Sąd nie znalazł jakiejkolwiek podstawy ku temu, by z urzędu kwestionować ich wyniki i wartość dowodową w przedmiotowej sprawie. Opiniujący bardzo dokładnie przedstawił metodologię swojej pracy, a jej wyniki zobrazował nie tylko słownie, lecz również graficznie wskazując na elementy charakterystyczne badanego pisma. Biegły bardzo stanowczo i kategorycznie wypowiedział się, że parafy dotyczące B. S. występujące w pozycjach „zbywca” na umowach kupna – sprzedaży aparatów telefonicznych marki (...) zawartych z R. W. zostały nakreślone przez oskarżonego B. S..

Odnosząc się natomiast do podpisów „D. N.” na dokumentacji związanej z zaciąganymi na dane pokrzywdzonego pożyczkami w instytucjach parabankowych biegły wskazał, iż nie zostały one nakreślone przez D. N..

Z kolei opiniując na temat podpisów „K. S.” i „zmiana konta” widniejących na fakturze Vat nr (...) biegły N. kategorycznie stwierdził, że podpis „K. S.” został nakreślony przez K. S. (1), natomiast zapis ręczny „zmiana konta” wykazuje cechy grafizmu oskarżonej.

W ocenie składu orzekającego wskazane opinie były pełne, jasne i spójne, zostały sporządzone przez kompetentnego biegłego w zakresie posiadanej przez niego wiedzy specjalistycznej, a ich treść nie nasuwała wątpliwości co do dużej, merytorycznej wiedzy opiniującego i jako takie stanowiły element materiału dowodowego stanowiącego podstawę poczynionych ustaleń faktycznych.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

1.5.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego B. S.

W znacznej mierze wyjaśnienia oskarżonego B. S. zostały uznane przez Sąd za nieprawdziwe, albowiem podsądny przekonywał, że nie ma nic wspólnego ze sprzedażą telefonów komórkowych marki (...) w komisie R. W., czemu stanowczo i kategorycznie przeczył nie tylko właściciel wskazanego komisu, lecz przede wszystkim opinia wydana na podstawie ekspertyzy z zakresu kryminalistycznych badań porównawczych pisma wydana przez biegłego mgr inż. M. N. (2), który bardzo stanowczo i kategorycznie wypowiedział się, że parafy dotyczące B. S. występujące w pozycjach „zbywca” na umowach kupna – sprzedaży aparatów telefonicznych marki (...) zawartych z R. W. zostały nakreślone przez oskarżonego B. S.. Z tego też powodu fałszywe były depozycje oskarżonego, w których zaprzeczył, iż znał osobę R. W., a podsądny nie potrafił nadto w żaden logiczny sposób wytłumaczyć w jaki sposób jego podpisy znalazły się na umowach kupna – sprzedaży telefonów marki (...) zawartych z R. W..

Dostrzegalne w wyjaśnieniach B. S. było natomiast zasłanianie się niepamięcią na okoliczność zarządzania budżetem domowym i środkami wchodzącymi w jego skład. Oskarżony wyjaśniając w toku procesu sądowego przede wszystkim kluczył twierdząc z jednej strony, że aktualnie rozwodzi się z żoną, lecz pomimo tego mieszkają razem, ale w zasadzie to ich małżeństwo jest fikcją od 16 – 17 lat, które to twierdzenia są wewnętrznie sprzeczne i wskazują na chęć ukrycia przez podsądnego rzeczywistych relacji w rodzinie oskarżonych i faktycznej jego wiedzy na okoliczność poczynań małżonki. Analogicznie zinterpretowane zostały twierdzenia oskarżonego w części w jakiej twierdził, że budżetem domowy zarządzała w zasadzie wyłącznie K. S. (1), a on był tak nieporadny, że nawet nie miał dostępu do jej rachunku bankowego, natomiast oskarżona miała dostęp do jego konta i mogła wykonywać na nim dowolne transakcje.

Dla ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie nie miały znaczenia twierdzenia oskarżonego na okoliczność kredytu mieszkaniowego małżonków S. i komplikacji związanych z jego spłatą.

w zakresie wszystkich stawianych oskarżonej zarzutów

wyjaśnienia oskarżonej K. S. (1)

Oskarżona w toku całego postępowania skorzystała z przysługującego jej prawa do odmowy składania wyjaśnień.

1.1.  – 1.7.

częściowo zeznania pokrzywdzonego D. N.

Sąd nie dał wiary pokrzywdzonemu w zakresie w jakim twierdził, że od oskarżonej w pokrzywdzonych spółkach nie oczekiwano podejmowania czynności decyzyjnych, lecz wyłącznie wykonywania czynności o charakterze biurowo – administracyjnym, albowiem przeczy temu udzielenie jej prokury samoistnej. Sąd podkreśla, iż sama prokura stanowi umocowanie do wszelkich czynności sądowych i pozasądowych w imieniu spółki, a prokura samoistna pozwala na samodzielne dokonywanie tych czynności. Jeżeli D. N. w rzeczywistości nie chciał, aby oskarżona faktycznie zarządzała spółkami w czasie jego nieobecności (co faktycznie było wygodne w sytuacji, gdy pokrzywdzony przez okres 6 miesięcy w roku przebywał w A., gdzie występuje chociażby znaczna różnica stref czasowych w stosunku do tej obowiązującej w Polsce), to nie udzieliłby jej tak szerokiej prokury. Twierdzenia pokrzywdzonego skutecznie zostały zanegowane również przez wiarygodne zeznania świadków A. R., A. K. (1) i E. K., które w sposób konsekwentny i szczery przedstawiły zakres swoich obowiązków w czasie pracy dla D. N., a także obowiązków K. S. (1) w tych podmiotach. Z wiarygodnych zeznań byłych pracownic pokrzywdzonego wyłania się obraz D. N. jako prezesa spółki, który niemal wszystkie obowiązku ceduje na podwładnych nie wydając im jednak żadnych poleceń na piśmie (co jest zgodne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, albowiem K. S. (1) wszystkie polecenia miała wydawane ustnie, a udzielona jej prokura była bardzo szeroka), a także wymaga od nich załatwiania swoich prywatnych spraw, w tym sprzątania swojego domu.

Bez znaczenia dla poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych były zeznania pokrzywdzonego D. N. na okoliczność zaginięcia złotego łańcucha z jego domu przy ul. (...) w P., uregulowania przez K. S. (1) zaległości pokrzywdzonego w Urzędzie Skarbowym z tytułu podatku VAT oraz wyrejestrowania przez oskarżoną samochodu marki Ż., albowiem kwestia ta nie stanowiła przedmiotu stawianych oskarżonym zarzutów.

zeznania świadka J. H. (k. 1511 – 1513),

Zeznania świadka J. H. były bez jakiegokolwiek związku z przedmiotem niniejszej sprawy. Świadek jest silnie skonfliktowana z D. N., a jej relacja dotyczyła niemal w całości ich wzajemnych rozliczeń z czasów wspólnego pożycia w ramach związku partnerskiego oraz funkcjonowania przedsiębiorstwa (...), co nie miało znaczenia w kontekście zarzutów stawianych oskarżonym.

zeznania świadków:

- D. B. (k. 2307 – 2308),

- A. M. (k. 2587 – 2588)

Świadkowie nie mieli żadnej wiedzy na okoliczność zarzutów stawianych oskarżonym.

zeznania świadka J. R. (k. 2904 – 2906)

Zeznania J. R. były całkowicie nieprzydatne do poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, albowiem świadek nie miał żadnej wiedzy na okoliczność znakowania swojego samochodu marki (...)markerem DNA poza samym faktem, że takie zdarzenie miało miejsce, albowiem wszelkimi kwestiami z tym związanymi zajmował się jego syn T. R..

zeznania świadków:

- P. S. (1)

- N. S.

Świadkowie będący dziećmi oskarżonych skorzystali z przysługującego im prawa do odmowy złożenia zeznań.

zeznania świadka K. N.

