II Ka 210/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-06-11

Sygn. akt II Ka 210/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2024r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

przy udziale prokuratora Mariusza Semeniuka i przedstawiciela Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno – Skarbowego w Białej Podlaskiej Pawła Paszczyka

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2024 r.

sprawy M. S. (1)

oskarżonego o czyny z art. 107 § 1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 28 grudnia 2023 r. sygn. akt II K 556/22

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że z opisu czynu przypisanego oskarżonemu, opisanego w pkt II aktu oskarżenia, eliminuje słowa „oraz (...);

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 3020 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 210/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

6.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 28 grudnia 2023r. w sprawie II K 556/22

6.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

6.3.  Granice zaskarżenia

6.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

6.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany

w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,

jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

6.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami

przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

6.5.  Ustalenie faktów

6.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

--------------------

----------------------------------------------------------

------------

---------------

6.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

--------------------

----------------------------------------------------------

------------

---------------

6.6.  Ocena dowodów

6.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------

--------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------

6.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

-------------------------------------------------------------

----------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

I. zarzut obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 w zw. z art. 410 kpk na skutek przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów i uczynienie jej dowolną, co przejawia się w sprzeczności oceny Sądu Rejonowego z zasadami doświadczenia życiowego, prawidłami logiki oraz wnioskami wypływającymi z reszty materiału dowodowego, a także w wyniku pominięcia przy orzekaniu następujących okoliczności, a to odnośnie do:

1) zeznań świadków A. T. i I. K. poprzez przydanie im pełnej wiarygodności, co do tego osoby oskarżonego, przebiegu zdarzeń, okoliczności nawiązania kontaktu z oskarżonym i rzekomego urządzania przez niego gier Hazardowych, podczas gdy zeznania złożone przez świadków nie były spójne w zakresie, w którym:

- świadek A. T. wskazała, że z dworca PKP odebrał je 1 mężczyzna, zaś świadek I. K., że 2-óch mężczyzn,

- świadek A. T. wskazała, że to ona otwierała drzwi do lokalu, zaś świadek I. K. zeznała, ze „mężczyzna miał klucze i otworzył drzwi",

- świadek A. T. zeznała, że imię „szefa" było na literę (...), a świadek I. K. podała, że imię szefa to A.,

- świadek A. T. szczegółowo opisała rzekomą wypłatę środków z automatów przez „szefa", z kolei świadek I. K. zeznała, ze „nie widziała, aby szef wypłacał pieniądze",

- świadek A. T. z jednej strony zeznała, ze ogłoszenie pracy przypadkowo znalazła na OLX, z drugiej, ze w jednym z lokali w innym mieście miała pracować jej znajoma;

powyższe sprzeczności w zeznaniach świadków nie zostały wyjaśnione w toku niniejszego postępowania, albowiem kobiety zostały przesłuchane wyłącznie w toku postępowania przygotowawczego; zgodnie z zasadą in dubio po reo niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego, czego Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie nie uczynił;

2) zeznań świadków Z. I. i S. S. poprzez ich pominięcie w zakresie, w którym każdy ze świadków zeznał, że nie zna oskarżonego i nigdy nie miał z nim kontaktu, oskarżony nie zawierał umów najmu lokali w K. przy ul. (...) oraz ul. (...) na terenie działki (...), świadkowie nigdy nie widzieli oskarżonego w owych lokalach, a tym bardziej podejmującego jakiekolwiek czynności związane z automatami do gier, co jest istotne w kontekście ustalenia czy oskarżony popełnił zarzucone mu czyny;

3) zeznań świadka G. B. poprzez ich rzeczywiste pominięcie, w zakresie, w którym świadek zeznał, że to on wynajął lokal w Ł., a nie oskarżony oraz że świadek w ogóle nie zna Oskarżonego i nigdy nie miał z nim kontaktu;

4) zeznań świadków M. S. (2), G. O., K. S. i R. M. poprzez ich rzeczywiste pominięcie w zakresie, w którym każdy ze świadków zeznał, że nie zna oskarżonego i nigdy nie miał z nim kontaktu oraz, że żaden ze świadków nie potwierdził obecności oskarżonego w lokalach w Ł. przy ul. (...) i ul. (...) na terenie działki (...), tym bardziej podejmującego jakiekolwiek czynności związane z automatami do gier, co jest istotne w kontekście ustalenia odpowiedzialności oskarżonego za zarzucone mu czyny,

5) zeznań świadków M. S. (2) i R. M. w zakresie, w którym świadkowie zeznali, że automaty do gier zabezpieczone w lokalu w Ł. przy ul. (...) na terenie działki (...) były wyłączone i częściowo uszkodzone, co oznacza, ze gry hazardowe nie były tam urządzane i nie zostały zrealizowane znamiona czynu z art. 107 § 1 kks;