(k. 5423)

Świadek nie miała żadnej wiedzy w niniejszej sprawie, albowiem nie zna ona osoby K. S. (1) oraz jej męża i dzieci, jak również nie utrzymuje z nią żadnych kontaktów (świadek może oskarżonych znać jedynie z widzenia).

zeznania świadków:

- M. G. (2) (k. 3141 – 3142, 5648v - 5649),

- A. G. (k. 3201 – 3202)

Zeznania świadka nie miały żadnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie, albowiem świadek nie pamiętał w jaki sposób wszedł w posiadanie aparatu telefonicznego marki I. (...), jak również nie posiadał żadnej dokumentacji z tym związanej.

Zeznania o analogicznej treści złożył świadek A. G. w zakresie telefonu marki (...) o nr (...) podobnie jak nie posiadał żądnej dokumentacji z nim związanej.

zeznania świadków:

- E. W. (k. 3170),

- K. W. (k. 3423 – 3424, 3466 – 3468, 5728v – 5729)

Zeznania wskazanych świadków nie miały żadnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, albowiem nie mieli oni żadnej styczności z telefonami sprzedanymi w komisie przez B. S. i K. S. (1), a ich relacje dotyczyły wzajemnych relacji biznesowych i nieuczciwego postępowania K. W. wobec E. W..

Dokumenty:

- faktury VAT (k. 205, 207, 211 – 214, 216, 606 – 608, 1365, 1367),

- oświadczenia oskarżonej K. S. (1) (k. 208, 215),

- protokoły przeszukania miejsca (k. 587 – 588, 595 - 596),

- oferta (k. 627),

- umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz aneksy do nich (k. 97 – 98, 203 – 204, 633 – 644, 712 – 725, 729 – 794, 806 – 824, 1814 – 1819, 1822 – 1832, 1840, 1842 – 1844, 1846 – 1847, 1849, 1856 – 1861, 1871 – 1872, 1874 – 1879, 1881, 1884, 1895 - 1898),

- korespondencja mailowa dotycząca utraconego przez D. N. złotego łańcucha,

- potwierdzenie przelewu (k. 1364),

- korespondencja mailowa wysłana przez J. H. wraz z załącznikami (k. 1533 – 1539),

- pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 26 czerwca 2008 roku (k. 1820),

- wypowiedzenia umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych (k. 1821, 1833, 1837 – 1839, 1841, 1845, 1853, 1854v, 1866 - 1868),

- formularze wymiany karty SIM (k. 1834, 1836, 1848, 1850, 1855),

- nieprzedłużenie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (k. 1854),

- formularze umowy cesji (k. 1862 – 1866, 1868 - 1869),

- pismo (...) z dnia 28 lipca 2020 roku (k. 1900 – 1901),

- wypowiedzenie umowy ubezpieczenia OC (k. 1903, 2286, 2966),

- zmiana warunków umowy o pracę (k. 2272 – 2274,),

- zawiadomienie o zajęciu wierzytelności (k. 2277),

- korespondencja mailowa dot. rozliczaniu podatku VAT przez K. S. (1) (k. 2278 – 2285),

- historia rachunku bankowego nr (...) (k. 3002 – 3003),

- notatki urzędowe (k. 3111, 5003 - 5027),

- protokół przeszukania miejsca (k. 3197 – 3198),

- wyciąg z rachunku bankowego (...) (k. 3349),

- historia rachunku bankowego nr (...) (k. 3395 – 3396),

- dokumentacja bankowa dot. rachunku (...) (k. 3441 – 3449),

- dokumentacja bankowa dot. rachunku (...) (k. 3470 – 3471),

- dokumentacja bankowa dot. rachunku bankowego nr (...) (k. 3566 – 3572),

- dokumentacja bankowa dot. rachunku bankowego nr (...) (k. 4503 – 4536),

- dokumentacja bankowa dot. rachunku bankowego nr (...) (k. 4880 – 4881),

Wskazana dokumentacja nie miała żadnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, bądź też obejmowała transakcje i czynności prawne, w zakresie których oskarżonym nie postawiono żadnych zarzutów.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Czyny wskazane w punktach: 1, 2, 3, 6, 7, 8 części rozstrzygającej wyroku

K. S. (1)

Czyn wskazany w punkcie 4 części rozstrzygającej wyroku

K. S. (1)

Czyn wskazany w punkcie 9 części rozstrzygającej wyroku

K. S. (1)

Czyn wskazane w punkcie 18 części rozstrzygającej wyroku

B. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.1.1.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie stwierdzić należy, iż sprawstwo i wina K. S. (1) w zakresie zarzucanych jej czynów nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości. Niemniej jednak przyjęta przez prokuratora kwalifikacja prawna czynu zarzucanego podsądnej w punkcie V części wstępnej wyroku (w punkcie 6 części rozstrzygającej wyroku) nie znalazła odzwierciedlenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Przywłaszczeniem w rozumieniu kodeksu karnego jest bezprawne, z wyłączeniem osoby uprawnionej, rozporządzenie rzeczą ruchomą znajdującą się w posiadaniu sprawcy przez włączenie jej do swego majątku i powiększenie w ten sposób swojego stanu posiadania lub stanu posiadania innej osoby albo wykonywanie w inny sposób w stosunku do rzeczy ruchomej uprawnień właścicielskich, bądź też przeznaczenie jej na cel inny niż przekazanie właścicielowi (por. wyrok SN z 6 stycznia 1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64; wyrok SA w Lublinie z 3 grudnia 1998 r., II AKa 176/98, Apelacja Lubelska 1999, nr 2, poz. 11).

Przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. stanowi kwalifikowany typ przywłaszczenia. Jest przestępstwem indywidualnym, które może popełnić jedynie sprawca mający określone kwalifikacje, a mianowicie osoba, której powierzono cudzą rzecz ruchomą. Powierzenie rzeczy ruchomej polega na przekazaniu władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi. Powierzenie oznacza więc przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością, z jednoczesnym konkretnym oznaczeniem sposobu jego wykonywania przez osobę, której rzecz jest powierzana (por. Komentarz do art. 284 kodeksu karnego pod red. A. Zolla. Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., Zakamycze, 2006, wyd. II.).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż Sąd Okręgowy nie miał najmniejszej wątpliwości, że zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że K. S. (1) będąc osobą zatrudnioną w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty do spraw administracyjno-księgowych oraz będąc prokurentem samoistnym uprawnionym do reprezentowania wskazanych spółek oraz spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w dniu 23 grudnia 2015 roku zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki (...) o nr (...) o wartości 5.359.49 zł, w dniu 9 maja 2017 roku zawarła aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki (...) o nr (...) o wartości 4.203,39 zł, a w dniu 6 sierpnia 2019 roku zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z (...) S.A. na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i nabyła na rzecz spółki telefon komórkowy marki (...) IMEI (...)o wartości 4.520,25 zł, co odpowiadało kodeksowemu pojęciu powierzenia cudzego mienia, a więc bez prawa swobodnego dysponowania nimi, w tym w szczególności prawa rozporządzania aparatami telefonicznymi jak własnymi.. Zawarcie wskazanych umów zostało potwierdzone stosowną dokumentacją, a telefony stanowiące ich immanentną część nigdy nie weszły w skład środków trwałych pokrzywdzonych spółek. Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona ze wskazanymi telefonami postąpiła jak ze swoją własnością sprzedając je na wolnym rynku kolejnym podmiotom. O intencjach podsądnej w zakresie ukrycia wskazanych transakcji przed członkami zarządu pokrzywdzonych spółek świadczy chociażby fakt, iż część z umów K. S. (1) przepisała na własne dane, a w przypadku telefonu marki (...) IMEI (...)oskarżona jako adres do przesyłania faktur podała wymyślony przez siebie adres ul. (...) w P.. Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd nie miał wątpliwości, że K. S. (1) swoim działaniem dopuściła się sprzeniewierzenia przedmiotowych aparatów telefonicznych.

Potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym znalazł również zarzut związany z zawarciem przez oskarżoną szeregu umów z (...) S.A. (szczegółowo wskazanych w punkcie VII części wstępnej wyroku, stąd Sąd nie widzi potrzeby ich powielania), których przedmiotem poza świadczeniem usług telekomunikacyjnych na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. były również aparaty telefoniczne marki (...), które oskarżona przekazała następnie swojemu mężowi B. S., a ten sprzedał je w komisie z telefonami należącym do R. W.. Wprawdzie oskarżony S. przeczył, aby kiedykolwiek dokonywał sprzedaży wskazanych telefonów, niemniej jednak jego twierdzenia pozostawały w oczywistej sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami świadka R. W., który kategorycznie rozpoznał oskarżonych, w tym przede wszystkim B. S. jako osoby, które dokonywały z nim transakcji obejmującej wskazane modele telefonów. Nadto biegły grafolog potwierdził, że podpisy na umowach kupna – sprzedaży przedmiotowych telefonów należą do B. S..

Osobnych rozważań wymaga natomiast kwalifikacja prawna i opis czynów zarzuconych K. S. (1) w punkcie V części wstępnej wyroku (punkt 6 części rozstrzygającej orzeczenia). Dla jasności dalszych wywodów wskazać należy, że w zakresie przypisanego podsądnej w punkcie V części wstępnej wyroku oskarżyciel publiczny zarzucił K. S. (1) popełnienie przestępstwa z art. 296 § 3, 2 i 1 k.k. i art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Jedynie celem przypomnienia Sąd Okręgowy wskazuje, że istotą czynu z art. 296 § 1 k.k. jest wyrządzenie znacznej szkody majątkowej w następstwie nadużycia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków. Zachowanie się sprawcy czynu zabronionego z art. 296 k.k. wyznaczają trzy elementy: 1) formalna, szczególna powinność określonego zachowania się na rzecz pokrzywdzonego; 2) nadużycie swoich uprawnień lub niedopełnienie obowiązków; 3) powstanie szkody majątkowej w mieniu pokrzywdzonego jako wynik realizacji przez sprawcę znamion czynnościowych. Wszystkie te elementy muszą wystąpić łącznie, a pomiędzy nimi powinien istnieć związek przyczynowo - skutkowy (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 5 września 2012 roku, II AKa 155/12, Legalis nr 742323). Wyrządzenie szkody musi nastąpić przez nadużycie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków. Niedopełnienie obowiązków polega albo na całkowitej bierności w sytuacji, kiedy konieczne było podjęcie działania, albo na podjęciu działań niewystarczających dla prawidłowego wywiązania się z obowiązków. Nadużycie uprawnienia polega na zachowaniu bądź przekraczającym je, bądź nawet pozostającym w ich ramach, lecz podjętym niezgodnie z celem, dla którego uprawnienia zostały sprawcy nadane.

Podkreślenia wymaga, że sprawca swoim zamiarem musi obejmować zarówno wszystkie znamiona przedmiotowe, jak też i skutek tego przestępstwa.

Pomiędzy skutkiem w postaci wyrządzenia szkody a zachowaniem sprawcy, polegającym na nadużyciu uprawnień lub niedopełnieniu obowiązków zachodzić musi szczególna więź i jak już wskazano wszystkie te elementy muszą wystąpić łącznie a pomiędzy nimi powinien istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

W odniesieniu do wskazanego przepisu w piśmiennictwie powołuje się wzorzec dobrego kupca, dobrego gospodarza, który postępuje racjonalnie, zmierza do uzyskania korzyści ekonomicznych, ma na celu dobro podmiotu. Podkreślić też trzeba, że uprawnienia i obowiązki sprowadzają się do zasad dobrego gospodarowania, jeżeli te zachowania podejmowane są w sferze dozwolonego ryzyka gospodarczego, to nie mogą stanowić podstawy odpowiedzialności z art. 296 k.k. Niegospodarność sama w sobie nie jest zjawiskiem z założenia patologicznym, bowiem stanowi nieodłączny element aktywności ekonomicznej i wynika z różnych przyczyn, począwszy od braku wiedzy i doświadczenia osoby podejmującej decyzje gospodarcze, a skończywszy na ryzyku, którym obiektywnie obarczona jest każda decyzja gospodarcza. Kryminalizacją objęte są jedynie te przejawy niegospodarności, które są związane z prowadzeniem cudzych spraw gospodarczych w sposób szkodzący właścicielowi. Niezależnie od powyższego, zwalczanie niegospodarności powinno opierać się na zasadzie ultima ratio regulacji prawnych, zatem przede wszystkim środkami z dziedziny ekonomiki, organizacji i zarządzania oraz przez prawo gospodarcze, administracyjne i cywilne a także przy użyciu środków z zakresu odpowiedzialności służbowej, dyscyplinarnej i porządkowej.

W art. 296 k.k. ogólne określenie zachowania sprawcy przez skutek (wyrządza szkodę) uściślają zwroty „nadużywa uprawnień” lub „nie dopełnia obowiązków”. To pierwsze może polegać zarówno na przekroczeniu uprawnień, jak i działaniu w ramach wytyczonych im formalnie granic, lecz niezgodnie, wbrew celom, dla jakich zostały udzielone. Natomiast niedopełnienie obowiązków może się wyrazić w całkowitej bezczynności w zakresie, w jakim sprawca był do działania zobowiązany, albo w częściowym tylko czy niestarannym wykonywaniu obowiązków, jakich się podjął.

Powiedzieć też trzeba, że obowiązek to wynikające z przepisu ustawy, decyzji właściwego organu lub umowy zobowiązanie do podjęcia lub zaniechania określonych czynności związanych z zajmowaniem się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą. Obowiązek oznacza więc ciążącą na danej sobie powinność postępowania w określony sposób, tj. dokonywania określonych czynności lub powstrzymywania się od ich dokonywania. „Zajmowanie się” charakteryzuje się przy tym pewną samodzielnością, rozumie się przez to kierowanie sprawami majątkowymi w sposób identyczny lub zbliżony zakresowo do tego, co czynić może sam mocodawca.

Czyn z art. 296 § 1 k.k. ma charakter umyślny. Zakłada to świadomość sprawcy wszystkich znamion tego typu oraz chęć jego realizacji lub co najmniej świadomość możliwości wypełnienia ustawowych znamion i godzenie się na to, że zachowanie może stanowić realizację znamion wymienionego przestępstwa. Tak więc zamiarem bezpośrednim lub co najmniej wynikowym objęte musi być nie tylko nadużycie uprawnień lub niedopełnienie ciążących na sprawcy obowiązków, ale także i spowodowaniu skutku w postaci znacznej szkody majątkowej. Z kolei przestępstwo określone w § 2 i § 3 może być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim.

Nie można przy tym w żadnym wypadku stosować swoistej miary automatyzmu, w myśl której, skoro ewidentne jest niedopełnienie obowiązków „dobrego gospodarza” lub też ewidentne jest nadużycie uprawnień, tym samym przyjąć należy umyślność także co do zaistniałego - w wyniku takich działań lub zaniechań – skutku.

Tymczasem w niniejszej sprawie Prokurator nie wskazał jakie dokładnie działania oskarżonej miały stanowić nadużycie udzielonych jej uprawnień. Brak jest jednocześnie jakiegokolwiek punktu odniesienia pozwalającego na uznanie, że K. S. (1) w ramach udzielonych jej uprawnień była zobowiązana do działania w imieniu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. a nadto na mocy przepisów ustawy - kodeksu spółek handlowych oraz udzielonych pełnomocnictw była upoważniona i zobowiązana do zajmowania się sprawami majątkowymi tej spółki oraz jej działalnością gospodarczą. D. N. konsekwentnie w toku całego postępowania wskazywał, że K. S. (1) nie miała samodzielności decyzyjnej i miała wykonywać zlecone jej przez zarząd czynności. Dowody zebrane w sprawie wskazywały, że rzeczywiste uprawienia oskarżonej daleko wykraczały poza zakres wskazany przez pokrzywdzonego, co było spowodowane przede wszystkim faktem, iż przez część roku przebywał on w A. przez co miał wyłącznie zdalną kontrolę nad spółką, a wszelkie obciążenia związane z kierowaniem nią cedował na K. S. (1). Niezależnie od powyższego warunkiem przypisania podsądnej popełnienia przestępstwa z art. 296 § 1 k.k. jest wyrządzenie pokrzywdzonej spółce znacznej szkody majątkowej. Z kolei zgodnie z art. 115 § 7 k.k. w zw. z art. 115 § 5 k.k. szkodą majątkową znacznej wartości jest szkoda majątkowa, której wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych. Tymczasem szkoda o wskazanych rozmiarach nie występuje w niniejszej sprawie.