6) dowodu z dokumentu w postaci notatki służbowej z 14 stycznia 2021 (k. 88) oraz protokołu oględzin rzeczy z dnia 31 stycznia 2022 r. (k. 91), w zakresie, w którym wprost wynika, że dwa urządzenia, zabezpieczone w lokalu w Ł. przy ul. (...) na terenie działki (...) były uszkodzone i nie dało się przeprowadzić na nich gier, co oznacza, że były one niezdolne do urządzania na nich gier hazardowych;

7) dowodu z paragonu fiskalnego (k. 35), który Sąd Rejonowy uznał za niekwestionowany przez oskarżonego i rzekomo należący do oskarżonego, podczas gdy oskarżony zaprzeczył, aby kiedykolwiek był w lokalu w Ł. przy ul. (...) na terenie działki (...), czyli w miejscu, gdzie zabezpieczono paragon, tym samym paragon te nie może należeć do oskarżonego i stanowić dowód jakiegokolwiek powiązania jego osoby z ww. lokalem i zabezpieczonymi tam urządzeniami;

8) wyjaśnień oskarżonego M. S. (1) poprzez odmówienie im wiarygodności i uznanie ich wyłącznie za przyjętą linię obrony, pomimo że są spójne i konsekwentne, gdyż oskarżony wyjaśnił, że:

- nie są mu znane lokalizacje ul. (...) i ul. (...) działka (...) w Ł., nigdy nie był w tych lokalach, nigdy nie miał do czynienia z ustawą o grach hazardowych i nic mu o tej ustawie nie wiadomo, nie wie czym są urządzenia do gier hazardowych i na czym polega urządzanie gier hazardowych, nigdy nie korzystał i nie widział takich urządzeń jak A. (...), B. (...), H. (...) czy (...), nigdy nie wstawiał takich urządzeń i nie serwisował ich w okresie objętym zarzutem ani też później, nigdy też nie udział pomocy przy ich wstawianiu czy serwisowaniu, nie był obecny przy kontroli celno- skarbowej ww. lokalach;

- nie zna osoby S. S., Z. I., T. I.;

- nie zna A. T. i I. K., nigdy nie widział tych kobiet, nie oferował im pracy, nie zamieszczał ogłoszeń na OLX, nie korzysta i nie zna aplikacji TELEGRAM;

oraz pominięciu przez Sąd Rejonowy, że oskarżony nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, nigdy nie był zarejestrowany jako przedsiębiorca, nie prowadził żadnej spółki, nie posiada wykształcenia technicznego ani żadnego doświadczenia, które pozwalałoby na realizację znamion czynu urządzania gier hazardowych na automatach do gier

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca, odwołując się do wskazanych w treści zarzutu różnic w treści zeznań A. T. i I. K., zakwestionowała ocenę wiarygodności zeznań tych świadków. Tymczasem trafnie stwierdził Sąd I instancji, iż świadkowie bez żadnych wątpliwości rozpoznali wizerunek oskarżonego na tablicach poglądowych, spontanicznie dodając szczegóły wyglądu oskarżonego, których nie było na okazanych im fotografiach. Nie ma zatem w sprawie żadnych wątpliwości, iż świadkowie wskazali na oskarżonego jako na osobę, o której zeznawali, iż organizowała gry hazardowe i zarządzała bieżącą pracą obu lokali. Świadkowie opisali także bardzo szczegółowo sposób prowadzenia gier hazardowych w obu lokalach i wskazywali wprost, że lokal przy ulicy (...) jest prowadzony przez oskarżonego. Wprawdzie w toku postępowania sądowego nie było możliwe bezpośrednie przesłuchanie tych świadków, to jednak wbrew twierdzeniom obrońcy, w treści ujawnionych zeznań nie stwierdzono tego rodzaju braków lub sprzeczności, aby nieprzeprowadzenie dowodu z bezpośredniego przesłuchania świadków na rozprawie skutkowało odrzuceniem tych zeznań jako niewiarygodnych w całości.

- treść zeznań Z. I. i S. S., wbrew oczekiwaniom obrońcy, nie stanowi podstawy do przyjęcia ustalenia o tym, że oskarżony nie prowadził gier hazardowych w obu przedmiotowych lokalach. Sąd Rejonowy, oceniając zeznania tych świadków za wiarygodne, nie miał wątpliwości co do tego, iż okoliczności zawierania umów najmu lokali nie stanowią podstawy do kwestionowania zeznań A. T. i I. K.. Okoliczność zawarcia umowy najmu pomiędzy Z. I. i G. B., czy umowy najmu pomiędzy S. S. i T. I. nie wyklucza tego, że oskarżony zajmował się prowadzeniem gier w tych lokalach. Oczywiście fakt podpisania umów najmu przez oskarżonego stanowiłby kolejny dowód sprawstwa oskarżonego, to jednak okoliczność podpisania umów przez inne osoby nie wyklucza sprawstwa oskarżonego.