Podkreślenia bowiem wymaga, że K. S. (1) zarzucono, że będąc odpowiedzialną za mienie spółki przywłaszczyła powierzone jej cudze mienie ruchome, tj. towary nabyte przez spółkę (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w postaci 448 markerów do znakowania pojazdów o wartości rynkowej w wysokości 991.872 zł. Sąd analizując zgromadzone w przedmiotowym postępowaniu dowody poczynił ustalenia w zakresie ilości przywłaszczonych przez oskarżoną markerów, albowiem sam fakt przywłaszczenia tychże markerów DNA, a następnie rozporządzenie nimi według własnego uznania jest bezsporny. Przesłuchani w niniejszej sprawie świadkowie R. J., R. B. (1), W. M., J. C. (2), J. Ś., A. K. (2), T. R., D. G., A. K. (3), D. T., M. N. (1) i R. K. potwierdzili zakup od oskarżonej jednego markeru do znakowania pojazdów DNA i uiścili płatność za niego gotówką bądź przelewem na rachunek bankowy wskazany przez K. S. (1). Sprzedaż markerów do znakowania pojazdów klientom indywidualnym bez jednoczesnego zapewnienia usługi ich naniesienia było niezgodne z zakresem prowadzonej przez spółkę działalności w tym zakresie na co jasno wskazywał D. N.. Pokrzywdzony podkreślił bowiem, że prawidłowe znakowanie potwierdzone było stosownym certyfikatem i nie mogły tego dokonywać osoby nieupoważnione. Natomiast K. S. (1) tworzyła własną bazę klientów indywidualnych, których zaopatrywała we wskazane markery oraz pobierała od nich opłaty w różnej wysokości (nie jest wiadomym od czego zależało ich zróżnicowanie).

Przechodząc natomiast do określenia ilości przywłaszczonych przez oskarżoną markerów do znakowania pojazdów wskazać należy, że na dzień 31 grudnia 2018 roku liczba tychże markerów znajdująca się w magazynie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wynosiła 1.036 sztuk według przeprowadzonej wówczas inwentury (k. 1568), a wartość jednego markera wynosiła 154 zł (ok. 35 euro), przy czym pokrzywdzona spółka sprzedawała wskazane markery swoim kontrahentom w kwocie 246 zł brutto za 1 sztukę przy większej ilości (w tym spółce (...) S.A. z siedzibą w W.), 349 zł netto za sztukę (tj. 429,27 zł brutto za sztukę - (...) z siedzibą w G.), 399 netto za sztukę (tj. 490,77 zł brutto – (...) z siedzibą w L.), 500 zł netto (tj. 615 zł brutto – (...)), 550 zł netto (tj. 676,50 zł brutto za sztuk, którą to cenę uiścił (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w M.), 600 zł netto za sztukę przy pojedynczym zamówieniu (tj. 738 zł brutto i taką kwotą obciążony został (...)sp. k. z siedzibą w P. oraz PHU (...) z siedzibą w P.), 699 netto za sztukę (tj. 859,77 zł brutto – (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.), 1.100 zł netto za sztukę (tj. 1.353 zł brutto - (...)), a nawet 1.800 zł netto za sztukę (tj. 2.214 zł brutto, która to kwotą został obciążony (...), lecz w kwocie tej znajdowała się również usługa znakowania, albowiem klient nie płacił za nią osobno w warsztacie). W całym 2019 roku według znajdujących się w dokumentacji księgowej faktur (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. sprzedała 887 sztuk markerów DNA. Wprawdzie w dniu 27 sierpnia 2019 roku dostawca markerów DNA z Wielkiej Brytanii wystawił na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. fakturę VAT nr (...) na 300 markerów DNA, które to markery zostały zaksięgowane we wskazanej spółce, co zwiększyło stan magazynowy o 300 sztuk, to w dniu 5 grudnia 2019 roku wystawiona została na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. faktura korygującą do faktury (...) na kwotę 2.173,53 euro w zakresie wskazanych 300 sztuk markerów, co zmniejszyło stan magazynowy o 300 sztuk. Tym samym rzeczywista liczba przywłaszczonych przez oskarżoną markerów stanowiła różnicę pomiędzy ilością markerów widniejących na stanie magazynowym pokrzywdzonej spółki w dniu 31 grudnia 2018 roku (tj. 1.036), a ilością sprzedanych markerów do dnia 14 października 2019 roku (tj. 887 sztuk), co daje 149 markerów do znakowania pojazdów. Do ilości przywłaszczonych markerów absolutnie nie można zaliczyć ilości markerów widniejących na fakturze z dnia 05 grudnia 2019 roku, która wystawiona zostało jako krekta do faktury nr (...) z dnia 27 sierpnia 2019 roku wystawionej na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.. Wskazać, bowiem należy, że w świetle poczynionych ustaleń faktycznych nieprawidłowości w Spółkach zostały ujawnione przez D. N. w dniu 14 października 2019r., a co za tym idzie przywłaszczenie przez oskarżoną wskazanej przez pokrzywdzonego łącznej ilości markerów musiałoby nastąpić do tego czasu. Tymczasem faktura korygująca do faktury (...) na kwotę 2.173,53 euro w zakresie wskazanych 300 sztuk markerów, gdzie jako nabywcę wskazano nie jak uprzednio (...) z siedzibą w P. lecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wystawiona została w dniu 05 grudnia 2019r. i dopiero z tą chwilą zwiększył się księgowo stan magazynowy markerów w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o 300 sztuk. Zatem oczywistym jest, że K. S. (1) nie mogła sprzeniewierzyć tychże 300 sztuk markerów, które stały się własnością (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. w dniu 05 grudnia 2019r.

Kwestią fundamentalną dla określenia wysokości poniesionej przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. szkody związanej z przywłaszczonymi przez oskarżoną markerami jest ustalenie wartości 1 markera DNA. Całkowicie niezrozumiałe jest określenie tejże wartości na poziomie 2.214 zł brutto, albowiem jest to cena najwyższa jaką klient został obciążony za zakup tego produktu wraz z usługą znakowania. Prokurator zdaje się jednak nie dostrzegać, że w analogicznym okresie markery DNA były sprzedawane również innym podmiotom po znacznie niższych cenach. W ocenie Sądu Okręgowego absolutnie niedopuszczalnym jest czynienie skrajnie niekorzystnych ustaleń w zakresie poniesionej przez pokrzywdzoną spółkę szkody na niekorzyść oskarżonej. Zarówno oskarżyciel publiczny jak i oskarżyciel posiłkowy nie rozumieją również, że szkoda poniesiona na gruncie prawa karnego sprowadza się do wydatków poniesionych na zakup sprzeniewierzonego przez K. S. (1) mienia i jest to szkoda inaczej określona niż na gruncie prawa cywilnego, gdzie szkoda jest wyrażona także utraconymi korzyściami (tzw. lucrum cessans). Tym samym w niniejszej sprawie szkodą poniesioną przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. były środki wydatkowane przez spółkę na zakup markerów, tj. 154 zł za sztukę, co przy ilości 149 przywłaszczonych przez oskarżoną markerów dało kwotę 22.946 zł i tą kwotę Sąd przyjął jako wysokość poniesionej szkody. Wskazana szkoda nie nosi zatem miana szkody znacznych rozmiarów, co wykluczało możliwość uznania sprawstwa K. S. (1) w zakresie zarzucanego jej czynu z art. 296 § 3, 2 i 1 k.k.

Z uwagi na fakt, że w ramach czynu zarzucanego K. S. (1) w punkcie V części wstępnej wyroku nie wykazano, aby wystawiła ona jakąkolwiek nierzetelną fakturę z podstawy prawnej należało wyeliminować art. 271 § 3 k.k., a mając na względzie, że wartość sprzeniewierzonego mienia nie wypełniała kodeksowej definicji znacznej szkody majątkowej wyeliminować należało działanie przez K. S. (1) w ramach art. 294 § 1 k.k.

Odnosząc się natomiast do sprzeniewierzonych przez K. S. (1) środków pieniężnych Sąd nie miał najmniejszych wątpliwości, że sprawstwo oskarżonej zostało w tym zakresie wykazane ponad wszelką wątpliwość. Z przepływów finansowych na rachunkach bankowych pokrzywdzonych spółek oraz K. S. (1) i jej dzieci jasno wynika, że oskarżona wyprowadzała środki finansowe z pokrzywdzonych podmiotów, a następnie wpłacała je na rachunki bankowe swoje i swoich bliskich. Sąd nie miał również żadnych wątpliwości, że wskazane działania nie znajdowały żadnego umocowania w udzielonych oskarżonej uprawnieniach, na co bardzo stanowczo wskazał w swoich zeznaniach D. N.. Nadto świadek J. C. (1) podkreśliła, że podsądna wykonywała przelewy z rachunków firmowych na rachunki swoich dzieci, które miały być rozliczone jako wynagrodzenie oskarżonej, co jak już wskazano nie miało żadnej podstawy prawnej ani faktycznej, przy czym K. S. (1) znaczną część swojego wynagrodzenia pobierała również w gotówce, co zważywszy, że pensja oskarżonej oscylowała wokół kwot 1.500 zł – 3.000 zł miesięcznie jasno wskazuje, że dokonywane przez nią transakcje płatnicze nie znajdowały żadnego racjonalnego uzasadnienia.

Mając na względzie, że oskarżona w zakresie wszystkich przypisanych jej czynów popełniała je w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zasadnym było uzupełnienie podstawy prawnej jej skazania o art. 91 § 1 k.k.

Sąd nie miał również żadnej wątpliwości co do winy oskarżonej, która dopuściła się popełnienia zarzuconych jej czynów zabronionych działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim, a nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające, bądź ograniczające jej winę.

3.2.1.

Sąd Okręgowy nie miał również jakichkolwiek wątpliwości, że K. S. (1) w okresie od dnia 3 marca 2018 roku do dnia 21 września 2019 roku będąc osobą zatrudnioną w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty do spraw administracyjno-księgowych oraz prokurentem samoistnym ustanowionym dla tej spółki uprawnionym do wystawiania faktur VAT wystawiła nierzetelne faktury VAT o nr (...) z dnia 11 lipca 2019 roku na kwotę 676,50 zł dotyczącą kontrahenta (...) Sp. z o.o. Sp. k., o nr (...) z dnia 1 sierpnia 2019 roku na kwotę 2.214 zł dotyczącą kontrahenta M. N. (1), o nr (...) z dnia 9 lipca 2019 roku na kwotę 738 zł, dotyczącą firmy (...) s.j., w których treści wskazała nieprawidłowy numeru rachunku sprzedawcy będący w rzeczywistości jej rachunkiem osobistym lub rachunkiem osobistym jej córki, a następnie przywłaszczyła pieniądze zapłacone z tytułu wystawienia tych faktur VAT. Analogiczny modus operandi oskarżona zastosowała w przypadku faktury o nr (...) z dnia 14 października 2019 roku na kwotę 738 zł, dotyczącą firmy (...), na której widniał rachunek bankowy należący do podsądnej, lecz z uwagi na cofnięcie przelewu i wykonanie ponownej płatności przez kontrahenta na właściwy rachunek pokrzywdzonej spółki widniejący w tzw. „białej księdze” działanie K. S. (1) w ostatnim przypadku zakończyło się na etapie usiłowania.

Art. 271 § 1 k.k. stanowi, że funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z kolei art. 271 § 3 k.k. dotyczy sytuacji, gdy sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Czynnością sprawczą czynu zabronionego z art. 271 k.k. jest „poświadczenie nieprawdy”, co polega na wystawieniu dokumentu stwierdzającego okoliczności nieistniejące lub przeinaczające, lub też na zatajeniu prawdy, którą należało stwierdzić. Mając na względzie, że oskarżona była uprawniona do wystawienia wskazanych wyżej faktur, w których poświadczyła nieprawdę celem uzyskania korzyści majątkowej w postaci płatności uiszczonych przez kontrahentów podstawę prawną przypisanego jej czynu należało uzupełnić o art. 271 § 3 k.k. oraz niezbędnym było również uzupełnienie opisu zarzucanego oskarżonej czynu.

Zgodnie z treścią art. 272 k.k. karze podlega kto wyłudza poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu. Przepis art. 272 k.k. określa odpowiedzialność za wyłudzenie poświadczenia nieprawdy (zwane niekiedy „fałszem intelektualnym pośrednim”) przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu. Należy przyjąć, że wprowadzenie w błąd musi dotyczyć okoliczności mającej znaczenie prawne, gdyż należy to do znamion poświadczenia nieprawdy, które sprawca wyłudza. Zachowanie sprawcy polega na podjęciu podstępnych zabiegów zmierzających do uzyskania dokumentu potwierdzającego nieprawdziwą, a korzystną dla sprawcy, okoliczność mającą znaczenie prawne. Sprawca może przy tym wprowadzać wystawcę dokumentu w błąd bezpośrednio przez dostarczenie fałszywych informacji lub dokumentów albo pośrednio, np. przy pomocy innych osób potwierdzających nieprawdziwe informacje. Nie muszą to jednak być działania szczególnie przebiegłe, których wykrycie wymaga ponadprzeciętnej uwagi i przezorności. Istotę przestępstwa wypełnia bowiem wprowadzenie w błąd osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu, którym poświadcza w nim nieprawdę działając w dobrej wierze. Przestępstwa określonego w art. 272 k.k. można się dopuścić jedynie umyślnie - w zamiarze bezpośrednim wyłudzenia poświadczenia nieprawdy. Przestępstwo z art. 272 k.k. ma charakter materialny i jest dokonane z momentem zrealizowania skutku w postaci wyłudzenia poświadczenia nieprawdy, tj. uzyskania takiego dokumentu (zob. Andrzej Marek Komentarz do art. 272 Kodeksu Karnego, Legalis).

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd nie miał wątpliwości, że swoim działaniem oskarżona wprowadziła w błąd osoby upoważnione do wystawiania faktur w imieniu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., iż faktura za usługi medyczne wykonane na rzecz jej dzieci oraz niezbędny po zabiegu sprzęt medyczny ma zostać wystawiona na dane (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. jako odbiorcy i podmiotu zobowiązanego do zapłaty przedmiotowych należności. D. N. stanowczo wskazał, że spółka nie wyrażała zgody na poniesienie wskazanych kosztów, a K. S. (1) wskazując pokrzywdzoną spółkę jako płatnika za wskazane usługi przekroczyła swoje uprawnienia wiedząc o tym, że nie ma żadnego uzasadnienia prawnego ani faktycznego do wpisania (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. jako finansującego wskazane zabiegi i sprzęt medyczny.

W zakresie rozważań teoretycznych dotyczących sprzeniewierzenia aktualne pozostają rozważania wskazane w punkcie 3.1.1. uzasadnienia i brak jest w związku z tym powodów do ich powielania.

W zakresie dokonanych przez podsądną transakcji na rachunkach bankowych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. i poczynionych przez oskarżoną wypłat środków spółki, a następnie wpłat na swoje rachunki bankowe oraz rachunki bankowe jej dzieci znalazły one swoje odzwierciedlenie w analizie transakcji wykonywanych na tychże rachunkach.

Sąd nie miał również żadnej wątpliwości co do winy oskarżonej, która dopuściła się popełnienia zarzuconego jej czynu zabronionego działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim, a nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające, bądź ograniczające jej winę.