- odnośnie zeznań G. B. obrońca w treści zarzutu wskazała, że świadek ten miał stwierdzić, iż „ w ogóle nie zna oskarżonego i nigdy nie miał z nim kontaktu”. Tymczasem z treści zeznań tego świadka wynika, że świadek jedynie zaprzeczył, aby znał osobę M. S. (1). Z zeznań nie wynika, aby świadek zaprzeczył, że utrzymywał kontakt z osobą, która prowadziła gry hazardowe w lokalu, który wynajął. Nadto świadek odmówił odpowiedzi na pytania dotyczące tej kwestii, zatem słusznie Sąd Rejonowy negatywnie ocenił zeznania świadka w tej części.

- odnosząc się do treści zeznań funkcjonariuszy policji M. S. (2) i G. O. oraz funkcjonariuszy celno-skarbowych K. S. i R. M. należy stwierdzić, że nieuzasadnione jest wyprowadzenie z treści zeznań tych świadków wniosku o tym, że oskarżony nie dopuścił się zarzuconych mu czynów z powodu tego, że świadkowie ci nie widzieli oskarżonego w lokalach, w których były automaty, nie znali go i nie mieli z nim kontaktu. W sposób oczywisty treść zeznań tych świadków nie wyklucza tego, że oskarżony prowadził gry hazardowe, a sprawstwo oskarżonego zostało wykazane na podstawie innych dowodów.

- odnosząc się do zasadności zarzutów dotyczących stanu technicznego automatów do gier ujawnionych w lokalu na ul. (...) w Ł. należy stwierdzić, że teza obrońcy o tym, że wszystkie automaty „ były wyłączone i częściowo uszkodzone” jest pozbawiona podstawy w zebranym materiale dowodowym. Wprost z protokołu oględzin automatów i opinii biegłego wynika, że jedynie automat określany nazwą (...) nie był sprawny. Pozostałe automaty były podłączone do prądu, działały w dniu 13 stycznia 2022r. i umożliwiały prowadzenie gier hazardowych. Z tych powodów Sąd Okręgowy dokonał korekty opisu czynu z pkt II aktu oskarżenia, aczkolwiek zmiana ta nie skutkowała zmianą kwalifikacji prawnej czynu.

- wbrew twierdzeniom obrońcy, materiał dowodowy, w tym zapis monitoringu ze sklepu (...), prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż router ujawniony w kontenerze przy ul. (...) został zakupiony przez oskarżonego, co stanowi kolejny dowód potwierdzający sprawstwo oskarżonego w zakresie czynu z pkt II aktu oskarżenia.

- wobec zgromadzonych w sprawie dowodów obciążających oskarżonego zasadnie Sąd Rejonowy uznał wyjaśnienia oskarżonego za pozbawione waloru wiarygodności. W zakresie każdego z zarzuconych mu czynów zgromadzono dowody wskazujące na sprawstwo oskarżonego, zaś obrona w toku postępowania nie wykazała, aby ten materiał dowodowy pozbawiony był waloru wiarygodności.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosku apelacji

3.2.

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wydanego wyroku poprzez uznanie, że oskarżony:

1) urządzał gry hazardowe na automatach w lokalach przy ul. (...) i przy ul. (...) na terenie działki (...) w Ł., podczas gdy do wyczerpania znamion ww. przestępstwa konieczne jest przypisanie oskarżonemu takich czynności jak np. pozyskiwanie i organizowanie odpowiedniego miejsca, montowanie urządzeń, przystosowywanie miejsca dla nieograniczonej liczby osób, utrzymywanie automatów w stanie stałej aktywności umożliwiającej im stałe funkcjonowanie, obsługa urządzeń, zatrudnienie i odpowiednie przeszkolenie personelu, zapewnienie graczom możliwości udziału w grach hazardowych, podczas gdy w niniejszej sprawie nie zostało udowodnione, aby oskarżony jakiekolwiek z wyżej wymienionych działań podejmował;