3.3.1.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie stwierdzić należy, iż sprawstwo i wina oskarżonej K. S. (1) w zakresie wyłudzenia pożyczek w instytucjach parabankowych na dane pokrzywdzonego D. N. nie budziła żadnych wątpliwości. Oskarżona dysponując danymi pokrzywdzonego D. N. i dostępem do jego rachunku bankowego o nr (...) składała w instytucjach pożyczkowych wnioski o udzielenie krótkoterminowego finansowania. Sprawstwo podsądnej było bezdyskusyjne w sytuacji, w której jedynie ona miała dostęp do pełnych danych i osobistego rachunku bankowego D. N., a wnioski o wskazane pożyczki były procedowane przez Internet z wykorzystaniem Internetu firmowego w biurze pokrzywdzonych spółek (...) o nr IP (...) oraz połączenia internetowego w domu K. S. (1) - z użyciem dostępu do Internetu udzielonego użytkownikowi B. S. o nr IP (...).

Określone w art. 286 § 1 k.k. przestępstwo oszustwa jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa, jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując działania musi mieć wyobrażenie pożądanej przez niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Powyższe ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem ewentualnym. Zamiar bezpośredni winien obejmować zarówno cel, jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Sprawca musi chcieć takiego właśnie sposobu działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i cel ten musi stanowić punkt odniesienia każdego ze znamion przedmiotowych przestępstwa (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 21 lutego 1997 roku, sygn. II AKa 4/97, Biul. Sądu Apelacyjnego w Lublinie 1997, Nr 3, s. 16). Pojęcie korzyści majątkowej, konkretyzującej cel działania sprawcy (animus lucri faciendi) jest w wykładni prawa karnego rozumiane szeroko - jako aktualne (współczesne) i przyszłe rozporządzenie mieniem, osiągnięcie korzyści majątkowej w konkretnych okolicznościach, ogólne polepszenie sytuacji majątkowej. Korzyść majątkowa w rozumieniu tego przepisu jest niewątpliwie pojęciem szerszym niż przywłaszczenie, zagarnięcie mienia, stanowiące cel działania sprawcy (animus rem sibi habendi). Dlatego też, dla realizacji znamienia „w celu osiągnięcia korzyści majątkowej”, sprawca nie musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych zabiegów, wystarczy, że zamierza osiągnąć korzyść majątkową wynikającą z niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę czy inny podmiot wprowadzone w błąd. Dodać przy tym należy, iż mianem korzyści majątkowej określa się nie tylko korzyść dla siebie (tj. sprawcy), ale i dla kogo innego (art. 115 § 4 k.k.).

Natomiast w dyspozycji art. 190a § 2 k.k. został określony typ przestępstwa podszywania się pod inną osobę w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. Mianem tym określa się wszelkie wyobrażalne formy czynu, które mają wytworzyć przekonanie, że „podszywacz” jest tą osobą, której wizerunek czy dane zostały przez niego wykorzystane. Jest to przestępstwo formalne, co oznacza, że zostaje ono dokonane z chwilą, w której sprawca przystąpił do „robienia użytku" z danych osobowych lub wizerunku, nawet gdy szkody jeszcze nie wyrządził. Szkoda majątkowa to wszelkie rodzaje ubytków w majątku (damnum emergens, jak lucrum cessans). Szkoda osobista to wszelki dezawantaż w ogólnej kondycji życiowej ofiary.

Sąd Okręgowy wskazuje w tym miejscu, że złożone przez K. S. (1) wnioski o udzielenie pożyczki na dane D. N. w (...) sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. nie zostały udzielone i tym samym działanie podsądnej zakończyło się w tym, zakresie na etapie usiłowania, co musiało znaleźć swoje odzwierciedlenie w podstawie prawnej skazania.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że dla bytu wskazanego przestępstwa nie ma żadnego znaczenia czy zaciągnięte zobowiązania zostały spłacone czy też nie, albowiem przestępstwo zostaje popełnione już w momencie wprowadzenia przez sprawcę danych pokrzywdzonego do formularza wniosku o udzielenie finansowania znajdującego się na stronie internetowej pożyczkodawcy. Niemniej jednak brak spłaty zaciągniętego zobowiązania rodził konsekwencję w postaci wyrządzenia D. N. szkody majątkowej i osobistej poprzez zmniejszenie jego zdolności kredytowej i wpisanie do BIK jako osoby, która posiada zadłużenie. Pożyczka udzielona dnia 10 lipca 2015 roku o nr (...) przez (...) sp. z o.o. w kwocie 2.197 zł nie została bowiem spłacona i wierzytelność z tego tytułu została sprzedana na rzecz Kancelarii (...) S.A. Jednocześnie D. N. w związku z posiadanym rzekomym zadłużeniem, którego miał nie regulować stracił wiarygodność w relacjach z partnerami biznesowymi, jako osoba figurująca w BIK jako dłużnik.

Z uwagi na fakt, że w momencie popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej czynu przepisy ustawy karnej były dla niej względniejsze Sąd Okręgowy w podstawie prawnej skazania zastosował art. 4 § 1 k.k.

Sąd nie miał również żadnej wątpliwości co do winy oskarżonej, która dopuściła się popełnienia zarzuconego jej czynu zabronionego działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim, a nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające, bądź ograniczające jej winę.

3.4.1.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie pozwolił na jednoznaczne ustalenie, że oskarżony B. S. sprzedał w komisie z telefonami należącym do R. W. aparaty telefoniczne otrzymane od swojej małżonki, która zawarła jako osoba uprawniona do reprezentowania (...) z siedzibą w P. szereg umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) S.A., do których każdorazowo był dołączany aparat telefoniczny marki (...). Sąd nie miał wątpliwości, że podsądny sprzedał R. W. wszystkie telefony widniejące w punkcie IX części wstępnej wyroku i otrzymał za nie pieniądze widniejące na umowach kupna – sprzedaży, które następnie oskarżony wraz z małżonką spożytkowali na własne cele, co wypełnia znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 284 § 2 k.k. i w zakresie rozważań teoretycznych dotyczących tego przestępstwa aktualne pozostają rozważania wskazane w punkcie 3.1.1. uzasadnienia i brak jest w związku z tym powodów do ich powielania.

Wprawdzie oskarżony kwestionował swoje sprawstwo w zakresie zarzucanego mu czynu zabronionego, niemniej jednak stanowczo rozpoznał go R. W. wskazując, że to na pewno oskarżony sprzedał mu aparaty telefoniczne widniejące na zabezpieczonych przez organ śledczy umowach kupna – sprzedaży. Nadto biegły z zakresu badań pisma ręcznego potwierdził autorstwo podpisu oskarżonego B. S. na wskazanych umowach kupna – sprzedaży telefonów marki (...), a oskarżony nie potrafił w żaden logiczny sposób wyjaśnić w jaki sposób jego podpis znajdował się na tychże umowach.

Oczywiście ustalenie umyślności jako znamienia strony podmiotowej czynu przypisanego oskarżonemu nie przesądzało jeszcze o jego winie, a dopiero ją warunkowało (zob. J. Zientek, „Karygodność i wina jako przesłanki odpowiedzialności, Prokuratura i Prawo 1998/6). W niniejszej jednak sprawie została spełniona także druga z pozytywnych przesłanek przypisania winy oskarżonemu, tj. ukończenie przez niego odpowiedniego wieku, a nie zachodziła żadna z negatywnych przesłanek przypisania mu winy (okoliczności wyłączających winę). Oceniając stopień winy oskarżonego wskazać należy, że nie zachodziły w stosunku do niego jakiekolwiek szczególne okoliczności wyłączające czy ograniczające winę. W szczególności nie był on w chwili czynu niepoczytalny, ani też jego zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem nie była ograniczona w sposób prawnie relewantny.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego .

Wskazać punkt części rozstrzygającej

wyroku

Wskazać punkt

z wyroku odnoszący się

do zarzucanego czynu (z części wstępnej wyroku)

Przytoczyć okoliczności.

Dotyczy obojga oskarżonych

4, 9, 10, 18

I-IX

Sąd, wymierzając kary oskarżonym za poszczególne przypisane przestępstwa, miał na uwadze wszystkie dyrektywy wymiaru kary wymienione w art. 53 k.k. w brzmieniu do dnia 1 października 2023 roku, zarówno przemawiające na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonych. Przede wszystkim Sąd wziął pod uwagę konieczność zachowania proporcji między społeczną szkodliwością czynu, a stopniem zawinienia. Sąd wziął również pod uwagę stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonych czynów, rozmiar wyrządzonej szkody, motywację i sposób działania sprawców, ich właściwości i warunki osobiste, zachowanie się przed i po popełnieniu przestępstwa, a także zapobiegawcze i wychowawcze cele kary. Czyny, których dopuścili się oskarżeni są czynami społecznie szkodliwymi w stopniu znacznym, godziły one bowiem w różnorakie dobra chronione prawnie, w tym głównie stanowiły one przestępstwa przeciwko mieniu. Nadto zostały one przez nich zawinione, albowiem od oskarżonych jako osób dorosłych, zdrowych psychicznie i nie znajdujących się w anormalnej sytuacji motywacyjnej można było w poddanych osądowi przypadkach, wymagać zachowania zgodnego z prawem.

K. S. (1)

4

IV

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżoną;

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnienia przestępstwa,

- relatywnie długi okres przestępczej działalności,

- znaczna ilość popełnionych pojedynczych czynów,

- brak skruchy i chociażby próby naprawienia wyrządzonej szkody,

- popełnienie przestępstw z niskiej motywacji bo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i to niemal za wszelką cenę,

- cyniczne wykorzystanie zaufania, którym obdarzona została oskarżona w zakresie udzielonej jej prokury.

Sąd w przypadku oskarżonej jako okoliczność łagodzącą potraktował wyłącznie prowadzenie ustabilizowanego trybu życia oraz wcześniejszą niekaralność sądową.

Mając na uwadze okoliczności obciążające oraz łagodzące, a także stopień winy oskarżonej, Sąd uznał za adekwatne wymierzenie jej kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara spełni swoją rolę zarówno w kontekście prewencji indywidualnej, jak i generalnej, przy czym z uwagi na popełnienie przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej obok kary pozbawienia wolności zasadnym było orzeczenie kary grzywny, którą mając na uwadze dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe Sąd określił na poziomie 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł, która to kara jest adekwatna do wagi popełnionego przez nią przestępstwa.

K. S. (1)

9

VIII

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżoną;

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnienia przestępstwa,

- popełnienie przestępstw z niskiej motywacji bo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i to niemal za wszelką cenę,

- kilkukrotne próby zaciągnięcia zobowiązań kredytowych u tych samych podmiotów i to pomimo wcześniejszej decyzji negatywnej,

- duża ilość złożonych wniosków kredytowych na przestrzeni znacznego odstępu czasu,

- znaczna ilość podmiotów, w których oskarżona starała się o uzyskanie finansowania na dane D. N..

Sąd w przypadku oskarżonej jako okoliczność łagodzącą potraktował wyłącznie prowadzenie ustabilizowanego trybu życia, spłatę w znacznej części wyłudzonych zobowiązań kredytowych oraz wcześniejszą niekaralność sądową.

Mając na uwadze okoliczności obciążające oraz łagodzące, a także stopień winy oskarżonej, Sąd uznał za adekwatne wymierzenie jej kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara spełni swoją rolę zarówno w kontekście prewencji indywidualnej, jak i generalnej, przy czym z uwagi na popełnienie przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej obok kary pozbawienia wolności zasadnym było orzeczenie kary grzywny, którą mając na uwadze dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe Sąd określił na poziomie 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł, która to kara jest adekwatna do wagi popełnionego przez nią przestępstwa.

K. S. (1)

10

I – III

V - VII

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżoną;

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnienia przestępstwa,

- relatywnie długi okres przestępczej działalności,

- znaczna ilość popełnionych pojedynczych czynów,

- brak skruchy i chociażby próby naprawienia wyrządzonej szkody,

- popełnienie przestępstw z niskiej motywacji bo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i to niemal za wszelką cenę,

- cyniczne wykorzystanie zaufania, którym obdarzona została oskarżona w zakresie udzielonej jej prokury,

- wysokość wyrządzonej szkody,

- działanie w ramach ciągu przestępstw.

Sąd w przypadku oskarżonej jako okoliczność łagodzącą potraktował wyłącznie prowadzenie ustabilizowanego trybu życia oraz wcześniejszą niekaralność sądową.

Mając na uwadze okoliczności obciążające oraz łagodzące, a także stopień winy oskarżonej, Sąd uznał za adekwatne wymierzenie jej kary 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara spełni swoją rolę zarówno w kontekście prewencji indywidualnej, jak i generalnej, przy czym z uwagi na popełnienie przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej obok kary pozbawienia wolności zasadnym było orzeczenie kary grzywny, którą mając na uwadze dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe Sąd określił na poziomie 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł, która to kara jest adekwatna do wagi popełnionego przez nią przestępstwa.

K. S. (1)

12

4, 9 i 10

Z uwagi na fakt, iż oskarżona K. S. (1) przypisane przestępstwa popełniła w warunkach realnego zbiegu przestępstw, zgodnie z art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 roku przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. Sąd zobligowany był do wymierzenia oskarżonej kary łącznej pozbawienia wolności, określając jej wysokość w granicach od najwyższej z kar wymierzonych (czyli od 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności) do ich sumy (czyli 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności). Mając na względzie powyższe uregulowania na podstawie wskazanych przepisów orzeczone wobec oskarżonej w punktach 4, 9 i 10 części rozstrzygającej wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności Sąd połączył i wymierzył oskarżonej K. S. (1) w ich miejsce łączną karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Jednocześnie z uwagi na orzeczenie wobec oskarżonej w punktach 4, 9 i 10 jednostkowych kar grzywny zachodziła wobec niej konieczność orzeczenia kary łącznej grzywny, którą Sąd wymierzył w wymiarze 300 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł (możliwa do orzeczenia wobec podsądnej kara łączna grzywny oscylowała w granicach od 200 stawek dziennych jako kary najsurowszej do 400 stawek dziennych jako sumy kar jednostkowych grzywny).

Wymierzając karę łączną, stosuje się zwykłe dyrektywy karania, a zwłaszcza słuszności i celowości, wyrażane przez związek przedmiotowy i podmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji, natomiast oparcie wymiaru tej kary na zasadzie kumulacji lub absorpcji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Skoro kara łączna stanowi syntetyczną, całościową ocenę zachowań oskarżonego, to winna być także adekwatną i racjonalną, z prewencyjnego punktu widzenia, reakcją za popełnione przestępstwa, nie zaś przejawem bliżej nieuzasadnionej i wręcz niezrozumiałej, ze społecznego punktu widzenia, pobłażliwości. Orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić oskarżonemu korzyści, to jest oznaczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar. Inaczej należałoby zawsze stosować zasadę absorpcji, co przeczyłoby zasadom wymiaru kary łącznej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 listopada 2010 roku, sygn. akt II AKa 188/10, Prok.i Pr.-wkł. 2011/6/26). Jednocześnie nie sposób uznać, aby założeniem ustawodawcy było traktowanie tej instytucji jako swoiście pojętej nagrody dla przestępcy popełniającego większą liczbę czynów karalnych. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 8 listopada 2006 roku, sygn. akt III KK 63/06, LEX nr 324527; wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 25 października 2007 roku, sygn. akt II AKa 301/07, POSAG 2008/1/158; wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2010 roku, sygn. akt II AKa 119/10, POSAG 2010/3/165).

Uwzględniając powyższe uwagi, w ocenie Sądu odpowiednią karą łączną pozbawienia wolności i grzywny wobec K. S. (1) – przy uwzględnieniu związku przedmiotowo-podmiotowego – będzie kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara łączna 300 stawek dziennych grzywny, co oznacza zastosowanie zasady asperacji zbliżonej do absorpcji. Przypisane oskarżonej czyny zostały popełnione przez nią w większości w stosunkowo długim okresie czasu, albowiem pierwsze zdarzenie historyczne miało miejsce w 2014 roku, a ostatnie w 2019 roku, niemniej jednak sama oskarżona popełniała przestępstwa w cyklicznych odstępach czasu co pozwala na przyjęcie, że jej działalność przestępcza trwała niemal cały czas, aczkolwiek z przerwami. Poszczególne czyny godziły jednak przede wszystkim w tożsame dobra chronione prawnie, tj. mienie (art. 286 § 1 k.k. i art. 284 § 2 k.k.), a popełnienie przez K. S. (1) przestępstwa przeciw wiarygodności dokumentów (art. 272 k.k. oraz art. 271 § 3 k.k.) miały incydentalny charakter w przestępczej działalności oskarżonej. Przy wymiarze kary łącznej orzeczonej wobec K. S. (1) Sąd miał również na uwadze wielość pokrzywdzonych przez oskarżoną na skutek jej przestępczego działania. Powyższe okoliczności w ocenie Sądu uzasadniały zastosowanie wobec oskarżonej zasadę asperacji z tendencją ku absorpcji.

Ustalając natomiast wysokość stawki dziennej grzywny Sąd miał na uwadze dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe i dlatego uznał, że ustalenie stawki dziennej grzywny na minimalnym poziomie 10 zł jest adekwatne do aktualnych możliwości finansowych oskarżonej.

K. S. (1)

5

11

13 – łączny środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowiska związanego z reprezentowaniem spółek prawa handlowego

4,

10

Z uwagi na charakter przestępczych działań K. S. (1), która dopuściła się popełnienia wymienionych obok czynów zabronionych w związku z zajmowaniem stanowiska prokurenta w spółkach prawa handlowego Sąd uznał, że w niniejszej sprawie niezbędnym jest orzeczenie w stosunku do oskarżonej środka karnego w postaci zakazu zajmowania stanowiska związanego z reprezentowaniem spółek prawa handlowego.

Długość orzeczonego wobec K. S. (1) środka karnego polegającego na zakazie zajmowania stanowiska związanego z reprezentowaniem spółek prawa handlowego była zróżnicowana w przypadku każdego z zarzuconych mu czynów zabronionych w zależności od ilości popełnionych przez nią czynów, okresu przestępczej działalności oraz wysokości wyrządzonej swoim działaniem szkody:

- na okres 3 lat w związku ze skazaniem za przestępstwo przypisane jej w punkcie 4 części rozstrzygającej wyroku,

- na okres 5 lat w związku ze skazaniem za ciąg przestępstw przypisanych jej w punkcie 10 części rozstrzygającej wyroku.

Jednocześnie w punkcie 13 wyroku Sąd na podstawie art. 85 k.k. i art. 90 §1 k.k. wymierzył oskarżonej łączny środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowiska związanego z reprezentowaniem spółek prawa handlowego na okres 7 lat.

Wskazane powyżej okresy stosowania ww. środka karnego będą w ocenie Sądu gwarancją, że po odbyciu przez oskarżoną K. S. (1) kary pozbawienia wolności nie będzie ona rozważała ponownego rozpoczęcia działalności w zakresie reprezentowania spółek prawa handlowego, co ma przede wszystkim zabezpieczyć innych uczestników obrotu gospodarczego przed szkodliwą działalnością oskarżonej.

K.

S.

14

9

W oparciu o treść art. 46 § 2 k.k. Sąd orzekł na rzecz pokrzywdzonego D. N. nawiązkę w kwocie 5.000 zł, albowiem na skutek zaciągnięcia przez oskarżoną szeregu pożyczek na dane pokrzywdzonego, w tym jednej niespłaconej, co spowodowało umieszczenie jego danych w BIK i naruszyło jego wizerunek wśród potencjalnych partnerów biznesowych, oczywistym jest poniesienie przez pokrzywdzonego szkód o charakterze niematerialnym w związku z przestępczą działalnością K. S. (1). Tym samym zdaniem Sądu nawiązka w wysokości 5.000 zł w sposób pełny zadośćuczyni krzywdzie poniesionej przez pokrzywdzonego.

K. S. (1)

15 - 17

4, 10

Na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeczono wobec oskarżonej K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. obowiązek naprawienia szkody w kwocie 139.861,84 zł, przy czym do kwoty 88.402,69 zł solidarnie z oskarżonym B. S..

Na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeczono wobec oskarżonej K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. obowiązek naprawienia szkody w kwocie 23.577,99 zł.

Na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeczono wobec oskarżonej K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. obowiązek naprawienia szkody w kwocie 6.020,25 zł.

B. S.

18

IX

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżonego;

- działanie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnienia przestępstwa,

- relatywnie długi okres przestępczej działalności,

- znaczna ilość telefonów będących przedmiotem sprzeniewierzenia,

- popełnienie przestępstw z niskiej motywacji bo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- wysokość wyrządzonej szkody,

- uprzednia karalność sądowa, w tym za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

Sąd w przypadku oskarżonego jako okoliczność łagodzącą potraktował wyłącznie prowadzenie ustabilizowanego trybu życia.

Mając na uwadze okoliczności obciążające oraz łagodzące, a także stopień winy oskarżonego, Sąd uznał za adekwatne wymierzenie mu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara spełni swoją rolę zarówno w kontekście prewencji indywidualnej, jak i generalnej, przy czym z uwagi na popełnienie przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej obok kary pozbawienia wolności zasadnym było orzeczenie kary grzywny, którą mając na uwadze dochody oskarżonego, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe Sąd określił na poziomie 120 stawek dziennych grzywny po 10 zł, która to kara jest adekwatna do wagi popełnionego przez niego przestępstwa.

Marginalnie wyłącznie wskazać należy, że z uwagi na uprzednią wielokrotną karalność B. S. za szereg różnego rodzaju przestępstw brak było podstaw do rozważania możliwości zawieszenia wykonania wobec niego kary pozbawienia wolności.

B. S.

19

18

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego B. S. solidarnie z oskarżoną K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. obowiązek naprawienia szkody w kwocie 88.402,69 zł.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia

z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

7.6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. S. (1)

B. S.

20 - 24

Wobec złożenia odpowiedniego wniosku przez wyznaczonego z urzędu obrońcę B. S. oraz pełnomocników oskarżycieli posiłkowych Sąd zasądził na ich rzecz:

- na podstawie art. 627 k.p.k. i § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, ust. 7 i § 17 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie od oskarżonych K. S. (1) i B. S. solidarnie na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 3.720 zł tytułem ustanowienia pełnomocnika (punkt 20 części rozstrzygającej wyroku);

- na podstawie art. 627 k.p.k. i § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, ust. 7 i § 17 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie od oskarżonej K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 3.720 zł tytułem ustanowienia pełnomocnika (punkt 21 wyroku);

- na podstawie art. 627 k.p.k. i § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, ust. 7 i § 17 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie od oskarżonej K. S. (1) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 3.720 zł tytułem ustanowienia pełnomocnika (punkt 22 wyroku);

- na podstawie § 4 ust. 1, 2, 3, §17 ust. 2 pkt 5 i §20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu od Skarbu Państwa na rzecz adwokat K. D. kwotę 885,60 brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu B. S. z urzędu (punkt 23 wyroku);

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 633 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych w całości od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa i zwolnił ich od opłaty, co jest podyktowane sytuacją finansową oskarżonych, a także orzeczonymi wobec nich karami grzywny oraz obowiązkami związanymi z naprawieniem szkody i nawiązką na rzecz D. N. (w przypadku K. S. (1)). W ocenie składu orzekającego oskarżeni nie będą w stanie ponieść wskazanych kosztów.

7.Podpis

P., dnia 28 czerwca 2024r.

sędzia Izabela Dehmel