2) urządzał gry hazardowe w lokalu przy ul. (...) na terenie działki (...) w Ł., podczas gdy jednoznacznie nie zdołano ustalić, czy gry hazardowe w tym lokalu były realizowane przed przeszukaniem, czy jacykolwiek gracze grali na zabezpieczonych tam automatach, w szczególności, że automaty te były wyłączone oraz 2 z nich pozostawały całkowicie uszkodzone i niezdolne do wykonywania na nich gier, co oznacza, że nie zostały zrealizowane znamiona czynu z art. 107 § 1 kks poprzez urządzenia gier hazardowych w tym lokalu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

wbrew twierdzeniom obrońcy, zgromadzony materiał dowodowy, wskazany w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, jest wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego w zakresie każdego z zarzuconych mu czynów. Z relacji pracownic zatrudnionych do obsługi automatów wynika, że to M. S. (1) zatrudnił obie Ukrainki obiecując im podpisanie umów o pracę, że był osobą odpowiedzialną za prowadzenie gier hazardowych w obu lokalizacjach, że sprawował nadzór nad pracą świadków, był osobą decyzyjną i na bieżąco reagował na wszelkie sytuacje związane z pracą automatów, ich obsługą oraz odbierał zysk z prowadzonych gier hazardowych. Natomiast bez znaczenia dla kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oskarżonemu jest kwestia dotycząca ustalenia osoby zajmującej się serwisowaniem tych automatów, ustalenia osoby, która fizycznie wstawiła te automaty do tych lokalów, czy też okoliczność, że oskarżonego nie zastano w tych lokalach podczas przeprowadzenia kontroli. Bez znaczenia jest także okoliczność braku znajomości pomiędzy oskarżonym a właścicielami działek, gdyż jak ustalono w toku postępowania, oskarżony nie złożył podpisów na umowach najmu. Bez znaczenia jest także to, czy oskarżony prowadził wcześniej działalność gospodarczą i czy posiada techniczne wykształcenie. Z ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy nie wynika przecież, aby oskarżony miał samodzielnie wynająć lokale, wyposażyć je w automaty, a następnie dokonywać ich napraw.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosku apelacji

3.3.

III. zarzut rażącej niewspółmierności kary, w tym kary łącznej wymierzonej oskarżonemu w postaci grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 150 zł, podczas gdy kara ta jest znacząco wygórowana, Sąd Rejonowy przy jej wymierzaniu pominął okoliczność, że oskarżony jest bezrobotny i nie posiada żadnego majątku, pominął również, że oskarżony nie był wcześniej karany, prowadzi ustabilizowane życie, nie jest związany ze światem przestępczym, prognozowa kryminologiczna oskarżonego jest prawidłowa, ponadto wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 24 października 2022 r. w tożsamych okolicznością sprawy oskarżonemu została wymierzona niższa kara grzywny, tj. w wysokości 100 stawek dziennych po 200 zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

obrońca podnosząc zarzut rażącej surowości wymierzonej kary grzywny nie wykazała w przekonywujący sposób, aby liczba stawek dziennych grzywny przekraczała stopień winy i szkodliwości społecznej czynów przypisanych oskarżonemu. W zakresie wysokości stawki dziennej grzywny obrońca powołała się na sytuację majątkową oskarżonego wskazując, że oskarżony jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku i nie posiada żadnego majątku. Oceniając te argumenty należy stwierdzić, że w żaden sposób nie wykazano w sprawie, aby oskarżony pozostawał bez żadnego źródła dochodu i, zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, aktywnie i bezskutecznie poszukiwał pracy. Z zeznań przesłuchanych pracowników wynika wręcz, że oskarżony prowadził dochodową działalność w przedmiotowych lokalach.

Wniosek

w przypadku uznania przez Sąd Apelacyjny, że apelacja oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie – wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie wymierzonej oskarżonemu łącznej kary grzywny do wysokości 100 stawek dziennych po 200 zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku apelacji

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

6.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok poza zmianą opisaną poniżej

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność zarzutów apelacji i brak okoliczności uwzględnianych przez sąd odwoławczy z urzędu

6.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

zmiana opisu czynu z pkt II aktu oskarżenia

Zwięźle o powodach zmiany

materiał dowodowy stanowił podstawę do przyjęcia, iż automat K., ujawniony w lokalu przy ul. (...) w Ł., nie był technicznie sprawy, zatem uwzględniając zarzut obrońcy należało zmienić opis czynu z pkt II aktu oskarżenia

6.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

----------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.4.1.

-----------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

- apelacja obrońcy okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks oskarżony w całości ponosi koszty sądowe za postępowanie odwoławcze,

- zasądzono na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego wydatki postępowania odwoławczego (20 zł) oraz opłatę (art. 8 i art. 21 pkt 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych: 3.000zł), gdyż wobec oskarżonego nie zachodzą podstawy do zwolnienia go od zapłaty kosztów sądowych w całości

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany

w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,

jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia () Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: